پردازش و ویرایش عکس در عکاسی هنری

عذر میخواهم که به قول معروف آف تاپیک میدهم
وقتی به تصاویر این سایت نگاه کردم متوجه یک جمله شدم و آنهم این بود
"تاریخ تکرار میشود"
عزیزان اطلاع دارند که در اوایل اوج گیری هنر عکاسی ، عکاسان تلاش میکردند تا عکسهایشان در قالب fine art طوری باشد تا شبیه نقاشی ، طراحی ، pastel ( نقاشی با مداد)و دیگر هنرهای خلاقه زمان جلوه کند.
متأسفم که در زمان حاضر بعد از تلاش های زیادی که در جهت اثبات عکاسی به عنوان یک هنر کامل صورت گرفت باز هم شاهد تلاش عده ای برای تقلید از نقاشی و طراحی هستیم.
آیا باز هم پذیرفته شدن تصاویر در این سایت افتخار محسوب میشود؟!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط amirmisagh

عذر میخواهم که به قول معروف آف تاپیک میدهم
وقتی به تصاویر این سایت نگاه کردم متوجه یک جمله شدم و آنهم این بود
"تاریخ تکرار میشود"
عزیزان اطلاع دارند که در اوایل اوج گیری هنر عکاسی ، عکاسان تلاش میکردند تا عکسهایشان در قالب fine art طوری باشد تا شبیه نقاشی ، طراحی ، pastel ( نقاشی با مداد)و دیگر هنرهای خلاقه زمان جلوه کند.
متأسفم که در زمان حاضر بعد از تلاش های زیادی که در جهت اثبات عکاسی به عنوان یک هنر کامل صورت گرفت باز هم شاهد تلاش عده ای برای تقلید از نقاشی و طراحی هستیم.
آیا باز هم پذیرفته شدن تصاویر در این سایت افتخار محسوب میشود؟!

---

با فرض درست در نظر گرفتن نظر شما
مگر تمام عکسهایی که در این سایت به نمایش در می آیند این طور هستند؟

ویرایش شد.
بنده جوابی ندارم هر چه بود عرض کردم.

جالب است که بعضی دوستان خروجی دوربین(ثبت و ادیت) را هنر می دانند ولی نتیجه تلاش شخص در ادیت را را خارج از محدوده هنر!

البته حساسیت نسبت به این سایت کمی بین دوستان زیاد شده وگر نه انتشار یک عکس در این سایت را نمی توان نشان عکاس بودن و یا افتخار دانست.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط M.Mobin

جالب است که بعضی دوستان خروجی دوربین(ثبت و ادیت) را هنر می دانند ولی نتیجه تلاش شخص در ادیت را را خارج از محدوده هنر!

البته حساسیت نسبت به این سایت کمی بین دوستان زیاد شده وگر نه انتشار یک عکس در این سایت را نمی توان نشان عکاس بودن و یا افتخار دانست.

---

دوست عزیز منظورتون از ثبت و ادیت چیست؟
و اما تلاش شخص برای ادیت!
یک موقعی ما صحبت از fine art و abstract میکنیم که اساس این تصاویر بر پایه ی تلاش شخص در ادیت! می باشد. ساعتها پشت میز کامپیوتر نشستن و دانلود پلاگینهای رنگارنگ.
اما متأسفانه این رویکرد نگران کننده به حوزه عکاسی خبری و مستند هم کشانده شده و شما همان تلاش های اشخاص را ( در ادیت!) - خدا قوت بده - در آنجا هم میبینید .
من تعجب میکنم شما در مقابل چه چیزی موضع گرفته اید؟ به عنوان یک عکاس آنهم از نوع حرفه ای باید بیش از اینها نگران این اوضاع باشید.

دوستان من فکر میکنم بحث در مورد خوبی یا بدی این سایت به جایی نرسه هنر بازه وسیعی داره گاهی میشه هیبریدی از چند هنر پدید آورد مثل تذهیب در کنار خطاطی یا نقاشی در کنار گرافیک و یا..........
سایت 1x سایتی با علایق خاص هست نوعی دیدگاه خاص ممکنه یک عکس عالی رو هم ثبت نکنه و ممکنه یک عکس متوسط رو هم ثبت کنه!
اما آنچه مسلمه اینه که عکس شما بجای 300 بازدیدکننده 27000 بازدیدکننده داره
مسلمه که بیشتر عکسها از هرنظر عالی هستند
حالا ایرادی نیست که تعدادی هم ادیت اغراقی داشته باشن
من تا جایی که مشاهده کردم عکسهای نرمال تعداد بیشتری رو تشکیل میدن
موفق باشین
این تاپیک هم علاقه مندان خاص خودشو داره و باید به این دوستان هم حق داد

خروجی دوربینها(مخصوصا jpg) با چیزی که واقعا ثبت شده متفاوت است و دوربین تغییراتی را روی عکس انجام می دهد!
اما در مورد ادیت اغراق آمیز در عکسهای خبری
نه آن سایت مختص به عکسهای خبری است و نه بحث این تاپیک به آن اختصاص دارد و نه شما در بحث ابتدایی خود به آن اشاره کردید!
بنده هم تا کنون عکس خبری با ادیت اغراق آمیز ندیده ام!
در هر صورت تفاوت در سلیقه و عقیده همیشه و در همه جا وجود دارد!

نقل قول:

---

وقتی به تصاویر این سایت نگاه کردم متوجه یک جمله شدم و آنهم این بود
"تاریخ تکرار میشود"
عزیزان اطلاع دارند که در اوایل اوج گیری هنر عکاسی ، عکاسان تلاش میکردند تا عکسهایشان در قالب fine art طوری باشد تا شبیه نقاشی ، طراحی ، pastel ( نقاشی با مداد)و دیگر هنرهای خلاقه زمان جلوه کند.
متأسفم که در زمان حاضر بعد از تلاش های زیادی که در جهت اثبات عکاسی به عنوان یک هنر کامل صورت گرفت باز هم شاهد تلاش عده ای برای تقلید از نقاشی و طراحی هستیم.
آیا باز هم پذیرفته شدن تصاویر در این سایت افتخار محسوب میشود؟!

---

سلام
برخی عکاسان تلاش می‌کنند کار خود را به نقاشی نزدیک کنند --- برخی نقاشان تلاش می‌کنند نقاشی خود را به عکس نزدیک کنند.

خوب اگر شما حرف جدیدی در عکاسی دارید، من به شخصه مشتاق هستم آن را دنبال کنم.

مثلا در عکاسی طبیعت، چگونه می‌توان عکس گرفت و ویرایش کرد که در نقاشی نتوان به آن دست پیدا کرد؟
عکاسی از نگاه شما چه ویژگی خاصی دارد که آن را از نقاشی مستقل می‌کند و البته عکس‌های مورد اشاره‌ی شما در سایت 1x فاقد آن ویژگی‌ها هستند.

به نظرم عکاسی، تا حدودی آن بخشی از نقاشی را که کپی از طبیعت بود انجام می‌دهد. باقی کار به خلاقیت هنرمند عکاس برمی‌گردد که آیا همین عکس، کافی است یا باید تغییراتی پیدا کند تا مفهوم یا فضای مورد نظر عکاس را به بیننده برساند.

من هم با برخی ویرایش‌ها نمی‌توانم ارتباط برقرار کنم. ولی آن‌ها را نفی نمی‌کنم. شاید در عمرم حتی یک بار هم تمایلی به استفاده از آن تکنیک‌ها پیدا نکنم. ولی کسی، که می‌داند چه می‌کند، آن تکنیک و ویرایش را برای بیان تصویری خود برگزیده است. حالا اینکه شبیه به نقاشی یا گرافیک شده یه بحث دیگه است.

به هر حال من منظرم تا دیدگاه شما را در مورد عکاسی مستقل بدانم.

آقای آهنگرها از خوندن متن شما فهمیدم جنابعالی کلاً مخالفید! بعداً توضیح بفرمایید مخالف چه هستید.

نقل قول:

---

برخی نقاشان تلاش می‌کنند نقاشی خود را به عکس نزدیک کنند.

---

منظور کدام نوع از عکسهاست؟ اگر مراد شما همان عکسهایی است که بیانگر واقعیت است و سندیت دارد اگر دقت کنید نقاشی از زمان انسانهای نخستین بوده و باعث پر کردن اوقات فراغت آدم و حوا بوده حالا شما میفرمایید نقاشی خود را به عکس نزدیک میکند؟ شایدم منظورتان همان عکسهایی است که جنابعالی و دوستانتان علاقه ی وافری به آنها دارید که من نامشان را عکس نمیگذارم و همیشه از نام" کاردستی های فتوشاپی " برایشان استفاده کرده ام. اگر این مرادتان است باز هم اشتباه میکنید زمانی که شما ،رو به پلاگین و براش آوردید نقاشی تمام مکاتب امپرسیونیسم پست-امپرسیونیسم نئوامپرسیونیسم اکسپرسیونیسم اکپرسیونیسم انتزاعیکوبیسم فوتوریسم ورتیسیسم رومانتیسیسم پرسیژنیسم - مینی‌مالیسم سورئالیسم گرافيتي- آپ آرت باربيزون فتورئاليسم توناليسم باروك استاکیسم آبستره و... رو گذرونده بود حالا میخواد بیاد و از 4 تا فیلتر و افکت فتوشاپ تقلید کنه؟!

نقل قول:

---

خوب اگر شما حرف جدیدی در عکاسی دارید، من به شخصه مشتاق هستم آن را دنبال کنم.

---

خیر هیچ حرف جدیدی ندارم اتفاقاً حرفهای من از جنس همان حرفهای قدیمی است که قبلاً عرض کردم حرف کسانی که تلاش کردند تا ثابت کنند اولاً عکاسی هنر است و صرفاً محصول انتقلاب های صنعتی نیست و ثانیاً یک هنر مستقل است و نیامده تا جای نقاشی را بگیرد ( چرا این حرفو میزدن؟ چون اون زمان هم بنده خداهایی بودن که به هر نحوی سعی داشتن تصاویرشون رو به نقاشی نزدیک کنن - که اگر فتوشاپ بود دیگه اونقدر تلاش نمیکردن!-)

نقل قول:

---

مثلا در عکاسی طبیعت، چگونه می‌توان عکس گرفت و ویرایش کرد که در نقاشی نتوان به آن دست پیدا کرد؟
عکاسی از نگاه شما چه ویژگی خاصی دارد که آن را از نقاشی مستقل می‌کند و البته عکس‌های مورد اشاره‌ی شما در سایت 1x فاقد آن ویژگی‌ها هستند.

---

مثلاً الان که شما تصاویر را رویایی و خیالی میکنید :mlaugh: و و همینطور هنر فتوشاپ را به کار میبرید نقاش نمیتواند آنطور نقاشی کند؟ صحبت من هم همین است
جایی که Albert Renger-Patzsch میگه:

نقل قول:

---

به ما اجازه بدهید که نقاشی را به نقاشان واگذاریم، اجاره بدهید تلاش نمائیم تا تصاویر را با روش های عکاسی ایجاد کنیم، که بدون اقتباس از نقاشی، می توانند خودشان به وسیله هم کامل شوند.

---

این تازه مربوط به آن زمان بود الان که این روش های عکاسی بسیار گسترده تر شده اند.

