شاید به این مطلب بخندید ولی من الان مدت سه سال دارم تحقیق می کنم که چه فرق هایی بین تصویر خودم با یک تصویر بردار مثلا از تلوزیون بی بی سی است که تصویر اون بسیار جذاب تر اما تصویر من خاک گرفته و بی جان است ؟
بعد از 3 سال به پاسخ هایی رسیدم اما خواستم ببینم شما نظرتون راجع بهش چیه و با من در میون بزارید و اگه مخاطب داشت من مطالبم رو ارئه بدم
راستش من به عنوان آهنگساز و صدابردار در صدا و سیما هم مشغول کار هستم و در برنامه های تلویزیونی زیادی در اینجا ( بندرعباس ) کار کردم.
فکر کنم بحثی که شما میفرمائید در کنار علم وتجربه به سیستمها و امکانات به روز و استفاده صحیح از اونها و البته علم صحیح استفاده کردن بر میگرده.
نه مثل ما که تو ایران داریم با سیستمهای پیش پا افتاده حدا اقل 30 سال پیش کار میکنیم!!
من تصویر بردار نیستم. اما دیدم که مثلا در استودیوهای اینجا هنوز دارن از مدلهای برند اشتودر که بین 30 تا 40 سال از عمرشون میگذره استفاده میکنن.!!
مونتاژ غیر خطی اونم تو صدا و سیمای ایران خیلی نوپا هستش بر خلاف کشورهای دیگه.
راه دور نمیریم. امارات که کنار خودمونه.
شما بینید مهندسین انگلیسی و امریکایی با نصب سیستمهای کاملا به روز و جدید و علم درست استفاده کردن چه ها که نمیکنن.
ایرانی ها میتوننن مثل اونها و شاید هم بهتر کار کنن به شرطی که سیستمهای خوبی در اختیار داشته باشن.
البته این ایده و نظر شخصی من هستش.
اما به نظر من مشکل اصلی آموزش است.بعد امکانات
در بسیاری از موارد امکانات ما دست کمی از آنها ندارد اما چون آموزش صحیح وجود ندارد و یاد گیری ها عموما تجربی و یا حداکثر استاد شاگردی است نتیجه مناسب را بدست نمی آوریم.
به امکانات برمیگرده و البته ناگفته نمونه اکثر ایرانی ها دنبال تکنولوژیهای جدید و اینجور چیزا نمیرن
برای مثال از فوتبال استفاده میکنم بقیه شرایط و مکانهای دیگری که فیلمبردار دارن کاری ندارم
یکیش همین پخش فوتبال دوربینهایی که لیگ برتر ایران استفاده میکنند نه قرارگیریشون درسته و نه دوربیناش اونقد فریم ریتشون بالاست(تازه میخوان با این فریم ریت پایین تصاویر آهسته ی دقیق هم داشته باشن) و حال دوربینهای جام جهانی یا دوربینهای بازی ایران-برزیل در امارات رو به یاد بیارید اینقد فریم ریتشون بالاس که خیلی دقیق میشه تصاویر آهسته رو دید و دوم فیلمبردارهای خیلی اکتیو دارن هی بالا و پایین میپرن و از تکنولوژیهای روز استفاده میکنن و (اینو دقیق نمیتونم بیان کنم ولی امیدوارم متوجه شین)تازه فیلمبرداراشون دوربینو یجورایی با یه وسایلی مثل کمربند به بدن خودشون میبندد و اذیت نمیشن اما فیلمبردارای ما دوربین چند کیلویی رو 90 دقیقه رو شونه هاشون میزارن که اونها رو خسته میکنه!
