اهمیت فوق العاده و فراموش شده نور...

[Khoramyar]

And may there be light

اهمیت فوق العاده و فراموش شده نور، شناخت نور و استفاده بهینه از شرایط و امکانات:

همیشه فکر کرده ام چرا جای این مبحث در فروم خالی است. ما همیشه به بحث در باره فلان دوربین و فلان لنز به دقت بسیار زیادی مینشینیم و با ذره بین، کوچکترین تفاوت کارآییی تجهیزات را به خود و دیگران متذکر میشویم تا به نتیجه ای بهتر که همان عکسی بهتر و با کیفیت تر است برسیم.

به شخصه بار ها دیده ام و دیده اید که با دوربین و تجهیزاتی ابتدایی ولی در شرایط نوری مناسب، عکسی گرفته شده که خیلی بهتر از همان وضعیت با تجهیزات بسیار بهتر و شرایط نوری بدتر گرفته ایم.

بطور خلاصه، نور در عکاسی شرطی بسیار بسیار کلیدی است و خیلی مهمتر از فلان تفاوت این دوربین و آن دوربین و این لنز و آن لنز است. نمیخواهم منکر تفاوت کارآیی تجهیزات شوم ولی به نظر این حقیر نور مناسب و شناخت رفتاری آن و در نتیجه نورسنجی بهتر توسط عکاس، خیلی بیشتر از تجهیزات گران قیمت نقش بازی میکند. از دوستان خواهش میکنم این بحث را ادامه دهند تا شاید مفری باشد برای فرار از تجهیزات گرایی روز افزون ما و برای گرفتن نتیجه بهتر با امکانات موجود.

از دوستان با تجربه خیلی بیشتر مانند آقای آشوری نیا و سایر دوستان و اساتید با تجربه فروم خواهش میکنم تجربیات و نظریات خودشان را با همه ما در این زمینه در میان بگذارند.

با تشکر
-- خرم یار

[amirsooki]

سلام.

حامد جان ، کار جالبی رو شروع کردی ، بسیار به جاست .
احتمالا همین امشب خودم یک تاپیک موازی باز کنم .
فکر میکنم بهتر بود با مثال هم همراه میکردی ، یا اینکه دوستان چند مثال اینجا بزنند .
میشه همین تاپیک ها رو با نمونه های دیگر داشت ، مثلا میشد بر فرض آقای محبی یک تاپیک پرتره باز میکردند و با ذکر مثال یک سری کارها ارائه میدادند و یا نمونه هایی از این قبیل .
ممنون.

[Amir Mohebi]

حامد عزيز، بسيار ممنون. در دل صحبت‌هاي شما، مي‌شود چندين بحث را از هم جدا کرد.

يکي از آن‌ها مي‌تواند اولويت‌هايي باشد که يک عکس خوب را مي‌سازد. مي‌توان در اين باب، از "بودن در صحنه " نام برد (being there). در کامنت‌هاي عکس خيلي خوبي که با دوربيني کامپکت گرفته شده بود، يکي از دوستان به عکاس تذکر داده بود که بودن او در آن لحظه و درآن صحنه، اصلاً جزء فن عکاسي‌اش نيست و بيشتر به جهانگردي‌اش مربوط مي‌شود. من با اين صحبت خيلي مخالفم. بودن در جاي مناسب، جستجو براي نور مناسب، جزء لاينفک عکاسي است و از ابتدايي‌ترين وظايف عکاس است.
البته بحث موازي ديگري نيز در رابطه با تجهيزات در جريان بود. درست است که کسي براي يک عکاس، خريد A570 را توصيه نمي‌کند، اما اگر کسي با A570 عکس خوبي گرفت، گرفته است ديگر، و هيچ جور نمي‌شود نفي‌اش کرد (البته اگر دزدي نباشد، اتفاقي که ظاهراً در گالري زياد مي‌افتد)

