اصول كپچر - مشكلات كپچر

[ali_exme]

البته مورد دیگه ای که در زمان کپچرینگ بهتره بهش دقت بشه، اینه که بهتره هر چند دقیقه یکبار کپچر کردن رو قطع کنیم و بعد اونو در یک فایل دیگه ادامه بدیم. این کار بخصوص برای کسایی خوبه که سخت افزارشون پایینه. یعنی تمام فیلم 90 دقیقه ای رو در یک فایل کپچر نکنیم. بخصوص فایلهای DV که حجم بالایی داره. نظر دوستان چیه؟

[Delbaz]

گاهی شما هرگز نمیتوانید 90 دقیقه فیلم DV را یکجا داشته باشید
بستگی به فایل سیستم شما دارد

قبلا گفته بودم که دو هارد مجزا بهتر است اما نوع فایل سیستم شما نیز نقش مهمی ایفا خواهد کرد
حتی نوع سیستم عامل شما

در سیستم FAT32 شما قادر نستید که فایل هایی با حجم بیش از 4 گیگابایت داشته باشید
یعنی به محض اینکه حجم فیلم شما به 4 گیگ رسید خود برنامه Error میگیرد و حتی ممکن است تمام آنچه کپچر شده از بین برود .( بستگی به برنامه دارد )

اما در فایل سیستم NTFS این مشکل وجود ندارد
بنابراین بهتر است عمل ذخیره کردن و کپچر کردن روی درایوی صورت بگیرد که هم حجم بالایی دارد و هم از نوع NTFS باشد

اما سیستم عامل نیز نقش مهمی دارد .
سیستم عامل های پائین تر مثل 98 و ... سیستم عامل مناسبی نیستند
اینها از تکنولوژی VFW استفاده میکردند ( Video for Windows )

برای غلبه بر مشکلات و محدودیت های VFW , مایکروسافت تکنولوژی جدیدی از مولتی مدیا ساخت و نام آنرا ActiveMovie گذاشت و سپس به عنوان یک قسمت از کتابخانه DirectX , شرکت مایکروسافت , DirectShow را ساخت
این تکنولوژی جدید بر مبنای یک مدل راه انداز سخت افزاری بود که WDM نامیده میشد ( Windows Driver Model )

مزیت استفاده از WDM این است که چنین درایوری میتواند هم روی کامپیوتری با Win 98 و هم روی کامپیوتری با Win XP کار کند
اما مشکل اینجا است که این درایور وابستگی مستقیم با DirectX دارد . یعنی کتابخانه ای که دیگر برای ویندوزهای پائین تر ارائه نخواهد شد

علاوه بر این ویندوزهای بالاتر مثل XP قادر به مدیریت بهتر حافظه و نیز مدیریت Cach کردن حافظه و عملکرد صحیح برای جلوگیری از فریم افتاده هستند


اینها را از این جهت گفتم که خیلی وقتها دیده ام که برخی استدلالشان این است که : "ویندوزهایی مثل ویندوز 98 خیلی کم حجم تر هستند و حافظه را کمتر اشغال میکنند . پس برای کپچر مناسب ترند " و چون اینگونه فکر میکنند به همین دلیل عمل کپچر را روی این ویندوزها ادامه میدهند که کاری اشتباه است.

پس استفاده از سیستم فایل NTFS
ویندوزهای جدیدتر به جهت بههبود مدیریت در حافظه
آخرین نسخه از DirectX
آخرین درایور سخت افزاری ( چه کارت کپچر . چه کارت ویدئو . چه قسمت های مختلف مادر بورد )
هارد مجزا و Defragement کردن درایوهای آن
و ...
میتواند در بهبود عملکرد صحیح عملیات کپچر بسیار موثر باشد. در واقع اینها چیزهایی است که باید رعایت کنید

گاهی نیز مجبورید سر کیسه راشل کرده و سخت افزار قدرتمندتری بخرید
مخصوصا با ورود فیلم های HD و Full HD و ... و عملیات کپچر و تدوین و رندر جلوه های ویژه روی این فیلم های بزرگ

[ali_exme]

دوستان سلام.
بالاخره بعد از هفته ها تلاش برای انتقال فیلم از دوربین فیلمبرداری به کامپیوتر و تبدیل اون به DVD به نتایج خوبی رسیدم که با کسب اجازه از اساتید عزیز نتایج کار رو اینجا مینویسم برای سایر دوستانی که مثل من بار اولشونه قصد انجام چنین کاری رو دارند. اگر جایی از کار مشکل داشت بهم بگید.

