39 مگا پیکسل

[Amateur]

بله شاید اینطور باشد...

اما موضوع ماست و ترشی و اینها نیست....!

موضوع یک بحث علمی است و هیچکدام از دوستان و بنده قصد جانبداری از ماست های خودمان را نداریم...چون ما فقط از این ماست ها میخوریم ، نه آنها را میسازیم و نه.....

باید چاپ کرد و دید....

اما آیا شما با آن برداشت بنده موافق هستید....؟

بیش از یک مقدار به نظرم غیر کاربردی است...

منظورم این نیست که 39 مگاپیکسل غیر کاربردی است ، شاید این حد به اندازه ی چشم انسان ( حدود 600 مگاپیکسل ) باشد.....

بنده دلیل علمی و رفرنس معتبری برای این برداشتم ندارم....

شما ظاهراً می خواهید از زاویه ی علمی به این مسئله نگاه کنید اما از طرف دیگر می گویید که در این زمینه چندان اطلاعاتی ندارید و در واقع، نظر علم را در این باره نمی دانید! پس گفتگوی ما یک بحث علمی نمی تواند باشد.
وانگهی، علم چه می تواند بگوید وقتی که من نمونه ها را با چشم می بینم و می توانم بفهمم که کدامیک وضوح بیشتری دارد؟ این کار را در واقع یکی از دوستان من کرده بود: او از هر دوربین دیجیتال نیمه حرفه ای و حرفه ای، یک نمونه عکس ــ در شرایط نوری یکسان ــ به دست آورده و در سایز بزرگ چاپ کرده بود. ما این عکسها را به هر کس که نشان می دادیم (کسانی که نمی دانستند هر عکس از چه دوربینی است و اصلاً با نام دوربین ها آشنا نبودند) دستشان را بعنوان بهترین انتخاب، روی نمونه هایی می گذاشتند که تعداد پیکسلهایشان بالاتر از بقیه بود. در این آزمایش باید اقرار کنم که خیلی ها به زحمت می توانستند بین عکس گرفته شده توسط Canon Eos 1Ds MarkII و Mamiya ZD بهترین را برگزینند.
اما می خواهم بگویم: این موضوع که ما از چه فاصله ای به تماشای عکس می نشینیم، ارتباطی به ماهیت عکس ندارد. این مسلم است که باید از فاصله ای مناسب، هر چیزی را تماشا کرد. شما اگر یک عکس 15×10 را هم به دماغتان بچسبانید، نمی توانید آن را ببینید؛ دیگر چه رسد به یک بیلبورد. بنابراین مقدار فاصله ی مناسب ما برای بهتر دیدن یک عکس، مسئله ای است که باید رعایت شود و نمی توان این موضوع را که چشم ما از 30 سانتیمتری نمی تواند یک بیلبورد را خوب ببیند، بعنوان دلیل هدر رفتن پیکسلهای آن عکس، اقامه کرد و به چنین اشتباهی، جنبه ی علمی داد!
جالب تر از همه این است که شما رزولوشن چشم انسان را 600 مگاپیکسل می دانید و از طرف دیگر می گویید در عکس 39 مگاپیکسلی، تعداد بسیاری از پیکسلها به هدر می روند! آیا جز این است که از کلام شما باید اینگونه برداشت کرد که چشم ما نمی تواند آن مقدار پیکسل را ببیند؟ آن هم چشمی که شما مشخصه و قدرت شگفت انگیز بینایی اش را در عدد 600 رقم زده اید!!!

تا جایی که چشم، توان دیدن و بازشناختن دارد می توان پیکسلها را بالا برد و تصویری درخور بینایی انسان، خلق کرد. حقیقت این است. معیار، چشم ماست و ما همه برای چشم، کار می کنیم و باید معجزه ی بینایی را پاس بداریم و آنچه را که سزاوار اوست، در برابرش به نمایش بگذاریم.

