اهمیت فوق العاده و فراموش شده نور...

دوستان اگر لطف کنن بیان روی شرایط و نورپردازی عکس هایی که جتاب روشن عزیز قرار دادن صحبت کنند . من که حسابی جذب این داینامیک رنج فوق العاده شدم . لطفا ...

در ادامه صحبت فرهاد جان باید بگم که در حال حاضر من از بیشتر دوستان این رو شنیدم که " حالا ما عکس رو میگیریم بعد با ps درستش می كینیم !! " ( نور رو منظورم بود )

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط farhad44

سلام

یكی از تحولات دوربین های نسل جدید ( نه تنها دیجیتال ها بلكه نسل آخر دوربین های آنالوك) نورسنج اتوماتیكه. این تكنولوژی به خودی خود چیز خیلی خوبیه ولی در بسیاری از موارد دیده ام كه باعث سرسری انگاشته شدن نورپردازی كه یكی از اصول اولیه ی عكاسی است می شود.

عكاسان خیلی قدیمی تر كه با دوربین های بدون نورسنج كار می كردند باید حدس می زدند كه این شرایط نوری ای كه دارند در آن عكس می گیرند احتیاج به چه تركیبی از سرعت شاتر و قطر دیافراگم دارد و حد اكثر سعی و خطایی كه می تونستند بكنند این بود كه 2-3 تا عكس با تنظیمات مختلف بكنند و بعد دیگر صحنه را از دست می دادند و باید منتظر ظهور و ثبوت عكس می شدند (چقدر دلم برای تاریكخانه تنگ شده :::confused2::: )

نسل بعدی (نسل من و برادران كمی بزرگ تر از من ) دوربین هایی مجهز به نورسنج های مكانیكی داشتند. اینان مثلن یك حلقه و یك عقربه داشتند كه می دانستند اگر سوژه ضد نور نباشد و شرایط خاص نداشته باشد نورشان وقتی مناسب است كه عقربه وسط حلقه باشد و وقتی عقربه از حلقه فاصله می گرفت می دانستند كه با كم و زیاد كردن سرعت شاتر و دیافراگم در محدوده ی مجاز باید هر طور شده عقربه را به وسط حلقه بفرستند و اگر این كار را نكنند صحنه را از دست داده اند و در تاریكخانه هم كار زیادی از پیش نخواهند برد.

نسل بعدی ( نسل من) دوربین هایی مجهز به نورسنج های الكترونیكی و مود های اتوماتیك تقدم شاتر یا تقدم دیافراگم یا كاملن اتوماتیك ( بیشتر دوربین ها فقط یكی یا دوتا از این مود ها را داشتند و دوربینی مثل Canon A1 كه همه را با هم داشت یك وسیله ی لوكس گرانقیمت متعلق به بچه پولدار ها محسوب می شد) داشتند و عكاس با آرامش بیشتری عكس می گرفت ولی باز هم می دانست كه اگر اشتباه كند صحنه را از دست داده است.

شاید بگویید كه این فرهاد بازهم دچار نوستالژیا شده ولی نه منظور داشتم از بیان همه ی این داستان ها.

عكاسان آن نسل به خاطر مجموعه ی آن محدودیت ها، مفاهیم سرعت و دیافراگم و نور و عمق میدان و لرزش دست و ... را با گوشت و پوست و استخوان لمس می كردند و با سعی و خطا بیگانه بودند برای همین هم بیشتر به مفاهیم عكاسی اهمیت می دادند و بعد از مدتی یا از عكاسی خسته می شدند و یا تبدیل به یك هنرمند می شدند.

امروزه اما عكاسی برای بیشتر جوانان تبدیل به یك پدیده ی سعی و خطا شده است. حتا بسیار دیده ام كه وقتی نورسنج دوربینشان به آنها اخطار كمبود یا زیادی نور را می دهد باز هم شاتر را می چكانند ( چه باك؟! خراب شده بود یكی دیگه می گیرم) و این باعث می شه هیچ وقت به شكل عمقی به رابطه نور و تنظیمات دوربین پی نمی برند.

من به همه ی كارآموزان عكاسی و تازه كار ( نه اعضای اینجا كه همه استادند) توصیه می كنم تا می توانند برای هر شات تفكر كنند و از تند و تند عكس گرفتن به امید اینكه یكی از آنها خوب شود احتراز كنند و از مود های اتوماتیك كمتر استفاده كنند و سعی كنند در شرایط نوری مختلف اول سرعت و دیافراگم را حدس بزنند بعد با نورسنج چك كنند.

