عکس شماره ۱۱

[nmroshan]

پس از تاخیری نسبتا طولانی که بعلت تعطیلات و سندرم پس از تعطیلات ایجاد شد، مجددا این بحث‌ها را ادامه می دهیم. امیدوارم در سال جدید مشارکت بیشتری در این بحث ها داشته باشیم.
که تا دست به قلم نبریم، آن تاثیر و مقصود این سلسله بحث‌ها موثر نمی‌افتد.

منتظر خواندن بحث‌های دوستان در مورد عکس فوق هستیم...

[Walkman]

با سلام و تشکر از شما جناب روشن

در این تاپیک باید روی حسی که عکس میرسونه صحبت کرد؟؟؟ یا روی تکنیک یا نقص های عکسم میشه صحبت کرد

موفق باشید........

[M.Khalili]

با سلام و تشکر از شما جناب روشن

در این تاپیک باید روی حسی که عکس میرسونه صحبت کرد؟؟؟ یا روی تکنیک یا نقص های عکسم میشه صحبت کرد

موفق باشید........

درود

قطعا درباره هر دو میشه بحث کرد.

پیشنهاد می کنم پست های قبلی این مجموعه رو پیگیری کنید .

[Amir Abdolpanah]

با سلام و تشکر از شما جناب روشن

در این تاپیک باید روی حسی که عکس میرسونه صحبت کرد؟؟؟ یا روی تکنیک یا نقص های عکسم میشه صحبت کرد

موفق باشید........

نقل پستی از دکتر روشن:

شاید بهتر باشد برای بررسی عکس از روش خواندن عکس استفاده کنیم:

- عکس درباره چیست؟
- مرکز توجه و جذابیت عکس چیست؟
- عکس علاوه بر ظاهر خود، آیا در سطوح زیرین می‌خواهد حرفی بزند؟ چه احساسی را در مخاطب برمی‌انگیزد؟
-اجزای عکس چگونه با یکدیگر ارتباط برقرار کرده‌اند؟
- تونالیته‌های عکس و رنگ‌ها چگونه‌اند؟
- آیا جزئیات عکس در خدمت عکس است؟
-آیا عکس تاثیر احساسی بر مخاطب می‌گذارد؟ آیا مخاطب را درگیر می‌کند؟ آیا لذت بصری عکس آنقدر هست که مخاطب را متوقف کند و مدتی را به دیدن آن بگذراند؟
- فضاهای منفی عکس چگونه اند؟ آیا به عکس کمک کرده‌اند؟
- تعادل اجزای عکس چگونه است؟
-قاب عکس چگونه است؟ آیا عناصر عکس در نقاط مناسبی با قاب، تقاطع دارند؟

[merdax]

من در مورد این عکس خیلی فکر کردم،راستش به نظر من ایراد اساسی ای توی کار دیده نمیشه که بخواد خود عکس رو کاملا تحت الشعاع قرار بده و من همین اول بگم که درباره آسمان این عکس حس خوبی دارم اما به نظر من توی چنین عکسهایی باید حداقل دو نوع هارمونی رعایت بشه(که شاید دست کم با دقت این اتفاق نیفتاده):
1.هارمونی کنتراست: به این معنا که فارغ از فاصله های پله ای کنتراست های مختلف با هم(که هرچی بیشتر باشه کنتراست کلی بالاتره و هرچی کمتر باشه کنتراست پایینتره) باید بین هر دو نقطه تاریک و روشن با هر دو نقطه تاریک و روشن دیگه یک هارمونی برقرار باشه تا عکس از نظر شدت نور و تونالیته بتونه به نظم نوع دوم کمک کنه
2.هارمونی اشیاو یا جزئیات عکس: گاهی پیش میاد که ما در موقعیتی قرار میگیریم (مثل همین عکس) که در طبیعت یا هر لوکیشن دیگه ای یک نظم بصری خیلی زیبا نظرمون رو جلب میکنه و ماهم اون صحنه رو میگیریم و الی آخر! اما نکته دقیقا همینجاست، گاهی یکی دو المان کوچک باعث پایین اومدن دقت در هارمونی موجود در عکس میشه و اون رو از حالت زیبای خاص خودش دور میکنه! در این مواقع ما بعد از اصلاح عمومی تمام عکس بر اساس استانداردها و پروفایلهای لنزی که عکس با اون گرفته شده(منظورم اتوماتیک DXO یا لایتروم هست) باید خودمون به صورت دستی،درباره پرسپکتیو،کراپ یا حتی دیستورشن وارد عمل بشیم!
مثلا من اگر بودم،این عکس رو با free transfer فوتوشاپ از بالا کمی باز میکردم،با این کارم دو میله نزدیک به گوشه های سمت چپ عکس که زاویه کمتر از 90درجه با خط افق دارند رو به نود درجه تغییر میدادم تا هارمونی عمودی-افقی موجود در عکس حفظ بشه! البته اگر میخواستیم میتوانستیم عکس رو کراپ کنیم تا طور دیگه ای اصلاح بشه اما من به فرض کمترین تغییر در کادر کلی همون free transfer رو پیشنهاد میکنم
/
در فاز بعدی به نظر من این عکس کمی از نظر شارپنس باید بهتر میبود و فکری باید برای دو سیم بالای میلیه دوم از چپ به راست کادر،رشته سیم روشن در میان درختها(سمت راست کادر) و از همه مهمتر اون انسانی(یا هرچیزی) که شاید کمتر از یک میلیمتر هم باشه(انتهای جاده سمت چپی) میشد.
ضمن این که نمیتونم تصمیم بگیرم تیره بودن ِانسان موجود در جاده فارغ از این که نرم افزاری بوده(مثلا در تغییر رنگی به سیاه-سفید اتفاق افتاده) یا اینکه حالت ضدنور بوده، به این کار کمک میکنه یا نه
من البته یه مقدار سخت گیرانه نوشتم،در نگاه کلی و برای یک عکس که مستقیما از دوربین روی اینترنت اومده باشه این عکس کار بالاتر از متوسطی هست و من اسمش رو خوب میزارم!
ازین به بعد هم پیشنهاد میکنم مثل فیلمهایی که میبینیم و مسئولانه و با دقت در ذهنمون بهش نمره میدیم،اگر کسی مایل بود نمره ای بده
من در حیطه ای که این عکس گرفته شده و با دید خودم از ده بهش شش میدم
ممنون از این که تحمل کردین

