عکس شماره ۱

به عنوان اولین عکس، در انجمن نقد و بررسی عکس‌ها، عکس زیر را انتخاب کردم که دوست عزیزی در تاپیک عکاسی Mood منتشر کرده بودند:

http://gr8o2w.bay.livefilestore.com/...080.jpg?psid=1

فایل پیوست 21453


منتظر نقدها و بررسی‌های دوستان هستیم.
همانگونه که قبلا هم گفته شد، این انجمن جدید تلاشی است برای افزایش قدرت بررسی و قضاوت در مورد عکس. این تلاش تاثیر بسیار خوبی بر تفکر عکاسی فرد خواهد داشت و او را در عکاسی آینده خودش نیز یاری خواهد داد. توجه به المان‌های مختلف و بررسی از زوایای مختلف عکسها، بدون شک بهترین تمرین برای خوب دیدن است. چیزی که برای خوب عکس گرفتن، یک الزام است.
بنابراین هر تلاشی در این انجمن جدید به صورت مستقیم برای خود کاربران محترم مفید خواهد بود. از سوی دیگر دوستان آگاه زیادی نیز در انجمن حضور دارند که می‌توانند با بررسی های خود، راه را برای دیگران نیز هموار نمایند.
شاید این رویکرد جدید باعث شود، تمرکز کاربران از مسائل فنی به سمت موضوعات دیگری نیز کشیده شود. و اینکه شاید عیان شود که عکاسی بجز دوربین و لنز، چیزهای دیگری هم دارد و چه بسا مهم‌تر.

سلام و ممنون از ایجاد این تاپیک
فکر می کنم برای اینکه بتوان بهتر نظر داد، لطفا تاپیکی که عکاس قصد انتشار عکس در آن را داشت هم مشخص کنید. مثلا در این عکس، آیا عکاس عکس را در تاپیک عکاسی از حیات وحش ارسال کرده یا تاپیک عکسهای مفهومی یا ....

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Pooyan

سلام و ممنون از ایجاد این تاپیک
فکر می کنم برای اینکه بتوان بهتر نظر داد، لطفا تاپیکی که عکاس قصد انتشار عکس در آن را داشت هم مشخص کنید. مثلا در این عکس، آیا عکاس عکس را در تاپیک عکاسی از حیات وحش ارسال کرده یا تاپیک عکسهای مفهومی یا ....

---

با تشکر. تاپیک اولیه نیز اضافه شد/

سلام

تصویر گیرایی است شاید بتوان گفت نوعی نگرش به درون را تداعی می کند نمیتوان گفت تداعی کننده سرکشی کردن یا ورود به حریم دیگران باشد چرا که جنس لطیف سوژه ( کبوتر ) باعث شده تا ذهن مخاطب به سراغ این مفهوم نرود فضای نوری غالب بر صحنه - نوع ترکیب بندی و قرار گیری نسبی سوژه در نقطه طلائی باعث شده تا تاثیر عکس بر مخاطب به خوبی نمایان شود از طرفی باید اشاره کرد تراز نبودن کادر باعث شده خط لبه پنجره به صورت شیب دار ثبت شود که همین امر دید و ذهن مخاطب را به سمتی از کادر معطوف می کند که حاصلی در بر نخواهد داشت نباید از دید خوب عکاس صرف نظر کرد چرا که با توجه به حالت سر کبوتر و نوع نگاه توانسته در موقعیت مناسب ثبت لحظه را انجام دهد.
یا علی

من اصلا نقاد خوبی نیستم فقط توی این عکس رنگ خاصی دیده نمی شه و به نظرم سیاه سفید خیلی بیشتر معنی و حس رو می رسونه خودم امتحان کردم به نظرم جالب شد.
ثبت خوبی شده.

از تمام دوستان پوزش میخوام اگر من قبل از بقیه وارد میدان میشم ولی به هر حال این عکس نظر من رو جلب کرد و فکر کردم بهتره نظر خودم رو بدم
من همیشه در نقد به "چه میکردیم تا بهتر میشد" اشاره میکنم، این خود راهیست برای تعامل سلیقه بصری خودم و قواعد موجود در عکاسی
نظر من اینه که پرنده مورد نظر به طور گیرا و واضحی حامل پیغام هست ولی من عدم تقارن موجود در کادر رو نمیپسندم و دلیلش هم اینه که به نظرم در صورت وجود تقارن در چارچوبهای پنجره ای که باز هست ما میتونستیم شاهد ویترین ناخودآگاه از بهترین حالت ممکن برای پرنده مورد نظر باشیم که به صورت تصادفی از طرف محیط محیا شده بود
به عبارت دیگر من بهتر میدیدم اگر سر لنز فقط چند میلیمتر به راست میرفت و ما پرنده را در وسط پنجره ای باز میدیدم که خود پنجره هم از دوطرف کادر به اندازه مساوی فاصله داشته باشد.
اما در حال حاضر از وضوح سوژه و منظوری که میرسونه راضی هستم و فقط تیزی پنجره سمت راستی (که البته شاید کاریش نمیشد کرد) و از مسئله ای که اشاره کردم به عنوان ضعف میتونم نام ببرم
کنتراست،فوکوس و نور خوبی رو شاهد هستیم ولی رنگها زیاد تاثیری در گیرایی عکس ندارند(به عقیده بنده)

با سلام
همانطور كه دوست ديگري اشاره كردند تراز نبودن پنجره و زوايد موجود در سمت راست عكس به گيرايي عكس لطمه زده كه با كراپ مناسب قابل رفع است كه البته ترجيحا بايد در هنگام ثبت رعايت مي شد.