صد البته. امکانات خوب و به روز در کنار علم استفاده از اونها و دانش در مورد امکاناتی که داریم و استفاده صحیح و البته کمی هم تلاش میتونه ایرانی ها رو هم وارد گود رقابت جهانی کنه.نقل قول:
به امکانات برمیگرده و البته ناگفته نمونه اکثر ایرانی ها دنبال تکنولوژیهای جدید و اینجور چیزا نمیرن
برای مثال از فوتبال استفاده میکنم بقیه شرایط و مکانهای دیگری که فیلمبردار دارن کاری ندارم
یکیش همین پخش فوتبال دوربینهایی که لیگ برتر ایران استفاده میکنند نه قرارگیریشون درسته و نه دوربیناش اونقد فریم ریتشون بالاست(تازه میخوان با این فریم ریت پایین تصاویر آهسته ی دقیق هم داشته باشن) و حال دوربینهای جام جهانی یا دوربینهای بازی ایران-برزیل در امارات رو به یاد بیارید اینقد فریم ریتشون بالاس که خیلی دقیق میشه تصاویر آهسته رو دید و دوم فیلمبردارهای خیلی اکتیو دارن هی بالا و پایین میپرن و از تکنولوژیهای روز استفاده میکنن و (اینو دقیق نمیتونم بیان کنم ولی امیدوارم متوجه شین)تازه فیلمبرداراشون دوربینو یجورایی با یه وسایلی مثل کمربند به بدن خودشون میبندد و اذیت نمیشن اما فیلمبردارای ما دوربین چند کیلویی رو 90 دقیقه رو شونه هاشون میزارن که اونها رو خسته میکنه!
ممنون از همه دوستان ، من یادم رفت که بگم در شرایط کاملا مسوای ،مثلا من با دوربین ایکس دی کم سونی که 25000000تومن پولشه همزمان با یک مستند ساز که از شبکه آرته به استان ما آمده بود (خراسان شمالی) به روستا ها و بین عشایر رفتیم (دو سال پیش)اما نتیجه کاملا من رو تحت تاثیر قرار دادنقل قول:
نوشته اصلی توسط -shahram
از نوع کادر بندی تا تنظیمات منو دوربین فرانسوی فوق العاده بود.اونم همون دورین دستش بود.
این باعث شد که بعد از یکسال این پرسش تو سرم بود بیشتر پیگیر بشم.
من هم نامردی نکردم و از تنظیمات اون بنده خدا موقعی که حواسش نبود رو رم خودم یه کپی گرفتم.
چند نکته:
مقدار شارپنس تصویر رو از حد میان به پایینتر گذاشته بود.(اگر کامل رو 10فرض منیم عدد حد میان 5 می باشد و این اعداد در دوربین ها مختلف متفاوت است)
کنتراست رو از حد میان به بالاتر گذاشته بود.
بریتنس رو از حد میان پایین تر گذاشته بود.
در تنظیمات ماتریکس دوربین ، ته مایه رنگ رو به سبز نزدیک کرده بود.
در این نوع دوربین ها و اکثر دوربین های جدید قابلیتی است که میتوان رنگ را به دوربین داد و دامنه آن رنگ را مقداری تغییر داد ، اون رنگ خاک را به دوربین داده بود و مقداری آن را تیره کرده بود.این کار باعث شده بود که انگار اون خاک تازه آپ پشی شده وتازه است نمی دونم منظورم رو می تونم برسونم یا نه)
من همیشه شاتر رو تو شرایط نرمال روی 50میزاشتم ولی اون شاتر رو روی70 گذاشته بود.
و خیلی چیز های دیگه که الان اگه بگم همه خسته می شید ، خلاصه بعد کلی تحقیق و بررسی و پرس و جو تازه فهمیدم این تنظیمات استاندارد شبکه آرته است و تمام شبکه ها برای خودشان تنظیمات مختلفی دارن . مثلا شما بادیدن یک مستند می توانید حدص بزنید که این مستند تولید بی بی سی است یا دیس کاوری ، بی بی سی بیشتر تصاویرش شارپ و نزدیک به رنگ های گرم است اما دیسکاوری تصاویری نرم و نزدیک به رنگ های سرد می باشد.
یکی دیگر از مواردی که باعث اختلاف بین تصویر ما و آنها میشود بک گراند سوزه های ماست.