نقل قول:

---

به نظرم عکاسی، تا حدودی آن بخشی از نقاشی را که کپی از طبیعت بود انجام می‌دهد. باقی کار به خلاقیت هنرمند عکاس برمی‌گردد که آیا همین عکس، کافی است یا باید تغییراتی پیدا کند تا مفهوم یا فضای مورد نظر عکاس را به بیننده برساند.

---

جدی میفرمایید؟ مکاتبی را که در بالا عرض کردم بیش از نیمی از آنها را در عکاسی به کار بسته اند.
واژه ی پرتره از کجا آمده؟! ترکیب بندی چطور؟ شناخت خطوط و فرم و شکل و غیره چطور؟
اینهمه تقلید و وابستگی اونوقت از خود نقاشی هم تقلید میکنیم چطوره عکاسی رو در کوزه بگذاریم! ;)

نقل قول:

---

به هر حال من منظرم تا دیدگاه شما را در مورد عکاسی مستقل بدانم.

---

---------------- حذف شد (سايت عكاسي)
عکاسی مستقل یعنی عکاسی مستقل. یعنی همانی باشد که وقتی همه به آن نگاه میکنند بتوانند به علت واقع گرایی و جاندار بودنش با آن ارتباط برقرار کنند. سندیت داشته باشد ، مدرک باشد البته همانطور که پیش تر عرض کردم fine art و آبستره و سایرین را ما نمیتوانیم به قول آقای مبین " با ثبت و ادیت" به دست بیاوریم و ناچار به استفاده از مداد رنگی و ماژیک میشویم اما تصاویری از این دست:
http://amirnaderi.persiangig.com/21527.jpg
عکاسی مستند را تسخیر کردند و فلسفه و ریشه ی عکاسی مستند و هدف آن اینجا فراموش شده.
عکاسی مستند چیست؟

نقل قول:

---

عكاسی مستند، نمایش دنیای واقعی است به وسیله‌ی عكاس كه قصدش تحلیل و تفهیم چیزی مهم به بیننده است

---

من فکر نمیکنم ما در دنیای لی لی پوت و بالتازار و زبل خان زندگی میکنیم که انسانهایش شکل عکس بالا باشند!

مطمئن باشید با این لحن تند که گاهی تا مرز توهین هم پیش می‌رود، نمی‌توان راه به جایی برد.
شما اگر حرفی برای گفتن دارید، بیان کنید و به دیدگاه و نظر دیگران بی احترامی نکنید.

در ضمن، کی گفته که عکس باید مستند باشد؟ اگر نباشد چه می‌شود؟ اسمش چیست؟
چه کسی به شما اجازه داده است برای عکاسی حد و مرز تعیین کنید.

یه وقت هست که می‌گوییم سلیقه‌ی من این است یا فلان سبک کار را نمی‌پسندم. خوب این نظر شخصی است. ولی نمی‌توان نظر شخصی را خود را به دیگران تحمیل کرد.

شما اگر دیدگاهی دارید (چه دیدگاهی که خود به آن رسیده‌اید و چه دیدگاهی که از دیگران وام گرفته‌اید) سعی در نشر و گسترش آن داشته باشید.
نه نفی دیدگاه دیگران.

یک تاپیک در فروم وجود داشت با موضوع حد و مرز ویرایش دیجیتال. اگر مطالب آن را مطالعه کنید بد نیست.

به هر حال بنده از یک فارغ التحصیل خانه عکاسان، انتظار برخورد حرفه‌ای‌تری دارم.

در ضمن بنده در حال آموختن هستم. ممنون می‌شم طوری برخورد کنید که بتوان از نوشته‌های شما مطلب آموخت.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Sama01

مطمئن باشید با این لحن تند که گاهی تا مرز توهین هم پیش می‌رود، نمی‌توان راه به جایی برد.
شما اگر حرفی برای گفتن دارید، بیان کنید و به دیدگاه و نظر دیگران بی احترامی نکنید.

در ضمن، کی گفته که عکس باید مستند باشد؟ اگر نباشد چه می‌شود؟ اسمش چیست؟
چه کسی به شما اجازه داده است برای عکاسی حد و مرز تعیین کنید.

یه وقت هست که می‌گوییم سلیقه‌ی من این است یا فلان سبک کار را نمی‌پسندم. خوب این نظر شخصی است. ولی نمی‌توان نظر شخصی را خود را به دیگران تحمیل کرد.

شما اگر دیدگاهی دارید (چه دیدگاهی که خود به آن رسیده‌اید و چه دیدگاهی که از دیگران وام گرفته‌اید) سعی در نشر و گسترش آن داشته باشید.
نه نفی دیدگاه دیگران.

یک تاپیک در فروم وجود داشت با موضوع حد و مرز ویرایش دیجیتال. اگر مطالب آن را مطالعه کنید بد نیست.

به هر حال بنده از یک فارغ التحصیل خانه عکاسان، انتظار برخورد حرفه‌ای‌تری دارم.

در ضمن بنده در حال آموختن هستم. ممنون می‌شم طوری برخورد کنید که بتوان از نوشته‌های شما مطلب آموخت.

---

در مورد fine art و abstract و سبک های فضایی صحبت کردم و گفتم اینها جز با ویرایش های فضایی حاصل نمیشود یعنی چاره ای نیست پس نگفتم تمام عکسها باید مستند باشند.
و هیچ حد و مرزی هم تأیین نکردم بلکه صرفاً نظر شخصی خودم را عنوان کردم و از وضع موجود انتقاد کردم. اگر هم حد و مرزی هست مربوط به ویرایش و Digital Post-Processing است که مخصوصاً وقتی کار به 5 دقیقه عکاسی 5 ساعت ویرایش بکشد هیچ ارتباطی با هنر عکاسی ندارد و شما یا هیچ شخص دیگری نمیتواند آن را مرتبط با عکاسی بداند و حد و مرز آن را حد و مرز عکاسی قلمداد کند .
اگر لحن من تند بود و گویا کارت قرمز هم از مدیر محترم گرفتم از شما عذرخواهی میکنم و انتظار من هم از شما این هست که منظور بنده را بهتر متوجه شوید و در مورد آن فکر کنید.

خیلی از کسانی که تازه وارد دنیای عکاسی دیجیتال می‌شوند، معمولا با بحث ویرایش مشکل دارند. خود من هم خیلی مشکل داشتم.

به نظرم ادامه‌ی این بحث در این تاپیک مناسب نیست و فکر می‌کنم باید این چند پست به تاپیک حد و مرز ویرایش دیجیتال منتقل شوند.

شما هم در آن‌جا کمی دقیق‌تر حد و مرز عکاسی را مشخص کنید. چون شما آشکارا، بسیاری از عکس‌هایی را که برای خیلی‌ها پذیرفته شده‌اند را نفی می‌کنید.
من مایل حد مرز شما را در ویرایش عکس بدانم. و این که چرا در عکاسی نباید زمان زیادی برای ویرایش صرف کرد. چه اتفاقی رخ می‌دهد.

متاسفانه یکی از ایراداتی در بخش‌هایی از خانه عکاسان و انجمن نگاه دیدم، نداشتن اطلاعات درست از دنیای عکاسی دیجیتال و به نوعی ارتباط نداشتن با آن است.
امیدوارم این فضا در شما اثر گذار نبوده باشد.

باز هم عرض می‌کنم که من ادعایی ندارم و با کمال اشتیاق آماده‌ی خواندن دیدگاه مشخص شما هستم تا چیز جدیدی فرا بگیرم.

در واقع مقاومت در برابر این افکت ها و ویرایش های اغراق شده هست که کار مشکلی است و نه بالعکس. حتماً این شبهه در جنابعالی شکل گرفته که چون از اجرای این تغییرات در عکسهایم عاجزم به همین خاطر هم با آن مخالفت میکنم که همینجا عرض میکنم اگر این برداشت شماست کاملاً اشتباه است.
اینکه آثار ویرایش در عکس مشخص نباشد ( که گویا از شرایط پذیرش تصاویر در این سایت بزرگوار هم هست) به هیچ عنوان رعایت نمیشود ولی در هر نمایشگاه و گالری حتی المقدور باید رعایت شود که خب خانه عکاسان هم یکی از آنهاست.اطلاع ندارم شما با کدام مشاهدات، چنین صحبتی راجع به انجمن نگاه و خانه عکاسان میکنید و چون فرمایشتان کلی است بنده هم کلاً عرض میکنم اینطور نیست . وقتی میفرمایید اطلاعاتی از دنیای دیجیتال ندارند ( که باز گویا شما این کاردستی ها را مستقیماً به نام عکاسی و دنیای دیجیتال مینامید و میپندارید) بایستی بطور جزئی و با دلیل صحبت کنید.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط amirmisagh

اینکه آثار ویرایش در عکس مشخص نباشد ( که گویا از شرایط پذیرش تصاویر در این سایت بزرگوار هم هست) به هیچ عنوان رعایت نمیشود .......که باز گویا شما این کاردستی ها را مستقیماً به نام عکاسی و دنیای دیجیتال مینامید و میپندارید

---

سلام دوست عزيز
اگر منظور شما را درست متوجه شده باشم (كه اميدوارم اين طور نباشد) بايد عرض كنم كه شما به با آن جمله آخر به تك تك اعضاي فروم توهين كرده ايد و اگر واقعا نظر شما اين باشد به عنوان فارغ التحصيل و يك عضو خانه عكاسان آدرس را اشتباهي آمده ايد.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط amirmisagh

در واقع مقاومت در برابر این افکت ها و ویرایش های اغراق شده هست که کار مشکلی است و نه بالعکس. حتماً این شبهه در جنابعالی شکل گرفته که چون از اجرای این تغییرات در عکسهایم عاجزم به همین خاطر هم با آن مخالفت میکنم که همینجا عرض میکنم اگر این برداشت شماست کاملاً اشتباه است.
اینکه آثار ویرایش در عکس مشخص نباشد ( که گویا از شرایط پذیرش تصاویر در این سایت بزرگوار هم هست) به هیچ عنوان رعایت نمیشود ولی در هر نمایشگاه و گالری حتی المقدور باید رعایت شود که خب خانه عکاسان هم یکی از آنهاست.اطلاع ندارم شما با کدام مشاهدات، چنین صحبتی راجع به انجمن نگاه و خانه عکاسان میکنید و چون فرمایشتان کلی است بنده هم کلاً عرض میکنم اینطور نیست . وقتی میفرمایید اطلاعاتی از دنیای دیجیتال ندارند ( که باز گویا شما این کاردستی ها را مستقیماً به نام عکاسی و دنیای دیجیتال مینامید و میپندارید) بایستی بطور جزئی و با دلیل صحبت کنید.

---

بی ادبی نباشه که وسط گفتگوتون مزاحم میشم ... چه دلیل قانع کننده ای دارید که ثابت کند اون چیزی رو که شما در ذهن دارید عکاسی واقعیست و کاری که خیلی از عکاسان انجام می دهند کاردستی ؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Pooyan

سلام دوست عزيز
اگر منظور شما را درست متوجه شده باشم (كه اميدوارم اين طور نباشد) بايد عرض كنم كه شما به با آن جمله آخر به تك تك اعضاي فروم توهين كرده ايد و اگر واقعا نظر شما اين باشد به عنوان فارغ التحصيل و يك عضو خانه عكاسان آدرس را اشتباهي آمده ايد.