سلام و تشکر برای این مبحث جدید
اول نمی خواستم نظری بدم(بخاطر کمبود فن و تجربه) ولی بعد فکر کردم شرکت کنم برای خودم هم بهتره:::happy::: حالا هم با اجازه نظرم رو می گم:

خوب سوژه برای خیلی از ما ها آشناست مخصوصا آن نگاه یک طرفی با گردن کشیده (حتی من بغ بغو.. بغ بغوشم حس می کنم یعنی می شنومlol)
چارچوب پنجره هم برای سوژه یک قاب درست کرده که به نظر من تاکید بیشتریست روی آن
در نگاه اول چشم روی سوژه قرار می گیره و بعد یک مختصر به چپ و راست و باز برمی گرده رویه سوژه یک مقداری های لایتهای زیر کلاف پنجره چشم را به طرف پایین می کشه
نوری هم که درون چشم کبوتر افتاده فعل نگاه کردن را تقویت کرده از بوکه وسادگی پس زمینه وهمچنین کنتراست عکس هم خوشم آمد اما در مورد سایه ای که طرف چپ روی شیشه افتاده خیلی رویش فکر کردم که باشه بهتره یا نباشه دقیق نمی دونم اما من بودم با کراپ از طرف چپ حذفش می کردم اما یک جورایی خطهای عمودی طرف راست بیشتر از چپ می شه دقیق نمی دان کدام بهتره:confused:
راستش بیان کردن حس بینایی با نوشتار برایم یک کمی سخته:mad:! اما داخل عکس سه شکل مستطیل(.1 مستطیل سیاه و کشیده در قسمت پایین 2. مستطیل در قسمت بازپنجره با تونال میانی و 3.مستطیل شیشه پنجره با روشنایی بالا)یک مجموعه جالبی رو درست کردند. خوب توی این همه خط راست، انحنای سوژه خودش را خوب نشان میدهد.
البته امیدوارم دوستان بیشتری مخصوصا با تجربه تر ها هم نظراتشان را بیان کنند تا برای همه بخصوص افرادی مثل من جنبه آموزشی قوی تری بشود
با سپاس

با سلام
شاید من که بیشتر بر ماکروگرافی متمرکزم درون مایه لازم برای نقد چنین عکسی را دارا نباشد اما به عنوان یک بینده نظرم را مینویسم
قاب سرد پنجره، پنجره باز ، عدم وجود یک ویو طبیعی و احتمالا ساختمانی دیگر که در روبرو قرار دارد و وجود یک پرنده آن هم از نوعی که به زندگی با آدمیان در شهرهای شلوغ عادت کرده برای من پیام یک کلان شهر و انسانی که برای مدتی درون اتاقی کوچک اندکی از هیاهو فاصله جسته را به ارمغان می آورد
کادر کج این احساس را در من پدید می آورد که انسان(عکاس) یا بر روی تخت آرمیده و یا با سری کج به بیرون می نگرد و حضور کبوتر به یکباره او را از حال و هوایی خاص بیرون آورده و به تفکری دیگر فرو برده
در مجموع احساس آرام مرور خاطرات را در کنج اتاق بدور از شلوغی شهر پیامیست که من دریافت کردم و شاید همه اینها به خاطر 10 سال تجربه زندگی من در تهران باشد و مرور آن خاطرات......
شاد باشید

جدا-ی بحث فنی، که کار بنده نیست، احساسم نسبت به عکس رو بیان میکنم.
... حالت نگاه پرنده، همانند انسانی است که برای یافتن چیزی، یا کسی، در حال جستجو-ست، و در این حال با موضوعی غیرمنتظره مواجه شده است! با این زاویه، وبا نگاهِ از دریچه دوربین، به نظر می-رسد موضوعی که پرنده را وادار به احتیاط و دقت نموده است، خود نیز دچار لحظه ای درنگ و تردید در مواجهه با کبوتر گردیده است.

سلام

سپاس از همه، از دکتر روشن برای این شیوه جدید و همه عزیزانی که این عکس را قابل دانستند.

احساس خوبی دارم وقتی این گذار را می‌بینم. یک جور به بار نشستنِ با هم بودن!
از اینکه دوستان با این حوصله نوشتند مسرور شدم و بخود برای حضور در این جمع بالیدم.

نقد تکنیکی دربارۀ تأثیر نچندان مؤثر رنگ را تا حدودی وارد می‌دانم. اما همین را به خاطری بیشتر دوست می‌دارم.

:::love2::: ممنون از دوستانی که احساس‌شان را بیان کردند.

اساتید در خانه عکاسان عقیده دارند که عکاس باید عکس رو بگیره و این بیننده و مخاطبه که باید درگیر عکس بشه و سعی کنه خودشو بیشتر به ذهنیت عکاس نزدیک کنه
خیلی خوشحالم که دوستان مشارکت کردند و نظریات بسیار خوبی رو ارائه دادن
نکته 1: طبق آموزشهای اساتید ، در یک عکس، چشم بیننده باید حدود 70% روی سوژه اصلی متمرکز شود و 30% به بقیه عکس هدایت شود که به نظر من در این عکس این قضیه کاملا مشهود است و تمرکز اصلی روی کبوتر بوده و کم کم نسبت به زاویه کبوتر و شیب پایین کادر به سمت گوشه پایین سمت چپ عکس میرود
نکته 2 : در یک عکس افقی که دارای خطوط عمودی میباشد، عکس حس آرامش با کمی اقتدار رابیان میکند
نکته 3 : وقتی در یک عکس افقی گوشه های کادر کراپ خورده و برش پیدا میکند نشانه ادامه موضوع به بیرون از کادر است (البته این قانون بیشتر در ریتم اتفاق می افتد) – (پست شماره8 که گفته بودن: "اما در مورد سایه ای که طرف چپ روی شیشه افتاده خیلی رویش فکر کردم که باشه بهتره یا نباشه دقیق نمی دونم اما من بودم با کراپ از طرف چپ حذفش می کردم اما یک جورایی خطهای عمودی طرف راست بیشتر از چپ می شه دقیق نمی دان کدام بهتره " - این سایه وقتی از لبه کادر کراپ خورده یعنی در ادامه و بیرون کادر همچنان سایه ادامه دارد که به نظر من همین سایه و لبه پنجره از چپ و راست تقارن جالبی ایجاد کرده که با کمک قابی که تشکیل شده به زیبایی عکس کمک بسیار زیادی کرده
نکته آخر: پست شماره 7 - میلاد عزیز با توجه به قانون حق مالکیت اثر، دست بردن توی اثر دیگران و انتشار مجدد آن بدون اجازه خالق و مالک اثر ممنوع است

