شناخت فرمت Large - دوربین 1
دوربینی که برای عکاسی Large Format بکار می*ره بطور معمول دوربینی هست که بهش View Camera می*گن. نه اینکه اون قطع فیلم رو نشه با دوربین دیگه گرفت (Rangefinderهای زیادی برای فرمت 4 در 5 یا 8 در 10 وجود دارن) اما جلوتر توضیح می*دم که چرا بین View Camera و قطع Large format یک رابطه خیلی خاصی هست و چرا اصولاً بطور معمول و رایج به View Camera می*گن Large Format Camera یا همون دوربین Large Format.
چیزی که الآن اینجا مهمه اینه که بدونید دوربین Large Format (همون View Camera) امکانات خاصی رو به عکاس می*ده که هیچ دوربین دیگه*ای نمی*ده. این دوربینها معمولاً از فیلم قطع بزرگ استفاده می*کنن اما نکته*ای که می*خواهم روش تاکید کنم اینه که خیلی از عکسهایی که روی فیلم مدیوم*فرمت گرفته شدن هم با دوربین Large Format عکاسی شدن و با یک تبدیل... و یا برعکس، عکسهایی روی فیلم Large Fromat وجود دارن که با دوربینهایی به غیر از View Camera گرفته شدن، درسته که بصورت لفظی ما هر وقت می*گیم دوربین Large Fromat منظورمون View Camera هست اما خیلی وقتها منظور این نیست که به اجبار داریم با فیلم 4 در 5 یا هر فیلم بزرگ دیگه*ای عکاسی می*کنیم، می*شه با این دوربین خاص روی فرمت متوسط (یا حتی 35 میلی*متری با استفاده از دو تبدیل!) عکاسی کرد و همچنان از مزایای این دوربین و قدرت مانورش بهره برد... شکی نیست که بیشترین کارآیی دوربین Large Format روی فیلمهای قطع بزرگ هست ولی بدونید که اجباری به استفاده از قطع بزرگ رو ندارید...
تو پست بعدی درباره اینکه View Camera چی هست و چطور می*تونه امکانات ویژه*ای در اختیار عکاس قرار بده که بقیه دوربینها نمی*تونن صحبت می*کنیم :)
1 فایل پیوست
شناخت فرمت Large - دوربین 2
این رو به عنوان یک شمای کلی از View Camera داشته باشید تا بعد، عکس رو از Wikimedia http://upload.wikimedia.org/wikipedi...iew_camera.png در مقاله مربوط به این دوربین تو ویکیپدیا گرفتم.
سر فرصت تمامی این قسمتها رو با جزییات فوقالعاده واردشون می*شیم و در موردشون صحبت می*کنیم.
1 فایل پیوست
شناخت فرمت Large - فیلم 2
خوب، در مورد قطع فیلم با هم قبلتر صحبت کردیم، یکسری پوزتیو که دم دستم بود رو گذاشتم رو اسکنر و براتون اسکن کردم که بتونید مقایسه کنید. فیلم تخت وسط 4 در 5 اینچ هست، فیلم سمت چپ 35 میلی*متری، فیلم وسطی قسمتی از یک رول 6 در 9 سانتی*متر و پایینی (که تاب هم برداشته بخاطر اینکه توی هولدر اسکنر نبوده) 6 در 7 سانتی*متر. ببخشید که تونها یکی نشد این چهار تا فیلم هرکدوم از یک نوع هستن و بدیهیه که نشه با یک*سری تنظیمات همه رو اسکن کرد... فیلم پایینی ولویا 100، 35 میلی*متری ولویا 50، 6 در 9 اکتاکروم E100 Vs و قطع بزرگ اکتاکروم 64t هستش...
ممنونم :)
شناخت فرمت Large - دوربین 3
خب! دوربینی که تو عکس http://www.akkasee.com/forum/attachm...4&d=1175762429 هست رو دوباره با هم نگاه کنیم.
دوربین ما در اصل شامل صفحه لنز، فانوس (آکاردئونی وسط!)، صفحه فیلم و پایه می*شه. در حالت استفاده عادی، روی صفحه لنز یک سیستم لنز وصله (که در موردش صحبت می*کنیم) و روی صقحه فیلم هم یک شیشه مات که همون فوکوس اسکرین باشه. خیلی ساده دوربین رو به سمت هرچیزی که نشونه بگیرید یک تصویر وارونه روی فوکوس اسکرین ایجاد می*شه که با توجه به اینکه تصویر بزرگه (اندازه فوکوس اسکرین به طور معمول کمی بزرگتر از اندازه فیلم هست، یک چیزی تو مایه*ها 13 در 13 سانتی*متر برای دوربینها 4 در 5 اینچ) و دیافراگمها هم اونقدری گشاد نیستن عکس خیلی نورانی نیست و باید یک پارچه سیاه بندازید روی سرتون تا نور اطراف مزاحم دیدن تصویر تشکیل شده روی فوکوس اسکرین نشه. فوکوس اسکرین*ها به طور معمول کاملاً مدرج شده*اند تا بشه خیلی دقیق کادر بندی کرد. برای فوکوس کردن کافیه به یه ترتیبی صفحه فیلم رو از صفحه لنز دور کنیم (یا نزدیک کنیمشون به هم) تا تصویر فوکوس بشه. برای فوکوس دقیق باید با یه ذره*بین یا لوپ (توصیه می*کنم از لوپ 8 برابر استفاده کنید) دقیق فوکوس اسکرین رو نگاه کنید تا بتونید میلی*متری فوکوس کنید.
