سلام به همه دوستان و ممنون از لطفتون و ممنون از جابجایی به تاپیک مناسب.
فرمایش دوستمون درسته. یکی از مهمترین مزیت این دوربینها سکوت اونهاست چون تنها صدایی که می*شنوید صدای ناچیز Leaf Shutter هستش. اما بطور عمومی در مورد صدای دوربین، علاوه بر کنفرانسها جاهایی که فیلمبرداری صدا سر صحنه هم هست این قضیه خیلی مهم هستش که بیشتر در مورد تولیدات تلویزیونی تو ایران اتاق می*افته. برای حل این موضوع یا باید از Rangefinderها استفاده کرد یا از SLRهای بی*صدا مثل Leica که شاتر پارچه*ای و نشیمنگاه! مخملی برای آینه دارن و یا یک چیزی که خیلی رایجه بین عکاسهای صحنه نیکون هستش چون نیکون یک Blimp استاندارد برای دوربینهاش طراحی کرده بود (شاید هنوزم می*کنه؟). Blimp چیزیه که سینماییها تو تصویر برداری با صدای همزمان روی دوربین می*ندازن (یا دوربین رو توش می*کنن) تا صدای کار دوربین مزاحم ثبت صدای سر صحنه نباشه و برای دوربینهایی که صدا رو Sync با فیلم ثبت می*کنن استفاده از اون اجباریه. توی سینما به کل دوربینها به دو دسته تقسیم می*شن بر اساس لول نویز. دوربینهایی که اینقدر ساکت هستند که امکان ثبت صدای همزمان رو بدن به کارگردان و دوربینهایی که پر سر و صدا هستن و به اصطلاح بهشون موس (MOS) می*گن. در کل وقتی کارگردان برداشت رو موس اعلام می*کنه یعنی صدا مهم نیست و می*شه هر صدایی تولید کرد، دوربینهای موس هم سر و صدای زیادی دارن ولی بعضی کارگردانها حاضر می*شن یه بلیمپ دور دوربین موس بندازن و صدا رو سر صحنه ثبت کنن چون دوربینی که موس نباشه خیلی خیلی گرون*تر (و نایاب*ترَ به خصوص توی ۱۶ میلی*متر فکر کنم وجود نداره اصلاْ) از نوع موس هستش. به هر ترتیب نیکون هم یک بلیمپ داشت یک زمانی که همه عکاسهای سینمایی داشتن یک دونه ازش. کسی می*دونه هنوز این کیف تولید می*شه یا نه؟
ممنون.