*****امکانات مورد نیاز:
- قبل از هر چیز شما به یک دوربین دیجیتال ویدئویی نیاز دارید که ترمینال DV یا Fire Wire داشته باشه.
- بعلاوه کامپیوتر شما باید مجهز به پورت IEEE 1394 یا i-Link باشه. این پورت به صورت Onboard بر روی برخی از مادربورد ها وجود داره. در غیر این صورت باید یک کارت سخت افزار IEEE 1394 خریداری کنید و اونو روی اسلات PCI مادربورد نصب کنید. (قیمت این کارت حدود 10 هزار تومانه)
- بعلاوه شما باید یک کابل متناسب با دوربینتون تهیه کنید. پورت دوربین معمولا 4 pin هست و کارتهای IEEE 1394 هم معمولا دارای پورتهای 6 pin هستند. اگر شرایط شما هم اینچنین بود باید از یک کابل 4 pin – 6 pin استفاده کنید.
- نرم افزار Ulead VideoStudio 11 که البته لازمه این رو هم بگم که نسخه های پایین تر روی ویندوز ویستا جواب نمیدن!
- در رابطه با سایر نیاز های سخت افزاری مثل هارد دیسک، رم و CPU هم که دوستان در پستهای قبلی توضیحات کاملی دادن. (باز هم لازمه که بدونید به طور استاندارد کپچر کردن یک ساعت فیلم از این طریق به بیش از 13 گیگابایت فضای خالی روی هارد دیسک نیاز داره)
- برای تهیه DVD – Video به DVD Writer نیاز دارید.
(البته در رابطه با ویندوز ویستا، این سیستم عامل از DirectX 10 استفاده میکنه و در صورتی که شما نرم افزاری نصب کرده باشید که تنظیمات مربوط به DirectX رو دستکاری کرده باشه ممکنه نتایج خوبی نگیرید. بعنوان مثال بازی هایی که قبل از نصبشون اول DirectX 9 یا پایین تر رو نصب میکنند باعث میشن ویندوز در عملکردی مثل کپچر کردن دچار مشکل بشه. بعلاوه کارت گرافیک شما باشد DirectX 10 رو پشتیبانی بکنه. در غیر این صورت بهتره از ویندوز XP استفاده کنید.)

نکته خیلی مهم: نرم افزار یولید قبل از اینکه نصب بشه کشوری که در اون زندگی میکنید رو سوال میکنه و متاسفانه ایران در لیستش وجود نداره و خود نرم افزار هم به طور پیش فرض ایالات متحده رو انتخاب میکنه. این سوال خیلی مهمه چرا که نرم افزار با توجه به کشوری که انتخاب میکنید سیستم رنگ تصویر رو انتخاب میکنه. سیستم پخش تصویر در آمریکا NTSC هست؛ حال اینکه در کشور ما بیشتر سیستم PAL استفاده میشه و در صورت انتخاب نادرست، کیفیت کار پایین میاد. پس اول مطمئن بشید دوربینتون به چه روشی فیلمبرداری میکنه. بعضی دوربین ها به هر دو روش قادر به فیلمبرداری هستند و باید توسط فیلمبردار و با توجه به نوار ویدئویی مورد استفاده انتخاب بشه. اما بیشتر دوربین های MiniDV در بازار ایران فقط به روش PAL فیلمبرداری میکنند. دانستن این سیستم آنقدر مهمه که حتی روی بدنه دوربین و روی جلد دفترچه راهنما هم نوشته شده. بعد از اطلاع از اون، در نرم افزار یولید از منوی File گزینه Preferences رو انتخاب کرده و از سربرگ Edit یا اینکه علامت Apply Color Filter را بردارید و یا سیستم صحیح را انتخاب کنید.

*****روش کپچر کردن:
این مرحله خیلی مهمه. در اینجا فایل ساخته و آماده وجود نداره که در عرض چند ثانیه اونو از دوربین به کامپبوتر منتقل کنید و باید تمام فیلمی که میخواهید کپچر کنید توسط دوربین پخش بشه و توسط نرم افزار روی هارد دیسک شما ذخیره بشه. بنابر این کمی وقت گیره.
قبل از هر کار ابتدا مطمئن بشید دوربین خاموشه (این خیلی مهمه) و پس از برقراری اتصالات دوربین رو روشن کنید و اونو در وضعیت Play Mode / VCR Mode / Review Mode / Play Tape قرار بدید. وقتی دوربینتون توسط ویندوز شناخته شد نرم افزار یولید رو اجرا کنید.
از ویزازدی که در ابتدای برنامه نمایش داده میشه گزینه اول یعنی VideoStudio Editor رو انتخاب کنید.
سپس از سربرگ های موجود در فضای اصلی نرم افزار گزینه Capture رو انتخاب کنید.
سپس گزینه Capture Video رو کلیک کنید. در اینجا یک پیش نمایش از آنچه که توسط دوربین پخش میشود وجود دارد که در زیر آن نیز ابزار های کنترل دوربین قرار گرفته. بنا بر این شما توسط کامپیوتر دوربین را کنترل میکنید، فیلم را به عقب یا جلو میبرید و آن را اجرا یا متوقف میکنید و با کلیدهای موجود بر روی دوربین کاری ندارید.

Duration مدت زمان کپچر رو به شما نشون میده. بعلاوه به شما این امکان رو میده تا با وارد کردن زمان مورد نظر، مدت کپچر رو محدود کنید. مثلا با وارد کردن مقدار 10 دقیقه، بعد از 10 دقیقه کپچر کردن متوقف میشه.

Source که منبعی که میخواهید از آن کپچر کنید رو مشخص میکنه. در این قسمت باید نام دوربین فیلمبرداری رو انتخاب کنید. مثلا Canon DV Cam Recorder

Format که نوع فایلی که خروجی اولیه شماست رو مشخص میکنه. ممکنه نرم افزار به طور پیش فرض حالت DVD یا MPEG رو انتخاب کنه. اما توصیه اکید من بر اینه که اگر میخواهید پس از کپچر، فیلمتون رو DVD کنید و اگر کیفیت بالا مد نظرتونه گزینه DV رو انتخاب کنید. در این حالت فایلها با فرمت استاندارد AVI ذخیره میشن وشما نیاز به تنظیمات خاصی ندارید. البته DV به فضای زیادی نیاز داره (چون اطلاعات خیلی فشرده نمیشن) و همونطور که گفتم به ازای هر ساعت فیلم به بیش از 13 GB فضای خالی نیاز دارید. به علاوه به گفته ی جناب دلباز فایل سیستم شما باید از نوع NTFS باشه که فایلهای با حجم بیش از 4 GB رو پشتیبانی بکنه.
اگر چنین امکاناتی در اختیار ندارید و یا نمیخواهید فیلمهایتان را به DVD تبدیل کنید و یا کیفیت بالا مد نظرتون نیست میتونید از سایر فرمتها مثل MPEG استفاده کنید و میزان فشرده سازی رو از طریق گزینه Option بنا بر مقدار فضایی که در اختیار دارید تغییر بدید. در این صورت به تنظیم پارامترهایی نیاز هست که متناسب با نوع فیلمبرداری شما باشد که در ادامه بیشتر توضیح داده خواهد شد.

