تاثیر انتقادات در انتخاب ژانر عکاسی و باید ها و نبایدها در انتخاب ژانر مناسب.

[omid mohebbi]

با سلام خدمت دوستان عزیز.
حقیقت امر اینه که معمولا همیشه سعی میکنم سئوالاتم رو در بجثهای مربوطه مطرح کرده و از ایجاد موضوع و تاپیک تکراری پرهیز کنم.
اما متاسفانه در این موردی که برام پیش اومده تاپیک مناسب پیدا نکردم و اگه کم و کاستی از من بوده زحمت انتقال به موضوع مرتبط بر عهده مدیران گرامی
این موضوع رو با جناب دکتر روشن که همیشه به بنده محبت دارند مطرح کردم و ایشون استقبال کردند و خواستند اینجا هم مطرح کنم تا به نتیجه گیری بهتری رسیده و نظرات دوستان هم بدونم.
موضوع از این قراره که :

دیروز در جلسات آخر اموزش پیشرفته عکاسی تو انجمن عکاسان هرمزگان میهمان خانم ***** بودیم.
اومده بود و عکسهای بچه ها رو میدید و راهنمایی میکرد.
تا عکسهای من و دید. حرفهایی زد که دقیقا یاد حرف یکی از دوستان افتادم که میگفتید : تو ایران خیلی از دوستان تصور میکنن عکاسی یعنی عکاسی مستند.و مستند اجتماعی !
باور نمیکنید. کلی تجهیزات ماکرو خریدم و عکسهای ماکروی خیلی خیلی خوبی ( لااقل از نظر شخص خودم ) رو بهش نشون دادم که هر شاتش متشکل از بالای 30 شات و اسکت شده روی هم بودند. فقط گفتند : تکنیک رو خیلی خیلی خوب درک کردید. آفرین. ! اما قبلا اینکارها انجام شده دنبال کارهای جدیدتر باش.
کارهای لند اسکسب رو بهش نشون دادم. میگفت این کارهای دستکتاپی تو اینترنت زیاده و بیشتر برای بکگراند ویندوز خوبن.
کارهای مستندم رو که دید گفت اهان. حالا بهتر شد.!
گفتم خانم*****. من هیچ علاقه ایی به عکاسی مستند ندارم. هر چند که از بین نزدیک به 7000 عکس ارسالی در جشنواره اردیبهشت عکس مستند من جز 100 عکس برتر شده. اما دوست ندارم عکاسی مستند بکنم.
دوست دارم. از منظره عکاسی کنم. قرار هم نیست همه به به و چه چه بکنن.. فقط چون خودم آدم احساسی و بسیار خیال پردازی هستم دوست دارم با دیدن عکسهای منظره و طبیعت احساس آرامش بکنم. برای مثال 20 ساله موسیقی کار میکنم و آهنگسازم و فقط برای دلم کار میکنم. هر چند که شرکت صدابرداری دارم و واسه مشتری ها هم کار میسازم اما بیشتر برای ارضا شدن خودم و احساساتمه. نه مادیات
و گفتم که ما به دلیل نوع آب و هوامون عملا 4 ماه آخر سال میتونیم عکاسی کنیم و در ماههای دیگه علاوه بر گرم بودم هوا و تاثیر بدش روی رنگهای محیط و گرد و خاک و شرجی نمیشه عکاسی کرد. و همچنین تو هوای جنوب در گرما واقعا نمیشه دوربین رو بیرون برد. ( هر چند که اینها رو خودم هم بهونه میدونم و عکاس نباید گرما و سرما سرش بشه و در هر شرایطی باید هدفش رو مد نظر و به نحو احسن انجام بده )
هر چند که واسه عکاسی مستند همیشه و همه جا میشه کار کرد.
نمیدونم. اما حس میکنم کمی تو ذوقم خورد. البته ایشون هم درست میگه. نباید فصل و نوع آب و هوا رو بهانه برای عکاسی نکردن قرار داد. اما خوب هر کسی هم علاقه ایی داره.
ایشون میگفتند که براتون پروژه تعریف میکنم با موضوع دریا. اما به قول یکی از دوستان چقدر بریم از دریا و ماهیگیر و تورهای مشتا که تو ساحل کاشته شده عکاسی کنیم..؟
البته ناگفته نماند من به همه دوستان و اساتید احترام میذارم و هر حرفی میزنند بر مبنای خیر و صلاح خودم میدونم. و هیچ شکی در این مورد ندارم.
اما کمی در این مورد دچار تردید شدم.
حالا نظر شما عزیزان در این مورد چیه ؟
به نظر شما تکنیک و آموزشها و مطالعاتم رو بیشتر کنم و به ژانری که دوست دارم بپردازم.؟ یا اینکه برم سراغ عکاسی مستند ؟ یا ژانرهای دیگه ؟
برای مثال دیدن یه منظره از اقای سعادت یا ادوستان دیگه یا حتی عکاسان خارجی یا طبیعت و لنداسکیبهای داخلی یا خارجی بهم آرامش میده و خودم رو در اون محیط قرار میدم و تا مدتها اون عکس رو در نظرم دارم.
این روزها هم که متاسفانه شاهد هستیم هر کسی یه دوربین دیجیتال خریده خودش رو عکاس میدونه ( نفر اولش خودم ) و ماشالله فیس بوک هم که همیشه به راهه که عکسها رو نمایش بدن و شاهد به به و چه چه دوستان باشند.
البته من هم ممکنه در فتوبلاگ یا فیس بوک خودم عکسهام رو به نمایش بگذارم. اما نه برای تعریف و تمجید چون ارزشی برام نداره. وقتی خودم میدونم لایق اونها نیستم.
اما انتقاد عزیزانی مثل دکتر روشن یا دکتر مقیم نژاد. اقای وثوق نیا یا دوستان دیگه فوروم در فیس بوک یا فورومهای دیگه در مورد عکسم و اینکه اشکالاتم در چه بوده دنیا دنیا برام ارزش داره چون میدونم بهتر از من تجربه کار دارند و انتقادشون باعث پیشرفتم خواهد شد.
زیاد حرف زدم و منتظر دریافت نظرات شما دوستان با تجربه تر از خودم هستم.
از انوش گرامی و وحید خان هم تشکر میکنم که راهکارهای خوبی بهم دادند.
انشالله با نظرات دکتر روشن گرامی هم بتونم راهم رو بهتر پیدا کنم.

