عکس شماره ۱۷

[farsad]

این یکی از عکسهای واقعا به یاد ماندنی برای من است. نشان دادن انسان در بند. یکی از نکات قوت عکس هم این است که هنوز شخص در حال ریختن این قیرهاست که نشون دنده اینه که ما در حصارهایی و مشکلاتی که خودمین در اطرافمون ایجاد کردیم گرفتاریم. از لحاظ بصری واقعا عکس خوبیست. البته من نسخه ای با غلظت رنگ کمتر یا سیاه و سفید کنترل شده با لباس قرمز رو بیشتر میپسندم و البته از نظر من ایرادی نداشت که اون دو تا گوشه بالا رو هم خودشون با استامپ پر میکردن.

[Vahid]

سلام

با حذف گوشه‌ها مخالفم! عکس چیز دیگری می‌شود.

خطوط و راهی که به قول دوستان هزار توست و انسان مدام در زندگی خود این هزارتویی را دامن می‌زند.
گوشه‌های خالی نشان از فضای دیگری است که البته گذر از این هزارتویی و رسیدن به آن راحت نیست.

[nimbo]

سلام به همه دوستان
فکر می کنم همه به اندازه کافی در خصوص هندسه ،ترکیب و فریمینگ عکس توضیح دادن و اما من می خوام به مفهوم عکس بیشتر بپردازم نکته که قبل تر هم بهش اشاره شده اینه که عکس به خودکرده های انسان اشاره می کنه . به نظر من این عکس می تونه نمادی از زمین باشه زمینی که هر روز گوشه ای از اون رو تسخیر می کنیم و بعد شروع می کنیم مثل کرم ابریشم دور خودمون تنیدن ولی به جای خلق ابریشم مفید دور خودمون تار سیاه و آلوده ای می تنیم که در اون می چسبیم و پاهامون گیر می کنه اونقدر می تنیم تا به مرکز این پیله برسیم و اونوقت نوبت اینه که این پیله رو ترک کنیم و جایی همین نزدیکی ها پیله دیگر بتنیم و این ادامه داره ، قرنهاست که ادامه داره .... گاهی که اوضاعمون خوب نیست یه پیله کوچک و وقتی وضع و حالمون خوبه پیله های بزرگی می تنیم و حالا فقط در اون گوشه های بالا اندک فضایی برای تنیدن وجود داره و باید از خودمون بپرسیم حالا که ما معتاد تنیدنیم کجا باید تنیــــــــــــــــــــــ ـد ؟

شاید این تصویر و همین توضیحات رو بشه برای ذهن و روحمان هم عینا گفت و اینکه آیا گوشه ای در ذهن و روحمون مونده که سیاهش نکرده باشیم ؟!

ممنون از عکاس این عکس بخاطر برداشت خلاقانه اش.

[Moty]

سلام به همه دوستان
من میخوام یکم این عکس رو به خودمون یعنی شخصیت انسان نزدیک کنم
همه میدونیم انسان ها همه دارای چند بعد شخصیتی ،روانی و ... و انسان تک بعدی عملا وجود نداره ، هرچه ما در زنگی به جلو میریم مانند این عکس لایه ای از بعدی به شخصیتمون اضافه میشه بعضی ادمها انقدر سریع این لایه8 هارو دور خودشون درست میکنن در اصطلاح میگیم این دسته از ادمها شخصیت پیچیده ای دارند و به همین راحتی نیشه بهشون نزدیک شد تو بعضی هام این لایه های رفتاری کند تر شکل میگیره در واقع شخصیت انسان مثل یه پیاز میمونه که هرچی بزرگتر میشه لایه ها بیشتر و شناخت اصل فرد برای دیگران مشکل و حتی خود فرد هم تو خودش گم میشه و بعد از یه مدت میبینه خودشم با خودش غریبه است من این مطلب و خیلی ساده بیان کردم تا به این عکس بپردازم
تو این عکس این فرد گویا اگاهانه داره دور خودشو لایه لایه درست میکنه(این تیپ ادمها که اگاهانه سعی در فریب و نشان ندادن خود واقعی شون به دیگران دارند در جامعه زیادند)
و هرچی به جلو میره این لایه ها زیادتر میشه ولی وقتی به خودش میاد دیگه خودشم خودشو نخواهد شناخت و در این لایه ها گرفتار شده و مجبوره هی نقش بازی کنه
گردابی که بعضی از ما ادمها برای بازی با ادمهای دیگه برای خودمون درست میکنم ولی ناغافل از اینکه اولین بازی خورنده اون خودمونیم ....
من هم با دوست عزیزمون که گفتند عکس سیاه سفید بود بهتر میشد موافقم اون جوری فضای ابزورد کار بهتر نمایان میشد (نظر شخصی)

[mehran_sh_t]