== اگرکامپیوترتون از نظر سخت افزاری ضعیف باشه احتمال داره در حین کپچرینگ تعدادی از فریم ها جا بیفته و ضبط نشه که به این پدیده Drop Frame میگن و باعث میشه فیلم شما پس از کپچر دچار پرش بشه. بخصوص در استفاده از سایر فرمتها به غیر از DV چون پردازشگر شما درگیر فشرده سازی اطلاعات میشه احتمال بروز چنین پدیده ای بیشتره.

Capture Folder هم مسیر ذخیره فایلهای کپچر شده را مشخص میکنه. توجه کنید در مسیری که وارد میکنید به اندازه کافی فضا وجود داشته باشد، اگر نه در حین کپچرینگ با پیغام Not enough space مواجه مشید.

Split by scene علامت زدن این گزینه باعث میشه که فیلم در فایل های متعدد ذخیره بشه و بنظر میرسه ملاک آن قسمت هایی از فیلم است که فیلمبرداری متوقف شده و بعدا" دوباره آغاز شده. هر فایل بیانگر یک سکانس است. علامت زدن این گزینه بهتر است چون اولا" ویرایش فیلم رو آسان تر میکنه و ثانیا" از بوجود آمدن یک فایل حجیم جلوگیری میکنه.

Capture Imag ابزاری است برای عکس گرفتن از فریم ها

Capture Video با استفاده از این دکمه عمل کپچرینگ آغاز میشه. اول مطمئن بشید که کامپیوترتون در وضعیت خوبیه و مثلا نرم افزار خاصی اونو درگیر نکرده. بعد فیلمتون رو روی صحنه مورد نظر بیارید و برای ثابت کردن اون در محلی که میخواهید کپچر کنید از Pause استفاده کنید. سپس Capture Video رو کلیک کنید. شاید بهتر باشه نرم افزار هایی مثل آنتی ویروس و... رو موقتا" غیر فعال کنید.

برای پایان کپچرینگ روی دکمه Stop Capturing کلیک کنید. حالا میتونید برای مشاهده ماحصل کار به مسیری که فایلها رو ذخیره کردید برید و فایلهای کپچر شده رو اجرا کنید. اگر نوار ویدئویی شما به پایان برسه کپچرینگ متوقف میشه و فایلها ذخیره میشه. پس میتونید دوربین و کامپیوتر رو رها کنید و نیازی به مراقبت نیست.



***** تهیه DVD – Video یا Video CD از فایلهای کپچر شده
بعد از به پایان رسیدن کپچرینگ، تمام فایلها به طور خودکار داخل Library نرم افزار قرار میگیرن. روی سربرگ Edit کلیک کنید. در پایین این بخش قسمتی بنام Time Line مشاهده میشه که با کشیدن و انداختن کلیپ ها داخل این ناحیه شما میتونید فیلم مورد نظرتون رو ویرایش کنید.
پس از ویرایش فیلم و یا اعمال Effect ها و فیلترها و ... به مرحله نهایی یعنی ذخیره فایل میرسید. شما میتونید فایلهای خام رو نگهداری کنید و یا روی DVD یا حتی CD ذخیره کنید. اما این کار به صرفه نیست چراکه این فایلها حجم بالایی دارند و بعلاوه اگر مستقیما" بر روی DVD یا CD ذخیره بشن توسط دستگاه های پخش دیسک های ویدئویی اجرا نمیشن و برای نمایش اونها حتما" باید از کامپیوتر استفاده کنید. بنابر این بهتره فیلمها رو به فرمت های استاندارد DVD یا VCD تبدیل کنید که هم حجم کمتری دارن و هم توسط سایر دستگاههای استاندارد اجرا میشن. برای این کار مراحل زیر را دنبال کنید:
1- روی سربرگ Share کلیک کنید
2- روی Crate Disk کلیک کنید
3- از قسمت Current Project Type گزینه DVD\DVD 4.7 GB رو انتخاب کنید. (این گزینه در حالت پیش فرض انتخاب شده است) انتخاب نوع دیسک بستگی به دیسک خام شما دارد. در مقابل این قسمت اطلاعات مربوط به اندازه فایل شما بر روی دیسک، زمان فیلم و فضای باقی مانده مشاهده میشود.
4- تنظیمات صدا و تصویر
این بخش مهمترین مرحله کار است. بر روی گزینه Project Setting کلیک کنید تا تنظیمات مربوط نمایش داده شود. در اینجا بدون توضیح در مورد سایر گزینه ها به سراغ گزینه Change MPEG Setting میریم. با کلیک بر روی این گزینه حالات استاندارد از پیش تعیین شده به صورت یک منو مشاهده میشه. بنظر من بهتره خودتون گزینه های مربوط به صدا و تصویر رو انتخاب کنید و به حالت های از پیش تعیین شده بسنده نکنید. برای این کار روی آخرین گزینه، یعنی Customize کلیک کنید.

