چاپ فایلهای Raw

سلام
در مقاله ای که در انتها می تونید ببینید این سئوال مطرح شده که :
اگر هدف نهایی ما به عنوان عکاس، تهیه پرینت با کیفیت عالی است، آیا باید خودمان زحمت پروسس و تبدیل فایل به jpeg or tiff رو بکشیم و بعد برای لابراتوار بفرستیم؟
Philip Greenspun می خواد بگه که جواب می تونه منفی باشه. لازم نیست به عنوان یک عکاس حرفه ای، حتما یک یوزر حرفه ای فتوشاپ هم باشیم.
امروزه خیلی از لابراتوارها فایلهای Raw رو هم قبول می کنند و بعد از پروسس پرینت رو تحویل می دهند. یک حسن این کار این است که افراد حرفه ای در پروسس با یک سیستم کاملا کالیبره این کار رو برای شما انجام می دهند. هزینه پروسس و پرینت یک عکس در سایز 20*30 اینچ حدود 100 دلار است. به عنوان مثال لابراتوار Pictopia ،ر 12-25 دلار برای پروسس فایل Raw و 49 دلار برای اولین پرینت در سایز 20*30 اینچ و 34 دلار برای چاپهای بعدی میگیره. Booksmart Studio بیست دلار برای پروسس و حدود 80 دلار برای پرینت می گیره.
این بنده خدا با همکارانش چند فایل Raw رو به بهترین لابراتوارهای آمریکا از جمله همون دو لابراتوار که قبلا عرض کردم به علاوه A&I, Boston Imaging, New Lab می فرستند و نتایج رو بررسی می کنند. 90% عکسها عالی بودند. و بیشترین رای رو هم Booksmart Studio به دست میاره.
حالا جواب شما به سئوال بالا چیه؟ دوست دارید که تمام تمرکزتون رو بگذارید برای عکاسی و اکسپوژر مناسب و تحویل فایل raw در ازای دریافت پرینت؟ یا اینکه دوست دارید فایل رو اونجوری که دوست دارید پروسس کنید. با کنتراست، اشباع رنگ و کراپی که می پسندید.
اینجا سئوالهای دیگری هم پیش میاد. اینکه در لابراتوارهای ایران آیا این سرویس ارائه می شود؟ و اینکه آیا در آینده امکان پرینت مستقیم از فایل Raw بدون پروسس بوسیله عامل انسانی وجود داره؟ یا دوربینها به سمتی خواهند رفت که خروجی jpeg یا tiff و یا فرمت جدید دیگری، بدون نیاز به پروسس برای چاپ نهایی و ایده آل آماده باشند.

کد:

---

http://photo.net/learn/printing/labs

---

من ترجیح دادم این بحث رو داخل تایپیک دیگری راجع به پرینت نگذارم. اگر فکر می کنید که بهتره که به جایی مناسب تر منتقل بشه، لطف کنید این کار رو بکنید.

البته پيام جان من فکر نکنم تو ايران همچين چيزي جا بيوفته
چون تو مملکتي که خبر گزاري ها و روزنامه هاي دولتيش عکسهاي ديگران رو بدون نام عکاسش و اجازه اون چاپ ميکنن چه برسه به لابراتوارها آيا خودت جرات ميکني فايل Raw عکسهات رو در اختيار اونا قرار بدي؟؟؟؟

درست میگی. ولی این اتفاق با tiff یا jpeg هم می تونه بیوفته. می دونی که دیجیتال داره کل جامعه عکاسی رو می گیره. یعنی حتی عکاسهای قدیمی که یه روز دوربین دیجیتال رو حرام می دونستند الان دارند ازش استفاده می کنند. نگاه به خودت و بچه های این سایت نکن.خیلی از عکاسها (چه حرفه ای چه آماتور) واقعا چیزی از پروسس نمی دونند. بعضی از حرفه ایها خودشون رو کشتند تا تونستند با دیجیتال کنار بیاند. حالا اینکه نیم ساعت وقت بگذارند با نرم افزار فایل Raw رو کانورت کنند، دیگه براشون غیر ممکنه. یا حداقل عذاب آوره. خیلیها هم اصلا به فایلی که از دوربین بیرون میاد دست نمی زنند. من فکر می کنم این اتفاق دیر یا زود تو ایران هم بیوفته. وقتی تقاضا وجود داشته باشه خدمات هم عرضه میشه. نمی دونم:::confused2:::

سلام

من موقعي كه عكاسی فیلمی می کردم یک مرکزی بود و هنوز هم هست که اسمش رو نمتونم بگم بدلیل اینکه شنیده ام که مدیران منع کرده اند. (اگر قابل گفتن بود بفرمایید تا ذکر کنم گرچه اینقدر معروف است که نیازی به نام بردن نیست)

خلاصه سرتون رو درد نیارم. نگاتیو یا اسلاید رو که می بردم اونجا یک چاپ ایندکس برام انجام می داد که این کار برام این حسن رو داشت که می تونستم با هزینه کمتری عکسها رو ظاهر کنم. و بعد من از بین اونها مثلاچند تا رو انتخاب می کردم و چون خودم تجهیزات و امکان ویرایش رو نداشتم بعد از انتخاب نوع ویرایش مثل Exposure Saturation, Contrastو يا اصلاح كادر اونها رو چاپ نهایی می کردم.

