عکس میگیرم که عکاس شویم یا عکاسیم بعد عکس میگیرم؟!

امروز در دفتر کارم مشغول بودم که بصورت کاملا اتفاقی دیدم شبکه مستند سیما برنامه ای با نام "نردبان" پخش میکند که ظاهرا بصورت هفتگی بوده و هر هفته بطور خاص مختص یک هنر تصویریست.این بار در مورد عکاسی بود و مسائل نظری طرح و یا عکسی را نقد میکنند.کارشناس برنامه در خاتمه سوالی مطرح نمود و از عکاسان خواست بدان بپردازند و بحث کنند.سوال این بود:

عکس میگیرم که عکاس شویم یا عکاسیم بعد عکس میگیرم؟!

شاید این دو لازم و ملزوم هم هستند؟شاید لازم و کافی ؟شاید در طول هم و یکی مقدم بر دیگری؟شاید هم به موازات هم؟! شاید این سوال تفاوت عکاس حرفه ای و آماتور را مشخص میکند؟! شاید قضیه مرغ و تخم مرغ است؟!و یا حالات دیگر....

نظر دوستان چیست؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط eternal

امروز در دفتر کارم مشغول بودم که بصورت کاملا اتفاقی دیدم شبکه مستند سیما برنامه ای با نام "نردبان" پخش میکند که ظاهرا بصورت هفتگی بوده و هر هفته بطور خاص مختص یک هنر تصویریست.این بار در مورد عکاسی بود و مسائل نظری طرح و یا عکسی را نقد میکنند.کارشناس برنامه در خاتمه سوالی مطرح نمود و از عکاسان خواست بدان بپردازند و بحث کنند.سوال این بود:

عکس میگیرم که عکاس شویم یا عکاسیم بعد عکس میگیرم؟!

شاید این دو لازم و ملزوم هم هستند؟شاید لازم و کافی ؟شاید در طول هم و یکی مقدم بر دیگری؟شاید هم به موازات هم؟! شاید این سوال تفاوت عکاس حرفه ای و آماتور را مشخص میکند؟! شاید قضیه مرغ و تخم مرغ است؟!و یا حالات دیگر....

نظر دوستان چیست؟

---

سلام دوست عزیز
والا راجب این تایپیک مدیران چه تصمیمی بگیرن رو نمیدونم
اما راجب برنامه ای که فرمودین خدمتتون عرض کنم که این برنامه مختص فیلم مستند هستش و در طول هفته که از شنبه تا چهارشنبه برنامه دارن و پنجشنبه و جمعه که تکرار برنامه هاشونو نشون میدن.
در طول برنامه هاشون هر روز چند عکس نشون میدن و روز های سه شنبه هم فقط مختص عکس و عکاسی هستش....
راجب سوالی هم که فرمودین بنده نمیدونم چجوری جواب بدم اما بیشتر تمایل به این دارم که هر دو به موازات یکدیگر هستن





موفق و پایدار باشید

سلام.
به نظر من:
کسی که فعلی رو انجام میده، میشه فعال در اون زمینه
کسی هم که عکس میگیره، میشه عکاس.
و اگر هم از لحاظ "هنرمند" بودن بخواید بگید، فرض دوم اشتباهه، فرض کنید کسی عکاس باشه و عکس نگیره، بهش میگید عکاس؟ در مورد جمله اول هم، عکس نمیگیریم که عکاس بشیم، وقتی عکس میگیریم، عکاس هستیم.
در کل به نظر من سوال چندان خاصی نبوده. و قابل مقایسه با مرغ و تخم مرغ و امثال اون نیست.

تلویزیون ما عادت دارد مطالب بدیهی را برای پر کردن آنتن ، چندصدباره برای مخاطبان ارایه کند .
انهم فقط با شیوه گفتگوی تلویزیونی ، نه هیچ شیوه مستندسازی دیگری ...
هر هنری دو جنبه دارد : جنبه آماتوری و ذوقی ، جنبه حرفه‌ای
هنرمند آماتور و ذوقی ، معمولن در رشته مذکور تحصیل نکرده ، و از انجام آن هنر ، به عنوان شغل و کسب درآمد ، یا شغل نخست ، استفاده نمی‌کند .
هر چند ممکن است به هر حال کارهایی از او به فروش هم برسد ، اما این شغل اصلی او نیست ...
و هنر را فقط برای جنبه ذوقی و علاقه ای که دارد انجام می‌دهد ...
البته این دسته ، درست است که از این راه ارتزاق نمی‌کنند و یا به صورت حرفه‌ای به آن اشتغال ندارند ، اما نکته مهم اینجاست که ، آنها با جدیت ، به این کار در اوقات دیگر خود ، کسب تجربه ، دانش ، شرکت در دوره های آموزشی ، شرکت در جشنواره ها و نمایشگاه ها و فعالیت های دیگر ، حضوری جدی دارند ...
و سرآخر اینکه آثار ایشان گاه ، با برترین عکاسان یا هنرمندان حرفه‌ای پهلو می‌زند و چه بسا شاید در مواردی برتر نیز باشد ...
.
این موضوع نه فقط در هنر که در دیگر موارد هم دیده می‌شود ...
مانند علاقمندان طب سوزنی ، ماساژ ، منجمان آماتور ، و ....
.
اما افراد حرفه‌ای از این راه به عنوان شغل اصلی خود ، ارتزاق می‌کنند .
.
حالا به یک عکاس آماتور هم می‌گویند عکاس ، به یک عکاس حرفه‌ای هم همچنین ...
این مورد خیلی پیچیده‌ای نیست ...
.
اما در برخی هنرها ، به ویژه در عکاسی ، که دوربین امروزه دیگر در اختیار همگان هم هست ، جنبه دیگری از فعالیت ایجاد شده که بسیار عمومی‌تر از جنبه آماتوری است ...
این‌که توریست‌ها ، یا علاقمندان گشت و گذار یا عکس‌های خانوادگی و ... را هم بسیار می‌بینید که در حال عکس گرفتن هستند ....
طبیعتا این دسته ، عکاس به شمار نمی‌آیند ...
هر چند که آنها نیز همچنان با علاقه به عکاسی مشغول‌ند ...
اما آنها آن نکته مهمی را که گفتم ندارند ...
آنها هیچ تلاشی برای آموختن ، کسب تجربه ، دانش ، جدیت در فعالیت و ... ندارند ...
پس این دسته را علیرغم داشتن دوربین عکاسی و انجام فعل عکاسی ، عکاس نمی توان نامید ...

