ورود دوربين حرفه اي ممنوع !!!!

[Farshad Afshari]

دوستان من ديدم اينجا جاي مناسبيه كه يه تذكر خيلي مهم رو بدم.
به صورت خيلي جدي اين روزها كسايي كه عكس مي گيرن از حوادث رو مي گيرن و كمترين هزينه ش خورد شدن دوربينتون زير پاهاشونه. من تو اين دو روز دو نفر رو به طور خاص ديدم كه با لباس شخصي ريختن سر عكاس و دوربين slr نازنينشو جلو چشاش خورد كردن و خودشونم سير كتك زدن.
گرچه عكاسي از شهر اين روزها خيلي هيجان انگيزه و شايدم خيلي تاريخي و ماندگار؛ اما كسايي كه نمي تونن مثل من خودشونو كنترل كنن واسه عكاسي () خيلي حواسشون جمع باشه.

يك آقاي عكاسي ديروز با ديدن من و دوربين تو درگيريا گفت برو از پشت بوم يا طبقات ساختمون بگير. هم خطر نداره هم قشنگ تر نشون مي ده. كاملا نصيحت خوبي بوده برا من :) حالا شايدم يكي از دوستان همينجا بوده از اتفاق p:

ملاكشون هم همونجور كه دوستان مي گن داشتن دوربين بزرگ تره. با موبايل و كامپكت ها خيلي كم كار دارن. خلاصه مواظب باشين.

من روز پیش از انتخابات از باقی مانده های درگیری روز قبل عکس گرفتم سوار ماشین شدم و رفتم ناگهان 5 لباس شخصی بدون هیچ مجوزی جلوم رو گرفتن به زور در ماشین باز کردن و دوربین رو بردن!!! فقط التماس می کردم نشکنیدش!
بردنم به . . . و اتاق بازجویی...
اتفاقاتی افتاد که نمی گم چون ف ی ل ت ر می شیم


و دوربین رو نگه داشتن تا بفرستن دادستانی؟؟؟
داشتم از ترس می مردم(از ترس از دست دادن دوربین و اگر نه که جرمی نداشتم)

البته آخر سر با ر و ش ه ا ی ی پسش گرفتم(مسئول شون آدم بدی نبود)

چون شهر ما خیلی شلوغ نشده بود این جوری رفتار کردن و اگر نه یک لگد بهش می زدند و ...

[Christ Melikian]

جناب ملکیان تا جاییکه من اطلاع دارم داشتن فرم امضا شده که بهش اصطلاحا Model Releases گفنه میشه برای عکسهای تبلیغاتی و تجاری لازم هست اما برای عکسهای اجتماعی وخبری که صرفا جنبه اطلاع رسانی و هنری دارن اصطلاحا Editorial گفته میشه هیچ نیازی به فرم و اجازه نامه ندارن مگر اینکه فردی خودش مخالف عکاسی ازش باشه.

با تشکر

جناب علی شادی این دو فرم با هم تفاوتهای کلی در مواد مندرج دارند فرم قرارداد مدل فرمی حقوقی و کامل با جزئیات میباشد ولی فرمی که من ذکر کردم در حد یک برگه رضایت نامه و از قبل فتو کپی شده است که تنها کافیه فرم مورد نظر و اگر سوژه یک بچه باشد والدینش آن فرم را امضا کنند . البته من منظورم عکسهای خبری نبود بلکه عکسهای بود که در ژانر عکاسی خیابانی یا شهری برای فروش ارائه میشوند و یا ممکنه در کتابی به چاب برسند .
فرمی که من منظورم بود یک فرم اجباری نیست فقط برای محکم کاریست .
یک لینک جالب از فرم های آماده برای عکاسان است و دیدنش خالی از لطف نیست

http://www.formexperts.com/content/services/forms/instant/browse_by_type.php?category_id=22

[امیر یاری]

