سوال اینه که دقیقاً کدام اساتید؟نقل قول:
عکاسان طبیعت سفر میکنن قبول کلی سختی هم میکشن این هم قبول اما ماحصل کار بیشتر از هر چیزی بستگی به سوژه و محیط عکاسی داره .در عکاسی طبیعت تکنیک ،تجهیزات خوب و از همه مهمتر منظره ای بکر شمارو به یک عکس چشم نواز میرسونه در این بین سهم اون منظره ی بکر بنظرم از همه پررنگ تره به نوعی شما زیبایی رو به تصویر میکشید اما در عکاسی مستند قضیه کاملا برعکسه و عکاس زشتیهارو به زیبایی به تصویر میکشه فکر میکنم به همین جهته که اکثر اساتید عکاسی برای این ژانر ارزش بیشتری قائل هستند شما با یک عکس مستند و تاثیرگذار خیلی چیزهارو میتونین عوض کنین گاهی اوقات یک عکس مستند سرنوشت یک ملت رو رقم میزنه اما یک عکس از بکر ترین منظره با بهترین نور و کیفیت....
من فکر میکنم کسی که چنین نظری رو میده (منظورم اون خانم است)و به صراحت هم میده اگر احاطه کافی به عکاسی و هنر داشته باشه باید بپذیریم که قطعاً از دید فلسفی و با نگاه خاصی نظر داده است. حالا سوال اصلی این است که آیا فردی با این دید و اشراف بر عکاسی و هنر می تونه تا این حد کوتاه نظر باشه که با اعلام چنین نظراتی نه تنها بخش عظیمی از یک هنر بلکه بخش گسترده ای از بنیان هنر رو زیر سوال ببره؟