کرکس و کودک آفریقایی - کوین کارتر

[mehran_sh_t]

کرکس و کودک آفریقایی – کوین کارتر
Vulture and African baby – Kevin Carter

اولین عکسی که من برای این بخش انتخاب کردم، احتمالا اکثر دوستان با آن آشنا هستند. ولی بعضی مواقع تکرار یک چیز می تواند مسائل جدیدی را بیان کنه، و اینکه این عکس نماد سوالاتی در ذهن من برای نقد در حوزه عکاسی بوده، که فکر می کنم در موقعیتی مناسب فرصت بیان آنها به بنده داده شده.



اگر دوستانی هستند که این عکس را برای اولین بار می بینند، در + و + می توانند راجع به عکس و عکاس آن مطالعه کنند.

من این عکس را دوست دارم، چون زمانی که تازه به عکاسی علاقه پیدا کردم، این عکس به عنوان مساله ای برای من به عنوان وظیفه عکاس شد. اینکه وظیفه عکاس در این لحظه چیست، که البته تصمیم گیری و رسیدن به نتیجه ای قاطع در این رابطه بسیار سخت و دور از ذهن است، چه بسیار کسانی که معتقد هستند وظیفه عکاس فقط عکاسی و ثبت رویداد است، و کسانی که خواهان این هستند که عکاس به واسطه انسان بودنش، باید به جای عکاسی و فکر کردن درباره شغلش، به کمک کودک می رفت (و موارد دیگر در عکس های مشابه) و عکاس را کرکسی دیگر می دانند که شکار او این لحظه است.
دلیل دیگر علاقه بنده به این عکس، اعتقاد به این موضوع است که یک عکاس برای شخص خودش عکس می گیرد، البته این موضوع هم به طور کامل درست نیست، عکاسان خبری گمان نمی رود که رویدادی را بر اساس علاقه شخصی به موضوع عکاسی کنند. در مورد این عکس، شاید بتوان آن را نوعی عکس خبری دانست! ولی بیشتر آن را به عکسی شخصی با اثر گذاری بسیار بر روی بیننده می دانم، و خودکشی عکاس را دلیلی بر احساس نزدیکی عکاس با عکس خودش می دانم.
حال سوالی که ذهن بنده را مشغول کرده، به صورت اعتقادی شخصی بیان می کنم. فکر می کنید برای این عکس چه نقدی می توان نوشت؟ آیا صحیص است که در مورد ترکیب عکس، شرح نقاط ضعف و قوت عکس چیزی بنویسیم؟ یا توضیحی درباره عکس بدهیم؟
از نظر بنده بعضی عکس ها را فقط باید نگاه کرد، و سپس سکوت.

پ.ن: این اعتقاد بنده می تواند ناشی از درک نادرست بنده از مفهوم نقد باشد، یا هر دلیل دیگری. دلیل انتخاب این عکس هم به چالش کشیدن آن بود.

[nmroshan]

من این عکس را دوست دارم، چون زمانی که تازه به عکاسی علاقه پیدا کردم، این عکس به عنوان مساله ای برای من به عنوان وظیفه عکاس شد. اینکه وظیفه عکاس در این لحظه چیست، که البته تصمیم گیری و رسیدن به نتیجه ای قاطع در این رابطه بسیار سخت و دور از ذهن است، چه بسیار کسانی که معتقد هستند وظیفه عکاس فقط عکاسی و ثبت رویداد است، و کسانی که خواهان این هستند که عکاس به واسطه انسان بودنش، باید به جای عکاسی و فکر کردن درباره شغلش، به کمک کودک می رفت

چند سال پیش در این مورد بحث مفصلی در فروم انجام شد که اتفاقا از همین عکس نیز شروع شده بود. اما حالا هر چه می‌گردم کمتر آن تاپیک را می‌یابم

[radioheadz]

این هم عکس برای دوستانی که ندیدند.

kevin-carter-vulture.jpg

[Mashhadi Vahid]

چند سال پیش در این مورد بحث مفصلی در فروم انجام شد که اتفاقا از همین عکس نیز شروع شده بود. اما حالا هر چه می‌گردم کمتر آن تاپیک را می‌یابم

خدمتِ شما :

عكاسي و اخلاق

:)

[mehran_sh_t]

در ابتدا، ممنون از شرکت دوستان در این تاپیک

چرا لينك عكس خاليست ؟

راستش واسه من همه شون کار می کنه!

فکرنکنید فقط این عکس کودک افریقایی توانایی انعکاس ظلم و گرسنگی رو داره ، همه جا از این عکسها پر هست .