*در سر برگ General گزینه های مهم عبارتند از:
Frame Rate (هر فیلم از تعدادی تصویر ثابت بنام فریم تشکیل شده) این گزینه مشخص میکنه در هر ثانیه از فیلم چند فریم نمایش داده شود. در سیستم PAL این مقدار برابر با 25 فریم در ثانیه و در سیستم NTSC برابر با 29.97 فریم در ثانیه هست.
Frame Type
این گزینه احتیاج به توضیح بیشتر داره. Frame Type نحوه نمایش فریم ها رو مشخص میکنه. فریم ها به دو روش آمیخته (Interlace) و غیر آمیخته (Non-Interlace) میتوانند نمایش داده شوند و استفاده از هر روش بستگی به نوع نمایشگری دارد که شما میخواهید فیلم را با آن نمایش دهید.
نمایشگر های لامپ تصویری یا CRT (cathode ray tube) از روش آمیخته برای نمایش فریم ها استفاده میکنند. این نمایشگر ها فریم ها را در 576 سطر نمایش میدهند. روش آمیخته به این صورت است که نمایشگر برای نمایش یک فریم تمام سطر ها را باهم اسکن نمیکند و آنها را به دو قسمت تقسیم میکند. هر قسمت یک فیلد نام دارد. نمایشگر ابتدا فیلد حاوی سطرهای فرد را اسکن کرده و سپس فیلد حاوی سطر های زوج را اسکن میکند. یعنی اول سطر های شماره 1و3و5و... و بعد سطر های شماره 2و4و6و... و به این ترتیب اسکن یک فریم کامل میشود. این نمایشگر ها در هر ثانیه حداقل 25 بار این کار را انجام میدهند و به همین دلیل چشم ما چیزی احساس نمیکند. در این روش فریم ها با هم ترکیب میشکند و به همین دلیل به آن آمیخته میگویند.
سیستم های گوناگون پخش از این نظر متفاوتند. در سیستم PAL و NTSC ابتدا فیلد های پایینی یا سطر های زوج اسکن میشوند و بعد فیلد های بالایی و به آن Lower Field First یا Down Field First میگویند. بنا بر این اگر دوربین شما به روش Interlace و با یکی از سیستم های PAL یا NTSC فیلمبرداری میکند باید گزینه Lower Field First را انتخاب کنید.
روش دیگر Non-Interlace یا Progressive است که معمولا نمایشگر های LCD, Plasma, Projection از آن استفاده میکنند. در این روش تمام پیکسلها با هم اسکن میشوند و پس از ایکه یک فریم به طور کامل نمایش داده شد، فریم بعدی نمایان میشود. اگر دوربین شما به روش غیر آمیخته فیلم برداری میکند باید گزینه Frame-based رو انتخاب کنید.
به این دلیل که هنوز هم اغلب مردم از نمایشگر های لامپ تصویری استفاده میکنند، اغلب دوربین های DV خانگی به روش آمیخته فیلمبرداری میکنند.
توجه کنید انتخاب اشتباه این قسمت میتواند باعث بروز پرش در تصویر نهایی شود.
البته من هنوز نمیدونم که آیا میشه یک فیلم آمیخته رو بدون ایجاد پرش به یک فیلم غیر آمیخته تبدیل کرد یا نه! از دوستان میخوام راهنمایی کنند.
Frame Size اندازه یا تراکم یا تعداد پیکسل های هر فریم رو مشخص میکنه که برای DVD حد اکثر میتونه 720 x 576 باشه و برای VCD مقدار اون برابره با 352 x 288 و برای HD-DVD تا 1440 x 1080 هم قابل افزایشه!!!
Display aspect ratio نسبت طول به عرض تصویر رو مشخص میکنه. این گزینه هم بهتره بنا بر فیلمی که ضبط کردید انتخاب بشه. اما با توجه به تلوزیونی که میخواهید فیلم رو در اون نمایش بدید میتونید اونو تغییر بدید. تلوزیون های لامپ تصویری 4:3 و تلوزیون های LCD و پلاسما معمولا" 16:9 هستند.

*در سربرگ compression نیز ابزار بسبار مهمی قرار گرفته. از جمله:
Speed/Quality که به صورت یک میله مشاهده میشود. اگر لغزنده را به طرف Speed ببرید، سرعت فشرده سازی فایل بیشتر میشود اما کیفیت کاهش میابد. پیشنهاد من این است که آن را کامل به طرف Quality بکشید.
Video Data Rate این گزینه مشخص میکنه که به ازای هر ثانیه تصویر، چقدر اطلاعات نوشته بشه. اعددی که در این بخش وارد میکنید ارتباط مستقیم داره با کیفیت فیلم نهایی و حجم فایل. هرچه این عدد کمتر باشه، حجم فایل کمتر شده و کیفیت فیلم پایین میاد. چرا که فشرده سازی بیشتر شده و اطلاعات تصویری کمتری ثبت میشه. برای DVD شما میتونید یک عدد بین 1777kbps تا 9800kbps انتخاب کنید. (kbps = kilobites per second)
طبق تجربه شخصی من انتخاب مقدار بیش از 7000 باعث میشه که فیلم در دستگاه های پخش دیسکهای ویدئویی خوب اجرا نشه. بنابر این انتخاب مقدار حدود 5000 تا 6500 کاملا مناسبه. البته به این بستگی داره که شما میخواهید چند دقیقه فیلم رو روی یک دیسک جا بدید که در ادامه بیشتر صحبت میشه.
Constant انتخاب این گزینه به این مفهومه که نرم افزار طبق دیتا ریتی که براش تعیین کردید تمام فریم ها رو به صورت یکسان فشرده میکنه.
Variable انتخاب این گزینه هم به این مفهومه که نرم افزار فریم هایی که اطلاعات تصویری کمتری دارند رو بیشتر فشرده میکنه و آنهایی که اطلاعات تصویری بیشتری دارند رو کمتر مورد فشرده سازی قرار میده. در صورت انتخاب این گزینه، بیت ریتی که برای نرم افزار تعیین کرده اید، حداکثر اطلاعاتیه که نرم افزار مجازه به ازای یک فریم ثبت کنه. در این صورت حجم فایل نهایی نسبت به حالت Constant کمتره، اما مدت بیشتری طول میکشه تا نرم افزار فیلم شما رو فشرده کنه.
Two-Pass Encode انتخاب این گزینه فقط در حالت Variable امکانپذیره. با انتخاب اون، نرم افزار یکبار تمام فریم ها رو چک میکنه و اونهایی که بیشتر قابلیت فشرده سازی دارند رو انتخاب میکنه و بعد اونا رو بیشتر فشرده میکنه. اما در صورتی که این گزینه انتخاب نشده باشه، نرم افزار همزمان با فشرده سازی فریم ها رو شناسایی میکنه و به همین دلیل امکان داره به اشتباه فریم های مهم بیشتر فشرده بشن که باعث میشه خطوط شطرنجی در برخی صحنه های فیلم بیش از حد به چشم بخوره. البته علامت زدن این گزینه طول مدت فشرده سازی را باز هم افزایش میدهد.
من ترجیحا از روش Constant استفاده میکنم. چرا که کیفیت بالا تری داره و زمان کمتری هم نیاز داره.
Audio Format برای DVD دارای دو استاندارد است. Dolby و LPCM که حالت دوم بیشترین کیفیت را داراست. اما در حالت Dolby شما میتوانید بیت ریت مربوط به صدا را نیز تنظیم کنید که از 128 تا 448 kbps قابل تغییره.

