نقل قول:
نوشته اصلی توسط
Nima Sadigh
سوال پیش می آید که نظر شما در مورد جایگاه غیر قابل انکار dslr تا چه زمانی هست.
من زمانی در حدود 5-7 سال برای این تغییر در نظر گرفتم که رفته رفته فروش میررلسهای با ویوفایندر اپتیکال به فروش dslr های با آیینه و منشور می رسد.
خوب این که نشد!
در رده میرورلس با فایندر اپتیکال در حدود همان 5 تا 7 سال پیش، لایکا بصورت جدی وارد عمل شد و دوربنی های رده رنج فایندر را تولید کرد.
این دوربین ها با اون مشخصات بسیار خاص در زمینه پرده شاتر پارچه ای، تطبیق لنز و فایندر و .... باعث شد اختلاف قیمت یک لایکا رنج فایندر که امروزه به نام Mirror Less نامگذاری شدند به حدود 1 الی 2 هزار دلار با بدن های فول فریم برسه!
اون بدنه های از حد سازندگان لوکس دوربین مثل لایکا فراتر نرفت!
بعد از مدتی نوبت به فوجی رسید و شروع عصر Mirror less به سبکی که می شناسیم. اتفاقا در این رده هم بدنه های زیادی با قابلیت اپتیکال تولید شدند و خیلی هم با فایندر دیجیتال.
فعلا هم که این خط تولید همچنان در حال توسعه است (طبق اشاره خودتان)
نقل قول:
مسائلی که در مورد وزن و ابعاد اشاره کردید امروزه حل شده است و در نسلهای اول آنها این مشکلات دیده می شد.
بنده به وزن اشاره ای نداشتم و اتفاقا از مزایای این بدن هاست. اشاره من به حجم نسبت به دست افراده!
نقل قول:
در دست گرفتن سری alpha کراپ سونی با گریپ به نسبت کوچکش لذتی بسیار زیاد داشت که هیچ گاه آنرا فراموش نمی کنم چه برسد به گریپ این دوربین و سری
alpha 7.
این یک سلیقه شخصیه! بله من با گریپ بدن هایی مثل Canon Pro1، Minolta A2، Panasonic TZ30، Olympus C5050، Sony F717 هم خیلی راحت بودم و حس خوبی داشتم. اما همین بدنه ها گریپ هاشون همه برای خیلی ها در رویو های اون زمان آزار دهنده بود. الان هم خیلی از بدنه های DSLR سطح پایین مثل D3XXX ها و 1XXXD ها برای خیلی ها در بلند مدت بخاطر کوچک بودن ابعاد سخت و ناراحت کننده است.
نقل قول:
ابعاد ویوفایندرهای دیجیتال توانسته اند از ویوفایندرهای اپتیکال پیشی بگیرند
صد در صد موافقم
نقل قول:
و جزییاتی ارایه شده توسط آنها در نور کم صد درصد بیشتر هست!!
صد در صد مخالفم!
شما در شب با بهترین فایندر الکترونیکی که سراغ دارید و با یک لنز حدود 100 میلیمتری کیت به صورت فلکی ای مثل جبار و سحابی داخل اون نگاه کنید، ببینید اصلا تشخیص می دهید چه چیزی دیده می شه؟ همین تست را در شرایط مشابه با یک فایندر اپتیکال DSLR و لنز مشابه انجام بدید، حتی با فایندرهای بدنه های قدیمی کنون که به نوعی احساس کدر بودن ایجاد می کنند!! خودتان به راحتی متوجه منظور بنده خواهید شد.
نور بازتابی اشیاء در طبیعت یکسان نیست که همه را با یک شرایط در نظر بگیریم. اگر سنسور ثبت تصویر فایندر هم فول فریم باشه این مسئله نشدنیه.
نقل قول:
سنسورهای دوربینها این روزها در حالت لایو ویو کار دوربین دید در شب را انجام می دهند. این مشکلات خاص که شما اشاره کردید با استفاده از سنسورهای هماهنگی نور با محیط یا استفاده از نمایشگرهای oled قابل حل شدن هستند.
والله انجام نمی هند!! من تجربه کردم. کارم، ژآنر فعالیتیم اینه.
بحث سر زیست شناسی هست که بنده هم سر رشته ای ندارم ولی در خصوص سلول های چشم (اشتباه نکنم سلولهای میله ای) مطالعه بفرمایید.
شما همان سحابی جبار را در شب در LCD نمی توانید ببنید. حالا چه برسه به یک شیء کم نورتر مثل آندرومدا که دیگه هیچ جای صحبتی نداره. دلیلش هم نوری ساطع شده از این LED ها یا LCD هاست حالا چه OLed باشه چه ZLed فرقی نمی کنه همشون ماهیتشون یکیه. الان به هر LCD ای در فضای تاریک نگاه کنید و بعد یک دفعه خاموشش کنید مشکل ایجاد می شه.
