برای هر شات چقدر زمان صرف میکنید ؟

سلام.....

خیلی وقت بود قصد ایجاد این تاپیک رو داشتم ....

دوستان در این تاپیک که امیدوارم فعال باشه ، تشریف بیارید و با نمونه عکس هایی که قرار میدهید توضیح دهید که چقدر زمان صرف گرفتن این شات کرده اید و چقدر ( قبل از آن چند صدم ثانیه) برای این شات تصیمیم گیری کرده و پشت ان شات چقدر فکر بوده و اینکه آیا با اولین دید و نگاه توانسته اید ان شات رو بزنید و یا اینکه تغییری در چیدمان اجزا داشتید ، نور پردازی هایی که اعمال کرده اید و در کل تجربه ی خودتون در باره ی یک شات که میزنید رو بیان کنید .

بنده به نظرم برای هر شات بسیار فکر میکنم و زیاد عجله به خرج نمیدهم ، روزی با یکی از دوستان برای عکاسی بیرون رفته بودیم ، بنده و ایشان در حال عکاسی بودیم که دیدم ایشان مموری 2 گیگ خود را پر کرده اند و بنده هنوز شاید 20 شات گرفته بودم ، این دوست عکاس خوبی است و عکس های خوبی از او دیده ام ، بعد پرسیدم که چطور به این زودی ، ایشان فرمود زود نیست تو خیلی کند هستی !!!!!! بعد عکس ها را با هم مقایسه کردیم تعدادی عکس از میان عکس ها انتخاب کرده بود و با عکس های من بسیار شبیه بود و تقریبا در یک رده .

حالا سوال آیا ما مدام در حال چکاندن شاتر باشیم بهتر است یا اینکه کمتر شاتر را به صدا دربیاوریم ؟

دوستان عکس هایی قرار داده و بحث کنند تا بنده و دیگران استفاده کنیم.....

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Kaveh_ghobadi

بنده به نظرم برای هر شات بسیار فکر میکنم و زیاد عجله به خرج نمیدهم ، روزی با یکی از دوستان برای عکاسی بیرون رفته بودیم ، بنده و ایشان در حال عکاسی بودیم که دیدم ایشان مموری 2 گیگ خود را پر کرده اند و بنده هنوز شاید 20 شات گرفته بودم ، این دوست عکاس خوبی است و عکس های خوبی از او دیده ام ، بعد پرسیدم که چطور به این زودی ، ایشان فرمود زود نیست تو خیلی کند هستی !!!!!! بعد عکس ها را با هم مقایسه کردیم تعدادی عکس از میان عکس ها انتخاب کرده بود و با عکس های من بسیار شبیه بود و تقریبا در یک رده .

---

اين موضوع چند هفته پيش كه براي نقد عكسها رفته بودم نگارخانه ماه و مهر بين مراجعه كننده ها و آقاي نادر داودي مورد بحث قرار گرفت آقاي داودي ميگفت تا مي تونيد عكس بگيريد و بعضي از حاضرين ميگفتن اول تفكر بعد عكس
به نظرم اين يه مورد خوبه براي بحث اما كاوه جان حرف و لپ كلام آقاي داوودي اين نبود كه تفكر نباشه بيشتر اين بود كه از سوژه تا ميتونيد از جهات مختلف و با پارامتر هاي مختلف عكس بگيريد و اختلافها رو بررسي كنيد تا تفكر تون بهتر بشه اميد وارم اينجاي موضوع رو دوستان تو بحث قاطي نكنن

يه شوخي
بخاطر صداي شاتر دوربين آلفا بهتره كمتر شات زد و بيشتر فكر كرد واسه آلودگي صوتي محل عكاسي گفتم بخدا

نقل قول:

---

آقاي داودي ميگفت تا مي تونيد عكس بگيريد

---

فکر میکنم راجع به عکسهای خبری این حرف رو میزد .
اما من تقریبا دارم به این نتیجه میرسم که احترام شاتر را باید نگه داشت .
شاتر نباید به راحتی فشار داده شود .
هرچند که دقیقا برعکس عمل میکنم.

سلام...

نقل قول:

---

اما من تقریبا دارم به این نتیجه میرسم که احترام شاتر را باید نگه داشت .
شاتر نباید به راحتی فشار داده شود .

---

با امیر موافقم...

بابک جان ممنون ، بیشتر از شنیده ها و تجربیات خودت بگو.....

