روی اف 2.8 ممکنه عکس شما به دلیل دیاف خیلی باز تار بشه، بدنیست با دیاف کمی بسته تر هم امتحان کنید. تنظیمات دوربین را هم کنترل کنید. فوکوس را روی سنتر اتوفوکوس بگذارید. نمونه عکسش را بزار ببینیم. اگر با اگزیف بذاری بهتره
Printable View
نقاط فکوس غیر کراس تایپ معمولا دقت کمتری دارن و ممکنه گاهی فکوس رو درست انجام ندهند. از نقاط فکوس مرکزی که کراس تایپ هستن استفاده کنید.
سلام
هر چند به این تاپیک ربطی ندارد اما خیلی از عکاسان حیات وحش و پرتره از این روش استفاده می کنند. مثلا در کنون در Custom Functions عمل فکوس را به یکی از دکمه های پشت دوربین (مثل *) واگذار می کنند و آن را از روی دکمه شاتر حذف می کنند. سپس در زمان عکاسی با * فکوس، بلافاصله کادربندی مجدد می کنند و سپس شاتر را می فشارند.
فایل پیوست 49219
به فرض این عکس رو ببینید . من روی صورت پسری که جلو نشسته فوکوس کردم ، ولی اصلا فوکوس معلوم نیست کچاست ! روی 1/320 ثانیه و اف 2.8
لباه عکس بزرگ بشه معلوم میشه که چه قدر تاره
1-سرعت عمل در كادربندي؛نقل قول:
این روش چه حسنی داره ؟
2-عدم نياز به تغيير مداوم نقاط فكوس (در حالت انتخاب تك نقطه اي يا منطقه اي)
3-در عكاسي حيات وحش فكوس معمولا روي سر سوژه است. عدم وجود زمان كافي در جابجايي نقاط فكوس در پوزهاي مختلف يك حيوان يا پرنده براي كادربندي صحيح با فرض اجبار در فكوس روي سر سوژه موجب مي شود بسياري از سوژه ها نصفه در كادر قرار بگيرند و يا نياز به اضافه كردن كانواس باشد كه با توجه به پرچ، بافت بك گراند و فورگراند و همچنين المانهاي موجود ديگر ميسر نباشد يا خيلي سخت باشد.
درود
جناب پویان البته این روش مشکلات کوچکی هم دارد که سابقا دوستان در یکی دیگر از تاپیکها ( به یاد ندارم دقیقا کدام تاپیک بود) اشاراتی به اون کرده بودند
و اونهم تغییر زاویه سنسور نسبت به نقطه فوکوس شده است که بسته به فاصله خطایی جزئی ایجاد میکند که به نظرم در دیافهای باز باید کمی مراقب این موضوع بود
ولی قطعا در شرایط خاص سرعتی میتونه کارساز باشه.
فایل پیوست 49226
فایل پیوست 49227
جهت اطلاعات بیشت رجوع شود به لینکهای زیر:
Don't recompose!
Why Focus-Recompose Sucks
focus and recompose | the good, the bad, and the ugly | Clickin MomsClickin Moms
The Problem With The Focus-Recompose MethodThe Problem With The Focus-Recompose Method
سلام مطلب جالبی است. می خواستم عملی تست کنم اما تب و ضعف من را مجبور کرد فعلا موضوع را در رختخواب و بر روی کاغذ بیاورم.
فرضیات:
با دوربین فول فریم و لنز 135L کنون قرار است در استودیو و با F=8 پرتره نیم تنه ای از یک فرد بگیریم. کادر عموی فاصله پایین کادر تا نوک قد سوژه 60 سانتی متر و فاصله پایین کادر تا چشم سوژه 50 سانتی متر باشد. عکاس تصمیم می گیرد 10 سانتی متر بالای سر سوژه خالی باشد. با یک حساب سرانگشتی فاصله تا سوژه حدودا 3.15 متر می شود. با فرض فکوس تک نقطه مرکزی و فکوس بر روی چشم سوژه و سپس Recompose با کادری که در قسمت اول فرضیات گفتم, با توجه به زاویه دید 15 درجه و 11 دقیقه ای لنز 135L نقطه فکوس حدودا 23 میلی متر جابجا می شود. اما DOF با این مشخصات در جلوی سوژه 130 میلیمتر و در عقب 140 میلیمتر خواهد بود. پس می بینیم که در عمل نباید تاثیر خاصی مشاهده شود. خوب نتیجتا پارامترهای موثر در ایجاد این مشکل استفاده از دیافراگمهای باز و فاصله کم با سوژه موجب ایجاد DOF بسیار محدود می شود و مشکل گفته شده ملموس خواهد بود.
مثلا شاید برای فرض بالا و فقط با تغییر F=2قدری این مشکل به چشم بیاید.
حالم که بهتر شد عملا با 7D و 135L تست می کنم و نتیجه را هم ارایه می کنم.
ضمنا در سفر اخیر خود به ارسنجان بیشتر عکسهای خود را در 400 میلیمتر و F=2.8 از کفچه نوکها گرفتم که در کل مدت 3 ساعته عکاسی HandHeld عکس گرفتم. عکسهای پرتره از کفچه نوکها را اکثرا با فکوس و Recompose گرفتم. سعی می کنم نمونه ای مناسب پیدا و ارایه کنم. ضمنا آرتور موریس هم تمامی عکسهای خود را با این روش می گیرد که می توانید توضیحات بیشتر را به همراه عکسها در وبلاگ آرتور موریس ببینید. آرتور به این روش به اختصار Rear Focus می گوید.
Rear Focus Tutorial � Arthur Morris/BIRDS AS ART
توجه: Focus و Recompose برای عکسهای Fligh Shot تقریبا کاربردی ندارد. مگر سوژه دقیقا موازی سنسور دوربین حرکت کند.
چون سایز سنسور بطور غیر مستقیم روی عمق میدان تاثیر داره، این تغییر کامپوزیشن بعد از فوکوس روی دوربینهای فول فریم نتیجه مخرب تری داره. یکی از دلایلی که با D800 این مشکل پیش میومد همین امر بود.