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Mazy

اساتید در خانه عکاسان عقیده دارند که عکاس باید عکس رو بگیره و این بیننده و مخاطبه که باید درگیر عکس بشه و سعی کنه خودشو بیشتر به ذهنیت عکاس نزدیک کنه
خیلی خوشحالم که دوستان مشارکت کردند و نظریات بسیار خوبی رو ارائه دادن
نکته 1: طبق آموزشهای اساتید ، در یک عکس، چشم بیننده باید حدود 70% روی سوژه اصلی متمرکز شود و 30% به بقیه عکس هدایت شود که به نظر من در این عکس این قضیه کاملا مشهود است و تمرکز اصلی روی کبوتر بوده و کم کم نسبت به زاویه کبوتر و شیب پایین کادر به سمت گوشه پایین سمت چپ عکس میرود
نکته 2 : در یک عکس افقی که دارای خطوط عمودی میباشد، عکس حس آرامش با کمی اقتدار رابیان میکند
نکته 3 : وقتی در یک عکس افقی گوشه های کادر کراپ خورده و برش پیدا میکند نشانه ادامه موضوع به بیرون از کادر است (البته این قانون بیشتر در ریتم اتفاق می افتد) – (پست شماره8 که گفته بودن: "اما در مورد سایه ای که طرف چپ روی شیشه افتاده خیلی رویش فکر کردم که باشه بهتره یا نباشه دقیق نمی دونم اما من بودم با کراپ از طرف چپ حذفش می کردم اما یک جورایی خطهای عمودی طرف راست بیشتر از چپ می شه دقیق نمی دان کدام بهتره " - این سایه وقتی از لبه کادر کراپ خورده یعنی در ادامه و بیرون کادر همچنان سایه ادامه دارد که به نظر من همین سایه و لبه پنجره از چپ و راست تقارن جالبی ایجاد کرده که با کمک قابی که تشکیل شده به زیبایی عکس کمک بسیار زیادی کرده
نکته آخر: پست شماره 7 - میلاد عزیز با توجه به قانون حق مالکیت اثر، دست بردن توی اثر دیگران و انتشار مجدد آن بدون اجازه خالق و مالک اثر ممنوع است

---

سلام مازيار عزيز
و ممنون از تذكرت. كاملا به اونچه كه گفتي واقف هستم. تا قبل از ارسال هم مردد بودم. ولي علت اينكه تصميم به ارسال اون پست گرفتم اينه كه فكر ميكنم همه ما با فرستادن عكسهامون مي‌پذيريم كه اونها رو در معرض قضاوت قرار ميديم. قضاوتي كه هدف از اون مطرح كردن نقطه نظرات و ديدگاه هاي ديگران در خدمت آموزش و ارتقاسطح تكنيكي و هنري خود ماست. من با علم به اين موضوع كه صاحب اثر از بينندگان اين تاپيك هست و از اونجايي كه فكر مي‌كنم گزيده گويي و اختصار در نقدها و فاصله گرفتن از كليشه هاي رايج و كمي آسان گرفتن در اين تاپيك منكر حق طبيعي مالك اثر نخواهد بود, پست مربوطه را ارسال نمودم. به هر حال بد نيست از دكتر روشن گرامي تقاضا كنم كه در صورت صلاحديد در همين اول راه تكليف اين موضوع را معلوم كنند تا انشالله دوستي آزرده نگردد. با سپاس

عکس زیباییه و اینکه سر سوژه کمی خم شده رو نمیدونم به حساب عجله عکاس برای ثبت بذارم یا از سوژه ایراد بگیرم که انقدر تکون خوردن. در کل با اینکه این عکس به اسنپ شات نزدیکه ولی اسنپ شات زیبایی از کار در اومده

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط milad65

سلام مازيار عزيز
و ممنون از تذكرت. كاملا به اونچه كه گفتي واقف هستم. تا قبل از ارسال هم مردد بودم. ولي علت اينكه تصميم به ارسال اون پست گرفتم اينه كه فكر ميكنم همه ما با فرستادن عكسهامون مي‌پذيريم كه اونها رو در معرض قضاوت قرار ميديم. قضاوتي كه هدف از اون مطرح كردن نقطه نظرات و ديدگاه هاي ديگران در خدمت آموزش و ارتقاسطح تكنيكي و هنري خود ماست. من با علم به اين موضوع كه صاحب اثر از بينندگان اين تاپيك هست و از اونجايي كه فكر مي‌كنم گزيده گويي و اختصار در نقدها و فاصله گرفتن از كليشه هاي رايج و كمي آسان گرفتن در اين تاپيك منكر حق طبيعي مالك اثر نخواهد بود, پست مربوطه را ارسال نمودم. به هر حال بد نيست از دكتر روشن گرامي تقاضا كنم كه در صورت صلاحديد در همين اول راه تكليف اين موضوع را معلوم كنند تا انشالله دوستي آزرده نگردد. با سپاس

---

شخصاً با این مورد مشکلی ندارم. ولی ممکن است برخی دوستان در مورد عکس خودشان این حساسیت‌ را داشته باشند که باید محترم شمرده شود.
برای بیان نظرم در مورد عکس‌های دوستان، بعضی مواقع خودم نیز عکس‌شان را ادیت می‌کنم. چون از دو حالت خارج نیست یا بهتر و تأثیرگزارتر می‌شود که خوب حداقل به هدف نزدیک شدم. و یا از منظر عکاس ـ دست کم ـ نتیجه خوب نخواهد بود که جای بحث خاصی نمی‌ماند.
در مورد کراپی که شما انجام دادید موافق نیستم، از نظر بنده عکس معماگونه می‌شود؛ به دنبال چنین چیزی نبودم.