در واقع نظر شما این است که این سوال تفاوت هنر مند حرفه ای (صرفا از جنبه ارتزاق)و آماتور را مشخص میکند؟
درست است ،افرادی هستند که بسیار عکس میگیرند اما هرگز عکاس نمیشوند! از طرفی افراد ماهری هم هستند که از مسیر اول عبور کرده اند و باز هم عکس میگیرند. این افراد الان عکس نمیگیرند که عکاس شوند در واقع گروه دوم عکاس شده اند و حالا دارند عکس میگیرند اما اینبار عکس نه تمیرین یا اتود یا امثال آن...
شاید دو روی سکه است:think:;

سلام
کلا به نظر می رسد یک کمی سوالش سرکاری هم باشد و اهمیت چندانی نداشته باشد. مثلا یک هنر آموز عکاسی که قصد فعالیت حرفه ای را دارد عکس می گیر مطالعه می کند که عکاس شود و یک عکاس حرفه ای عکاس است و عکس هم می گیرد. خوب که چه بشود .
البته توضیحی که آقای کوروش دادند اطلاعاتی در خصوص فرق دو نوع کار عکاسی (آماتوری و حرفه ای) می داد ومفید بود ولی پاسخ به سوالات سرکاری نظیر عنوان تاپیک چه فایده ای دارد؟

بیاین مسئله رو ساده کنیم:
قضیه1: فرض: عکس می گیرم ..............درنتیجه:.........حکم: عکاس می شوم
عکس قضیه1: فرض: عکاس می شوم .............. درنتیجه:........... حکم:عکس می گیرم.
به نظر من که هر دو قضیه! بالا درستن.(اگر نه راهنمایی کنید.) یعنی قضیه دوشرطی شد. در نتیجه" عکس می گیرم اگر و فقط اگر عکاس باشم"
نتیجه می گیرم دو جمله ی بالا معادل هم اند.
همش ریاضی بود!(مگر اینکه مشخص بشه قضیه یاعکس قضیه بالا نادرستن )

شما هزار سال عکاسی کنید،نقاشی کنید و و و آیا تظمینی هست عکاس شوید؟!
سرکاری بودن سوال راحترین پاسخ است مثل پاک کردن صورت مسئله!این موضوع فصل مهمیست در مباحث هنر.

به نظر من یک سوال بی معناست که یک مجری یا کارشناس تلویزیونی مطرح کرده است، و باز هم به نظر بنده در این فروم می توان به سوالات بسیار ارزشمندتری پرداخت، سوالاتی که توان هنری و تکنیکی را افزایش دهد.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Madjidm

به نظر من یک سوال بی معناست که یک مجری یا کارشناس تلویزیونی مطرح کرده است، و باز هم به نظر بنده در این فروم می توان به سوالات بسیار ارزشمندتری پرداخت، سوالاتی که توان هنری و تکنیکی را افزایش دهد.

---

در فروم کمتر مباحث نظری طرح میشود.درست است سوالات مهمتری نیز وجود دارد.طرح شود و به چالش کشیده شود بد نیست،میتواند بار آموزشی و یادگیری داشته باشد.
در هر صورت در مسائل نطری هنر بسختی میتوان گفت سوال بی معنی است...مثل اینکه بگوئیم چرا عکس ماکرو میگیرید؟که چه بشود؟از سر یک خشره با بزرگنمایی فیلان؟!من اتفاقا علاقه زیادی به ماکرو داشتم و دارم اما گاهی اندرخم همین مسائل نظری بودم و پاسخی نیافتم و رفته رفته کمرنگ شد.شاید حق با شماست

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Madjidm

به نظر من یک سوال بی معناست که یک مجری یا کارشناس تلویزیونی مطرح کرده است، و باز هم به نظر بنده در این فروم می توان به سوالات بسیار ارزشمندتری پرداخت، سوالاتی که توان هنری و تکنیکی را افزایش دهد.