تا اینجا رو دارید؟
شناخت فرمت Large - دوربین 4
خب! پس نور از سوژه به لنز تابید و لنز هم اون رو برای ما به فوکوس اسکرین تابوند و ما تصویر رو دیدیم! یادتون باشه تصویر فوکوس اسکرین این دوربینها همیشه سر و ته هستش و چپ و راست! خوب، بدیهیه وقتی هیچ آینه یا منشوری سر راه لنز نباشه تصویر اینطوری می*شه...
حالا خیلی ساده ببینیم برای عکاسی چیکار باید بکنیم. لنز دوربین Large Format با برد شاتر میاد (بعدتر در مورد این برد و سیستمهای جایگزینش صحبت می*کنیم). این لنزها به طور معمول ساختار ساده*ای دارن و از دو قسمت تشکیل می*شن که به احتمال زیاد این دو قسمت بی*نهایت شبیه هم هستن! عدسی*های جلویی و عدسی های عقبی. عدسی*های جلویی رو جلوی شاتر می*بندیم و عدسی*های عقبی رو پشت شاتر. این وسط هم یک شاتر داریم که یک دیافراگم هم روش نصب شده :) خیلی ساده. پس در اصل تا اینجا لنز سه تیکه شد، المنت*های جلویی، شاتر و بعد هم المنت*های عقبی. برای فوکوس کردن شاتر رو باز می*کنیم و دیافراگم رو هم در حد امکان گشاد نگه می*داریم (جلوتر خیلی در این مورد صحبت می*کنیم) و با تنظیم فاصله بین صفحه فیلم و صفحه عدسی تصویر رو فوکوس می*کنیم. بعد، با یه دکمه شاتر رو می*بندیم. دیگه چیزی نمی*شه دید توی فوکوس اسکرین چون شاتر بسته است. فوکوس اسکرین رو باز می*کنیم (یا کنار می*زنیم یا جلو می*کشیم بسته به مکانیزمش) و نگهدارنده فیلم رو می*گذاریم تو و وقتی کار تموم شد، محافظش رو هم برمی*داریم، الآن توی دوربین تاریکه و فیلم منتظره که نور ببینه.
حالا کافیه دیافراگم رو تنظیم کنیم رو اون چیزی که می*خواهیم، نورسنجی کنیم، سرعت شاتر رو تنظیم کنیم و بعد از کوک کردن شاتر، تِق! شاتر رو بچکونیم. بعد باید محافظ فیلم رو برگردونیم سر جاش و بعدش هم نگهدارنده فیلم رو دربیاریم... این فیلم آماده هستش!
شناخت فرمت Large - دوربین 5 - شاتر
خوب! در مورد شاتر گفتم، اما اینکه لنز چطوری به شاتر وصل می*شه؟ اندازه دهانه جلویی و عقبی و قطر بیرونی شاتر*ها استاندارد شده هستش. تقریباً تمام شاترهای Large Format رو Copal می*سازه که شاترهای مکانیکی دقیق و قابل اطمینانی هستند. این شاترها در اندازه*های 0 و 1 و 3 (و البته 00 و 3s) طبقه*بندی شدن و همه لنزها به یکی از این شاترها متصل می*شن... یعنی مشخصه که فلان لنز 47 میلی*متری اشنایدر شاتر نمره 0 می*خواهد و فلان لنز 200 میلیمتری زایس شاتر شماره 3. البته، قیمت شاتر*ها بالا نیست اونقدر و به طور معمول عکاسها برای هر لنز یک شاتر هم می*خرن که مجبور نباشن هردفعه لنز رو باز و بسته کنن رو شاتر!
