عکاسی مفهومی Conceptual Photography

[QashQai]

سلام بر دوستان خوب بخصوص مهرداد و فرهاد عزیز که این تاپیک را پیگیری میکنند. من چند سوال دارم که خودم جواب هایشان را درست نمیدانم. اما چون گهگاهی در ثبت هایم خواه ناخواه به این حیطه وارد میشود دوست دارم این موارد را بهتر بدانم...........

در این سبک عکاسی فرد یا طراح میبایست خود را به دیگران بفهماند یا باید بستری را آماده کرد تا دیگران بفهمند هر آنچه که میخواهند؟

آیا الزاما میبایست قواعدی را رعایت کرد؟ همچون حرکت در حدود سبک هایی که در جوامع بشری و در دورانی بوده اند و تمام آثار نشات گرفته از محیطی بوده که آنها در آن میزیسته اند؟ یا نه میبایست سیر آن آثار را فهمید و شناخت و در هنگام ثبت با استفاده از تجارب دیده شده در گذشته یا حال ( از دیگران ) در هنگام ثبت یا خلق فقط خودمان باشیم نه دیگران؟

در مورد رنگها من هم اعتقاد دارم که میبایست آثارشان را فهمید البته با توجه به موقعیت زمانی و مکانی که در آن هستیم.... بطور عموم این جمله از مهرداد را کاملا قبول دارم این داستان رنگها خود دنیایی است

آیا در این سبک عکاسی باید مخاطب را به سبکی که در آن هستیم ( هر سبکی که در عکاسی مفهومی هست ) راهنمایی کنیم سبک را معرفی کنیم و بدنبال آن خودمان را یک عکاس مربوط به آن سبک معرفی کنیم ؟ یا میبایست سیر ایجاد و گذر تمام سبک ها را شناخت به نقاط ضعف و قوتشان آگاه شد و با درکی درست از آنها در زمانه خودمان مفاهیم را حداقل در قالبی متعارف ارایه دهیم یا بیشتر از آن..... در قالبی نو ؟

یک عکس مفهومی هر چقدر از ابهام بیشتری برخوردار باشد تا آنجا که تمام افراد از کوچک و بزرگ به تفاسیر مختلف آن بنشینند..... موفقتر است یا هر چقدر ساده تر بیانگر موضوع عکاس باشد؟ این عکس را نگاه کنید...

[IMG]http://www.*******.info/files/p0bm7rn6mbc52w86755u.jpg[/IMG]

احتمالا این جمله را شنیده اید یک نخ سیگار دارم و هزار معمای لاینحل!

اگر قرار باشد با این موضوع عکسی را ثبت کنیم به همین سادگی آنرا انجام دهیم؟ یا هر چه پیچیده تر آنرا اجرا کنیم در عکاسی مفهومی موفق تریم؟ ( لطفا از بابت یک کار بی ایراد به این عکس نگاه نکنید فقط یک ثبتی است برای اینکه منظورم را بهتر برسانم و برای همین تاپیک.... )

شاید خیلی از پاسخ های من در پست های قبلی دوستان باشد اما نمیدانم چرا قانع نمیشوم که عکاسی مفهومی حتما میبایست رنگ و بوی کارهای دیگران را داشته باشد. یا در حیطه سبک های دیگران که میتواند تحت تاثیر محیطی دیگر و فرهنگی دیگر و شرایطی دیگر ایجاد شده باشند؟! من احساس میکنم با شناخت از کارهای دیگران و با مطالعه روی فرهنگ ها و جوامع با توجه به محیط و جامعه ( هر فردی که میتواند هر جایی باشد ) بهتر بتوان به اجرایی در این سبک رسید تا با دقت روی فقط سبک های دیگران ( فارغ از اثر محیط یا جامعه ای که در آن می زیسته اند ) چون در غیر اینصورت چیزی همانند آن خواهد بود که فردی ( از کشور فرضی چین ) نان بربری برای اهالی نیویورک پخت کند

بنظرم با رعایت موارد پیشین با مطالعه در زمینه های مورد علاقه با شنیدن موزیک در زمینه های مورد علاقه با تحقیق میدانی در زمینه های مورد علاقه وووووو بهتر میتوان به پرورش استعدادی در این زمینه رسید......