بله، درسته، ولی به نظرم هر عکس در جای خودش و برای هر فرد ارزش خاصی داره، و زیاد بودن نمونه های مختلف یک مدل عکس به هیچ وجه از ارزش های اون کم نمی کنه. این عکس هم برای من بسیار ارزش داره، همونطور که در زیر عکس نوشتم.

من چند سال پیش در مورد این عکاس خونده بودم که یک سال بعد از گرفتن این عکس ، دست به خودکشی زده است .

بله دوست عزیز، در لینکی که گذاشتم، و در لینکی که آقای قدیری راد از همین سایت قرار دادن، درباره اش صحبت شده.

هر چه در نت گشتم آن صفحه کذایی را پیدا نکردم، اما دو صفحه دیگر پیدا کردم که تا حدی قضیه را روشن می کنند.

به دلیل سرعت پایین اینترنتم، پست شما زودتر از پیشنهاد بنده رسید، می خواستم پیشنهاد کنم عکس و لینک های مربوط رو در یک تاپیک جدا قرار بدید، فکر می کنم دسترسی بهش آسون تر بود. به هر حال ممنون از کمکتون و ارسال لینک :)


ولی دوستان، هنوز به سوال بنده در مورد نقد جوابی ندادید!
به نظر شما نوشتن نقد برای این اثر کار درستیه؟ منظور بنده از نقد، مشابه نقد هایی است که در بخش نقد عکس برای عکس هایی که آقای روشن قرار می دهند می نویسیم؟ اگر بخواهید برای این عکس نقدی بنویسید، از چه می نویسید؟

و یک سوال دیگر، فرض کنید این عکس را می بینیم و درباره عکاسی و اخلاق مطلبی می نویسیم. آیا این نوشته نقدی برای این اثر است؟ یا این اثر فقط برای شرح مطلب به کار رفته؟

[Delbaz]

ولی دوستان، هنوز به سوال بنده در مورد نقد جوابی ندادید!


به نظر شما نوشتن نقد برای این اثر کار درستیه؟ منظور بنده از نقد، مشابه نقد هایی است که در بخش نقد عکس برای عکس هایی که آقای روشن قرار می دهند می نویسیم؟ اگر بخواهید برای این عکس نقدی بنویسید، از چه می نویسید؟

و یک سوال دیگر، فرض کنید این عکس را می بینیم و درباره عکاسی و اخلاق مطلبی می نویسیم. آیا این نوشته نقدی برای این اثر است؟ یا این اثر فقط برای شرح مطلب به کار رفته؟

در این مورد هر کس ممکنه نظری داشته باشه
یک نفر ممکنه کاملا موافق
یک نفر کاملا مخالف
و یک نفر دیگه هم با توجه به شرایط خاص موافق یا مخالف این کار باشه

ما نمیتونیم برای هنر و مجموعه های مرتبط با هنر برای مدتی نامحدود قانون تعیین کنیم

انسانها متفاوتند . متفاوت فکر میکنند و متفاوت به دنیا نگاه میکنند


ویلیام موریس در مورد هنر میگه : هر کاری که شما از انجامش لذت ببرید , یک کار هنری است

این جمله به طرز نگاه شما به لذت بستگی داره , چه لذتی ؟؟

سر هربرت رید اعتقاد داره : یک هنرمند انسانی است که می تونه با اهدای یک اثر هنری به جامعه انسانی , مشکلات روحی و احساسی ما رو حل کنه
اما برای چه جامعه ای؟

===========

در مورد نقد هم همینطوره .
اینها اصول ریاضی نیستند که بگیم دو به علاوه دو میشه چهار

شما ممکنه برای نظر خودتون از فلان نویسنده و فلان عکاس , مثال بیارید
یکی دیگه ممکنه از هنرمندی دیگر , نوشته مخالف با نوشته شما پیدا کنه

مهم این نیست که کدوم بهتره یا کدوم صحیح تره . در واقع هدف این نیست که اصول فکری خودمون رو بر دیگران دیکته کنیم

من فکر میکنم همینکه آدم اندیشه کنه , همینکه فکر کنه , همینکه بتونه ارزش های انسانی و اخلاقی و اجتماعی رو در ذهنش مرور کنه ( حتی اگه این ارزش ها مطلق نباشند ) کار درستی رو انجام داده

دوست دارد یار ,این آشفتگی
کوشش بیهوده به از خفتگی

پس باید اندیشه ها رو نوشت و بحث کرد و گفت و شنید . تا شاید از دل این اندیشه ها , اندیشه و فکر و خلاقیتی نو متولد بشه


پ ن :

در طی پست من هم که آواتارتون عوض شد . مبارک باشه

[FARID]

اخرین عکاس جنگی که کشته شد کریس هوندراس بود در لیبی عکسهاش فوق العاده بودند با یه جستجو در نت به عکسهاش میرسید اما برای من این عکسش بسیار تاثیر گذار بود همانطور برای خیلیها در جهان.