(آکساسوار شهری )
مثال کاملا عامیانه میزنم :
شما در شهری مثل بجنورد(شهر خودم ) محیط شهری زیبایی ندارید و همونطور که می دونید بک گراند در کادر بندی ها خیلی مهمه ، در قابی که من از یک سوژه در شهر میبندم در بک گراند چی دارم(دیواری کاهگلی ، مغازه ای قدیمی و بد رنگ و لعاب ، خیابانی تنگ و شلوغ،ساختمان های نما کاری نشده و خیلی چیز های بد دیگه اما آکساسوار شهری در کشور های اروپایی همونطور که می دونید و من لازم نیست بگم باعث میشه که اون ها بک گراند ها زیبایی داشته باشن)
کاری من پیشنهاد می دم :
حتما قبل از شروع تصویر برداری در و دیوار و خیابان و کوچه ... همه جا را آب پاشی کنید تا از اون حالت کدر در تصویر کمی کاسته شود.تا جایی که میشه از سوژه دور بشید تا بک گراندتان فلو شود،حتما از شابلون های نوری برای طرح انداختن رو دیوار ها استفاده کنید
شرمنده من املام خیلی ضعیفه
ادامه دارد ....
باید دید خارجی داشته باشید
وقتی یک بنده خدایی که فیلمبردار مجالس بوده یهو استخدام صدا و سیما میشه اونم به دلیل قیمت کمتر خوب معلومه مستند سازیش چی میشه .
این ستینگی که شما فرمودین رو میشه توی رندر هم ایجاد کرد حتی بهتر .اصل کار کادر بندی و فواصل است همینطور زاویه زیباتر سوژه نسبت به دوربین و بک .بنظر من وقتی تونستید قاب خود را تکمیل کرده و با سه پایه و استیدی کم و ریل و این حرفها کار دقیق تری درخواهد آمد
افرادی هستند که خلاقیت خود را در عکاسی ثابت کرده اندو عکسهایشان زیباست پس مطمعنا اگر امکانات برای تصویر برداری داشته باشند مطمعن باشید کار های خارق العاده ای خلق خواهند کرد
منو هنوز فرصت نکردم که خیلی باهاش کار کنم (مانیتور حداقل ۲۲ میخواد که فقط تو خونه در دسترس دارم)، ولی فاینال کات یه برنامه جنبی داره به نام color که تنظیمات فوق العاده ای برای رنگ و نور فیلم میده... (فرض کنید ACR برای فیلم!)
طبیعیه که تو نتیجه کار های حرفه ای تاثیر زیادی داره... (یاد اون تاپیکی افتادم که بحث سر اختلاف تصویر فیلم های سینمایی با پشت صحنه‌شون پیش اومده بود!)
من منظور شما رو از اینکه باید دید خارجی داشت کامل درک می کنم(این تیکه کلام خود منم هست) ، اما قبل از هرچیز باید بگم که آنچه که شما توی صحنه قادر به انجام اون هستید نباید به میز منتاژ منتقل کنید و مورد مهم تر اینکه با هر فیلتری که در نرم افزار (ادیوس و پریمیر و لیکوئید) اعمال میشه از کیفت تصویر کاسته میشه و همچنین به بافت اجسام ضربه میزنه ، مثلا اگه میخواین کنتراست رو در نرم افزار بالا ببرید حتما چادر سیاه یک زن بافتش رو از دست میده و تبدیل به یک پترن رنگی مشکی میشه ، پس بهتره این تغییرات در حین تصویر برداری انجام بشه ،
این که باید دید خارجی داشت یا تجهیزات اونا بهتر از ما هست و ... به نظر من همه این موارد درست هست ولی من فکر میکنم یه عامل دیگه رو هم باید در نظر گرفت. اون هم انگیزه و علاقه فرد هست.