شاید بطور کلی برداشتی نادرست از این سبک عکاسی دارم؟ نمیدانم؟

ممون از صرف وقت برای خواندن این چند سطر و ممنون از پاسخ دوستان


پاینده باشید

[infinity]

http://www.akkasee.com/forum/showthread.php?t=6352

[farhad.b]

اما شاید برداشت شما کاملا متفاوت باشه و کاملا طبیعی هست چون ماها همه متفاوت هستیم.شاید این عکس در یک نفراحساس ارامش ایجاد کنه

خوب اول سلام
چند روز دسترسی به اینترنت نداشتم و ممنونم ازت مهرداد عزیز و خوشحالم که افشین جان هم به این جمع اضافه شدند
دوم : مهرداد جان راستش این عکس واسه من مثل فضای وهم آلود یک خواب میمونه..مثل خوابهایی که داری از یک بلندی به پایین می افتی ولی نمیتونی داد بزنی نمیدونم بیان احساس سخته اما رنگ احساس این عکس رنگه آبیه و سرد

اما در مورد تبدیل عکس به طراحی خطی یا Liner drawing . این کار به شما کمک میکنه عکس رو بهتر انالایز کنید.

راستش بنده یک استاد نقاش و مجسمه ساز بسیار خوب دارم که گهگاهی عکاسی هم کار میکند.من پیش ایشون کلاس کنکور هنر میرم ( پیری و معرکه گیری ) طی صحبتی که با استادم داشتم راجع به نظراتی که شما دادین هم حرف زدیم و ایشون کاملا روی حرفهای شما تاکید کردند و در مورد آنالیز عکس بوسیله طراحی هم تاکید کردند.البته در کنار کلاس های کنکور بنده در آستانه شروع کردن کلاس طراحی هم هستم..چند کتاب هم معرفی کردند که مطاله کنم در کنار کلاس ها که اونها رو نام میبرم شاید دوستانی بخوان در این زمینه فعالیت کنند و مثل من ندونند از کجا شروع کنند
1: مبادی سواد بصری
2 : زبان تصویر
3: طراحی و ارتباطات بصری
4:مبانی هنرهای تجسمی * که شما آقای مهرداد عزیز خیلی تاکید داشتید

و اما مهرداد جان راجع به مالیخولیا
همین نمونه کارهای خودم رو به استادم نشون دادم بعد از صرف وقتی حدودا 15 دقیقه ای اینها رو گفت :
روزی دوستی به من گفت ما انسانها به نحوی در یک دایره به نام مالیخولیا وجود داریم..بعضی ها آنقدر به مرکز دایره نزدیکند که این حس بشدت در اونها ضعیفه و برای بعضی دیگر آنقدر به پیرامون دایره نزدیکند که این حس بشدت در اونها درک میشه و بعضی دیگر مرز بین هنر و دیوانگی رو میشکنند و.......استاد بنده هم در مورد تکنیک و نور و قاب و ...عکس هام حرفی نزد اما راجع به حس مالیخولیایی در عکس هام حرف زد که یاد حرف شما افتادم......

[farhad.b]

سلام افشین جان

یا میبایست سیر ایجاد و گذر تمام سبک ها را شناخت به نقاط ضعف و قوتشان آگاه شد و با درکی درست از آنها در زمانه خودمان مفاهیم را حداقل در قالبی متعارف ارایه دهیم یا بیشتر از آن..... در قالبی نو

راستش علم من در این زمینه بسیار محدوده و فعلا در حال مطاله هستم اما در مورد این حرفت باید بگم بنظر من همین طوره...چون بدون داشتن آکاهی و بدون داشتن بستر علمی خوب در زمینه سبک ها و سیر تکاملی اونها نمیشه پیشرفت کرد..شاید بشه کاری ارائه داد اما بالاخره روزی میرسه که نیاز به اونها احساس میشه..

اگر قرار باشد با این موضوع عکسی را ثبت کنیم به همین سادگی آنرا انجام دهیم؟ یا هر چه پیچیده تر آنرا اجرا کنیم در عکاسی مفهومی موفق تریم؟ ( لطفا از بابت یک کار بی ایراد به این عکس نگاه نکنید فقط یک ثبتی است برای اینکه منظورم را بهتر برسانم و برای همین تاپیک....

البته فکر کنم مهرداد عزیز بهتر بتونه کمک کنه اما من هم نظری دارم شاید درست شاید غلط..فکر میکنم کارهای اکثر هنرمندان مفهومی دنیار رو نگاه کنید سادگی و ایجاد خطوط خاص حرف اول رو میزنه ..البته نه این که رنگ دخیل نباشه اما اگر بیاییم لایه لایه به این قضیه نگاه کنیم میبینیم ممکنه یک ایده در ذهن عکاس بسیار ایده ساده و کم ارزشی باشه اما پیاده کردن این ایده به شکلی ساده تر و بشکل حرفه ای در بکار گیری خطوط اون ایده رو قوی میکنه ..حالا این ایده قوی نیاز به برقراری رابطه با بیننده داره که اون موقع شناخت رنگ و تاثیر و جایگاه اون بسیار مهمه...

بنظرم با رعایت موارد پیشین با مطالعه در زمینه های مورد علاقه با شنیدن موزیک در زمینه های مورد علاقه با تحقیق میدانی در زمینه های مورد علاقه وووووو بهتر میتوان به پرورش استعدادی در این زمینه رسید......

