ممنونم از محبت شما که همیشه بنده و دوستان رو راهنمایی میکنید سعی میکنم یک عکس که قبلا پرفته بودم پیدا کنم و اینجا بزارم تا ایراد بهتر مشخص بشه
Printable View
ممنونم از محبت شما که همیشه بنده و دوستان رو راهنمایی میکنید سعی میکنم یک عکس که قبلا پرفته بودم پیدا کنم و اینجا بزارم تا ایراد بهتر مشخص بشه
دقیقا به همین صورت هست. اتفاقا بنده نیز با همین لنز ژوپیتر 200مم از این توپ سفید چندتایی عکس انداختم. طی دو هفته که تقریبا هرشب این کار را میکردم، بوضوح تاثیر زاویه تابش نور خورشید به ماه بر روی ناهمواریهای سطح آن مشخص بود و در شب چهاردهم، ماه کامل تقریبا به صورت تخت و بدون هیچگونه سایه و برآمدگی دیده میشد.نقل قول:
نوشته اصلی توسط msh2200
در ادامه سخنان دوست عزیز آقا مصطفی، درباره فکوس، همین بس که در فکوس دستی نیز بعضا نقطه دقیق فکوس روی لنز که بینهایت را نشان میدهد، ممکن است دقیق نباشد. بنده با چرخش رینگ فکوس لنز ژوپیتر تا انتها، به عدد بینهایت میرسیدم و قاعدتا باید ماه در فکوس باشد اما برای فکوس دقیق، حلقه را میبایست بسیار اندک (در حد کمتر از یک و یا شاید نیم درجه) میچرخاندم تا ماه فکوس بهتری داشته باشد...
جهت آف تاپیک نبودن:
Canon 600D+Jupiter21
فایل پیوست 70263
کراپ به صورت کادر عمودی به دلیل استفاده عکس در گوشی بوده است...
در ادامه فرمایشات دوستان باید عرض کنم رسیدن به جزئیات ماه با لنزهای تله معمولی ( زیر ۴۰۰ ) نیاز به فوکوس دقیق دستی داره و همچنین پردازش مناسب برای رسیدن به بهترین خروجی.فاز ماه هم بی تاثیر نیست و زاویه تابش نور خورشید بر سطح ماه تاثیر زیادی در ایجاد سایه ها و در نتیجه٬ بهتر دیده شدن پستی و بلندی ها داره.
مورد دیگه ای که خودم تجربه کردم این هستش که موقعیت ماه در اسمان در یک شب نتایج متفاوتی میده.گاهی بودن ماه در سرسو به علت کاهش مقدار آلودگی ٬ بهتر از بودن آن در افق است و گاهی برعکس٬ ثبت ماه در افق به علت رنگ متفاوت آن مخصوصا برای ماه کامل نتیجه بهتری میدهد.
ولی در مورد عکاسی با تلسکوپ کلا قضیه فرق می کند و به علت بزرگنمایی بیشتر و گشودگی دهانه تلسکوپ٬ محدودیت ها کمتر شده و عدم نیاز به کراپ زیاد و ... جزئیات کاملی از ماه در اختیار فرد میگذارد.
موفق باشید
فایل پیوست 70266
فایل پیوست 70267
عکس اول با ۳۰۰ میلیمتر و در ساعت ۸ شب که هوا هنوز روشن بوده و با کراپ سنگین و ویرایش زیاد و عکس دوم با تلسکوپ شکستی ۱۰۰ میلیمتر ( قطر دهانه ۱۰۰ میلیمتر ) و تقریبا بدون هیچ ویرایش و کراپ
درودفایل پیوست 70347
درود
فایل پیوست 70380
برای عکاسی از رد ستارگان دو روش استفاده میشود. یکی روش نوردهی طولانی مدت با استفاده ار مود بالب، و دیگری تهیه تعدادی عکس و ترکیب آنها با نرم افزار. در روش اول معمولا ار ایزوهای پایین (100 یا 200 بسته به مدت نوردهی) استفاده میشود تا به مرور زمان سنسور داغ نکند و آسیبی نبیند. شما با ایزوی 1600 این کار را انجام داده اید که روی سنسور دوربینتان تاثیر گذاشته و علاوه بر نویزی شدن تصویر به دلیل داغ کردن سنسور، تاثیرات آن در طولانی مدت ممکن است به سنسورتان آسیب وارد کند. پیشنهاد میکنم اگر قصد انجام این کار را دارید، از روش دوم استفاده کنید. دوربین را با همین ایزو و سرعت کم مثلا 25 ثانیه تنظیم کنید و از فوکال 18 لنزتان هم استفاده کنید تا آپرچرتان هم 3.5 باشد تا نور ورودی به دوربینتان هم بیشتر شود و تعدادی عکس (بسته به نظر و دلخواه خودتان) بگیرید و با نرم افزارهایی نظیر Starstax یا Startrails آنها را سر هم کنید.نقل قول:
نوشته اصلی توسط javad allahyari
استفاده از ریموت در روش دوم الزامییست. حال یا ریموت های قابل برنامه ریزی و یا ریموتهای ساده و نشستن پای دوربین و گرفتن هر عکس به صورت دستی!