یک نکته دیگه*ای هم هست! پشت پرده شاتر دیافراگم هم هست. یعنی مکانیزم دیافراگم هم توی شاتر تعبیه شده و روی شاتر علاوه بر چرخ تنظیم سرعت یک دسته دیافراگم هم هست که مدرج هم هست! این درجه*ها با لنز میان چون ممکنه یک لنز از 5.6 تا 32 باشه و یک لنز از 8 تا 64... پس مهمه که مطمئن باشید درجه*های دیافراگمتون به لنزتون می*خوره. بوکه توی این سیستمها بی*نهایت عالی هستش، هم بخاطر کیفیت و طراحی خیلی خوب پره*های دیافراگم شاترهای کوپال و هم بخاطر طراحی متقارن لنزها.
اینجا می*تونید عکس یک*سری شاتر کوپال رو ببینید، خودم هم در اولین فرصت از چندتا شاتری که دارم عکس می*گیرم و می*فرستم.
http://www.skgrimes.com/products/index.htm
و اینجا http://www.rtsphoto.com/html/copal2.html و http://www.rtsphoto.com/html/copal.html
شاترهای Press که می*بینید تو لیست هستن دیگه نیازی به کوک کردن ندارن و با نیرویی که صرف چکوندن شاتر می*کنید کوک می*شن خودشون دوباره... شاترهای الکترونیکی هم وجود دارن که بسته به سیستم خاص دوربین می*شه ازشون استفاده کرد و بعدتر که وارد جزییات انواع دوربینها و Brandهاشون شدیم در اون مورد صحبت می*کنیم.
شناخت فرمت Large - فلسفه عکاسی قطع بزرگ
ممنون آقای قدیری، شما لطف دارید.
پیرو صحبتی که توی قرار دیروز با آقای قدیری داشتم ایشون پیشنهاد دادن که از توی این مطالب یک مقاله دربیاریم و به نظر من هم فکر خیلی خوبیه. من از همین الآن سعی می*کنم که این تیکه*ها رو به هم وصل کنم و با ویرایش و تغییر آخر کار یک مقاله هم درست کنم از این مبحث.
خب، قبل از اینکه وارد بحث حرکات دوربین بشیم بهتره یک چیزهای عمومی رو در مورد این سیستم عکاسی بدونیم، اینجا از مزایای عمده و فواید استفاده از این سیستم نام می*برم و جلوتر تک تک این موارد رو می بینیم که چطوری می*شه استفاده کرد و چقدر می*تونن کارساز باشن.
1- حرکات دوربین، که به معنی امکان تغییر دادن زاویه صفحه فیلم در مقابل صفحه لنز هستش مهمترین فایده استفاده از این سیستم هست. با این حرکات می*شه پرسپکتیو رو اصلاح کرد (برای مثال عکسی رو که از روی زمین از یک برج می*گیریم می*شه طوری پرسپکتیو رو اصلاح کرد که تمام خطوط عمودی موازی بشن و با لبه*های فیلم و یا با حرکت دادن دوربین می*شه از یک شی براق (مثل جواهرات) عکاسی کرد بدون اینکه عکس خود دوربین توی اون جسم بیوفته! می*شه از زوایایی سوژه رو دید که نه چشم می*تونه از اون زوایه جسم رو ببینه نه دوربین معمولی!
2- صفحه فوکوس رو می*شه حرکت داد! توی دوربین معمولی چون صفحه لنز و فیلم همیشه موازی همدیگه هستن یک صفحه Sharp Focus داریم ولی توی این سیستمها می*شه با تغییر زاویه این دو صفحه صفحه فوکوس رو حرکت داد و در نتیجه می*شه اشیایی رو که تو ئاقعیت تو یک فاصله هستن رو بعضی*ها رو فوکوس کرد و بعضی ها رو از فوکوس در آورد یا برعکس اجسامی رو که تو یک فاصله نیستن همه رو فوکوس نشون داد، به هر ترتیب فوکوس و خارج از فوکوس خیلی بیشتر تحت کنترل عکاس هستش.
3- سایز بزرگ نگاتیو علاوه بر اینکه می*تونه باعث بشه تونال رنج وسیع*تری داشته باشیم کیفیت عکس رو بی*نهایت بالا می*بره و بعد هم اجازه می*ده که عکس رو بشه بدون آگراندیسور و بصورت کنتاکت چاپ کرد که می*تونه خیلی کیفیت چاپ نهایی رو بالا بره (و مشکل فوکوس تو چاپ رو به کل از بین می*بره). البته چند وقت پیش یک تحقیقی رو از دو تا دانشمند فکر کنم آلمانی دیدم که ثابت کرده بودن توی تئوری که تصویر حتی اگه خیلی کم با عدسی بزرگ بشه کیفیتش بیشتر از کیفیت چاپ کنتاکت می*شه، حالا می*گردم اون رو پیدا می*کنم ولی به هر ترتیب در عمل تمیز نگه داشتن و فوکوس کردن دقیق دستگاههای چاپ کاریه که کلی حوصله و تجربه لازم داره. درضمن خیلی از پروسه*های چاپ غیر متعارف (که بعدتر تو یه تاپیک جدا حتماً باید در موردشون صحبت کنیم) با کنتاکت خیلی راحت*تر و عملی*تر انجام می*شن.
