قطع عکس

[Amir Abdolpanah]

درود ...

لزوم پایبندی به نسبت عکس خروجی از دوربین بر فرض مثال 4:3 یا نسبت های معروفی چون 1:1 و 3:2 تا چه حد صحیح است؟ اصلا فاکتوری برای ارزشمند بودن عکس محسوب می شود؟ هیچ برتری نسبت به کراپ های مختلف با نسبت های گوناگون دارند یا خیر؟

پیشاپیش ممنون از راهنمایی های شما

[mohammad_55]

دوست عزیز با درود . نسبت بزرگترین عکس یک دوربین رابطه ی مستقیم با نسبت سنسور آن دوربین دارد به عنوان مثال نسبت سنسور دوربین Canon EOS600D سه به دو است (3:2)یعنی 5184 پیکسل افقی و 3456 پیکسل عمودی که طبیعی است که عکس این دوربین هم به نسبت 3:2 است حال اگر بخواهید با این دوربین یک عکس به نسبت 1:1 بگیرید بعنوان مثال عکسی باعرض 3456 پیکسل و طول 3456 پیکسل یعنی عکسی مربع دوربین مجبور است که از پیکسل های عرضی سطح سنسورش که 3456 است بطور کامل استفاده کرده ولی از 3456 پیکسل از 5184 پیکسل افقی سنسورش استفاده کنه تا عکسی با نسبت 1:1 بگیره این عکس در واقع حدودا 11.2 مگاپیکسل کیفیت دارد(3456x3456=11943936) (از 18 مگاپیکسل کامل سنسور Canon EOS600D) چون از پیکسل های عمودی سنسور بطور کامل و از پیکسل های افقی سنسور بطور ناکامل استفاده شده (از طول کراپ شده) دقیقا مثل این میشه که بزرگترین عکس با نسبت 3:2 این دوربین که (5184x3456) است را در فتوشاپ باز کرده و 1728 پیکسل از دو طرف طول عکس (از هر طرف 864 پیکسل) را حذف کرد (آنرا کراپ کرد) عکس مربع با حدودا 11.2 مگاپیکسل بدست خواهد آمد خوب یا بد بودن نسبت تصویر به اندازه ی استفاده ی شما از عکس بستگی دارد شما میخواهید عکستان را مثلابا اندازه ی 120x90سانتیمتر یا امثال اینگونه سایز چاپ کنیدبهتر است نسبت سنسور دوربین 4:3 باشد تا از پیکسل های سنسور بصورت کامل و بدون هیچگونه کراپی عکس چاپ شود حال اگر بخواهیم عکسی با اندازه ی 150x100 سانتیمتر یا امثال اینگونه سایز چاپ کنید این اندازه به نسبت 3:2 است و بهتر است از دوربین هایی استفاده شود که نسبت سنسورشان 3:2 است تا کراپی صورت نگیرد همه ی این نسبت تصویر ها در جایی خوب و در جایی بد هستند تا آنجایی که بنده اطلاع دارم در حال حاضر نسبت اکثر دوربین های حرفه ای نیکون وکنون 2:3 است (البته در بزرگترین سایز تصویرو سطح کامل سنسور) امیدوارم منظور شما دوست عزیز را درست متوجه شده باشم .

[diamont]

فکر میکنم منظور آقای عبدل پناه بحث زیبایی شناختی و تاثیر بصری قطع عکس باشه .
که در اون صورت مبحثی هست در ترکیب بندی به نام "نسبت های طلایی" که بر اساس یک سری فرمول ها به شما نسبتی از طول و عرض رو ارائه میده که برای ذهن انسان به طور ناخوداگاه زیبا تر و مقبول تره ، (یه چیزی تو مایه های تفاوت فیلم 24 فریم که تو سینما نمایش میدن و فیلم 30 فریم تلویزیونی ) که در اکثر آثار هنرمندان بزرگ نقاشی و معماری این قضیه نسبت طلایی رعایت شده.
کلا مبحث جالبیه و با یه سرچ کوچیک به نتایج خوبی میرسید:
- "برای تعیین برخی از اندازه ها به نسبتهای شکیل و زیبا، معروفترین فرمول، شیوه ای است که یونانیان باستان ابداع کرده اند و به ” نسبت طلایی” معروف است . نسبت طلایی در اصل، فرمولی ریاضی و دارای زیبایی بصری است. در این روش : ابتدا مربع را با خطی عمود بر دو ضلع مربع به دو مستطیل مساوی تقسیم می کنند، سپس محل تقاطع آن خط با یکی از اضلاع مربع ( نقطه X) را مرکز دایره ای به شعاع قطر مستطیل قرار می دهند ( فاصله X تا Y) و با ترسیم این دایره و تعیین محل تقاطع آن با امتداد ضلع مربع ( نقطه Z) طول مستطیلی معروف به “مستطیل طلایی” به دست می آید که عرض آن برابر ضلع مربع و است و نسبت این طول و عرض ثابت و دارای زیبایی خاصی است (نسبت اندازه پاره خط C به A با نسبت اندازه A به B یکی است) یونانیان در ساخت بسیاری از اشیا و ابینه و معابد و کوره ها و … آن را به کار می بستند."