[Amir Mohebi]

سلام

جناب محبی...من نظر شخصیم رو به عنوان یک کاربر که عقایدی شبیه به عقاید شما داره عرض می‌کنم.

با کمال تاسف این تفکر در جامعه عکاسی ایران موجود است.

ای کاش به خانم....می‌گفتید خودتون اقبال گرفتن چندتا از این عکس‌های دسکتاپی را داشته‌اید؟

من به عنوان نظر شخصی عرض می‌کنم...اما با توجه به تجربه این چند ساله و دیدن چندصد عکاس...بیشترین عامل رو سختی عکاسی منظره میدونم...باید برای گرفن عکسی خوب به کوه و جنگل و دریا زد...اونم ساعت‌های خاصی که بسیار سختی هم به دنبال داره....تا عکس خوب بگیرید...حالا از تجهیزات خاص بگذریم.
من شخصن برای عکس مستند اجتماعی احترام زیادی دارم و همه رو نمیخوام با یه چوب برونم اما دم‌دست‌ترین...شیوه اینه که دوربین رو بردارید و از لباس عروس‌های چهارراه امیراکرم عکس بگیرید یا گداگرافی کنید.
من هدفم اصلاً این نیست که از ارزش این نوع عکاسی کم کنم اما سلیقه یک‌بعدی ترند داوری مسابقات عکاسی عکاسان جوان را بسیار بیش‌از آن که باید....به این نوع عکاسی متمایل کرده و از این رو این نوع عکاسی رو دچار ابتذال میدونم.
به نظر بنده شما با جریان بین‌المللی عکاسی پیش برید و اصلن توجهی به این حرف‌ها نکنید. از این حرف‌های خنده‌دار بسیار شنیده‌ایم.

از انصاف به دور است که از مجموعه‌عکس ها و عکاس‌های بسیار خوبی که در این ژانر وجود دارد یاد نکنم و چالش‌برانگیز بودن این نوع عکس‌ها را برای ذهن و روح یادآور نشوم.