[nimbo]

سلام به همه

اول از همه اون کابلهایی که سفید شدن بد جوری ذهن منو مشغول کرده ...
در خصوص عکس به نظرم اولین چیز چیدمان مرتب المانهاست حتی درختها که همیشه نماد طبیعت هستند انقدر مرتب کاشته شده اند که کاملا به چشم میاد همه چیز چیدمان شده و کاشته شده هست ، درختها ، دکلها ، تیرهای چراغ برق ، جاده ای که از نقطه طلایی سمت چپ بیرون زده و ( این شاید به خاطر اینه که یک عکاس لاتین زبان این عکس رو گرفته باشه) در نهایت اون کابلهایی که روی دکل هست و سفید شده ( که بعیده با یک رفلکت واقعی اینطور به نظر بیاد ) و شاید نمادی از انرژی برق و به قولی انرژیهای غیر طبیعی انسان امروز باشه . خوب اینها همه نمادهای تمدن بشر امروزه و انسانی که بر خلاف جهت حرکت ماشین با خیال راحت در حال اسکیت کردنه و من این رو نمادی از فراغ بالی او می بینم ....
اما اینجا یک چیز اصلا با همه گفته های بالا همخوان نیست و خیلی مهمه و اونهم فضای کلی خفه ، کنتراست خاص عکس و شارپ کم اون هست که مثل یک بیماری افسردگی می مونه . من به لحاظ اهمیت ، فضای خفه عکس رو در برابر جزئیات ذکر شده می زارم و نتیجه این تضاد مهم رو اینچنین می دونم که گرچه انسان امروز برای خودش دنیای زیبایی ساخته اما این ساخته ها به قیمت از دست دادن آرامش و داشته های درونیش تمام شده

[M.Khalili]

درود

اولین چیزی که به محض دیدن این عکس جلب توجه میکنه Composition و کادر بندی عکس هست .

Perspective به بهترین شکل دراین عکس نمایش و به کار برده شده و تمام خطوط که به زیبایی و کمی غیر طبیعی (حتی بوته های کنار جاده

به صورت یکنواخت امتداد پیدا کرده!) به صورت خط های صاف و مستقیم چشم رو به نقطه انتهایی جاده(که همه این خطوط به هم میرسند)

هدایت می کنه. و 2 عنصر ،فرد اسکیت سوار هم که معلوم نیست داره به کدوم سمت حرکت می کنه( و همیشه مارو در شک نگه میداره!)

و همینطور ماشین به اثر پذیری بیشتر کادربندی فوق کمک بسیار کرده.

نکته خوب دیگه در وجود Pattern ها (دکل های برق ، درختان ، حتی دو لوله بلند که میتونه مال کوره یا چیز دیگه باشه به غنای تصویر کمک کرده.

ابتدا سیاه سفید بودن عکس رو نپسندیدم چون به نظرم اومد که قطعا این منظره از رنگ ها با تونالیته های متفاوت زیادی باید تشکیل شده باشه

که اگر عکس رنگی بود زیبایی عکس و مناظر بیشتر میشد. ولی با دقت بیشتر دیدم که عکاس عمدا رنگ ها رو نشون نداده تا یکپارچگی خطوط

حفظ و به مقصودش که هدایت چشم بیننده به انتهای جاده هست برسه و برای این کار حتی کنتراست تصویر رو بالا برده تا جزئیات بوته ها و درختان

چشم رو از هدف اصلی دور نکنه . و چه بسا که رنگی بودن عکس بر یکنواختی خطوط اثر میگذاره و composition مورد نظر از دست میره.