نقل قول:

---

به نظرم اين يه مورد خوبه براي بحث اما كاوه جان حرف و لپ كلام آقاي داوودي اين نبود كه تفكر نباشه بيشتر اين بود كه از سوژه تا ميتونيد از جهات مختلف و با پارامتر هاي مختلف عكس بگيريد و اختلافها رو بررسي كنيد تا تفكر تون بهتر بشه اميد وارم اينجاي موضوع رو دوستان تو بحث قاطي نكنن

---

بله منظور ایشون رو متوجه شدم ، دوستان هم توجه داشته باشند.....

یک مسئله ای هست .
خیلی وقتا یه عکس بیمورد رو با کمی تغییرات ، یا با یک کراپ ساده میشه استفاده کرد .
یا بعضی عکسا الان به درد نمیخورن ولی ممکنه چند وقت دیگه به کار بیان . ( مثلا من از یه شخص خاصی عکس معمولی میگیرم ، 10 سال دیگه میشه رئیس جمهور ، عکس من ارزش پیدا میکنه ! )

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط amirsooki

( مثلا من از یه شخص خاصی عکس معمولی میگیرم ، 10 سال دیگه میشه رئیس جمهور ، عکس من ارزش پیدا میکنه ! )

---

منو مي گه ها، توجه كنيد، با منه ها

سلام...

دوستان زیاد در این بحث شرکت نمیکنند....چرا ؟

بنده توقع داشتم عزیزانی که تجارب زیادی دارند هم شرکت کنند و تنها امیر و بابک عزیزم شرکت کردند ( امیر و بابک که استاد بنده هستند)
دوستان بحث جذابی است اگر شرکت کنید....

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط amirsooki

اما من تقریبا دارم به این نتیجه میرسم که احترام شاتر را باید نگه داشت .
شاتر نباید به راحتی فشار داده شود .

---

نظر من تقريبا" عكس نظر امير جان مي باشد. به نظر من شاتر را بايد خيلي زياد زد تا نشان داده شود كه محترم است.:) البته كه در تعداد هاي بيشتر شات از سوژه انتخابهاي بهتري خواهيم داشت. مثلا" من براي ثبت يك پرتره حداقل 5 الي 10 شات مي زنم تا بهترين حالت صورت و چهره را بگيرم. در سبكهاي ديگر هم همين قاعده انجام پذير است. فرض كنيم در عكاسي ورزشي قطعا" نمي توان با يك شات يك صحنه سريع رو به خوبي ثبت كرد. در عكاسي تبليغاتي و منظره هم به نظرم اگر از زواياي مختلف عكسبرداري شود انتخاب بهترين عكس از هر لحاظ آسانتر است. با زياد عكس گرفتن به ايرادهاي خود بيشتر پي مي بريم . در حالت كلي من شاتر را زياد مي زنم چون اعتقاد دارم كه تا آنجا كه امكان دارد بايد عكس ديد و در مقابل تا آنجا كه امكان دارد بايد عكس گرفت.
تا ببينيم نظر ديگر دوستان چه باشد.

