ايران ما

[aphrodite]

درود بر شما آقا کوروش

میشه بگید عکس رو به چه روشی به این شکل در میارید؟پلاگین خاصی داره؟؟

[Kourosh Kahal]

سلام
MediaChance.Dynamic.Photo.HDR.v4.01.retail-FOSI
در قسمت اخر ویرایش photo-bee در منوی adjust وزیر مجموعه little planet :)

[aphrodite]

این هم لینک دانلود و اطلاعاتی در مورد /mediachance-dynamic-photo-hdr-v4-01-retail-fosi/

http://www.zerosec.ws/mediachance-dynamic-photo-hdr-v4-01-retail-fosi/

[GITANE]

سلام:
خوب این تاپیک رو باز کردم تا دوستان اطلاعاتی از باغهای ایران و توضیحاتی در مورد باغ ایران و شکل و شمایل اونها دارن اینجا بگن، تا بغیر از عکس گرفتن از اینجور مکانها بهونه ای بشه تا توضیحاتی از باغ مورد نظر خودشون که عکس انداختید داشته باشید.
( اين امر موجب بشه وقتی عکس میگیریم حتما یه چیزی هست که وقتمون رو گذاشتیم و عکس گرفتیم واطلاعات خودمون رو بیشتر کنیم)
باتشکر

مقدمه:
باغ ايراني به عنوان يک ساختار کامل بيانگر رابطه تنگاتنگ ميان بستر فرهنگي وطبيعي است ونشانه اي از سازگار نمودن وهمسو کردن نيازهاي انسان وطبيعت است.در گذشته باغ ايراني بروز توان نهفته محيط وادراک پيچيدگي هاي آن بود.خالق باغ با اتکا به دانش تجربي خود فضايي را ايجاد مي کرد که باعث بقا وپويايي بستر طبيعي مي شد.باغ هاي تاريخي از آثار مهم گذشته در ايران به خاطر ارزش هاي چندگانه محيطي سودمندي م زيبايي شناسي که کليه حواس پنجگانه را درگيرمي کند به عنوان ميراث ملي وسندي با ارزش از هويت تاريخي وفرهنگي بايست شناسايي فهرست بندي وبه طور پويا وپيوسته حفاظت ونگهداري گردد.
آغاز انتظام بخشي به باغ را بايد در زمان هخامنشيان جستجو نمود.در باغهاي سلطني پاسارگاد(قرن6قبل ازميلاد)باتوجه به شبکه منظم مسيرسنگفرش آب روهامي توان ادعا نمودکه شکل چهارباغ ونظم چهار قسمتي در اينجا به ظهور رسيده است ودر دوران پس از اسلام منشاء باغهاي چهار قسمتي اسلامي بوده است.در دوره ساساني(633-224 م)باغسازي گسترش فراواني مي يابد.جايگاه والاي طبيعت در تفکر زرتشت به ويژه پرستش آب موجب گرديد تا علاوه بر انتظام انساني در باغ چشم اندازها وانتظام بسترطبيعي نيزمطرح گردد.باغ قصرهاي اين دوره همانند تخت سليمان و کاخ فيروزآباد بيستون در بسترهاي طبيعي جذاب مانند درياچه و چشمه مکان يابي گرديدند.
تنوع هندسي مشخص ترين ويژگي باغهاي اين دوره است.انتظامهاي محوري مرکزي وچهاربخشي در باغهاي اين دوره ديده مي شود.بااستقرار تمدن اسلامي در دوره بني اميه در سامره واندلس باغهايي احداث گرديدند که همچنان باغهاي ساساني مورد الگوبرداري قرار گرفته بود.بسياري از محققين با شکوه ترين عصر باغسازي در ايران را در دوره صفوي مي دانند.در اين دوران باغات در گستره شهر به عنوان عنصر شکل دهنده ساختار فيزيکي شهر بودند وهمچنون منظومه اي سبز تمامي ساختار شهر را تحت تاثير قرار مي دادند.
باغسازي در دوران صفويه از قزوين شروع شد.اين شهر به عنوان پايتخت صفوي انتخاب گرديد وبه صورت باغ شهر سازمان يافته بود که اکنون از باغهاي درباري بجز چند ساختمان چيزي باقي نمانده است.در زمان شاه عباس پايتخت از قزوين به اصفهان تغيير مکان داد.در اصفهان از همنشيني فضاهاي شهري-خيابان-ميدان وباغ ساختار هندسي اين باغ شهر شکل گرفت.ميدان نقش جهان به شکل مستطيل وخيابان چهارباغ به صورت خطي عمود بر رودخانه زاينده رود دو عنصر اصلي شکل دهنده شهر اصفهان بودند.در واقع نظام کالبدي شهر از تقاطع دو محور چهارباغ ورودخانه شکل گرفت.
سر تحول طراحي باغ در دوره صفويه نيز هماننده زنجيره اي به دوره تيموريان مرتبط بوده ودر دوران قاجاريه به علت ارتباطات فرهنگي گسترده ايران با اروپا نشانه هايي از الگوي باغسازي اروپايي در باغهاي ايران نفوذ کرد و در دوران پهلوي به علت سهولت تردد بين ايران وديگر کشورهاي اروپايي احداث باغها وپارکهاي اروپايي ويا آميخته اي از آنها رواج يافت.
ابتدايي ترين وساده ترين اصل هندسي باغ ايجاد محوري در ميانه باغ وبه موازات طول ان مي باشد.بطور معمول دو طرف اين محور درختان سايه انداز کاشته شده است.هندسه باغ از تقسيمات راست گوشه تشکيل شده است.مهمترين اين تقسيمات انتظام چهار بخشي است.
انتظام باغ بر اساس هندسه محوري وتقارن است.
اين انتظام در قالي هاي ايراني نيز قابل جست وجو مي باشد وعناصر اين انتظام(آب-گياه ومعماري)در نگارگري ايراني موجوداند وتصويري ايدهال از باغ ايراني را ارائه مي دهند.
شکل باغ ايراني شامل انتظام آب-انتظام گياه وانتظام معماري است.