---

اگر تاپیک های ایجاد شده توسط بنده را مطالعه بفرمایید اولین آنها راجع به شروع عکاسی من بود و راهنمایی از اعضای فروم. پس تازه به اینجا نیامدم و ضمناً مدیون این سایت و اعضای آن هستم و به هیچکس توهین نکردم. شما از ابتدا بحث را مرور بفرمایید .
با تشکر.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Pooyan

سلام دوست عزيز
اگر منظور شما را درست متوجه شده باشم (كه اميدوارم اين طور نباشد) بايد عرض كنم كه شما به با آن جمله آخر به تك تك اعضاي فروم توهين كرده ايد و اگر واقعا نظر شما اين باشد به عنوان فارغ التحصيل و يك عضو خانه عكاسان آدرس را اشتباهي آمده ايد.

---

سلام آقا پویان عزیز
ابتدا عرض کنم من هم یکی از طرفداران پروپا قرص سایت 1x هستم. و فکر می کنم صحبت جناب نادری راجب به عکسهای سایت 1x بود و قصد توهین به اعضای این سایت رو نداشتند. از طرفی جناب عبدالپناه سوال خوبی کردند من هم مشتاقم که بدونم با چه دلیلی جناب نادری میتونند ثابت بکنند که واقعا حد و مرزی که در ذهن دارند حد و مرز واقعی است؟
با خود آقای نادری خط رو خط شد.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Amir Abdolpanah

بی ادبی نباشه که وسط گفتگوتون مزاحم میشم ... چه دلیل قانع کننده ای دارید که ثابت کند اون چیزی رو که شما در ذهن دارید عکاسی واقعیست و کاری که خیلی از عکاسان انجام می دهند کاردستی ؟

---

شما هم از ابتدا بحث را مرور بفرمایید جایی که در مورد عکاسی مستقل صحبت کردم .
حالا من یک سوال مطرح میکنم
از شما از همه
من ( من نوعی )برای یک پروژه مستند ماه ها وقت صرف میکنم چه بلایی بر سر ماحصل کار من ( که با وجود سختی کار دارای ترکیب بندی های خوب ، نورسنجی های مناسب ، در بردارنده ی عناصر و مفاهیم مورد نظر و کیفیت مناسب است ) می آید اگر به جای تیره کردن اطراف تصویر و کشیدن زبانه ی کنتراست تا به آخر و استفاده از پلاگین ها و افکت های hdr و... فقط به تصییح کنتراست و رنگ تصویر بپردازم ؟
این نگران کننده نیست وقتی من میگویم در ویرایش ها حد و مرز قائل شوید و به هنر عکاسی خودتان اتکا کنید این به حد و مرز عکاسی تعبیر شود و ویرایش مساوی عکاسی شود.؟!
این دقیقاً همان چیزی است که هدف من از شروع این بحث بود و بعضی دوستان ثابت کردند این نگرانی بی مورد نیست.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط amirmisagh

شما هم از ابتدا بحث را مرور بفرمایید جایی که در مورد عکاسی مستقل صحبت کردم .
حالا من یک سوال مطرح میکنم
از شما از همه
من ( من نوعی )برای یک پروژه مستند ماه ها وقت صرف میکنم چه بلایی بر سر ماحصل کار من ( که با وجود سختی کار دارای ترکیب بندی های خوب ، نورسنجی های مناسب ، در بردارنده ی عناصر و مفاهیم مورد نظر و کیفیت مناسب است ) می آید اگر به جای تیره کردن اطراف تصویر و کشیدن زبانه ی کنتراست تا به آخر و استفاده از پلاگین ها و افکت های hdr و... فقط به تصییح کنتراست و رنگ تصویر بپردازم ؟
این نگران کننده نیست وقتی من میگویم در ویرایش ها حد و مرز قائل شوید و به هنر عکاسی خودتان اتکا کنید این به حد و مرز عکاسی تعبیر شود و ویرایش مساوی عکاسی شود.؟!
این دقیقاً همان چیزی است که هدف من از شروع این بحث بود و بعضی دوستان ثابت کردند این نگرانی بی مورد نیست.

---

گر چه بحث رو از ابتدا دنبال می کردم اما جوابی برای سوالم ندیدم که اقدام به پرسش کردم.

عکاسی شاخه های زیادی دارد. عکاسی مستند و خبری, منظره, تبلیغاتی, آتلیه ای, آبستره و انتزاعی و ... و ... و ...
هر کدام از این زمینه ها هم تعریف و کارکرد خاص خودشان رو دارند. انتظاری که از یک عکس منظره می رود از نظر سبک و سیاق ادیت با یک عکس پرتره یا خبری متفاوت است. فکر نمی کنم کسی که به آتلیه می رود انتظار دریافت عکسی بدون دست کاری!!! از خودش را داشته باشد. عکسی که انتظار دارد تمثیلی از چهره خودش است که یک سری عیوب زیباشناختی در آن کمرنگ یا محو شده باشد. بدیهی است که انتظار ندارید یک عکس خبری از اوباما را در یک دیدار رسمی ببینید در حالیکه با یک صورت روتوش شده مواجهید. تا اینجای قضیه فکر نمی کنم که مشکلی با حرف های من داشته باشید.

در مورد سوال شما باید بگم عکس خوب, خوب است منتها برای مخاطبش خوب است. اگر مخاطب آگاه و با انصاف باشد حتی اگر علاقه مند به سبک اثر نباشد در مورد نکات فنی عکس مثل کادربندی و نورسنجی و ... می تواند نظر دهد و از این حیث مشکلی نیست. اگر اثری با استقبال عموم مواجه نشد یکی از دلایلش می تواند عدم ارتباط حسی موثر بین اثر و محاطب باشد نه صرفا نداشتن یک سری جلوه های زیبایی بصری.
عکسی که قابلیت نداشته باشد با هزار و یک ادیت هم عکس خوب نخواهد شد در ضمن کجای صحبت های دوستان به این نکته اشاره شده که عکاس از هنر عکاسی و ترکیب بندی و نورسنجی خودش استفاده نکند و همه چیز را به فوتوشاپ بسپارد؟

سوای همه این مسایل عکاسی یک هنر است و هنر حد و مرزی برای انتقال زیبایی و مفهوم نداشته و ندارد چیزی که شاید به ظاهر محدود کننده است وجود سبک ها و گرایش های تعریف شده اهالی هنر است. همان طور که سبک های مختلف در نقاشی سال ها پیش ایجاد شده اند و به قول شما تکامل یافته اند.

احتمالا هم در تولد یک سبک جدید هواداران سبک های دیگر بر آشفته اند از این نوزاد نو ظهوری که با استقبال عموم مواجه شده و سعی در اثبات کار خود داشته اند.

عکاسی دیجیتال هم هنر نوپایی است . البته عکاسی دیجیتال از نظر من, صرفا عمل عکاسی با ابزار دیجیتال نیست. عکاسی دیجیتال مجموعه ای است یکپارجه که از زمان کادربندی شروع می شود و تا خروجی گرفتن در تاریکخانه دیجیتال و چاپ ادامه دارد, و در آن پروسس دیجیتال جایگاه مهم و ویژه ای دارد ( نه صرفا یک عمل اضافی! )

سلام

واقعا" نمي توان به درستي حد و مرزي براي اين موضوع به كار برد هنر ويرايش عكس به نظر من البته احتياج به همان دانش و بينش هاي اوليه هنر دارد كه بسيار از عكاسان و يا نقاشان با مطالعه و يا بصورت تجربه فرا گرفته اند و پس از تبديل به تمام آن ايسم هاي شدند كه جناب آقاي نادري نامبردند .
كاري صورت گرفت نقد شد بررسي زمان صرف شد و صاحب نظران نظر دادند شد يك مكتب و ايسم و .... .

در بخش ويرايش تصاوير ديجيتال ، كاري است به نظر من نو پا مگر چند سال است كه دوربين ديجيتال و يا وسايل نرم افزاري و سخت افزاري آن ايجاد و در دسترس افراد علاقمند قرار گرفته است هنوز بسيار جا دارد و وقت لازم است تا اين كاردستي ها و يا هر اسم ديگري كه روي آن خواهيم گذاشت براي خودش قد علم كند و تبديل به يك سبك و مكتب شود آنگاه استوار گردد بطور حتم در اين زمينه خلا وجود داشته است كه حال دارند روي آن تحقيق و مطالعه و ..... انجام ميگيرد .

در بخش ويرايش تصاوير HDR كه فقط سه الي 4 سال از عمر آن گذشته ( در مورد سن اگر اشتباه مي كنم دكتر روشن و ديگر دوستان تصحيح نمايند) به جرات مي توان گفت كه عكس ها واقعا" منفجر مي شوند براي گرفتن يك عكس فقط بقول فرمايش شما كمتر از نيم ساعت صرف وقت مي شود ولي آگاهانه . حال آنكه براي ويرايش عكس شايد روزها وقت صرف شود. دليل آن واضح است چون بايد مخاطب خودش را مورد هدف قرار دهد بايد دانش اين موضوع را داشته باشد كه از گرفتن يك عكس خوب مي توان به يك ويرايش (اديت ) خوب رسيد .

در برخي بقدري افراط شده است و در برخي ديگر بسيار ناچيز براي اين نوع كار و سبك و يا هرچه اسم آن است بسيار هزينه شده است حد دو مرز هم ندارد در همين انجمن در مورد آن بسيار حرف زده شده است .

براي ساخت و ويرايش عكس و تصاوير نرم افزار ها و سخت افزار ها آموزش و تكنيك نمايشگاه و كتب گوناگون به وجود آمده . اساتيد هنر عكاسي ( صنعت عكاسي) در مورد آن حرف مي زنند و بحث مي كند و به چالش مي كشند موضوع را ، ولي تا بحال حد و حدودي براي آن مشخص نشده است همگان بر يك نكته نظر دارند تصاوير نقاشي و عكس بايد گويا باشد و مخاطب پسند همين .

هدف مخاطب و جلت رضايت مي باشد و صد البته به نظر من ارضاع شدن خود صاحب اثر و براي رسيدن به اين هدف وسيله چه ارزشي مي تواند داشته باشد با استفاده از اديت و ويرايش هاي آن چناني و اين چناني يا با استفاده از انواع كاغذ هاي پر كنتراست و كم كنتراست ده هاي گذشته .

برداشت و نظر شخصي من اين است براي هنر هيچ مرز و حدودي را نمي توان معلوم كرد اگر عكاسي هنر است نه صنعت پس ويرايش عكس هم هنر است نه صنعت .

سخن زياده شد ببخشيد . بيان ديدگاه ام بود

پاينده باشيد

============

خط رو خط شدن با آقاي عبدل پناه

آقایان عبدل پناه و چاوشی به موضوعات خوبی اشاره کردند که من نه کاملاً با اونها مخالفم و نه موافق.
نکته ای در صحبت هر دو عزیز اشاره شد موضوع مخاطب و مخاطب مداری است.
اینکه هنر بایستی مخاطب پسند یا بهتر بگویم عام پسند (هم )باشد
از همه عزیزان تقاضا دارم وارد بحث شوند آیا جلب رضایت عامه ( همان عامه ای که با دیدن بسیاری از این جنس تصاویر کاردستی میگویند : فتوشاپه؟! )باعث تعالی هنر میشود؟
آیا در زمان انتشار فتوشاپ cs40 (بطور مثال عرض میکنم ) تصاویر ما را در قالب " هنر عکاسی " میشناسند یا نام دیگری پیدا میکند؟

نقل قول:

---

اینکه هنر بایستی مخاطب پسند یا بهتر بگویم عام پسند (هم )باشد
از همه عزیزان تقاضا دارم وارد بحث شوند آیا جلب رضایت عامه ( همان عامه ای که با دیدن بسیاری از این جنس تصاویر کاردستی میگویند : فتوشاپه؟! )باعث تعالی هنر میشود؟

---

۱- ربطی به عام و خاص بودن هنر ندارد. نتیجه گیری شخصی نکنید.