از لحاظ مفهوم و داستانی هم که عکس دربر داره فردی که در جاده داره به سمت انتها میره مفهوم زندگی رو به نظر من دربر داره "باید رفت تا رسید"

و به کجا ؟ خواه ناخواه نقطه پایان جایی که همه چیز به هم خواهد رسید! یکی با اسکیت یکی با ماشین،فرقی نداره! جاییست که دراتنظار ماست

و این مطلب حتی با تفسیر دیگر عکس که فرد وماشین درجهت مخالف حرکت کنند هم صادقه و فقط تفاوت در اینه که نقطه انتهایی این بار ابتدای مسیر

هست و چشمی که او رو میبینه و منتظر رسیدن فرد به انتهای سفرشه!

[nimbo]

درود

اولین چیزی که به محض دیدن این عکس جلب توجه میکنه Composition و کادر بندی عکس هست .

Perspective به بهترین شکل دراین عکس نمایش و به کار برده شده و تمام خطوط که به زیبایی و کمی غیر طبیعی (حتی بوته های کنار جاده

به صورت یکنواخت امتداد پیدا کرده!) به صورت خط های صاف و مستقیم چشم رو به نقطه انتهایی جاده(که همه این خطوط به هم میرسند)

هدایت می کنه. و 2 عنصر ،فرد اسکیت سوار هم که معلوم نیست داره به کدوم سمت حرکت می کنه( و همیشه مارو در شک نگه میداره!)

و همینطور ماشین به اثر پذیری بیشتر کادربندی فوق کمک بسیار کرده.

نکته خوب دیگه در وجود Pattern ها (دکل های برق ، درختان ، حتی دو لوله بلند که میتونه مال کوره یا چیز دیگه باشه به غنای تصویر کمک کرده.

ابتدا سیاه سفید بودن عکس رو نپسندیدم چون به نظرم اومد که قطعا این منظره از رنگ ها با تونالیته های متفاوت زیادی باید تشکیل شده باشه

که اگر عکس رنگی بود زیبایی عکس و مناظر بیشتر میشد. ولی با دقت بیشتر دیدم که عکاس عمدا رنگ ها رو نشون نداده تا یکپارچگی خطوط

حفظ و به مقصودش که هدایت چشم بیننده به انتهای جاده هست برسه و برای این کار حتی کنتراست تصویر رو بالا برده تا جزئیات بوته ها و درختان

چشم رو از هدف اصلی دور نکنه . و چه بسا که رنگی بودن عکس بر یکنواختی خطوط اثر میگذاره و composition مورد نظر از دست میره.

از لحاظ مفهوم و داستانی هم که عکس دربر داره فردی که در جاده داره به سمت انتها میره مفهوم زندگی رو به نظر من دربر داره "باید رفت تا رسید"

و به کجا ؟ خواه ناخواه نقطه پایان جایی که همه چیز به هم خواهد رسید! یکی با اسکیت یکی با ماشین،فرقی نداره! جاییست که دراتنظار ماست

و این مطلب حتی با تفسیر دیگر عکس که فرد وماشین درجهت مخالف حرکت کنند هم صادقه و فقط تفاوت در اینه که نقطه انتهایی این بار ابتدای مسیر

هست و چشمی که او رو میبینه و منتظر رسیدن فرد به انتهای سفرشه!

حالا که توضیحات شما رو می خونم اگر فرض حرکت هم جهت انسان و ماشین درست باشه شاید به نوعی بشه مسابقه ای بین این دو هم تفسیرش کرد . مسابقه ای بدون برخورد که هر کدوم در جاده خودش باید طی مسیر کنه ...

[M.Mobin]

سلام
به نظر من عکس مشکل خاصی نداره فقط از نظر موضوع ایمپکت نیست.
در کل چیز خاصی نداره که بخواد نگاه رو بیش از یک لحظه به خودش مشغول کنه و باعث بشه از عکس زود عبور نکرد.

[sherlockHolmes]

به نظر من یه عکس خیلی کسل کننده است که نهایت تلاش درش صورت گرفته تا خطوط مختلف در انتهای جاده همدیگه رو قطع کنند . ولی در کل این عکس برای منی که مطلقا علاقه ای به "هنر برای هدف" یا "تراشیدم مفهوم" برای یک اثر هنری ندارم جذابیت خاصی نداره فقط میتونم بگم سعی عکاس در انتخاب کادر به این تمیزی که خطوط به یک نقطه منتهی بشند شایان تقدیره . همین . به نظر من میتونه به عنوان مثالی برای عکس بد از نوع "نگاه هندسی به عکس " ذکر بشه .