راستش شاید خیلی مسخره باشه اما بدون موزیک نمیتونم عکس بگیرم..مخصوصا اگر موزیک پینک فلوید باشه...
با تشکر

[matthew]

آیا الزاما میبایست قواعدی را رعایت کرد؟

در مورد دونستن قواعد و اصول فرهاد جان درست می فرمایند اما باید این نکته رو هم در ذهن داشت.شما باید اصول رو یاد بگیرید و وقتی که ملکه ذهن شما شد فراموششان کنید در غیر این صورت کارهای شما تبدیل میشه به یک تولید ماشینی که درش از احساس خبری نیست.مثلت شدن و رسیدن به همچین مرحله ای مستلزم زمان و تمرین هست.مثلا بعضی از اماتورها با دیدن هر عکس اند اکسپوز یا اوراکسپوز شروع میکنند که...در صورتی که بعضی اوقات عکاس کاملا به صورت عمد اونها رو انجام میده یا اصلا خودش میخواد که عکسش واضح نباشه یا اصلا فوکوس.خوب حالا این موارد از چه کسی قابل قبول هست ایا اون عکاسی که اصلا این اصول رو نمی دونه میتونه ادعا کنه... خوب این طور مواقع باید پیشنه عکاس رو دید یا به عبارتی کسی که برادریش رو قبلا صابت کرده باشه.

یک عکس مفهومی هر چقدر از ابهام بیشتری برخوردار باشد تا آنجا که تمام افراد از کوچک و بزرگ به تفاسیر مختلف آن بنشینند..... موفقتر است یا هر چقدر ساده تر بیانگر موضوع عکاس باشد؟ این عکس را نگاه کنید...

افشین جان اینجا مفهوم یا اون عقلی که پشته اون کار هست مهمه و همان طور که در تعریف Conceptual Art اماده مفهوم و ایده مهمتر و پرزنتیشن در درجه دوم اهمیت قرار داره.حالا هنرمند تا چه حد موفق بوده که اون ذهنیتش خودش رو منتقل کنه داستان دیگریست.و هر چقدر اون هنرمند به صورت خلاصه یا ابستره تری کارش رو انجام داده باشه به همان میزان ارتبات برقرار کردن بینندها با اون کار سختر میشه تا جایی که ممکنه اصلا متوجه نشن.
پس صرف پیچیده بودن یا ساده بودن کار نمیشه گفت اون کار ضعیف یا قوی هست.و همش به مفهوم کار برمیگرده.

البته تمام این موارد نظر شخصی من هستند.
همچنین ببخشید بابت غلط های املایی من که میدونم کم نیستند

[farhad.b]

سلام

گوشه ای از تمرین های من در این زمینه..مهرداد جان و افشین جان و بقیه دوستان اگه نظر بدید خوشحال میشم

[farhad.b]

معنای‌ دقیق‌ كانسپچوال‌ را باید در امپرسیون‌ جست‌ كه‌ درك‌ مبهم‌ و احساس‌ بی‌واسطه‌ بدون‌ دخالت‌ قوای‌ عقلانی‌ است‌. در واقع‌، فهمی‌ است‌ كه‌ به‌ مرحله‌ی‌ ادراك‌ عقلانی‌ و منطقی‌ نرسیده‌ است‌؛ فهمی‌ است‌ مبهم‌

خوب یک کم راجع به امپرسیون سرچ کردم که اونها رو اینجا قرار میدم تا دوستان دیگر هم استفاده کنند..

یکی از سبک‌های هنری در تاریخ هنر، سبک امپرسیونیسم(دریافت‌گری) است. این اصطلاح برای نخستین بار از عنوان نقاشی کلود مونه با عنوان «دریافت (امپرسیون) طلوع خورشید» اقتباس شد و همچون بسیاری از نام‌گذاری‌ها، به منظور هجو و استهزا آثار هنری مونه، به این اثر او اطلاق شد. اما پس از وی، به تدریج این عنوان به سبکی خاص اطلاق شد که ویژگی‌هایی را در خلق اثر هنری مورد لحاظ قرار می‌داد. در ابتدا در سال 1874 م.، عده‌ای از نقاشان فرانسوی که مونه، سزان، دگا، رنوار و سیسلی از این دسته به شمار می‌آیند، نقاشی‌های خود را عرضه کردند و به عنوان سردمداران این سبک مطرح شدند. سپس به تدریج عده‌ای دیگر از هنرمندان همچون ادوارد مانه، پیسارو و بازیل به این سبک پیوستند، به طوری که هنرمندان بزرگی که تعدادی از آنان، بعدها از بنیان‌گذاران سایر سبک‌های بزرگ هنری بودند به این جریان هنری پیوستند؛ افرادی همچون گوگن، وان گوگ، کاندینسکی، هنری ماتیس، مونش و پیکاسو از این دسته هنرمندان هستند که هر یک از آنان، خود به وجودآورنده دیگر سبک‌های هنری در تاریخ هنر تلقی می‌شوند. گوگن پس از این دوره، به سوی هنر بدوی گرایش یافت یا فردی همچون پل سزان و پیکاسو به سوی کوبیسم گرایش یافتند و یا وان گوگ، اکسپرسیونیسم و هنری ماتیس، فوویسم را بنا نهادند.