۲- قضیه این کاردستی چیست؟ اگر کسی به دوربین دیجیتالتان بگوید اسباب بازی دیجیتال و آن را نسبت به دوربین‌های فیلمی قدیمی، اسباب بازی بداند، چه می گویید؟

۳- مرز؟ آن هم در عکاسی Art ؟ از چه زمانی در Art مرز می گذارند؟ کدام هنرمند طبق مرز عمل می‌کند؟ می‌شود به یک فیلم‌ساز انیمیشن گفت کاردستی ساز و به دیگری چیزی دیگری نسبت داد؟ فیلم Time code مایک فیگیس را دیده‌اید؟ اسمش را نباید فیلم بگذاریم؟ فیلم A Scanner Darkly را چطور؟ سالانه ده‌ها نمایشگاه از عکاسی Composite در جهان برگزار می‌شود. آنها را کاردستی ساز بنامیم؟ فقط آنچه که خودمان می پسندیم هنری است و بقیه مشغول بازی اند؟

۴- چرا نمی‌خواهیم قبول کنیم که هر هنری دارای ژانرهای مختلف است و اگر ما یکی دوتای انها را دوست نداشته باشیم، هیج مشکلی پیش نمی‌آید؟

۵- من هم چنان ویرایش های اغراق آمیزی بر روی عکس‌هایم انجام نمی‌دهم. اما مگر نمی شود با همان نوع ویرایش‌ها در کار هنری، حرفی زد و کاری ارائه داد؟ اگر هنرمندی آن راه را برای ارائه حرفش انتخاب کرده باشد، چه خرده‌ای می‌توان از او گرفت؟

جناب روشن شما عدد گذاری کردید اجازه بدهید بنده هم به همین شکل پاسخ بدم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط nmroshan

۱- ربطی به عام و خاص بودن هنر ندارد. نتیجه گیری شخصی نکنید.
من هم نتیجه گیری شخصی نکردم از اونجایی که صحبت از مخاطب و جلب رضایتش شد بنده هم سوالی راجع به مخاطب مطرح کردم.

۲- قضیه این کاردستی چیست؟ اگر کسی به دوربین دیجیتالتان بگوید اسباب بازی دیجیتال و آن را نسبت به دوربین‌های فیلمی قدیمی، اسباب بازی بداند، چه می گویید؟
حرف ایشان را قبول میکنم بحث من مربوط به امیر نادری نیست که آیا خودش هم کاردستی درست میکند یا خیر فکر میکنم این موضع گیری ها با نگاه به نام کاربری amirmisagh صورت میگیرد که من خواهش میکنم کمی فراتر فکر کنند.

۳- مرز؟ آن هم در عکاسی Art ؟ از چه زمانی در Art مرز می گذارند؟ کدام هنرمند طبق مرز عمل می‌کند؟ می‌شود به یک فیلم‌ساز انیمیشن گفت کاردستی ساز و به دیگری چیزی دیگری نسبت داد؟ فیلم Time code مایک فیگیس را دیده‌اید؟ اسمش را نباید فیلم بگذاریم؟ سالانه ده‌ها نمایشگاه از عکاسی Composite در جهان برگزار می‌شود. آنها را کاردستی ساز بنامیم؟ فقط آنچه که خودمان می پسندیم هنری است و بقیه مشغول بازی اند؟
عرض کردم که عکاسی هنری را به قول آقای مبین با " ثبت و ادیت " نمیتوان به وجود آورد و نیاز به ویرایش های خلاقه! حس میشود هر چند استفاده از تکنیک های عکاسی را برای ارضای حس زیبایی شناختی بیننده به تمام این ابزارهای ساخت کاردستی ترجیح میدهم. انیمیشن را با این کاردستی ها قیاس کردید که کاملاً مع الفارغ است. کلاژ و فتومونتاژ هم همینطور حداقل اینها نام مناسبی برای خودشان انتخاب کرده اند و بیننده با دیدن نامشان پی به ماهیتشان میبرد.



۴- چرا نمی‌خواهیم قبول کنیم که هر هنری دارای ژانرهای مختلف است و اگر ما یکی دوتای انها را دوست نداشته باشیم، هیج مشکلی پیش نمی‌آید؟
اگر استفاده از این ویرایش ها یک ژانر در عکاسی است ( به قول شما عکاسی art ) پس نگرانی بنده بیمورد است.
اگر ابزار بهینه سازی این ژانر ( براش ها ، پلاگین ها و...) را در دیگر ژانرها ندیده ایم پس / / / / / .
اگـــر این ژانر را به طـــور کلی با نام عکــــاسی یاد نمــــیکنیم پس / / / / / .


۵- من هم چنان ویرایش های اغراق آمیزی بر روی عکس‌هایم انجام نمی‌دهم. اما مگر نمی شود با همان نوع ویرایش‌ها در کار هنری، حرفی زد و کاری ارائه داد؟ اگر هنرمندی آن راه را برای ارائه حرفش انتخاب کرده باشد، چه خرده‌ای می‌توان از او گرفت؟

---

میشود خوب هم میشود . اصلاً غیر این نمیشود !شاید قبلاً جواب این بود که چرا نشود! اما الان این سوال عوض شده جناب روشن و اینگونه تغییر یافته:
مگر نمیشود با تکنیک های خلاق عکاسی در کار هنری حرفی زد؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط amirmisagh

آقایان عبدل پناه و چاوشی به موضوعات خوبی اشاره کردند که من نه کاملاً با اونها مخالفم و نه موافق.
نکته ای در صحبت هر دو عزیز اشاره شد موضوع مخاطب و مخاطب مداری است.
اینکه هنر بایستی مخاطب پسند یا بهتر بگویم عام پسند (هم )باشد
از همه عزیزان تقاضا دارم وارد بحث شوند آیا جلب رضایت عامه ( همان عامه ای که با دیدن بسیاری از این جنس تصاویر کاردستی میگویند : فتوشاپه؟! )باعث تعالی هنر میشود؟
آیا در زمان انتشار فتوشاپ cs40 (بطور مثال عرض میکنم ) تصاویر ما را در قالب " هنر عکاسی " میشناسند یا نام دیگری پیدا میکند؟

---

این دغدغه مخاطب رو در سوال شما دیدم و در جواب سوال شما نوشتم.

شما اثری رو خلق می کنید از آن لذت می برید, از اینکه دیگران هم از آن لذت ببرند لذت می برید این یک خصیصه انسانی است. اما هستند کسانی که اثر را خلق می کنند از آن لذت می برند, لذت می برند و لذت می برند ... تحسین ها و تقبیح ها هم برایشان چندان مهم نیست چون به دنبال روح هنر هستند. به عقیده من اگر قرار باشد هنرمندی معروف شود احتمال این که از دسته دوم باشد بیشتر است.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط amirmisagh

جناب روشن شما عدد گذاری کردید اجازه بدهید بنده هم به همین شکل پاسخ بدم


میشود خوب هم میشود . اصلاً غیر این نمیشود !شاید قبلاً جواب این بود که چرا نشود! اما الان این سوال عوض شده جناب روشن و اینگونه تغییر یافته:
مگر نمیشود با تکنیک های خلاق عکاسی در کار هنری حرفی زد؟

---

یعنی عکاسی از دید شما فقط چکاندن شاتر با یک سری اصول و یا ضد ساختار هاست؟

عرض کردم خدمتتان ... عکاسی یک پروسه است برای انتقال مفهوم, زیبایی یا پیام که از دوربین به دست گرفتن شروع میشه تا بعد از پروسس به چاپ بیانجامد. همه این مسیر هم با توجه به مفهوم, زیبایی یا پیامی که عکاس می خواهد منتقل کند شکل می گیرد و در واقع در خدمت آن است.

پروسه ای هم قبل از چکاندن شاتر بایستی طی شود که اگر با آگاهی و مهارت صورت گیرد نتیجه ی کار تا حد زیادی به خواستهای ما برای انتقال مفاهیم و معانی مورد نظر نزدیک میشود و نیازمان را برای ساخت کاردستی به حداقل می رساند.
استفاده از فتوشاپ جزء لاینفک عکاسی دیجیتال است اما باید مواظب باشیم تا خودمان را غرق نکنیم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط amirmisagh

پروسه ای هم قبل از چکاندن شاتر بایستی طی شود که اگر با آگاهی و مهارت صورت گیرد نتیجه ی کار تا حد زیادی به خواستهای ما برای انتقال مفاهیم و معانی مورد نظر نزدیک میشود و نیازمان را برای ساخت کاردستی به حداقل می رساند.
استفاده از فتوشاپ جزء لاینفک عکاسی دیجیتال است اما باید مواظب باشیم تا خودمان را غرق نکنیم.

---

با عرض پوزش چون می بینم علی رغم همه نظراتی که سعی کردم به دور از توهین بهتون انتقال بدم هنوز از واژه توهین آمیز کاردستی استفاده می کنید, مایل به ادامه بحث نیستم و گر نه صحبت بسیار بود.

چشم آقای عبدل پناه دیگر از این واژه استفاده نمیکنم هر چند در آن توهینی نمیبینم.
لطفاً ادامه دهید.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط amirmisagh

پروسه ای هم قبل از چکاندن شاتر بایستی طی شود که اگر با آگاهی و مهارت صورت گیرد نتیجه ی کار تا حد زیادی به خواستهای ما برای انتقال مفاهیم و معانی مورد نظر نزدیک میشود و نیازمان را برای ساخت کاردستی به حداقل می رساند.
استفاده از فتوشاپ جزء لاینفک عکاسی دیجیتال است اما باید مواظب باشیم تا خودمان را غرق نکنیم.

---

مثال نیکی زدید. حدود غرق شدن برای افراد مختلف متفاوت است, بعضی در عمق یک متری غرق می شوند و بعضی هیچ گاه غرق نمی شوند.

هر کس می تواند از هر ابزاری برای خلق هنر استفاده کند. آیا کسی که عکس را روی تکه ای پارچه چاپ می کند عکاس نخواهد بود؟ چون شما فکر می کنید عکاس حتما باید عکس را روی کاغذ فلان یا بهمان چاپ کند؟ اگر جواب شما این است که عکاس نخواهد بود که فکر می کنم باید در دیدگاه کلیتون به عکاسی و هنر یک تجدید نظر اساسی کنید و اگر موافقید که عکاس خواهد بود به سادگی می تونید با یک تعمیم در مورد شیوه ارائه اثر به این نتیجه هم برسید که پست پروسس تنها ابزاری است برای ارائه تراوشات ذهن یک هنرمند که عکس خام خروجی دوربین را دارای کاستی برای انتقال هدف خود می داند.

با سلام

من کل بحث رو نخوندم، ولی فکر کنم یکی از حرف‌های کلیدی آقای نادری بحث سخیف بودن جنبش پیکتوریالیسم یا همان سبک ثبت عکس و شبیه کردن اون به نقاشی که در اوایل اختراع عکاسی مطرح شد است.