نويسندگان:فاطمه حيدري-هما ايراني

[GITANE]

باغ دلگشا(شيراز)

اين باغ در جبهه شمال شرقي ودر سمت جنوب تنگ آب خان ونزديک آرامگاه سعدي ودر بستري کوهستاني واقع شده است.سابقه آباداني ووجود اين باغ نه تنها به پيش از دوره سلسله هاي آل اينجو و آل ظفر مي رسد بلکه تا پيش از اسلام يعني دوره حکومت ساسانيان به دليل همجواري با مظهر کاريزي کهن واستقرار در حريم قلعه بسيار قديمي مشهور به کهن دژ بوده که بقاياي ان تا نيم سده پيش بر فراز کوه مقابل قرار داشت قطعي است.اين باغ در دشت زير پاي اين قلعه ودر نزديکي مظهر کاريز سعدي که آب گازاران هم ناميده مي شود واقع شده است.آب قنات سعدي از گذشته تا کنون باغ دلگشا وچند باغ ديگر و کشتزارهاي اطراف را مشروب مي سازد.در دوره تسلط تيمور گورکاني در فارس اين باغ ومجموعه باغها در نهايت آباداني بوده وپس از ديدن اين باغ در سمرقند باغي بزرگ به همين شيوه به نام دلگشا احداث نمود.
اين باغ در دوره صفويه از باغهاي مشهور به شمار مي رفته ودر دوره افشاريه همچنان آباد واحتمالا مدتي در تملک ميرزا محمد کلانتر فارس بوده است.

[IMG]http://i36.*******.com/10zmhyu.jpg[/IMG]