من فیلم برداری رو میشناسم که اصلا به کارش علاقه نداره ! دوست داشته نویسنده بشه !! الان داره فیلم برداری میکنه برای این که خرجش رو در بیاره. یا فکر کنید فیلم برداری که میره برای فیلم برداری ولی تو فکرش چک فرداش هست که داره برگشت میخوره یا کرایه خونه عقب افتاده اش یا خیلی چیزهای دیگه ... خوب مسلما خروجی کارش با خروجی کار کسی که انگیزه و علاقه زیادی داره و حداقل های زندگی اش هم تامین شده فرق داره.
و یه موضوع دیگه که خوب برای فیلم بردارهای رسمی (مثلا صدا و سیما) کمتر هست ولی برای برخی مستند سازان مستقل خیلی ملموس هست نداشتن امنیت هست. فکر کن داری فیلم برداری میکنی ٬ یهو میان بهت گیر میدن که مجوز داری؟ داری از چی فیلم میگیری و دردسر هایی که همه میدونیم. خوب مسلما تمرکز آدم از بین میره !
درود
خواهشا دانش و توانایی تصویربرداران ایرانی را اینقدر ساده زیر سوال نبرید ...
این مسئله به نظر من اول یه سوال رو پیش میاره :
منبع قیاس شما برای مقایسه تصویر فیلمبردارهای ما با فیلمبردارهای کشورهای دیگه چیه ؟؟
خب اگر منبع قیاس شما دیدن شبکه تلویزیونی روی air هست که به نظرم مشکل داره و این مشکل مربوط میشه به فرستنده و تکنولوژی مورد استفاده اون ... شبکه های داخلی به دلیل تحریم و ... امکان استفاده از تکنولوژی کابلی رو ندارند و از فرستند های آنالوگ زمینی استفاده می کنند (که جدیدا دیحیتال شده منتهی با تکنولوژی ابتدایی) و قیاس تصویر ماحصل این رویه برروی تلویزیون با شبکه های ماهواره ای از بیخ و بن اشتباه است ... تصویر شبکه های ماهواره ای قبل از ارسال بسته به تکنولوژی مورد استفاده اون شبکه تقویت میشه و این تقویت برای شبکه هایی مثل بی.بی.س یا سایر شبکه ها در حد بسیار اعلایی هست بگونه ای که تمام مولفه های تصویر به درصد مشخصی تقویت میشود ... اما شبکه های زمینی ما از تقویت کننده های بروز و با تکنولوژی بالا استفادهنمی کنند و همین موضوع باعث افت کیفیت تصویر در زمان ارسال میشه (که بسته به فاصله از مرکز پخش این تقییر یفیت متفاوتاست)
به همین دلیله که شبکه های مختلف بین المللی بر مبنای سیستم تقویت کننده و ارسال کننده ای که استفاده می کنند استاندارد تصویری متفاوتی رو به تصویر برداران خود دیکته می کنند اما این موضوع برای شبکه های داخل ما منتفی است بهمین دلیل است که شاهد مشاهده انواع کیفیتها از تلویزیون هستیم و بطور کل هم کیفیت تصویری تلویزیون دخلی ما از همه لحاظ از شبکه های خارجی عقب تر است ...
برای مقایسه و لمس بیشتر مسئله به برنامه های شبکه جام جم ایران نگاه کنید و انرا با شبکه ای مثل بی.بی. فلان مقایسه کنید ... مگر برنامه های شبکه جام جم در ایران ضبط نمی شود ؟؟
بهنام عزیز کسی توانایی تصویر برداران ایرانی رو زیر سوال نبرد ، چون خود من هم یکی از اون ها هستم که حداقل 5سال به صورت حرفه ای با صدا وسیما همکاری دارم ، شما عمق مطلب را درک نکردید ، هدف از طرح این مسئله به اشتراک گذاشتن اطلاعات خودم و دیگر دوستان بود ، کسی از کیفیت پخش برنامه ها در بعد از ارسال سیگنال تا دریافت آن از طریغ گیرنده و افت کیفیت این میان بحثی رو باز نکرده بود ، دوست داشتم بچه ها عمق مطلب رو درک کنن ، اما احتمالا من تو انتقال مطالب ضعف دارم به هر حال نیت خوبی داشتم نه توهین ، پس با اجازه به بحث در این صفحه خاتمه بدیمنقل قول:
نوشته اصلی توسط BEN
ممنون از تمام دوستان که همکاری کردن
من فوق العاده به این موضوع این تاپیک علاقه دارم و به نوعی حرف دل خودم هست.
