بحث در مورد دوربین های Lytro

[کوروش]

به نظرم این هم یک اسباب بازی دیگه است ! یعنی صرفا برای سرگرمی است و شاید برای عموم جالب باشه مثل دوربین موبایل و ... اما همانقدر که کسی با موبایل عکاس حرفه ای یا یک هنرمند شده ، با این هم ممکنه بشه . حالا بحث مصرف عمومی اش جای خود . قطعن برای عموم این وسیله جالبیه همونقدر که تب مگاپیکسل روی موبایل برای عموم مردم (که تکرار میکنم بیشتر وسیله ای است برای سرگرمی و یک آپشنی در حد هر آپشن دیگری که به جای خودش مفید میتونه باشه در حد یک چیزی که یک کاربرد عمومی داره مثل گرفتن این فیلمها یا عکسهای خانوادگی و دوربین مخفی یا فیلمهای یوتیوبی ولی نه بیشتر از اون ) البته نه اینکه بگیم دوربین موبایل بده یا این وسیله یا هر چیزی . در جای خودش اینها هم خوب هستند اما در همین حد که گفتم نه بیشتر از آن . اما اینکه بیایم فکر کنیم که کسی با دوربین موبایل عکاس حرفه ای یا یک هنرمند مطرح میشه اونهم با اون سنسور کوچکتر از نخود و اون لنزها و امکانات ... یک کمی زیادی خوش بینانه است ، این قضیه هم همینطوره .
فارغ از همه اینها باید گفت که یک تصور غلط عمومی وجود داره که از اتفاق انگاری جهانی هم هست.
اونهم اینه که ما باید بدونیم ابزار هنر خلق نمیکنه . ابزار صرفا وسیله است . فوکوس ، فاصله کانونی ، لنز ، دیافراگم ، سرعت و ... محدودیت نیستند که بخوایم بهشون غلبه کنیم . بلکه ابزاری هستند برای بیان هنری . حالا شاید یکی بپرسه چه فرقی میکنه که قبل از گرفتن شات این انتخاب ها و محاسبات و تصمیم ها ( ی راهبردی ) انجام بشن یا بعدش ؟ ولی فرق میکنه . این درست مثل این میمونه که بگیم قبل از ساختن ساختمون نقشه بکشیم یا بعدش !!

[azarigh]

سلام
تکنولوژی های جدید همیشه این طورین اولش زیاد به چشم نمیان!
مثلا تو دنیا ماشین گاز سوز نداشتن ولی الان دارن نقشه تولیدشو می کشن.
یا روزی که ایده کیسه هوا در خود رو مطرح شد همه خندیدن چون سرعت ماشین ها 50 تا بیشتر نبود.
الان دارن برای کارگزان ساختمانی و افراد مسن کیسه هوای بدن تولید می کنن!!
این دوربین الان اسباب بازی است ولی اگه وارد استفاده و توسعه بشه قابلیت اینو داره که یک نسل جدید تری رو شکل یده
در عین حال ممکنه مثل هزار تا تکنولوژی دیگه که به شکل پتنت باقی موندن فقط در همین حد بمونه.
بستگی به این داره که محصولات مد نظر چقدر در بازار کاربرد و فروش داشته باشه.
مثلا اگه D900F بتونه یک صحنه ورزشی رو طوری ثبت کنه که روی هر نقطه عکس مثلا توپ یا صورت سوسر بشه بعدا فوکوس کرد میتونه کاربرد داشته باشه.
زمان و بازار تعیین کننده عاقبت این گونه موارد هست.
اینه.