== پیشنهاد من برای بهترین تنطیمات:

ذخیره 120 دقیقه بر روی دیسک 4.7 GB
Frame Size: 720 x 576
Video data rate: 5000 kbps
Audio data rate: 192 kbps
Dolby Digital Audio, 48 KHz, 2/0 L,R

ذخیره 90 دقیقه بر روی دیسک 4.7 GB
Frame Size: 720 x 576
Video data rate: Variable (Max. 6200 kbps)
Audio data rate: 224 kbps
Dolby Digital Audio, 48 KHz, 2/0 L,R

== بهتره قبل از اینکه فایلها رو روی DVD رایت کنید اول یک نسخه از اونها رو روی هارد دیسک تهیه کنید تا اگر مشکلی داشت متوجه بشید. برای این کار بعد از مرحله ساخت منوی DVD در آخرین بخش نرم افزار یولید، علامت گزینه Crate Disk رو برداشته و در مقابل، گزینه Crate DVD Folder را علامت بزنید. همچنین برای اینکه صدا و تصویر پس از فشرده سازی هماهنگ باشند، گزینه Normalize Audio را علامت بزنید.

[ali_exme]

البته من هنوز نمیدونم که آیا میشه یک فیلم آمیخته رو بدون ایجاد پرش به یک فیلم غیر آمیخته تبدیل کرد یا نه! از دوستان میخوام راهنمایی کنند.

دوستان کسی میتونه راهنمایی کنه؟

یه سوال دیگه هم داشتم. یک حلقه فیلم پوزیتیو دارم تقریبا" مال 30 سال پیشه. دستگاه پخششو ندارم. از یک نفر هم پرسیدم گفت باید با پرژکتور بندازیش رو پرده و با دوربین دوباره ضبط کنی اما کیفیتش خوب در نمیاد. آیا جایی وجود داره که بتونه با روش دیگه ای مثلا" با اسکنر با کیفیت خوب برام به DVD یا CD تبدیلش کنه؟

[Delbaz]

در اکثر برنامه های ویرایش فیلم هنگام خروجی گرفتن , گزینه ای به نام De-Interlace وجود داره
اما استفاده از این گزینه هنگامی موثر خواهد بود که شما روی فیلم اصلی و برای اولین خروجی از این گزینه استفاده کنید. اما شاید هرگز نتوانید به آنچه مد نظر شما است برسید

deinterlace به شیوه های متفاوتی انجام میشه و هر برنامه از یک شیوه استفاده میکنه . در برخی از روش ها شما ممکن است نیمی از خطوط و ردیف های پیکسلی تصویر را از دست بدهید

بنابراین توصیه به این است که اگر نیاز به تصاویر غیر آمیخته دارید , از همان ابتدا ضبط را به صورت Non-Interlace انجام بدید . در برخی از دوربین های DV که قابلیت تنظیم دارند این حالت به نام Frame Movie Mode شناخته میشه

در ظاهر امر , کار باید ساده باشه
از میدان اول , مثلا تمام خطوط فرد و از میدان دوم تمام خطوط زوج باید گرفته بشه و سپس ترکیب بشه
اما در عمل مشکلاتی وجود خواهد داشت. و آن هم تفاوت حرکت بین میدان اول و دوم است و موجب میشه مرز بین خطوط و ردیف های پیکسلی دیده بشه

[ali_exme]

بله. متاسفانه فیلمهایی کهDe Interlace میشن وقتی به DVD تبدیل میشن (یعنی وقتی دورباره انکد میشه) دچار پرش میشه. دوربین من هم تا جایی که سر در آوردم فقط آمیخته فیلم برداری میکنه. جالب اینجاست که تو دفترچه و سایت کانن و هرجایی که فکرشو بکنید کوچکترین اطلاعاتی در این رابطه ننوشته! به هر حال از راهنمایی شما ممنونم جناب دلباز.
فقط من نفهمیدم در نمایشگر های LCD مقدار Screen Refresh Time چه رابطه ای با نمایش فیلم های آمیخته داره؟ چون بنا بر تجربه شخصی من هرچه این مقدار کمتر باشه فیلم های آمیخته بهتر نمایش داده میشه!