[Dariush Chegini]

سلام
فکر کنم منظور آقای عبدل پناه ارزش هنری عکس بود.
(با آقای نورمحمدی خط رو خط شدم!)

[Amir Abdolpanah]

در واقع هم از نسبت های طلایی تا حدی اطلاع دارم و هم از نسبت های ابعاد سنسور و قطع های معمول. محوریت بحث بیشتر در مورد همان ارزش هنری است. کراپ های خلاقانه بعد از عکاسی مساله مهمی است اما بنده سعی می کنم به شخصه اگر برای عکس ترکیب بندی مربع را انتخاب می کنم همان موقع عکاسی باشد و نه پشت کامپیوتر و بعد از امتحان 7 8 تا کراپ مختلف از عکس.

حالا برای شخص بنده، کراپ هایی که مشابه استفاده از فاصله کانونی بالاتر (با همان نسبت سنسور) باشند، کمی قابل قبول تر از بقیه کراپ هاست، صرفا چون احساس می کنم به ابعاد اصلی عکس وفادار بوده ایم.

می خواستم بدانم در دنیای عکاسی نظر جمع چگونه است یا اگر قانونی یا بایدی در این مورد وجود دارد، به چه صورت است.

ممنون ...

[AliShamshirian]

.....صرفا چون احساس می کنم به ابعاد اصلی عکس وفادار بوده ایم.
می خواستم بدانم در دنیای عکاسی نظر جمع چگونه است یا اگر قانونی یا بایدی در این مورد وجود دارد، به چه صورت است.....

سلام. من خودم چون در ابتدای راه قرار دارم، گاهی که مطلبی می‌بینم که برای خودم جالب است، دست و پا شکسته ترجمه می‌کنم تا اگر برای شخص دیگری هم مفید بود، استفاده کند. (کلاً علاقۀ خاصی به مقالات «آن طرف آبی» دارم، همیشه نگارش صمیمی و خودمانی دارند و عموماً از دید اول شخص مفرد بیان می‌شوند).
در این مورد مطلبی خوانده بودم، که همین بلا را سرش آوردم .
بنده هم پیش از این که این مطلب را بخوانم همین احساس را نسبت به کراپ کردن و تغییر Aspect ratio (بهش می‌گم: نسبت ابعاد)، داشتم و حس خوبی پیدا نمی‌کردم. اما پس از مطالعۀ این مطلب، دیدم نسبت به استفاده از قطع‌های متفاوت کاملاً عوض شد و با آرامش خیال و بدون عذاب وجدان، و البته بسته به نیاز، از یکی از نسبت‌های استاندارد، که با نیازم سازگار باشد، استفاده می‌کنم.
سری به این لینک بزنید. اگر بد ترجمه شده است، به بزرگی خودتان ببخشید.

http://digital-picture.ir/index.php/articles/learn/menugeneral/101-the-art-of-using-aspect-ratios-in-digital-photography

ویرایش: راستی نظر خودم هم این است که دلیلی وجود ندارد، به محدودیتی که دوربین با سنگدلی تمام (!) تحمیل کرده، وفادار باشیم.

[Amir Abdolpanah]

سلام. من خودم چون در ابتدای راه قرار دارم، گاهی که مطلبی می‌بینم که برای خودم جالب است، دست و پا شکسته ترجمه می‌کنم تا اگر برای شخص دیگری هم مفید بود، استفاده کند. (کلاً علاقۀ خاصی به مقالات «آن طرف آبی» دارم، همیشه نگارش صمیمی و خودمانی دارند و عموماً از دید اول شخص مفرد بیان می‌شوند).
در این مورد مطلبی خوانده بودم، که همین بلا را سرش آوردم .
بنده هم پیش از این که این مطلب را بخوانم همین احساس را نسبت به کراپ کردن و تغییر Aspect ratio (بهش می‌گم: نسبت ابعاد)، داشتم و حس خوبی پیدا نمی‌کردم. اما پس از مطالعۀ این مطلب، دیدم نسبت به استفاده از قطع‌های متفاوت کاملاً عوض شد و با آرامش خیال و بدون عذاب وجدان، و البته بسته به نیاز، از یکی از نسبت‌های استاندارد، که با نیازم سازگار باشد، استفاده می‌کنم.
سری به این لینک بزنید. اگر بد ترجمه شده است، به بزرگی خودتان ببخشید.

http://digital-picture.ir/index.php/articles/learn/menugeneral/101-the-art-of-using-aspect-ratios-in-digital-photography

ویرایش: راستی نظر خودم هم این است که دلیلی وجود ندارد، به محدودیتی که دوربین با سنگدلی تمام (!) تحمیل کرده، وفادار باشیم.

