Color Enhancement با استفاده از Lab Color

بهبود وضعیت رنگ‌ها یکی از مراحل پروسس در عکاسی است که در آن معمولا سعی می‌شود که رنگهای عکس به حالت بهتر و جذاب‌تر تبدیل شود. این بهتر و جذابتر می‌تواند در عمل متفاوت باشد : بهبود اشباع بدون ایجاد عارضه، بهبود کنتراست رنگی، تغییرات رنگ و ....

احتمالا دوستان برای اینکار روشهای مختلفی دارند و از مسیرهای مختلفی رنگ عکس‌هایشان را بهبود می‌بخشند. یکی از روشها، استفاده از Lab Mode است که من در بسیاری از موارد برای عکس‌هایم از آن استفاده می‌کنم و شاید دوستان دیگری هم از این روش استفاده کنند.

برای این منظور در Ps وارد Lab Color Mode می‌شویم و یک کپی از لایه اصلی تهیه می‌کنیم تا تمام تغییرات روی آن اعمال گردد.
سپس صفحه Curve را باز می‌کنیم ( CTRL+M/Command+M) و کانال Lightness را در آن انتخاب کرده و یک Curve با نمای S خیلی ملایم به آن اعمال می‌کنیم.
در همان صفحه کانال a را انتخاب می‌کنیم و منحنی را از دو سو به شکل زیر درمی آوریم:

فایل پیوست 48688

مقدار تغییر در دو طرف خیلی ثابت نیست اما باید با هم مساوی باشد وگرنه شیفت رنگی خواهیم داشت.

کانال b را نیز انتخاب و همین عمل را برای آن نیز تکرار می‌کنیم.

سپس مجددا به مد رنگی RGB بر می‌گردیم بدون اینکه لایه‌ها را Flatten کنیم.

حالا میزان Opacity این لایه را آنقدر کاهش دهید تا رنگ‌های مورد نظر شما حاصل شود:

فایل پیوست 48690
عکس اولیه


فایل پیوست 48691
پس از بهبود رنگ با روش Lab mode

گاهی نیز می‌توان ‌Blending Mode این لایه را تغییر داد. بخصوص Soft Light خیلی خوب جواب می‌دهد. کمی کنتراست را نیز افرایش می‌دهد و رنگهای جذابی حاصل می‌شود.

فایل پیوست 48692
با Soft Light

نیاز به ذکر نیست که می‌توان از ماسک لایه نیز استفاده کرد. بخصوص اگر شدت متفاوتی از این بهبود رنگ برای مناطق مختلف عکس مورد نیاز باشد ( می‌توان با براش‌هایی با Opacity مختلف روی ماسک لایه به دقت کار را تنظیم کرد). همچنین این تغییرات رنگ ممکن است در مورد پوست انسان با شدت خیلی کمتری نسبت به بقیه مناطق عکس مورد نیاز باشد ( یا اصلا مورد نیاز نباشد) که باز هم باید با ماسک لایه آن را تنظیم کرد.

بهتر است کل مراحل را تبدیل به یک اکشن کنید و بسرعت به مرحله آخر ( تنظیم Opacity و Blending mode) برسید.

بهبود رنگی که با این روش ایجاد می‌شود معمولا برای عکس‌ها مفید است. حتی با شدت‌های خیلی کم ( در حد ۱۰درصد) می‌تواند برای برخی عکسها مفید باشد. این بهبود رنگ را به طور معمول نمی‌توان با استفاده از Saturation/Vibrance به سادگی بدست آورد.

آقای روشن همونطور که گفتید این یک روش هست و ممکنه هر کسی از روش خاص خودش این کار رو انجام بده. من همیشه تنظیمات رنگ و نور مورد نظرم رو در ادیت فایل خام به دست میارم. البته ادیت های موضعی و چند لایه هم گاهی اوقات لازم هست که باز هم با لایه های فایل خام انجام میدم.
سئوالم اینه که وقتی کار با فایل خام قدرت مانور بیشتری ایجاد میکنه و مشکلات ناشی از پروسس های بیتی فتوشاپ رو کم میکنه، چه دلیلی داره که مثلا به این روش یا هر روش دیگری در فوتوشاپ روی آورد و عادت کرد؟ آیا مزیتی خاصی در این روش دیدید؟ یا سرعت عمل رو زیاد میکنه؟ :?