---

پیرو مطالب شما

عکاسان قدیمی ارزش هر شات رو میدونستند
هر حلقه فیلم نهایتا ۳۶ عدد عکس
بیخود عکس رو حروم نمیکردند
ولی الان این ارزش هم از بین رفته
تمام مشکلات فقط با دکمه Delقابل حل شده
این هم دلیلی بر سرسری گرفتن عکس های امروزی

هر شب میام نگاه میکنم و دوباره در حسرت صحبا روی عکسهای جناب روشن و ادامه این بحث آب میشم ! :(:(:(

...

برای اینکه شمع این بحث را روشن کنم، یک سوال مطرح میکنم تا این تاپیک راه بیافتد.

شکی نیست که اگر بخواهیم در مورد نور صحیت کنیم، یکی از مراحل اولیه، نورسنجی است. روشهای نورسنجی مختلف است و باید بدانیم در هر شرایطی از کدام روش استفاده کنیم.

استفاده از نورسنجی دوربین در حالت evaluative/ matrix همراه با استفاده از Exposure Compensation با توجه به هیستوگرام، روش معمول، سریع و راحتی است.

سوال: عکس زیر را ببینید. میخواستم در آن موقع چند عکس با فاصله کانونی های مختلف از همین زاویه بگیرم. همچنین میخواستم در حالت landscape و portrait عکس داشته باشم. فرصت هم زیاد نبود چون موقع غروب سریعا شرایط نوری تغییر میکند.
روش نورسنجی مناسب برای این سری عکس چیست تا یک سری عکس با نوردهی مناسب و یکنواخت داشته باشم ؟ چرا استفاده از روش معمول که در بالا ذکر شد، در اینجا با توجه به شرایط گفته شده، چندان مفید نیست؟

http://nmroshan.persiangig.com/image/DSC_2434.jpg

من اینطور مواقع از مزایای دوربین دیجیتال سو استفاده میكنم و در مود M چند عكس میگیرم

آقای روشن
توی اینجور موارد که هم قصد لند اسکیپ دارید هم پرتره و با توجه به ذیغ وقت من پیشنهادم عکاسی با چند EV مختلف میباشد
در مورد پرتره اگر منظور شما پرتره انسانی میباشد خوب همان چند EV متفاوت + فلاش ttl

این نمونه کاری است که من با چند شاتر انجام دادم از حدود ۱۵ عکس همین یکی قابل قبول بود

http://www.digitalnegar.com/images/2...roadtohell.jpg

جناب خلیلی چرا شعاع های نور خورشید که از پشت ابرها اومده اینجوریه ؟ یک محوشدگی یا ماتی توی اون ها هست . لطف می کنید اگه توضیح بدین ...

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط sprants

جناب خلیلی چرا شعاع های نور خورشید که از پشت ابرها اومده اینجوریه ؟ یک محوشدگی یا ماتی توی اون ها هست . لطف می کنید اگه توضیح بدین ...

---

نه هیچ گونه ادیتی روی عکس جز تغییز کانتراست انجام نشده(کم شده)
خوده این غروب در نوع خودش بی نظیره و عجیب.جالبه که من با سرعت داشتم این منطقه رو ترک میکردم که پژوی رو دیدم که خانمی با دوربینش داره عکس میگیره .به عقب که نگاه کردم با این منظره عجیب روبرو شدم
درواقع سوژه خانم عکاس رو بنده دزدیدم حتی برای خالی نبودن عریضه. ایشون رو هم با ماشینش داخل کادر جا دادم
باشد که خداوند از تقصیرات بنده بگذرد

این هم شات دیگر که برام جالب از کار درنیومد.البته کمبود زمان باعث دست پاچگی من هم شد
[IMG]http://i11.*******.com/67owujc.jpg[/IMG]

با اجازه اساتید ، در مورد جواب سئوال جناب روشن میتونم بگم حالت نورسنجی نقطه ای یکی از پرکاربردترین حالتهای نورسنجی برای من بوده چون تونستم کنترل خیلی زیادی روی شرایط نوری عکسها داشته باشم. به نظر من توی این شات هم نورسنجی نقطه ای میتونه یه راهکار مناسب باشه.