اما حالا که دیجیتالی شدم هم همین کار رو انجام می دم یعنی برای چاپهای ابعاد کوچک و متوسط خودم ویرایش می کنم که بیشتر یاد بگیرم. اما برای چاپهای بزرگ ویرایش رو با هماهنگی من اونها انجام می دهند و پس از تایید من چاپش می کنند.

همین 20 روز پیش یک عکسی داشتم که خیلی برام ارزشمند بود و می خواستم با ابعاد 50*70 چاپش کنم اما هر کاری کردم بخاطر نویز شدید و مشکل در نورپردازی عکس نتونستم ویرایش خوبی رو روش انجام بدهم بنابراین فایل RAW اصلي دوربین رو به مرکز مورد نظر بردم و فقط با 5000 تومان بابت ویرایش عکسی به من داد که باورم نشد این همون عکس خودم باشه. تقریبا هیچ نویز ی در کار نمی دیدم و در عین حال تصویر کاملا شارپ بود و با رنگهای زنده.

در واقع منظور من این بود که واقعا در مواردی که آدم وقت و توانایی ادیت عکس رو نداره نباید محکوم به ارائه یک عکس ضعیف بشه در حالی که عکسش از نظر موضوع و کادربندی و ... ممکنه خیلی هم قوی باشه.

بله این اتفاق رخ خواهد داد. اما مراحلی وجود دارند که در کشورهای دیگر طی شده اند و در اینجا نیز با تاخیر در حال گذر هستند تا به جایی برسیم که احساس نیاز به چنین موضوعی ایجاد شود. این مراحل چیست؟

1- گذار از عکاسی غیر دیجیتال به دیجیتال : این مرحله در 1-2 سال اخیر به سرعت در ایران طی شد و تقریبا می توان گفت که الان همه بر لزوم و ضرورت وجودی "عکاسی دیجیتال" اتفاق نظر دارند.

2- فهم پردازش عکس به عنوان یک مرحله مهم. این مساله هنوز بخصوص در تازه واردین دنیای دیجیتال خوب جا نیافتاده است. بسیاری آن را به عنوان یک مرحله غیر ضروری و یا بدتر, مرحله گناه آلود, درنظر میگیرند.

3- نیاز و فهم کیفیت عکس در چاپ. عکاسی دیجیتال, بعلت ذات وجودی اش, نیاز به چاپ را کم کرده است و از طرفی نیاز به کیفیت بالا, و یا درک این کیفیت بالا, در اکثر موارد وچود ندارد. صحبتهای بسیاری از افراد حتی حرفه ای در مورد معیارهای کیفیت فنی چاپ شنیده ام که هر یک می تواند به عنوان طنز سال قلمداد شود.

4- و در مرحله نهایی نیاز به پروسس RAW.
در واقع برای نیل به این مرحله آخر, باید مراحل قبل طی شده باشد و گرنه RAW حداکثر فرمتی خواهد بود که فقط نامش با JPEG فرق دارد و البته مزاحمت بیشتری هم دارد, چون نمی شود در ACDsee یا ویندوز آنرا به راحتی دید.

اگر این مراحل طی شود, آنگاه نیاز به چنین مراکزی خواهد بود.
بعدالبته مشکلات دیگری ایجاد خواهد شد. کیفیت کار و دانش فنی افراد در چنین مراکزی بسیار تعیین کننده است. هم باید سلیقه مشتری را در نظر یگیرند و هم دانش فنی کار با فایلهای RAW را داشته باشند.

در کارگاه تاریک خانه دیجیتال, بسیاری که تازه با مفاهیمی چون RAW آشنا شده بودند, دقیقا به همین نیاز اشاره می کردند.

سلام

به نظر من سپردن این کار به کسی دیگر کار اشتباهی است هرچند که توانایی های ایشان در پروسس بیشتر از ما باشد. یکی از مراحل اصلی عکاسی دیجیتال مرحله پروسس میباشد. اگر من در این قسمت ضعف داشته باشم خب باید آنرا تقویت کنم. آشنایی و تسلط به تبدیل فایل Raw و تنظیمات اصلی و در آخر گرفتن خروجی را باید خود عکاس انجام دهد تا بتواند عکسی که گرفته را به بهترین نحو نمایش دهد.
حال اینجا یک مساله مطرح میشود که ممکن است عدم کالیبره بودن مانیتور ما با لابراتوار مشکلاتی را برای فایل خروجی بوجود آورد ، که به نظر من به راحتی قابل حل است. من شخصا هنگام چاپ کارهایم در کنار اپراتور چاپ هستم و ایشان با نظر من خروجی چاپ را میدهد.
دوم اینکه برای من که در 90درصد قراردادهای عروس ، کار آلبوم ژورنالی وجود دارد باید طراحی را خودم انجام دهم چون مشتری نمونه کارم را دیده است و طبق آن بهم سفارش داده است. حال با این توضیح اصلا غیر ممکن است من این کار را به کسی دیگر بسپارم.