نقل قول:

---

عکس زیباییه و اینکه سر سوژه کمی خم شده رو نمیدونم به حساب عجله عکاس برای ثبت بذارم یا از سوژه ایراد بگیرم که انقدر تکون خوردن. در کل با اینکه این عکس به اسنپ شات نزدیکه ولی اسنپ شات زیبایی از کار در اومده

---

حس نگاه کردن پرنده ـ که "سر خم شده" جزیی از این حس است ـ را دوست داشتم و به نظر خودم تقریباً بقیه عناصر بر این مبنا معنا پیدا می‌کنند.
در ایران پرندگان شهری از انسان گریزانند! حتماً مشاهده کردید وقتی حضور جاندار دیگری را حس کنند یک بی‌قراری خاص سراغشان می‌آید؛ نمی‌دانند به غذایشان توجه کنند یا مواظب اطراف باشند. جابجایی سریعی دارند و فریز کردن‌شان قاعدتاً سخت است.

ممنون از توجه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط honeyvand

من اصلا نقاد خوبی نیستم فقط توی این عکس رنگ خاصی دیده نمی شه و به نظرم سیاه سفید خیلی بیشتر معنی و حس رو می رسونه خودم امتحان کردم به نظرم جالب شد.
ثبت خوبی شده.

---

من هم با نظر اين دوستمان موافق هستم بهتر و گيرا تر شد همچنين اور شدن قسمت بالاي چشم ديگر زياد مشهود نيست

با سلام.
البته بنده خودم رو در حد و اندازه نقد نمیبینم و سر زدنم به تاپیک فقط برای استفاده بردن هست...فقط به این علت این پست رو ارسال میکنم که بسیار خوشحالم(جدا ذوق زده ام) که همچین امکانی توی تالار فراهم شد.از زمان عضویتم تا به امروز از بابت هیچ اتفاقی توی سایت به این اندازه خوشحال و سپاسگذار نبودم.
باز هم از دست اند کاران و همینطور عزیزانی که دست به نقد آثار میزنن کمال تشکر رو دارم.

عکس را دوست دارم نه به خاطر حضور پرنده که موجود مورد علاقه ام هست ، حس صمیمیتی در عکس وجود دارد و در کل کبوتر را بیشتر کنجکاو میبینم تا مضطرب ، این کنجکاوی به من هم منتقل میشه که ببینم پشت سیاهی پایین کادر و این پنجره باز چه خبر هست . نقطه قوت و ثقل عکس همان چشمی است که نور به آن تابیده و روشن شده که شاید با کادر بندی بهتر قوت بیشتری میگرفت . نوری که از پشت تابیده در مقابل فضای تاریک داخل را میپسندم .عکس قرار نیست در ژانر حیات وحش باشه بنا بر این زاویه نور و شاید کمی اور شدن نور سر کبوتر نه تنها اشکالی نیست که به جذابیت سوژه هم افزوده ،به جز موارد کوچک تکنیکی، عکسی متفاوت از پرنده هاست با نگاه متفاوت عکاسش به حضور کبوتر در کادر .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط nmroshan

http://gr8o2w.bay.livefilestore.com/...080.jpg?psid=1

---

با سلام
نور خورشید که با زاویه ای تقریبا 45 درجه از پشت به کبوتر رسیده, به برجسته سازی سوژه و جدا کردن آن از بک گراند کمک زیادی کرده, بک گراند نرم پشت کبوتر در مقابل شیشه پنجره سمت چپ که از فرط باران خوردن ها و آلودگی های گذشته پرنویز و خشن جلوه نموده پارادوکس جذابی را ایجاد کرده, کبوتری که طی پروازهای بی برنامه اش به این اتاق رسیده وقتی با فضای تاریک و سرد اتاق مواجه شده رغبت آمدن به درون اتاق را به خود نمی دهد و با نگاه پرحرف و حدیث اش بیننده را به یک برزخ فرو می برد.

سلام
پیش از هر چیز من هم آغاز به کار این تایپیک رو تبریک میگم.
اول از هرچیز با اجازه همه دوستان و اساتید چند نکته رو لازم می دونم که بیان کنم.
در نقد کردن یک عکس نکات کلیدی ای وجود داره که باید بر طبق اونها جلو رفت و یک عکس رو نقد کرد.چیزی که در نقد یک عکس بسیار سخت هست جدا کردن حس از تکنیک هست.این مورد به این دلیل سخت هست که اگر دقت کنید نا خودآگاه بیشترین نظرات افراد بر طبق احساساتشون از یک اثر هست تا صرف اصول تکنیکی کار.این مورد رو من زمانی بیشتر متوجه شدم که مجبور شدم بدون در نظر گرفتم احساسم کاملا فنی عکس ها رو نقد کنم.(به دلیل اینکه در ترم جاری نقد عکس مجبور هستیم عکسهای دوستانمون رو کاملا از نظر تکنیکی و فنی نقد کنیم،یعنی اگر عکسی رو انتخاب می کنیم و می گیم که دوستش داریم باید دلیل داشته باشیم و نه فقط از روی احساس نظر بدیم) البته شاید در اینجا بسیاری از دوستان بیان کنند که حس جزء اصلی یک عکس هست و جدانشدنی.بله درسته،اما تا زمانی که کنترل احساسمون رو به دست نگیریم قادر نخواهیم بود واقعا اصولی عکسی رو نقد کنیم و بسیاری از ایرادات عکس رو فقط به همون دلیل درگیرشدن احساسمون نادیده می گیریم.
مواردی که برای نقد یک عکس باید به اونها توجه کرد به طور خلاصه:
1.نوع کادر بندی (عمودی،افقی،مورب و.../یعنی اتنخاب بهترین کادر با توجه به موضوع عکس)
2.نورپردازی* کمی(دقت به شدت نور)
*کیفی(رنگ نور،سایه،غلظت سایه،جهت تابش نور و...)
3.پیش زمینه و پس زمینه(استفاده از عوامل پیش زمینه و پس زمینه برای توضیح بیشتر در مورد سوژه اصلی)
4.زاویه دید(در واقع انتخاب بهترین جهت برای ثبت سوژه،و به نوعی تاثیر پیش زمینه و پس زمینه برروی سوژه)
5.پرسپکتیو(حرکت چشم به کمک خطوط در تصویر برای رسیدن به سوژه)
6.فاصله کانونی (تاثیر فاصله کانونی بر تشکیل و انتخاب کادر-تنگی و گشادی تصویر)
7. ریتم (قادر است راجع به فضای تصویر توضیح دهد)
[B]8. بافت9. خط افق10. کنتراست11. حرکت12. عمق میدان13. رنگ و ... البته باز هم موارد دیگری هست که باید در نقد یک عکس به تمام این موارد توجه داشت.البته این رو هم بگم که بهترین راه برای شروع بررسی تک تک این موارد در مورد عکس های مختلف هست و بعد به ترتیب اضافه کردن موارد بعدی . همونطور که گفتم می بینید که واقعا بررسی یک عکس از نظر فنی واقعا سخت هست و کاملا متفاوت با نظر دادن با توجه به حس عکس.البته تضادی که اینجا مطرح هست بررسی این موارد با توجه به موضوع و حسی که عکاس قصد داشته به بیننده منتقل کند هست،اما این جدای از نظر دادن از روی حس هست.(می دونم که خیلی پیچیده است:::angry:::)
واقعا قصد سخنرانی نداشتم و فقط خواستم اطلاعات و اصول اولیه نقد رو بیان کنم. واین هم به این خاطر هست که برای خود من هم واقعا این کار سخت بوده و هست اما خب به دلیل شرایط کلاس و این درس مجبور شدم که احساسم رو در دست بگیرم و از روی اصول عکس ها رو ببینم و نقد کنم.این رو هم درآخر می گم که این کار در ابتدا واقعا سخت هست اما زمانی که مسلط بشیم بسیار لذت بخش و زیبا خواهد بود.
باز هم به دلیل طولانی شدن کلام از همه عذرخواهی می کنم.