نقل قول:

---

"تاریخ تکرار میشود"

---

آقای نادری، اگر مکتبی شکل میگیره و سبکی ساخته میشه بر‌اساس نیازیست که افراد حس میکنند. شما شبیه کردن عکس به نقاشی رو سخیف می‌دونید ولی من اون رو روشی از تقدس بخشیدن به سورژه میدونم. مولوی میگه حقیقت آیینه‌ ایست که از آسمان افتاد و هزار تکه شد،‌ و هرکسی خود را در آن دید. اصل قضیه اینه که به هر سبکی که ایمان داریم در اون بهترین باشیم. ( اقتباس آزاد از نقل‌قولی از لینکلن )


آقای نادری
بگذار صد گل بشکفد

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط amirmisagh

آقایان عبدل پناه و چاوشی به موضوعات خوبی اشاره کردند که من نه کاملاً با اونها مخالفم و نه موافق.
نکته ای در صحبت هر دو عزیز اشاره شد موضوع مخاطب و مخاطب مداری است.
اینکه هنر بایستی مخاطب پسند یا بهتر بگویم عام پسند (هم )باشد
از همه عزیزان تقاضا دارم وارد بحث شوند آیا جلب رضایت عامه ( همان عامه ای که با دیدن بسیاری از این جنس تصاویر کاردستی میگویند : فتوشاپه؟! )باعث تعالی هنر میشود؟
آیا در زمان انتشار فتوشاپ cs40 (بطور مثال عرض میکنم ) تصاویر ما را در قالب " هنر عکاسی " میشناسند یا نام دیگری پیدا میکند؟

---

درود

چون فرمودید همه وارد بحث بشوند به خودم اجازه دادم نظر بدم اگر نه به زیبایی به موضوع پرداخته شده.
در مورد مطلبی که قرمز کردم باید بگم عام پسند بودن از مشخصات هنر نمیتواند باشد عام پسند بودن فقط یک شرط در موفقیت تجاری یک محصول هنری است.
خصوصا در جایی که سلیقه عامه میتواند خیلی پست باشد ، عام پسند بودن یکی از عیب های آن اثر هم خواهد شد.

خیلی از بزرگترین آثار هنری که بسیار از زمان خودشون فراتر بودند اصلا قابل فهم مردم زمان خودشون نبودند چه برسد به اینکه مورد پسند هم واقع شوند ، بعدا مشخص شد که فلان اثر چه ارزشی دارد .

هنر مندانی که دست به کارهای بزرگ زدند ، تحت تاثیر زمان و مکانی که در آن می زیسته اند نبودند. و اگر غیر از این باشد یک محصول تاریخ مصرف دار عرضه خواهد شد و زود هم محو میشود.


با سپاس از همه عزیزان


انوش

انوش جان

من در صحبت هاي قبلي به اين موضوع كه هنر بايد عامه پسند باشد يعني حداقل به نظر من بتواند 60 الي 70 درصدي از افرادي كه به دنبال و يا نگاهي به اين بخش از موضوع دارند را جلب نمايد اشاره كردم و همچنين بايد خود صاحب خلق يك اثر هنري از كاري كرده است كاملا راضي باشد و خواسته هاي را كه در ذهن و فكر خودش پرورش داده است جامع عمل بپوشاند .

سئوال من اينجاست چطور مقبول قرار گرفتن يك اثر مي تواند براي تعداد اندكي از مردم باشد ؟ مگر همه افراد در يك سطح فكري و اجتماعي هستند ؟

وقتي يك نقاش اثري را خلق مي كند يا يك عكاس مجموعه اي را براي نمايش قرار ميدهد و يا حتي يك خواننده آلبومي ار اتنشار مي دهد روي آن قرار مي دهند فقط آفرادي با اين شرايط !؟

ببخشید که چند روز نتونستم آنلاین بشم.

نقل قول:

---

در واقع مقاومت در برابر این افکت ها و ویرایش های اغراق شده هست که کار مشکلی است و نه بالعکس. حتماً این شبهه در جنابعالی شکل گرفته که چون از اجرای این تغییرات در عکسهایم عاجزم به همین خاطر هم با آن مخالفت میکنم که همینجا عرض میکنم اگر این برداشت شماست کاملاً اشتباه است.

---

نمی‌دونم بر چه اساس چنین برداشتی داشته‌اید. چون هرگز چنین تصوری نداشته‌ام. من از بسیاری از عکس‌های hdr خوشم نمی‌آید. ولی تهیه‌ی یک عکس hdr را بلدم. خیلی ویرایش‌ها را هم بلد نیستم. ولی خروجی‌شان را می‌پسندم. پس این برداشت شما کاملا نادرست است.

نقل قول:

---

اطلاع ندارم شما با کدام مشاهدات، چنین صحبتی راجع به انجمن نگاه و خانه عکاسان میکنید و چون فرمایشتان کلی است بنده هم کلاً عرض میکنم اینطور نیست . وقتی میفرمایید اطلاعاتی از دنیای دیجیتال ندارند ( که باز گویا شما این کاردستی ها را مستقیماً به نام عکاسی و دنیای دیجیتال مینامید و میپندارید) بایستی بطور جزئی و با دلیل صحبت کنید.

---

بنده عرض کردم:

نقل قول:

---

متاسفانه یکی از ایراداتی در بخش‌هایی از خانه عکاسان و انجمن نگاه دیدم، نداشتن اطلاعات درست از دنیای عکاسی دیجیتال و به نوعی ارتباط نداشتن با آن است.

---

من طی ده نوبتی که به واسطه‌ی حضور در یک کلاس، به خانه‌ی عکاسان سر می‌زدم، چند بار در جمع دوستان خانه‌ی عکاسان، صحبت‌های در راستای القای تصویر بد از دوربین‌های دیچیتال شنیدم. از جمله بزرگنمایی مشکل دوربین‌های دیجتال در غبار گرفتن و لزوم سرویس سنسور بعد از یکی دو ماه عکاسی!!!
خوب چنین جریانی در میان بخشی از بدنه‌ی خانه‌ی عکاسان اصلا خوب نیست.
ولی شاید خیلی اتفاقی من با چنین افرادی مواجه شده‌ام. امیدوارم این طور بوده باشه.

و اما بحث اصلی:
از ابتدای آغاز بحث تا کنون، من تنها موضع گیری شما در مقابل دیگران را شاهد هستم. شما فقط نفی می‌کنید.
همیشه از دیگران پاسخ می‌خواهید.

نقل قول:

---

آیا در زمان انتشار فتوشاپ cs40 (بطور مثال عرض میکنم ) تصاویر ما را در قالب " هنر عکاسی " میشناسند یا نام دیگری پیدا میکند؟

---

مثلا چه نامی؟ در فتوشاپ cs40‌ (به طور مثال) چه امکانی افزون بر cs3 (به طور مثال) در دسترس خواهد بود که می‌تواند تصاویر را از محدوده‌ی عکس خارج کند؟
نرم‌افزارهای ویرایش، ابزاری در دست هنرمند هستند. می‌توان از آن برای نهایی کردن یک عکس استفاده کرد یا می‌توان از آن برای ویرایش یک عکس در یک پوستر گرافیکی بهره‌جست.

من از شما درخواست کردم و باز هم درخواست می‌کنم که موضع مشخص خود را بیان کنید. نه موضع نسبی خود در مقابل دیدگاه دیگران.
شما عکاسی fine art و abstract را از دیگر شاخه‌های عکاسی جدا می‌کنید. چرا؟
شما از عکاسی مستقل سخن گفتید. عکاسی مستقل چیست؟

در کل، لطف کنید به طور مشخص مرز ویرایش دیجیتال را از دیدگاه خود و یا هر کسی که به دیدگاهش اعتقاد دارید بیان کنید تا تکلیف ما با دیدگاه شما هم روشن شود.

نقل قول:

---

از ابتدای آغاز بحث تا کنون، من تنها موضع گیری شما در مقابل دیگران را شاهد هستم. شما فقط نفی می‌کنید.
همیشه از دیگران پاسخ می‌خواهید.

---

قضیه کاملاً بر عکس است آقای آهنگرها.
نام کاربری بنده اگر نام کاربری یکی از مدیران سایت بود شما قطعاً شاهد حمایت و تشکرهای فراوان از ایشان میبودید که استاد شما درست میفرمایید و چه معضلی شده است این فتوشاپ و حالا باید چه کنیم! وغیره
من نمیخواستم وارد این بحث بشم ولی از ابتدا، این موضع گیری کاربران محترم بوده که علیه تک تک جملات و کلمات من ( علاوه بر مواضع و نظرات من) بوده است.
اگر جویای علت هستید در پیام خصوصی میتوانم خدمتتان عرض کنم چون قصد ندارم از سایت اخراج شوم.
راجع به سوالتان نیز در پست اول این تاپیک یعنی قبل از اظهار نظر کاربران محترم بنده نظر خود را عنوان کردم و بعد نیز همانها را تکرار کردم.
بگذارید کمی جستجو کنم تا ببینم چه کسانی ( ترجیحاً عکاسان حرفه ای) نظر بنده را دارند تا شاید موضوع از نظرات امیر نادری خارج شود.
ضمناً دلیل پیش پا افتاده ای راجع به صحبت هایتان از خانه عکاسان فرمودید و یکی دو نفر مجهول الهويه رو از بدنه خانه عکاسان دونستید و صحبت هاشان را دلیل ضعف آنجا!

نقل قول:

---

نام کاربری بنده اگر نام کاربری یکی از مدیران سایت بود شما قطعاً شاهد حمایت و تشکرهای فراوان از ایشان میبودید که استاد شما درست میفرمایید و چه معضلی شده است این فتوشاپ و حالا باید چه کنیم! وغیره
من نمیخواستم وارد این بحث بشم ولی از ابتدا، این موضع گیری کاربران محترم بوده که علیه تک تک جملات و کلمات من ( علاوه بر مواضع و نظرات من) بوده است.
اگر جویای علت هستید در پیام خصوصی میتوانم خدمتتان عرض کنم چون قصد ندارم از سایت اخراج شوم.

---

جناب نادری کم لطفی می‌فرمایید.
بحث جالب و مفیدی است. در بحث ها، هدف بیرون راندن طرف مقابل از تشک کُشتی نیست. بلکه می‌خواهیم بیشتر بیاموزیم و با افق‌های جدید آشنا شویم. همین بحث برای خودم بسیار مفید بود.
این‌گونه که شما می فرمایید، من نوعی به عنوان یک کاربر ( و نه مدیر) احساس می‌کنم که به قدرت تشخیص و تفکر و موضع‌گیری‌هایم راجع به مسائل توهین شده است.
امیدوارم چنین نباشد و چنین منظوری نداشته باشید.

سلام.آقای نادری بنده سالها با آنالوگ ها عکاسی کرده ام.اخیرا دو سالی هست دیجیتالی شده ام.

تا دلتان بخواهد ترفند برای افزایش کنتراست و اشباع رنگ و ... در ظهور و چاپ میدانم.همین کارها را امروز فتوشاپ برایم انجام میدهد.

حال اگر امکان تبدیل عکس به >کاردستی< توسط فتوشاپ امکان پذیر باشد نیازی نیست حتما از آن استفاده کرد.نیازی نیست وقتی میتوان از سرعت 120 لذت برد حتما با 220 برانم.اما گاها 220 هم لذت بخش است...!

لزومی ندارد کارهای من رئال باشد.اگر دوربین یا لنز یا توانایی بنده نتواند عکس خوبی را ثبت کند یا اگر ببینم
میتوانم با کمی ادیت یک عکس هنری را برجسته کنم قطعا این کار را انجام خواهم داد.