چه بسا اگر این افراط و ابتذال در این سبک وجود نداشت من احتمالن به سمتش متمایل می‌شدم.

پی‌نوشت: در جهان عکاسی...عکاسی مستنداجتماعی یک سبک از مجموعه سبک‌های عکاسی است. اما در ایران همه چیز عکاسی ایران است! شاید درخشیدن در سطح بین‌المللی یا ملی تنها در این سبک راه میان‌بر دارد.

[Anoosh-Em]

درود


امیدجان ، کاش کمی عمومی تر مطلب رو مطرح میکردید ( نه خیلی شخصی ) چون این مبحث خوبی است و جای صحبت بسیار دارد
در همینجا هرچند که قبلا خدمت شما عرض کردم اما برای دیگر دوستان که خواننده این تاپیک خواهند بود عرض میکنم خصوصا در تایید جناب امیر محبی عزیز


دو چیز در اینجا حائز اهمیت است :

1-آیا نظرات ایشون درست بوده؟

2- خودتون از عکاسی چه میخواهید؟


در راستای هدفتون از دیگران مشورت بگیرید ، مثلا الان شما دوست دارید در ژانر خاصی عکاسی کنید ، که به دلائل مختلفی مورد توجه اون خانم نبوده خوب چرا باید کاری که قرار بود انجام بدید رو انجام ندید؟!

صرفا بخاطر اینکه اینترنت پر از عکس مثلا غروب است پس دیگه نباید از غروب عکاسی کرد ؟!

خلاقیت خوب است انتخاب سوژه و دیدگاه نو هم قابل تحسین ، اما قرار نیست به دلیل کمتر کار شده بودن و رقیب کمتر داشتن کاری را انجام داد و ژانری را انتخاب کرد
چه چیزی را به چه کسی قرار است ثابت کنیم ، تا به دلیل کار نشده بودن آن سوژه بتوانیم لنگه کفش پاره ای در بیابان باشیم که بتوانیم توی اون سبک و مثلا در جشنواره X هم مقام A بیاریم

یک ذهن تنبل و غیر پویا ،خطر نکردن را انتخاب میکند مصلحت کار را تنها قدم گذاشتن در مسیر های کم زحمت تر می بیند که مسیر هایی که اطمینان کامل داشته باشد که در آنها نمره A میگیرد ( بدون تلاش و زحمت اضافه تری )
ترس و دوری از کارهایی که زحمت بیشتری میطلبند و ممکنه در بدو امر در آنها نمره D گرفته شود...

از درون کنترل بشوید نه از بیرون ،وقتی بخاطر علاقه خودتان است که عکاسی میکنید کاری رو انجام بدید که قلبتون میگه ،در هر ژانری که از اون تپش قلبتون زیاد میشه عکاسی کنید
برای اینکه عکسهامان دارای فاکتور های لازمه باشد ، استاندارهای اون ژانر را باید فرا گرفت ، اگر هم میخواهید در مسابقات عکاسی شرکت کنید ببنید سلیقه و رگ خواب داوران مسابقه خاصی که قرار است در آن شرکت کنید چیست و یادتون باشه سلیقه حاکم بر مسابقه ای در ایران ، ربطی به جریان روز عکاسی در دنیا ندارد پس یک هدف کوچک نباید مانع رشد واقعی شما شود

هیچ موقع هدف فراموش نشود ، همیشه تلاشمون در راستای هدفمان باشد و راهنمایی شنیدن از دیگران هم باید در راستای همان هدفمان باشد تا بکار بسته شود



موفق باشید


انوش

[jahangir]

با توجه به تجربه این چند ساله و دیدن چندصد عکاس...بیشترین عامل رو سختی عکاسی منظره میدونم...باید برای گرفن عکسی خوب به کوه و جنگل و دریا زد...اونم ساعت‌های خاصی که بسیار سختی هم به دنبال داره....تا عکس خوب بگیرید...حالا از تجهیزات خاص بگذریم.
[

