شرایط عکاسی

سلام

یه مسئله ای در مورد شرایط عکاسی واسم پیش اومده خواستم مطرح کنم ببینم که آیا بقیه دوستان هم این احساس رو دارند یاه نه.
من همیشه عادت داشتم هر دفعه که از خونه بیرون می رفتم دوربین رو همراه خودم می بردم هر جا و در هر شرایطی (با خانواده-دوستان...) ولی احساس کردم وقتی با کسی هستم نی تونم عکسی که دبه دلم می شینه بگیرم، مثلا برای ثبت یه منظره گاهی من تا 15-20 دقیقه با دوربین ور می رم، با تنظیمات مختلف زاویه های مختلف، و در این شرایط اطرافیان اون آرامش رو ازم می گیرند، من خیلی عکس گرفتم چه تنها چه با دیگران، ولی چند وقت پیش که داشتم بررسی می کردم دیدم عکس های به دلم نشسته عکس هایی هست که من تنها بودم، می دونم برای عکاسی شرایط خاصی نیاز نیست و شخص عکاس باید قادر باشه در هر شرایطی تصویر مورد علاقه شو ثبت کنه !
ولی نمی دونم این احساس که چند وقت ازاش پیروی می کنم درسته یا نه !؟! برای عکاسی سعی می کنم تنها سفر کنم،
چند روز پیش تصمیم گرفتم طلوع خورشید از داخل دریا رو ثبت کنم واسه همین بعد سحر تویه تاریکی تنها حرکت کردم به سمت دریا، خیلی بهم حال داد، چند تا عکس گرفتم ولی اون منظره ای که می خواستم ندیدم از شانس بد من هوا ابری بود خورشید خانم خجالت کشید که ازش عکس بگیرم.

فقط تونستم چند تا عکس از ساحل سحر بگیرم.

فایل پیوست 5244

فایل پیوست 5246

جناب شفیع
این قضیه برای خیلی از چیزهای دیگر هم صادق است. تجسم کنید شما عاشق ساز زدن باشید و فرضا 2 ساعت در جمع دیگران مشق ساز کنید قول میدهیم نصف حاضرین با کمال حاضرند با یک شات گان به شما شلیک کنند.
بنده هر وقت گذارم به کتاب فرشی میفتد حاضرم 2 ساعتی بین قفسه ها و کتاب ها چرخ بزنم و ورق بزنم ولو اینکه در اخر چیزی نخرم ولی قطعا همراهان بنده یک چنین حوصله ای ندارند.
عکاسی کاری است که حوصله زیادی را طلب میکند از عکس 10 ثانیه ای چیزی در نمی اید. زمانی که با یک گروه در حال پیاده روی باشد و در ضمن بخواهید عکاسی هم بکنید یا باید شما به سرعت عکس بگیرید یا دیگران منتظر شما بمانند.
در نهایت تنها دو گزینه وجود دارد. یا همانطور که گفتید به تنهایی باید به عکاسی رفت دوم اینکه با گروهی که مثل خود شما به اینکار علاقه مند هستند همراه باشید که گزینه دوم به نظرم بهتر است اما هماهنگی ان دشوار.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Persian

جناب شفیع
این قضیه برای خیلی از چیزهای دیگر هم صادق است. تجسم کنید شما عاشق ساز زدن باشید و فرضا 2 ساعت در جمع دیگران مشق ساز کنید قول میدهیم نصف حاضرین با کمال حاضرند با یک شات گان به شما شلیک کنند.
بنده هر وقت گذارم به کتاب فرشی میفتد حاضرم 2 ساعتی بین قفسه ها و کتاب ها چرخ بزنم و ورق بزنم ولو اینکه در اخر چیزی نخرم ولی قطعا همراهان بنده یک چنین حوصله ای ندارند.
عکاسی کاری است که حوصله زیادی را طلب میکند از عکس 10 ثانیه ای چیزی در نمی اید. زمانی که با یک گروه در حال پیاده روی باشد و در ضمن بخواهید عکاسی هم بکنید یا باید شما به سرعت عکس بگیرید یا دیگران منتظر شما بمانند.
در نهایت تنها دو گزینه وجود دارد. یا همانطور که گفتید به تنهایی باید به عکاسی رفت دوم اینکه با گروهی که مثل خود شما به اینکار علاقه مند هستند همراه باشید که گزینه دوم به نظرم بهتر است اما هماهنگی ان دشوار.

---

آقا علیرضا، دقیقا منظور من رو خوب متوجه شدید، واسه من جالب بود و می خواستم نظر دوستان رو بدونم که چطوری با این مساله کنار اومدن،
من تجربه تنها سفر کردن با هدف عکاسی رو داشتم ولی قسمت نشد با افرادی که مثل خود من فکر می کنند برخورد داشته باشم و همسفر باشم.
همینجا از عزیزان علاقه مند به عکاسی که سفرهای عکاسی (اردو) برگزار می کنند دعوت می کنم به شهر ما بیایند، در ضمن من در حال حاضر در یکی از روستاهای مناطق محروم معلم هستم ، کلبه درویشی هست خوشحال می شم در خدمت باشم، به همراه سوژه های ناب روستایی ;-)

همیشه منتظر تماس شما (پیامک & گفتگو)
09112921535