درودنقل قول:
نوشته اصلی توسط MohammadH
نوردهی برای مدت 25 ثانیه با فوکال 18 اصلا چیزی از حرکت ثبت نمی کنه!
(1000/1.5x18)
ضمن اینکه تعداد تصاویر را بصورت نجومی افزایش خواهد داد و در این صورت تعداد شات خورده، استهلاک ادوات مکانیکی و مصرف باطری آفت جان دوربین خواهد شد!
در کنار این مسئله درسته که استفاده از نرم افزارهای اتوماتیک برای ایجاد یک رد ستاره خوبه ولی دست فرد را برای پردازش های جزئی در تصاویر محدود خواهد کرد.
اگر هم هدف کاهش مدت نوردهی باشه می شود از نوردهی تا 2 دقیقه استفاده کرد.
یکی از مهمترین دلایل وجود نور زیاد در تصویر، حضور ماه در اسمان به انضمام آلودگی نوری هست!
ارادتمند
/ممنون
مصطفی عزیز منظورم تهیه تعدادی عکس با این مشخصات و استفاده از نرم افزار برای ترکیب آنهاست. با 50 تا عکس هم میتوان استارتریل قابل قبولی ثبت کرد تا نگران اسیب های مکانیکی شاتر و باطری و غیره نبود (کاری که خودم قبلا انجام داده ام). هرچند که در شاتهای طولانی تر، مواردی که شما فرمودید بسیار حائز اهمیت میباشد و باید مد نظر قرار گیرد.نقل قول:
نوشته اصلی توسط msh2200
البته این مورد استفاده از تک شات یا تهیه شاتهای مختلف به نظر من دو سوی یک ترازو هستند که هرکدام برتری هایی دارد. در مورد ادیت اتفاقا در مورد عبور هواپیما از میان کادر، اگر به صورت ثبت شاتهای مختلف عمل کنیم، بعدا میتوان راحتتر رد هواپیما را حذف کرد. همچنین ادیتهای جالبی نظیر کاری که جناب مبین علی عزیز در همین عکس اخیرشان در تاپیک عکاسی در شب انجام داده اند.
درودنقل قول:
نوشته اصلی توسط MohammadH
عرض بنده استفاده از تک شات نیست!
استفاده از چند شات برای ثبت رد ستاره بهترین گزینه است
تفاوت بین نوردهی کمتر از 30 ثانیه و 2 دقیقه مورد نظر بنده بود.
مثلا در تصویر زیبایی که شما ثبت کردید من اگر بودو بجای 55 عدد تصویر 30 ثانیه از 25 تصویر 1 دقیقه استفاده می کردم.
البته شرایط ثبت خیلی مهمه! ممکنه همین اختلاف 30 ثانیه ای پیشنهادی بنده و اثر زیبای شما منجر به Over Expose شدن یک تصویر شود.
در خصوص پردازش هم بدون شک تصاویر مجزا امکان پردازش وسیع تری نسبت به تک شات دارند که بنده هم به آن اشاره کردم!
نکته قابل توجه در خصوص استفاده از نرم افزار های گوناگون توانایی بازکردن فایل های RAW و پردازش روی آنهاست که این مقوله بنظرم در فتوشاپ و یا LightRoom به مراتب سریع تر و آسانتر خواهد بود. هرچند در اوایل کار زمانی که قصد داشتم با Startrails تصاویر را ترکیب کنم مشکل عدم بازگشایی تصاویر RAW وجود داشت که البته ممکنه از بی تجربگی بنده بوده باشه!
در خصوص اثری که ثبت کردید، دو نکته بنظرم قابل توجه بود
1- DarkFrame اگر برای حذف نویز های منظره بوده باشه، یکی کفایت می کنه ولی اگر هدف حذف اختلالات آسمان باشه، باید به فکر ثبت برای هر شات باشید که با توجه به ایجاد اختلاف زمانی این مسئله فقط با ایجاد DarkFrame مجزا ممکن خواهد بود.
2- اگر انقطاع ایجاد شده در رد هواپیما یا ماهواره را با RAW در فتوشاب باز کنید قابلیت ویرایش خواهد داشت، در این شرایط هرچه تعداد تصاویر کمتر باشه راحتی در پردازش افزایش خواهد یافت. حتی می توانید در صورت عدم انعطاف پذیری موضوع آن را کلا حذف نمایید.
ارادتمند