بعد از بحث "بودن در صحنه" شايد بتوان در مورد جستجو براي نور مناسب، Let there be light، را مطرح کرد.
يک مقاله جالب در همين زمينه:

http://www.luminous-landscape.com/columns/composition-4.shtml

اما نور در عکاسي پرتره، خوب معلوم است، اصلاً فلسفه وجودي استوديو، داشتن نور فراوان و کافي است تا هميشه بتوانيد نتايج قابل تکرار داشته باشيد.
اما چند کلمه‌اي در مورد عکاسي پرتره، شايد به علت علاقه‌ام، پرتره زياد مي‌بينم، تجربه و ذهنيت اين مدت، نقش تجهيزات را در اين شاخه از عکاسي، هرروز در ذهنم کمرنگ تر و کمرنگ تر مي‌کند. خوشبختانه با پيشرفت تجهيزات، درصد زيادي از عکسهايي که به لابراتوار مي‌آيند، با کيفيت هستند، اتفاقاً اين مسئله بسيار خوب است، چون ديگر نميتوان با تجهيزات گران‌تر، مشتري را مرعوب کرد و رقابت بر سر مسائل مهم‌تر خواهد بود.

ببخشيد که چند خط را حاشيه رفتم.

[sprants]

تا بحال بار ها و بارها شده که توی برخی نظر سنجی های همین سایت مثل نظر هایی که آرش خان عزیز یا امیر خان محبی و بقیه اساتید میدن روی پرتره ها و عکس ها واقعا پیش خودم فکر کردم آخه تفاوت رو ببینین ! ببخشید دوستان اینجوری حرف میزنم اما برای من یکی واقعا مهمه که چرا توی این همه ایرادات و نظر ها مثلا آرش خان با یه دید فوق العاده بعد از نظر همه بچه ها با دید خاصی از نور وOVerexposed شدن فلان عکس یا هرچیز دیگری نظرش رو میگه که آدم میگه منم عکاسم ؟ منم نورسنجی بلدم ؟ ببخشید زبونم رو گاز می گیرم ! من ( امثال من ) بازی بازی می کنیم !!! کمتر دیده شده این جور هنرمندان تو فروم از تجربیات شخصی خودشون ، موقعیت ها و ... در این زمینه سخن بگن . .

حالا این دید چگونه بدست میاد ؟ چقدرش تجربی و چقدر تئوری باید بدونیم ؟! حالا که شناختیم نور اینه و این درجه این دما و هزاران اصطلاح دیگه ، کجا استفاده کنی ؟ چه جوری روی عکس دیگری نظر بدی ؟ ...

عاجزانه تقاضا می کنم ...
مشتاقانه منتظرم !

[sprants]

جناب محبی تا پستم رو سند کردم و صفحه رفرش شد پست شما رو دیدم ! چقدر خوبه آدم احساس کنه الان که من تو سایتم جناب محبی هم داره پست میزنه . آقا واسه ما افتخاره . :biggrin: ( ببخشید )

در رابطه با پست شما با اینکه بار ها و بارها از عکاس های متعددی شنیدم که مثلا فلان آتلیه بازاری کار میکنه و امثالهم . اما جناب محبی در بین بعضی عکس ها یکسری مسائل ریز (مثلایه نور با یک اسنوت روی جای خاصی از یک فون ! ) واقعا باعث تاثیر بسزایی روی عکس میشه . این تصمیم رو با ساده ترین تجهیزات گرفتن در نتیجه عکسی دلپذیره ! خیلی دلم میخواد می تونستم عکسی در این مورد بذارم اما دختر مردمه دیگه ! من می خوام بدونم بدون شک چند تا فلش برونکالر با فلان مارک ایرانی فرق داره و موثره اما این فهم و شعور عکاس در استفاده از اون نور ( ارتفاع زاویه و.. ) مهمه . الان ببینید توی همین سایت از این همه عکس پرتره زاویه هارو نور هارو و... چی باعث این مردگی عکسها میشه ؟
اگه میشه لطف کنید از پایه بگین . بذارین مرجع بشه اینجا . از در و دیوار استودیو رنگ دیوار وجود پنجره تا نصب پانتوگراف ... من توی آتلیه یکبار یکی از اساتید رو آوردم تا در مورد نور اونجا باهم صحبت کنیم . وارد که شد بعد از مدتی گفت شما حدود 56 تا نور مزاحم دارید !! به نظرتون ما توی نورپردازی کمی عقب نموندیم ؟

