آقایون خانوما من یه سوال دارم که ممگنه به نظر خنده دار بیاد. چرا توی دوربین های DSLR مثل بابابزرگ هاشون از آینه استفاده می کنن؟ مگه هدف اصلی دوربین های SLR این نبود که دید ویزور با دید لنز یکی باشه؟ یعنی در واقع ما همون چیزی رو ببینیم که دوربین می بینه. خوب الان با تکنولوژی دیجیتال بدون آینه هم می شه این کار رو کرد. آینه جز سنگینتر کردن دوربین به چه دردی می خوره؟ یه تعریف دیگه برای SLR اینه که بشه لنزش رو تعویض کرد. خوب دوربین های SLR-Like رو هم که می شه با یه آداپتور روش لنز بست و همه جور نیازی رو جواب می ده. نهایتا می مونه بحث نویز توی ایزوهای بالا که تو این یک مورد فقط دوربین های DSLR با SLR-Like متفاوته. پس آیا می شه گفت که دوربین DSLR تنها مزیتش نویز کم در ایزو های بالاست؟