[Kaveh Ghobadi]

شما ظاهراً می خواهید از زاویه ی علمی به این مسئله نگاه کنید اما از طرف دیگر می گویید که در این زمینه چندان اطلاعاتی ندارید و در واقع، نظر علم را در این باره نمی دانید! پس گفتگوی ما یک بحث علمی نمی تواند باشد.
وانگهی، علم چه می تواند بگوید وقتی که من نمونه ها را با چشم می بینم و می توانم بفهمم که کدامیک وضوح بیشتری دارد؟ این کار را در واقع یکی از دوستان من کرده بود: او از هر دوربین دیجیتال نیمه حرفه ای و حرفه ای، یک نمونه عکس ــ در شرایط نوری یکسان ــ به دست آورده و در سایز بزرگ چاپ کرده بود. ما این عکسها را به هر کس که نشان می دادیم (کسانی که نمی دانستند هر عکس از چه دوربینی است و اصلاً با نام دوربین ها آشنا نبودند) دستشان را بعنوان بهترین انتخاب، روی نمونه هایی می گذاشتند که تعداد پیکسلهایشان بالاتر از بقیه بود. در این آزمایش باید اقرار کنم که خیلی ها به زحمت می توانستند بین عکس گرفته شده توسط Canon Eos 1Ds MarkII و Mamiya ZD بهترین را برگزینند.
اما می خواهم بگویم: این موضوع که ما از چه فاصله ای به تماشای عکس می نشینیم، ارتباطی به ماهیت عکس ندارد. این مسلم است که باید از فاصله ای مناسب، هر چیزی را تماشا کرد. شما اگر یک عکس 15×10 را هم به دماغتان بچسبانید، نمی توانید آن را ببینید؛ دیگر چه رسد به یک بیلبورد. بنابراین مقدار فاصله ی مناسب ما برای بهتر دیدن یک عکس، مسئله ای است که باید رعایت شود و نمی توان این موضوع را که چشم ما از 30 سانتیمتری نمی تواند یک بیلبورد را خوب ببیند، بعنوان دلیل هدر رفتن پیکسلهای آن عکس، اقامه کرد و به چنین اشتباهی، جنبه ی علمی داد!
جالب تر از همه این است که شما رزولوشن چشم انسان را 600 مگاپیکسل می دانید و از طرف دیگر می گویید در عکس 39 مگاپیکسلی، تعداد بسیاری از پیکسلها به هدر می روند! آیا جز این است که از کلام شما باید اینگونه برداشت کرد که چشم ما نمی تواند آن مقدار پیکسل را ببیند؟ آن هم چشمی که شما مشخصه و قدرت شگفت انگیز بینایی اش را در عدد 600 رقم زده اید!!!

تا جایی که چشم، توان دیدن و بازشناختن دارد می توان پیکسلها را بالا برد و تصویری درخور بینایی انسان، خلق کرد. حقیقت این است. معیار، چشم ماست و ما همه برای چشم، کار می کنیم و باید معجزه ی بینایی را پاس بداریم و آنچه را که سزاوار اوست، در برابرش به نمایش بگذاریم.

والله بنده هم فرضیه ی خود را رسمیت ندادم....

دیدید که عرض کردم رفرنس علمی پیدا نکرده ام......

اگر پیدا کنم حتما لینک میدهم.....

درباده ی فرمایش شما....

بنده عرض کنم که ، شما نمی توانید دو عکس را با یک شرایط بگیرید.....

میدانید که لنز های این دو دوربین قطعا و یقینا یکی نبوده پس در نتیجه تاثیر زیادی خواهد داشت...

اما در اینکه تصاویر دوربین های فول فریم و لارج فرمت و مدیوم فرمت دارای کیفیت بیشتر هستند شکی ندارم....

اما اینکه چشم انسان 600 مگاپیکسل است ، باید عرض کنم که حتما که نباید تصویر 600 مگاپیکسلی را تشخیص دهد....

چشم بنده و شما قادر به تشخیص پیکسل ها نیست ...

به نظر م ( نظر شخصی بنده ) چشم از یک حد بیشتر را نمیتواند ببیند ، شاید دکتر روشن بتوانند بیشتر راهنمایمان کنند ؛ اما همان طور که چشم قدرت تشخیص اشعه های مادون قرمز و ماورا بفنش را ندارد و در یک طیف خاص و نور مرعی امکان بینایی دارد ، و تنها ابزار ها میتوانند آن طول موج را دریافت کنند ، چشم هم بیش از یک سری محدود از پیکسلها ( شاید 10 شاید 1000 ) قادر به بینایی و تشخیص نیست...

دامنه ی بینایی چشم انسان و دینامیک رنج آن بسیثار شگفت انگیز است...
نمیدانم که نمونه عکس های دوربین جدید سیگما را دیده اید یا نه ، اما واقعا شگفت انگیز است ، به نظرم هیچ ( تاکیید میکنم هیچ )سنسوری قادر به ثبت این دامنه ی رنگی نیست.......

