عکس شماره ۱

[younesagha]

عکس بسیار زیبایی است که آدمی رو وادار میکنه مدتها به عکس خیره بشه و لذت ببره و این سوژه با این خصوصیات می طلبید حرفه ای تر باشه. منظورم این است که جا برای کار بیشتر داشت و نشده. به بعضی از موارد مورد نظر من دوستان هم اشاره کردند که تکرار آن جالب نیست اما آنچه که از قلم افتاده نوع فوکوس این عکس است که سوژه را برجسته و مابقی تصویر را تا حدودی تار و کدر و ناواضح کرده. خلاصه اگر فوکوس که احتمالا نقطه ای بوده فضای بیشتری از کادر را میگرفت زیبایی آن دو چندان میشد و در مدت زمان طولاند دیدن این عکس لذت بیشتری حاصل میشد که الان با این اوصاف خیره شدن طولانی به عکس باعث دیدن نقاط تار و ناواضح عکس میشود و این خوب نیست.

[saman_ti_ti]

با یاد او...
با تصویری رو به رو هستیم که در فرم و محتوا با رویکردهای زیبایی شناسانه به طور قطع در هیچ یک از شاخه های عکاسی قرار نمی گیرد. تصویری است سینماتیکال و نه فتوگراپیکال به دنیای سینما قریب تر است تا دنیایی عکاسی. در فرم تصویر به 8 فرم برجسته عموما منظم تقسیم می شود. که پرنده به عنوان سوژه ی اصلی می تواند فرمی از عالم طبیعیت و پرندگان در نظر گرفته شود. تصور دارای یک پرسپکتیو اریب با عمقی محدود است و لیکن به چشم امده و برای شخص بنده آزار دهنده است و اگر فرمی از چهار چوب درب پنجره که در سمت راست کادر به صورت فلو به چشم می اید در تصویر نمی بود به مراتب وزن فرم ها در کمپوزوسیون تصویر بهتر می نمود و مزاحمتی برای پرنده ایجاد نمی نمود. در مجموع تصویر یک تصویر خوب و خاص در عالم عکاسی نیست به نظر و از یک منظر سینمایی یک کارکرد روایی بر ان متصور است و به هنر مفهومی نزدیک می شود.
در مورد مفاهیمی که بنده از عکس استنباط می کنم می شود به گرایش یک نگاه مانده در تاریکی و تنهایی در عالم مدرن میان ساختمان ها و فضاها به پرواز و ازادی و شوقی است که این پرنده می دهد و از سوی دیگر نگاه متعجب، کنجکاوانه و در حال بررسی کبوتر است به منظر درونی و نگاه اول شخص تصویر که همراه نگاه شکاکانه ای است. گویی او با این سوی پنجره بسیار غریبه است، من حیث المجموع تصویر در نظر بنده تصویری معمولی و سینماتیکال است و ارزش های خاص بصری، هنری و مفهومی را ان گونه ندارد که ان را خاص بنماید. ضمن این که ثبت نسبتا خوبی است و تراز نوری خوب و تنالیته های رنگی مناسبی دارد. کنتراست هم خوب است. اگر چه نوردهی چهره ی پرنده اندک و پایین است و با افزایش نور قامت و صورت پرنده تصویر بهتری به دست می امد. اگر چه برای این گرایش سینمایی این مقدار کافی و مناسب است.

[andres]

به نظرم تو این عکس تناسب رعایت نشده،نه در کادر بندی و نه در محل قرار گیری پرنده
بعدشم فکر میکنم دریچه‌ی دیافراگمش برای این عکس که میخواد محیط (یعنی بعنوان مثال قاب پنچره) رو هم نشان بده زیاد بازه و معمولا زمانی از این دریچه استفاده میشه که ما میخوایم کامل سوژه رو جدا کنیم
نکته‌ی دیگه اینکه بنظرم هر عکسی باید حامل پیامی باشه که بنده متوجه پیام این عکس نشدم
البته بنده آماتور هستم و در حد سوادم نظر دادم

[Moty]

به نظرم تو این عکس تناسب رعایت نشده،نه در کادر بندی و نه در محل قرار گیری پرنده
بعدشم فکر میکنم دریچه‌ی دیافراگمش برای این عکس که میخواد محیط (یعنی بعنوان مثال قاب پنچره) رو هم نشان بده زیاد بازه و معمولا زمانی از این دریچه استفاده میشه که ما میخوایم کامل سوژه رو جدا کنیم
نکته‌ی دیگه اینکه بنظرم هر عکسی باید حامل پیامی باشه که بنده متوجه پیام این عکس نشدم
البته بنده آماتور هستم و در حد سوادم نظر دادم

درود
سوژه اصلی این عکس کبوتر است و به خوبی از پس زمینه جدا شده و در واقع پنجره قابی است برای بهتر دیده شدن سوژه
حال اینکه عکس آیا عکس خوبیست یا خیر در کامنت های دوستان به خوبی بررسی شده همه زوایای عکس حتما مطالعه بفرمایید
نکته مهم تر اینکه عکس ، ثبت لحظه ایی در زمان است ، و نمایش آن لحظه ، بدون هیچ پیش داوری یا ..... ذهن شما است که با توجه به حافظه جمعی و تاریخی خود مبادرت به دریافت و ترجمه عکس می کند ، وگرنه هیچ عکسی دارای پیام نیست ، این شمایید که پیامی برای هر عکس می سازید