[نادر]

راستش من با قسمت دوم این جمله مخالفم یعنی " اهمیت فراموش شده نور "

چون همه قاعدتا باید بدونند كه عكاسی یعنی نور حالا اگر كسی حداقل این مفهوم رو نمیدونه دیگه ..

ولی فرق من با یك استاد در چه چیزه ؟

اینكه من دارم تمرین میكنم كه چگونه از نور بطور صحیح استفاده كنم ولی یك استاد در این مقوله دارای تسلط كامله.

پس اهمیت نور فراموش نشده بلكه باید بر اهمیت استفاده درست و خلاقانه از اون تاكید بشه.

راستی حامد جان فكر میكنم شما به تیتر های ژورنالیستی خیلی علاقه دارید یادمه یك تاپیك زده بودید به اسم " افسانه مگاپیكسل " كه در اون با دلایل مختلف بیان كرده بودید كه 6 مگاپیكسل با 10 مگاپیكسل عملا فرقی نداره و مثلا تو چاپ یكیشون 2 سانت از دیگری بزرگتره غافل از اینكه گذشته از مسئله چاپ با رزولوشن زیاد میشه جزئییات بیشتری رو ثبت كرد و با رزولوشن كم اصلا بعضی جزئییات ثبت نمیشه و ...

ولی الان خودتون دوربین 6 مگاپیكسلی رو فروختید و 10 مگاپیكسلی خریدید ( ایا واقعا به سایر امكانات دی 80 احتیاج داشتید ؟ )

این رو به این دلیل عرض كردم چون فرمودید در این فروم گاها خیلی از مسائل جزئی زیر ذره بین گذاشته میشه و از مسائل مهمتر غافل میمونیم ولی باور كنید كه همون مسائل جزئی مثل مگاپیكسل ممكنه بعدهابرامون مشكل ساز بشه به همین دلیل من فكر میكنم هر نكته ای در جای خودش مهمه

[Farzam53]

And may there be light

همیشه فکر کرده ام چرا جای این مبحث در فروم خالی است. ما همیشه به بحث در باره فلان دوربین و فلان لنز به دقت بسیار زیادی مینشینیم و با ذره بین، کوچکترین تفاوت کارآییی تجهیزات را به خود و دیگران متذکر میشویم تا به نتیجه ای بهتر که همان عکسی بهتر و با کیفیت تر است برسیم.

به شخصه بار ها دیده ام و دیده اید که با دوربین و تجهیزاتی ابتدایی ولی در شرایط نوری مناسب، عکسی گرفته شده که خیلی بهتر از همان وضعیت با تجهیزات بسیار بهتر و شرایط نوری بدتر گرفته ایم.

بطور خلاصه، نور در عکاسی شرطی بسیار بسیار کلیدی است و خیلی مهمتر از فلان تفاوت این دوربین و آن دوربین و این لنز و آن لنز است. نمیخواهم منکر تفاوت کارآیی تجهیزات شوم ولی به نظر این حقیر نور مناسب و شناخت رفتاری آن و در نتیجه نورسنجی بهتر توسط عکاس، خیلی بیشتر از تجهیزات گران قیمت نقش بازی میکند. از دوستان خواهش میکنم این بحث را ادامه دهند تا شاید مفری باشد برای فرار از تجهیزات گرایی روز افزون ما و برای گرفتن نتیجه بهتر با امکانات موجود.