در مورد تعداد پیکسل ها کاوه جان و یا دکتر روشن و یا آرش عزیز و یا جناب محبی اگر نظر دهند ممنون میشوم چرا که بنده هنوز نتوانسته ام دلیل قاتع کننده ای پیدا کنم.......

اما اینکه در یک ابعاد مثلا 50*70 دو تصویر یکی مارک 2 و دیگری مامیای مورد نظر را چاپ کنیم و نشان دهیم به نظرم فرثی دیده نشود...در ابعاد بزرگ تر بله اما تا این سایز فکر نکنم.....

[Amateur]

والله بنده هم فرضیه ی خود را رسمیت ندادم....

دیدید که عرض کردم رفرنس علمی پیدا نکرده ام......

اگر پیدا کنم حتما لینک میدهم.....

درباده ی فرمایش شما....

بنده عرض کنم که ، شما نمی توانید دو عکس را با یک شرایط بگیرید.....

میدانید که لنز های این دو دوربین قطعا و یقینا یکی نبوده پس در نتیجه تاثیر زیادی خواهد داشت...

اما در اینکه تصاویر دوربین های فول فریم و لارج فرمت و مدیوم فرمت دارای کیفیت بیشتر هستند شکی ندارم....

اما اینکه چشم انسان 600 مگاپیکسل است ، باید عرض کنم که حتما که نباید تصویر 600 مگاپیکسلی را تشخیص دهد....

چشم بنده و شما قادر به تشخیص پیکسل ها نیست ...

به نظر م ( نظر شخصی بنده ) چشم از یک حد بیشتر را نمیتواند ببیند ، شاید دکتر روشن بتوانند بیشتر راهنمایمان کنند ؛ اما همان طور که چشم قدرت تشخیص اشعه های مادون قرمز و ماورا بفنش را ندارد و در یک طیف خاص و نور مرعی امکان بینایی دارد ، و تنها ابزار ها میتوانند آن طول موج را دریافت کنند ، چشم هم بیش از یک سری محدود از پیکسلها ( شاید 10 شاید 1000 ) قادر به بینایی و تشخیص نیست...

دامنه ی بینایی چشم انسان و دینامیک رنج آن بسیثار شگفت انگیز است...
نمیدانم که نمونه عکس های دوربین جدید سیگما را دیده اید یا نه ، اما واقعا شگفت انگیز است ، به نظرم هیچ ( تاکیید میکنم هیچ )سنسوری قادر به ثبت این دامنه ی رنگی نیست.......

در مورد تعداد پیکسل ها کاوه جان و یا دکتر روشن و یا آرش عزیز و یا جناب محبی اگر نظر دهند ممنون میشوم چرا که بنده هنوز نتوانسته ام دلیل قاتع کننده ای پیدا کنم.......

اما اینکه در یک ابعاد مثلا 50*70 دو تصویر یکی مارک 2 و دیگری مامیای مورد نظر را چاپ کنیم و نشان دهیم به نظرم فرثی دیده نشود...در ابعاد بزرگ تر بله اما تا این سایز فکر نکنم.....

عدد 600 را شما به میان آوردید و من نمی دانم 576 درست است یا 120 یا هر عدد دیگری!
اما این را می دانم که اگر بینایی انسان، قادر به دیدن پیکسلهایی در حد آنچه که Hasselblad H3D عرضه می کند نبود، چنین دوربینی هرگز ساخته نمی شد و اصلاً وجودش معنا پیدا نمی کرد! چون همان طور که قبلاً هم گفتم همه ی این کارها در واقع، خدمتگزاری ما در پیشگاه «چشم» است و ما در ارتقاء فن عکاسی تا آنجا پیش می رویم که چشم ما توان دیدن داشته باشد.
من بر اساس ارزیابی چشم خودم ــ که در اینجا معیار من است ــ می گویم که چشم انسان، خیلی بیشتر از این را هم می تواند ببیند و آنچه که در عکس، ثبت می شود با آنچه که از راه چشم در ذهن من می تابد، قطره ای نیز در برابر دریا نیست.