[Delbaz]

البته اینگونه هم نیست
بیایید یک فرض انجام بدهیم

فرض که شما فیلمی دارید که با نرخ فریم 25 فریم بر ثانیه ضبط شده
از قبل هم میدانیم که دوربین شما فیلم ها را فقط با میدان آمیخته ضبط میکند ( یعنی هر فریم را به دو مرحله

تبدیل میکند . در یک مرحله تمام ردیف پیکسل های فرد و در مرتبه بعد تمام ردیف پیکسل های زوج را ثبت میکند

)

در نتیجه هر فریم تبدیل به دو میدان می شود
یعنی به جای 25 فریم , فیلم شما دارای 50 میدان میشود

این ها را که قبلا هم میدانستیم
اما بیایید کمی دقیق تر شویم
دوربین شما فقط میدان را میشناسد . یعنی در یک پنجاهم ثانیه تصویری را ثبت میکند که فقط شامل ردیف

پیکسل های فرد است
و در 1/50 ثانیه بعدی تصویر دیگری را ثبت میکند که شامل ردیف پیکسل های زوج است
و به همین ترتیب در 1/50 ثانیه های بعدی به طور متناوب , میدان های زوج و فرد را روی فیلم ثبت میکند

اما ممکن است در حین اینکه دوربین دارد یک میدان را ثبت میکند , شما دوربین را حرکت داده باشید و میدان

بعدی را که میخواهد ثبت کنید , صحنه کمی جابجا شده باشد

مثلا میدان زیر در 1/50 ثانیه اول ثبت شده و فقط شامل ردیف پیکسل های فرد است



میدان زیر هم در 1/50 ثانیه بعدی ثبت شده و فقط شامل ردیف پیکسل های زوج است


پس این دو میدان با هم ترکیب یک فریم کامل را میدهند. اما بیایید این دو تصویر را روی هم بیاندازیم و ببینیم آیا

واقعا اینگونه است ؟ این دو تصویر را در فتوشاپ باز کرده و روی هم بیاندازید . چیزی که بدست خواهد آمد شبیه

تصویر زیر است



خب شما در واقع هر دو میدان را تبدیل به یک فریم کردید . یعنی Deinterlace کردید اما نتیجه ای که بدست آمد زیاد جالب نبود

=========

حالا بیایید فکر کنیم که آیا این بشری که دستش به آسمان ها و کرات دیگر رسیده آیا نتوانسته روشی پیدا کند که این مشکلات را برطرف کند؟
اگر من بگویم : نه , آیا به حرف من میخندید؟
اما چه بخندید و چه نخندید باید بگویم راه حل قطعی وجود ندارد

اما روش های بهتری وجود دارند
یکی از بهترین روش ها این است که :

میدان ها را جدا کنیم
سپس ردیف پیکسل هایی را که غایب هستند را حذف کنیم
یعنی مثلا میدان اول ما تبدیل شود به عکس زیر


و میدان دوم ما تبدیل شود به عکس زیر


سوال . چرا پس اندازه ارتفاع این میدان ها ( یا در واقع فریم های فعلی ) نصف شده اند؟ جواب ساده است . چون ما ردیف پیکسل های غایب را حذف کردیم

خب پس میدان اول ما تبدیل شد به یک عکس کامل اما با رزولوشن نصف
میدان دوم هم تبدیل به یک عکس شد اما باز هم نصف رزولوشن کامل

اگر به همین ترتیب این کار را ادامه بدهیم آنگاه ما 50 عدد عکس کامل داریم برای هر ثانیه از فیلم( البته همه این 50 تا عکس نصف رزولوشن فیلم اولیه هستند )

اما خوبی اش این است که 50 تا فریم کامل هستند . یعنی فیلم 25 فریم بر ثانیه و آمیخته ما تبدیل به فیلم 50 فریم بر ثانیه و غیر آمیخته شده

بسیار خوب . حالا اگر دوست داشتید میتوانید همه آن 50 تا عکس بدست امده را که رزولوشن نصف داشتند , بکشید تا دو برابر شوند و به اندازه فیلم اصلی درآید
کمی کیفیت میاید پائین ( در واقع کمی تصو.یر Blur میشود ) اما کیفیت به حقیقت فوق العاده است
یعنی ما تصویری داریم که دیگر از آن ردیف های زوج و فرد خبری نیست
تصویری تمیز و بدون عیب و نقص
و هر فریم هم یک تصویر کامل است
مثلا فریم اول را میکشیم تا به اندازه فیلم اولیه در بیاید:


فریم دوم را هم میکشیم تا به اندازه فیلم اصلی در بیاید:
http://www.freeimagehosting.net/uploads/94653f91a5.jpg

شما میبینید که نتیجه بسیار رضایت بخش است

اگر شما بخواهید به این روش کار کنید باید بدانید که به این روش Progressive scan یا Intelligent یا Adaptive یا Hybrid یا Bob+Weave میگن . همه این اسم ها اشاره به همین روشی دارند که گفتم .
اما شما برای اینکه همین روش را با برنامه های مجانی انجام بدید باید حداقل از دو سه برنامه استفاده کنید
مثل Avisynth که یک برنامه خط فرمانی است و نیز برنامه بسیار ارزشمند Virtualdub و همچنین کدک های مناسب و ...