جناب محبی بنده هم نظر شخصی خودم رو میگم با اجازتون
عکاسان طبیعت سفر میکنن قبول کلی سختی هم میکشن این هم قبول اما ماحصل کار بیشتر از هر چیزی بستگی به سوژه و محیط عکاسی داره .در عکاسی طبیعت تکنیک ،تجهیزات خوب و از همه مهمتر منظره ای بکر شمارو به یک عکس چشم نواز میرسونه در این بین سهم اون منظره ی بکر بنظرم از همه پررنگ تره به نوعی شما زیبایی رو به تصویر میکشید اما در عکاسی مستند قضیه کاملا برعکسه و عکاس زشتیهارو به زیبایی به تصویر میکشه فکر میکنم به همین جهته که اکثر اساتید عکاسی برای این ژانر ارزش بیشتری قائل هستند شما با یک عکس مستند و تاثیرگذار خیلی چیزهارو میتونین عوض کنین گاهی اوقات یک عکس مستند سرنوشت یک ملت رو رقم میزنه اما یک عکس از بکر ترین منظره با بهترین نور و کیفیت....

[shahbazi]

تو ایران خیلی از دوستان تصور میکنن عکاسی یعنی عکاسی مستند.و مستند اجتماعی !

متاسفانه درسته

کلی تجهیزات ماکرو خریدم و عکسهای ماکروی خیلی خیلی خوبی ( لااقل از نظر شخص خودم ) رو بهش نشون دادم که هر شاتش متشکل از بالای 30 شات و اسکت شده روی هم بودند. فقط گفتند : تکنیک رو خیلی خیلی خوب درک کردید. آفرین. ! اما قبلا اینکارها انجام شده دنبال کارهای جدیدتر باش.

با کمال احترام به این خانم ایشون اصلاً هنر عکاسی رو درک نکردن .... !
چند وقت پیش یک عکس منظره زیبا در گالری گذاشته شده بود که یه نفر بی هنر اومده بود و نظر داده بود نوشته بود گرفتن این عکسها کاری نداره و ... و... و .... و با پاسخ تند و تیز من روبرو شد منظور اینکه اینگونه افراد هنر عکاسی رو درک نکردن و از همون افرادی هستن که الکی دوربین بدست میگیرن
امید عزیز چند وقت پیش ایمیل و پیامهای نا مربوط دریافت کردم ( از همین بچه های فروم ) که آقا این عکسها به چه درد میخوره ، شما عکاس نیستید و ... اون موقع بود که تصمیم گرفتم دیگه توی ساتهای ایرانی عکس نذارم و خیلی دل زده شدم
نشستم دو دو تا چهار تا کردم به این نتیجه رسیدم کاری رو انجام بدم که از اون لذت میبرم و اصلاً کاری با حرف دیگران نداشته باشم ، اگر نظری سازنده بود اون رو روی چشمم میذارم و از انتقاد کمک میگیرم تا کارم بهبود پیدا کنه اما اگر نظری مخرب باشه خیلی راحت ازش میگذرم و برام اهمیتی نداره...
شما هم کار خودت رو انجام بده و کاری به کسی نداشته باش و فقط دنبال نظرات تخصصی باش

جمع بندی میکنم : بعنوان یه دوست به شما پیشنهاد میکنم همون کاری رو انجام بدی که بو اون به آرامش میرسی و از اون لذت میبری ، تمام...

[Mehran Fani]

جناب محبی بنده هم نظر شخصی خودم رو میگم با اجازتون
عکاسان طبیعت سفر میکنن قبول کلی سختی هم میکشن این هم قبول اما ماحصل کار بیشتر از هر چیزی بستگی به سوژه و محیط عکاسی داره .در عکاسی طبیعت تکنیک ،تجهیزات خوب و از همه مهمتر منظره ای بکر شمارو به یک عکس چشم نواز میرسونه در این بین سهم اون منظره ی بکر بنظرم از همه پررنگ تره به نوعی شما زیبایی رو به تصویر میکشید اما در عکاسی مستند قضیه کاملا برعکسه و عکاس زشتیهارو به زیبایی به تصویر میکشه فکر میکنم به همین جهته که اکثر اساتید عکاسی برای این ژانر ارزش بیشتری قائل هستند شما با یک عکس مستند و تاثیرگذار خیلی چیزهارو میتونین عوض کنین گاهی اوقات یک عکس مستند سرنوشت یک ملت رو رقم میزنه اما یک عکس از بکر ترین منظره با بهترین نور و کیفیت....