4- درگیری زیاد عکاس با عکس! عکاس رو مجبور می*کنه که خیلی دقت کنه. عکاسی هر فریم قطع بزرگ حداقل نیم ساعت وقت یک عکاس حرفه*ای رو می*گیره و کسی که این همه وقت برای کار فنی عکسش می*گذاره ترجیح می*ده که توی کادر بندی و بقیه موارد هم دقیق باشه... همین باعث می*شه که خیلی وقتها قبل از پهن کردن وسایل عکاس چند تا Location رو ببینه، کلی فکر کنه و بعد تازه سه پایه رو بگذاره زمین و کلی چیزهای دیگه مرتبط با این کندی اجباری عکاسی!
5- چیزهای دیگه*ای هم هست که توی یکی دو تا از اون مقاله*هایی که کم کم ترجمه می*کنم و می*گذارم اینجا بهشون اشاره شده، اینکه آدم وقتی می*ره زیر پارچه فوکوس دیگه از دنیای دور و بر جدا می*شه (بر خلاف عکاسی که دوربین رو روی چشم می*گذاریم) و تنها چیزی که می*بینه سوژه و منظره*ای هست که داره ازش عکس می*گیره. این حالت غیر قابل توصیف و بی*نهایت لذت بخشه... یا اینکه چون تصویری که اون زیر می*بینم وارونه هست یک ارتباط مستقیم و انتزاعی با مغز برقرار می*کنه که خیلی کمک می*کنه زیبایی رو بدون واسطه ببینیم و اگه لازمه تغییراتی بدیم می*تونیم انتزاعی*تر این تغییرات رو بدیم.
6- مسایل فنی هم هست، دیافراگم این لنزها بطور معمول بی*نهایت حالت داره، یعنی شما برای مثال بین 11 و 16 محدود نیستید و می*تونید دسته رو یک جایی بین این دوتا تنظیم کنید، برای مثال روی 11.5 یا 12.8 یا هر چیزی، البته اینا مدرج نیستن اما می*شه خیلی ریز و ظریف اصلاح کرد دیاف رو، شاتر این دوربینها هم که Leaf هست و مشکل سینک فلش رو نخواهید داشت...
3 فایل پیوست
شناخت فرمت Large - دوربین 6 - حرکات دوربین
خب! حالا بریم سر حرکات دوربین، اول یک آشنایی کلی با جرکات، تمام این حرکات نسبت به حالت صفر دوربین هستن، حالتی که دستگاه، مثل یک دوربین معمول دو تا صفحه موازی داره و فیلم دقیقاً وسط دایره تصویر لنز قرار می*گیره.
1- Rise/Fall عبارت است از بالا یا پایین بردن صفحه لنز یا فیلم.
2- Shift یعنی چپ یا راست کردن صفحه لنز یا فیلم.
3- Tilt یعنی زاویه دادن یه صفحه فیلم یا لنز در روی محور افقی یا Xها.
4- Swing یعنی زاویه دادن به صفحه فیلم یا لنز روی محور عمودی یا Yها.
این هم سه تا عکس از دوربینهای دست ساز Argentum که آقای István Soltész می*سازدتشون. این دوربین انتخابی من به دلیلی که بعد تر می*بینید حرکت شیفت نداره و صفحه فیلمش هم حرکاتش محدود هست. اصولاً یک دوربین Large Format رو بر اساس میزان آزادی و تعدد حرکاتش امتیاز می*دن (در مقایسه مستقیم با وزن و Portablity و کاربرد دوربین). جلوتر درباره انواع دوربین و سازنده*ها صحبت می*کنیم. به هر حال Shift درست عین Rise/Fall هست وقتی که از بالا به دوربین نگاه کنیم (Rise/Fall رو از کنار می*تونیم ببینیم دیگه). نسبت Tilt و Swing هم همین هست، برای همین هم هست که عکسی که از Swing*هست از بالا گرفته شده و عکس Tilt از کنار دوربین...
دو عکس اول از سمت راست Rise/Fall، دو عکس دوم Tilt و دو عکس سوم Swing هستن...
شناخت فرمت Large - دوربین 7 - حرکات دوربین
ممنون از شما جناب بابک عزیز. امیدوارم این تاپیک با پیگیری و همکاری شما دوستان و اساتید عزیز پیش بره...
