به نظر من اتفاقا اون نور آبی در تقابل با بوکه نارنجی گوشه مقابل,کنتراست دلپذیری ایجاد کرده و از نقاط قوت عکس هست. در مورد فوکوس چشم هم به نظرم اگر فوکوس روی چشم دیگه بود بهتر بود. فکر می کنم که مرسوم اینه که فوکوس روی چشم نزدیک تر باشه. نمی دونم این قاعده تا چه حد لازم الاجراست اما احتمالا به خاطر اینکه اغلب پرتره هایی که دیدم درشون از این روش پیروی می شده, الان که فوکوس بر روی اون یکی چشم هست, حس می کنم که عکس حالت غیر نرمالی داره! نظر بقیه دوستان چیه؟