Printable View
مثل همیشه عالی جناب مبیننقل قول:
نوشته اصلی توسط M.Mobin
چند تا سوال
یک. آی اس او 1600 دلیلش چیه؟
دو. اگر اشتباه نکنم 323 تا عکس و هر کدوم به مدت نوردهی 20 ثانیه بوده (طبق فرمایش خودتون)، میخواستم بدونم فاصله بین عکسها چه مقدار بوده؟
سه. چطور عکسها رو با هم ترکیب کردین؟
چهار. میشه یه دونه از شاتهاتون رو ببینیم؟ (پیشاپیش ممنون)
سلامنقل قول:
نوشته اصلی توسط milad2song
در مورد سوال اول فکر میکنم اگر میپرسدید چطور در مورد نورسنجی تصمیم گیری میکنید سوال بهتری بود.البته این پاسخ با توجه به این مورد است که هدف اصلی تایم لپس بوده و نه استار تریل.
در عکاسی شب برای نورسنجی چند عامل را باید در نظر داشت.یکی نورهایی که غیر از نور ستاره ها در تصویر وجود دارد.اور اکسپوز نشدن ستاره ها.نقطه ای بودن ستاره ها در هر عکس.جاهایی که قرار هست روشن باشد یا نباشد.تعداد عکسی که با توجه به زمان مینوان ثبت کرد.اگر زمان زیاد باشد مثلا 6 تا 7 ساعت میتوان تعداد عکسها را کمتر کرد(زمان بیشتر برای هر شات) و اگر زمان کم باشد بهتر است با سرعت شاتر کمتر و ایزو بیشتر تعداد شات بیشتری داشت.(برای نرم تر بودن حرکت در فیلم)
فاصله هر عکس یک ثانیه بوده که در اگزیف هم سرعت شاتر+1 برای اشاره به همین مورد بوده است.
عکسها هم با نرم افزار Startrails ترکیب شده اند ولی با نرم افزارهای دیگری مثل فوتوشاپ هم میتوان عکسها را ترکیب کرد.
چهار هم تقدیم به شما :
سلام
Camera Maker: Canonتوضیج اینکه : نوردهی زمین و آسمان به صورت جداگانه صورت پذیرفته و با هم ترکیب شده اند.
Camera Model: Canon EOS 5D Mark III
Lens : Samyang 14mm F/2.8
Exposure Time: 1899.000 s
ISO equiv: 100
Aperture: f/2.8
Metering Mode: Matrix
نوردهی زمین : 30 ثانیه و قبل از طلوع خورشید
نوردهی آسمان : در نیمه شب و حدود 32 دقیقه
سلام
Camera Model: Canon EOS 5D Mark III
Lens : Samyang 14mm f/2.8
Aperture : f/2.8
Exposure Time: 2371.000 s
ISO equiv: 125
Metering Mode: Matrix
با سلامنقل قول:
نوشته اصلی توسط Miri
زمان نوردهي رو چطور محاسبه كرديد؟
خود دوربين محاسبه مي كند و در اگزيف عكس ثبت مي شود.نقل قول:
نوشته اصلی توسط m.tajik
خود دوربین چگونه محاسبه می کند ؟ یعنی یک شات با زمان 2371 ثانیه ! مترینگ مد در این نوع عکاسی چه استفاده ای دارد ؟
این عکس تک شات بوده.دقیقا منظور شما رو از اینکه چگونه محسابه میکند متوجه نشد.نقل قول:
نوشته اصلی توسط mh.noori
ولی در کل شما با هر سرعت شاتری عکس بگیرید چه 1/8000 ثانیه و چه 2371 این زمان توسط دوربین در اگزیف ثبت میشود.(در نمایشگر کوچک دوربین هم همزمان با نشان داده میشود،حداقل در بعضی از دوربینها)
گمان میکنم منظور دوستان این است که چگونه به این مدت نور دهی میتوان رسید که با استفاده از دکلانشور و تعیین زمان شات در آن امکان پذیر است. برخی اپلیکیشن های گوشی های هوشمند نیز این امکان را دارند و با وصل کردن به دوربین از طریق کابل های مربوطه، میتوان از روی گوشی دوربین را کنترل کرد و مثلا مدت زمان شات را تعیین کرد.