در ضمن من از شرایط کاملاً مساوی عکسها سخنی نگفتم و می دانم که بطور قطع نمی توان دست به سنجشگری زد. من از یک آزمایش ساده در میان مردم عادی حرف زدم که وقتی عکسهای گرفته شده در زیر نور آفتاب از دوربین های گوناگون را در برابرشان می گذاری و می پرسی کدامیک وضوح و شفافیت بیشتری دارد، روی عکسهایی با تعداد پیکسلهای بالاتر، انگشت می گذارند. در برابر این قطعیتِ برخاسته از بینایی چشم، کدام علم است که بیاید و بگوید: «نه، تو اشتباه می بینی! آن ده مگاپیکسلی با این سی و نه مگاپیکسلی، هیچ فرقی ندارد!». چنین علمی، عین جهل است.

درباره ی نوشته ی قبلی اتان نکته ای به خاطرم آمد.
سخن بر سر ماست و ترشی اش بود. باید بگویم که عکاس لازم نیست سازنده ی دوربین هم باشد. باید پا را از این هم فراتر گذاشت و گفت: هم اکنون سازندگان دوربین در خدمت عکاسان اند.

[Persian]

اما این را می دانم که اگر بینایی انسان، قادر به دیدن پیکسلهایی در حد آنچه که Hasselblad H3D عرضه می کند نبود، چنین دوربینی هرگز ساخته نمی شد و اصلاً وجودش معنا پیدا نمی کرد! چون همان طور که قبلاً هم گفتم همه ی این کارها در واقع، خدمتگزاری ما در پیشگاه «چشم» است و ما در ارتقاء فن عکاسی تا آنجا پیش می رویم که چشم ما توان دیدن داشته باشد.

به طور حتم این مسئله به سایز پرینت برمیگردد یعنی در سایز 10 در 15 چشم فرقی بین 30 مگاپیکسل و 3 مگاپیکسل نمی بیند. البته در سایزهای بزرگ این تفاوت فاحش است.

[nmroshan]

منظور عکاسباشی در بهترین و بالاترین شرایط بود....

همه ی ما عکس هایی با سایز بزرگ چاپ کرده ایم ( تازه با چاپ های ایران ) و کیفیت عالی را دیده ایم....

بعد اینکه بنده هم با 10 مگاپیکسل با ابعاد 50*70 چاپ داشته ام و بسیار عالی بود....

اما به نظرم یک قانونی وجود دارد ، چه قانونی ؟

این که مثلا شما یک کاغذ A4 رو در یک فاصله ی معین مثلا 30 سانتی متری دارای بهترین وضوح و بالاترینکیفیت است. وقتی ابعاد بزرگ تر میشود باید از فاصله ی عقب تری این کادر را دید ، و مثلا یک پوستر با ابعاد چند متر در چند متر رو نمیتوان از فاصله ی مثلا 30 سانتی دید..متاسفانه بنده ضریب و یا معادله ای در این مورد را بلد نیستم...

به نظرم بالا تر از این کیفیت هدر رفتن پیکسل ها است و گسترده تر از دید چشم انسان است و دیگر نیازی به آن نداریم...

مثلا یک بیلبور را در فاصله ی حداقل 50 متری باید دید ، حالا هرچقدر هم پیکسل های بیشتری داشته باشد به نظرم غیر کاربردی است و هدر میرود....


به نظر دوستان این طور نیست ؟

در همین زمینه:
http://www.akkasee.com/digitalcamera...ves/007220.php

[Kaveh Ghobadi]

اول اینکه این سایت عکاسی ما گنجینه ای است ارزشمند....واقعا ارزشمند.....

از جناب دکتر روشن برای یادآوری این مقاله ی ارزشمند بسیار سپاسگذارم......

جناب دکتر همیشه مشتاق مقالات شیرین شما هستیم.....

دوستان برای شفافیت بیبشتر حتما لینک را مرور کنید...

این هم رفرنس علمی.....رفرنس علمی بهتر از دکتر روشن پیدا نمیکنید.....

[Farzam53]

سلام خدمت همه دوستان عزیز
مرجع سایز های پرینتی که من نوشتم صفحه 23 از منوال دوربین نیکون دی 80 است و منظور از آن سایز چاپ سایز با کیفیت 200dpiاست وگرنه با کیفیت مثلاً 50dpiخوب سایز چاپ عکس را میتوان بزرگتر کرد.
مرجع تعداد پیکسل چشم انسان آقای فواد نجف زاده مدرس نورپردازی دانشکده صدا و سیما است.
اینکه از چه فاصله ای باید چه عکسی را دید و تعداد پیکسل ها معادل با استفاده از علم مثلثات و با توجه به زاویه نرمال 45 تا 47 درجه و فاصله تا سوژه قابل محاسبه است .

[Farzam53]

1