این اجرام سماوی که دل بالا ذکر کردم شرایط خاصی دارند.
حتی در طبیعت هم همینطوره!
اگر قبول داشته باشید که هنوز هیچ سنسوری به داینامیک رنج چشم انسان نرسیده، به راحتی خواهید پذیرفت که در یک عکس منظره یک فایندر اپتیکال جزئیات به راتب بیشتری را در شرایط نوری ترکیبی سایه و روشنایی برای شما نمایش خواهد داد تا یک فایندر الکترونیکی که از روی سنسوری با داینامیک رنج پایین تر از چشم انسان جزئیات ثبت می کند.
به این موارد مسئله مصرف باطری را در برابر فایندر اپتیکال هم اضافه کنید. من فکر نمی کنم کسی باشه که بگه مصرف فایندر اپتیکال بیشتر از دیجیتاله!!!
بنده منکر کاربردی بودن فایندر الکترونیکی نیستم. ولی این ضعف ها غیر قابل انکاره.
نقل قول:
خلاصه بخواهم عرض کنم... مزیتهای دوربنیهای میررلس بسیار بیشتر از چند مشکل که شما اشاره کردید هست.
- سبکتر بودن
سبک بودن بله درسته! البته همیشه هم خوب نیست! همانطور که عرض کردم وقتی از یک لنز سنگین قراره استفاده بشه این ظرافت و سبکی خودش در حمل و نقل و حفظ تعادل تا حدود زیادی مشکل آفرین خواهد شد.
نقل قول:
- قابل اطمینان بودن
بنده منظورتون را از این مورد نفهمیدم؟ از چه نظر؟ قطعه الکترونیکی هرکاریش کنی غیر قابل اطمینانه. حالا اگر یک اپتیکال فایندر یا یک DSLR این قابلیت رو به شما بده که بدون روشن کردن دوربین از قابلیت لنز استفاده کنید این بدنه که کلا این قابلیت را هم نداره!
فایندرهای اپتیکال بدون آینه ها هم که هیچ وقت دیدی یک لنز رو بصورت کامل پوشش نمی دهند.
نقل قول:
- هزینه کمتر تولید
خوب این که به نفع تولید کننده است و نه مصرف کننده! ولی در ظاهر هم خلاف این مسئله به نظر میاد. وگر نه الان خوب بود قیمت یک بدنه بدون آینه در بازار از یک بدنه فول فریم یا APS-C هم رده منتطقی تر باشه که نیست!
نقل قول:
- دقت بالاتر در مونتاژ و تلرانس های دقیقتر
.....
این نکته خیلی تفاوت نداره! هر دو این دوربین ها باید از سیستم فوکوس استفاده کنند. اگر منظورتون ثابت بودن سیستم فوکوس در بدنه بدون آینه است در عوض باید تحت تاثیر دائمی نور بودن را براشون لحاظ کنید که شاید همین باعث کاهش عمر مفید هم بشه. حتی در مورد سنسور هم به همین ترتیب ممکنه اتفاق رخ بدهد.
نقل قول:
مقایسه میررلسها با dslr ها شبیه مقایسه یک ماشین کاربراتوری با انژکتوری است. کاربراتوری که کلی دنگ و فنگ دارد و امروز طرز کار آن کمی برای ما مسخره است. جایگاه موتورهای کاربراتوری الان به چه شکل هست؟
همون دنگ و فنگی که می فرمایید برای خیلی ها لذت بخش و مرز بین حرفه ای و آماتوره!
اگر قرار باشه عکاسی تبدیل بشه به همه چیز اتوماتیک که دوربین های موبایل و کامپکت هم این کار را انجام می دهند.
لذت درگیر شدن با لوازم و تعویض علی رغم بزرگترین ضعف DSLR ها که وزن بالا و ابعاده لذت وصف ناشدنی داره.
پ.ن: اگر همین الان هم دقت کنید خیلی ها دنبال ماشین های کاربراتوری می روند و با سفارشی کردن آنها توان و خروجی موتوری از خودرو بدست می آورند که در خودرو های انژکتوری بخاطر وجود لوازم الکترونیکی زیاد به راحتی دست یافتنی نیست.
نقل قول:
مطمئنا در مورد مزیتهای ویوفایندرهای دیجیتال هم مزیت های زیاد قابل اشاره هست.
کاملا با شما موافقم و پیشنهاد می کنم به تاپیک فایندر های دیجیتال مراجعه بفرمایید.
ولی در نهایت باز هم تاکید بنده این هست که هیچ کدام از این دو کلاس بدنه نخواهند توانست جای یکدیگر را اشغال کنند.
ارادتمند