[hamed.asl]

به نظرم این هم یک اسباب بازی دیگه است ! یعنی صرفا برای سرگرمی است و شاید برای عموم جالب باشه مثل دوربین موبایل و ... اما همانقدر که کسی با موبایل عکاس حرفه ای یا یک هنرمند شده ، با این هم ممکنه بشه . حالا بحث مصرف عمومی اش جای خود . قطعن برای عموم این وسیله جالبیه همونقدر که تب مگاپیکسل روی موبایل برای عموم مردم (که تکرار میکنم بیشتر وسیله ای است برای سرگرمی و یک آپشنی در حد هر آپشن دیگری که به جای خودش مفید میتونه باشه در حد یک چیزی که یک کاربرد عمومی داره مثل گرفتن این فیلمها یا عکسهای خانوادگی و دوربین مخفی یا فیلمهای یوتیوبی ولی نه بیشتر از اون ) البته نه اینکه بگیم دوربین موبایل بده یا این وسیله یا هر چیزی . در جای خودش اینها هم خوب هستند اما در همین حد که گفتم نه بیشتر از آن . اما اینکه بیایم فکر کنیم که کسی با دوربین موبایل عکاس حرفه ای یا یک هنرمند مطرح میشه اونهم با اون سنسور کوچکتر از نخود و اون لنزها و امکانات ... یک کمی زیادی خوش بینانه است ، این قضیه هم همینطوره .
فارغ از همه اینها باید گفت که یک تصور غلط عمومی وجود داره که از اتفاق انگاری جهانی هم هست.
اونهم اینه که ما باید بدونیم ابزار هنر خلق نمیکنه . ابزار صرفا وسیله است . فوکوس ، فاصله کانونی ، لنز ، دیافراگم ، سرعت و ... محدودیت نیستند که بخوایم بهشون غلبه کنیم . بلکه ابزاری هستند برای بیان هنری . حالا شاید یکی بپرسه چه فرقی میکنه که قبل از گرفتن شات این انتخاب ها و محاسبات و تصمیم ها ( ی راهبردی ) انجام بشن یا بعدش ؟ ولی فرق میکنه . این درست مثل این میمونه که بگیم قبل از ساختن ساختمون نقشه بکشیم یا بعدش !!

سلام...تاحد کمی موافقم بانطرتون ...اما به نطر من قضیه اینه ک آیا دوربین فقط برای ثبت هنریه؟ چند درصد از ثبتهایی ک با دوربین گرفته میشه و استفاده میشه هنریه؟عکاسی علمی ک فقط بهترین کیفیت ثبت مهمه چی؟ یا هزار کاربرد دیگه ک فعلا از تصور هم خارجه... درسته تو بحث هنر ابزار مطرح نیست اما این دلیل به بی استفاده بودن ابزار جدید و یا اسباب بازی بودن نمیشه (و کسی هم ک بگه این ابزار هنر رو خلق میکنن سخت در اشتباهه..)چون با این تفسیر کلیت پیشرفت تکنولوژی مبیره زیر سوال. با نگاتیو هم (ک خودم شدیدا علاقع مندم بهش) میشه هنر خلق کرد پس دیگه دی800 و دی4 رو ...اسباب بازی اند؟مثلا برای ماکرو گرافی هایی ک نهایت شارپنس و عمق میدان مد نطره و ما محدودیت عمق میدان داریم میتونه این تکنولوزی مارو از شر گرفتن 40...80 یا 100 شات برای رسیدن به عکس با عمق میدان زیاد خلاص کنه... هیچ وقت پیشرفت تکنولوژِی رو با واژه ی اسباب بازی خراب نکنید....خواهشا والبته با این جمله هم کاملا مخالفم

"کسی با موبایل عکاس حرفه ای یا یک هنرمند شده ، با این هم ممکنه بشه" طبق فرمودتون ابزار هنر رو نمیسازه ک کسی با دوربین حرفه ای هنر مند بشه.. تو این زمونه هر کسی یه دوربین حرفه ای داره اما هنر کجاست؟

اینارو گفتم چون به نطرم پیشرف علم خیلی قابل احترامه برام.. امیدوارم رنجیده خاطر نشده باشید

موفق باشید

[RezaRad]

نظر من اینه که این تکنولوژیِ بسیار جالبیه و بهرحال هرکدام از غولهای صنعت تصویر برداری که بتونه این تکنولوژی رو به دوربینهاش اضافه کنه
برگ برنده ی بزرگی دردست خواهد داشت نسبت به رقبا.
ولی این که این دوربین تهدید ولو کوچک در مقابل دوربینهای حرفه ای باشه هرگز به ذهن کسی هم خطور نمیکنه

