فوكوس در عكس هاي پرتره هاي چند نفره

[Farzam53]

سلام
ميدانيم به عنوان يك اصل كلاسيك در عكاسي پرتره بايد فوكوس دقيقاً در چشمان سوژه باشد. حال اگر چند نفر در عكس حضور داشته باشند چه كار بايد كرد؟براي اين منظور سه راه حل متصور است:
1- فوكوس بر چشم يكي از افراد : در تجربه عملي ميبينيم شخص يا اشخاص ديگري كه بر چشم آنها فوكوس نشده كم اهميت به نظر ميرسند!
2- فوكوس بر نقطه اي حدودي بين چشمهاي افراد(كه ديگر چشم هيچ كس فوكوس نيست).
3- عدم استفاده از فوكوس تك نقطه اي و رها كردن فوكوس در حالت چند نقطه اي به امان دوربين(كه در اين حالت خطر از فوكوس خارج شدن صورت بعضي(حداقل يكي) از افراد وجود دارد.
دوستان لطف كنند و راهنمائي بفرمايند كدام حالت را انتخاب ميكنيد و چرا؟
ممنون

[picolo]

در این حالت من کار رو به فوکوس چند نقطه‌ای دوربین واگذار می‌کنم تا میانگین بگیره. با زیاد کردن عمق میدان، تفاوت بین نقاط فوکوس زیاد نخواهد بود.

[nmroshan]

اصولا در این نوع عکسها فاصله سوژه تا دوربین بیش از پرتره های تک نفره است و با کمی افزایش عمق میدان، همگی در فوکوس خواهند بود. چه چشمها و چه بقیه قسمتهای صورت.

[hesamam]

سلام .. من فکر می کنم باید روی نفر جلویی فکوس کنید ... بعد در کل در دیافراگم های کم شاید مشکل داشته باشید ... که تو عکس دسته جمعی هم فکر نکنم کسی با اف 1.4 1.8 2 اینا عکس بگیره چون حتما نمی تونید تو عمق زیاد فوکوس درستی داشته باشید ... ولی اگه تو اف 5.6 اینا بخواهید عکس بگیرید دیگه مهم نیست رو چه کسی فوکوس کنید ... بزرگان فرومم حرفای منو تصحیح کنند اگه مختصر و کم و کاستی داشت ... ممنون

[Farzam53]

اصولا در این نوع عکسها فاصله سوژه تا دوربین بیش از پرتره های تک نفره است و با کمی افزایش عمق میدان، همگی در فوکوس خواهند بود. چه چشمها و چه بقیه قسمتهای صورت.

سلام
با تشكر از دكتر روشن عزيز
در آتليه عملاً نميتوان عمق ميدان را خيلي زياد كرد. دليلش هم اين است كه در بالانس بين نور و نويز و عمق ميدان به كوپل تقريبي F8-1/200 ميرسيم. با افزايش عمق ميدان(طبعاً با بستن ديافراگم) زمان نور دهي افزايش مي يابدو ديگر نميتوان دوربين را روي دست گرفت.
ضمناً در هر حالت فوكوس دقيق روي چشم تصوير ديگري را به دست ميدهد.
از شما و همه دوستاني كه راهنمائي فرموديد سپاسگذارم.

[behnamarena]

من شخصا با دیاف 6.3 تا 7.1 در عکسهای دسته جمعی عکس میگیرم که فلاش هم از فلاش خود دوربین هست و ایزو هم روی 500 میزارم برای عکاسی در منزل و شاتر هم که 1/60 میشه برای فلاش (در مورد آتلیه من نمیتونم نظر بدم).
هر چه دیاف رو بسته تر میکنید باید ایزو رو بیشتر کنید که تصویر تیره نشه (ایزو رو تا جایی بالا ببرید که نویزش آشکار نباشه و در چاپ عکسها دیده نشه).
و فکوس هم همیشه روی نفر جلویی باید باشه چون اگه جای دیگه فکوس کنید تصویر نفرات دیگه بیشتر بلور میشه.
نکته قبل از عکاسی: به نفرات باید بگین که تا جای ممکن در یک سطح بایستند، با این کار عکاسهای شما بهتر میشه و کمتر امکان بلور شدن هست و نقطه فکوس هم تفاوت چندانی نخواهد داشت.
در مورد لنز هم از لنزهای واید استفاده کنین که بلور کمتری دارن. حدود 18mm تا 35mm

[Arash]

در این حالت من کار رو به فوکوس چند نقطه‌ای دوربین واگذار می‌کنم تا میانگین بگیره. با زیاد کردن عمق میدان، تفاوت بین نقاط فوکوس زیاد نخواهد بود.