گاهی در مرحله ویرایش فایل خام نمی‌توان به رنگ مورد نظر دست یافت. تنظیم‌های رنگ در مبدل فایل خام شامل Saturation/ Vibrance و کنترلهای HSL و نیز رنگهای Camera Calibration است. اولا دو مورد اول از اینها بر روی اطلاعات فایل خام عمل نمی‌کنند که فکر کنیم مزیتی در استفاده آنها در این مرحله وجود دارد. از طرف دیگر دامنه عمل انها محدود است و اگر تغییرات زیادی بخصوص در HSL ایجاد کنیم، آثار جانبی ایجاد می شود. کنترلهای Camera Calibration هم استفاده محدودی و البته دشواری دارند.

در بسیاری از موارد مجبور هستیم که وضعیت رنگها را در مرحله Post - RAW اصلاح کنیم. در فتوشاپ روشهای مختلفی برای اینکار وجود دارد و برخی از پلاگینها نیز روشهایی را ارائه می دهند.

روش فوق یکی از روشهای اصلاح رنگ بدون ایجاد آثار جانبی است که در اکثر مواقع به سرعت به رنگ مورد نظر خود خواهید رسید.


مساله دیگری که در صحبتهای شما وجود داشت، مقایسه پروسس فتوشاپ با فایل خام بود. دقت کنید که تنها برخی پروسسهای موجود در مبدل فایل خام از اطلاعات اصلی استفاده می‌کنند و دارای مزیت هستند ( کنترلهای روشنایی/ تونال و وایت بالانس) در بقیه موارد مزیتی از لحاظ انعطاف پذیری ندارید. ثانیا، در مورد بقیه ویرایشها، وقتی خروجی خوب و غنی در فتوشاپ داشته باشید، مشکلی از لحاظ پروسس بوجود نمی آید.

تشکر از توضیحاتتون. فکرش رو نمیکردم که در مورد برخی از تنظیمات در پروسس raw به صورت مستقیم از اطلاعات فایل خام استفاده نشه و فتوشاپ قوی تر عمل کنه. تا حالا هم جایی ندیده بودم و البته دنبالش هم نبودم. لازم شد یک کم خودم رو در این زمینه آپدیت کنم.
باز هم ممنون :::happy:::

با تشکر از جناب روشن ...

می خواستم بدونم این مرحله تنظیم رنگ و کنتراست را در کجای Work flow پراسس بهتر است، انجام داد؟ ابتدای آن یا در انتها قبل از خروجی نهایی؟

سلام جناب عبدالپناهِ عزیز ...

قبل از اینکه جناب روشن به پاسخ صحیح اشاره بفرمایند، خواستم با توجه به اطلاعات کمی که در این مورد دارم در مورد روند کاری توضیحی نوشته باشم
اگر نوشته هایم ناقص و ناکارآمد و اشتباه است دوستان عفو بفرمایند.

به غیر از Sharpening که باید در آخرین مرحله (قبل از ذخیره سازی) انجام شود مابقی مراحلِ Post-Processing می توانند در لابلای هم انجام شوند و این بستگی دارد به نوع عکسی که دارید ادیت می کنید، به طور مثال روند کاری در یک تصویرِ چهره با یک تصویرِ منظره فرق می کند اما در تمام آنها شارپ سازی در انتهای کار انجام می شود، مثلا برای پراسسِ یک منظره، اگر قرار بر اولویت و راحتیِ کار باشد، من به ترتیبِ زیر ادیت می کنم:

1- وایت بالانس ---> تنظیماتِ مربوط به Temperature و ته رنگ
2- اکسپوژر ---> تصحیحِ اکسپوژر و بازیابیِ سایه ها و روشنایی ها
3- کاهشِ نویز ---> با استفاده از پلاگین های مربوطه و یا خودِ فوتوشاب یا Camera RAW
4- اطلاحات مربوط به لنز (Lens Corrections) ---> اوعاج و ...
5- جزئیات (Detail) ---> بالا بردن کنتراست
6- قاب بندی ---> همترازی و کراپ
7- اشباع و تنظیم رنگ ---> افزایش یا کاهش اشباع رنگ، سلکتییو ماسکینگ و ...
8- تنظیمات اضافی، مورد نیاز و مورد علاقه
9- ریسایزیگ
10- شارپ سازی

موفق باشید ...

سلام
بستگی دارد.
برخی موارد در ابتدای پروسس‌های فتوشاپ انجام می دهم چون می‌خواهم با توجه به تاثیرش، بقیه پروسسها را انجام دهم مثل کنتراست میدتون
در برخی اوقات هم باید در نزدیک به مراحل انتهایی انجام دهم چون در برخی عکسها انجام بقیه پروسس‌های حیاتی پس از این تغییر رنگ، می‌تواند باعث مشکلاتی مانند Banding شود.

خلاصه: بستگی به عکس و نوع پروسسها دارد.