[کوروش]

اول اینکه دوستان عزیزی که پاسخ میدهند لطفا همه متن رو با دقت بخونند و بعد بر مبنای کل متن و نه پاسخگویی به یک تکه از متن جواب بدهند .
یعنی اینکه یک بخشی از متن رو جدا نکنند و بر مبنای اون نتیجه گیری کنند .
من در متن ام نوشتم :
" ...البته نه اینکه بگیم دوربین موبایل بده یا این وسیله یا هر چیزی . در جای خودش اینها هم خوب هستند اما در همین حد که گفتم نه بیشتر از آن . اما اینکه بیایم فکر کنیم که کسی با دوربین موبایل عکاس حرفه ای یا یک هنرمند مطرح میشه اونهم با اون سنسور کوچکتر از نخود و اون لنزها و امکانات ... یک کمی زیادی خوش بینانه است ، این قضیه هم همینطوره ... "
این جمله به وضوح یعنی من تکنولوژی ستیز نیستم و هر چیز جدیدی رو رد کنم .بلکه خودم هم با علاقه برخی از اونها رو دنبال میکنم مانند همین دوربین D800 که با رشد تکنولوژی رخ داده ، اما دارم میگم ذوق زدگی بابت یک سری از تکنولوژی های جدید یا بهتر بگم هر تکنولوژی جدیدی حتی در حد اسباب بازی هم از اون ور بوم افتادنه . چرا ؟!
مثالهام واضح بودن . دوربین موبایل حتی اگر صد مگاپیکسل هم بشه ، شاید این عددها و ارقام و این چیزها برای عموم مردم جالب باشه که موبایل صدمگاپیکسلی تو جیبم دارم و پز بده برای دیگران ولی اونی که عکاسه میدونه که با این لنزها با این سنسور با این دیافراگم ، سرعت ، تجهیزات و .... همه اینها باز هم فقط یک آپشنی است برای عموم جالب ولی نه برای یک عکاس حرفه ای یا هنرمند .
از اتفاق بسیاری از این ثبت کننده های اختراعات جدید ، میدونن دارن چی کار میکنن و از طرفی با جهت گیری درست ( استراتژی تبلیغاتی ) خودشون رو بر روی بازار هدف ( مخاطبان ) تعریف میکنند . اونها برای عموم مردم یک سری چیزها رو با آگاهی بولد میکنند و یک سری چیزها رو با آگاهی حذف میکنند !! چون میدونن که بهتره یک جاهایی وارد نشن .
حالا هر ثبت تصویری ، بله ممکنه یک محسناتی داشته باشه من هم در متن خودم اشاره کردم :
"...و یک آپشنی در حد هر آپشن دیگری که به جای خودش مفید میتونه باشه در حد یک چیزی که یک کاربرد عمومی داره مثل گرفتن این فیلمها یا عکسهای خانوادگی و دوربین مخفی یا فیلمهای یوتیوبی ولی نه بیشتر از اون..."
در نهایت باز حرفهای خودم رو تکرار میکنم :
"" ابزار هنر خلق نمیکنه . ابزار صرفا وسیله است . فوکوس ، فاصله کانونی ، لنز ، دیافراگم ، سرعت و ... محدودیت نیستند که بخوایم بهشون غلبه کنیم . بلکه ابزاری هستند برای بیان هنری "

دوس دارم یک مثال سینمایی بزنم اینجا : شاید تکنولوژی سینمای سه بعدی قشنگ باشه ، جالب باشه ، بامزه باشه ، باعث فروش بیشتر فیلمها بشه ، اما به مراتب فیلمهای سیاه و سفید ، افولس ، وایلدر ، هاوکز ، رنه ، کیتون نه تنها به هنر نزدیکتر بودند که خود هنر بودند .