البته در صورت وجود همچین سرویسی، استفاده از آن کاملا سلیقه ایست. ضمن اینکه علی جان توجه داشته باش که اینکار فقط برای کسانی که توانایی پروسس ندارند نیست. اتفاقا شاید یکی از مشتریان این سرویس همکاران شما باشند. با توجه به حجم زیاد عکسهای این کار و کمبود وقت و احتمالا نتیجه بهتر پروسس Raw توسط لابراتوارها. البته همانطور که دکتر فرمودند ابتدا باید مزیت و نیاز پروسس Raw احساس شود. که به نظر من این مورد چهارم هنوز در ایران جای کار دارد.
اگر Raw مانند خود عکاسی دیجیتال در ایران جا بیفتد، یک فرصت شغلی جدید ایجاد خواهد شد.:::happy:::

البته باید توجه داشته باشیم که منظور از پروسس راو دقیقا چه چیزیست...

تا جایی که من می‌دونم کداک در تلاش بود امکان چاپ مستقیم فایلهای راو رو به دستگاههای چاپ خودش بده.
به نظرم خیلی دور از ذهن نیست... و امکان کاملا مناسبیست.
اگر در نظر بگیریم که وظیفه اپراتور چاپ تنظیم رنگ و کنتراست است؟ میتونه بدون هیچ هزینه اضافه‌ای با کیفیت بالاتر فایل راو رو مستقیما چاپ کنه.

اما اگر منظور پروسس حرفه‌ای فایل باشه... حالا حتی می‌تونه jpg باشه... می‌تونه هزینه جداگانه‌ای داشته باشه. اما مهم اینه که بدانیم هنگام پروسس به چه چیزی برسیم.

نقل قول:

---

البته باید توجه داشته باشیم که منظور از پروسس راو دقیقا چه چیزیست...

---

این سوال بسیار اساسی است. تبدیل مستقیم یک فایل RAW به فایل JPEG یک سوی این قضیه است. سوی دیگر، تبدیل بر اساس نوع فایل است. به طور مثال، در یک فایل شاید لازم باشد که قسمتی از اطلاعات نواحی Higlight احیاء شود و همراه با آن، کنتراست نواحی سایه کم شود. در فایلی دیگر شاید لازم باشد، کنتراست کلی افزایش یابد، روشنایی در نواحی سایه بیشتر شود. در فایلی دیگر، مشکل اصلی تنظیم تراز سفیدی در نقاط مختلف عکسی که با نورهای متفاوت گرفته شده است و شاید در عکسی دیگر، تنظیم اولیه Skin Tone اولویت اول باشد و در آن یکی، اطلاعات نواحی میدتون، مهم باشد.

این گونه پروسسها دیگر از ماشین برنمی‌آید. هم باید مشتری چنین چیزی را بداند و بخواهد و هم اپراتور فرضی پروسسور RAW ، از عهده چنین پردازشهای خاص، برآید.

مهم هم این است که مشتری بداند چرا فایل RAW گرفته است و چه کارهایی با آن می شود کرد. نه اینکه فایل RAW گرفته است که سربعا به JPEG‌تبدیل کند.

با این رویکرد اگر به پردازش RAW بنگریم، آنگاه خیل عظیمی از عکاسان قادر به چنین پردازشهایی نخواهند بود. وقتی که هنوز برخی نمی توانند با ویندوز کار کنند، پیش بینی این مساله چندان مشکل نیست . به همین دلیل هم چنین مرکزی، اگر حرفه ای عمل کند و خروجی خوب تحویل دهد، می‌تواند مشتری فراوانی داشته باشد.

نقل قول:

---

تا جایی که من می‌دونم کداک در تلاش بود امکان چاپ مستقیم فایلهای راو رو به دستگاههای چاپ خودش بده.

---

اتفاقا چیزی که برایم مهمتر از بحث پروسس توسط لابراتوار بود و اون رو مطرح کردم همین قضیه بود. به نظر این راه باقاعده تریست اگر اتفاق بیافتد. یعنی پرینت مستقیم از فایل raw احتمالا با آپشنهایی برای میزان کنتراست و اشباع رنگ و سایر قضایا. اگر هم کسی ویرایش خاصی مد نظرش بود، به وسیله اپراتور انجام بشه.
تصور کنید طرف بگه خب، شما دوتا HDR داشتی، یه پانوراما، 5 تا special burning and dodging و... :biggrin:
پی نوشت
ببخشید جناب روشن با پست شما همزمان شد. البته با پیدایش همچین سیستمی خیلی از فایلها رو نمیشه به ماشین سپرد و ویرایش خاصی می طلبد. اما اگر همچین سیستمی به وجود بیاد حتما باید هوشمند باشه با آپشنهای گوناگون. والا فرقی با پرینتهای معمولی نخواهد داشت. تصحیح اکسپوژر و وایت بالانس و حتی کنتراست موضعی می تونه هوشمند انجام بشه خیلی دور از ذهن نیست.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Ali Shaterian