---

با کمال احترام (به شخصه از شما دوست بزرگوار بسیار آموخته ام ) جسارت بنده را ببخشید اما: سوال بی معنا وجود ندارد.شاید سوال بد طرح شده باشد، شاید سوال پیچیده باشد، شاید سوال سطحی باشد، مبهم باشد، خارج از موضوع باشد، درجای درست نیامده باشد اما سوال ، سوال است و منتظر جواب ولی بی معنی نیست!(درباره کارشناسان یا کارنشناسان تلویزیون قبول دارم سوال را درست نمی پرسند و هدفشان هم چیز دیگری است اما بیایید به سوال کننده نگاه نکنیم)
بازهم جسارت بنده را ببخشید.

امیدوارم این حرفهای من بحث رو گیج تر نکنه و به سمت مثبتی ببره

نقل قول:

---

عکس می گیرم اگر و فقط اگر عکاس باشم

---

در موافقت با نظر آقای کورش، به خصوص در چند دهه قبل تر و بسیاری هم همین روزها، تو خونه هاشون نون درست میکنن، آیا به اونها میگید نانوا (خباز)؟ من هم عکس میگیرم، ولی خودم رو عکاس نمیدونم، و کسی هم من رو به عنوان عکاس نمی شناسه.

نقل قول:

---

چرا عکس ماکرو میگیرید؟که چه بشود؟از سر یک خشره با بزرگنمایی فیلان؟!من اتفاقا علاقه زیادی به ماکرو داشتم و دارم اما گاهی اندرخم همین مسائل نظری بودم و پاسخی نیافتم و رفته رفته کمرنگ شد

---

کم با این حرف شما مشکل دارم، چرا ماکرو؟ که چه بشود؟ شما بگو چرا عکاسی؟ که چه بشود؟ (من جواب هر دو سوال رو یکی میدونم، فقط عکاسی به بخش هایی تقسیم شده)

سئوال بیننده: آیا عکاس جنگ هم عکاس حرفه ای محسوب می شود؟
همان کارشناس/مدرس عکاسی: بله؛ عکاسی جنگ عکاسی خیلی حرفه ای هست! (پایان پاسخ)

سئوال بیننده: آیا عکاسان حرفه ای هم بر روی عکسهایشان ویرایش انجام می دهند؟
همان کارشناس/مدرس عکاسی: بله؛ ویرایش حرفه ای انجام می دهند! (پایان پاسخ)

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Madjidm

به نظر من یک سوال بی معناست که یک مجری یا کارشناس تلویزیونی مطرح کرده است، و باز هم به نظر بنده در این فروم می توان به سوالات بسیار ارزشمندتری پرداخت، سوالاتی که توان هنری و تکنیکی را افزایش دهد.

---

بله بی معلی ست! چرا؟چون دریک برنامه مثلااموزشی که من تابحال اموزش خوبی هم درش ندیدم، این سوال چه چیزی رومیخواد برای ما،درمان کنه؟ سوالی که پاسخ بدیهی داردوهمه به نحوی جوابی برایش دارند(حالاهرجوابی)،امااین جوابها چیزی به معملومات ما نمی افزاید،به چه کارمی اید؟ گیریم که یکی از ۲بخش سوال اثبات شد، خوب اون وقت که چی؟ باید بهش عمل کنیم؟!!! یعنی مثلا عکاس شیم بعدعکس بگیریم؟!!!!
بدیهی ست برای عکاس شدن بایدعکس گرفت،زیادهم باید گرفت، وبعدازعکاس شدن ویادگرفتن عکاسی ، عکسهای خوب هم بیشتر میگیریم. دیگه چه چیزی میخواداین سوال به ماتفهیم کنه ویادبده؟! واقعا بعدازاین همه که یه برنامه درباره عکاسی سیما پخش کرده،این سطح اموزشیش باعث تاسفه.
حق باجناب مومنی مقدمه به نظرم.کاملا سوال بی معنی ست!!!
ازدست سیما...

شاید جستجوی جواب این سوال در مفهوم لغت ها به یک دور تسلسل بیانجامد.

اما از نظر من فلسفه اش مشکل دارد. به نظرم کسی که عکس می گیرد، انگیزه اش در درجه اول باید برای ارضای روح خودش باشد، و الا عکسش عکس نیست! عکاس شدن و معروف شدن و پولدار شدن و ... در درجات بعدی می توانند قرار بگیرند.

