شجره نامه ی لنزهای امروزی

من می دانستم که همه ی لنزهای امروزی با استفاده از برنامه های کامپیوتری طراحی شده اند. اما از این که لنز های جدید از پایه طراحی نشده اند متعجب شدم. طراحان از طرح لنزهای موجود شروع می کنند و آنها را تغییر می دهد. آنها با یک طرح خوب شروع می کنند و سعی می کنند آن را بهبود بخشند. لنزهای خوب کپی می شوند و اصلاح می گردند(گاهی برای آنکه آن ها را بهبود بخشند و گاهی اوقات به خاطر دور زدن محدودیت های ثبت پتنت) و لنزهای بد با سرعت خوبی محو می شود.

تقریبا هر لنز دوربین که امروزه استفاده می شود، میراثش به یکی از پنج لنز، که چهار تا از آنها قبل از سال 1900 توسعه داده شده است باز می گردد.
این واقعا تعجب آور است که بدون توجه به اینکه ما امروزه از چه لنزی استفاده می کنیم، احتمالا طرح پایه ی آن در نزدیکی سال 1900 در دسترس بوده است.

گزیده ای از مقاله ی Roger Cicala در سایت Lensrentals.com
http://www.lensrentals.com/blog/2011...neology-part-1

انشاله بقیه مطلب به زودی ترجمه می شود.
لطفا در صورت امکان در این تاپیک بحث و نظر شخصی ننویسید.

طرح های لنز های اولیه

پس از اختراع داگروتیپ (Daguerrotype) طراحی لنز دوربین به سرعت شروع به پیشرفت کرد و به معنای واقعی کلمه، صدها لنز عکاسی در سال های اولیه قرن بیستم به بازار عرضه شدد. بیشتر آن ها پایان جز مرگ نداشتند، اما شش لنز، که پنج کدام از آنها قبل از 1900 توسعه داده شده بودند، منجر به بسیاری از لنزهایی که ما امروزه استفاده می کنیم شدند. ششمین لنز، تله معکوس(reversed telephoto) یا لنز "retrofocus" است که در حدود سال 1920 برای دوربین های فیلمبرداری و سپس در اواخر سال های 1930 در دوربین های SLR استفاده شد.
در شکل زیر این 6 نوع لنز نشان داده شده اند:
فایل پیوست 16380

اگر شما با یک دوربین SLR عکاسی می کنید و یک لنز پرایم 50mm تا 100mm در کیف دوربین خود دارید، به احتمال خیلی زیاد از نسل یکی از سه لنزی که درباره ی آن صحبت خواهیم کرد می باشد. اگر شما با یک دوربین rangefinder، قطع متوسط​​، یا با یک دوربین فیلمبرداری حرفه ای تصویربرداری می نمایید به احتمال زیاد هر لنز پرایم شما(حتی با فاصله کانونی وایدتر) از نسل یکی از این لنزها می باشد.
مترجم: در اینجا به توضیح مهمترین طرح در بین این سه لنز می پردازیم:

The Double Gauss Lenses
لنزهای Double Gauss با اتکا بر تقارن، میزان aberrations و field curvature را کاهش می دهند. در آنها ترکیب المانهای(elements) مثبت و منفی به گونه ای می باشد که همه آنها به سمت مرکز خم شده اند. همچنین در بین المانها فضای خالی وجود دارد(به جای آنکه المانها به هم چسبیده باشند).

http://www.lensrentals.com/blog/medi...erivatives.jpg

این طرح می تواند با اضافه کردن یک یا دو المان اضافی اصلاح شود، اما پایه ی Double Gauss هنوز در آنها وجود دارد. طرح کلاسیک آن دارای 6 عنصر است که معمولا برای دیافراگم F2.0 کافی است. لنزهای با دیافراگم بازتر معمولا نیاز به 7 یا حتی 8 المان دارند(عناصر اضافه شده باعث کنترل انحرافات(aberrations) و آستیگماتیسم(astigmatism) می شوند).

اگر شما با یک لنز پرایم سریع با کیفیت خوب یا عالی عکس می گیرید شانس بالایی است که لنز شما طرح Double Gauss دارد. آنها طرحی فراگیر برای فاصله کانونی 50mm هستند، اگر چه می توان آنها را کمی تله تر یا واید تر ساخت. بیشتر لنز های شاهکار با دیافراگم بسیار باز، از جمله
Leica 50mm 0.95, Canon 50mm f1.0 و زایس افسانه ای Zeiss 75mm f/0.85 طرح هایی از این نوع هستند.

http://data.imagup.com/11/1130666999.jpg

قسمت دوم و ادامه ی مقاله:


http://www.lensrentals.com/blog/2011/09/lens-genealogy-part-2