اين باغ با مساحتي بالغ بر 7/5 هکتار به شماره912 در فهرست آثار ملي به ثبت رسيده است.ورودي باغ رو به جنوب با عمارتي کرسي دار و ايوان دو ستونه به سمت جنوب ودر سه طبقه در مرکز که اطراف ان چهار خيابان است که به حصار اطراف باغ ختم مي گردد. در طبقه اول عمارت يک هشتي وسيع با چهار شاه نشين وحوض بزرگ هشت گوشي با کاشي آبي که لبه هاي آن قطعات سنگهاي سرخ فام حجاري شده است.خيابان اصلي از مدخل در ورودي تا حوض جلو عمارت امتداد يافته.در طرفين اين خيابان دو باغچه از انواع مرکبات ديده مي شود.در سمت(شرق و غرب) عمارت دو خيابان ودر سمت شمالي ساختمان از شمال به جنوب يک خيابان که در دوسوي اين خيابانها ارختان کاج وسرو کاشته شده است وبقيه پوشش گياهي باغ را درختان نارنج- نخل وگردو)وبخش عمده آن را مرکبات تشکيل مي دهد.حوض بزرگ در سمت جنوبي ساختمان در جلو ايوان دو ستونه وجود دارد يه گلدان سنگي بزرگ نصب گرديده که سابقا درآن درخت سرو بسيار زيبايي بود که متاسفانه خشک شده وامروزه اثري از آن نيست.حدود نيم قرن پيش اين باغ در تملک خورشيد
کلاه لقاء الدوله دختر قوام الملوک بود که با شوهر خود ناظم الملک در آنجا مي زيست تا اينکه چندين سال قبل از ئرثه قوام خريداري گرديد ودر حال حاضر در تملک دولت مي باشد.
در سمت شمال باغ باغچه کوچکي است که به علت احداث خيابانهايي در اطراف باغ از ضلع شمالي جدا شده است که اين باغچه به نام باغ طاووس خوانده مي شود وفاقد عمارت است ولي داراي درختان کهنسال سرو-کاج ونخل مي باشد که بين آنها را درختان نارنج پوشانده است.

(شرمنده عکس زیاد خوب نیست)

[GITANE]

باغ نارنجستان قوام (شيراز)

اين باغ در محله بالا کفت وتقريبا در قسمت شرقي انتهاي خيابان لطفعلي خان زند واقع است.اين باغ و عمارت از مجموعه ارزشمند دوران قاجار در شيراز است وبه علت وفور درختان نارنج به باغ نارنجستان ناميده مي شود.احداث اين باغ ومجموعه هاي آن بوسيله علي محمد خان قوام الملک آغاز ودر سال1300 ه.ق بوسيله فرزندش محمد رضا قوام الملک تکميل گرديد. در ورودي اصلي باغ رو به جنوب و سر در ورودي با تزئينات آجري و کتيبه اي سنگي از مرمر سرخ فام شامل آياتي از قرآن کريم است واز چوب ساج با منبت کاريهاي زيبا ساخته وبه هشتي باز مي شود وبوسيله دو راهرو به محوطه باغ ارتباط پيدا مي کند.
اين باغ در جبهه هاي شمالي جنوبي وشرقي داراي ساختمان مي باشد.عمارت اصلي با ايوان دو ستونه در جبهه شمالي با شيوه معماري دوره زنديه در دو طبقه ويک طبقه زيرزمين مي باشد.در دو طرف ايوان بزرگ دو راه براي ورود به ساير قسمتها تعبيه شده است که با کف محوطه دو متر اختلاف دارد.ستونهاي ايوان بزرگ از سنگ مرمر يکپارچه با بدنه اي استوانه اي وسر ستونهاي داراي مقرنس تشکيل شده است.بالاي عمارت داراي 3 هلالي با نقوش اسليمي مي باشد که در وسط آن شير که صفحه اي را نگاه داشته اند وبر روي آن آيه نصر من الله وفتح قريب نوشته شده است که دو فرشته هم از بالا آن را نگاه داشته اند ودر طرفين دو هلالي ديگر صحنه اي از شکار اهو توسط پلنگ به چشم مي خورد.

عکاس(مسعود قدیری)

عمارت نارنجستان به مساحت تقريبي 940 متر مربع در باغي به وسعت 3500 متر مربع در دو جبهه شمالي وجنوبي بنا شد.اين باغ در ارديبهشت ماه سال 1353 به شماره 1073 در فهرست آثار ملي به ثبت رسيده است.اين باغ در سال1345 به دانشگاه شيراز واگذار گرديد وبين سالهاي 1348 تا1358 مورد استفاده موسسه آسيايي تحت نظارت پرفسور آرتور پوپ بود و در سال 1378 در اختيار دانشکده هنر و معماري دانشگاه شيراز قرار گرفت.