خب، در مورد هر حرکت دوربین و نتیجه*اش باید یک پست جدا نوشته بشه اما همین الآن فکر می*کنم کمی زود باشه برای این موضوع. ولی برای اینکه اثرات حرکت رو توی واقعیت عکاسی ببینیم سایت Sinar یک سری صفحه داره نمونه داره که فوق*العاده مثالهای گویایی دارن و یکعکس هم بهتر از کلی کلمه است! پس تا وقتی که ببینیم بطور عملی کی و کجا می*تونیم حرکات رو اعمال کنیم این دو تا لینک رو به عنوان مثال ببینید:
توی لینک زیر می*تونید اثر بازی با صفحه فوکوس رو ببینید، تصویر آخر مثال خیلی خوبی هست از قابلیتهای این سیستم:
http://www.sinar.ch/site/frame_conte...-rand-503.html
و توی لینک زیر می*تونید اثر تصحیح پرسپکتیو رو ببینید، عکس آخر مثال خوبی هست که ببینید چرا اکثر عکاسهای صنعتی با این سیستم کار می*کنن:
http://www.sinar.ch/site/frame_conte...-rand-187.html
بقیه لینکهای دست چپ این قسمت سایت سینار خیلی فشرده در مورد فوکوس کشی (که ما باید خیلی خیلی عمیقتر و عمومی*تر در موردش صحبت کنیم) و نورسنجی (که بخاطر جدا بودن نگاتیوهای تخت می*شه به راحتی zone System رو بصورت کامل اعمال کرد روی کار و می*شه خیلی ظریف و دقیق نورسنجی کرد) و دو تا از ابداعات خود سینار که یکیش همین دوربینهای Yaw Free هست (که بعدتر صحبت می*کنیم در موردشون) توضیحاتی هستآ اما فکر می*کنم این دو تا صفحه*ای که فرستادم از همه جذابتر باشن.
شناخت فرمت Large - دوربین 8 - دوربین Field
دوربین Field یا دوربین Flatbed دوربینی هستش که صفحه جلویی و عقبی اون روی دو یا سه ریل سوارن که این ریلها روی یک پایه چوبی یا فلزی (یا هر چیز دیگه*ای که ازش دوربین می*سازن!) سوارن و خوبیش اینه که خیلی راحت جمع می*شن و این پایه در واقع می*تونه حکم درب دوربین رو بازی کنه، یعنی دوربین شما یک جعبه هستش که وقتی بازش می*کنید قسمت درب می*شه کف دروبین و بقیه متعلقات هم روش سوارن، اون دوربینی که عکسهاش رو فرستادم و بقیه دوربینهای Argentum همه از این دست هستن که عکسهاشون رو می*تونید توی لینک زیر ببینید:
http://www.argentumcamera.com/_angol...rator_III.html
این دوربینها معمولاً حرکات کمتری دارن، برای مثال دوربینهای بالا Shift ندارن یا صفحه عقبی (فیلم) تو خیلیاشون ثابت هست و تو بعضیاشون هم حرکات محدودی داره. در عوض فایده این دوربینها اینه که سریع جمع می*شن، وزن کمی دارن و جای کمی می*گیرن و خوب برای کار توی Field مناسبتر از دوربینهای دیگه هستن چون دست و پا گیر نیستن و البته این سبکی و کوچیکی و جمع و جوری به قیمت حرکات کمتر و قابلیتهای کمتر هستش دیگه.
معروف*ترین دوربین Field در تمام تاریخ دوربین ریشه*ای Linhof Master Technika هست که یک Review منفی از اون رو (توسط یکی از Large Format کارهای اساسی) می*تونید توی http://photo.net/equipment/large-for...aster-technika بخونید و عکسهاشو می*تونید تو http://linhof.com/english/kameras/te...kaclassic.html و http://www.adorama.com/LF120.html ببینید. البته دوربین قیمتی هست که هنوز هم داره تولید می*شه این دوربین.
دوربینهای Wisner هم شهرت زیادی توی سیستمهای Field دارن که نمونه*اش این دوربین هست: http://www.wisner.com/Page7.html یا این دوربین http://www.wisner.com/Page10.html که البته سایت خیلی بدی داره این شرکت Wisner ولی دوربینهای خوبی می*سازه.
جلوتر در باره قیمت و نحوه انتخاب و خرید این دوربینها صحبت می*کنیم، فعلاً مهم اینه که با دوربین Field آشنا بشیم و بدونیم که مهمترین فایده این دوربینها اینه که خیلی پرتابل هستن (بر اساس معیارهای Large Format) و در عوض قابلیتهای محدودتری دارن.