راستش من اونموقع كه فيلم كار مي كردم خيلي تو چكاندن وسواس به خرج مي دادم. و بايد اعتراف كنم عكسهايي كه با همين دوربين و لنز فكستني كه تو امضام هست گرفتم، قابل مقايسه با اين دوربين 1.5 ميليوني نيست! منظورم كيفيت و ارزش خود عكسه. البته من تو ديجيتال تازه كارم و ديروز بعد از گرفتن هزارمين عكسم با دوربين ديجيتال تازه تازه داره چم و خم كار دستم مياد. خوب وقتي كه با نگاتيو كار مي كردم مجبور بودم كه تو چكاندن خساست به خرج بدم. (به خاطر هزينه چاپ و ...) يكي از دلايلش شايد همين بود. كه عكسهام عموما خوب ميشد. مثلا تو 8-37 تا عكس كه هر بار مي گرفتم اولا عكس خراب (overexpose يا underexpose) بدون اغراق يكي يا دو تا نميشد. حالا شايد عكس حرفي براي گفتن نداشت ولي حداقل نمي سوخت. به خاطر اينكه من از بچگي با اين دوربين كار مي كردم و با اين دوربين و يه لنز ثابت من فقط دو المان سرعت و ديافراگم و داشتم و چون هميشه هم سوژه هام تو طبيعت و كوه بود ديگه كاملا قلق كار دستم اومده بود. مثلا بسيار پيش مي اومد كه براي عكس گرفتن از يك برگ يا يك تيكه يخ، يك ساعت وقت مي ذاشتم! ولي خوب با ديجيتال اين محدوديت وجود نداره.با دوربين ديجيتال اوضاع برعكس شده يعني چهار پنج تا عكس خراب مي كنم تا يكيش خوب بشه. به خاطر همين در حال حاضر من اول اينور و اونور كار يه بررسي مختصر مي كنم بعد عكس مي گيرم. گاهي اوقات با يكي دو تا اون چيزي كه مي خوام جواب مي ده ولي گاهي شايد به ده تا هم برسه. به هر حال اصلا ترسي از چكاندن ندارم و هر چقدر لازم باشه اين كارو مي كنم. اما يه چيزه جالب در مورد عكاسي طبيعت هر چقدر كادر بسته و به قول معروف كلوزآپ باشه خيلي بيشتر وقت ميگيره تا يه لند اسكيپ! يعني وسعت عكس با زمان صرف شده نسبت عكس داره. حداقل براي من كه اينطوره.
مثلا وقتي مي خوام از يه گل وحشي عكس بگيرم اول زاويه نور بررسي مي كنم. بعد بكگراند و پشت عكس. بعد نوع كادر و بعد هم نكات فني دوربين. خوب اينا همه وقت ميگيره. حالا اين وقت براي كسي كه تجربه داره ممكنه سه چهار دقيقه طول بكشه براي يكي نيم ساعت.
اما در كل براي ثبت لحظه اي خاص، چه يكي دو تا عكس بگيريم چه ده بيستا اصلا مهم نيست و هيچ ايرادي هم نداره، فقط مهمه كه عكس دوم و يا مثلا عكس بيستم، ok باشه.
نه من هم با چكاندن الكي و بدون تفكر و بررسي، با اين فكر كه بالاخره يكيش خوب در مياد اصلا موافق نيستم. ولي در اينكه آدم بدونه داره چيكار ميكنه و بعد از در نظر گرفتن تمام جوانب اونوقت مثلا 40 تا عكس بگيره هم ايرادي نمي بينم. البته اين براي وقتيه كه شما سوژتون ثابت وايستاده و در نميره والا درمورد مثلا عكاسي خبري داستان به كل فرق مي كنه.
اينا فقط نظرات من بود نمي دونم درسته يا غلط.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Kaveh_ghobadi

بابک جان ممنون ، بیشتر از شنیده ها و تجربیات خودت بگو.....
...

---

من خودم احترام شاتر رو بيشتر دارم و از فشردن بيش از حدش دوري ميكنم به موضوع فكر مي كنم و مقدمات رو با صبر و حوصله فراهم ميكنم مكان مناسب رو انتخاب ميكنم و بعد احوال شاتر رو مي پرسم واسه همين بعدا پشيمون ميشم ميگم كه ايكاش از 10 جهت مختلف ازش عكس ميگرفتم. به نظرم تفكر شرط لازمه اما كافي نيست. چه خوبه با تفكر و مقدمه چيني شات هاي زيادي بزنيم. در خصوص عكاسي خبري هم با اجازتون بايد بگم تفكر حاكمه منتها زمان پروسس تا رسيدن به شات بايد خيلي كم باشه. بايد سريع بود هم تو تفكر هم تو شات زدن

سلام
واقعا بحث جالبي رو شروع كرديد . ( متشكرم )
در ضمن خيلي ها ممكنه تو بحث شركت نكنند اما خوندن بحث براشون لذت بخش باشه ( مثل بنده )
لطفا ادامه بديد.

وقتی جنبه روایی عکس مورد نظرم باشه ( مثل عکسهای تاپیک خاطرات سفر ) ترجیح میدم هر چه بیشتر عکس بیاندازم. برای اینکه بعدا باعث تجدید خاطره سفر است که کجا رفتیم و چطور بود و چه کردیم.
معتقدم فقط جنبه های فنی و هنری مطرح نیست و گاهی پارامترهایی دیگر هم دخیل میشوند.

اما وقتی توی ذهنم قرار باشد کار عکاسی ( از نظر هنری و تکنیکی ) کنم ، ترجیح میدم کمتر عکس بگیرم ، یعنی بیشتر فکر کنم و نگاه کنم و بررسی کنم . حالا اینکه چقدر زمان میبره برام خیلی مهم نیست ، ولی در هر حال زمان میبره و گاهی هم منجر به هیچ شاتی نمیشه !
گاهی همراهان سفر (پس از کلی کوهنوردی و جنگل نوردی و بالا و پایین رفتن من) میپرسند : گرفتی ؟ میگم نه !! وقتی در اون لحظه مورد تأیید خودم نیست ، دیگران میخواهند تایید کنند و لذت ببرند ؟!