[GITANE]

سلام
دوستان عزیز کس دیگری نیست مطلب یا عکس بزاره؟؟؟؟؟؟؟:(
حداقل عکس بگزاری بد نیستا:cool:

[vbigdeli]

حسن جان از شیراز کلی عکس دارم که البته به دلیل ضعفم در post-processing فعلا زیاد آپلود نمی کنم.
فعلا سه عکس از طرف من ...(اسم باغ در خاطرم نیست)

http://www.img98.com/images/yugxk2myyglpicsbgh8.jpg

http://www.img98.com/images/7uqh3ctc90br0mo1tww7.jpg

http://www.img98.com/images/kh7dsoi7cxknsopt3tk.jpg

[Amir Tavakoli]

باغ جهان‌نما

باغ جهان‌نما یكی از كهن‌ترین باغهای شیراز است و در نزدیكی آرامگاه حافظ كه در دوران گذشته جزء صحرای جعفرآباد و مصلی بوده واقع شده است. در دوره سلسله آل مظفر و آل اینجو این باغ و دشت زیردست حوالی آن سرسبز و بسیار آباد بوده است. به دو دشت جعفرآباد و مصلی كه همواره پوشیده از باغهای جان‌ نواز و روح‌افزا بوده در اشعار حافظ شیرازی اشاره شده است و از صفا و سرسبزی آن سخن به میان آمده است. باغ جهان‌نما همانند سه باغ مشهور دیگر یعنی باغ ارم و باغ دلگشا و باغ تخت قراچه در دوره آل مظفر و آل اینجو یعنی پیش از یورش تیمور گوركانی به شیراز، در نهایت آبادانی بوده است. «ابن عربشاه» مورخ دوره تیمور در عجایب المقدور این باغ را "زینت الدنیا" نامیده است.

باغ جهان‌نما در هنگام اقامت تیمور گوركانی در شیراز، همچون سایر باغ های نامدار آن دوره مورد توجه واقع شده به طوری كه همانند آن باغ را در اطراف سمرقند -كه موطن اصلی وی بوده است احداث نموده و آن را جهان ‌نما نامیده بود. باغ جهان‌نمای شیراز در دوره صفویه نیز آباد و با اهمیت بوده است.

«شاردن» كه در دوره صفویه شیراز را دیده است می‌نویسد: "دروازه شهر (دروازه قرآن) به خیابان بسیار زیبایی منتهی می‌شود كه دراز و باریك است. در دو سوی این خیابان باغ هایی است كه جبهه آنها در سمت خیابان دویست پا و هریك دارای سر در و مدخل باشكوهی است با طاق نیم گنبدی و بر فراز هر سر در یك كلاه فرنگی ساخته‌اند. درهای باغ از دو سو مقابل هم قرار گرفته و قرینه بودن آنها وضع جالبی به وجود آورده است. در وسط این خیابان حوض مربع شكلی است كه پهنای این حوض به اندازه خیابان است و برای این كه بتوان از دو طرف آن گذشت، سر در باغ های دو سو به اندازه سی پا عقب نشسته است." از نوشته‌های شاردن و تاورنیه به دست می‌آید كه باغ های طرفین این خیابان یعنی باغ جهان ‌نما و باغ نو كه در دوره زندیه و قاجاریه تجدید عمارت شده ،همان باغ های دوره صفویه می‌باشد و در آن عهد رونقی تمام داشته است.

پس از سلسله صفوی، در دوره ناامنی كشور، این باغ تقریباً ویران گردیده است. به روایت میرزا محمد كلانتر فارس در دوره كشمكش بین مدعیان سلطنت، بعد از نادر شاه افشار تا استقرار حكومت كریم خان زند این باغ هم بازسازی شده است. عمارتی كه در وسط باغ قرار گرفته مربوط به كریم خان زند است . كریم خان زند این باغ را در سال 1185 ه. ق حصار كشی كرد و عمارت مزبور را در وسط آن ساخت و در اطراف عمارت، خیابان كشی‌های زیبا و درختکاری مفصلی ایجاد كرد. طرح این باغ را كریم خان همانند باغ نظر، در داخل باغ، دارای چهار خیابان و در اطراف، دو حوض بزرگ و دو حوض كوچك داده است.

