جناب mohsendm ضمن احترامی که به نظر جنابعالی می زارم این جمله ی شما "عکاس نقشی در خلق اثر نداره و فقط اونو ثبت کرده" اصلا نمی تونه منطقی باشه، چرا؟ چون گاهی اوقات یک تصویر Creative و Composite به مراتب گیرا تر از تصویری است که در آن چندین تکنیک عکاسی صورت پذیرفته، ما ایرانی ها (اکثرا) عادت داریم خیلی دیر افکارمون رو با افکار روز وفق بدیم، امروزه Creative Edit و Surreal یک شاخه ی کاملا مجزا و دارای سَبک هست این را می توان در سایت های معتبر به وضوح دید، حالا اینکه کسی مثلا این نوع ادیت و عکاسی به چشمش نیاد و تلاش عکاس یا طراح را نادیده بگیره به نظرم کم لطفی میاد.
اتفاقا این عکس اگر در سایت های معتبر بین المللی قرار بگیره (شاید هم گرفته باشه) امتیاز بالایی خواهد گرفت. یک عکس با مفهوم، ادیت مناسب و دارای حرف.
نظر مخالف برای نقد خوبه اما حتی در مورد یک اسنپ شات هم نباید تلاش عکاس را نادیده گرفت.
موفق باشید
امید بنی اسدی"Silence, and Deeper silence, When crickets hesitate"
آقا محسن عزیز راستش اصطلاحی مثل تصویر ساختگی اونطور که شمارو به تعجب واداشته رایج نیست! شاید منظور شما عکاسی کارگردانی شده است که اصطلاح بسیار رایج و سبکی از عکاسی است
از روی چه منبعی این جمله را گفتید؟ در این مورد بسیار بسیار بحث و گفنگو در این سایت هست و میتونید رجوع کنید.جلوه های عکاسی هم یعنی فقط با دوربین و هنر گرفتن عکس اونو بوجود آوردن نه با ادیت های بعدی!
به نظرم این درسته که عکاس در زمان عکاسی سعیشو می کنه که به بهترین شکل از نظر فنی و محتوایی عکسو ثبت کنه اما این همه ماجرا نیست و قطعا نیاز به ویرایش های بعدی داره
کاملا موافقم. حتی در یه اسنپ شات هم به موقع دیدن سوژه و کادربندی سریع و هر نوع اقدام عکاس در جهت عکس بهتر، قابل احترامهنظر مخالف برای نقد خوبه اما حتی در مورد یک اسنپ شات هم نباید تلاش عکاس را نادیده گرفت.
با سلام
اولین چیزی که در عکس جلب توجه می کند این است که عکس دارای چیدمان است، و نه عکسی طبیعی، و همراهی این نکته با پرده ها نوعی نمایش را تداعی می کند. پرده ها کنار رفته و روز های هفته را می بینیم که از شنبه تا جمعه یعنی یک هفته کامل را در بر دارند، که می تواند نشان دهنده عمر باشند. سپس نگاه از جمعه به زیر می آید و مرگ را می بیند. انگار که عمر نمایشی است و پس از آن مرگ. ولی چیزی که برای من وهم آور است، اگر امتداد نگاه را باز هم به پایین ببریم، سیاهی است، می دانیم که ظاهرا نباید زیر تخت چوبی چیزی وجود داشته باشد، ولی به دلیل تیره بودن چیزی نمی بینیم و این حس وهم را به عکس می دهد.
درود
اثری ارزشمند در نمایاندنِ واقعیتِ زندگی. پرده ها کنار رفته و آنچه معلوم گشته صرفا" یک روزمرگیِ محض است و هیچ. آنچه باعثِ مرگِ خاموش ما می شود و خودمان بی خبریم!
درباره ی نوعِ ادیت باید عرض کنم ، اینکه اثر کارگردانی شده ارزشمند. حال این کارگردانی در یک نرم افزارِ ویرایشی صورت گرفته باشد! مهم نتیجه ی کار است که گویا و ارزنده است.
سپاس
استاد اسماعیلی همیشه می گفتن ، بیننده رو بی سواد فرض کنید تا عکستن ارزش بین المللی پیدا کنه . باید یک خارجی هم ، تاثیری که ما می گیریم بگیره.
..:: مانند نقاشی ها ، دیگر به عکس ها هم نمی شود اعتماد کرد ::.. خودم!