نکته جالب توجه این است که بسیاری از این بزرگان، پیش از تأسیس سبکی جدید، تحت تأثیر امپرسیونیسم بودند و شاید به سبب ویژگی‌های این سبک و یا به خاطر این که چیزی در این سبک نیافتند به سوی سبک جدید گرایش پیدا نمودند.

هنرمندان امپرسیونیست در این دوران بر خلاف هنرمندان گذشته، نقاشی خود را در محیط‌های کارگاهی و بسته انجام نمی‌دادند و برای خلق اثر هنری به فضای آزاد، در کنار رودخانه‌ها، جنگل‌ها، محیط‌های طبیعی و یا کافه‌ها و مکان‌های عمومی می‌رفتند و به نقاشی می‌پرداختند، امری که پیش از آن بی‌سابقه بود. موضوع نقاشی‌ها برگرفته از طبیعت و شواهد اطرافشان بود، به گونه‌ای که استفاده از میزان نور و چگونگی صحنه‌های طبیعی، تفاوت تابش نور و در حالت‌های متفاوت روز به چه صورتی باشد، یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های سبک امپرسیونیسم به شمار می‌رفت. هنرمندان این سبک به دنبال ترسیم تصاویر لغزان و گذرای طبیعت بودند، تصاویری که به طور پایدار و ثابت در طبیعت به چشم نمی‌خورد و با ارتعاشات لغزان نور، به ادراک و حس بینننده تیزبین امپرسیونیسم می‌آمد و خیلی زود هم زوال می‌یافت

به نقل از سایت فیروزه

[farhad.b]

[matthew]

فرهاد جان دستت درد نکنه.این یکی از اون 2 تا عکس قبلی خیلی بهتر هست. اون دو تا خوب اجرا نشده بودند.شاید در یک فضا یا زمان دیگر.
متاسفانه فضای اونجا و مکانش زیاد برای ایدهای که داشتین جالب نبود.عکس اول کنتراست در فور گراند خیلی زیاده و در کل اجرا ضعیف.(امیدوارم از اینکه روک نظرم رو میدم نارحت نشید که حتی اگر بشوید هم باز براتون خوبه!!)
در مورد امپرسیونیزم هم ممنون خیلی خوب در چند خط این سبک رو معرفی کرید.
این عکس جدیدتون من رو یاد یک شبی انداخت که در بچگی تنها در خانه بودم و بیرون باد شدید و رعد برق می امد و شدتش انقدر زیاد بود که برای همیشه تو ذهن من ماند.
البته من اون شب پشت پنجره منتظر پدرم بودم که از سفر داشت برمی گشت.
عکستون من رو یاد دوران عکاسی با نگاتیو انداخت.لذتش چند برابر بود و دل ادم اب میشد تا نتیجه کا رو ببینه.
پیشنهاد: عکسهاتون رو با وایت بالانس های متفاوت امتحان کنید.

[farhad.b]

فرهاد جان دستت درد نکنه.این یکی از اون 2 تا عکس قبلی خیلی بهتر هست. اون دو تا خوب اجرا نشده بودند.شاید در یک فضا یا زمان دیگر.
متاسفانه فضای اونجا و مکانش زیاد برای ایدهای که داشتین جالب نبود.عکس اول کنتراست در فور گراند خیلی زیاده و در کل اجرا ضعیف.(امیدوارم از اینکه روک نظرم رو میدم نارحت نشید که حتی اگر بشوید هم باز براتون خوبه!!)

سلام مهرداد عزیز و ممنونم بابت پیگیریت
اولین باره بعد از این چند ماه که عضو این فروم و گالری هستم یکی انقدر راحت و رک حرف زد و این کار بسیار بسیار خوبه! بجای تشویق های الکی بهتره آدم چندین بار زمین بخوره چندین بار بگن کارت بده تا جواب بده
همین تکرار و تمرین هاست که عکس خوب میسازه
ممنونم از این که حست رو راجع به عکس گفتی سر فرصت با مدهای رنگی و وایت بالانس های متفاوت عکس ها رو ادیت میکنم و اینجا میزارم تا ببینیم که تاثیر کدام مد رنگی و وایت بالانس در گیرا بودن عکس موثره