محمد هاشم آصف رستم‌الحكما كه در اواخر دوره زندیه و اوایل دوره قاجاریه می‌زیسته، باغ جهان‌نما را بدین نحو وصف كرده است: " در خارج شهر... یك باب سرا بوستان مربع بسیار وسیعی است كه در میانش عمارت چهاردهنه‌ای است و از چهار طرفش حوض های موزون و جدول های پرآب و روان و همه آن باغ پر از سرو موزون و گلهای رنگارنگ و ریاحین گوناگون و قصر بسیار عالی منقش زرنگاری بر سر درش ساخته و آن سرا بوستان مشرف به باغ دلگشای دیگر... ."

پس از دوره زندیه، در دوره قاجاریه نیز باغ جهان ‌‌نما یكی از باغ های آباد و باشكوه به شمار می‌رفته است. حاج حسن میرزا حسن فسائی كه در اواسط دوره قاجاریه می‌زیسته، درباره آن می‌نویسد: " باغ جهان‌نما در جانب صبوی شهر شیراز به مسافت میلی كمتر، حضرت كریم خان زند در سال هزار صد و هشتاد و اند، حصاری از آجر و گچ در مقابل بهای سیصد من بذر گندم كشیده، عمارتی معروف به كلاه فرنگی در میان آن از آجر و گچ در نهایت استحكام ساخته كه از صدمه چندین زلزله آسیبی به حصار گچ و عمارت آن نرسیده است، و در داخل باغ چهار خیابان از سروهای آزاد ساخته و تاكنون كه نزدیك به صد و بیست سال از كاشتن آنها گذشته به خرمی و تنومندی باقی است."

منبع تاریخچه:

http://www.tebyan.net/index.aspx?pid=22818

پ.ن:
هر وقت این عکسو میبینم بیاد آقافرهاد میفتم! داشتیم توی باغ قدم میزدیم و در مورد این باغ و ساختمون ازم سوال کردن ولی هیچی نمیدونستم! :biggrin:

[Amir Tavakoli]

حافظیه

حافظیه نام مجموعهٔ آرامگاهی شاعر برجستهٔ ایرانی، حافظ شیرازی است. مجموعهٔ حافظیه در شهر شیراز قرار دارد. آرامگاه حافظ در شمال شهر شیراز، پایین‌تر از دروازه قرآن، در یکی از قبرستان های معروف شیراز به نام خاک مصلی قرار دارد و مساحت آن ۱۹۱۱۶ متر مربع است.
۶۵ سال پس از درگذشت حافظ، در سال ۸۵۶ هجری قمری (برابر ۱۴۵۲ میلادی)، شمس‌الدین محمد یغمایی وزیر میرزا ابوالقاسم بابر گورکانی (پسر میرزا بایسنغر نواده شاهرخ بن تیمور) حاکم فارس، برای اولین بار ساختمانی گنبدی شکل را بر فراز مقبره حافظ بنا کرد و در جلو این ساختمان، حوض بزرگی ساخت که از آب رکن‌آباد پر می‌شد. این بنا یک بار در اوایل قرن یازدهم هجری و در زمان حکومت شاه عباس صفوی، و دیگر بار ۳۵۰ سال پس از وفات حافظ به دستور نادرشاه افشار مرمت شد.
در سال ۱۱۸۷ هجری قمری، کریم خان زند بر مقبره حافظ، بارگاهی به سبک بناهای خود،شامل تالاری با چهار ستون سنگی یکپارچه و بلند و باغی بزرگ در جلو آن ساخت و بر مزارش سنگ مرمری نهاد که امروز نیز باقی است. پس از در گذشت حافظ، گنبدی بر آرامگاه وی افراشته شد که در جلوی آن حوضی بزرگ قرار داشت که از آب رکنی پر می‌گشت. در سال ۱۱۸۹ ه.ق کریم‌خان زند بر مقبرهٔ حافظ عمارتی زیبا بنا کرد، که مشتمل بر تالاری با چهار ستون سنگی یکپارچه و بلند و باغی بزرگ در جلو آن بود و بر قبر حافظ سنگی مرمرین نهاده شد که هنوز موجود است. آرامگاه حافظیه درمجموع 20000 متر مربع مساحت دارد و دارای چهار در است. در سمت شرقی صحن، دیواری بلند است که پشت آن آرامگاه‌های خصوصی خانوادهٔ فربد و آرامگاه معدل ( محل کنونی دفتر انجمن دوستداران حافظ) واقع شده است.

منبع:

http://www.govahiname.ir/3783/index.php?Page=definition&UID=30287