درود
فایل پیوست 69861
Printable View
درود
فایل پیوست 69861
سلام
راستش من تجربه ای در پرتره حرفه ای ندارم اما با توجه به مقایسه تصاویر شما با تصاویر عکاس روس (که ظاهرا مورد پسند شما بوده) اولین نکته ای که به ذهنم رسید چشم ها بود. جسارتا به جز تصویر سمت چپ در دیگر تصاویر شما ارتباط چشمی برقرار نمیشود، کاملا برعکس تصاویر عکاس روس که چشم ها گیرایی بالایی دارند. دوم سایه ها است که به نظرم در این تصاویر دلیلی بر وجود آن ها نیست و حذف آنها نوعی لطافت به تصویر میدهد.
و سوم نوعی تن گرم در تصاویر روس است که به تصویر حرارت و زندگی بخشیده و پوست زیبا تری به نمایش می گذارد.
البته شاید سبک عکاسی شما کاملا متفاوت این تصاویر باشد و این صرفا مقایسه بود.
امیدوارم مفید بوده باشد. جسارتا البته.
پدرام عزیز
در تکمیل فرمایشات شما این نکته رو اضافه کنم که جذابیت بصری و فیزیکی مدل هم در پرتره نقش خیلی مهمی داره
عموما ( غیر از ما عکاس ها ) قبل از اینکه مغز درگیر مسایل تکنیکی و نور و ادیت عکس بشه ، به جذابیت چهره مدل توجه میشه و بر اساس اون عکس رو ارزیابی میکنن
مثالی عرض میکنم بر اساس تجربه خودم :
پرتره ای در استودیو گرفتم از یک مدل حرفه ای اسپانیایی ، بدون هیچ تغییری در ست آپ نور و ادیت پرتره ای مشابه گرفتم از یک مدل معمولی عرب ، نتیجه کاملا قابل پیشبینی بود ، عکس اول بازخورد خیلی بیشتری داشت ( عکس ها رو پیدا کنم حتما همنجا پست میکنم )
من هم از طرفداران sean archer هستم ، ولی انصافا جدا از تکنیک خوب و حرفهای، از مدل های خوبی هم استفاده میکنه ، و قطعا وسواس زیادی هم در انتخاب مدل به خرج میده .
ارادت
سلام پدرام عزیز از اینکه به چنین نتیجه ای رسیدید خیلی خوشحالم
شناخت نور و طبیعت آن در کنار چشمی که هنری باشد علاوه بر دانش به استعداد نیز نیاز دارد
نمی دانم چطور میتوانم منظورم را برسانم ولی پس از 7 سال کار با نور هنوز توان درک آن را در حدی که یک هنرمند نقاش دارد را ندارم و فکر می کنم شما هم به همین نتیجه رسیده اید
پدرام عزیز. عکسهای شما واقعا خوب هسست. و من به عکس های شما خیلی دقت می کنم. اما فرق اینها به نظرم در حس و حال عکسهاست. یعنی در این عکسها هر کدام روایتگر داستان مستقلی است. و مدلهای حرفه ای در خارج و نه معمولا در ایران - درست مثل یک بازیگر می توانند همانطور که در بدنشان پوز می گیرند در صورتشان و در نگاهشان هم پوز بگیرند.
در ایران عموما این طور نیست. یک عکاس حرفه ای در شاخه پرتره بیشتر روایتگر پوز صورت است. که اوج آن در چشمها و نوع نگاه به وجود می آید. به نظرم عکاس حرفه ای بسته به مدلی که دارد و متناسب با او برایش داستانی تصور می کند و به او می فهماند که چطور به دوربین نگاه کند تا همان داستان را بتوان از صورت او خواند. برای همین هم هست که در عکسهای پرتره ایرانی در نمونه های رئال عکس های به شدت موفق تری را می بینیم تا در نمونه های استودیویی. چون سوژه واقعا خودش هست و اگر عکاس زرنگ بوده و بدشانس نباشد او نیز به خاطر دوربین خود واقعی اش را کنار نگذاشته است. اما در غیر از اون قضیه کاملا فرق می کنه. دیگه تماما بر میگرده به هنر عکاس و توان اجرای مدل.
به نظر من اگر می خواهید در این زمینه موفق تر باشید از مدلتان بازی بگیرید. درست مثل یک کارگردان. بد نیست به او بخشی از کاراکترش را بگویید و از این قبیل کارها.
موفق باشید و عکسهاتون رو بیشتر با ما به اشتراک بگذارید.