اولین چیزی که با مشاهده عکس به چشمم اومد حضور انسان درون عکس بود، سپس دایره های اطرافش و بعد دایره های با مرکز جلوی سمت چپ عکس. به نظرم عکس داره یه جور محدود کردن آدم ها توسط خودشون رو نشون می ده. این که برای زندگی شون حد می زارن و خودشون خودشون رو محدود می کنن و در بعضی مواقع (با توجه به عکس که فقط یک انسان رو می بینیم و به نظر میاد تمام این دایره ها کار اون باشه) برای زندگی دیگران نیز حد و مرز می زارن. یعنی انسان هایی هم که برای خودشون حد و مرز ندارن با جبر جامعه ای که توش هستن محدود میشن. و این موجب جدایی آدم ها از هم میشه (دایره ها از هم جدا هستند).
و شاید در مرتبه ای بالاتر بشه گفت که موجب نابودی انسانها داره میشه، همونطور که در بقیه مرکز های دایره انسانی مشاهده نمی شه

[nmroshan]

عکس دارای ویژگی‌های متعددی است که ارزش فکر کردن و صحبت کردن دارد.
یکی از این ویژگی‌ها، ایده و اجرا بوده است. ارزش ایده را نباید دست کم گرفت. بسیاری از آثار ماندگار هنری، دارای ایده‌های قوی بودند. ایده بخودی خود الهام نمی شود. مقدماتی دارد و شرایطی. برای رسیدن به ایده‌های خوب، تلاش لازم است.
ساختار عکس دارای انسجام خوبی است. بسیاری از عناصری که در یک عکس می‌تواند باعث قوت کامپوزیسیون و جلب توجه گردد، در عکس وجود دارد. از طرح‌های جذاب خطوط بگیرید تا جایگذاری خوب نقطه قوی عکس. قرارگیری نقطه اصلی و انسانی عکس و رنگ آن، یکی دیگر از ویژگی‌های عکس است. نقطه قوت عکس، حضور انسان است. بدون این عنصر، عکس دیگر این عکس نبود.

زاویه عکس را نیز ببینید. زاویه دید از بالا به پایین است و همزمان، پرسپکتیو نیز در عکس گنجانده شده است. یک عکس تخت از بالا به پایین نیست. کلا عکس های بالا به پایین ذهن را به سمت مفاهیم ماورایی سوق می دهد و جنبه فلسفی را تقویت می‌کند. اما در این عکس علاوه بر این اثر، پرسپکتیو نیز وجود دارد و عنصر انسانی را کوچک و حقیر کرده است.
این کوچکی عنصر انسانی را اضافه کنید بر تنهایی‌اش و محاط شدنش با خطوط. خطوطی که خود رسم کرده است. خطوطی که نشانه گیجی و پیچیدگی است.
حالا که همه این ویژگیها را در کنار یکدیگر قرار می‌دهیم، می‌شود فهمید چرا عکس چنین مفاهیمی در اذهان دوستان ایجاد کرده است و چرا چنین نکاتی را از عکس برداشت کرده اند.

----

عکس، کاری از آقای reza212 است. ایشان نیز اخیرا به جمع ما پیوسته اند. ضمن آرزوی موفقیت برای ایشان، منتظر آثار خوب دیگرشان نیز هستیم.

------

گمان می‌گنم دیگر موقع آنست که نقدها ساختار بهتری داشته باشند. تبیین مفاهیم استخراجی عکس، یکی از عناصر نقد است و هنگامی می‌تواند ارزش‌مند باشد که بر پایه تحلیل صحیح و منطقی استوار باشد. برای هر نتیجه‌ای، باید دلیلی منطقی داشته باشید تا نقد ارزش‌مند گردد.

[m.daneshpayeh]

یکی از این ویژگی‌ها، ایده و اجرا بوده است.
...
تبیین مفاهیم استخراجی عکس، یکی از عناصر نقد است و هنگامی می‌تواند ارزش‌مند باشد که بر پایه تحلیل صحیح و منطقی استوار باشد. برای هر نتیجه‌ای، باید دلیلی منطقی داشته باشید تا نقد ارزش‌مند گردد.

با سلام
قبل از پست جناب دکتر علاقه ای به نظر دادن نداشتم اما ....
یک نگاه کمی منطقیتر به خطوط موجود در عکس و حجم مایع بکار رفته نشان میدهد برای ایجاد آن چند بشکه مایع استفاده شده است. فکر میکنم یک کارگاه ستختمانی باشد و کارگری که در حال کار است. پس بحث داشتن ایده، خلاقیت و ... منتفی است. مگر بخواهید بگویید که چند نفر به عکاس کمک کردند و این چند بشکه مایع را حمل کردن و .... که بند کلا حرفمو پس میگیرم .
در مورد کادر تصویر هم حدث میزنم با خالی بودن قسمتهای دیگر به سختی میشد کادر دیگری انتخاب کرد. احتمالا این عکس از ساختمان کنار این محوطه گرفته شده است. و آقای کارگر برحسب اتفاق بعد از تکمیل این حلقه ها در نطقه طلایی قرار گرفتن.
حالا این دوست عکاسمون احتمالا بعد از دیدن عکس خودش از خودشون پرسیدن "خوب حالا این یعنی چی؟ " بعد هم گفتن خوب مهم نیست با عنوان مفهومی منتشر میکنم دوستان زحمت معنی کردن رو میکشن.
خلاقیت و منحصر بفردی، نمادهایی از گرفتاریها و یا سردرگمیهای بزرگ و کوچک انسان، نمایشگر زندگی پر پیچ و خم کارگر، نشاندهنده نوعی آرامش و تعادل در ذهن فرد یا زندگی او و ...... اما این کارگر فقط کار روزمره را انجام میدهد
ممکن است بعضی از دوستان بگوییند ما عکس را نقد میکنیم و گرفتن این عکس با برنامه ریزی و هدف امکان دارد و .... اما گاهی در نگاه واقع بینانه و منطقی اینگونه مفاهیم متصور نمیشود.