پ ن: چون در حال یادگیری اصول نقد عکس هستم دلم نیومد که این اطلاعات رو با دوستان تالار در میان نگذارم وخوشحال می شم که بتونم هرچند ناچیز اما کمکی برای یادگیری به دیگران کرده باشم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط nmroshan

به عنوان اولین عکس، در انجمن نقد و بررسی عکس‌ها، عکس زیر را انتخاب کردم که دوست عزیزی در تاپیک عکاسی Mood منتشر کرده بودند:

http://gr8o2w.bay.livefilestore.com/...080.jpg?psid=1

---

چندین بار به این عکس نگاه کردم، حس عجیبی در آن وجود دارد، همیشه ما انسانها عادت داریم کبوتر ها را و یا پرندگان اینچنینی را در ققس ببینیم، اما اینبار ظاهر بر عکس شده است. کبوتر از فضای آزاد بیرون، به داخل مینگرد و به ما نگاه میکند.

کادر افقی و قاب بندی کبوتر با استفاده از پنجره ، وجود پیش زمینه بسیار تاریک، پس زمینه روشن،قاب فلزی پنجره، بافت کدر ایجاد شده از بازتاب نور بر روی شیشه سمت چپ، نور زاویه داری که روی سر کبوتر افتاده است و نگاه کنجکاوانه یا عاقل اندر سفیه کبوتر در مجموع به انتقال این حس که اینبار کبوتر به انسانی در قفس مینگرد کمک کرده است.

کمی مورب بودن کادر به نظرم بد نیست اما شاید کادر کمی بازتر به طوری که میله های عمودی قاب پنجره بیشتر در عکس ثبت میشد به انتقال حس و حال کلی و قوی تر شدن کادر بندی کمک میکرد.

در مجموع عکس دوست داشتنی ایست و تنها موردی که به نظرم باید ویرایش شود نور بازتابیده شده از بارانگیر پنجره (قطعه فلزی با زاویه 45 درجه در سمت راست کادر) است. کمی تاریک تر کردن موضعی از انحراف چشم به این سمت می کاهد.


ممنون از جناب دکتر روشن برای شروع این سری تاپیک ها و آرزوی موفقیت برای وحید عزیز
شاد باشید.

سلام به همگی
به نظر من مهمترین نکته عکس در نگاه اول که حس قوی رو منتقل میکنه : حالت قرارگیری سر کبوتر و طریقه نگاه کردن اون که برای اکثر ما آشناست و برای هر یک از ماها تداعی کننده یک حس قوی یا یک خاطره یا صدا و ....
مخصوصا اینکه چشم کبوتر کاملا بصورت مشخصی دیده میشه .نگاهی با دقت و برگرفته از روی کنجکاوی و ترس و ذات طبیعی بقا ( نگاه یک چشمی پرندگان بخصوص با این حالت سر و گردن فکر میکنم نشان از دقت بالا مملو از هشیاری دارد) .

احساس من اینه که هر لحظه کبوتر آماده است که در صورت کشف خطر بپره بنابراین دوست داشتم کادر عمودی بود (یعنی مثلا همین کادر در ارتفاع 2 برابر میشد ) و خوب در تناسبات اون این منطقه تیره کمتر دیده میشد و اون بافت زیبای شیشه سمت چپ بیشتر و همچنین اون لکه سقید که در واقع آبچکان پنجره است در سمت راست در حالت عمودی کادر مکان بهتری داشت .

تاکید من بر باز بودن فضای بالای پرنده است و همچنین منتاسب کردن بیشتر تناسبات کادر و تقویت بافتهای زیبا در کادر
ممنون