من با هادي عزيز موافقم

وقتي پاي اسنپ شات و يادگاري و خنده در كار باشد، چليك و چليك عكس گرفتن مستحب هم هست.
اما پاي عكس جدي در كار باشد، سعي ميكنم تا كادر فاخري جلوي چشمم نباشد، شاتر را نچكانم.
البته بخشي از اين عادت از دنياي نگاتيو مي آيد كه در آن فشردن شاتر، يك حادثه بود.

الان هم اولين چيزي كه به بستگانم در مورد عكاسي ياد ميدهم اين است كه قبل از فشردن شاتر عكس نهايي را در ذهن بررسي كنند و ببينند كادرشان لااقل در اين مرحله جذابيت و تاثير لازم را دارد؟

البته گاهي شما وقت لازم را براي درنگ بيش از حد نداريد و مجبوريد با تعداد بيشتري عكس گرفتن صحنه پيش رو را از دست ندهيد.

بعضي شاخه هاي عكاسي نيز مثل عكاسي خبري نبوغ و سرعت عمل بسياري را در پيدا كردن يك كادر خوب در كمترين زمان طلب ميكنند.

مهم نیست چقدر زمان صرف می کنیم تا یک شات بزنیم!
مهم این است چقدر فکر می کنیم تا یک شات بزنیم!
این خلاصه فرمایش امیر جان و هادی جان بود.
از نظر بنده دقیقا همین موضوع مهم است که چقدر فکر می کنیم و به چه چیزهای باید قبل از یک شات زدن فکر و توجه کنیم. این تایپیک را با این موضوع ادامه دهیم خیلی آموزنده خواهد بود.

اين مسئله در كارهاي ديگه هم اهميت داره

من چندين سال پيش به سرم زده بود كه يك اسلحه بخرم و در باشگاه مهام رشته تير اندازي رو دنبال كنم كه بعد بدليل هزينه بسيار زياد اين رشته ( حدود ماهي 500000 تا 1000000 تومان ) از اين كار منصرف شدم

خلاصه در زماني كه مشغول تحقيق براي گرفتن جواز و خريد اسلحه بودم با يك شكارچي با سابقه اشنا شدم و از ايشان پرسيدم كه تفنگ دو لول بخرم يا تك لول پنج تير ؟ كه ايشون گفتند يك تفنگ تك لول تك فشنگ بگير اگر ميخواي تيرانداز خوبي بشي

چون ميدوني فقط يك فشنگ تو اسلحه هست و موقع شليك حداكثر دقت رو ميكني .

حالا الان كه همه دوربين ديجيتال داريم و فشار دادن پياپي شاتر هم هزينه اي نداره چه خوبه فكر كنيم :

موقع شليك فقط يك فشنگ در اسلحه داريم

سلام....

من بسیار خرسند شدم که دوستان تشریف آوردند و در بحث شرکت کردند . بخصوص که دوستانی از نسل رویایی فیلمی ( نگاتیو ) هم تشریف آوردند ، بنده با صحبت های دوست عزیز جناب محبی و هادی جان گل کاملا موافقم.

در زمان نگاتیو واقعا خست و نکته بینی به نظرم یک اصل بود . اما دیجیتال کمی ما رو کمی دست و دلباز کرده و بیشتر چلیک چیلیک شات میزنیم .

دوستان در موضوعاتی مثل عکاسی ورزشی یا خبری سرعت عمل یک اصل انکار ناشدنی است ولی در همان لحظات هم اگر اندیشه همراه هر شات باشد به نظر نتیجه بهتر خواهد داشت.

نادر هم به موضوع جالبی اشاره کرد ، آموزنده بود....

زماني كه مشغول تحقيق براي گرفتن جواز و خريد اسلحه بودم با يك شكارچي با سابقه اشنا شدم و از ايشان پرسيدم كه تفنگ دو لول بخرم يا تك لول پنج تير ؟ كه ايشون گفتند يك تفنگ تك لول تك فشنگ بگير اگر ميخواي تيرانداز خوبي بشي

نگاتیو عکاس رو مجبور به دقت بیشتر، صرف وقت بیشتر، فوکوس بهتر، دیدن دقیق تر و بهتر، امتحان چند باره کادر (نه گرفتن چند عکس با چند کادر!) میکنه... باعث میشه اعتماد به نفس عکاس بالا بره.... (بسیار زیاد) ما وقتی با دوربین دیجیتال کار میکنی عکس میگیریم، نگاه میکنیم اگر خوب بود... که خوب اگر نبود دوباره دوباره دوباره!
ولی در نگاتیو همچین چیزی وجود ندارد! باید عکس خوب بیندازی! لحظات تکرار نمیشود... باید به دوربین ، نورسنجی، کادر بندی و سواد عکاسیت مطمئن باشی... و به گمانم این میتونه کمک بزرگی باشه برای کسانی که گمان میکنن عکاسی بلد هستن.. هر از چندی دوره ای رو با نگاتیو سر کنن!"آرش عاشوری نیا"