با تشکر
-- خرم یار

سلام خیلی عالی است آقای خرم یار عزیز
اینطور كه من تا به حال برداشت كرده ام ما سه نوع برداشت از عكاسی در فروم داریم:
1- عكاسی یه چیزیه!! كه به تجهیزات مربوط میشه و با كلاس هم هست و یكی از دلایل كلاسش اینه كه چیزهای گرانقیمتی توش پیدا میشه كه خیلیانمیتونن طرفش برن و اساساَ این عده اعتقاد دارندكه چیزهای گران با كلاسند.از این نظر عكاسی چیزی شبیه چوب اسكی یا آمپلی فایر1 تومنی سیستم ماشین یا ماه عسل در ایتالیایا ال سی دی 60 اینچ است. طرفداران این نظریه از بحث بی پایان در مورد برندها و مدلهاو لنز ها لذت خاصی میبرند كه در فرومهای مرتبط میتوانید نمونه شان را بیابید.
2- عكاسی یه مهارت فنیه چیزی شبیه به پختن قورمه سبزی یا یاد گرفتن شنای قورباغه یا بستن دزدگیر ماشین یا تنظیم آنتن ماهواره است كه فقط باید یاد گرفت چطوری عكسهای با كیفیت بگیریم. بعدش تبدیل به یه عكاس خفن میشویم. طرفداران این نظریه به بحث در خصوص كیفیت عكس میپردازند و اساسا فراموش میكنند كه عكاسی در درجه اول هنر است.
3- دسته سوم كه از نظر من درست فكر میكنند عكاسی را هنر می دانند چیزی كه بیش از كیفیت و مگاپیكسل تاثیر عمیق اثر بر ذهن بیننده مورد نظر است.این عده عموماً مهارت گرفتن عکس با کیفیت را دارند ولی میدانند چگونه باید ابزار را در جهت هدایت ذهنیت مخاطب به درستی به کار گرفت. یه نگاهی به تابلو های ون گوگ یا پیكاسو بندازید آیا ارزششون از نقاشی های با دقتی كه از عكس تمیز داده نمیشوند ولی هیچ تاثیر ماندگاری بر بیینده نمیگذارند بیشتر نیست؟ چقدر این عنقاشیها از دید رئالیستی فنیند؟!
چند نفر ما جزئ دسته سوم هستیم؟؟

[Khoramyar]

راستش من با قسمت دوم این جمله مخالفم یعنی " اهمیت فراموش شده نور "

اهمیت نور فراموش نشده بلكه باید بر اهمیت استفاده درست و خلاقانه از اون تاكید بشه.

منظور بنده هم همین بود. یادآوری اهمیت استفاده درست از نور

ولی الان خودتون دوربین 6 مگاپیكسلی رو فروختید و 10 مگاپیكسلی خریدید ( ایا واقعا به سایر امكانات دی 80 احتیاج داشتید ؟ )

بنده هم عرض کرده که منکر تفاوت امکانات نیستم، ولی این تاپیک را بدلیل یادآوری اهمیت شرایط نوری ایجاد کرده ام.

این رو چون پرسیدید میگم، تنها دلیلی که برای آپگرید به دی 80 نداشتم فرق رزولوشن بود. باور بفرمایید که با تغییر سایز فایل ها از 5 به 8 و خرده ای مگابایت، از این نظر فقط درد سر آن اضافه شده است. من هیچوقت بزرگتر از 20*30 چاپ نمیکنم. شاید باور نفرمایید، ولی مهمترین دلیل آن ویوو فایندر خیلی بزرگتر و بهتر بود.


چون اصولا فکر میکنم مبحث داره به بیراهه میره، در پست بعدی نمونه ای از چیزی که منظورم بود رو میزارم تا بحث به کانال خودش هدایت بشه.