درود
به عقیده من سوال کمی دچار مشکل هست و من نیز با دوستان موافقم هرچند در ظاهر بسیار شاید دهان پر کن به نظر بیاید ولی سوالیست شاید کاملا بی ربط و از ان دسته سوالاتی که هر از چند گاهی در انواع برنامه های اینچنینی میبینیم
عکس می گیریم که عکاس شویم ?
عکاسیم بعد عکس می گیریم ، قسمت دوم مثل اینست که عده ای از بدو تولد عکاس هستند و با دوربین متولد می شوند lol
لازمه عکاس بودن گرفتن عکس و اموزش و علاقه در عکاسی هست پس عکس می گیریم که عکاس شویم پس وقتی عکاسیم حتما عکسی نیز گرفته ایم و وقتی عکسی می گیریم عکاسیم و تا ابد این تکرار ادامه خواهد داشت و در واقع این دوجمله مطرح شده در سوال متناقض یکدیگر هستند
من به شخصه عکس میگیرم ، ولی عکاس نیستم و دوست هم ندارم عکاس باشم ، .....lol
در واقع بعضی دوستان مجری و بعضی برنامه ها برای اینکه سطح فلسفی و نگاه عمیق خود را بخواهند به ببینده تحمیل کنند از اینگونه جملات نقض استفاده می کنند ، که متاسفانه در انواع و اقسام برنامه های ما کم هم نیست
امیدوارم خود مجری هم بتونه در مورد جملش مثل دوستان انقدر شرح بدهد lol

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط eternal

امروز در دفتر کارم مشغول بودم که بصورت کاملا اتفاقی دیدم شبکه مستند سیما برنامه ای با نام "نردبان" پخش میکند که ظاهرا بصورت هفتگی بوده و هر هفته بطور خاص مختص یک هنر تصویریست.این بار در مورد عکاسی بود و مسائل نظری طرح و یا عکسی را نقد میکنند.کارشناس برنامه در خاتمه سوالی مطرح نمود و از عکاسان خواست بدان بپردازند و بحث کنند.سوال این بود:

عکس میگیرم که عکاس شویم یا عکاسیم بعد عکس میگیرم؟!

شاید این دو لازم و ملزوم هم هستند؟شاید لازم و کافی ؟شاید در طول هم و یکی مقدم بر دیگری؟شاید هم به موازات هم؟! شاید این سوال تفاوت عکاس حرفه ای و آماتور را مشخص میکند؟! شاید قضیه مرغ و تخم مرغ است؟!و یا حالات دیگر....

نظر دوستان چیست؟

---

به نظر مي آيد اين سوال بيشتر به دنبال يافتن "هدف از عكس گرفتن" است.

- يك هدف مي تواند اين باشد كه در اين زمينه آنقدر پيشرفت نماييم تا شبيه يك عكاس طراز اول شويم. خيلي از ما در ناخودآگاهمان(حتي در خودآگاهمان) روياي تبديل شدن به فلان عكاس مشهور در فلان سبك را پرورش داده ايم.

البته خود عكس گرفتن به تنهايي يك چرخه ي پاداش در انسان ايجاد مي كند:
عكس مي گيريم-تشويق مي شويم-عكس مي گيريم

اين سيكل بدون وجود "هدف از عكس گرفتن" هم مي تواند تا ابد ادامه پيدا كند و حتي فرد را به موفقيت برساند.

امروزه سريع بودن اين چرخه ي پاداش(با وجود دوربينهاي ديجيتال و فيسبوك) منجر به پيشرفت سريع فرد در زمينه عكاسي مي شود.
در نهايت بعد از مدتي فرد عكاس مي شود.
و سپس همچنان به عكس گرفتن خود ادامه مي دهد.


اميدوارم به جهت دهي بحث كمك كرده باشم و بتوانم توجه دوستان را از روي واژه ي سيما بردارم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط nima13195

به نظر مي آيد اين سوال بيشتر به دنبال يافتن "هدف از عكس گرفتن" است.

- يك هدف مي تواند اين باشد كه در اين زمينه آنقدر پيشرفت نماييم تا شبيه يك عكاس طراز اول شويم. خيلي از ما در ناخودآگاهمان(حتي در خودآگاهمان) روياي تبديل شدن به فلان عكاس مشهور در فلان سبك را پرورش داده ايم.

البته خود عكس گرفتن به تنهايي يك چرخه ي پاداش در انسان ايجاد مي كند:
عكس مي گيريم-تشويق مي شويم-عكس مي گيريم

اين سيكل بدون وجود "هدف از عكس گرفتن" هم مي تواند تا ابد ادامه پيدا كند و حتي فرد را به موفقيت برساند.

امروزه سريع بودن اين چرخه ي پاداش(با وجود دوربينهاي ديجيتال و فيسبوك) منجر به پيشرفت سريع فرد در زمينه عكاسي مي شود.
در نهايت بعد از مدتي فرد عكاس مي شود.
و سپس همچنان به عكس گرفتن خود ادامه مي دهد.


اميدوارم به جهت دهي بحث كمك كرده باشم و بتوانم توجه دوستان را از روي واژه ي سيما بردارم.