سلام

به نظر من سپردن این کار به کسی دیگر کار اشتباهی است هرچند که توانایی های ایشان در پروسس بیشتر از ما باشد. یکی از مراحل اصلی عکاسی دیجیتال مرحله پروسس میباشد. اگر من در این قسمت ضعف داشته باشم خب باید آنرا تقویت کنم. آشنایی و تسلط به تبدیل فایل Raw و تنظیمات اصلی و در آخر گرفتن خروجی را باید خود عکاس انجام دهد تا بتواند عکسی که گرفته را به بهترین نحو نمایش دهد.
حال اینجا یک مساله مطرح میشود که ممکن است عدم کالیبره بودن مانیتور ما با لابراتوار مشکلاتی را برای فایل خروجی بوجود آورد ، که به نظر من به راحتی قابل حل است. من شخصا هنگام چاپ کارهایم در کنار اپراتور چاپ هستم و ایشان با نظر من خروجی چاپ را میدهد.
دوم اینکه برای من که در 90درصد قراردادهای عروس ، کار آلبوم ژورنالی وجود دارد باید طراحی را خودم انجام دهم چون مشتری نمونه کارم را دیده است و طبق آن بهم سفارش داده است. حال با این توضیح اصلا غیر ممکن است من این کار را به کسی دیگر بسپارم.

---

جناب شاطریان
به سلامتی که کار شما زیاد شود، یا مجبور خواهید بود کسی را برای طراحی استخدام کنید ، یا کار را به گرافیست‌های مستقر در مراکز چاپ یا صحافی بسپرید. وقت شما در آینده چنان ارزشمند خواهد بود که خودتان فرصت نمی‌کنید تعداد زیادی عکس روتوش و پروسس کنید.
من هم که حجم کار کمی دارم، چون شغل اصلی‌ام اکثر وقتم را می‌گیرد، گاه پارسال در اوج کار شرکت که 9 شب به منزل برمی‌گشتم، چنان از طراحی صفحات آلبوم بیزار بودم که حاضر بودم به هر قیمتی کار را به کاردان بسپرم و کاردان را نیز یافتم اما باز هم دری به تخته خورد که خودم کار را انجام بدهم.
حرفه‌ای هایی را می‌شناسم که پتانسیل طراحی و حتی نفر مورد نظر را نیز در اختیار دارند، اما از خدمات بیرون برای طراحی و روتوش استفاده می‌کنند چرا که وقت این کار را ندارند. نمونه کار را هم از نمونه همان موسسه‌ای که برای آن‌ها کار انجام می‌دهد به مشتری نشان می‌دهند.

فراموش نکنید که در آمریکا، مراکز بسیاری برای پروسس و چاپ حرفه‌ای وجود دارند که طرف حساب آن‌ها عکاسان حرفه‌ای است که از دانش پروسس بی‌بهره نیستند.
مخصوصاً‌برای برگزاری نمایش‌گاه عکس، این مراکز خدمات حرفه‌ای پروسس و چاپ می‌دهند. چاپ آن‌ها نیز معمولاً با دستگاه‌های CS Lightjet است (که در ایران موجود نیست) و در درجه بعدی Lambda (که در ایران خوشبختانه موجود است).
اتفاقاً در مورد خیلی از عکس‌های طبیعت، گاه آرزو می‌کنم مرکزی در دسترس داشتم تا بهترین خروجی ممکن را برایم تهیه می‌کرد. اغلب حتی 20 درصد بهبود برای یک عکس، بسیار مهم است. خیلی از "ذره‌بین پیکسل بینی" هایی که خیلی طرف‌دار دارند و در مورد تفاوت آن‌چنانی فلان لنز و فلان سنسور قلم‌فرسایی می‌کنند، به زحمت تفاوت 5 درصدی ایجاد می‌کنند. اما پست‌پروسس تولرانسی بسیار بیش از این حرف‌ها دارد.

در تایید صحبتهای شما باید بگویم که اصلا باید پروسس مخصوص چاپ را، موضوعی جدا دانست. پردازش برای چاپ در نیمه های مسیر پردازش، از پروسس مخصوص نمایش مانیتوری، جدا می‌شود.

حال اگر بحث چاپ در سایز بزرگ هم اضافه شود که آنهم موضوعی خواهد شد علیحده. و روشی خاص را می طلبد.