[nmroshan]

چند عکس از فلیکر، با فلاش 580EX کنن ( به جز مورد آخری):

[farhad44]

سلام

یكی از تحولات دوربین های نسل جدید ( نه تنها دیجیتال ها بلكه نسل آخر دوربین های آنالوك) نورسنج اتوماتیكه. این تكنولوژی به خودی خود چیز خیلی خوبیه ولی در بسیاری از موارد دیده ام كه باعث سرسری انگاشته شدن نورپردازی كه یكی از اصول اولیه ی عكاسی است می شود.

عكاسان خیلی قدیمی تر كه با دوربین های بدون نورسنج كار می كردند باید حدس می زدند كه این شرایط نوری ای كه دارند در آن عكس می گیرند احتیاج به چه تركیبی از سرعت شاتر و قطر دیافراگم دارد و حد اكثر سعی و خطایی كه می تونستند بكنند این بود كه 2-3 تا عكس با تنظیمات مختلف بكنند و بعد دیگر صحنه را از دست می دادند و باید منتظر ظهور و ثبوت عكس می شدند (چقدر دلم برای تاریكخانه تنگ شده )

نسل بعدی (نسل من و برادران كمی بزرگ تر از من ) دوربین هایی مجهز به نورسنج های مكانیكی داشتند. اینان مثلن یك حلقه و یك عقربه داشتند كه می دانستند اگر سوژه ضد نور نباشد و شرایط خاص نداشته باشد نورشان وقتی مناسب است كه عقربه وسط حلقه باشد و وقتی عقربه از حلقه فاصله می گرفت می دانستند كه با كم و زیاد كردن سرعت شاتر و دیافراگم در محدوده ی مجاز باید هر طور شده عقربه را به وسط حلقه بفرستند و اگر این كار را نكنند صحنه را از دست داده اند و در تاریكخانه هم كار زیادی از پیش نخواهند برد.

نسل بعدی ( نسل من) دوربین هایی مجهز به نورسنج های الكترونیكی و مود های اتوماتیك تقدم شاتر یا تقدم دیافراگم یا كاملن اتوماتیك ( بیشتر دوربین ها فقط یكی یا دوتا از این مود ها را داشتند و دوربینی مثل Canon A1 كه همه را با هم داشت یك وسیله ی لوكس گرانقیمت متعلق به بچه پولدار ها محسوب می شد) داشتند و عكاس با آرامش بیشتری عكس می گرفت ولی باز هم می دانست كه اگر اشتباه كند صحنه را از دست داده است.

شاید بگویید كه این فرهاد بازهم دچار نوستالژیا شده ولی نه منظور داشتم از بیان همه ی این داستان ها.

عكاسان آن نسل به خاطر مجموعه ی آن محدودیت ها، مفاهیم سرعت و دیافراگم و نور و عمق میدان و لرزش دست و ... را با گوشت و پوست و استخوان لمس می كردند و با سعی و خطا بیگانه بودند برای همین هم بیشتر به مفاهیم عكاسی اهمیت می دادند و بعد از مدتی یا از عكاسی خسته می شدند و یا تبدیل به یك هنرمند می شدند.

امروزه اما عكاسی برای بیشتر جوانان تبدیل به یك پدیده ی سعی و خطا شده است. حتا بسیار دیده ام كه وقتی نورسنج دوربینشان به آنها اخطار كمبود یا زیادی نور را می دهد باز هم شاتر را می چكانند ( چه باك؟! خراب شده بود یكی دیگه می گیرم) و این باعث می شه هیچ وقت به شكل عمقی به رابطه نور و تنظیمات دوربین پی نمی برند.

من به همه ی كارآموزان عكاسی و تازه كار ( نه اعضای اینجا كه همه استادند) توصیه می كنم تا می توانند برای هر شات تفكر كنند و از تند و تند عكس گرفتن به امید اینكه یكی از آنها خوب شود احتراز كنند و از مود های اتوماتیك كمتر استفاده كنند و سعی كنند در شرایط نوری مختلف اول سرعت و دیافراگم را حدس بزنند بعد با نورسنج چك كنند.