آف تاپیکا عرض میکنم، اینجارو دارن اسفالت میکنن؟ :biggrin:

[nmroshan]

جناب دانش‌پایه
فکر کنم سوء تفاهم هایی پیش آمده است.
۱- ایده و اجرا الزاما مربوط به کار عکاس نمی‌شود. من عکس را می بینم. و بر اساس آن نظر می‌دهم. ایده و اجرا در این عکس همان قدر می‌تواند باشد که عکاس بقول شما این صحنه را دیده و منتظر ایستاده تا عکس را در زمان مناسب بگیرد. همین حد کافی است. نیازی نیست که خودش همه کارها را انجام دهد تا به او امتیاز ایده و اجرا بدهیم. بسیاری از عکسهای مشهور در لحظه گرفته شده اند. اما این لحظه‌ها چرا به سراغ هر کسی نمی آیند؟

۲- وظیفه منتقد، نقد عکس است. نیازی نیست که هنرمند تمام مفاهیم و تحلیلهای منتقدین را در هنگام عکاسی در ذهن داشته باشد و عکاسی کند. ارزش عکس به ذهنیت یا مفاهیم ذهنی هنرمند نیست. خود عکس، ارزش خود را تعیین می‌کند. ارزشگذاری آثار هنری دارای معیارهای مشخصی است.

۳- نقد و تحلیل عکس ربطی به ذهنیت و یا نیت عناصر موجود در عکس نیز ندارد. عکس کاهنهای معبد شینتو متعلق به ورنر بیشوف را ببینید. دو کاهن در حال گذر هستند. بدون این که ما بدانیم چه فکری در سر دارند. بعد بروید نقدها را بخوانید. عکسهای کارگران معدن سالگادو را ببینید. بعد نقدها را بخوانید.
در این عکس هم اصلا اهمیتی ندارد که آن فرد مشغول کار روزانه است و یا مشغول تفکر در منشاء جهان یا فلسفه مدرن. ما عکس را نقد می‌کنیم. و در این نقد کار یا تفکر آن فرد جایی ندارد.


۴- ممنونم که نظرتان را می‌گویید. بسیاری ممکن است همین نظرات را داشته باشند و نگویند. گفتن همیشه بهتر است. دری گشوده می‌شود به بحثهای بیشتر. می‌آموزیم و لذت می‌بریم.

[ahmad-d]

سلام
خوب من هم کنجکاو هستم بدانم دقیقن این چیست.
راستش فکر نکنم این تنها یک کار عمرانی باشد (شاید) دلیل هم آن دایره ها و بیضی هایی هست که به طور تقریبا منظمی رسم شدند.که اگر دلیل خاصی برای آن نباشد فکر نکنم کارگری حوصله چنین کاری را داشته باشد. خوب همه ما کارگران آسفالت کار را دیده ایم که چگونه کار می کنند!
و سوال اینکه چرا از اطراف به داخل حرکت کرده؟

برای اینکه زیاد آف نشه، من رنگی بودن عکس را به سیاه و سفید بودن ترجیح می دهم . لباس قرمز شخص هم نکته مثبتیست برای برجسته کردن نقش مرد درون تصویر.

پیروز باشید

[Amir Abdolpanah]

خلاقیت و منحصر بفردی، نمادهایی از گرفتاریها و یا سردرگمیهای بزرگ و کوچک انسان، نمایشگر زندگی پر پیچ و خم کارگر، نشاندهنده نوعی آرامش و تعادل در ذهن فرد یا زندگی او و ...... اما این کارگر فقط کار روزمره را انجام میدهد
ممکن است بعضی از دوستان بگوییند ما عکس را نقد میکنیم و گرفتن این عکس با برنامه ریزی و هدف امکان دارد و .... اما گاهی در نگاه واقع بینانه و منطقی اینگونه مفاهیم متصور نمیشود.

به نظر من یکی از ویژگی های هنر، مصداق داشتن این مصرع در مورد آن است:

هر کسی از ظن خود شد یار من

شاید دقت در این مفهوم، مشکل شما را با این نوع نگاه در نقد برطرف سازد.