خوب این نیاز دقیقا وجود داره. قصدم اینه که بگم لزوما مربوط به فایل راو هم نیست. یعنی همیشه کسانی هستند که نیاز به ویرایش حرفه‌ای تر دارند.
روشها هم مختلف است.
مثلا در عکاسیهای پرکار کسی استخدام می‌شود که عکسها رو رتوش و ویرایش می‌کند.
در عکاسیهای کم کار؟ کسانی هستند که بصورت دوره‌ای میایند و عکسها رو یا در محل و یا جمع می‌کنند و می‌برند و کارها رو انجام می‌دهند.
همین حالا در عکاسیهای خلوت تر برای مشتریان کارهایی مثل کراپ کردن و تنظیم رنگ و شارپنس و تغییرات وسیع وایت بالانس انجام می‌شه.
یعنی این اتفاقها میافته.
مثلا در آتلیه ما کسی نیست که آلبوم دیجیتال درست کنه. قصدی هم براش نیست. مرکزی بر اساس درک متقابل سلیقه ما و تواناییهای آنها این خدمات رو به ما می‌ده.

و در رده حرفه‌ای تر که مربوط می‌شه به کارهای حساس؟ مثلا عکسهای نمایشگاهی؟ تجربه دم دستش همین نمایشگاه گروهی در نیاوران بود.

عکاسان حرفه‌ای هم فایلهاشون برای چاپ آماده نبود و بیشتر زحمت آماده سازی بر عهده مسعود قدیری بود و عکسها در عکسباران چاپ شد. بر تمام مراحل نظارت کامل داشتیم. تست ها رو می‌دیدیم . بعضی را تجدید چاپ کردیم. بعضی را همانجا دوباره اصلاح کردیم و ...
خلاصه اینکارها در اینجا انجام می‌شود ولی معتقدم که عکاس اگر بداند چه می‌خواهد؟ و می‌خواهد به چه چیزی برسد؟ می‌تواند.
یعنی لازم نیست همه کارها رو خودش انجام بده. دانایی لوازمی داره... مثلا باید بداند برای رسیدن به تصویر خاصی در پروسس چگونه عکاسی کند! حتی اگر خودش اون نوع پروسس رو بلد نباشه.... اگر درست عکاسی کرد می‌تواند کسی را مسئول پروسس کند و خروجی لازم رو از طریق اون فرد بگیرد.

سلام

من شخصا با ایجاد چنین مراکزی موافق هستم و وجودش را ضروری میدانم ولی نکته ای است در این میان که اگر مرکزی بتواند همان پروسس و طراحی مد نظر را خروجی بگیرد قطعا هزینه ای بیشتر را باید پرداخت کنم.

به عنوان مثال در حال حاضر طراحی هر برگ آلبوم را لابراتوارها 5000 تومان حساب میکنند به احتساب آلبوم 15 برگی میشود 75000 تومان و درآخر هزینه چاپ و صحافی. خوب قیمت تمام شده با توجه به زحمت عکاسی در باغ و آتلیه ( که برای هر مجلس چندین ساعت طول خواهد کشید ) و قیمت کلی که حالتی رقابتی دارد با دیگر همکاران به نظر شما ارزش پرداخت رو دارد؟

در اینجا دو بحث بوجود میاید اول بحث بیزینس که با این بازار رقابتی در ایران و اجرت بسیار پایین عکاسی به نسبت به کشورهای دیگر مثلا آمریکا و دوم اینکه نبود کسانی در این مراکز ( لابراتوارها ) که بتوانند دقیقا طبق نظر ما خروجی را تحویل مشتری بدهند.

حال اگر بتوان با نیروهای دیگر در کنار خود به نتیجه رسید به نظر من نتیجه ریالی و کاری بهتر خواهد بود. من در حال حاضر به طور متوسط ماهی 5 مجلس عروسی دارم که با همسرم دقیقا با زمان کافی به نتیجه میرسیم و در صورتیکه به بیش از 10 مجلس در ماه برسم حتما یک نیرو هم بکار خواهم گرفت. :::happy:::

خوب اینجا دو نظر مطرح می شود.

یکی در مورد فایل هایی است که بیشتر جنبه بیزنسی دارند.مثل همان کارهای آتلیه ای و عروسی و مراسم.

یکی هم فایل هایی که یک عکاس ( حالا عکاس مستند اجتماعی باشد و یا طبیعت و یا معماری و یا .... ) دارد.

اما در ابتدای صحبت ام بگویم که هیچ گاه پردازشی که فرد دیگری از عکسی که بنده گرفته ام را هرچقدر هم که خوب باشد دلنشین خودم نمی دانم.

با علی جان موافقم.کسی که در مرحله ای ضعف دارد باید آن قسمت را تقویت کند.اینکه کسی چون پردازش نمی دانند عکس را بدهد به فلان موسسه تا برایش یک کار خوب خلق کند یک نقطه ضعف جدی برای عکاس است و نشان می دهد که عکاس هنوز به تسلط کامل بر ابزار ( که نرم افزار های ما جزیی از ابزار است ) هایش نرسیده است.

اینکه در آتلیه آنقدر سرمان شلوغ باشد که مجبور شویم مراحلی از کار را به دیگران بسپاریم یکبحث است و اینکه پروسس ندانیم و مجبور باشیم آن را به دیگری بدهیم یک بحث دیگر است.