بیش از حد، و با وسواس به تصویربرداری هر چیزی که میبینم دقت میکنم. چه فیلم، چه مستند، چه اخبار...
به اعتقاد من، عواملی که باعث بوجود آمدن این تفاوت میشوند زیاد نیستند و میتوان آن ها را بصورت خیلی خیلی خلاصه (بدون در نظر گرفتن عواملی مثل عدم آرامش ذهنی فیلمبردار به علت مشکلات زندگی...) به این صورت بیان کرد:
تجهیزات
دانش و تجربه ی فیلم بردار
حساسیت و وسواس فیلم بردار نسبت به اثری که تولید میکند
(ادعا نمیکنم که فقط این عوامل هستند)
در ضمن، علاقه لزوما حساسیت را به همراه نمی آورد.
این موارد را میتوان شرح و بسط داد و به ذکر مثال های گوناگون و نکته های ریز پرداخت.
یکی از نکاتی که در تصویربرداری های خارجی، به آن بیش از چیزی که در ایران شاهدش هستیم دقت میشود، نور است. به عنوان مثال، در اکثر تصویربرداری ها، انتخاب نور روز یا صبح یا عصر و ... خیلی با دقت انجام میشود. خیلی از صحنه های تاثیرگذار، اوایل صبح و یا نزدیک غروب فیلم برداری میشود. اگر همان صحنه را در ساعات دیگر ببینید، شاید حتی زیبایی خاصی نداشته باشد...
در کمتر مستند ایرانی دیده ام روی مبحث نور، تا آنجا که جا داشته دقت شده باشد. فیلم یا گزارش خبری که دیگر هیچ. تنها در حدی که کار راه بیفتد! بدون هیچ ابتکار و خلاقیتی که کار را دلنشین کند.
در ایران یک فیلم با موضوع قدیمی و بودجه چند میلیاردی ساخته میشود، اما نورپردازیشان در کاخی که تنها نورش شمع و آتش و نورگیر بوده، بگونه ایست که روشنایی تیز و زننده بوجود میاورد و سایه های روی زمین هم حکایتگر مابقی داستان خواهند بود...
پ.ن
چیزی که برایم خیلی جالب است این است که
در ایران هر چه به گذشته برمیگردیم، شاهد نصویربرداری های بهتری هستیم. بعضی از فیلم های خیلی قدیمی، تصویرهای به مراتب بهتری از آنچه هم اکنون شاهدش هستیم ارائه میدهند. یکبار که از جلوی تلویزیون رد میشدم و یک فیلم قدیمی ایرانی در حال پخش بود، هم بخاطر تصویربردایش و هم بخاطر دوبله بودنش برای لحظاتی گمان کردم خارجیست!
دوستان همگی به موضوعات درستی در این رابطه اشاره کردند . من به عنوان یک تصویربردار حرفه ای ( یعنی از این راه امرار معاش می کنم ) تجربیات و نظراتی دارم که حاصل تحقیق من برای دست یافتن به تصاویر خارجی است . چند نکته را متذکر می شوم .
- ما در ایران یک رویه مشخص و هماهنگ بین تصویربرداران سیما و غیره نداریم و بنابراین خروجی هایی بسیار متفاوت می بینیم ، بالعکس تصویربرداران خارجی ( البته کشورهای مطرح اروپا و آمریکا بیشتر ) که همانند مثال دوستمون در مورد تنظیمات خاص دوربینها در شبکه های مختلف ، آنها به علت آموزشهای درست و به روز در کنار پیروی از مد و متد های روز جهانی در امر تصویربرداری ، از هماهنگی و شباهت بسیاری در کارهایشان برخوردارند ، کاملاً می شود تفاوتهای تصویر امروز آنها را با تصاویر 5 یا 10 یا 15 سال پیش از نظر سبک و حرکت و رنگ بندی دید . ( جدا از مبحث پیشرفت تکنولوژی )
این باعث می شود که مثلاً بعد از آنکه در کارهای خارجی مدتهاست از نورهای تندو تیز و سایه های پرکنتراست خبری نیست ، ما هنوز دست از سر نور 800 برنداشتیم .
