جناب هراتی گرامی،
با این جمله هایی که پر رنگ کردم موافق نیستم،
نمونه اول: یکی از دوستان من یک بار در آلمان از یک خانمی که کنار خیابان باسگش نشسته بود (از این کولی هایی که بی خانمان هم هستند) به همین شیوه عکسی گرفت و ایشون فهمید و چنان بلایی سر دوست ما آورد که تا یقین پیدا نکرد که عکسش رو ازتوی دوربین پاک نکرده ولش نکرد،
نمونه دوم: من خودم این عکس رو با همین روش در کشور دوست و برادر چین و داخل مترو بسمت فرودگاه شانگهای گرفتم:
فایل پیوست 42815
ایشون داشت گدایی میکرد و من هم دوربینم در دستم و روی کیفم بود و اتفاقی روشن هم بود و تا ایشون روبروی دوربین قرار گرفت من شاتر رو چکوندم ولی ایشون فهمید و چنان براشفت و ترسید که نگو ولی چیزی بمن نگفت و سریع اولین ایستگاه پیاده شد و فرار کرد!
نتیجه اخلاقی: هیچ کس از عکس یواشکی هیچ جای دنیا خوشش نمیاد ( یک بار در پاسخ پرسش من در مورد میزان محدوده شخصی در اجتماع نوشته کاملی جناب کاوه Kakooch نوشتند که پیشنهاد میکنم بخونید: پست شماره 635.)
شما هم سربلند و پاینده باشید.