شناخت فرمت Large - دوربین 9 - دوربین Monorail
دوربین Monorail که کامل*ترین دوربینهای قطع بزرگ از این سیستم استفاده می*کنن همونطور که از اسمش پیداست، طوری طراحی شده که همه متعلقات دوربین روی یک ریل سوار هستن و این کلی به Felixibility دوربین کمک می*کنه. تقریباً همه این دوربینها حرکات یکسانی برای صفحه فیلم و صفحه لنز دارن و مقدار آزادی توی انجام حرکات هم خیلی بیشتر از آزادی تو انجام حرکات با دوربین Field هستش. معروف*ترین سازنده این دوربینها شرکت سینار هست که البته Linhof و Toyo (و کلی شرکت دیگه) هم هستن که کم کم با دوربینهای معروف این مجموعه آشنا می*شیم. نکته*ای که وجود داره اینه که بخاطر وجود یک ریل (معمولاً بلند) و قطعاتی که جداگانه روی ریل سوار می*شن حمل و نقل و وزن این دوربینها بیشتر از دوربینهای Field هست و سرهم کردن و راه انداختنشون هم حسابی دردسر داره و بیشتر توی استودیو از اونها استفاده می*شه. این دوربینها معمولاً خیلی Modular هستن که کم کم تو پستهای جدا در مورد سیستمها و ماجولهای مختلفشون صحبت می*کنیم. به عنوان نمونه می*تونم ماجول Rail Extention سینار رو اسم ببرم که طور ریل رو هر کدوم از اینها 60 سانتی متر برای مثال اضافه می*کنن و در نتیجه شما می*تونید با دوربینتون کار ماکرو بکنید :)
نکته*ای که این دوربینها رو متمایز می*کنه از هم سیستم حرکات و ساختشون هست. برای مثال دوربین سینار F یا F1 یا F2 دوربینهای آزادی هستن، یعنی شما وقتی می*خواهید المنت جلویی دوربین رو بالا ببرید، یک ضامن رو شل می*کنید و خیلی راحت المنت رو هرچقدر خواستید بالا می*برید و بعد ضامن رو سفت می*کنید. یا برای فوکوس (به جز Fine Focus) یعنی همه قطعات دوربین با یک قفل یا گیره آزاد می*شن، به آزادی حرکت می*کنن و بعد اونجایی که دوست داشتید می*توتید قفل کنید اون قطعه رو اما دوربینهای اساسی*تر مثل سینار P یا P1 یا P2 نه! همه چیزشون چرخ*دنده هست و هیچ حرکت آزادی ندارن و این چرخدنده*ها هم بی*نهایت ظریف و دقیق هستن و شما می*تونید خیلی خیلی دقیق تنظیمات رو در حد کسری از میلیمتر انجام بدید. حالا با اینهمه حرکت که ترکیب هم می*شن شما حساب کنید چندتا پیچ و چرخدنده داره همچین دوربینی و چه سیستم پیچیده*ای! برای همین هم هست که فقط سویسیها همچین دوربینهایی می*سازن و برای همین هم هست که این دروبینها قیمتهای نجومی ارن ولی خب، برای کار استودیو یا جاهایی که تنظیمات باید قابل تکرار باشن یا جاهایی که به دقت فوق*العاده زیاد تو بستن کادر نیاز هست (مثل کپی آثار هنری) هیچ چیز بهتر از این دوربینها نمی*تونه باشه که البته کار باهاشون برای یک آماتور می*تونه فوق*العاده کند و خسته کننده باشه.
اگه بخواهم مقایسه کنم نزدیک*ترین مثال سه*پایه و سر سه پایه هست، حتماً خیلی از دوستان سه*پایه*هایی که لوله وسطی اونها با یک دکمه خلاص می*شه و بعد هرجا خواستید قفل می*شه رو دیدید؟ در عوض سه پایه*هایی هم هستن که لوله وسطیشون چرخدنده داره و با یک دستگیره بالا و پایین می*شه که دقت خیلی بیشتری هم دارن ولی کند*تر هستن، یا سرسه*پایه*های معمولی در مقایسه با سر*سه*پایه*های Geared مثل Manfrotto 400 یا 405 .
سینار P2 رو http://www.sinar.ch/site/frame_conte...-rand-388.html ببینید و دوربین مدرن و رویایی P3 رو http://www.sinar.ch/site/frame_conte...-rand-954.html ببینید. سینار سری F رو http://www.sinar.ch/site/frame_conte...-rand-367.html ببینید و سیستم خوب Kardan از Linhof رو در http://www.linhof.de/english/index.html ببینید، دوربینهای ساده Calumet رو در http://www.calumetphoto.com/item/CC4020K150/ ببینید تا فرق سینار P و یک دوربین ارزون و ساده رو لمس کنید، سایت Toyo هم http://www.toyoview.com/ اینجاست!
عکاسی Large - مراحل عکاسی
1- جای دوربین، زاویه حدودی نصب دوربین و فاصله کانونی مورد نظر رو انتخاب کنید.