جناب حسینی عکس هایی رنگی مربوط به 100سال پیش قرار داده بودند.اگر عکاس آنروزگار فتوشاپ نداشت
امروز دارد و استفاده میکند.

خود من هنوز برای نوستالژی آنالوگ گاها عکس میگیرم و ظاهر میکنم.اما ترجیح میدهم آن نگاتیو را اسکن کنم و ...

نقل قول:

---

نام کاربری بنده اگر نام کاربری یکی از مدیران سایت بود شما قطعاً شاهد حمایت و تشکرهای فراوان از ایشان میبودید که استاد شما درست میفرمایید و چه معضلی شده است این فتوشاپ و حالا باید چه کنیم! وغیره

---

مطمئن باشید اگر شخصی در این فروم مدیر میشود دیدگاه آزاد و روشنی دارد و جانب گرا نیست.دکتر روشن
برای ما قابل احترام است در وحله اول به دلیل تسلط ایشان در عکاسی.با اینکه نیکونی هستند اما شما ردی از تعصب در راهنمایی ایشان نمیبینید.سایر اساتید هم به همین منوال.مخالفت با اساتید برای کسی پیامدی ندارد و برعکس باعث بالا رفتن اطلاعات و دانسته هایش میشود.

نقل قول:

---

بگذارید کمی جستجو کنم تا ببینم چه کسانی ( ترجیحاً عکاسان حرفه ای) نظر بنده را دارند تا شاید موضوع از نظرات امیر نادری خارج شود

---

بنده حرفه ای نیستم اما تا دلتان بخواهد دوست و رفیق آنالوگ دارم که دقیقا این طرز فکر را دارند.خود من 5 سال پیش همین فکر را میکردم و تا عکسی زیبا و دیجیتال میدیدم میپرسیدم فتوشاپ است؟؟؟؟!!!!!!
سوالی که امروز خنده ام میگیرد و شرمنده میشوم.


در آخر اینکه بحث زیبایی است و هنر یعنی زیبایی و من از هر ابزاری از رفلکتور گرفته تا ACDSEE!برای بیشتر کردن این زیبایی استفاده میکنم.

موفق و موید باشید

سلام این بحث جالبیست و از شما هم برای این تاپیک ممنون.
اما اول یک توضیحی در باره خودم بدهم من یک واقعگرا هستم شاید خیلی بیشتر از دیگران ودوست دارم حقیقت را بدون کوچکترین تغییری ثبت کنم و این شامل تنها تصویر نیست، دوست دارم صدا، بو(رایحه)وبعد وحرکتو... کسی یا چیزی را که دوست دارم ثبت کنم ولی آیا امکان پذیر است؟؟؟ تمام عکسهایی را هم که ادیت میکنم ،فایل دست نخوردش راهم نگاه می دارم.:::happy:::
حقیقت چیست؟آیا مرز بین حقیقت و مجاز(بخوانید انتزاعی)مشخص است. آیا انسان می تواند تمام حقیقت برون و درون اجسام را ببیند در اینجا هم فرصت برای حرفهای فلسفی نیست ولی آیا عکس همهء حقیقت است؟می دانیم که دوربینها د ر ثبت دینامیک رنج و طیف نورو رنگ محدودیت دارند در مورد اجزائ کوچک نیزمحدودیت وجود دارد(مثلا وقتی که یک پرتره عکس می گیرید نمی توانید سلول های آنرا ثبت کنید)در مورد عکس واقعی نمی دانم منظور دقیقا چیست؟ آیا عکسی که دوربین بگیرد بدون هیچ پردازشی واقعیست ؟که طبق محدودیتی که عرض کردم و پردازشی که در دوربینهای دیجیتال می شود بی معنیست، حتا روش ارائه آن نیز روی کیفیت آن تاثیر می گذارد(کاغذ با کاغذ کلی فرق دارد) و اگر منظور از غیر واقعی بودن طرحایست که مانند نقاشیست در عکاسی هم روشهایی مانند پانینگ و بوکه هست وخیلی هم زیباست و یک جورایی شبه نقاشیست . من فکر می کنم هنر ،فن یا کاردستی (خودش یک هنره) اگر زیبا باشد با هر روشی ارزشمند است و اگر هم نباشد باهیچ روشی قابل تصحیح نیست . عوام پسند بودن هم شرط لازم برای زیبایی نیست .من بشخصه معتقدم عکس خوب و بد را می شود حتا بعد از پردازشهای زیاد هم تشخیص داد البته تا آنجایی که عناصر اولیه قابل تشخیص باشند. متاسفانه یک عده افراد کم تجربه به علت ناتوانی در رشته خود دست به دامن یک جور تردستی هایی می شوند که باعث کم ارزش شدن آن سبک یا شیوه می شود واین شامل تنهاعکاسی نیست شما می توانید در هنر های دیگر آن را مشاهده کنید مانند سبکهای انتزاعی و آبستره در نقاشی که هرچند این سبکها زیباست ولی عده ای بدونه آشنایی با اصول اولیه و برای آنکه می توانند با این روش ضعف خود را بپوشانند به آن روی می آورند یا در شعرهای "نو " می توانید نمونه های آنرا ببینید. البته مطمئن باشید تمام تلاش بشر برای رسیدن به واقعیت (تا آنجا که می تواند)است تصاویر سه بعدی بخشی از این تلاش هستند ومسلما اگر روزی عکس سه بعدی با کیفیتی بهتر فرا گیر بشود همه بسوی آن خواهند رفت و بحث عکس واقعی کلی تغییر خواهد کرد:think:;

این قسمتش که واقعیت دقیقا چیست هم به نظر من خیلی به حل (هضم) مساله کمک می کنه ... کسی می تونه ادعا کنه که چیزی که اون از محیط اطرافش داره واقعیت محضه ؟

البته من فکر نمی‌کنم مشکل بر سر واقعیت باشد. منظور ایشان هم واقعی بودن عکس نیست. بحث ایشان، دیجیتال و نگاتیو نیست. ایشان معتقدند که ویرایش نباید در حدی باشد که عکس را تبدیل به نقاشی کند. لااقل من از جایی وارد بحث شدم که چنین چیزی را خواندم. و اینکه ایشان معتقدند عکاسی باید مستقل از نقاشی باشد.
ولی برای این مساله مبهم است که چگونه (به اعتقاد ایشان) ویرایش شدید، در عکاسی fine art و abstract مجاز است و در دیگر شاخه‌ها غیر مجاز.
و متاسفانه تاکنون پاسخ مشخصی در این مورد دریافت نکرده‌ام.

نقل قول:

---

نام کاربری بنده اگر نام کاربری یکی از مدیران سایت بود شما قطعاً شاهد حمایت و تشکرهای فراوان از ایشان میبودید که استاد شما درست میفرمایید و چه معضلی شده است این فتوشاپ و حالا باید چه کنیم! وغیره

---

نقل قول:

---

بگذارید کمی جستجو کنم تا ببینم چه کسانی ( ترجیحاً عکاسان حرفه ای) نظر بنده را دارند تا شاید موضوع از نظرات امیر نادری خارج شود.

---

این دو جمله با هم در تفاقض نیستند؟ اگر شما به حرف خود ایمان دارید و صرفا دیدگاه دیگران را بازگو نمی‌کنید، مطمئنا نیازی به نیست برای تایید سخن خود، از بزرگان وام بگیرید.
ولی این مسلم است که واکنش در قبال حرفی که من نوعی از کسی مثل جیمز نچوی می‌شنوم، با حرفی که از آقای x می‌شنوم فرق دارد. ولی این دلیل نمی‌شود که آقای x در صدد جا انداختن حرف خود نباشد.

نقل قول:

---

ضمناً دلیل پیش پا افتاده ای راجع ...

---

شما را هم به چیزی که من گفتم ارجاع می‌دهم و هم به موارد متعددی که با نتیجه‌گیری‌های حرفه‌ای خود، تلویحا به اعضای فروم توهین کرده‌اید.
استفاده از چنین الفاظی برای دیگر اعضا کار چندان دشواری نیست.

- - - - - - - - - - - - - - -
ما همه اینجا هستیم که یاد بگیریم. ادعا هم ندارم که فقط همین چیزی که ما می‌گیم درسته.
ولی مسلمه که اگر کسی می‌خواد حرف جدیدی بزنه، باید محکم این کار را انجام بده. باید آن قدر مستدل حرف بزنه که بتونه دیگران را قانع کنه که حرفش درسته.

آقاي آهنگر ها

سئوالي داشتم مگر عكاسي از شاخه نقاشي جدا نمي باشد ؟ من خودم از طرف داران پرو پا قرص اديت عكس هستم بيشتر از آنكه در زمينه عكاسي مطالعه كنم در بخش اديت عكس مطالعه مي كنم و اصلا" با اين ديد عكس را بگيرم در اديت اين خروجي را مي توانم از آن داشته باشم دكمه شاتر را مي زنم . زياد هم در بند حفظ اصول عكاسي نيستم شايد به نوعي دنبال يك نوع ساختار شكني هستم . ولي هيچ وقت سعي نكرده ام عكس هايم را به نقاشي نزديك كنم چون احساسم بر اين است دنيا نقاشي بسيار فراتر از دنيا عكاسي است .

البته اين در مورد تمامي عكس هاي من صدق نمي كند بسيار از عكس هايم را هم با همان دستور و قوانين نوشته و نانوشته اساتيد عكاسي ، عكاسي ميكنم و هم خودم لذت ميبرم و هم بينندگان ديگر البته در بسيار از مواقع هم با انتقاد مواجه مي شوم كه ياد گرفته ام گوش شنوا داشته باشم . آقاي نادري هم همين نظر را گويا دارند فقط دنبال گذاشتن مرز و حدودي براي ويراش عكس هستند (اينطور كه من از بحث ايشان متوجه شدم ) و از نظر من باز هم عنوان مي كنم نظر شخصي نمي توان مرز مشخصي بين اين دو قرار داد به دليل همپوشاني هاي كه نقاشي با عكاسي دارند. هر چند كه به قول برخي از افراد عنوان ميكنند "صنعت عكاسي مكمل هنر نقاشي است"

درود


صحبت کردن بر سر درست و یا غلط بودن پست پروسسینگ که سالهاست در حال بکار گیری به عنوان یک تکنیک، یک ابزار ، یک هنر ، ... میباشد ، کاری عبث هست. من اصلا پستهای صفحات قبل را اگر خدای ناکرده چنین موضوعی در آن مطرح شده باشد نخوانده ام اما این موضوع هم از همان بحثهایی نظیر : وضو گرفتن با آب لوله کشی حرام است یا خیر میباشد ! که دیگر دوره این حرفها گذشته و هر کسی که قرار است وضو بگیرد در حال استفاده از همان آب لوله کشی است ، حالا تصور کنید یکی از گرد راه برسد و چنین حرف تاریخ مصرف گذشته ای را نبش قبر کند


موفق باشید


انوش

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Sama01

البته من فکر نمی‌کنم مشکل بر سر واقعیت باشد. منظور ایشان هم واقعی بودن عکس نیست. بحث ایشان، دیجیتال و نگاتیو نیست. ایشان معتقدند که ویرایش نباید در حدی باشد که عکس را تبدیل به نقاشی کند. لااقل من از جایی وارد بحث شدم که چنین چیزی را خواندم. و اینکه ایشان معتقدند عکاسی باید مستقل از نقاشی باشد.
ولی برای این مساله مبهم است که چگونه (به اعتقاد ایشان) ویرایش شدید، در عکاسی fine art و abstract مجاز است و در دیگر شاخه‌ها غیر مجاز.
و متاسفانه تاکنون پاسخ مشخصی در این مورد دریافت نکرده‌ام.