- امکانات هم اتفاقاً بسیار در این موضوع مهم است ، اگر یک تصویر را به دو بخش خلاقیت و تکنیک تقسیم کنیم ، قسمت تکنیک آن مستقیماً با امکانات فنی مرتبط است . به هیچ وجه نمی شود از دوربین های مرسوم در ایران توقع خروجی مثلاً مستند زمین ( BBC HD ) را داشت . بالاخره فرقی بین یک دوربین 8 میلیون تومانی با دوربین 150 میلیون تومانی هر دو از کمپانی سونی باید باشد ! ما برای سریال سازی از دوربینهای پرتابل و ارزان خبرنگاری استفاده می کنیم . آنها برای تیزر سازی از دوربین 35 م م ! ما به مقوله کالیبره بودن مانیتور چه در زمان تصویربرداری چه در زمان تدوین بی اعتناییم . کالر بار را برای جدا سازی پلانها از یکدیگر استفاده می کنیم . پخش تلویزیون ما هنوز یک خروجی AVI ساده برای آنتن دارد ! صدا وسیما هنوز عملاً آنالوگ است ! مردم برای شبکه نمایش خانگی VCD را ترجیح می دهند ! آنها بلوری را هم می خواهند رد کنند . بودجه کارهای معمولی ما در حدود یک هزارم آنهاست ! بعضاً رقم قرارداد ما از قیمت تجهیزاتی که در صحنه می آوریم کمتر است ، آنها برای یک کار به کمپانی ها سفارش لنز و دوربین می دهند ! و هزاران چیز دیگر . حالا اگر تصویر برداری در ایران کاری مثل کار خارجی با کیفیت ارائه داد ، هزار بار از یک تصویربردار خارجی ماهر تر و با خلاقیت تر است .
سلام
فکر کردم موضوع جالبی است و تاپیک بهتری برای سوالم پیدا نکردم پس این تاپیک را بالا آوردم. اگر مدیران تاپیک بهتری میشناسند انتقال دهند.
طبق معمول در این ایام فیلم های مناسبتی در شبکه های مختلف پخش میشود. در باره پایتخت صحبتی نمیکنم از سبک آقای مقدم گرفته تا دوربین روی دست های با لرزش مشخص اما به نظر من مبتدی، نورپردازی بسیار مناسب است.
اما درد سر های عظیم؛ من در زمینه نورپردازی اطلاعات زیادی ندارم وقتی صحبت از فیلمبرداری میشود کلا به جاده خاکی میزنم.
اما در این فیلم مشخص است که احتمالا از دوربین فولفریم و لنز های ارزشمندی استفاده شده اما صحبت از نورپردازی که میشود ذهنم به شدت مشغول میشود.
سایه های تند و بی هدف، فیلمبرداری در ساعات نامناسب روز و مکان های نامناسب، وایت بالانس نامناسب و در فصل یک این فیلم که وضعیت بسیار بدتر بود به صورتی که سایه نور افکن های فیلم کاملا مشخص بود به طوری که میشد با یک تغییرات ساده ی نور افکن ها این مورد را اصلاح کرد. کادر بندی ها که دیگر مبحثی جدا دارد و پر حرف.
حالا سوال اینجاست که این تصورات به خاطر دانش کم من است یا با تمام احترام بی دقتی کارگردان؟ لطفا نظر خود را در باره تصویر برداری این فیلم بفرمایید.
این موارد در حالی است که تیزر های تبلیغاتی تلوزیون بسیار با کیفیت تر از فیلم هاست.