---

کدام عکاس را دیده اید که با عکس گذاشتن در فیسبوک پیشرفتی بیشتر از خواندن یک مقاله خوب داشته باشد؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Amir Abdolpanah

کدام عکاس را دیده اید که با عکس گذاشتن در فیسبوک پیشرفتی بیشتر از خواندن یک مقاله خوب داشته باشد؟

---

brandon stanton

اين طوري از بحث اصلي خارج مي شويم.
فيسبوك نمادي است براي دريافت پاداش مثبت. تشكري كه در اين فروم مي بينيم نيز يك پاداش مثبت است. انتخاب شدن عكس در جشنواره ها نيز يك پاداش مثبت است. تعريف دوستان از عكسهايمان نيز... .

فرد با دريافت پاداش مثبت تشويق ميشود و مي رود چند مقاله مي خواند تا بتواند پيشرفتي در "عكس گرفتن" هايش داشته باشد و تعداد پاداشهايش را بالا ببرد. و پاداش هاي مثبت همين طور افزايش مي يابد و اين فرد در نهايت يك عكاس حرفه اي مي شود.
در اطراف خودمون تعداد زيادي از اين افراد را مي بينيم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط kholeno

سئوال بیننده: آیا عکاس جنگ هم عکاس حرفه ای محسوب می شود؟
همان کارشناس/مدرس عکاسی: بله؛ عکاسی جنگ عکاسی خیلی حرفه ای هست! (پایان پاسخ)

سئوال بیننده: آیا عکاسان حرفه ای هم بر روی عکسهایشان ویرایش انجام می دهند؟
همان کارشناس/مدرس عکاسی: بله؛ ویرایش حرفه ای انجام می دهند! (پایان پاسخ)

---

جهت رعايت اخلاق عرض ميكنم نام آن آقاي كارشناس را نميدانم چه بود اما طراح سوال مجري برنامه خانم الهام عادلي نبودند.احتمالا شما ايشان را بشناسيد.

نقل قول:

---

اين طوري از بحث اصلي خارج مي شويم.
فيسبوك نمادي است براي دريافت پاداش مثبت. تشكري كه در اين فروم مي بينيم نيز يك پاداش مثبت است. انتخاب شدن عكس در جشنواره ها نيز يك پاداش مثبت است. تعريف دوستان از عكسهايمان نيز... .

فرد با دريافت پاداش مثبت تشويق ميشود و مي رود چند مقاله مي خواند تا بتواند پيشرفتي در "عكس گرفتن" هايش داشته باشد و تعداد پاداشهايش را بالا ببرد. و پاداش هاي مثبت همين طور افزايش مي يابد و اين فرد در نهايت يك عكاس حرفه اي مي شود.
در اطراف خودمون تعداد زيادي از اين افراد را مي بينيم.

---

حالا که خارج شدیم ;)
به نظر من همونطور که شبکه های اجتماعی عمومی میتونن باعث پیشرفت بشن، می تونه باعث درجا زدن هم بشن. فرق پاداش های یک جشنواره با یک شبکه اجتماعی اینه که در جشتواره، گروهی داور که قاعدتا متخصص در اون زمینه هستند به عکسی پاداش میدن، ولی در شبکه های اجتماعی چی؟ من یا امثال من که ممکنه کوچکترین سوادی در این زمینه نداشته باشیم. و این بعضا به یک غرور کاذب در افراد ایجاد میشه، اعتماد به نفسی کاذب.

برای نمونه، من عکسی رو در همین شبکه اجتماعی ف ب گذاشت، و تعدادی پاداش! هم دریافت کردم، یکی از دوستان گفت "یه دونه ای تو عکاسی"!! ولی همون عکس رو در همین انجمن پست کردم که پذیرفته نشد، و به لطف قسمت عکس های رد شده، فهمیدم که خط افق کمی (انصافا کمی :) ) کجه و یک ایراد دیگه. خب کدوم بهتره؟ به نظر من که اصلا قابل مقایسه نیستن، تا حتی بینشون بخوایم بهتر رو انتخاب کنیم!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط eternal

جهت رعايت اخلاق عرض ميكنم نام آن آقاي كارشناس را نميدانم چه بود اما طراح سوال مجري برنامه خانم الهام عادلي نبودند.احتمالا شما ايشان را بشناسيد.

---

سلام
نه هیچ کدام را نمی شناسم. مجری نقشی در این سئوال و جواب نداشت. من چند قسمت از آن برنامه را دیدم. برنامه قبلآ مختص فیلمهای مستند بود. بعد هفته ای دو روز هم راجع به عکاسی مستند صحبت می کردند. اکثر عکسهای ارسالی، عکسهای گل و بلبل و بسیار ضعیف که هیچ ربطی هم به مستند نداشت. سطح کارشناسی هم در حد همان عکسها. صحبتهای اینچنینی در برنامه کم نبود. در یک قسمت کارشناس، دبیر عکس یک خبرگزاری یا جایی وابسته به صدا و سیما بود. جوانی حداکثر 24-5 ساله که در کل برنامه تنها چیزی که می گفت این بود که حتما با صبر و حوصله عکاسی کنید!
خیلی خوبه که برنامه ای در مورد عکاسی در تلویزیون باشد اما نه اینکه فقط وقت را پر کنند و به سبک برنامه کودک 30 سال پیش نام بینندگان را ذکر کنند و هم خودشان هم بینندگان ذوق کنند!