ضجه و فریاد ثمر حسن 5 ساله بعد کشته شدن والدینش به دست سربازان امریکایی


هجدهم ژانویه 2005 یک خانواده عراقی در یک خودرو رنگ و رو رفته به ایست بازرسی نیروهای امریکایی نزدیک شدند (تل عفر) سربازان امریکایی به تصور انکه با یک حمله انتحاری رو به رو هستند به روی انان اتش گشودند پدر و مادر در دم جان باختند و یکی از پنج فرزندشان به شدت زخمی شد .عکس از این کودک باعث شد هوندراس در زمره ماندگار ترین عکاسان جنگ قرار گیرد.

((من از جنگ عکاسی میکنم مردم سعی میکنند به روی خودشان نیاورند که در جهان چه میگذرد اما من این لحظات را ثبت میکنم تا مردم معنی واقعی جنگ را بفهمند))

منبع مجله چهل چراغ

[Miri]

سلام :)

همانطور که جناب روشن در توضیح این انجمن آورده اند :

کاربران می‌توانند در این قسمت، عکسهای معروف تاریخ را بازنشر دهند، در موردشان صحبت کنند و علت علاقه خود را به آن عکسها تشریح کنند. همچنین می‌توانند در موردشان نقد بنویسند و یا نقدهای معروف دیگران را در مورد آن عکس، منتشر کنند. هر عکس در یک تاپیک منتشر خواهد شد که نام تاپیک نیز نام عکس و عکاس خواهد بود.

عکس های جنابان عبدل پناه ، فرید و میلاد ، استعداد تاپیکی مجزا دارند ( ممنون از این بزرگواران )

[mehran_sh_t]

آقای delbaz عزیز
ممنون از نظرتون، و شرمنده از تاخیر بنده در جواب، فکر کردم شاید دوستان دیگر هم علاقه مند به شرکت در این بحث باشند.

هدف این نیست که اصول فکری خودمون رو بر دیگران دیکته کنیم

هدف بنده اصلا این نبود که عقاید خودم رو برای کسی دیکته کنم، چون در اینصورت به صورت سوال مطرح نمی کردم. هدف این بود که با عقاید دوستان آشنا بشم، و شاید نظر خودم تغییر کنه.

س باید اندیشه ها رو نوشت و بحث کرد و گفت و شنید .

هدف همینه!

در مورد نقد هم همینطوره .
اینها اصول ریاضی نیستند که بگیم دو به علاوه دو میشه چهار

در بخش نقد عکس کاربران، تاپیکی به نام مقالات نقد عکس وجود داره که اصولی برای نقد عکس در اون آورده شده، که خود من چندین بار از اون استفاده کردم. این اصول می تونه درست یا نادرست باشه (روند نقد و ... در اینجا نمی خوام راجع به این اصول صحبت کنم). ولی به نظر میاد در نقد عکس، تمام حوزه هایی رو که میشه راجع به یک عکس درباره اش صحبت کرد آورده. منظور بنده از ایجاد این تاپیک، این بود که به نظر شما و دوستان دیگر، درباره کدوم قسمت نقد، برای این عکس می تونیم بنویسیم؟ و اگر بنویسیم چه می نویسیم؟

در این مورد هر کس ممکنه نظری داشته باشه

دقیقا به همین خاطر سوال رو مطرح کردم.

خودم وقتی به هر چیزی فکر می کنم که در رابطه با این عکس میشه نوشت، فکر می کنم بی ارزش به نظر میاد. لحظه ای رو تصور می کنم که ببننده ابتدا عکس رو می بینه و بعد سراغ نقد می ره، به نظرم دیگه خوندن نقد براش ارزشی نداره.

و دقیقا جمله بالای بنده، که نظر من هستش، می تونه به دلیل ضعف در نقد، برداشت نادرست از مفهوم نقد و ... باشه. برای دیدن نوشته هایی که خلاف جمله بالا رو نشون بدن این تاپیک مطرح شد.