1360 عزيز

شما اگه با اين جمله مشكلي داري بگو تا برات بيشتر توضيح بدم عزيزم

لازم نبود اينقدر تلاش كني و سه تا علامت تعجب هم بگذاري اخرش

تفنگ تك لول كه فقط يك عدد فشنگ ميخوره تاحالا نديديد ؟

يا متوجه ارتباط اين دو موضوع نشديد ؟

من اونقدر تجربه عکاسی حرفه ای ندارم، اما در حین تلاشهام گاهی ترجیح میدم که چندین شات پیدرپی حالا زا زوایا مختلف یا نورهای مختلف بگیرم، اما گاهی هم بنا به موضوع نیاز به تفکر هتس.

درود بر نادر

برادر هدف از درشت و رنگی نوشتن بخشی از گفته شما ،این بود که اثر بخشی را بیشتر کنم نه اینکه خدای ناکرده ......،گمان بد مبر جانم. دید هر دوی ما یکیست.پوزش ما را بپذیرید.

پس سو تفاهم شده

من هم پوزش ميخوام اينجا گاهي اوقات به ندرت ازاين اتفاقات مي افته ( مسخره كردن )

چه خوب شد مسئله زود حل شد

مخلص همه

سلام دوستان,
ببخشید که پابرهنه وارد بحثتون می شم..من بیشتر ترجیح می دم که مطالب رو بخونم تا اینکه بنویسیم! ولی خب این بحث بنظرم خیلی جالب اومد. همونطور که می دونید این یکی از بحثهای روز تو مسائل نظری عکاسیه تو کل دنیا.
اولین چیزی که به ذهنم می رسه رو می خوام بشکل خاطره و از دید روانشناسی مطرح کنم؛ چند وقت پیش یکی از عکاسان روانشناس مصری چند روزی مهمون ما بود...در مورد همین موضوع که بحث می کردیم به مسئله جالبی اشاره کرد..اینکه خیلی وقتها چکاندن شاتر دوربین دست خودمون نیست..حتما شما هم به چیزی مشابه این برخورد کردید...اون دوستمون از لحاظ روانشناسی به ما توضیح داد که چگونه بعضی وقتها رگهای(؟!) ریز و حساس چشم, انگشت و یه نقطه خاص تو گیجگاه انسان با هم بطور هماهنگ مچ شده و کار می کنن..یعنی وقتی عکاس از ویزور دوربین چیز خاص, جذاب و در کل جالبی رو که میبینه بطور ناخودآگاه شاتر رو فشار می ده...این برای من چندین بار اتفاق افتاده...
ولی خب از این مساله که بگذریم...
بنظر من, عکاس بسته به شرایط لحظه خاص باید تصمیم قطعی رو بگیره...یعنی, بطور مثال, وقتی من سوزه ای (ببخشید منzh تو این کامپیوتر ندارم!!) رو تو ذهنم کارگردانی کردم, تو ذهنم فکر و اون رو ویرایش و پردازش کردم, خب نیازی نیست که خیلی زیاد و بی مورد به شاتر دوربین زحمت بدم! حدامکان سعی خواهم کرد که با کمترین "شات" ممکن به تصویر پرداخته شده در ذهنم برسم...
ولی خیلی وقتها قضیه بکلی می تونه فرق کنه... بطور مثال من از جایی رد میشم, یه گل خوشگل تو یه فضای احساسی میبینم, یا حتی خدای ناکرده(!) یه صحنه تصادف یا هر چیز غیر برنامه ریزی شده ای رو میبینم, عقل "من" حکم میکنه که تنها با گرفتن چند شات معمولی از اونجا دور نشم. "من" حتما دور اون سوزه میچرخم...عکس میگیرم..دیافراگم های مختلف, فاصله کانونی های مختلف و دیگر عوامل تصویری رو تو اون صحنه خاص بکار میگیرم...و در نهایت شاید بتونم تصویری که من رو ارضاء کنه رو بدست بیارم......مسئله اصلی که باید حتما بهش دقت کافی داشته باشیم اینه که؛ بنظر من, اگه تو این قسم شرایط گیر کردیم حتما باید شرایط مختلف رو امتحان کنیم و بقولی "زیاد"(؟) عکاسی کنیم...این زیاد شاید تو واحد سنجش من 3-4-5-..باشه و از نظر آقا یا خانم Xتا 30 عکس باشه.. حتما می دونید که چشم ما یا بهتره بگم چشمان ما محیط رو بطور 3بعدی میبینه...تنالیته ها...عمق میدانی دید و... اما عدسی ماشین عکاسی مون بطور دو بعدی اون هم از دید سه بعدی ما دنیا رو میبینه...
این دلیل زیاد عکس گرفتن من تو این نوع شرایط خاصه.. البته خب ما میتونیم با کمک گرفتن از عوامل و عناصر بصری و تصویری تو عکسهامون به اون دید سه بعدی نزدیک بشیم...ولی تنها راه ما تو اون نوع شرایط خاص, "زیاد"؟! شات زدنه! البته همه اینها "از نظر من"