سلام.
دوست عزیز من با آن قسمت از فرموده شما که بولد کردم موافق نیستم.
هر کدام از ژانر های عکاسی به نسبت باز دهی که شما انتظارش را دارید سختیهایی دارد و شما باید برای آن کار یک سری تجهیزات را فراهم کنید و تکنیک های لازم را یاد بگیرید.
ولی در این میان عاملی که عکسی را به یک عکس ممتاز تبدیل می کند دید عکاس و خلاقیت آن است مهمترین عامل در عکاسی چه مستند و چه لنداسکیپ و ... دید عکاس است.
در ضمن ، با همه احترام و علاقه ای که به ژانر عکاسی مستند دارم ولی عکسهایی رو که فرمودین که سرنوشت یک ملت رو عوض میکنه عموما عکسهایی هست که بدبختی های اون ملت رو به تصویر می کشه و در بسیاری از موارد موفقیت این عکسها به عواملی غیر هنر و عکاسی بستگی داره.
یکی دیگر از عواملی که عکاسی مستند اجتماعی رو مهمتر از سایر ژانرهای عکاسی جلوه میده ارتباط تنگاتنگ اون با سیاست است.در بسیاری از موارد دیده ایم که عکس هایی ر این زمینه بازیچه دست سیاستمداران برای سرکوب و محکوم کردن یکدیگر شده اند.
در کل تبعیض میان رشته های هنری و ژانر های آن فقط در جوامعی مانند کشور ما اتفاق میفته که تنها به عکاسی ختم نمی شه.در موسیقی این روزها شدت اون بیشتر هم هست.ولی همانطور که جناب محبی فرمودند شما جریان بین المللی عکاسی رو پیگیری کنید.

[A_Maddah]

جناب محبی بنده هم نظر شخصی خودم رو میگم با اجازتون
عکاسان طبیعت سفر میکنن قبول کلی سختی هم میکشن این هم قبول اما ماحصل کار بیشتر از هر چیزی بستگی به سوژه و محیط عکاسی داره .در عکاسی طبیعت تکنیک ،تجهیزات خوب و از همه مهمتر منظره ای بکر شمارو به یک عکس چشم نواز میرسونه در این بین سهم اون منظره ی بکر بنظرم از همه پررنگ تره به نوعی شما زیبایی رو به تصویر میکشید اما در عکاسی مستند قضیه کاملا برعکسه و عکاس زشتیهارو به زیبایی به تصویر میکشه فکر میکنم به همین جهته که اکثر اساتید عکاسی برای این ژانر ارزش بیشتری قائل هستند شما با یک عکس مستند و تاثیرگذار خیلی چیزهارو میتونین عوض کنین گاهی اوقات یک عکس مستند سرنوشت یک ملت رو رقم میزنه اما یک عکس از بکر ترین منظره با بهترین نور و کیفیت....

سلام
جهانگیر خان چند سئوال.
آیا هدف عکاسی مستند فقط زیبا به تصویر کشیدن زشتیهاست؟آیا هدف عکاسی منظره فقط زیبایی های طبیعت را نشان دادن است؟آیا این اهداف باعث میشود که یک ژانر مثل مستند بیشتر مورد توجه نسبت به ژانر عکاسی مثلا طبیعت گرایی و منظره قرار گیرد یا برتری داشته باشد؟(البته منظور از این حرفا این نیست که شما این منظور را دارید)
چه تعداد عکس هایی داشته ایم که سرنوشت یک ملت را زیر و رو کرده است؟چه تعداد عکس داشته ایم که افراد زیاد از انوع مردم عام نه فقط مردم خاص و هنرمند را از دیدنش لذت برده اند و آرامشی ولو برای لحظه ای داده است؟و آیا تمایل بیشترمردم عام به رئال باید باعث برتری یا کشیده شدن عکاسان به این ژانر شود؟بله مردم تا دوربین خریدند بیشترشان عکس از طبیعت و مناظر طبیعی میگیرند به نظر شما این نشان از چیست؟
حال یک سئوال دیگر.