مرسی بابت این کار زیبا ...

مقاله خوبی بود، مطالب مفیدی داشت، ولی خب این مقاله ای که لینک دادید. نظر یک یوزر به حرفه ای بود. سوال بنده بیشتر جنبه کلاسیک تر و هنری تر دارد.

[Navid7h]

حالا برای شخص بنده، کراپ هایی که مشابه استفاده از فاصله کانونی بالاتر (با همان نسبت سنسور) باشند، کمی قابل قبول تر از بقیه کراپ هاست، صرفا چون احساس می کنم به ابعاد اصلی عکس وفادار بوده ایم.

امیر جان

ابعاد اصلی یعنی چی؟

الان شما با 450D‌ عکاسی میکنید مثلا پس فردا یک Fuji X10 میخرید که نسبتش 4.3 است. یعنی خودتون رو به آن چیزی که سخت افزار دوربین دیکته کرده است محدود میکنید؟

[AliShamshirian]

"نظر" من.
خوب اگر از دید هنری به قضیه نگاه کنید هم به قول بتهوون (فکر کنم): هیچ قانونی در موسیفی نیست که برای زیباتر شدن آن نتوان زیر پا گذاشت.
همچنین این که همانطور که خودتان هم صد در صد می‌دانید، نسبت 3:2، هم نسبت طلایی نیست، بلکه فقط نزدیک‌ترین قطع مستطیلی به مستطیل طلایی است. از طرفی نسبت سنسور دوربین‌های DSLR هم فقط برای این 3:2 است که با نسبت فیلم‌های 35مم یکی است، و این که چرا نسبت قطع 35مم اولین بار 3:2 انتخاب شده را هم فقط خدا داند، و همچنین این همه قطع‌های متفاوت؛ کدام یکی استانداردتر است، یا کدام‌یکی از نظر زیبایی شناسی زیباتر است؟ کاری به گذشته ندارم که قطع فیلم، قطع عکس را تحمیل می‌کرده، که هر چند در آن دوره هم احتمالاً حداقل قیچی وجود داشته .
به نظر بنده: چیزی که در حال حاضر قطع عکس را تحمیل می‌کند، ابعاد سنسور یا نسبت طلایی یا ... نیست. ؛ محتویات عکس است. نسبت طلایی هم "قانون" که نیست.
در دو عکس زیر کدام را می‌پسندید؟

IMG_7248.jpg

IMG_7247.jpg

صد در صد، کراپ مربع. در صورتی که دیگری قطع 3:2 است. ولی حتی اگر کادربندی خوبی هم داشت (متأسفانه به دلیل عناصر مزاحم زیر کوه، غیر ممکن بود)، آنقدر یکنواخت است که شدیداً خسته‌کننده است. اما با یک کراپ مربعی استفاده بهتری از تمام فضا انجام شده و عکس تعادل بهتری دارد.
شرمنده بابت زیاده‌گویی.
پ.ن. فقط نگید ته رنگ داره و فلان و فلان! داغه داغه، صبح از تنور در اومده، هنوز روش کار نشده

[Amir Abdolpanah]

امیر جان

ابعاد اصلی یعنی چی؟

الان شما با 450D‌ عکاسی میکنید مثلا پس فردا یک Fuji X10 میخرید که نسبتش 4.3 است. یعنی خودتون رو به آن چیزی که سخت افزار دوربین دیکته کرده است محدود میکنید؟

در پست اول منظور خودم رو دقیقا بیان کردم. بنده به کراپ مربع که هیچ مشکلی ندارم، تازه بسیار محبوب هم هست، چون نسبت جا افتاده ای هست (همین طور 4:3). اما مثلا عکسی را که می بینم که به خاطر حذف فضاها و المان های اضافی قطع مثلا 5:3 را انتخاب می کند، اصلا به دلم نمی نشیند.

می خواستم بدونم آیا از دید کلاسیک عکاسی هم چنین بازخوردی وجود دارد یا خیر؟