بهرحال, ببخشید اگه وقتتون رو گرفتم.
خوش باشید!

البته آقا کاوه پیشنهاد داده بودند با عکس به موضوعمون نگاه کنیم, منهم سه تا از عکسهام رو برای مثال میارم.

برای این مجموعه سه عکسی, من با چکاندن تقریبا 5 تا 7 فریم به دلخواهم رسیدم!:
http://www.usefilm.com/image/1159134.html

برای این تک عکس من فقط یکبار شاتر رو فشار دادم:
http://www.usefilm.com/image/1163578.html

و برای این عکس که تو خونه با نور خانگی گرفته شده, من نزدیک به بیست بار شاتر رو فشار دادم!!:
http://www.usefilm.com/image/948219.html

فرق عکاسی خبری و لحظه ای و اسنپ شات و .. با عکاسی هنری معلوم است و گمانم جناب قبادی منظورشان فقط هنری است.

چندی پیش مطلبی خواندم از دوستی که کار عکاسی صنعتی می کرد؛
از استادش گفته بود که چطور در یک شات، به سرعت و ناخودآگاه، صدها نکته را رعایت می کند که من بایستی برای هر کدامش بشینم فکر کنم.

به اتفاق مدتی توفیق اجباری نصیب شد و از چندین مراسم عکاسی کردم.
در این نوع عکاسی، شکار صحنه های ناب که از یک حرکت دست سخنران یا نوع نگاه و ... می تواند ایجاد شود، مسئله مهمی است.
بعد از مدتی برای ویرایش عکس ها کمتر به کراپ نیاز داشتم و فقط اصلاح نور و رنگ بود.

فکر کردن قبل از شات خوب است ولی چنین برداشت نشود که این، زمان مشخصی است.
بسیار هم شده است که سوژه ای را از زاویه ای دیده ام و بسیار خوب بوده ولی عکس جالبی از کار در نیامده.

من هم با زیاد شات زدن موافقم چون هر شات خود نوعی تجربه است که بعد از مدتی، شما با تعداد تجربه کمتر به موفقیت و نتیجه مطلوب دست می یابید.

سلام.
من تازه واردم هم به دنیای عکاسی هم به سایت عکاسی. اینجا از دوستان یاد می گیرم. یه نظر مختصر هم دارم.
کار نیکو کردن از پر کردن است. هرچند در مسابقات تیر اندازی یا وزنه برداری یا پنالتی های فوتبال فرصتها بسیار محدود هستند گاهی فقط یکی! و به تمرینات امتیاز نمیدن! حالا ما خودمون رو در تمرین حس می کنیم یا در مسابقه؟!

من زمان زیادی رو صرف عکس گرفتن نمیکنم .بیشترین زمان رو صرف عکسهای ایندور با نور پردازی این حرفا انجام میدم
مثلا برای نورپردازی و فرم این عکس شاید ۳ یا ۴ ساعت وقت صرف کردم

http://www.digitalnegar.com/images/2...20holy%207.jpg

ولی عکسهای آت دور باید برام اتفاق بیوفته تا عکس بگیرم .شاید در عرض ۱ ثانیه مثل این

http://www.digitalnegar.com/images/2...150_gelxor.jpg

عکسهایی هم هستند که خداقل ۴۰۰ شات میگیرم تا به نتیجه دلخواه برسم :biggrin: مثل این

....

من غیر از عکس های ماکرو که به دلیل فوکوس نا مطمئن، همیشه خوب از آب در نمی یان (البته با لنز دست ساز من)، معمولا از هر سوژه ثابت out door 3 تا فریم عکس میگیرم (این رو الان از توی آرشیوم میانگین گرفتم) ولی برای عکس های نیازمند تنظیم نور اطراف، یه 20 تایی عکس می گیرم و تازه کار هستم.

