جناب دکتر روشن من می خواستم پرسشی پزشکی-عکاسی کنم-ببخشید که جاش اینجا نیست و جنبی است-؟
استفاده از فلاش (sb-800 در حالت های مختلفش ونور پخش کن) برای پرتره کودکان آسیبی به چشم های کودک نمی رساند با توجه به فاصله نزدیک (1-2 متر)؟
Printable View
جناب دکتر روشن من می خواستم پرسشی پزشکی-عکاسی کنم-ببخشید که جاش اینجا نیست و جنبی است-؟
استفاده از فلاش (sb-800 در حالت های مختلفش ونور پخش کن) برای پرتره کودکان آسیبی به چشم های کودک نمی رساند با توجه به فاصله نزدیک (1-2 متر)؟
این سوال برای بسیاری از افراد پیش میاید و بد نیست کمی در موردش صحبت شود.
اولا تاکنون در هیچ مقاله یا کتابهای خاص افتالمولوژی در این زمینه صحبتی نشده است.
بیشترین آسیبهای شبکیه چشم معمولا بعلت تماسهای طولانی با نورهای شدید پیش میاید. نور فلاش بعلت مدت بسیار کوتاه خود بعید است که باعث آسیب به شبکیه چشم شود.
اما مساله را باید از بعد دیگری هم دید. نبودن چیزی در کتب و مقالات پزشکی دلیلی بر رد مساله نیست فقط دلیلی است بر اینکه تاکنون شواهدی از تایید آن مساله یافت نشده است با موردی از آسیب گزارش نشده است.
و یک نکته دیگر، تاثیر تحریکی این نورهای شدید بر بچه ها است. این تاثیرات تحریکی را بهتر است دست کم نگیریم و شاید مضراتش از تاثیر نور بر چشم بیشتر هم باشد.
همچنین در برخی اطفال که مبتلا به انواعی از صرع هستند، نورهای قوی مانند فلاش میتواند شروع کننده یک حمله صرع باشد.
به هر حال توصیه شخصی من این است که حتی الامکان در محیطهای خیلی تاریک که مردمک چشم بچه ها باز است از فلاش مستقیم استفاده نشود. بهتر است کلا برای عکاسی از بچه ها از فلاش غیر مستقیم و یا دیفیوزر استفاده کنیم. و از مهمتر اینکه به صورت بچه ها فلاشهای پی در پی زده نشود.
با سلام.
یک پاسخ کوتاه اینجا میدم اگه دوستان مایل بودند در تاپیکی مناسب تر پاسخ کامل تری میدم.
در مبحث چشم پزشکی موضوع فوتوتوکسیسیتی (مسمومیت با نور) مدت هاست که مطرح شده است. مدتها گمان می کردند که آسیب نوری فقط توسط uv مخصوصا نوع a و b آن ایجاد می شود.
ولی تحقیقات جدید توانسته اند آسیب نوری را توسط کلیه طول موج های قابل مشاهده نشان بدهند. این آسیب بر اساس طول موج نور به قسمتهای مختلفی وارد میشود.
مثلا یووی آ به قرنیه و عدسی آسیب بیشتر وارد می کند ولی طول موج های قرمز بیشتر به پوشش پشت شبکیه آسیب میرسانند.
در ابتدا فکر می کردند آسیب نوری فرایند مزمنی است بعدها مشخص شد که آسیب نوری در بسیاری از موارد حاد می باشد. مانند آسیب ناشی از جوشکاری و یا نگاه کردن به کسوف. آسیب نوری در مواجهه 1 میلی ثانیه نیز دیده شده است. حتی تحقیقات نشان داده اند که تخریب ماکولا در جراحانی که جراحی میکروسکوپیک انجام می دهند نسبت به افراد معمولی بیشتر ایجاد می شود. (با لامپ تنگستنی)
آسیب کلا با سه روش ایجاد می شود: thermal, mechanical, photochemica .
اگه خواستید بیشتر توضیح میدم...................
با سپاس از جناب روشن و ترابی،جناب ترابی و روشن اگر ممکن هست بیشتر بفرمایید .
دوستان محترم مدیر محبت می کنند این رو به جابجا می کنند.