2- سه*پایه و دوربین رو تراز و نصب کنید.
3- لنز رو به دوربین متصل کنید و دیافراگم رو تا انتها باز کنید.
4- تنظیمات دوربین رو انجام داده و با تنظیم فاصله دو صفحه با هم و استفاده از دسته فوکوس یک فوکوس تقریبی انجام دهید.
5- ترکیب*بندی دقیق عکس رو با استفاده از فوکوس اسکرین انجام دهید.
6- با کمک Tilt و Swing و استفاده از لوپ فوکوس دقیق رو انجام بدید.
7- اندازه دیافراگم مورد نساز رو محاسبه کنید/تشخیص دهید.
8- ترکیب*بندی رو دوباره تنظیم کنید.
9- فیلترهای مورد نیاز رو نصب کنید.
10- ویگنتینگ رو کنترل کنید.
11- لنز رو ببندید (شاتر رو که برای فوکوس و غیره باز کرده بودید)، شاتر رو کوک کنید، هولدر فیلم رو داخل دوربین کنید.
12- نورسنجی کرده و بعد از اعمال محاسبات لازم سرعت شاتر رو بدست بیارید.
13- تنظیمات سرعت و دیافراگم رو روی لنز اعمال کنید.
14- محافظ فیلم رو از روی هولدر بردارید.
15- به سوژه نگاه کنید.
16- شاتر رو بچکونید، استفاده از دکلانژور الزامی است!
17- محافظ فیلم رو در محل مربوطه قرار دهید.
18- هولدر فیلم رو خارج کنید.
19- هولدر رو برگردونید و روی فیلم پشتی هم عکسی با همین تنظیمات بگیرید.
20- وسایل رو جمع کنید و برای عکس بعدی آماده بشید!
این مراحل با اینکه ساده به نظر می*رسن و به نظر تو خیلی موارد می*شه ترتیبشون رو رعایت نکرد اما بر اساس کلی تجربه طراحی شدن و بهتره که کارها رو به همین ترتیب انجام بدید، برای مثال مورد 3 تاکید می*کنه که لنز رو بعد از نصب دوربین روی دوربین ببندید، کار که خیلی از عکاسها نمی*کنن و به لنزشون آسیب می*رسونن، یا اینکه کادر بندی بعد از فوکوس اولیه چون خود عملیات فوکوس باعث می*شه کادر و ترکیب تصویر شما تغییر کنه، یا کنترل ویگنتینگ بعد از نصب فیلترها و ... کم کم در مورد تک تک این موارد در پستهای جداگونه با هم صحبت می*کنیم.
پاسخ: تکنیک Large - حرکت 1
سلام.
کاش میشد کل این تاپیک رو به صورت یک مقاله کامل و خوب در سایت منتشر کرد .
کاوه جان نظرتون چیه ؟
پاسخ: تکنیک Large - حرکت 1
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
amirsooki
سلام.
کاش میشد کل این تاپیک رو به صورت یک مقاله کامل و خوب در سایت منتشر کرد .
کاوه جان نظرتون چیه ؟
سلام
امير جان اين قول رو در اوايل تاپيك داده اند. البته خواندن مطلب به اين شكل (مثل پاورقي) هم راحت تره و هم هيجانش بيشتره. مقاله كه شد حجمش زياد مي شه و آدم هي خوندنشو به بعد موكول مي كنه ! من كه دارم لذت مي برم.
راستي هميشه مي خواستم يه جايي اين رو بگم ولي موقعيتش گير نميومد . من عاشق اين امضاي جناب كاوه (kakooch) هستم :)
4 فایل پیوست
شناخت فرمت Large - دوربین 10 - Lens Board
سلام،
امیر عزیز، ممنون از توجه شما، همونطو که فرهاد جان فرمودند، چشم، بعد از تکمیل این پستها در اسرع وقت یک مقاله هم از روی اینها آماده می*کنم.
فرهاد جان، بینهایت از لطف و محبت شما سپاگزارم.
خب، برگردیم به خود دوربین، در مورد دوربین خیلی چیزها هست که باید بحث کنیم، برای شروع یکسری کلیات رو مطرح می*کنم. اول اینکه لنزها و بکها (فیلم هولدرها و هولدرهای فیلم رول) تو این فرمت همه استاندارد هستند و تقریباً از همه می*شه روی هم استفاده کرد.
همونطور که پیشتر نوشتم اندازه شاترها مشخص هست و لنزها رو روی شاتر می*بندند با توجه به اندازه لنز. المنت جلویی دوریینها هم که همون لنز برد (Lens Board) بهش می*گن یک صفحه هست که براحتی از دوربین جدا می*شه و شما لنز رو روش می*بندید. طبیعیه که با توجه به شاترهایی که استفاده می*کنید باید بردهای مختلف داشته باشید تا برای اندازه*های مختلف شاتر بتونید شاتر رو روی برد ببندید و برد رو روی دوربین نصب کنید.