بنده كوچكتر از آن هستم كه در مورد عكس ديگران نظر بدم اما بدليل علاقه اي كه به نقد عكس دارم .و براي دانستن ايراهاي كار خودم ، اين جسارت رو مي كنم كه نظرم رو در پايينترين نظر دوستان بيان كنم .
با ديدن عكس ناخودآگاه ياد صميمت توام با فضولي مردمان قديمي افتادم كه بي خبر و در كمال سادگي به خانه هاي هم سر مي زدند و هميشه از هم خبردار بودند .
پيش زمينه تاريك عكس اين مفهوم را تداعي مي كند كه گويي عكاس با دنياي بيرون قهر كرده و مدتهاست گوشه تنها و تاريكي را براي خود برگزيده است و پس زمينه روشن آن در پشت كبوتر و همچنين بافت روشن قسمتهايي از چهارچوب پنجره خبر از وجود زندگي و جنب و جوش در بيرون از اتاق مي دهد و كبوتر با نگاه كنجكاو ،ساده ، صميمي و همچنين حاكي از تعجب خود بهترين نماينده دنياي پر تحرك بيرون است كه انسان درون اتاق را دعوت به خروج از دنياي تاريك خود مي كند .
وجود رنگ اگرچه تنوع زيادي در عكس ندارد اما در انتقال مفهوم عكس كمك زيادي كرده است مخصوصا رنگ طوق و چشم كبوتر كه حس خوب و ارزش زيادي به نگاه او داده است و همچنين رنگ زرد پنجره آهني كه ياد آور خانه هاي قديمي است .بنابراين بنظرم سياه وسفيد شدن عكس آنرا كمي بي روح مي كرد.
وجود بافت روشن در سمت راست و چپ عكس روي قاب پنجره بنظرم به تعادل آن كمك كرده است و شايد بهتر بود سايه روي شيشه سمت چپ كراپ مي شد .همچنين بنظرم روشنايي زياد لبه شكسته ديوار زير پنجره كمي جلب توجه مي كند و موجب منحرف شدن نگاه بيننده خواهد شد كه بهتر بود كمي كاهش مي يافت.و بالاخره شايد تنها ايراد كار كه در نگاه اول به چشم ميخورد كجي كادر آن باشد كه قابل حل است.

از جناب روشن و ساير دوستان بخاطر اين تاپيك مفيد تشكر مي كنم .و همچنين از جناب وحيد اگر جسارتي رو از جانب بنده متوجه عكس زيباي خود مي بييند عذرخواهي مي كنم .

سلام بر همه
با تشکر از جناب روشن که چراغ مباحث نظری را روشن نگه می دارند.
صحبت نقد عکس شد.... باید بگویم پست های دوستان را دیدم ولی در اکثر قریب به اتفاق پست ها معنا و مفهوم نقد عکس و رعایت اصول آن وجود ندارد....
لطفا جهت بررسی و نقد بهتر آثار دوستان, به تاپیک مقدمه ای بر نقد عکس را که نزدیک به سه سال قبل ایجاد کرده ام مراجعه فرمایید .

نقل قول:

---

http://www.akkasee.com/forum/showthread.php?t=6505

---

البته تعدادی از عکس های آن تاپیک به علت تغییر آدرس آپلود آنها نمایش داده نمی شود که در اولین فرصت اصلاح خواهم کرد.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ostadahmad

سلام بر همه
با تشکر از جناب روشن که چراغ مباحث نظری را روشن نگه می دارند.
صحبت نقد عکس شد.... باید بگویم پست های دوستان را دیدم ولی در اکثر قریب به اتفاق پست ها معنا و مفهوم نقد عکس و رعایت اصول آن وجود ندارد....
لطفا جهت بررسی و نقد بهتر آثار دوستان, به تاپیک مقدمه ای بر نقد عکس را که نزدیک به سه سال قبل ایجاد کرده ام مراجعه فرمایید .

البته تعدادی از عکس های آن تاپیک به علت تغییر آدرس آپلود آنها نمایش داده نمی شود که در اولین فرصت اصلاح خواهم کرد.

---

ممنون از شما.
چند نکته:
۱- هدف در این بحث، دریافت نقدهای کاملا حرفه‌ای و پیشرفته نبوده و نیست. بسیاری از دوستان اصلا ( به گفته خودشان) خود را در حد صحبت کردن در مورد عکس نمی‌دانند و یا از این کار هراس دارند.
این مرحله اول باید طی شود تا فرد جرات صحبت در مورد عکس را بیابد. صحبت کردن در مورد عکس یک قدم بعد از فکر کردن در مورد عکس است. بسیاری از دوستان عکس را دیده‌اند و تشویق شده اند که در موردش فکر کنند. اما فقط عده محدودی در موردش صحبت کرده اند. این تمرین وقتی کامل می شود که فرد بتواند نکاتی را که اندیشیده است، به زبان بیاورد و یا آنها را بنویسد. مجددا تاکید می‌کنم که این مرحله مهم است و شاید در چند عکس اول بتوانیم بسیاری از دوستان را به تفکر در مورد عکس و خوب دیدن آن تشویق کنیم و تعدادی از آنها را به نوشتن.
در مراحل بعد، به اصول نقد نویسی هم خواهیم پرداخت ولی الان اگر بخواهیم نقد را خیلی بزرگ و دست نیافتنی جلوه دهیم، بسیاری را از ادامه کار منع خواهیم کرد.

۲-دوست دیگری هم در مورد نقد صحبت کرده بود و از احساس و نقد تکنیکی نام برده بود. دقت کنید که الزاما هر نقدی نباید حاوی موارد تکنیکی باشد. اصولا برخی عکسها را نباید و نمی‌توان از لحاظ تکنیک بررسی کرد. هدف عکس ممکن است چیزی دیگر باشد. فقط شاید ذکر برخی نکات لازم باشد که اگر رعایت می شد، عکس را به هدفش نزدیک‌تر می کرد. همانطور که برخی دوستان در بررسی‌هایشان گفتند.

۳- در مورد snapshot صحبتی شد. بسیاری از شاهکارهای عکاسی دنیا، فی البداهه گرفته شده اند. نه نمی توان عکاس را مجبور کرد که چنین عکسهایی نگیرد و نه می‌توان در مورد چنین عکس هایی، عیب‌هایی گرفت که ناشی از ذات این گونه ثبتهاست.

باز هم منتظر بررسی های دوستان هستیم و استفاده می‌کنیم...

سلام
پیشنهاد میکنم حالا که قرار نیست این نقدها روی انتخاب یا عدم انتخاب عکس تاثیری داشته باشند بتوان از عکسهایی که قبلا ارسال شده اند و ظرفیت لازم برای این کار را دارند نیز استفاده کرد.

سلام

وقتي كه اين تاپيك ايجاد شد هرچند منتقد خوبي نيستم خواستم با بضاعت اندك خودم نقدي بنويسم شايد كه چراغ اول را روشن كرده باشم تا دوستان را ترغيب به نوشتن كنم چون فكر مي كردم شايد برخي به قول جناب روشن جرات نوشتن را پيدا نكنند ولي بعد گفتم شايد كار جالبي نباشد كه اولين نقد را من بنويسم و بهتر است صبر كنم تا چند تايي نقد نوشته شود.

