نقد عکس شماره ۳۳

[nmroshan]

سلام
در نگاه اول که اصلا عکس های زیبائی نیستند شاید بشود با زور چند تا مفهوم بهشان چسباند و حتما هم عکاس مفاهیمی را در نظر داشته ولی موفق نشده است. یک کم بیشتر دقت می کنی یه جور حس بدبختی به آدم دست میده!
به هر حال به نظر می رسد تلاش بیشتری لازم دارد تا بتواند عکس هائی بهتری را ارائه دهد.
(کلا هم عکسی نیست که بتوان در خارج از جامعه عکاسان به کسی نشان داد و ادعای عکاس بودن را داشت یا کسی بخوا اونو به دیوار سالن پذیرائی نصب کنه.)
اگه زیادی و کلی انتقاد کردم منو ببخشید شاید من این روزا حال خوشی ندارم و نمی تونم با این مجموعه کنار بیام.

قبلا هم نظرم رو در مورد این مجموعه گفته بودم. شاید بشه به زور مفاهیمی رو بش نسبت داد ولی عکس مفهومی خوب عکسیه که هر کسی بتونه منظور عکاس رو ازش برداشت کنه، عکسی که خودش حرف خودش رو بزنه.
اینکه اعضای فروم برداشت های مختلفی از این مجموعه داشتند هم مدرکی برای حرفم. "تقابل سنت و مدرنیته" ، "تعاون و نوع دوستی" ، "مرگ و عزاداری" ، "انتظار تولد" و...
شاید اگه به عنوان برنده عکس هفته انتخاب نمیشد کسی دنبال منظور عکاس در این مجموعه نمیرفت.

البته این نظر کسیه که هنوز یک سال نیست عکاسی رو شروع کرده. ممنون میشم اگر آقای دکتر روشن و آقای اسماعیل زاده نقد و نظر خودشون رو در مورد این مجموعه بنویسند.( البته قبلا از آقای اسماعیل زاده خواهش کرده بودم ولی جوابی جز تفاوت سلیقه ها نگرفتم.)

دوستان هنوز با مفهوم نقد آشنا نیستند و نقد را مترادف با استخراج مفهوم از عکس می‌دانند. نقد نیازی به مفهوم سازی یا استخراج مفهوم ندارد.
در صورت تمایل می‌توانید به بحث‌های گذشته نقد عکس مراجعه فرمایید که در آنها در مورد روشهای نفد علمی عکس توضیح داده شده است.

[Dariush Chegini]

سلام
به نظرم در اين مجموعه علاوه بر تيرها، نقش اتمسفر عكس شامل پيش زمينه و پس زمينه و آسمان بسيار زياد است: تضاد و كشمكش جالبي در تمام عناصر تشكيل دهنده عكس ديده مي شود: زمين گل آلود و بسيار تيره (متمايل به سياهي) در تقابل با برف هاي پاك و سفيد (كه گل آلوده هم شده اند)، آسمان گرگ و ميش كه در آن روشنائي در جدال با تيرگي است و مشخص نيست سحرگاه است و روشنائي غالب مي شود يا هنگام غروب، كوه هائي كه ايستاده و استوارند و با برف هاي پاك پوشيده شده اند ولي دور از دسترس هستند (و ضمناً ابرهاي تيره بالاي سر آنها هستند). درختان سپيداري كه ايستاده ند ولي خشكيده و بدون برگ. وضعيت خود تيرها هم جالب است: در دو عكس، تيرهائي كه بايستي ايستاده و استوار باشند به خاك افتاده اند در عكس بالائي هم كه يكي از تيرها ايستاده است، در كنار دو تير افتاده، صليبي در حال ساخت را تداعي مي كند. برهوت پس زمينه عكس پاييني نيز به فضاسازي بسيار كمك كرده است.
خالي از زندگي بودن كل فضا و نور گرگ و ميش، حالتي آپوكاليپتيك و آخرالزماني ايجاد كرده است.
به نظرم مجموعه عكس بسيار جالبي است.

[کوروش]

دیدن این مجموعه عکس در کنار یکدیگر و اگر به ترتیب بالا به پایین خوانده شود ، مجموعه ای را به ذهن متبادر میکند در باره مفاهیمی چون ایستادگی ، چون فرود ، ریختن ، سقوط ، تقابل های دو گانه ای فرمی و یا محتوایی و ....
اما به نظرم این مجموعه ، خوانشی پست مدرن را می طلبد و آن نیز چند معنایی است در برابر تک معنایی . بدین مضمون که هر کسی می تواند برداشت های مختلفی را نسبت به عکس داشته باشد و معنای بعضا متفاوتی را خوانش کند .
در کل عکس انتخاب فضای سیاه و سفید و تیره و با کنتراست زیاد ، به سنگینی فضا کمک کرده است و رگه های سفید برف در زمینه سیاه ، کنتراست قوی ای را ایجاد کرده که در عین حال از خفه شدن بیش از حد زمین تیره ، ممانعت نموده است .
کادربندی نسبتا قوی است . با توجه به تعداد المانهای اندکی که در کار وجود دارد . دو یا سه تکه تیر چراغ برق ستونی ، در برابر زمین و آسمان .
اما در عین حال تقابلی را بین تیرهای چراغ برق بتونی ( وسیله ای از تاثیر و دخالت بشر و نخستین لازمه ایجاد کلونی بشری ) در برابر تمام المانهای طبیعی که وسعت فضا را اشغال کرده است ، نیز ایجاد میکند .
و گویا چون یک عنصر ناهمخوان در دل فضای بکر طبیعی ، چون زخمی در آن خود را نمودار میکند .
در کل من به اثر نمره قابل قبولی میدهم . و این را بیشتر به دلیل حضور معنا و یا معنایی چندگانه با استفاده از کمترین المانهای ممکن ، یک نکته مثبت ارزیابی میکنم .