مثلا این همه مقاله و نرم افزار و تست و آموزش که در قسمت تاریکخانه دیجیتال معرفی می شود برای چیست؟برای اینکه عکاس تمامی مراحل را خود به تنهایی بداند.

حالا اگر سرمان ( در آتلیه ) آنقدر شلوغ شد که مثلا برای یک کار سر مجلسی مجبور شدیم مراحل روتوش و ... را به اپراتور حرفه ای بسپاریم به نظرم اشکالی ندارد ( که در حال حاضر در ایران یک موضوع رایج است ) اما اینکه ما عکسی تهیه کنیم مثلا در باغ و بعد مشتری بخواهد که آن عکس را با بک مشکی داشته باشد و ما توانایی این کار را نداشته باشیم و از اپراتور حرفه ای بخواهیم که این کار را انجام دهد به نظرم پر از اشکال است!

از کجا معلوم که ما بتوانیم از کار اپراتور ایراد بگیریم ؟ و ایرادات و اشکالات را ببینیم؟

بهترین حالت استخدام یک فرد ( انحصاری ) برای آتلیه و استودیوی ماست.که نظرش و سلیقه اش با ما همخوانی داشته باشد ( هرچند که محال است حتی 30% نظرش با ما هماهنگ باشد )

با انجام این کار ما وارد مرحله بیزنسی شده ایم . بعد هنری قضیه کاملا فراموش شده است.

بنده شخصا راضی به انجام این عمنل نیستم.

در مرود عکس های خارج از استودیو و آتلیه و عکس هایی که برای بیزنس نیستند که این موضوع شدیدا غیر عملی است.چرا که بهترین اپراتور و ادیتور دنیا هم نمی تواند آن نگاه شما را باز آفرینی کند.آن چیزی که شما موقع چکاندن شاتر دیده و خواسته اید.اصلا بیان آن دید غیر ممکن است.

اما پروسس چاپ یک چیز دیگری است و همان طور که جناب روشن فرمودند در اکثر مواقع ما فقط بر آن نظارت داریم( گاهی هم در آن دخیل هستیم ) چرا که پروسس چاپیک مرحله بسیار حرفه ای و تخصصی و تاثیر گذار است و باید توسط اپراتئر حرفه ای و وارد به دستگاه آن را اعمال کند.که خوشبختانه ما ( بنده و علی شاطریان عزیز ) در کرج دستمان برای اعمال این مرحله بسیار باز است و اکثر اوقات شخصا پشت دستگاه می نشینیم و این مرحله را انجام می دهیم.

اما در کل و برای جمع بندی...

پردازش برای یک فایل Raw باید توسط عکاس و همان فردی که عکس را گرفته انجام شود.مورد نقض این داستان آنجا است که تیراژ بسیار بالا باشد و فرصت کافی نباشد و کار بیزنسی باشد و نه هنری.

اگر هم که پردازش بلد نیستیم و بر اپراتور تکیه می کنیم وای بر احوال ما....!

موضوعات يکم داره قرو قاتي ميشه کاوه خوب تونست مسائل رو تفکيک کنه
تا اينجا

نقل قول:

---

آيا نياز به همچين مراکزي در ايران براي پروسس عکس و چاپ وجود داره ؟

---

جواب مثبته بسته به حرفهاي بودن يا غير حرفه اي بودن عکاس نياز وجود دارد

نقل قول:

---

آيا امکان انجام آن در ايران وجود خواهد داشت

---

موانع زيادي تو اين کار وجود داره به نظر من و از ديد من غير حرفه اي مهمترين عامل هنوز قانون کپي رايته حمزه اي عزيز نوشتن که در خصوص Tiff و Jpeg هم همچين خطري وجود داره ! بله وجود داره اما Raw معتبر تره اگر دعواي حقوقي تو اين زمينه در بگيره اوني که Raw رو در اختيار داره ميتونه برنده باشه
از ديده حرفه اي ها بحث متفاوت ميتونه باشه که خود دوستان نظر بدن بهتره

براي علاقه مندان به برگزاري نمايشگاهها به نظرم اجباري مياد


ببخشيد افه ولي

نقل قول:

---

تجربه دم دستش همین نمایشگاه گروهی در نیاوران بود.

عکاسان حرفه‌ای هم فایلهاشون برای چاپ آماده نبود و بیشتر زحمت آماده سازی بر عهده مسعود قدیری بود و عکسها در عکسباران چاپ شد. بر تمام مراحل نظارت کامل داشتیم. تست ها رو می‌دیدیم . بعضی را تجدید چاپ کردیم. بعضی را همانجا دوباره اصلاح کردیم و ...
خلاصه اینکارها در اینجا انجام می‌شود ولی معتقدم که عکاس اگر بداند چه می‌خواهد؟ و می‌خواهد به چه چیزی برسد؟ می‌تواند.
یعنی لازم نیست همه کارها رو خودش انجام بده. دانایی لوازمی داره... مثلا باید بداند برای رسیدن به تصویر خاصی در پروسس چگونه عکاسی کند! حتی اگر خودش اون نوع پروسس رو بلد نباشه.... اگر درست عکاسی کرد می‌تواند کسی را مسئول پروسس کند و خروجی لازم رو از طریق اون فرد بگیرد.