مجال صحبت نیست وگرنه میتوان ساعت ها و ساعت ها در مورد این مطالب شیرین بحث کرد

==================



اما چرا تصاویر آمیخته بوجود آمد ؟
تصاویر آمیخته اصلا چیز بدی نبوده و نیستند
اگر بدانید این تصاویر آمیخته در طول این همه سال چه خدمتی به ما کردند هرگز به آنها ظنین نمیشدید. اتفاقا آنها دوست داشتنی اند

سالیان سال , دوربین های ما به صورت آمیخته فیلم برداری کردند , نمایشگر های ما نیز تصاویر را به صورت آمیخته نشان میدادند
عیب کار زمانی مشخص شد که دیجیتال به عرصه وارد شد و نمایشگرهایی ظاهر شد که نحوه نمایش آن ها به صورت Progressive بود
وقتی این نمایشگر ها میخواستند یک فریم را به یک باره نمایش دهند , مجبور میشدند هر دو میدان را با هم ترکیب کنند و بعد نمایش دهند و نیجه این میشد که شما ردیف پیکسل ها را کنار هم میدید و موجب عصبانیت میشدند

دلیل اینکه تصاویر آمیخته بوجود آمد ( مخصوصا برای تلویزیون ها ) دو چیز بود
یکی پهنای باند محدود بود . یعنی انتقال یک تصویر کامل در آن واحد امکان پذیر نبود . بنابراین تصمیم گرفته شد که هر تصویر به دو قسمت شکسته شود و هر بار فقط یک قسمت از تصویر ( همان ردیف پیکسل های زوج و فرد ) فرستاده شود

دلیل دوم این بود که فسفرها در تلویزیون های قدیمی , عمر محدودی داشتند . همیشه وقتی یک تصویر قرار بود پخش شود , ابتدا ردیف پیکسل اول شروع به نمایش میکرد و سپس ردیف پیکسل های بعدی
اگر قرار بود که یک فریم به طور کامل پخش شود همینکه ردیف پیکسل ها از بالا به پائین شروع به نمایش میکرد , قبل از اینکه ردیف پیکسل های پائین نمایش یابند , ردیف پیکسل های بالا شروع به خاموش شدن میکردند و یه نوار تاریک در تصویر ظاهر میشد
اما با تبدیل یک فریم به دو میدان که هر میدان ردیف متفاوتی را پخش میکرد , به این مشکل خاتمه داده شد

دلیل دیگر این بود که برای برخی از تصاویر هیچ وقت 25 فریم کامل کافی نبود. مثلا اگر قرار بود در یک مسابقه فوتبال , شما به صورت Non-Interlace و با سرعت 25 فریم بر ثانیه , فیلم برداری کنید آنگاه حرکت تو.پ فوتبال , هیچ وقت روان و پیوسته دیده نمیشد بلکه کاملا بریده بریده میشد
اما به وسیله آمخیته بودن تصویر که هر فریم تبدیل به میدان میشد , شما میتوانستید به سرعت 1/50 ثانیه برای هر میدان برسید و حرکت توپ فوتبال خیلی روان تر دیده میشد

بنابراین تصاویر آمیخته در تمام سالیان قبل , به خوبی خدمت کردند و ضعف سخت افزارهای ما در سرعت را پوشش دادند

شاید اکنون معلوم شود که چرا میگویم : نرخ فریم 24 فریم بر ثانیه برای دوربینی مثل نیکون دی 90 که به صورت غیر آمیخته فیلم برداری میکند , تقریبا در حد یک شوخی است . این نرخ فریم پائین تر از آنی است که بتوان یک فیلم برداری خوب با آن انجام داد . حتی اگر تمامی لنزهای شما در حد یک فوق حرفه ای باشد
و چرا میگویم که نرخ فریم 30 فریم بر ثانیه برای دوربینی مثل کنون 5 دی مارک 2 که آن هم به صورت غیر آمیخته فیلم برداری میکند , مناسب تر و منطقی تر از 24fps است

گرچه ما حتی در بیست یا سی سال قبل هم دوربینهایی داشتیم که قادر به ثبت تصاویر با سرعت هایی مانند 3500 فریم بر ثانیه بودند اما باید دانست در دستگاه های ارزان قیمت خانگی همان 25 یا 30 فریم بر ثانیه , نهایت سرعت موجود بود ( چه از جهت ضبط و چه از جهت پخش )
پس در گذشته , استفاده از میدان های آمیخته یک باید بود و دامنه استفاده از این تصاویر تا اکنون نیز ادامه پیدا کرده

تقریبا 99 درصد تلویزیون های CRT , تصاویر را به همان صورت آمیخته پخش میکنند . حتی تلویزون هایی که همین دیروز خریدید و از جنُس CRT هستند
تنها چند مدل محدود مثل تلویزیون های Panasonic TX 32ph40d با و.جود اینکه CRT هستند اما قادر به پخش تصاویر به حالت Progressive هستند
اما فکر نکنید استفاده از این تلویزیون ها خیلی کار را راحت کرده . برعکس . این تلویزیون ها نیاز به مثلا DVD Player ی دارند که تصاویر را به صورت غیر آمیخته به تلویزیون بفرستند

چون اکثر پخش کننده های خانگی , تصاو.یر را به صورت آمیخته و طی دو میدان به دستگاه تلویزیون میفرستند




========

اینها همه خلاصه آماری از وضعیت فیلم های آمیخته بود
شما تصور کنید که بخواهید این مفاهیم را با تبدیل نرخ فریم ها و Telecin مخلوط کنید
و بخواهید روش های فشرده سازی Inter و Intra را نیز در نظر بگیرید
گروه عکس ها و فریم ها را هم حساب کنید
ماتریس ها تصاویر را در نظر بگیرید
و ...
و...
و...
...
و ببینید چه آش شعله قلم کاری ایجاد میشود

