سوژه یا عکاس؟ مشکل من !

دوستان عزیز.
شاید سوال مسخره ای باشه.البته تا حدودی جوابای احتمالی رو حدس میزنم اما اگه یه گفتگویی بشه خالی از لطف نیست.
بزرگترین مشکل من اینه که نمیدونم من باید دنبال سوژه واسه عکاسی باشم یا وقتی یه چیزی نظرمو جلب میکنه باید عکس بگیرم! مثلا خیلی از دوستان از چیزای خیلی ساده که دوروبرمونه شاتهای شاهکار میزنن.و خیلیای دیگه میزنن به دل طبیعت.
اما مسئله من اینه که بخاطر شرایط کاری توی محیط شهری گیر افتادم.طبیعطا خیلی چیزارو واسه عکاسی از دست میدم.همیشه با خودم میگم که حالا از چی باید عکس بگیرم! یا اصلا باید عکس بگیرم؟ یا سوالای از این دست.
میخوام منو در مورد تفکر عکاسی راهنمایی کنید.یک عکاس چجوری فکر میکنه؟ چجوری حس میکنه؟ کی و کجا عکس میگیره؟
نمیدونم در رسوندن منظورم تا چه حد موفق بودم.لطفا منو از نظرات ارزشمندتون بی بهره نذارید. :::love2:::

جناب رفوگران عزیز

موقعیت عکاسی برای من تو چند حالت پیش میاد ، اکثر مواقع برای ثبت رویداد هایی که برام مهم هستن ( خانوادگی ، کاری و ...) بیشتر مواقع از همین واقعه نگاری ها میشه عکسهای خیلی جالبی تهیه کرد ، مسافرت های یک یا چند روزه به طبیعت و زمانی که بخوام چیزی رو که تو ذهنم دارم به تصویر بکشم که اینهم بیشتر با عکاسی از چیدمان های دستی انجام میدم ، عکاسی سوژه های جالب هم که جای خودشو داره.
البته همونطور که خودتون هم گفتین سفر یکی از بهترین موقعیت هاست ، داشتن وقت آزاد بیشتر ، راحت تر بودن ( برای مثال تو یه شهر دیگه خیلی راحت تر از شهر خودم میتونم تو خیابان اصلی دوربینو در بیارم و از یه ساختمان یا سوژه عکس بگیرم).
مواقعی هم که شوق عکاسی به نهایت برسه، پرتره گرافی دوستان و آشنایان برام بهترین راه حله .
نمیدونم تونستم جوابتو بدم یا نه

البته مطمئنا این مسئله برای عکاس های حرفه ای که شغلشون عکاسیه و افراد اماتور که واسه دلشون عکس میگیرن کاملا متفاوت خواهد بود

مطالعه کامل این تاپیک و کتابهای معرفی شده در آن توصیه میشود:

http://www.akkasee.com/forum/showthread.php?t=3843