---

ارش جان بي رو در واسي بگم من خودم نمايشگاه گروهيتون رو نيومدم اما هر کي اومده بود بجز عکسهاي خودت از چاپها و پروسس ها راضي نبود و ميگفت دقيقا عين کارهايي بود که خود ما هم انجام ميديم و انتظارها بيشتر بوده حتي بچه ها معتقد بودن تو انتخاب عکسها هم دقت نشده بود مثلا ميگفتن اکثرا عکسهاي خوبشون رو ارائه نداده بودن

نقل قول:

---

ارش جان بي رو در واسي بگم من خودم نمايشگاه گروهيتون رو نيومدم اما هر کي اومده بود بجز عکسهاي خودت از چاپها و پروسس ها راضي نبود و ميگفت دقيقا عين کارهايي بود که خود ما هم انجام ميديم و انتظارها بيشتر بوده حتي بچه ها معتقد بودن تو انتخاب عکسها هم دقت نشده بود مثلا ميگفتن اکثرا عکسهاي خوبشون رو ارائه نداده بودن

---

بحث انتخاب عکس که جداگانست. اما کارهایی که خود ما انجام می‌دیم یعنی چی؟ خوب اینکارها رو هم ما انجام دادیم! چرا گمان می‌کنید کسانی که نمایشگاه می‌گذارند از آسمان آمده‌اند و یا کسانی که احیانا مدت بیشتری عکاسی کرده‌اند حتما با هسلبلاد عکاسی می‌کنند؟
تمام این عکسها با همین دوربینهایی که خود ما داریم گرفته شده... توسط خود ما ادیت شده و تلاش شده از بهترین نرم‌افزارها (با توجه به اینکه پولی برای هیچ کدام از این نرم‌افزارها پرداخت نمی‌شه!‌) ادیت بشه... تنظیم رنگ بشه... بزرگ بشه... و چاپ بشه...

حالا اشکالی در کیفیت وجود داشته؟ برمی‌گرده به زمان عکاسی، سایز بزرگ عکسها و نگاه پیکسلی!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Kaveh Ghobadi

خوب اینجا دو نظر مطرح می شود.

با علی جان موافقم.کسی که در مرحله ای ضعف دارد باید آن قسمت را تقویت کند.اینکه کسی چون پردازش نمی دانند عکس را بدهد به فلان موسسه تا برایش یک کار خوب خلق کند یک نقطه ضعف جدی برای عکاس است و نشان می دهد که عکاس هنوز به تسلط کامل بر ابزار ( که نرم افزار های ما جزیی از ابزار است ) هایش نرسیده است.

مثلا این همه مقاله و نرم افزار و تست و آموزش که در قسمت تاریکخانه دیجیتال معرفی می شود برای چیست؟برای اینکه عکاس تمامی مراحل را خود به تنهایی بداند.

---

كاوه جان و همچنین بقیه بزرگواران
سلام

حرف شما کاملا درست ، برای یک عکاس خیلی بد است که عکسش را به کسی بدهد برای ویرایش. یعنی کسی که خود را عکاس می داند یا بطور حرفه ای این کار را انجام می دهد بسیار بد است که ویرایش را نداند.
اما...

همه که عکاس نیستند بعضی از مردم عکاسهای حرفه ای هستند ولی حرفه آنها عکاسی نیست و لزومی ندارد که عکسشان را خودشان ویرایش کنند البته اگر یاد بگیرند و وقت هم داشته باشند قبول است اما اگر نه پس یک راه بیشتر نمی ماند و آنهم سپردن عکس برای ویرایش.

مثلا من خودم چند عکس داشتم که می خواستم در یک مجله معماری چاپ کنم . پروژه طراحی یک مجتمعی بود که ماکت آن تهیه شده بود و به درخواست مجله عکسهایی از آنها تهیه کردم و برای مجله فرستادم.آنها از من خواستند که عکسها را تا حد امکان ویرایش کنم و برای چاپ در مجله بهینه کنم. اما من به آنها گفتم که من معمار هستم نه عکاس. البته همین مسئله باعث شد که من با این فروم آشنا شوم و یکجورایی درگیر عکاسی شوم و بطور جدی بهش فکر کنم.:)

به هر حال منظورم این بود که لازم نیست همه ویرایش بدانند.و فلسفه بوجود آمدن این مراکز هم همین مسئله باید باشد.

گرچه توصیه شما را برای یک عکاس کاملا بجا و لازم می بینم.

