Printable View
سلام..
همیشه می خواستم این سوال رو مطرح کنم ولی به خودم میگفتم که این امکان نداره!
تا اینکه امروز با یه نفر سر این موضوع بحث شد و تصمیم گرفتم اینجا بپرسم تا اساتید محترم راهنمایی کنن...
در نرم افزارهایی مثل فلش سیستم رنگ برداریه...یعنی هر چقدر تصویر رو بزرگ کنیم افت کیفیت نداریم...
می خواستم بدونم که ایا میشه عکسی با این سیستم گرفت؟؟؟
ایا میشه یه عکس با سیستم پیکسل پیکسل را به سیستم برداری تبدیل کرد؟؟
لطفا توضیح بدید
(میدونم تو حرفام اشتباه زیا دارم ..اینو بذارید پای علم کمم)
ممنون!
نرم افزار فلش یا adobe illustrator یا freehand & corel draw از سیستم برداری Vector? استفاده میکنن...
و نرم افزار های ادیت تصویر از سیستم رستر.... چون ماهیت تصویر و شکلهای برداری متفاوته....
البته در فلش و یا بقیه میتونین تصویر روی بیارین و روش کارهای انجام بدین... ولی قضیه فرق میکنه... و یا توی فتوشاپ جاهایی میتونید برداری کارهایی انجام بدین...
ولی اصولا جنس این دو متفاوته... نرمافزارهایی برای تبدیل تصویر به بردار وجود داره.... حتی خود فلش هم میتونه این کار رو بکنه....(در سایت آینه در خیلی از فلش ها دست خط ها به بردار تبدیل کردم....) اما برای تصویر هایی که تعداد رنگهای محدود دارن... تازه اون پرش ها و حالت شطرنجی در حالت برداری وجود خواهد داشت... برای همین عموما تبدیل تصویر به بردار رو بصورت دستی انجام میدن.... مثلا آرم شرکت شما رو برای اینکه بتونیم اندازه خیابون چاپ کنیم...(اگر فایل برداری موجود نباشه...) اسکن میکنیم و از روی تصویر اون رو بصورت برداری رسم میکنیم...(چون اصولا آرم ها تک رنگ هستن... و اگر چند رنگ هم باشه کار مشکلی نخواهد بود... با نرمافزارهایی مثل ایلوسترتور!!! "چی شد!" رسم میشه و دیگه سایز خاصی نداره....)
ولی برای عکس(مثلا یه عکس طبیعت) این حالت امکان نداره.... یعنی مثلا عکس شما 16 رنگ خواهد شد! و دارای افکتی مثلا آبرنگی شکل! اگه لازم بود نمونه بگذارم...
مورد عملي تبديل تصوير رستر به وكتور، نقشه هاي ساختماني و الكترونيكي است، يا به طور كلي هر چيزي كه زياد درگير رنگ و جزئييات نباشد. در حقيقت نرم افزار هاي Ocr نيز كاري اين چنين انجام ميدهند. هزاران نرم افزار تبديل تصوير رستر به وكتور وجود دارد، اما در مورد عكس اگر اين نرم افزار ها را امتحان كنيد، طبيعي است كه نتيجه خنده آور خواهد بود.
نمی شه اینقد راحت صحبت کرد و گفت نمی شه. اما از نظر تئوری "در حال حاضر روشی برای تبدیل عکس Raster به Vector" کسی نتونسته پیدا منه. اما الگوریتم های زیادی وجود داره که با روش ها مختلف Interpolation می توونی عکس رو هر چقدر که دلت می خواد بزرگ کنی. مشکل اینجاست که محاسبات به شدت سنگین و زمان بر هستند. طوری که PC ها از پسشون بر نمی آیند.
من در این زمینه خیلی تحقیق کردک و یه مقاله در این مورد نوشتم (تو IEEE هم accept شده قبلا). اگه مایل بودی یه mail بزن تا مقاله رو برات بفرستم.