با سلام
عکس های داخل آتلیه از آقایون در حد یک شات اونم سریع خانوم ها معمولا 2 گاهی هم 3 شات
بیرون از آتلیه و در هوای نیم ابری 3 تا چهار شات
برای جاهایی که اولین بار وارد میشم مثل همین نمایشگاه گل که تازه تموم شد تا 40 شات زدم ولی بعدش برای هر عکس 3 تا 4 شات
در کل تو عکاسی خیلی عجولم واسه همین میانگین بین 2 تا 5 شات

بحث جالبیه .من با نظر آقای محبی و هژیر آذر موافقم. تو اسنپ شات و یادگاری هرچی دوسداری شاتر بزن!

بنده هم چون قبلا با دوربین فیلمی کار می کردم خیلی دقیق و محطاط بودم هر عکس فقط یدونه! اما همون موقع هم گذشته از هزینه سعی می کردم با یک شات به نتیجه برسم و خودم رو ملزم کرده بودم که فقط یک شات بگیرم و جریمه بد عکس گرفتنم هم این بود که اون صحنه رو از دست می دادم. تا دفه بد حواسم رو درست جمع کنم.

گاهی هم به خودم کلک می زدم و تنظیمات دوربین رو عوض می کردم اما چون اجازه نداشتم یک کادرو با دو تنظیم بگیرم ناچارا زاویم رو هم تغییر می دادم!!!:::big grin2:::

سعی کردم این عادت رو باخودم به دیجیتال هم منتقل کنم اما باید اعتراف کنم که اینجا بیشتر شاتر می زنم.

از طرفی چون تازه وارد عکاسی با نور پردازی شدم و برام حالت تمرین داره ناگزیرم تست کنم ولی برای عکاسی از خانم ها سعی می کنم با اصلاح پز و یا نگاه به حالت مطلوب برسم که گاهی 3 تا 5 شات میشه.

یک سری عکاسی ها هم مثل آرت ن ..یود نیاز داره که تعداد زیادی شات بزنی تا به نتیجه دلخواه برسی .

تو عکاسی طبیعت هم با اینکه دیجیتاله اما گاهی بعد از کلی وقت گذاشتن به این نتیجه میرسم که نگیرم و اصلا شاتر رو فشار نمیدم! حتی تو عکاسی معماری گاهی بعد از کلی کلنجار رفتن بدون شاتر زدن دو تا فحشم به خودم و در و دیوار می دم و سه پایرو ور میدارم می رم.

کلا تو عکاسی زیاد فکر می کنم و بین کسایی که منو میشناسن معروفه که میگن رضا جون آدمو میگیره تا یه عکس بگیره .

به نظر من بهتر ه عکس رو درست و حسابی گرفت تا این که بعدا باهاش وربری و درستش کنی . وقتی عکس رو تو کامپیوتر باز کنم و ببینم نمیشه به کادرش دست بزنی خودم آفرین میگم.

نیمی از لذت عکاسی هنگام عکس گرفتن نصیب ما می شود و فکر کردن به عکسی که می خواهیم بگیریم این نیمه را طولانی تر می کند.

با درود

موضوع تاپیک بسیار جالب است

من زمانی که یک نیکور مت داشتم چون پای هزینه فیلم در میان بود سعی میکردم اغلب عکسهای رو با سرعت بسیار پایین بگیرم ، و سوژه رو در یک کادر چند بار با حالات مختلف بیندازم :::big grin2:::( این که شوخی بود)

اما برای گرفتن ایده ای که به ذهنم خطور کرده اینقدر فکر میکنم و عکس میگیرم تا تا بتوانم عملا اون ایده را پیاده کنم و با اولین شاتی که گرفتم دست از سر اون ایده بر نمیدارم اما گاهی هم تنها نیستم و دیگران از این کار حوصله شان سر میرودمثل عکس زیر که در اسفند 87 گرفته شد و دوستم دیگر حوصلش سر رفته بود آخه این آبشار کوچک که در سر را جنگل های سیاهکل بود رو در کنار جاده دیدم و به دوستم که رانندگی میکرد گفتم نگه دار و در حالی که میلرزیدم و از شنیدن صدا آب آبشار حسابی... 10 دقیقه صرف کردم تا تونستم این حالت آب رو ایجاد کنم البته شاید دوستان فورا به چنین تنظیمی دست پیدا کنند اما برای من با آزمایش و خطا میسر شد:


http://www.picbaran.com/files/1lkwuxog55tlr4wcotob.jpg

لام دوستان گل به نظر من
عشق عکاسی به اینه که سر یک صحنه 1 ساعت وقت صرف کنی و 10 تا شات بگیری مثلا یکی دیافش بازه نور زیاد میاد یا شاترش ایزو وایت بالانس و.................... همه و همه