درود
شبکه های اجتماعی در واقع برون ریز درونیات جامعه ماست که اغلب به دلایل مختلف در شرایط عادی ابراز اون ممکن نیست
در واقع شبکه های اجتماعی به نوعی بازتاب اون جامعه هستند ، و اتفاقا به نظر من بازخورد اثر هنری در این شبکه ها بسیار هم مهم است البته نه از نظر تخصصی و بلکه از نظر مقبولیت در جامعه
اگر برای پیشرفت و یادگیری قرار باشد این شبکه ها مورد ارزیابی قرار گیرد خب حرفی برای گفتن ندارد چون جایگاه اینچنین کاری نیست ، ولی اگر قرار باشد کار دیده شود و بازخوردش معلوم شود به عقیده من بسیار هم مناسب است ،
خیلی از موزیک ها و هنرمندان در واقع از این شبکه ها دیده شدند ، اگر بپذیریم اثر هنری نیاز به برای مخاطب دارد پس وجود این شبکه ها بسیار سودمند نیز هست ، البته در قشر سوپر روشن فکری(ببه عمد از این اصطلاحاستفاده شد) ما البته نه همه اینگونه جا افتاده که یکسری ذهنیات خود را به عنوان کار هنری به اجرا در می اورند و وقتی افرادی امثال من ارتباط با کار برقرار نمی کنیم متهم به نفهمیدن و درک نکردن هنر میشویم و کار دوستان میشود اثری برای مخاطب خاص lol
(البته اینجا منظور عکاسان محترم و عکاسی نبوده و بحث راجع به اثار هنری در هر زمینه ای می باشد )
در هر صورت چه شبکه های اجتماعی خوب باشد یا نه در سوال فرقی حاصل نمی شود و همچنان به عقیده من خود طراح سوال نمی تواند انقدر در مورد سوالش توضیح دهد و فقط از همان سوالات سوپر روشنفکریست که به مخاطب عام بفهماند که "دیدی ما چقدر حالیمونه" lol
البته باور کنید تجربه کوچکی که در صداوسیما داشتم کم از اینگونه برنامه ها نبود

به نظر من هم این از اون حرفاییه که هیچ چیزی به کسی اضافه نمیکنه. به هیچ دردی هم نمی خوره. فکر (محال) کنید مثلا جواب این سوال رو هم به طور دقیق فهمیدیم, قراره چه تاثیری داشته باشه؟
حالا همه اینا به کنار, بدون عکاسی کردن چجوری میشه عکاس شد؟!

درود
به عقیده من این سوال برای کسانی مطرح شده است که تازه میخواهند به دنیای عکاسی وارد شوند و هدف این سوال نمایان کردن نگرش و آینده یک عکاس حرفه ای و یک عکاس تفننی بود .

عکاس خودش یک فاعل هست و نیاز به مفعول داره که همون عکس هست.به نظرم نمیشه بدون عکس گرفتن عکاس شد.
منتها به کسی میشه گفت عکاس که این کار رو به عنوان شغل و به صورت مداوم پیگیر باشه.و این تنها خود عکس گرفتن نیست.و جدا از اون هم میشه دسته بندی های مختلفی انجام داد که باز موضوع رو ساده تر کنه مثل عکاس حرفه ای/عکاس آماتور/عکاس پرتره/ماکرو/خبری و .... که این دسته بندی نوع دید ما رو به هر عکاس تغییر میده.و نمیشه بر فرض مثال از یک عکاس ماکرو انتظار یک عکس خبری یا مستند فوق العاده رو داشت چون شاخه ی مورد علاقه اش چیز دیگه ای هست (کتمان نمیکنم که ممکنه یک بچه بر حسب اتفاق و یا نوع دید یک عکس فوق العاده رو ثبت کنه و هیچ دانشی در این زمینه نداشته باشه)
----------------------------
در مورد فیسبوک هم به نظرم مثل یک لیوان میمونه که 80 درصدش خالیه.ما ممکنه عکاسان خیلی خوبی رو اون جا ببینیم و عکس های فوق العاده ای.اما تضمین این نیست که از اون عکاسان کار ضعیف نبینیم و آموزه های غلط یاد نگیریم
مثالش رو میشه در بعضی افراد دید.که عکاسی طبیعت رو زیر شاخه ی حیات وحش بدونند و بگند که وجود یک نیلوفر آبی/یا لاله ی وحشی میتونه اون عکس رو حیات وحش تبدیل کنه و هر چقدر سوال برای مستندات حرفشون بخوای چند تا منبع غیر معتبر و چند نمونه عکس رو بگذارند.من به عنوان خواننده ی چنین پستی ممکنه به اشتباه بیفتم و دیدگاهم عوض بشه.
و یا به به چه چه زیر عکس هایی که به نظر آماتوری خودت نکته ی خاصی به جز ادیت نداره.استفاده از کادرها و خطوط الکی برای چسبوندن القاب هنری به عکس و نوشتن یک متن برای یک عکس ساده از شب یک خیابون .استفاده از اشعار اومده تو کتاب ادبیات سال های راهنمایی و احساس مسخره ای که از اون همه تعریف و استاد گفتن و این نوشته ها تو ذهنت به وجود میاد
حقیقتش من به هیچ وجه از این جور کارها نمیتونم چیزی یاد بگیرم.و نمیتونم از هنرمند و یا عکاسی که برای هر عکس ساده و بدون مفهوم خاصش نوشته ای ادبی و یا شعری میگذاره خوشم بیاد و چیزی ازش یاد بگیرم.
من با عکس گرفتن عکاسی رو انتخاب کردم و الان شغل منه.نمیتونم به خودم بقبولونم که بشینم سال ها تحصیلات و مطالعه داشته باشم و بعد برم سراغ دوربین.که موقع ثبت هزار تا چیز به یادم بیاد و مجبور باشم با نوع دید کتاب ها اون ها رو انجام بدم.منتها برای خودم این حسرت رو میگذارم که اگر صحنه ای رو به درستی ثبت نکردم سرکوفت اون مطالعه ی نداشته رو به جون بخرم و سری بعد بیشتر تلاش کنم.حواسم بیشتر جمع باشه.و حق این رو دارم که خودم رو یک عکاس آماتور به حساب بیارم.مسلما" برای هر کاری یه سری قوانین هست و برای کارهایی که به هنر مربوط میشه هنر+قوانین.اما کسی که عکس پرسنلی میگیره هم عکاس حساب میشه چون در حد خودش داره قوانین رو رعایت میکنه و مستلزم استفاده از هنر نیست.
شرمنده که هی از این شاخه به اون شاخه پریدم (تا اسم فیس بوک اومد نتونستم این حرف ها رو نزنم)