بحثهای جالبی مطرح شد. اما کاوه جان هم من هم شما و هم خیلی از بچه های دیگه از پروسس عکسهای خودمون همونقدر لذت می بریم که از عکاسی و احتمالا با ارائه اینگونه خدمات (که من نمی دونستم در ایران هم هست) باز هم خودمون این کار رو انجام می دهیم.
اما همانطور که گفتم بحث نیاز هست. به نظرم اینکه عکاس حرفه ای حتما پروسس حرفه ای رو هم بلد باشه نمی تونه یک اصل باشه. البته یک حسن است و حسن بسیار بزرگی هم هست. اما وقتی شما یک عکاس حرفه ای هستی با مشغله فراوان و هر شات شما کلی ارزش پولی دارد دیگه وقت صرف کردن برای پروسس و ویرایش و ساعتها ذل زدن به مانیتور دیگه کار یک حرفه ای نیست و حتما این کار رو به کس دیگری محول خواهد کرد. همانطور که علی گفت که من می شینم کنار اپراتور برای چاپ، یک عکاس حرفه ای هم فایلهاشو به هر کسی نمیده برای پروسس. به کسی میده که کاملا سلایق و موارد مورد توجهشو می شناسه و خروجی طبق خواسته خودش ازش تحویل می گیره. همانطور که علی پرینت قابل قبول خودشو از لابراتوار تجویل می گیره.
همانطور که در زمان نگاتیو 90% عکاسها بعد از عکاسی می رفتند لابراتوار و با نظارت خودشون عکسها رو ویرایش و چاپ می کردند چه اشکالی داره این اتفاق در یک تاریکخانه دیجیتال هم بیفته؟

نقل قول:

---

بله وجود داره اما Raw معتبر تره اگر دعواي حقوقي تو اين زمينه در بگيره اوني که Raw رو در اختيار داره ميتونه برنده باشه

---

بابک جان اصل حرفت درسته ولی طبق گفته خودت اینجا ایرانه. همانطور که برای همه شما دعا می کنم که هیچ وقت کارتون به مریضی و بیمارستان نکشه، براتون دعا می کنم که کارتون هیچ وقت به دادگاه و دعاوی حقوقی هم نیوفته! از طرف هم چک داری هم سفته هم هزار جور مدرک دیگه، طرف راست راست تو خیابون راه میره نمی تونی کاریش بکنی:mad: حالا تو همچین مملکتی فکر می کنی می تونی با داشتن فایل Raw حقتو بگیری؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط kholeno

بابک جان اصل حرفت درسته ولی طبق گفته خودت اینجا ایرانه. همانطور که برای همه شما دعا می کنم که هیچ وقت کارتون به مریضی و بیمارستان نکشه، براتون دعا می کنم که کارتون هیچ وقت به دادگاه و دعاوی حقوقی هم نیوفته! از طرف هم چک داری هم سفته هم هزار جور مدرک دیگه، طرف راست راست تو خیابون راه میره نمی تونی کاریش بکنی:mad: حالا تو همچین مملکتی فکر می کنی می تونی با داشتن فایل Raw حقتو بگیری؟

---

والا اين مورد تو ايران بستگي داره به هر چيزي که ميتونه بهش بستگي داشته باشه :::big grin:::
يعني چي! يعني اينکه اگر کسي که عکست رو دزديده دولتي باشه که هچ اما اگر خصوصي باشه و قاضي قاضي آگاهي باشه و اگر وقت داشته باشه و اگر انسان سالمي باشه و اگردانش عکاسي داشته باشه و اگر کارشناس دادگاه هم دانش عکاسي داشته باشه و اگر تو قانون به صراحت بندي در اين خصوص وجود داشته باشه اگر يارو از که عکست رو دزديه باشه تو دادگاه حاضر بشه و اگر منشي دادگاه شيتير نگرفته باشه و پروندت رو گم نکرده باشه شايد بتوني حقت رو بگيري شايد:::blushing:::

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط babakdin543

والا اين مورد تو ايران بستگي داره به هر چيزي که ميتونه بهش بستگي داشته باشه :::big grin:::
يعني چي! يعني اينکه اگر کسي که عکست رو دزديده دولتي باشه که هچ اما اگر خصوصي باشه و قاضي قاضي آگاهي باشه و اگر وقت داشته باشه و اگر انسان سالمي باشه و اگردانش عکاسي داشته باشه و اگر کارشناس دادگاه هم دانش عکاسي داشته باشه و اگر تو قانون به صراحت بندي در اين خصوص وجود داشته باشه اگر يارو از که عکست رو دزديه باشه تو دادگاه حاضر بشه و اگر منشي دادگاه شيتير نگرفته باشه و پروندت رو گم نکرده باشه شايد بتوني حقت رو بگيري شايد:::blushing:::

---

البته بعد از یکسال که نوبتت بشه و 3 تا اخطار هم به اون آقا بشه و حکم جلب ایشان صادر بشه .

البته فکر می کنم با قرار وثیقه 5000 تومان آزاد میشه. چون از نظر دادگاه یک دکمه شاتر را فشار دادن با کرایه رفت و آمد شما به محل عکاسی بیشتر از این نمیشه .

حداکثر مبلغ رو گفتم باور کنید.