دوربین که نمی تواند میانگین بگیرد!
میانگین یقینا نفر وسطی خواهد بود که در فاصله میانگین نفر جلویی و عقبی ایستاده است. ولی هیچ دوربینی ابزاری برای کشف این نفر ندارد و اگر فوکوس را به دوربین بسپارید یقینا روی نفرات جلویی(آنهم احتمالا لباس) فوکوس خواهد کرد و اگر گلی یا بته ای جلوی افراد باشد ممکن است روی آنها فوکوس کند.

در آتليه عملاً نميتوان عمق ميدان را خيلي زياد كرد. دليلش هم اين است كه در بالانس بين نور و نويز و عمق ميدان به كوپل تقريبي F8-1/200 ميرسيم. با افزايش عمق ميدان(طبعاً با بستن ديافراگم) زمان نور دهي افزايش مي يابدو ديگر نميتوان دوربين را روي دست گرفت.

در آتلیه عملا عمق میدان زیاد است.
استفاده از فلاشهای قدرتمند این امکان را برای هر آتلیه ای بوجود میاورد که عمق میدان مناسبی داشته باشد.
دیافراگم 8 عمق میدان مناسبی به شما می دهد(مخصوصا در دوربینهایی با سنسور کوچکتر) و گمان می کنم در صورتی که از فلاشهای مناسبی استفاده کنید در صورت نیاز به راحتی می توانید تا دیافراگم 16 هم بالا بروید.

و من متوجه نیستم نویز در آتلیه شما از کجا بوجود میاد.

با افزایش عمق میدان(یعنی بستن دیافراگم) باید نور فلاشها را زیاد کنید. با کاهش سرعت تفاوتی در نور تصویر شما بوجود نمیاید. مگر اینکه محیط آتلیه شما نور غیر طبیعی داشته باشد و از ایزوهای نامتعارف استفاده کنید.
اصولا هم می توانید با سرعتهای بالای 60 روی دست عکاسی کنید(اما اصلا نیازی به این سرعت در آتلیه ندارید چون کمکی به شما نمی کنه. سرعت بسیار مطمئن هم همون 200 تا 250 است)

در مورد لنز هم از لنزهای واید استفاده کنین که بلور کمتری دارن. حدود 18mm تا 35mm

بلور کمتر چیه دوست عزیز!
عمق میدان کوتاه تر.


در جوابهای دوستان پاسخ کاملی برای این مشکل بود.
من سعی کردم اشکالاتی که در پاسخها بود رو اصلاح کنم(حالا اگر اشتباهی از طرف من هست دوستان دیگر اصلاح کنند.) و سعی می کنم راه حل رو یه بار دیگه بنویسم:


سوال:
فوکوس در عکس دسته جمعی چگونه باید باشد؟

راه حل:
1- قبل از عکاسی سعی کنید افراد را جوری در کادر بچینید که فاصله چشم افراد تا دوربین به یک اندازه باشد.(یعنی در یک ردیف باشند)
حالا اگر نیستند در چند ردیف با فاصله بسیار کم از یکدیگر.

2- استفاده از دیافراگم های بسته برای افزایش عمق میدان (در آتلیه که اصلا مشکلی نیست. در فضای بیرون و نور روز هم مشکلی نباید باشه. در فضای بسته با فلاش اکسترنال هم هیچ مشکلی نیست... یه نور به سقف نورپردازی معقولی ایجاد می کنه و فلاش سر دوربینها هم اصولا قابلیت این کار رو داره... ولی مثل همیشه عکسهاش زیبا نیست.)

3- استفاده از لنزهای واید

بطور کلی بخاطر وجود افراد زیاد در عکس شما اجبارا از لنز واید استفاده می کنید و یا فاصلتون رو از سوژه افزایش میدین. هردوی این کارا باعث افزایش عمق میدان میشه.

هنگام فوکوس کردن (یعنی بعد از دقت به نکات بالا) چند راه دارید:

1- فوکوس بر روی چشم کسی که سوژه اصلی در جمع است(خیلی اوقات چنین فردی وجود نداره)

2- فوکوس بر روی افراد جلویی(که دقیقتر دیده میشوند)

3- در صورتی که اکثر افراد در ردیف پشتی هستند و مثلا چند نفر نیم خیز! و یا نشسته در ردیف جلو هستند فوکوس بر روی افراد پشتی

4- در صورتی که بصورت تجربی می دانید عمق میدانتان چقدر است میتوانید بر روی نفر وسطی(اگر افراد در چند ردیف ایستاده اند ) فوکوس کنید و یقینا هم می دانید که نفر جلویی و عقبی هم در فضای فوکوس عمق میدان شما هستند و مشکلی نیست. (با چند بار آزمایش و خطا این تجربه را بدست میاورید و خلاصه مشکلات در فضاهای بدنور هم کمتر می شود.)