[hamed.asl]

اول اینکه دوستان عزیزی که پاسخ میدهند لطفا همه متن رو با دقت بخونند و بعد بر مبنای کل متن و نه پاسخگویی به یک تکه از متن جواب بدهند .
یعنی اینکه یک بخشی از متن رو جدا نکنند و بر مبنای اون نتیجه گیری کنند .
من در متن ام نوشتم :
" ...البته نه اینکه بگیم دوربین موبایل بده یا این وسیله یا هر چیزی . در جای خودش اینها هم خوب هستند اما در همین حد که گفتم نه بیشتر از آن . اما اینکه بیایم فکر کنیم که کسی با دوربین موبایل عکاس حرفه ای یا یک هنرمند مطرح میشه اونهم با اون سنسور کوچکتر از نخود و اون لنزها و امکانات ... یک کمی زیادی خوش بینانه است ، این قضیه هم همینطوره ... "

تمام متن مطالعه شده بود دوست من...
من هم گفتم تا حد کمی باهاتون موافقم...اما استفاده از واژه ی اسباب بازی برای یک پیشرفت علمی کمی نا عادلانس...هرچند این پیشرفت کوچیک باشه(که از نظر من نیست) و فعلا بازار هدف عموم جامعه باشه...

اما با این مخالفم ک هنر رو وابسته به ابزار بدونیم...شما در جایی فرمودید :

اونهم اینه که ما باید بدونیم ابزار هنر خلق نمیکنه . ابزار صرفا وسیله است . فوکوس ، فاصله کانونی ، لنز ، دیافراگم ، سرعت و ... محدودیت نیستند که بخوایم بهشون غلبه کنیم . بلکه ابزاری هستند برای بیان هنری

اما قبلش فرمودید:

ما اینکه بیایم فکر کنیم که کسی با دوربین موبایل عکاس حرفه ای یا یک هنرمند مطرح میشه اونهم با اون سنسور کوچکتر از نخود و اون لنزها و امکانات ... یک کمی زیادی خوش بینانه است

سنسور کوچک دوربین های الان کیفیتی بهتر از نگاتیوهای معمول ای دارن ک زمانی استفاده میکردیم یا افراد پیش از ما 50 یا 100 سال پیش استفاده میکردند...اما بحث اینجاست ک سنسور کوچک یا برگ و کفیت بالا یا پایین هنر رو میسازه؟ ک بگیم با دوربین موبایل با سنسور کووچک نمیشه هنرمند شد؟(ک شما از واژه ی هنر مند مطرح استفده کردید ک باز جای تامل داره ک هنر فقط نزد کسی هست ک مطرح باشه؟ کسی ک فقط یک یا چند عکس خوب گرفته و کس شاید هیچ وقت مجموعه عکسهاش رو نبینه هنرمند نیست؟)

اما در موردحرفه ای شدن حق با شماست برای کار حرفهای (مثلا عکاسی از مجلس عروسی!) نیاز به ابزار حرفه ایه و یا برای چاپ بزرگ نیاز به ابزار حرفه ای هست و هزاز کار دیگه که نیازی به گفتنش نیست...اما در نهایت نطرم اینه ک با پیش پا افتاده ترین ابزار ثبت نور هم میشه هنر خلق کرد فارق از بحث کیفیت و....
و در نهایت نطراون رو به این مجموعه عکس ک با موبایل گرفته شده جلب مکینم...

The Mobile Photo Awards

موفق باشید :)

[کوروش]