البته بنده تجربه کار با دوربین هایی نظیر مارک3 و 6D را ندارم که آیا چنین امکانی در آن ها وجود دارد که مدت زمان بالب را تعیین نمود یا خیر
سلام مجدد
در مورد میزان زمان نوردهی در عکس های آسمان شب و خصوصا نوع Star Trail که در این جا موضوع بحث ما است ، به طور کلی و برای تمام عکس ها نمی توان نسخه واحدی پیچید !
متن بالا بخشی از مقاله خودآموز عکاسی از آسمان شب است که توصیه به خواندن آن می شود.نقل قول:
به خاطر داشته باشید که نوردهی طولانی تر ، نور بیشتری را جذب می کند و بدین معناست که شما ستاره هایی را می بینید که بسیار دور تر از سیار ما قرار دارند. از سوی دیگر منابع نوری نزدیک به سیاره ما در اکسپوژر طولانی ، نور بیشتری دیده و روشن تر می شوند. این موضوع کلید بازی با سه فاکتور بزرگ : اپرچر ، ایزو و سرعت شاتر است تا تنظیمات صحیح به دست آید. هر یک از این تنظیمات به صورت مستقیم بر دیگری تاثیر می گذارد. این به ما می گوید که ترکیبات مختلف زیادی وجود دارد تا به یک نتیجه عالی برسیم. ترفند این است که با توجه به وضعیت دوربین خود بهترین راه حل را بیابیم ، اینجا راه درست و غلط وجود ندارد و فقط نتیجه خوب یا بد مطرح است.
برای ثبت عکس های Star Trail به دو روش می توان عمل نمود.
گرفتن چند شات و ترکیب آنها در نرم افزارهای مربوطه :
در این روش نورسنجی و میزان بالا بودن پره شاتر بر اساس فاصله کانونی لنز و بر مبنای یک عکس از ستاره ها به صورت نقطه ای (بدون جلوه ستاره کشیده شده) صورت می پذیرد . سپس با استفاده از ریموت های تایمر دار ، فاصله بین هر شات تعیین شده و دوربین تا زمانی که مدنظر است از شب تا به صبح مشغول زدن شات های متعدد گردد. پس از اتمام کار شات های به دست آمده در نرم افزار های مربوطه بر روی هم قرار داده می شوند تا در نهایت شاهد جلوه ستاره های دنباله دار در یک عکس باشیم.
روش دوم ثبت عکس با نور دهی طولانی و یکپارچه است :
بر خلاف روش قبل ، نورسنجی به سادگی و قاعده مند صورت نمی پذیرد. عکاس با توجه به میزان آلودگی های نوری موجود در محل ، مقدار کشیدگی مدنظر ستاره ها ، گشودگی اپرچر لنز و انتخاب ایزو ، در ابتدای کار به صورت آزمون و خطا و پس از مدتی کسب تجربه در این ژانر ،نسبت به مدت زمان باز بودن پرده شاتر تصمیم گیری می کند.
به عنوان مثال در عکس اخیر ، به علت وجود آلودگی های شدید نوری در محل ثبت ، امکان باز بودن بیش از مقدار انتخاب شده وجود نداشت. در همان عکس می توانستم مقدار ISO را به 50 کاهش دهم تا میزان نوردهی دو برابر شود ولی نمی خواستم که رد ستاره ها بیشتر از این در عکس به ثبت برسند.
در روش دوم و در صورتی که شرایط محیطی (نور و دمای هوا) مناسب باشد ، میزان نوردهی را تا ساعت ها می توان گسترش داد ولی این کار ممکن است برای سنسور تصویر اثرات مخربی نظیر پیکسل سوخته به همراه داشته باشد.
پس در کل انتخاب روش اول معقول تر است ، ضمن اینکه از شات های به دست آمده می توان تایم لپس نیز تهیه نمود.