راستی کسی اینجا Digital Image Processing کار می کنه؟؟؟
اگه میشه بیشتر توضیح بدید که چرا نمیشه اینو به اون یکی تبدیل کرد...و اگه ممکنه لطف کنید یه نمونه بذاریدنقل قول:
نوشته اصلی توسط Arash
ممنون!!!
پروسس دیجیتال؟ من مدتی است که در زمینه Digital image recognition مشغولم. البته در مورد تصاویر حاصله از میکروسکوپ و البته هنوز در اول راه!نقل قول:
نوشته اصلی توسط Daruosha
ابتدا فکر می کنم بهتر باشه اشتباهی که در تاپیک این مقاله آمده است رو اصلاح کنیم صرفاً به این خاطر که باعث گیج شدن و عدم درک صحیح فرمت برداری خواهد شد: در تاپیک ذکر شده است "سیستم رنگ برداری" که اشتباه است. در واقع چیزی که در دو سیستم برداری و Raster تفاوت می‌کند مربوط به رنگ نیست بلکه به نحوه عملکرد دو سیستم در ذخیره اطلاعات یک تصویر به صورت عددی (دیجیتال) است.نقل قول:
نوشته اصلی توسط tonino_baliardo
- فرمت Raster و فرمت Vector تصاویر:
در سیستم Raster برای ذخیره اطلاعات یک تصویر آنرا به واحدهای مربعی کوچکی به نام Pixel تقسیم نموده و برای هر پیکسل یک رنگ در نظر می‌گیرند و به این ترتیب کل محتویات یک عکس را ذخیره می‌کنند.
اما در سیستم Vector یا برداری برای ذخیره اطلاعات یک تصویر آنرا فرمول نویسی می‌کنند. یعنی برای هر عنصر موجود در تصویر از جمله خطها، شکلها و غیره سعی می‌کنند که آنها را به بخشهای ریز و درشتی تقسیم نمایند؛ به نحوی که هر بخش تنها شامل یک رنگ (و یا الگوی رنگی مشخص و قانونمند رنگی) باشد.
- دوربین‌های عکاسی برای ذخیره عکسها از کدام فرمت استفاده می‌کنند و چرا؟
از آنجایی که عکسهایی که توسط دوربین گرفته می‌شوند عملاً دارای جزئيات زیاد و طیف رنگی گستره‌ای نیز هستند، لذا فرمول بندی کردن آنها به بخشهای کوچک تک رنگ کاری دشوار و همراه با پردازش زیاد می‌باشد. از طرفی به دلیل همین جزئیات زیاد عکسها و اهمیت حفظ آنها در ذخیره فایل عملاً به واحدهای بسیار کوچکی در حد همان پیکسل‌ها می‌رسیم که به این ترتیب حجم چنین فایلهای برداری‌ای به مراتب بیشتر از همتای raster شان خواهد شد.
در نتیجه لااقل به دو دلیل استفاده از سیستم برداری در عکسبرداری و ذخیره عکسها مناسب نیست:
1. ذخیره عکسها در فرمت برداری از آنجایی که نیازمند فرمولیزه کردن اطلاعات تصویر است، منجر به پردازش زیاد و صرف زمان بیشتر است. و آز آنجا که زمان در عکاسی از اهمیت ویژه برخوردار است، لذا این روش مناسب نمی‌باشد.
2. به دلیل وجود جزئیات بسیار در عکسهای گرفته شده از هر منظره واقعی و اهمیت این جزئیات در عکاسی عملاً نمی‌توان فرمولبندی مناسبی برای هر عکس بدست آورد و لذا به فایلهای پرحجمی می‌رسیم که در نهایت علاوه بر ایجاد مشکل کمبود حافظه، زمان مورد نیاز بیشتری هم برای ذخیره نیاز خواهند داشت.