من با احترام به نظر شما متوجه کلام شما شدم .
خیلی صحبت خاصی اضافه بر گفته هامون ندارم به ویژه اینکه در یک سری مسایل توافق نظر داریم .
اما در مورد اسباب بازی خطاب دادن بیشتر تاکید بر بحث سرگرمی این ابزار و ابزارهای مشابه است ، نظرم رو نسبت به این تکنولوژی و در این لحظه گفتم و فکر میکنم تا مدتها نیز همینطور باشه . کما اینکه دوربین موبایل هم بنا بر نظر بسیاری از دوستان همین کارکرد رو داره . یک آپشن برای یک سری کارهایی . باید گفت که این ها یکسری آپشن هایی هستند که یک سری کاربردهای عمومی و برای عموم دارند و نه حرفه ای .
اما با این جمله نیز کاملن مخالفم و فکر میکنم که نظر شخصی هم نیست بلکه همه دوستانی که کار حرفه ای عکاسی کردند و مطالب و منابع موجود این گزاره در متن شما درست نیست :
"سنسور کوچک دوربین های الان کیفیتی بهتر از نگاتیوهای معمول ای دارن ک زمانی استفاده میکردیم یا افراد پیش از ما 50 یا 100 سال پیش استفاده میکردند...اما بحث اینجاست ک سنسور کوچک یا برگ و کفیت بالا یا پایین هنر رو میسازه؟"
هنوز که هنوزه این اتفاق نیافتاده . درسته که نگاتیو به دلایل بسیاری در حاشیه قرار گرفته و رو به منسوخ شدن رفته اما هیچکدام ، دقیقا هیچکدام به خاطر پایین تر بودن کیفیت نگاتیو نسبت به دیجیتال نبودند و نخواهند بود، بلکه به خاطر فرایندهای دیگه ای بودند منجمله :
سهولت کار با دوربین دیجیتال ، فرایندهای پست پروسسینگ راحت تر ، کار با ابزارهای راحت تر و حتی خانگی به جای استودیوها و یا تاریک خانه های نگاتیو ، امکان بازبینی آنی تصویر و دخل و تصرف در آن یا حتی پاک کردن تصاویر نامطلوب ، امکان گرفتن تعداد عکسهای بسیار بیشتر نسبت به حلقه نگاتیو ، و حذف مراحل ظهور و چاپ و .... ارزان تر بودن کل این فرایند و ....
با همه اینها هنوز هستند عکاسان حرفه ای ایی که برای دست یابی به بالاترین کیفیت ، هنوز از نگاتیو استفاده میکنند .
و سر آخر اینکه صدالبته شاید نگاتیو صد سال پیش هنوز نگاتیوهای ارتوکروم بوده اند اما همین تکنولوژی دیجیتال نه پنجاه سال بلکه پنج سال پیش هم اکنون نزدیک به منسوخ محسوب می شوند .

و البته یک نکته : بله با هر چیزی میشه اثر هنری خلق کرد . الان حتی با بریده کاغذ و مقوا و قوطی کنسرو و چوب کبریت هم اثر هنری خلق میکنند . اما اینها هیچ کدام به معنای این نیست که چوب کبریت یک ابزار متعارف هنری است . ممکنه کسانی با گوشی موبایل هم بیان شروع کنن به خلق یک سری آثار هنری . اما اون داستان اش فرق میکنه . اونها یک سری علاقمندان هنر پاپ هستند که فلسفه اشون اینه که هنر رو با هر چیزی خلق کنن ، هر چیزی که در دسترس همه هست . خب بکنند . خیلی هم خوب . اما اینها دلیل بر این نمیشه که اون ابزار برای این کاره و یا برای کار حرفه ای است .

[kiavash]

به نظرم این هم یک اسباب بازی دیگه است ! یعنی صرفا برای سرگرمی است و شاید برای عموم جالب باشه مثل دوربین موبایل و ... اما همانقدر که کسی با موبایل عکاس حرفه ای یا یک هنرمند شده ، با این هم ممکنه بشه . حالا بحث مصرف عمومی اش جای خود . قطعن برای عموم این وسیله جالبیه همونقدر که تب مگاپیکسل روی موبایل برای عموم مردم (که تکرار میکنم بیشتر وسیله ای است برای سرگرمی و یک آپشنی در حد هر آپشن دیگری که به جای خودش مفید میتونه باشه در حد یک چیزی که یک کاربرد عمومی داره مثل گرفتن این فیلمها یا عکسهای خانوادگی و دوربین مخفی یا فیلمهای یوتیوبی ولی نه بیشتر از اون ) البته نه اینکه بگیم دوربین موبایل بده یا این وسیله یا هر چیزی . در جای خودش اینها هم خوب هستند اما در همین حد که گفتم نه بیشتر از آن . اما اینکه بیایم فکر کنیم که کسی با دوربین موبایل عکاس حرفه ای یا یک هنرمند مطرح میشه اونهم با اون سنسور کوچکتر از نخود و اون لنزها و امکانات ... یک کمی زیادی خوش بینانه است ، این قضیه هم همینطوره .
فارغ از همه اینها باید گفت که یک تصور غلط عمومی وجود داره که از اتفاق انگاری جهانی هم هست.
اونهم اینه که ما باید بدونیم ابزار هنر خلق نمیکنه . ابزار صرفا وسیله است . فوکوس ، فاصله کانونی ، لنز ، دیافراگم ، سرعت و ... محدودیت نیستند که بخوایم بهشون غلبه کنیم . بلکه ابزاری هستند برای بیان هنری . حالا شاید یکی بپرسه چه فرقی میکنه که قبل از گرفتن شات این انتخاب ها و محاسبات و تصمیم ها ( ی راهبردی ) انجام بشن یا بعدش ؟ ولی فرق میکنه . این درست مثل این میمونه که بگیم قبل از ساختن ساختمون نقشه بکشیم یا بعدش !!

