به طور کلی اون عدد 32 نوع سیستم آدرسدهی OS رو نشون میده. یعنی میتونه تا 232 خونه رو آدرسدهی کنه. هر گیگ هم که 230 هست. تقسیمشون کنی نتیجه میشه 22 یا همون 4 گیگ آدرسدهی. همین محاسبات رو برای سیستم 64 بیتی انجام بدی میبینی که میتونه حدود 16 گیگا گیگا بایت رو آدرسدهی کنه (یا 16 میلیون ترابایت).نقل قول:
نوشته اصلی توسط ehsan+
حالا با فرض اینکه شما توی 32 بیتی، 4 گیگ رم داری، به این معنی نیست که مثلا وقتی فوتوشاپ رو اجرا میکنی میتونه به همش دسترسی داشته باشه. چون چیزی بین 0.2 تا 2 گیگش قبلا توسط BIOS و کارت گرافیک و پروسه های خود سیستم عامل اشغال شده (مثلا سیستم من از 4 گیگ، 0.3 رو سیستم عامل تو حالت Idle استفاده میکنه).
فایل پیوست 29199
اگر هم سیستم عامل بیاد هر چی حافظه باقی مونده رو بده به فوتوشاپ، یعنی شما نمیتونی هیچکار دیگه ای انجام بدی. اینجا بحث تخصیص حافظه مجازی پیش میاد که دومین تفاوت بزرگ 32 بیتی با 64 بیتیه:
توی سیستم 32 بیتی، هر پروسس فقط به 4 گیگابایت حافظه مجازی میتونه داشته باشه که تازه خود این 4 گیگ تقسیم میشه به دو تا دو گیگ و آخرش هم که با هم دوباره جمع میشه نمیشه 4 گیگ !!! در حالیکه توی سیستم 64 بیتی هر پروسس میتونه تا 8 ترابایت حافظه مجازی داشته باشه که به خصوص توی کارهای سنگین مثل پردازش تصویر میتونه موثر باشه.
تفاوت های دیگه هم دارند که دیگه خیلی میره تو جزئیات.
نکته مهم اینه که اگه برای یه برنامه، هم نسخه 64 و هم نسخه 32 بیتیش موجود باشه، قطعا اجرای نسخه 64 بیتیش روی یه سیستم عامل 64 بیتی سریعتر از اجرای نسخه 32 بیتی همون برنامه روی یه سیتم عامل 32 با 64 بیتیه (که فکر کنم خودش خیلی مهمه).
سیستمهای عامل رو همیشه جدی نگیرید. مثلا گاهی میشه با یه سیستم 32 بیتی، سیستم عامل با خوشحالی نشون میده که داره 4 گیگ RAM رو شناسائی کرده که اشتباهه (البته روشهایی هست که میشه باهاشون رو یه سیستم 32 بیتی بیش از 4 گیگ رو داشت، ولی به طور پیش فرض استفاده نمیشن و محدودیتهائی دارند).نقل قول:
نوشته اصلی توسط ehsan+