الان كه دوباره به تاپيك سر زدم از تعداد نظراتي كه ابراز شده و نقدهايي كه نوشته شده شگفت زده شدم و از اين بابت ذوق زده ام :::happy:::.

بيشتر چيزهايي كه در ذهنم بود كه بنويسم دوستان مورد اشاره قرار داده بودند و بازگويي اش ملال آور است ولي مهمترين چيزي كه مي خواستم بگويم را محمد امدادي عزيز فرمودند. من هم دوست داشتم كه اين عكس كادري عمودي داشت و غلبه ي روشنايي آزادي بر تاريكي قفس بيشتر نمود پيدا مي كرد.

در ارتباط با نقد عکس از جناب قبادی عزیز ( ببخشید یادم نیست مربوط به کدام تاپیک بود)
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
این موضوع از چند منظر قابل بحث است...

اصولا نقد چیه و چرا نقد؟

اهمیت نقد چیست؟

آیا به نقد نیاز هست؟

ناقد كیست و چه كسی شایستگی انتقاد دارد؟

اصولا در جامعه ما نقد یعنی ایراد گرفتن و ایراد تراشی كردن از یك موضوع ( حالا اینجا هنر و به طور خاص عكاسی ) در صورتی نقد در قدیم یعنی سنجش عیار و اعتبار سنجی سكه و فرق قرار دادن بین سكه اصل و بدل.پس وقتی كاری و یا موضوعی نقد می شود یقینا بد و یا نامناسب نبود و ممكن است از آزمون نقد سر بلند بیرون بیاید.

ما می توانیم یك اثر را از جنبه های گوناگون نقد كنیم.

مثلا نقد جامعه شناختی ، نقد سیاسی ، نقد ادبی ، نقد مفهومی ، نقد علمی ، نقد اصولی و ......

حالا ناقد باید به موضوع اشراف داشته باشد و حداقل هم عرض مولف باشد، به زبان اثر تسلط داشته باشد، از قدرت تحليل و استنتاج بالايی برخوردار باشد و مشخض كند كه آيا همه اثر را نقد مي كند يا بخشی از آن را و از چه جنبه ای اثر را نقد می كند.

ممكن است بنده ناقد یك اثر باشم.ابتدا باید معین كنم كه كدام جنبه از اثر را نقد می كنم؟؟؟

اگر جنبه هنری آن پس باید خودم یك هنرمند باشم و به انواع هنر آشنایی كامل داشته باشم.

من می توانم تكنیك را نقد كنم . می تواند تاثیر اجتماعی و سیاسی اثر را نقد كنم می تواند اثر را با اصول علمی آن هنر مقایسه كنم اما آیا می توانم روح اثر را نقد كنم؟

نقد روح اثر ( كه مقوله بسیار پیچیده ای است ) یكی از شیوه های نقد است كه بسیار خطرناك و غیر ممكن است.

شاید هنرمند و خالق در مخلوق خود بدنبال یك اثر و یك موردی باشد كه به نگاه هیچ نقادی نیاید.آیا می توان خرده گرفت كه چرا ناقد روح اثر را نمی بیند؟یا آن را درك نمی كند؟

شما می توانید عكس بگیرید.نظر دیگران را جویا شوید.دیگران از جنبه هایی كه در آن تسلط دارند به نقد اثر شما بپردازند ( البته نقد ایراد گرفتن نیست ) و بعد به شما كمك كنند تا بهتر با مخلوق خود آشنا شوید.دید جدیدی به اثرتان داشته باشید.روح اثری را كه آنها درك كرده اند به شما معرفی كنند اما هیچ فردی نمی تواند روج اثر شما را نقد كند.

به این دلیل است كه می گویم : حقیقت آن چیزی نیست که تو آن را می بینی بلکه چیزی است که حسش می کنی

ممنون جناب اسدی اما اصلا یکی از اهداف این بحث‌ها در فروم، تقدس زدایی از نقد است. الان نقد در بین عکاسان ایرانی و علاقمندان عکاسی در یک جایگاه بالا و دست نیافتنی قرار گرفته است که حتی در موقع خواندن نقدهای دیگران نیز نیازی نمی بینند که همه آنرا بفهمند!
‎از آن سو، ناقدان نیز در ورطه‌ای دیگرند. از ادبیات خاص و نامفهوم استفاده می‌کنند و وارد چنان فضاهای تخیلی می‌شوند که اصل منطق در نقد را زیر سوال می‌برند. ارجاعات عجیب و غریب به آثار متاخر و عدم توجه به اصل اثر، پدیده شایع نقد معاصر ماست. و البته علاقمندان این نقدها همواره از خواندن چنین نقدهایی شادمان هستند بدون آنکه خود را ملزم به فهمیدن این امر مقدس کنند.

با این رویکرد، سعی می‌کنیم در فروم از چنین فضایی و چنین برداشتی از نقد عکس دوری کنیم.

-----

یکی از جنبه‌هایی که در عکس مورد بحث این تاپیک توجه مرا جلب کرد، این بود که با وجود لحظه‌ای بودن عکاسی‌اش، عناصر موجود در عکس همگی نقش خود را بخوبی ایفاء می‌کنند. نمی‌شود ضمن حفظ وضعیت مفهومی عکس، هیچ کدام از اجزاء را براحتی حذف کرد. قسمت‌‌هایی که از لحاظ روشنایی با یکدیگر در تضاد هستند، واقعا برای عکس کار کرده اند. حتی لبه باران‌گیر سمت راست و حتی کج بودن کادر عکس، باعث طبیعی تر شدن این کادر شده‌اند. آنقدر طبیعی که می توانیم تصور کنیم اگر روزی در چنین موقعیتی قرار بگیریم و سرمان را بلند کنیم و در لبه پنجره، کبوتری ببینیم، همین منظره را خواهیم دید.