دو دوچرخه سوار را به شرح زیر فرض کنید:

۱) یه دوچرخه سوار، با دوچرخه حرفه ای که سالیان زیادی است رکاب زده و مسابقات بین المللی زیادی شرکت کرده و چند مقام هم آورده (مثل Dany Hart ، حتی آرمسترانگ دوپینگی و ...)
۲) پیرمردی که سالیان درازیست با دوچرخه (ازونهایی که لحاف دوزها دارند، همون چینی های سنگین وزن که سبز تیره متمایل به سیاه رنگ شده اند) مسیر منزل تا حجرهء بازار را در یک شهرستان کوچک هر روز دو نوبت رکاب زده و بقچهء ناهارش را با «کش-موتور» به «ترک-بند» دوچرخه بسته

به کدام میگوییم دوچرخه سوار ؟
مسلماً از دیدگاه حرفه ای، پیر مرد را دوچرخه سوار خواندن، باعث تلطیف فضا خواهد شد !

بهتره به پیر مرد بگوئیم «پا به رکاب» تا دوچرخه سوار :-) و به دنی هارت بگیم دوچرخه سوار.

آیا به فردی که دوربین میخرد (شاید کامپکت و شاید هم D800) و از «گُل و بُتّهء!» حیاط منزل پدر بزرگش آخر هفته ها و یا از مرغ عشقی که توی اتاقش رها کرده اسنپ شات میگیرد و در ف ب منتشر میکند (به به هم میشنود) میگیم عکاس ؟‌ اگر به وی بگوئیم عکاس، باید دنبال واژهء جدیدی بجای «عکاس» برای امیر عبدالپناه و آرش آشوری و بردیا سعادت و ... بگردیم!

از طرفی خیلی ها هم عکس میگیرند و ارتزاق هم میکنند، ولی کارهای یک آماتور (که ارتزاق نمیکند) شاید بسیار بهتر از کارهای وی باشد ... کدام را حرفه ای تر میدانیم ؟
از لحاظ ارتزاق:‌ آقای مرتزق ... از لحاظ هنری: آقای آماتور ...

اینکه «آن مرد شاتر میزند، پس او عکاس است» بنظر درست نیست.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Ali Bayati

دو دوچرخه سوار را به شرح زیر فرض کنید:

۱) یه دوچرخه سوار، با دوچرخه حرفه ای که سالیان زیادی است رکاب زده و مسابقات بین المللی زیادی شرکت کرده و چند مقام هم آورده (مثل Dany Hart ، حتی آرمسترانگ دوپینگی و ...)
۲) پیرمردی که سالیان درازیست با دوچرخه (ازونهایی که لحاف دوزها دارند، همون چینی های سنگین وزن که سبز تیره متمایل به سیاه رنگ شده اند) مسیر منزل تا حجرهء بازار را در یک شهرستان کوچک هر روز دو نوبت رکاب زده و بقچهء ناهارش را با «کش-موتور» به «ترک-بند» دوچرخه بسته

به کدام میگوییم دوچرخه سوار ؟
مسلماً از دیدگاه حرفه ای، پیر مرد را دوچرخه سوار خواندن، باعث تلطیف فضا خواهد شد !

بهتره به پیر مرد بگوئیم «پا به رکاب» تا دوچرخه سوار :-) و به دنی هارت بگیم دوچرخه سوار.