بطور معمول یک عکاس با داشتن دو تا برد کارش راه میوفته و اکثر لنزها از کوپال 0 یا 1 استفاده می*کنن. خود لنز برد هیچ چیزعجیبی نیست بلکه یک صفحه فلزی هست که یک سوراخ وسطش داره و به طور معمول هم مربع هست. نکته اینه که اندازه خود این مربع فرق می*کنه و برای مثال لنز برد سینار رو نمی*شه روی دوربین لینهوف بست، با اینکه هر دو دوربین 4 در 5 هستن ولی این یه جورایی شگرد دوربین*سازهاست که یک کاری می*کنن که این قطعات به هم متصل نشن که البته اونقدر هم مهم نیست چون یک صفحه فلزی با یه سوراخ اونقدریم قیمت نداره! خوب، یه نکته دیگه اینه که دوربینهای Horseman کپی ژاپنی سینار هستن و تقریباً همه قطعات سینار روی این دوربینها نصب می*شه. یا خیلی از قطعات Arca به لینهوف می*خوره و الی آخر. حالا من از تجهیزاتی که دارم یکسری عکس می*گیرم و سرفرصت اینجا می*فرستم که منظورم بیشتر روشن بشه اما به هر حال بدونید که لنز برد هیچ چیز ویژه*ای نیستش :)
یک نکته دیگه که الآن به ذهنم رسید درمورد بردهای Linhof هست! از قدیم لینهوف همیشه دو تا برد داشته یعنی یک المنت جلویی دوربین داره که روش یک سوراخ گنده هستش بعد یه مربع*های کوچیکتری هم داره که سوراخهاشون کوپال 0 و 1 و 3 هستن و لنز رو روی این مربع*های فلزی سوار می*کنید و اونها با یک مکانیزم ساده روی اون یکی برد که یک سوراخ بزرگ داره سوار می*شن، فکر می*کنم هدفش این بوده که عکاسها برای هر لنز یکی از این برد کوچیکها بخرن و هردفعه که خواستن لنز رو عوض کنن فقط این برد کوچیک رو عوض کنن و بردها رو روی لنز نگه دارن، چون کار سختی هستش که هردفعه لنز رو بپیچید روی برد اصلی یا اینکه لنزها رو با یک مربع 14 در 14 سانت حمل کنید! :) عکس دوم از سمت راست هردوی این بردها رو نشون می*ده.
دیگه اینکه بعضی بردها کمی فرورفتگی به داخل دارن که برای لنزهای واید استفاده می*شن، چرا؟ چون دوربین تا یه حدی جمع می*شه به هرحال و وجود فانوس (که البته توی واید از فانوس چرمی واید استفاده می*شه) و دم و دستگاه دیگه*ی دوربین نمی*گذاره خیلی خیلی نزدیک کرد صفحه جلویی دوربین رو به صفحه فیلم و خوب تو عکاسی واید بطور معمول دوربین رو باید خیلی جمع کرد، این بردهایی که می*بینید سوراخ روشون کمی عقب*تر از خود برد هست کاربردشون اینه که المنت آخری لنز رو به صفحه فیلم نزدیک*تر می*کنن وقتی شما دوربین رو تا انتها جمع می*کنید و کار فوکوس و حرکات رو (به خصوص حرکات، چون دوربین خیلی جمع رو حرکت دادن آسون نیست) راحت می*کنن. البته کار باهاشون هم اونقدر راحت نیست چون تنظیمات دیافراگم و شاتر می*رن توی این چاله وهردفعه عوض کردنشون زجر داره... عکس سوم از سمت راست رو اگه ببینید یکی از این نوع بردها رو می*بینید.
حالا تا خودم عکسی بگیرم، عکس اول از راست سه تا لنز برد سینار هست، عکس دوم یک برد لینهوف و اون برد اصلی دوربین هست که گفتم یک سوراخ خیلی بزرگ داره، عکس سوم از راست سه تا از برد کوچیکهای لینهوف هست که پایینیشون از همون نوع recessed هست که به داخل رفته برای کار واید. عکس آخر هم که قسمت جلویی یه دوربین لینهوف هست، این سوار یه ریل می*شه و با فانوس به پشت دوربین وصل می*شه، خیلی ساده و خیلی شیک! دوربین Large Format همچین دوربینیه که در حالی که ساده هست بی*نهایت کامله :) این عکسها رو از روی یکسری Item توی eBay پیدا کردم و به زودی عکسهای Original خودم می*گیرم و می*فرستم.