عکاسان طبیعت سفر میکنن قبول کلی سختی هم میکشن این هم قبول اما ماحصل کار بیشتر از هر چیزی بستگی به سوژه و محیط عکاسی داره

در عکاسی مستند ماحصل کار بیشتر چه بستگی داره؟من فکر می کنم باز هم در عکاسی مستند شما به لوازم وتکنیک و تجهیزات خوب مثل منظره که متذکر شدید نیاز داریدو البته به سوژه.
البته گاهی با یک کامپکت هم میشود یک عکس مستند خوب هم گرفت ومنظره نیز هم.
درک زیبایی بر اساس نمونه های طبیعی که در طبیعت موجود است صورت میگیرد.طبیعت اولین الهام دهنده انسان بوده و بعبارتی بزرگترین منبع الهام اوست.اما ایا این امرسبب برتری ژانر عکاسی طبیعت و منظره بر مستند گرافی برای فرد خواهد بود.؟
انشالله همیشه شادیتون رو ببینیم
یا حق

[Kholeno]

آقا من خودم از برنامه زنده تلویزیونی دو قدم مانده به صبح شنیدم که آقای کارشناس به افشین بختیار گفت اینکه فقط از زیباییهای طبیعت عکس می گیرید بدون هیچ دخل و تصرفی، خب که چه؟ البته نقل به مضمون
اما برای پاسخ به این پرسش این تایپیک باید ابتدا مشخص کرد که هدف از عکاسی چیست؟ آیا پاسخ به نیازهای روحی و شخصی است؟ کسب شهرت و مقام در جامعه عکاسی است؟ کسب درآمد یا... پاسخ به این سئوال تا حدود زیادی مسیر را مشخص خواهد کرد. ضمن اینکه برای پاسخ به این سئوال نیز، به نظرم نیاز به مطالعه، تحقیق، تمرین و آزمودن وجود دارد.

[toolhelp]

يه نظر بنده هم مهمترين چيزي كه بايد اول مشخص كنيد اينه كه براي چي عكاسي ميكنيد :

براي دل خودتون : خوب پس نيازي به نظر ديگران ندارين چون هر چي دلتون ميگه انجام ميديد.
براي كسب شهرت هنري : خوب مسلما بايد حرف و نظرات هنرمندان و صاحب نظران اون منطقه رو جدي بگيريد و همون مسير رو بريد.
براي كسب شهرت علمي : مانند مورد بالا ولي در مورد علم با اين تفاوت كه دستتون براي نوآوري بسيار بازه.
براي كسب درآمد : بايد همگام با مشتري و بازار پيش بريد و يعضي مواقع داشتن موارد بالا هم كمك زيادي ميكنه

ممكنه شما عكسي رو از روي حس و دل خودتون بگيرين ولي از نظر يك منتقد هنري يك اثر بسيار ناب هنري باشه و بعد از مدتي شما رو صاحب سبك كنه

به هر حال فكر ميكنم اگه دنبال حس خودتون باشيد هم لذت بيشتري ميبريد و هم در كنارش اگه استعداد ذاتي داشته باشيد خود به خود متبلور خواهد شد.

[omid mohebbi]

با تشکر از همه دوستان عزیزی که محبت کردند و نکات خیلی خوبی رو بهم یاد دادند و راهنمایی های بسیار مفیدی کردند.
جناب حمزه ایی من در عکاسی نه تنها دنبال کسب نام و شهرت و شرکت در جشنواره ها نبوده و نیستم حتی به مبحث فروش آثار هم تا کنون فکر هم نکردم.
بحث من فقط ارضا روحیات و احساستم هستش و بس.
وگرنه نه نیازی دارم که دوستانم از عکسهام تعریف کنند و نه ارائه اونها.
همینکه چند دوست خوب و صاحب نظر انتقاداتی بکنند که باعث پیشرفتم بشه و نقاط قوت احتمالی کارم رو بهم بازگو کنند کلی برام ارزش داره. وگرنه مابقی مسائل واقعا برام هدف نیست.
هر چند که در بین دوستان خوب فوروم هستند دوستانی که ثبتهای زیباشون مشتریهای خوبی داره. یا در جشنواره ها دارای عنوانین بالایی هستند و کارشون واقعا مورد قبول همه هستش.