آیا به فردی که دوربین میخرد (شاید کامپکت و شاید هم D800) و از «گُل و بُتّهء!» حیاط منزل پدر بزرگش آخر هفته ها و یا از مرغ عشقی که توی اتاقش رها کرده اسنپ شات میگیرد و در ف ب منتشر میکند (به به هم میشنود) میگیم عکاس ؟‌ اگر به وی بگوئیم عکاس، باید دنبال واژهء جدیدی بجای «عکاس» برای امیر عبدالپناه و آرش آشوری و بردیا سعادت و ... بگردیم!

از طرفی خیلی ها هم عکس میگیرند و ارتزاق هم میکنند، ولی کارهای یک آماتور (که ارتزاق نمیکند) شاید بسیار بهتر از کارهای وی باشد ... کدام را حرفه ای تر میدانیم ؟
از لحاظ ارتزاق:‌ آقای مرتزق ... از لحاظ هنری: آقای آماتور ...

اینکه «آن مرد شاتر میزند، پس او عکاس است» بنظر درست نیست.

---

سلام
فقط خواستم توی پرانتز خدمت آقای بیاتی عرض کنم گاهی از گل و بته ی حیاط پدر بزرگ آخر هفته ها و مرغ عشق رها شده در اتاق هم میشه شاهکار ساخت !
البته منظور شما رو در مطلبی که ارسال کردید متوجه شدم اما به نظر من همیشه شرایط و سوژه های ایده آل نیستند که باعث یک عکاسی موفق میشوند. سوژه های دم دستی که ازشون به راحتی میگذریم می تونن باعث تولد عکسی خلاق بشن :-)
ببخشید اگر چند خط نوشته ی بنده شاید ارتباط مستقیم با بحث مطرح شده در تاپیک نداشت !

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط alloy21

سلام
فقط خواستم توی پرانتز خدمت آقای بیاتی عرض کنم گاهی از گل و بته ی حیاط پدر بزرگ آخر هفته ها و مرغ عشق رها شده در اتاق هم میشه شاهکار ساخت !
...

---

دوست عزیز، با اعتقاد به اینکه «در مَثَل، مناقشه نیست!»، بله ... میشه شاهکار ساخت، چرا که نه ؟ :oops:
منظور عرض در پست قبلی، همون شاهکارهای فیسبوکی بود ... وگرنه شاید همون حیاط های پر گل و بُتّه! یکی از بهترین مکانها برای پیدا کردن سوژه های ماکروگرافی از حشرات باشه.

بقول یکی از دوستان همفرومی: «یکی شیر است اندر بادیه ... آن یکی شیر است اندر بادیه» :redface:

به نظر من عکاسی یه هنره و هنر از دید من نشان دادن زیبایی و حسی که از چشم دیگران پنهانه و کلام قادر به بیانش نیست و شما با ابزاری که توانایی اون رو داره که این حس رو به دیگران بیان کنه استفاده می کنید، حالا می خواهد دوربین باشه یا هر چیزی ! اما یک چیز ثابت و اون داشتن حس خوبیه که بیننده از اون اثر هنری باید بگیره اما به چه کسی میشه گفت عکاس اون دست خود شخص نیست ،این قضاوت دیگران شاید باشند کسانی که برای دلشون عکاسی می کنند و اما درآمدشون از این راه نیست و عکسهای بسیار زیبا ارائه میدن چون درآمد از این راه نبوده بگیم عکاس نیست !!!! در مجموع به نظر من هر کسی که کار ارائه بده و مورد نقد قرار بگیره و از طرف دیگر هنرمندان مورده حمایت باشه عکاسه . لزوما داشتن مدرک و یا ابزار کسی رو هنرمند نکرده . دانش راه رو برای رسیدن به هدف هموار می کنه و ابزاره ، نه هدف
به قول دکتر حسابی :
عشق مانند نواختن پیانو است،
ابتدا باید نواختن را بر اساس قواعد یاد بگیری. سپس قواعد را فراموش کنی و با قلبت بنوازی.

الان ساعت یک ربع به دوازده روز سه شنبه 22 بهمن دارم این برنامه رو(تکرارش) میبینم و در حال اتمام هست
در مورد خود کارشناس که شناختی و حرفی ندارم ولی در مورد حرفهایی که زد برداشتی مثبت از سوادش در عکاسی نداشتم
برای مثال
یکی از سوالات بینندگان: به عکاسی هوایی علاقه مندم آیا تجهیزات خاصی نیاز داره
کارشناس: تجهیزات که نه ولی لنز خاص میخاد

البته اون خانم مجری بود فکر کنم.و اون آقا کارشناس مربوط به مسائل عکاسین ظاهرا.
در هر صورت چون شناختی از ایشان ندارم لذا در مورد دانش عکاسی ایشان قضاوتی هم ندارم اما سوالی را طرح نمودند که بعنوان یه پرسش در حیطه تئوری و نظری مقوله هنر و عکاسی میتونه فکر رو درگیر کنه که شاید از کتاب یا منبعی سوال رو طرح کردند و البته پاسخ دست و پا شکسته ای هم دادند!!اما شخصا قانع نشدم.