دوست عزیز اول اینکه این اسباب بازی که شمامی فرمایید پایان نامه یک دکتروتحصیلکرده ازدانشگاه استنفوردهست(Ren Ng, PHD)
اینم پایان نامشه: http://www.lytro.com/renng-thesis.pdf
دوم اینکه مقصودازنواوری وسیله ساخته شده توسط شرکت لایترو نیست، بلکه نواوری اقای نگ هست ، همونطورکه قبلا عکس ها روی فیلم ثبت میشد،بعدروی سنسوردیجیتال، حالاروی این سنسورهای جدیدو موضوع اینه که:
اگه خودشمادوربینی دربازارباشه که امکانات مثلا D4رو داشته باشه وازتکنولوژی های این دوربین هم بهره مندباشه(مثلا۲سال دیگه) ایا حاضریدحتی بااختلاف ۱میلیون بیشتراین دوربین روبگیرید ویاهمون D4رومیخریدوبقیه زحمت رومیسپارید به یه دست هنرمند؟ راستش اگه من باشم دوست دارم هنررو راحت تر، ثبت کنم.
موضوع دیگه اینه که اگه این شرکت تکنولوژی های حال حاضرکنون یا نیکون رو بتونه بدست بیاره که برندست وسرنوشت کنون ونیکون ؟؟در غیراینصورت که بایدشریک برای خودش پیداکنه.

[کوروش]

دوست عزیز اول اینکه این اسباب بازی که شمامی فرمایید پایان نامه یک دکتروتحصیلکرده ازدانشگاه استنفوردهست(Ren Ng, PHD)
اینم پایان نامشه: http://www.lytro.com/renng-thesis.pdf
دوم اینکه مقصودازنواوری وسیله ساخته شده توسط شرکت لانترونیست، بلکه نواوری اقای نگ هست ، همونطورکه قبلا عکس ها روی فیلم ثبت میشد،بعدروی سنسوردیجیتال، حالاروی این سنسورهای جدیدو موضوع اینه که:
اگه خودشمادوربینی دربازارباشه که امکانات مثلا D4رو داشته باشه وازتکنولوژی های این دوربین هم بهره مندباشه(مثلا۲سال دیگه) ایا حاضریدحتی بااختلاف ۱میلیون بیشتراین دوربین روبگیرید ویاهمون D4رومیخریدوبقیه زحمت رومیسپارید به یه دست هنرمند؟ راستش اگه من باشم دوست دارم هنررو راحت تر، ثبت کنم.
موضوع دیگه اینه که اگه این شرکت تکنولوژی های حال حاضرکنون یا نیکون رو بتونه بدست بیاره که برندست وسرنوشت کنون ونیکون ؟؟در غیراینصورت که بایدشریک برای خودش پیداکنه.