---

منظور ایشون به نظر من نه صرف نزدیک شدن به نقاشی نبود بلکه دور شدن از خروجی مستقیم دوربین هست ... یعنی در واقع برداشت من این طور هست. ( ؟؟؟ )

درود

به نظر من ابزارهای پردازش و ویرایش، یک امکان به شمار می آیند که با بهره گیری درست و بجا از آنها، میتوان بعضی از تصاویر را جانی تازه و معنایی برتر بخشید.
اما اینکه هر عکس بدون ویرایشی را فارغ از جایگاهش «عکس خام» بنامیم و از خود برانیم، به بیراهه رفته ایم.
سخن بر سر این نیست که عکسهای کدام گونه از عکاسی، نیازمند پردازشگری است. نمیتوان در این باره به شکل عام وبه طور کل، حکم صادر کرد. ای بسا عکس مستندی که ویرایش در آن به جلوه گر شدن واقعیت صحنه، کمک بکند و ای بسا عکس پرتره ای که رتوش آن، از حس و ارزش هنری اش بکاهد.
پس نمیتوان گفت هنر ادیت در کدام شاخه از عکاسی، به کار می آید و بس. هر عکسی را باید با توجه به ماهیت و رسالتش سنجید و سپس دست به ابزارهای پردازنده برد.
اگر چنین بصیرت و دانشی در میان باشد، ویرایشگری میتواند چون هنری بسیار ظریف و دقیق، ارج نهاده شود و به کار بیاید.

اما من نیز بر این باورم که امروزه یک عکاس باید نگران روندی باشد که عملیات ادیت را بر خلاقیت عکاسی، ترجیح میدهد و مهمترین بخش حضور عکاس در خلق اثرش را نه در پشت دوربین و هنگام چکاندن شاتر، که در پشت کامپیوتر و موقع کلیک کردن میداند!
این یک روند نگران کننده است که یک پدیده ی واپسین را بر پدیده ی نخستین، سوار کنند و از یاد ببرند که کدام پدیده از پس کدام پدیده آمده است و جایگاهش چیست!
هنگامی که ما از پردازش و ویرایش، سخن میگوییم یعنی پدیده ای نخستین هست که باید پرداخته و ویراسته شود و تمام این پروسه نیز باید در جهت فرا بردن و کامل کردن آن پدیده ی آغازین باشد، نه اینکه آن را از ماهیت خود خارج کند و هویت دیگری را بدان تحمیل نماید.
پس به روشنی پیداست که نخست باید اثری خلق شود و سپس این اثر اگر نیاز بود توسط ابزارهای پشتیبان، به سطح بالاتری (که قابلیتش را دارد) برسد.
عکاس باید بیشترین دانش و تجربه و هنر خود را زمانی به کار بگیرد که هنوز دوربین در دست اوست و شاتر را نچکانده است.
این یک وارونگی و نابهنجاری در عکاسی است که بیشترین توجه و انرژی عکاسان، صرف پدیده ای شود که دلیل وجود خود را از پدیده ای دیگر گرفته است.

من نمیدونم این همه بحث بیهوده برای چیه! مسئله اصلی اینه که به هیچ‌وجه من الوجود نمیتوان عکسی از واقعیتی که میبینیم ثبت کرد، 124 هزار متغییر ما‌ رو از این هدف دور میکنه، رنگ‌ها رو لنز‌ها هم تغییر می‌دهند چه برسه به دوربین، نور و رنگ و زاویه و نسبت نور‌ها همه و همه تنها شمه و خیالی‌ از آن ثبت میشه، خروجی خام دوربین تنها واقعیت ابلهانه‌ایست که دوربین میبینه. حالا ما از اون خوشمون نمیاد و با واقعیتی که خودمون دوست داریم یا میپسندیم عوض‌اش میکنیم. حالا یکی دوست داره به توهم واقعیت (خروجی دوربین) وفادار بمونه و کمترین تغییر رو بده، یکی دوست داره به‌جای اینکه به رنگ ساده‌ی خروجی عکس از منظره‌ی غروب بسنده کنه، برای رسیدن به هدف درونیش که ستایش تصویریست که میبینه رنگ‌ها و نور رو طوری تنظیم کنه که بیننده هم به حس والای خالق اثر برسه، بگذریم که امروزه روز دیگه کسی این حس رو نداره برای همین به دروغ با ویرایش این حس رو میخواد هم در خود و هم در دیگری ایجاد کنه.

هنر اگر ایجاد ارتباط‌ِ هرکس میتونه از کلماتی که دوست داره و از ویرایشی که دوست داره ایجاد کنه.
والا خود نگاتیو هم هزار تغییر توی رنگ و نور میدهد.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط kooshanjazayeri

من نمیدونم این همه بحث بیهوده برای چیه! مسئله اصلی اینه که به هیچ‌وجه من الوجود نمیتوان عکسی از واقعیتی که میبینیم ثبت کرد، 124 هزار متغییر ما‌ رو از این هدف دور میکنه، رنگ‌ها رو لنز‌ها هم تغییر می‌دهند چه برسه به دوربین، نور و رنگ و زاویه و نسبت نور‌ها همه و همه تنها شمه و خیالی‌ از آن ثبت میشه، خروجی خام دوربین تنها واقعیت ابلهانه‌ایست که دوربین میبینه. حالا ما از اون خوشمون نمیاد و با واقعیتی که خودمون دوست داریم یا میپسندیم عوض‌اش میکنیم. حالا یکی دوست داره به توهم واقعیت (خروجی دوربین) وفادار بمونه و کمترین تغییر رو بده، یکی دوست داره به‌جای اینکه به رنگ ساده‌ی خروجی عکس از منظره‌ی غروب بسنده کنه، برای رسیدن به هدف درونیش که ستایش تصویریست که میبینه رنگ‌ها و نور رو طوری تنظیم کنه که بیننده هم به حس والای خالق اثر برسه، بگذریم که امروزه روز دیگه کسی این حس رو نداره برای همین به دروغ با ویرایش این حس رو میخواد هم در خود و هم در دیگری ایجاد کنه.

هنر اگر ایجاد ارتباط‌ِ هرکس میتونه از کلماتی که دوست داره و از ویرایشی که دوست داره ایجاد کنه.
والا خود نگاتیو هم هزار تغییر توی رنگ و نور میدهد.

---

بجز اون قسمت کاملا با شما موافقم .بهتره این طور بگیم:بگذریم که امروزه روز دیگه کمتر کسی این حس رو داره برای همین به دروغ با ویرایش این حس رو میخواد هم در خود و هم در دیگری ایجاد کنه.و تفاوت هنرمند واقعی با یک فرد علاقه مند به هنره.

پ.ن:بهر حال تفکر عکاس باعث جهت دار شدن یک عکس میشه و اون رو از چیزی که ممکنه واقعیت باشه دور میکنه یا حداقل باعث میشه که قسمتی از واقعیت نمایش داده بشه.پس عکاس میتونه این تغییرات رو علاوه بر هنگام عکاسی هنگام ویرایش انجام بده.
پ.ن2 حتی اگر نگاتیو هم تغییری ایجاد نکنه چاپ (ظهور) تغییر ایجاد میکنه(و تقریبا ظهور هیچ دو لابراتواری شبیه هم نمیشه)
پ.ن3:بیشتر این بحث ها بخاطر این پیش میاد که تصوری وجود داره که در دوره نگاتیو هیچ پردازش و ویرایشی وجود نداشته در صورتی که در اون دوره هم عکاس های بزرگ که خودشون عکس رو ظاهر میکردند در هنگام ظهور ویرایش هایی انجام میدادند.

جناب جزایری

نخست اینکه بیهودگی در بحث نکردن است، نه در بحث کردن!
این گفتگوها زمینه ای فراهم می آورند برای درنگیدن و اندیشیدن بیشتر.
اگر هر کسی هر فکری که دارد در سرش بماند و همه اینجا خاموش بمانیم، گرد هم آمدن ما بیهوده خواهد بود.
قرار نیست همه چون هم بیاندیشند و همصدا باشند. اینجا جایی برای تبادل اندیشه هاست.

دوم اینکه اگر قرار باشد بحث را تا به این حد علمی و فلسفی و پیچیده بکنیم که بگوییم خروجی دوربین «توهم واقعیت» است، چرا یک گام عقبتر نرویم و نگوییم که چشم انسان نیز آنچه که می بیند به درستی همان چیزی نیست که هست.
و اصلاً «واقعیت» به راستی چیست که ما بر سر ثبت آن، مجادله کنیم؟!

آیا می دانید که جهان را هر جانداری از دریچه ی چشم خود می بیند و نگاه هر کدام با دیگری، فرق دارد؟ چندان که حتی نگاه انسان با انسان، دقیقاً یکسان نیست. حتی عکسی که روی کاغذ چاپ شده و در این لحظه، اجزای ظاهراً ثابتی دارد، برای هر کسی، به شکلی دیده میشود که دقیقاً برای دیگران همان نیست.
شما از متغیراتی سخن میگویید که بر خروجی دوربین، اثر میگذارند و واقعیت را دیگرگون میکنند و شگفتا که وجود همین متغیرات را بر آنچه که از راه چشم در ذهن انسان نقش می بندد، نادیده میگیرید!

اما در مجموع میتوانیم همه بگوییم که این رنگ چه رنگی است و به طور کل، اشتراکی نسبی در نگاه داشته باشیم.
ولی اگر بخواهیم تا جزئی ترین و دورترین مسائل فرو برویم، حق این است که بگوییم: واقعیت، مطلق نیست. چه برای حسگر دوربین و چه برای چشمهای ما.

بنابراین من گمان نمیکنم رویکرد ما در این بحث، چنین باشد که بخواهیم واقعیت محض(!) را کشف و ثبت بکنیم.
سخن بر سر این است که نباید پردازشگری را چنان سرلوحه ی کار خود قرار دهیم که اصل را از یاد ببریم و در زیر زیب و زیور بپوشانیم.
سخن بر سر این است که مبادا پایه های بنا را سست بگیریم و در بند نقش ایوان باشیم و بیانگاریم که آرایشگری میتواند حرف آخر را بزند.

آقای آماتور شما لب کلام و اصل مطلب را به جا آوردید

نقل قول:

---

سخن بر سر این است که نباید پردازشگری را چنان سرلوحه ی کار خود قرار دهیم که اصل را از یاد ببریم و در زیر زیب و زیور بپوشانیم.
سخن بر سر این است که مبادا پایه های بنا را سست بگیریم و در بند نقش ایوان باشیم و بیانگاریم که آرایشگری میتواند حرف آخر را بزند.

---

خوب این اصل چیست؟
مشکل همین جا است.

فکر نمی‌کنم کسی در فروم باشد که هدفش ویرایش باشد. همان‌طور که کسی با هدف آرایش/پرایش صرف، به آرایش/پرایش‌گاه نمی‌رود.
این‌ها وسیله هستند.

ولی مشکل اصلی در این است که اصلی که شما به آن اشاره کردید و جناب نادری هم تایید فرمودند چیست.
سوال من از جناب نادری این است. اصل، در عکاسی مستقل چیست؟
و چرا ویرایش (شدید) تهدید این اصل است و چرا همین ویرایش شدید، در fine art و abstract آن اصل اساسی عکاسی را تهدید نمی‌کند.