مواردی را که در پست قبل گفتم تقریبا ثابت شده اند.
در تحقیقات پزشکی مساله ای تحت عنوان خطر نسبی مطرح می باشد. یعنی احتمال بروز یک عارضه ای را در دو گروه مشابه از انسانها با هم مقایسه می کنند که تفاوت آنها فقط در نوع مواجهه می باشد. مثلا با گروهی که با پرتوی یووی برخورد داشته اند را با گروههی که برخورد نداشته اند مقایسه می کنند و در هر گروه احتمال ایجاد یک عارضه را محاسبه می کنند و به صوری نسبت اعلام می کنند.
خطر نسبی سوختگی قرنیه در موارد زیر افزایش می یابد:
1. سالن های حمام آفتاب
2. انعکاس نور خورشید از برف در ارتفاعات بالا
3. فلاش عکاسی
4. کسوف و خسوف
5. انعکاس نور خورشید از روی آب
عکاسان مکررا با موارد 2 تا 5 در تماس می باشند.
ببخشید چون من گرفتارم همه مطالب رو یکجا نمیرسم که بگم. انشاالله در فرصت بعدی بیشتر توضیح می دم.
در ادامه باید ذکر کنم که آسیب های نوری به چشم خودشان را به 3 صورت نشان می دهند.
1. آسیب های حاد علامت دار
2. آسیب های مزمن علامت دار
3. آسیب های مزمن بدون علامت
در حال حاظر در مورد نور فلاش آسیب نور فلاش بصورت آسیب حاد علامت دار و مزمن بدون علامت معرفی شده است.
علایم شامل موارد زیر می باشند:
قرمزی چشم، احساس خار یا خاک در چشم، اشکریزش شدید، ترس از نور
هنوز اثر تجمعی در ارتباط با این آسیب پیدا نشده است. (ِیعنی احتمالا با تماس های مکرر احتمال آسیب افزایش نمی یابد.)
آسیب مزمن بدون علامت می تواند خود را بصورت کاتاراکت ( آب مروارید) و تخریب ماکولا نشان دهد. این آسیب اثر تجمعی دارد. یعنی با تماس های مکرر احتمال آسیب افزایش می یابد.
اما چرا همه درگیر نمی شوند؟
توی پست بعدی توضیح میدم! ;-)
و اما چه کسانی مستعد آسیب با نورهایی که گفتم هستند.
فاکتور های مربوط به انسان:
اطفال زیر 2 سال
افرادی که سوء تغذیه دارند. (کمبود ویتامین آ و پروتئن)
نژاد قفقازی
افرادی که چشم های خشک دارند.
افرادی که از داروهای خاصی مثل کلرکین استفاده می کنند.
افرادی که دارای التهابات قسمت قدامی چشم می باشند.
فاکتورهای مربوط به نور را در پست بعدی می گم. (باید در موردشون تحقیق کنم)
با تشکر
آقای ترابی و دیگر دوستان , منتظر ادامه تحقیقات شما هستیم
من برای اولین بار از نوزادی دوماهه عکاسی میکردم با نور فلاش و چتر. بعد از چند تا عکس واکنشهای کودک شروع شد و با زدن فلاش اخم میکرد حتا وقتی که چشمهاش بسته بود و خوابیده بود. بعد از چند عکس عکاسی رو متوقف کردم. حقیقتش الان خیلی نگران شده ام چون قبلا از نوزاد با فلاش های مستقیم دوربین عکاسی کرده بودم و همچین واکنشی رو ندیده بودم. به نظر شما نگرانیم بی مورده یا جایی برای نگرانی هست؟ :(
انقباض و انبساط ماهیچههای عنبیه منجر به تنگ و گشاد شدن سوراخ مردمک میشوددر نوزادان سرعته این کار کمتر و ممکن نورهای ناگهانی زیاد، آسیب به چشم برسونه در ضمن شبکیه چشم نوزادان هم حساس تره شاید مورده شما به صدای شاتر یا فلاش حساس بوده و بیشتر ترسیده به هر حال تا جای ممکن برای نوزادان از لنزهای ف پایین یا فلاش در حالته غیر مستقیم با کمترین انرژی استفاده بشه بهتره