اگر غیر این بخواد باشه اصلا نباید آدم اس ال آر بگیره و این هنر نیست که یک عکس را تو دو سوت بگیره اگر هنر به این بود پوینت اند شات با تنظیمات اتو در صدمی از ثانیه عکسی مطلوب و رضایت بخش میده
ولی کسی که اس ال آر کار میکنه میخواد بگه من با وقت زیاد بهترین عکس با تنظیمات با نور با ......... که خودم میخوام رو میگیرم

و بزرگترین حرفه در عکاسی اینه که عکس بدون ادیت با نرم افزار قشنگ باشه و نیازی به نرم افزار نباشه

من خودم طولانی ترین عکسی که گرفتم این بوده 5 دقیقه روش کار کردم

قبل تنظیم

[IMG]http://i39.*******.com/2iittah.jpg[/IMG]
بعد تنظیم

[IMG]http://i40.*******.com/25q90k0.jpg[/IMG]

سلام
به نظر من مشکل الان دوستان اینه که با عرض شرمندگی یک کم تنبل شدن اینم از آفات دوربینهای دیجیتال
یادمه یه عزیزی میگفت الان بیماری ویروسی خطرناکی تو جهان اومده به نام هرزگی شاتر
یعنی همین جوری شاتر زنیم تا نتیجه مطلوب پیدا بشه
اگه دوستان یک کم به عقب برگردند یادشون میاد وقتی مثلا 1000 تومان میدادن یه حلقه نگاتیو میخریدند و می خواستند عکس بندازن انقدر با خودشون و سوژه و محی سر و کله میزدن تا بتونن بهترین استفاده رو از یک حلقه نگاتیو ببرند و بدونن موقعی که نگاتیو ظاهر شده رو میبینن خوشحال هستند نه ناراحت
اون موقع کارها با ارزش تر بود چون هم سختی کار شیرین بود هم اینکه قدرت و تفکر بصری عکاس قبل از ثبت تقریبا به کامل رسیده بود و برای اجراش عکس میگرفت چون عکاس میدونست دیگه قدرت اصلاح یا پاک کردن نداره و سوژه امکان داره از دست بره تمام توانش رو رو این موضوع متمرکز میکرد که ثبت خوبی انجام بده
به خدا انقدر هم لذت داره
میشه گفت یکی مثل من(البته من که خیلی خیلی مبتدیم) یا مثل خیلی از اساتید که هنوز آنالوگ کار مینن واسه همین چیزا به دنیای دیجیتال رو نیاوردیم
اصولا هر چی برای یه ثبت وقت بذاری بهتر جواب میده
البته این قضیه شامل عکسهای لحظه ای و آنی نمیشه چون اگه بخوای زیاد وقت تلف کنی موضوع رو از دست میدی
به هر حال ایشالله برسه روزی که همه ما 99 درصد کارهای عکس رو قبل از فشردن شاتر محاسبه و بررسی کنیم
اینم یه عکس از حقیر که حدودا 2ساعت و ربع وقت برد و تنها ادیت روی عکس بعد از اسکن نگاتیو تغییرمد رنگی به سیاه و سفید بود

اطلاعات عکس: نگاتیو ایزو 200-لنزسیگما ماکرو 50- ثبت با سه پایه

سلام دوستان

خوب عکاسی من در ژانر های مختلف عکاسی متفاوت است

مثلا برای عکاسی طبیعت نهایتا 2 شات از یک منظره و با مدت زمان حدودا 5 دقیقه برای ثبت بهترین لوکیشن

عکاسی ماکرو 5 الی 10 شات البته از زاویه های مختلف با مدت زمان 2 دقیقه بدون سه پایه و 10 دقیقه به همراه سه پایه و فلاش

عکاسی نجومی که تخصص اصلی من است 1 تا 2 شات با مدت زمان 10 الی 15 دقیقه به همراه سه پایه برای عکاسی با لنز

و 20 الی 60 دقیقه برای عکاسی به همراه تلسکوپ و پایه حرفه ای ( مدت زمان بیشتر برای تنظیمات تخصصی پایه )


البته در قدیم که با دوربین های 35 میلیمتر کار میکردم برای هر نوع عکاسی نهایتا 1 شات بود که خوب

آن زمان هنوز به صورت حرفه ای کار نمیکردم و

هم اکنون که با دوربین های دیجیتال کار میکنم ، دوست دارم دوباره با 35 میلیمتری کار کنم :::big grin2:::