- چرا نمی‌توان عکسها را با حفظ کیفیت بزرگ کرد؟
شما حتماً عکاسی کرده‌اید و حتماً به خوبی می‌دانید برای چاپ عکس در ابعاد بزرگ به تصویر دیجیتالی‌ای که دارای مگا پیکسل و ابعاد بزرگتری است، نیاز دارید. زمانی که شما در کامپیوتر خود یک عکس را از طریق کِشید (Stretching) بزرگ می‌کنید چه اتفاقی می‌افتد؟ در واقع نرم‌افزار ویرایشگر تصویر شما به کمک روشهایی تشخیص می‌دهد که در پیکسلهای جدید ایجاد شده ترکیب قرارگیری رنگها چگونه باید باشد که تصویر حاصل بسیار مشابه عکس اولیه باشد. در واقع نتیجه این کار ایجاد تصویری است که تنها سایز بزرگتری دارد و نه جزئیات بیشتر، و چیزی که ما برای چاپ خوب به آن نیاز داریم داشتن جزئیات کامل است.
در مورد عکسهای گرفته شده از یک منظره واقعی (و نه نقاشی‌های دیجیتالی) که به صورت فرمت برداری ذخیره شده اند نیز کماکان وضع به همین ترتیب است. تنها در اینجا به جای پیکسل با واحدهای کوچکی سر و کار داریم که شکل یکسانی ندارند. ولی در عمل باز همین مشکل وجود دارد.
- پس فرمت برداری به چه درد می‌خورد؟
مواردی نیز هستند که فرمت برداری در آنها بسیار مفید واقع می‌شود. و آن زمانی است که با تصاویری ساده، با جزئیات کم و با تعداد رنگهای کم (یا لااقل مناطق رنگی‌ای که طبق قانونمندی خاصی رنگ‌آمیزی شده‌اند،) روبرو هستیم. و اغلب این تصاویر، تصاویری نقاشی شده هستند (از جمله آرم یک شرکت یا طرح یک پوستر ساده که در آن از عکس استفاده نشده است). در اینگونه موارد علاوه بر اینکه برای ذخیره نتیجه در فرمت برداری حجم بسیار کمتری را نسبت به سیستم Raster اشغال می کنیم، یک نتیجه مهم دیگر نیز به دست می‌آوریم و آن امکان کِشید (Stretching) و بزرگ کردن تصویر فوق تا ابعاد دلخواه بدون افت کیفیت است. و این نتیجه از اینجا ناشی می شود که در چنین تصاویری و در فرمت برداری چیزی که اهمیت دارد اندازه تصویر نیست، بلکه فرمولها و نسبت اندازه هر بخش بهکل تصویر است.
در پایان همیشه این نکته را به یاد داشته باشید:
«هرگز نمی‌توان اطلاعات و داده‌ها را بدون داشتن ارتباط با منشأ آن خلق نمود.»
و به همین دلیل است که هیچگاه نمی‌توان عکسی را به نحوی بزرگ کرد که به کیفیت و جزئیات بیشتری دست یافت.
منم روی همین کلمه شک داشتم...بخاطر همین هم گفتم که اشتباه داره این سوال..منتظر بودم یکی اصلاح کنه...
ضمنن از توضیح کامل و رساتون و وقتی که گذاشتید ممنونم!!!
ولی یه چیز دیگه...مگه عکس چیزی بیشتر از رنگه؟؟؟
و خودتون هم گفتید برای رنگ فرمول نویسی میشه....
من یه نمه گیج شدم؟؟؟؟
بله، یک عکس علاوه بر رنگ دارای اطلاعات مهمتری هم هست و آن ترکیب و نحوه قرارگیری این رنگها در تصویره. و درواقع تفاوت دو سیستم Raster و Vector در همین بخشه. وگرنه سیستم رنگهایی که هر دو از آنها استفاده می کنند یکیه و میتونه همون RGB باشه. امیدوارم جوابتون رو گرفته باشین. در عین حال یک تصویر هم آماده کردم که مربوط میشه به توضیحاتی که پیشتر راجع به سیستم Raster و Vector دادم که اینجا ضمیمه می کنم. موفق باشید.نقل قول:
نوشته اصلی توسط tonino_baliardo
ممنون از توضیح مجددتون...فهمیدم!!!
سلام....
میخواستم بدونم چه فرمت هایی از سیستم برداری پشتیبانی می کنن؟