اما با وجود این همه لزومی ندارد که شما نگران این همه مطلب باشید . فقط کافی است روی استانداردها قدم بردارید
مطلب زیاد است و اینجا هم فروم تدوین فیلم نیست .
اما فروم VideoHelp وجود داره که یک پایگاه ارزشمند برای شناخت مبانی و پیشرفت های فیلم برداری و تدوین و تبدیل فیلم ها و برنامه های مربوط به آن محسوب می شود


================


اما مبحث پرش در تصاویر کمی با این مقوله ها متفاوت است . یعنی با مقوله Deinterlace به صورت مستقیم رابطه ندارد
باید چک کرد که چرا پرش در تصاویر وجود داره

به هر حال این توصیه را از من داشته باشید که اگر قرار است تصویری را بعد از کپچر , ویرایش کنید هرگز آنرا با فرمت DVD کپچر نکنید . فرمت DV Avi و یا فرمت AVI با کدک هایی مثل Huffy , بسیار مناسب ترند
از طرفی باید بدانید که اگر منبع شما آمیخته است هرگز کپچر کردن را به صورت غیر آمیخته انجام ندهید
مثلا برنامه های تلویزیونی , بیشتر دوربین ها و حتی ماهوراه ها , فیلم ها را به صورت آمیخته پخش میکنند . پس این تصاویر را به همان صورت آمیخته ضبط کنید .
از طرفی برنامه هایی را که مطمئنید در پخش کننده های خانگی مانند تلوییون ها پخش میشند , به همان حالت آمیخته , ضبط و تدوین کنید و خروجی بگیرید

آنچه که گاهی موجب پرش خواهد شد , تفاوت در نرخ فریم است . پس باید بکوشید که فیلم منبع شما و نیز پروژه تدوین شما و نیز فیلم خروجی شما دارای یک نرخ فریم باشند

[ali_exme]

با سپاس فراوان از جناب دلباز به خاطر راهنمایی جامع و کاملشون.

اگر بدانید این تصاویر آمیخته در طول این همه سال چه خدمتی به ما کردند هرگز به آنها ظنین نمیشدید. اتفاقا آنها دوست داشتنی اند

با فرمایش شما موافقم. تنها ناراحتی من مشکل این فیلمها با نمایشگر LCD هست.

با توجه به توضیحات شما برای من چند سوال بوجود اومد:

اول اینکه تلوزیون های LCD در نمایش فیلمهای آمیخته چطور عمل میکنند؟ اونها رو به 50 فریم تبدیل میکنند و پخش میکنند یا مثل CRT آنها رو در دو ردیف نمایش میدن؟
همینطور برعکس سوال بالا، یعنی تلوزیون CRT در نمایش فیلم غیر آمیخته چطور عمل میکنه؟
و یک سوال هم در مورد تعداد فریم... اگر با دوربینی مثلا" 50 fps یا 24 fps فیلم برداری کنیم، در CRT که محدودیت نمایش فریم دارد (و حد اکثر 25 fps هست) تکلیف فریم هایی که کم میان یا زیاد میان چیه؟
(البته میدونم جای این مباحث اینجا نیست. اما حالا که بحث شد ترجیح دادم ادامه بحث قبلی باشه)
بازم از شما متشکرم جناب دلباز

[Delbaz]

ال سی دی ها و حتی تلویزیون های پلاسما قادر به نمایش فیلم ها به حالت آمیخته نیستند . این دستگاه ها فقط و فقط به حالت Progressive قادر به پخش هستند
و چون بسیاری از فیلم های و منابع ما به حالت آمیخته هستند بنابراین این تلویزیون ها مجهز به سخت افزارهای توکار هستند که کارشان Deinterlace کردن تصویر است
یعنی اینکه اینها دو میدان را دریافت کرده و بر اساس تکنولوژی به کار رفته در سخت افزارشان ( که ممکن است متفاوت باشد ) , فریم را ایجاد کرده و به شما طی یک مرحله نمایش میدهند. پس یک فیلم 25 فریم بر ثانیه را که شامل 50 میدان است , به همان حالت 25 فریم بر ثانیه پخش خواهند کرد منتها میدان را از بین میبرند

اما تلویزیون های CRT قادر به پخش به صورت Progressive نیستند . آنها فقط و فقط به حالت آمیخته کار میکنند . تمام برنامه های تلویزیونی و کابلی و ماهواره نیز به همین صورت پخش میشوند . غیر از همان مدل تلویزیون پاناسونیک که گفتم

در مورد تفاوت در نرخ فریم
باید توجه کرد که این وظیفه دستگاه پخش کننده است که تصاو.یر را برای پخش تلویزیون آماده کند
یعنی پخش کننده دی وی دی یا وی سی دی شما باید قادر باشد تصویر را به صورت دو میدان به تلویزیون انتقال دهد

[NahidHs]

سلام.. خسته نباشد.. من کاربر تازه وارد هستم.. به یک مشکل بر خوردم در مورد کپچر.. من یک Tv-Capture دارم با مدل 713x BDA Analog Capture که نصب کردم.. با نرم افزار Ulead ورژن 9 هم میخوام کار کنم.. خروجی صدا روی سیستم دارم اما ـصویری از دوربین روی مانیتورم نیست که من کپچر رو استارت کنم.. میشه راهنماییم کنید چه کار کنم؟؟؟
خیلی مهمه .. کمک کنید..
البته اینم بگم من قبل کارت کپچرتیونر داشتم و مشکلی نبود ولی این یکی بازی در میارهه .. ممنون میشم کمک کنید هر چه سریعتر