ببخشید شاید یکم دیر باشه ولی سعی کردم تا همه دوستان و اساتید نظراتشون را بیان کنند و من استفاده کنم و بعد پست بزنم که رعایت ادب شده باشه.پس با اجازه:

این عکس را تا میشد نگاه کردم.مود حسی بودن عکس واقعا به چشم میاد.همیشه این نوع پرنده وقتی حس کنجکاوی یا ترس داره با کج کردن سرش نگاه میکنه همه ما این مورد را دیدیم وقتی این حالت در کنار دهنه در پنجره قرار میگیره حس کنجکاوی یا ترس از پشت پنجره به ادم القا میشه.اون قسمت تیره زیر دهنه درب پنجره هم خیلی خوب به عکس کمک کرده که فضای کنجکاو کننده داخل اتاق را برای پرنده ایجاد کرده.
در کل به نظر بنده بیننده عکس نمره خوب 8.5 از 10 را به این عکس میدهم.

ممنون

عکس بسیار زیبایی است که آدمی رو وادار میکنه مدتها به عکس خیره بشه و لذت ببره و این سوژه با این خصوصیات می طلبید حرفه ای تر باشه. منظورم این است که جا برای کار بیشتر داشت و نشده. به بعضی از موارد مورد نظر من دوستان هم اشاره کردند که تکرار آن جالب نیست اما آنچه که از قلم افتاده نوع فوکوس این عکس است که سوژه را برجسته و مابقی تصویر را تا حدودی تار و کدر و ناواضح کرده. خلاصه اگر فوکوس که احتمالا نقطه ای بوده فضای بیشتری از کادر را میگرفت زیبایی آن دو چندان میشد و در مدت زمان طولاند دیدن این عکس لذت بیشتری حاصل میشد که الان با این اوصاف خیره شدن طولانی به عکس باعث دیدن نقاط تار و ناواضح عکس میشود و این خوب نیست.

با یاد او...
با تصویری رو به رو هستیم که در فرم و محتوا با رویکردهای زیبایی شناسانه به طور قطع در هیچ یک از شاخه های عکاسی قرار نمی گیرد. تصویری است سینماتیکال و نه فتوگراپیکال به دنیای سینما قریب تر است تا دنیایی عکاسی. در فرم تصویر به 8 فرم برجسته عموما منظم تقسیم می شود. که پرنده به عنوان سوژه ی اصلی می تواند فرمی از عالم طبیعیت و پرندگان در نظر گرفته شود. تصور دارای یک پرسپکتیو اریب با عمقی محدود است و لیکن به چشم امده و برای شخص بنده آزار دهنده است و اگر فرمی از چهار چوب درب پنجره که در سمت راست کادر به صورت فلو به چشم می اید در تصویر نمی بود به مراتب وزن فرم ها در کمپوزوسیون تصویر بهتر می نمود و مزاحمتی برای پرنده ایجاد نمی نمود. در مجموع تصویر یک تصویر خوب و خاص در عالم عکاسی نیست به نظر و از یک منظر سینمایی یک کارکرد روایی بر ان متصور است و به هنر مفهومی نزدیک می شود.
در مورد مفاهیمی که بنده از عکس استنباط می کنم می شود به گرایش یک نگاه مانده در تاریکی و تنهایی در عالم مدرن میان ساختمان ها و فضاها به پرواز و ازادی و شوقی است که این پرنده می دهد و از سوی دیگر نگاه متعجب، کنجکاوانه و در حال بررسی کبوتر است به منظر درونی و نگاه اول شخص تصویر که همراه نگاه شکاکانه ای است. گویی او با این سوی پنجره بسیار غریبه است، من حیث المجموع تصویر در نظر بنده تصویری معمولی و سینماتیکال است و ارزش های خاص بصری، هنری و مفهومی را ان گونه ندارد که ان را خاص بنماید. ضمن این که ثبت نسبتا خوبی است و تراز نوری خوب و تنالیته های رنگی مناسبی دارد. کنتراست هم خوب است. اگر چه نوردهی چهره ی پرنده اندک و پایین است و با افزایش نور قامت و صورت پرنده تصویر بهتری به دست می امد. اگر چه برای این گرایش سینمایی این مقدار کافی و مناسب است.

به نظرم تو این عکس تناسب رعایت نشده،نه در کادر بندی و نه در محل قرار گیری پرنده
بعدشم فکر میکنم دریچه‌ی دیافراگمش برای این عکس که میخواد محیط (یعنی بعنوان مثال قاب پنچره) رو هم نشان بده زیاد بازه و معمولا زمانی از این دریچه استفاده میشه که ما میخوایم کامل سوژه رو جدا کنیم
نکته‌ی دیگه اینکه بنظرم هر عکسی باید حامل پیامی باشه که بنده متوجه پیام این عکس نشدم
البته بنده آماتور هستم و در حد سوادم نظر دادم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط andres

به نظرم تو این عکس تناسب رعایت نشده،نه در کادر بندی و نه در محل قرار گیری پرنده
بعدشم فکر میکنم دریچه‌ی دیافراگمش برای این عکس که میخواد محیط (یعنی بعنوان مثال قاب پنچره) رو هم نشان بده زیاد بازه و معمولا زمانی از این دریچه استفاده میشه که ما میخوایم کامل سوژه رو جدا کنیم
نکته‌ی دیگه اینکه بنظرم هر عکسی باید حامل پیامی باشه که بنده متوجه پیام این عکس نشدم
البته بنده آماتور هستم و در حد سوادم نظر دادم

---

درود
سوژه اصلی این عکس کبوتر است و به خوبی از پس زمینه جدا شده و در واقع پنجره قابی است برای بهتر دیده شدن سوژه
حال اینکه عکس آیا عکس خوبیست یا خیر در کامنت های دوستان به خوبی بررسی شده همه زوایای عکس حتما مطالعه بفرمایید
نکته مهم تر اینکه عکس ، ثبت لحظه ایی در زمان است ، و نمایش آن لحظه ، بدون هیچ پیش داوری یا ..... ذهن شما است که با توجه به حافظه جمعی و تاریخی خود مبادرت به دریافت و ترجمه عکس می کند ، وگرنه هیچ عکسی دارای پیام نیست ، این شمایید که پیامی برای هر عکس می سازید