این سوال را صرفا برای کش دادن بحث مطرح نمی‌کنم. خودم به جواب آن نیاز دارم.
مثلا چرا یک print screen از google earth را می‌توان عکس نامید و در دوسالانه هم مقام آورد. این برای من گنگ است.

پس به نظرم سوال درست این است که اصل اساسی عکاسی چیست.

اول از همه اینکه من نگفتم بحث کردن بیهوده است !!! من گفتم این بحث‌های که رفته بیهوده‌ است !!! این سفسطه اول

دوم اینکه من بحث را اصلآ فلسفی و علمی نکردم !!! دوستان میگویند وفاداری به واقعیت من میگم نه نگاتیو واقعیت بوده نه دیجیتال میتونه واقعیت باشه، حال یکی دوست داره این فاصله بیشتر باشه یکی دوست داره کمتر باشه. من هم بر اساس همین اشتراک کلی در دیدن بود که به ورطه مهمل بافی نیافتادم و بحث رو به چشم انسان نکشوندم.

نقل قول:

---

سخن بر سر این است که نباید پردازشگری را چنان سرلوحه ی کار خود قرار دهیم که اصل را از یاد ببریم و در زیر زیب و زیور بپوشانیم.
سخن بر سر این است که مبادا پایه های بنا را سست بگیریم و در بند نقش ایوان باشیم و بیانگاریم که آرایشگری میتواند حرف آخر را بزند.

---

=>

نقل قول:

---

قرار نیست همه چون هم بیاندیشند و همصدا باشند.

---

دوست عزیز! هرکس به دلیل تفاووت نگرشی که بلاجبار با بقیه داره، دنیا رو جور دیگری میبینه، مشکل قضیه از اونجایی شروع میشه که برونگرا‌ها شروع کنند درونگرا‌ها رو توبیخ کنند یا راست‌دست‌ها چپ‌دست‌ها رو یا عکاسان واقع‌گرا پیکتوریالیست‌هارو.

من نه از نوع و روش ادیت عکسهای سایت‌هایی مثل 1ایکس خوشم میاد نه از خود عکسها !‌ ولی من نیازی نمیبینم که کسی را که اون‌هارو تولید کرده توبیخ به افراط در ادیت کنم!
این بحث که ادیت کنیم یا نکنیم هست که بیهوده‌است چرا که مثل این میمونه که بعد از اینکه سیل اومد بخوایم با بیل شهر رو خالی کنیم! دوستان بجای اینکه به سرچشمه اختلاف فکر کنند یکی یک بیل به دست به کمک سیل زدگان شتافته‌اند!

سوال اصلی که حل نشدنیست: هنر چیست؟
سوال دوم که میتونه راه‌حلی به مشکل باشه اینه که هنر قرار‌ است چه اثری در مخاطب/بیننده داشته باشه.

من میگم اگر اثر مطلوب با ادیت ایجاد میشه!‌ خب ادیت کنیم! اگر شما فکر میکنید نمیشه، خب نکنید.

لطفآ قبل از ادامه بحث اگر میشه این مقاله از شارل بودلر ( مخاطب مدرن و عکاسی ) رو مطالعه کنید که راهگشای بحث باشه. ببخشید اگر فکر میکنید توهینی چیزی کردم، پیشاپیش معذرت میخوام.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Farid-Gh

پ.ن2 حتی اگر نگاتیو هم تغییری ایجاد نکنه چاپ (ظهور) تغییر ایجاد میکنه(و تقریبا ظهور هیچ دو لابراتواری شبیه هم نمیشه)
پ.ن3:بیشتر این بحث ها بخاطر این پیش میاد که تصوری وجود داره که در دوره نگاتیو هیچ پردازش و ویرایشی وجود نداشته در صورتی که در اون دوره هم عکاس های بزرگ که خودشون عکس رو ظاهر میکردند در هنگام ظهور ویرایش هایی انجام میدادند.

---

نکته 1- در ترم اول کلاسهای خانه عکاسان ، هنرجویان با تاریکخانه و داروها و ظهور عکس و ... آشنا می شوند.
شاید گاهی ما اصل را آنجایی بنا می نهیم که از آنجا آغاز کرده ایم.
.
.
نکته 2- فکر می کنم گاهی مباحث دو طرف مباحثه ، روی دو خط متنافر سیر می کردند...
شاید مقصود نگارنده پست اول این تاپیک، اصالت بخشیدن به تکنیک ها و اصول اولیه عکاسی است.
تلقی بنده از عکاسی، نمایش تصویری برگرفته از واقعیت است آنگونه که هنرمند قصد دارد آن تصویر دیده شود.
به اعتقاد بنده هیچ وقت کسی نمی تواند در برابر این خواسته هنرمند مقاومت کند و حد و مرز و حتی خط مشی برای او و هنرش قائل شود.
.
.
نکته 3- آیا می توان تمام اصول و آموخته ها و ساختارها و حتی ضدساختارها را فراموش کرد و به پست پروسس دلخوش بود؟
به عقیده بنده این ایده هرگز محقق نخواهد شد. نه نیازی به مقاومت در برابر یک جریان و سبک نوظهور وجود دارد و نه لازم است نگران از دست رفتن و فراموش شدن هنر عکاسی بود.
مسلما عکسی ارزنده است و در جهت تعالی هنر باقی خواهد ماند که علاوه بر استفاده از تجربه و خلاقیت در پست پروسسینگ، قبل و هنگام ثبت اثر نیز حرفی برای گفتن داشته باشد. و بالعکس
.
در پایان اینکه: هنر برای تجلی خود منتظر منجی نیست.

ارادتمند همه عزیزان - علی طالبی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط kooshanjazayeri

اول از همه اینکه من نگفتم بحث کردن بیهوده است !!! من گفتم این بحث‌های که رفته بیهوده‌ است !!! این سفسطه اول

دوم اینکه من بحث را اصلآ فلسفی و علمی نکردم !!! دوستان میگویند وفاداری به واقعیت من میگم نه نگاتیو واقعیت بوده نه دیجیتال میتونه واقعیت باشه، حال یکی دوست داره این فاصله بیشتر باشه یکی دوست داره کمتر باشه. من هم بر اساس همین اشتراک کلی در دیدن بود که به ورطه مهمل بافی نیافتادم و بحث رو به چشم انسان نکشوندم.

---

دست شما درد نکند که گفتگوهای پیش از اظهار نظر خودتان را یکجا بیهوده، قلمداد میفرمایید! آمدید توجیه کنید و بیحرمتی کردید.
معنای سفسطه هم این نیست که خیال میکنید. به کار بردن کلمات در جایگاه راستین خودشان چندان هم ساده نیست. برچسب زدن به حریف، کسی را برنده ی میدان نمیکند. میدان سخن و اندیشه را میگویم.
منظورتان از مهمل بافی را درک نکردم. شاید این هم یک برچسب دیگر است.
اینکه واقعیت مطلقی وجود ندارد و آنچه به چشم ما می آید دقیقاً و کاملاً منطبق با نگاه دیگران نیست، جنبه ی علمی دارد و نیازی نیست که من این را ثابت بکنم.

من جز اینکه بخواهید جواب مرا به هر نحوی بدهید، چیزی از فحوای کلام شما درنیافتم.
من کجا چنین مبحثی را مطرح کردم که آیا ادیت بکنیم یا نکنیم؟! من گفتم هر عکسی را باید با توجه به ماهیت و رسالتش سنجید و آگاهانه، ویرایش کرد.
هر کسی هم آزاد است که عکسهای خود را چنان بپردازد و بیاراید که اثری از آثار خروجی دوربین، برجا نگذارد. اما اگر آنچه که او نقش زد، بویی از هنر و اصالت نداشت و بقول معروف: بیخ ریش صاحبش ماند، گناهش به پای خود اوست.

ضمناً این نکته که واقعیت، مطلق نیست و هر کسی میتواند برداشتی از واقعیت داشته باشد، مجوزی برای ما محسوب نمیشود که همه چیز را وارونه جلوه بدهیم و تصاویر نامعقول و بی هدف از آنچه که در پیرامون ماست، به نمایش بگذاریم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Sama01

خوب این اصل چیست؟
مشکل همین جا است.

---

اما دوست دیگر در مورد اصل، پرسیده بودند.
اگر اصل را به معنای مطلق و چون یک حکم کلی در نظر دارند، باید بگویم که چنین چیزی در کار نیست.
اصل میتواند هدفی باشد که هنرمند به آن متعهد است و بر پایه ی آن بقول معروف: میداند که چه میکند. نه چون عکاسی که زشتی ثبت خود را میخواهد در پس نقابی از بزک بپوشاند؛ و یا اجزای تصویر را از سر بی نظمی و به خیال ساختارشکنی، در هم بیامیزد و یا از هم بگسلاند.

این بلایی است که امروزه به جان همه ی هنرها افتاده است و تنها دامنگیر عکاسی نیست.
در ادبیات هم شاهد این آسان گیری ها و ولنگاری ها هستیم و جالب این است که هر چه آثار این خرابکاریها به نام نوآوری در ادبیات معاصر بیشتر میشود، هر روز از دیروزمان واپستر میمانیم و تهیدست تر میشویم.
در نقاشی و موسیقی و سینما هم تماشاگر رویکردی ساندویچی و فارغ از هنر و اصالت هستیم.
گویا در این عصر شتاب، همه باید سرپایی لقمه ای بخورند و پی کارهای مهمترشان بروند. هنر هم گویا باید مثل همین خوراکهای فوری، تهیه و عرضه شود.

شاید بگویید عکسی که پردازش و ویرایش میشود خیلی هم کار می برد. نخست باید اشاره کنم که پیش از این هم گفتم که عمل ادیت اگر درست و بجا و در خدمت یک هدف باشد، بسیار هم ارزنده و هنرمندانه است.
اما اگر بخواهیم کمبود توجه و هنرمان در عکاسی را با پناه بردن به فتوشاپ، جبران کنیم و به این وسیله، عقل بینندگان را بدزدیم، کار را بر خود آسانتر گرفته ایم.
چون از سر دانش و بصیرت، شاتر را چکاندن و به بهترین ثبت رسیدن، اگرچه ممکن است ظاهراً در چند ثانیه صورت پذیرد ولی در پس این مهارت و توانایی، دریایی از تجربه و هوشمندی و کوشش و رنج، نهفته است.

نه من و نه هیچکس نمیتواند به شما بگوید اصل، کدام است.
اصل و میزان برای ما میتواند مقدار تلاش و ممارستی باشد که با جان و دل و از سر بصیرت و دانش، صرف یک اثر هنری میکنیم.
اگر یک عکس بتواند با درون انسان به سخن درآید، حتی اگر بسیار هم ویرایش و طراحی شده باشد، به توفیق رسیده و کار خود را کرده است.
سخن بر سر این نیست که ادیت بکنیم یا نکنیم و یا حد و مرزها بطور دقیق کجاست.
اثری که از پس یک ادیت برجا میماند، خود بهترین نشانه است که آیا باید ادیت میشد یا نباید میشد.
ما نمیخواهیم و نمیتوانیم اصل را چنان که در نظر دارید، معرفی کنیم. چون اگر هنر، اصل ثابت و مطلق داشت که اصلاً هنر نبود.
ما پایبند به اصل هستیم، اصلی که هر کدام از ما با تکیه بر خویشتن میتوانیم برپا بداریم و به نمایش بگذاریم.