و سوال دیگر بنده،

و یک سوال دیگر، فرض کنید این عکس را می بینیم و درباره عکاسی و اخلاق مطلبی می نویسیم. آیا این نوشته نقدی برای این اثر است؟ یا این اثر فقط برای شرح مطلب به کار رفته؟

به نظر دوستان، این هم سلیقه ای هستش؟ یا نقد تعریف دقیق تری داره که این موارد رو درون خودش / بیرون از خودش قرار میده؟

درباره این سوال آخر بنده، برای مثالی بهتر به + مراجعه کنید، این عکس رو در پستی از آقای روشن برای اولین بار دیدم. (فکر کنم در بخش عکاسی و اخلاق)

[Hoda Zaeimi]

سلام
موردی رو که شما مطرح کردید مدت زیادی برای من هم دغدغه بود و کماکان هست،شاید این حس رو بیشتر عکاسانی که کار خبری انجام می دهند درک کنند. برای من چندین بار اتفاق افتاده بود که نمی دونستم باید در لحظه ای خاص چه کنم؟! از هر کسی هم نظری شنیدم و دقیقا متوجه این مطلب شدم که نحوه عمل هر کس دقیقا در راستای طرز تفکر اون شخص هست.
اما من از میان تمام این گفت و شنود ها و بحث ها برای خودم به نتیجه ای رسیدم.نتیجه ای که به یقین برای بسیاری شاید بی ارزش و یا حتی غیر منطقی جلوه کنه.
به عنوان مثال می گم:
من هیچ وقت به نقد آثار هنری علاقه مند نبودم،و تا جایی که می تونستم از این موضوع دوری می کردم.اما بارها شده که در مورد کارم از دوستان حرفه ای تر و حتی غیر حرفه ای خواستم که با دیدی بسیار سخت گیرانه اثر من رو نقد و بررسی کنند(چه در مورد عکاسی و چه در مورد کارهای گرافیکی) چون می خواستم که به جز نگاه خودم نگاه های دیگری رو هم درک کنم و تک بعدی به موضوع نگاه نکنم.
اما در بعضی موارد خاص حتی به کسی اجازه ندادم که در مورد اثرم صحبتی کنه؛این کار به عقیده بعضی ها خودخواهی صرف هست و بس، اما برای من نه.من برای این کار دلایل محکمی دارم که شرح اون در اینجا مطلب رو بسیار طولانی خواهد کرد.
برای خود من هم بسیاری از آثار هنری معروف همین حکم رو داره. من همیشه معتقد بودم کاری که عمیق و پر معنا باشه خود گویای همه چیز هست،گاهی بعضی از تصاویر رو فقط باید دید و به قول شما فقط باید سکوت کرد. نه اینکه نشه در موردش حرفی زد، نه ،بلکه گاهی باید در سکوت ذهنی و کلامی رسید به معنای یک اثر.
اما خب این حرف نظر من نوعی هست و بس.بسیاری دقیقا خلاف این نظر رو دارند و معتقدند که هر اثری رو می شود و باید نقد کرد. و گاه به هر قیمتی که شده!!

در مورد اخلاق و عکاسی هم بهترین تصمیم گیرنده برای کار خودتون،خود شمایید و بس.
گاهی در لحظه ای قرار می گیرید که واقعا باید تصمیم بگیرید که بین دوربین و وجدان و روحتون یکی رو انتخاب کنید،در اون لحظه این خود شمایید که باید انتخاب کنید،و به یقین انتخاب بسیار سختی است.
نتیجه این همه پر حرفی در آخر اینکه من به شخصه یاد گرفتم که بسیاری از قانون هایی که ما به دنبالش هستیم تا شاید کار رو برای ما راحت تر کنه ،هنوز نوشته نشده و هیچ گاه هم نوشته نخواهد شد.
لحظه ای که شما سر برنامه ای باشید و با تمام وجود اشک بریزید تا جایی که حتی نتونید از پشت ویزور دوربین چیزی رو ببینید و می دونید که این اشک ریختن ها دقیقا به قیمت از دست دادن بهترین صحنه ها خواهد بود،و یا حتی اگر نقادی حرفه ای باشید و عکس هایی ببینید از دردهای جنگ و گرسنگی و فقر و قحطی و ... و نتونید چیزی بگید و یا حتی برای لحظاتی پلک بزنید، اینها همون قانونهای نانوشته هستند...

قانون هایی که اگر نوشته شده بود هیچ وقت عکاسی برای ثبت لحظه ای دست به خودکشی نمی زد،چون می دانست که این یک انجام وظیفه است و بس.

موفق و پیروز باشید