اینکه این کار پایان نامه یک دکتر هست ، یعنی عالیه ؟! مگه دیگر اختراعات رو چه کسانی انجام میدن ؟! تعدادی بی سواد ؟! مثلن تکنولوژی سنسورهای نیکون و پردازشگر های اونها رو ؟
دوست گرامی ، این صحبت ها باعث ارزش دهی به یک چیز نمیشه . روزانه صدها و هزاران اختراع توسط بسیاری در این موارد تولید و ثبت میشه که از اتفاق بسیاری از اونها هم در لابراتوارهای پیشرفته و توسط افرادی دانشمند خلق میشن اما لزوما به معنای خارق العاده بودن همه این اختراعات نمیشن . برخی میگیرن برخی محو میشن . شما اگر از این وسیله خوشتون اومده ، باشه . نه تنها بد نیست که خوبه . قبلن هم گفتم . فقط من در پاسخ به اون انتظارات اغراق آمیز که به زودی این دوربینها جای اون دوربین ها رو میگیره و چرا نیکون و کانن دست رو دست گذاشتن و ....!!!!! نظرم رو گفتم که نخیر اینطوری هم نیست . اونها هم مشتی بی سواد نیستن که نفهمن دارن چی کار میکنن . بسیار بیشتر از من و شما و همه دوستان هم از کارشون و آینده کاری اشون سر در میارن .
دوربین D4 هم با امکانات این دوربین فعلن یک سوژه علمی تخیلی است . تخیل هیچ چیز بدی نیست که از اتفاق باعث پیشرفتهای بسیاری می شود اما باید مرز بین تخیل و واقعیت رو هم در نظر گرفت .
حالا اگر کسی دوربینی بسازه که تصویر سه بعدی مجازی شبیه به ویرچوال رئالیتی خلق کنه طوری که انگار تصویر و واقعیت قاطی شدن، در بسیاری از فیلم های علمی تخیلی هست . شاید پنجاه سال دیگه اینطوری بشه . ولی من به این فقط به عنوان یک امکان ارتباطی ( و نه وسیله خلق اثر هنری ) نگاه میکنم . ( نه من همه اون نوابغ خالق اون آثار هم مثل ایزاک آسیموف همینطوری نگاه کردن !)

[kiavash]

خوب شکی در اینکه پژوهشگران نیکون وکنون و... هم مهندسان معتبری هستند نیست،منم منکرنشدم که دادا. گفتیم این وسیله هم اسباب بازی نیست ودیگه اینقدرهم تحقیرشدنی نیست.هرچی باشه برای این پایان نامه جایزه علمی ACM سال ۲۰۰۷ رو برده. نمی دونم کجای این قضیه اینقدر رویایی هست که میگیدبایدتوفیلمهای تخیلی بایددنبالش بود؟ یعنی واقعا دوربین عکاسی ۳بعدی بعیدتروعجیب ترازدوربین های فیلمبرداری حرفه ای که امثال دههافیلم ۳بعدی هالیوودباهاش ساخته شده هست؟اونم بااینکه نسخه ابتداییه اون ساخته شده؟بعیدترازفیلمبرداریSLRه� �هست؟tvسه بعدی بدون عینک؟... ۵۰ سال؟فیلم علمی تخیلی؟ والااینطور نیست دیگه اینقدر سخت نیست داستان. مگه میخوان کیمیاگری کنن داداش؟
الان دیگه خیلی ازمحاسبات وازمایش هارو کامپیوترهاوشبیه سازهاانجام میدن واسه همین خیلی ازتحقیقات زودترازقبل به نتیجه میرسه.واسه همین این چندساله علم واقعا پیشرفتش بیشترازدهه های پیشین بوده.
به هرحال اونقدرهم فکرنمی کنم کش دادنی باشه این قضیه.
مثل بسیاری دیگه ازتکنواوژی هایی که هرروزه خبرش میادوخیلی زودبه واقعیت تبدیل میشه ، اینم میتونه به راحتی اب خوردن وارد دوربین های حرفه ای بشه.البته توسط lytro بعیده چون اون به اندازه شرکتهای اصلی این صنعت علم برای رقابت نداره درکوتاه مدت . اما:
فقط کافیه که شرکتهای بزرگ وقدرتمند این صنعت صلاح بدونن که این تکنولوژی واردعرصه بشه وبه منافعشون خدشه ای واردنمیشه ، اون وقت واردمیشه.همین.
من یه سوال پیش اومده بود برام که تقریبا جوابشوگرفتم . ممنون ازهمه دوستان وببخشید.