ببینید دوستان
اینکه شما در کشور‌های دیگر برای ورود و عکاسی در محیط‌های عمومی باید شارژ پرداخت کنید، به این علت است که در این اماکن، همه چیز قانونی است. یعنی منشوری وجود دارد که نوع عکاسی شما را مشخص کرده است (مثلا شخصی یا حرفه‌ای)، هزینه‌ای را که باید پرداخت کنید مشخص شده است (مثلا برای آژانس تبلیغاتی یا برای علاقمندی خودتان)، کسی که پول را از شما می‌گیرد و فیش پرداختی شما کاملا مشخص است که چقدر هزینه بابت چی داده‌اید.
اما در ایران ما، خیلی‌ها اصلا نمی‌دانند چرا نباید عکاسی بکنند یا نکنند و اینکه اصولا هزینه آن چقدر است.
همین چند هفته پیش دوستان تبریزی من به تهران آمده بودند و در حال عکاسی در خیابان‌های تهران بودند که ناگهان ماموران امنیتی می‌ریزند و یکی از آنها را که در حال عکاسی بود می‌برند. بقیه دوستان تا شب در حال پیگیری و التماس برای بیرون آوردنش بودند و حتی با من تماس گرفتند که با کارت خبرنگاری‌ام به آنجا بروم و یک کاری بکنم. بنده‌های خدا کسی را نداشتند و فکر می‌کردند شاید کمکی از من برمی‌آید.
قصه این بود که آن بنده‌های خدا در حای عکاسی در نزدیکی دانشگاه جنگ تهران بودند و آنجا به صورت مخفی مثل اینکه شورایی، جلسه‌ای چیزی درباره اطلاعات سپاه هم هست. خلاصه که پوستشان را کندند. در حالی که اصلا تابلویی در خیابان‌های اطراف آنجا به عنوان عکاسی ممنوع وجود نداشت.
یا اینکه خود من آتلیه‌ای در اصلی‌ترین چهارراه کرج دارم (چهارراه طالقانی) و شب چهارشنبه سوری پیش داشتم از پنجره آتلیه‌ام از مردم داخل خیابان عکس می‌گرفتم. مسئولین انتظامی به داخل آتلیه من ریختند و می‌خواستند دوربینم را ببرند. که خدا رو شکر به خیرگذشت. در حالی که نه شورشی بود و نه درگیری‌ای. بنده‌های خدا خبر ندارند یکی از Sceneهای دوربین‌های جدید مخصوص عکاسی از آتش‌بازی است!!
خلاصه اینکه اینجا آدم‌ها، خودشان برای خودشان قانون می‌آفرینند و شما نمی‌دانید که چه وقت مجرمید و چه وقت نیستید. و تا بخواهید بفهمید، SLR نازنین‌تان را از دست دادید و هرگز، تکرار می‌کنم، هرگز نمی‌توانید از هیچ طریقی هزینه آن را پس بگیرید.
متاسفانه اینجا کشور ما ایران است و بدبختانه ما در جاهای دیگر دنیا هم به عنوان یک "ایرانی" مورد سوظن هستیم.

[Christ Melikian]

جناب یاری چقدر عصبانی :biggrin: کاملا با صحبتهای شما موافقم . پاسپورت ایرانی که واقعا در حد کاغذ پاره هم اعتبار و امتیاز ندارد . متاسفم .
چون سوال شده بود من عرض کردم وگر نه این فرم ها را اگر ترجمه کنیم و از عابر پیاده امضا بگیریم که مسخرست من این را میدانم منظور من خارج بود .
و این که اونها هم محدویتهای کاملا قانونی و تعریف شده دارند

[ghanbar]

دوستان عزيز

خواهشي كه دارم از شما تاپيك را منحرف نكنيد دعوا انتخابات و ... براي بحث اينجا مطرح نشده است . هدف من از قراردادن اين تاپيك اين بود كه جنبه هاي حقوقي را كه يك عكاس حتي آماتور بايد بداند چيست و كجا مي باشد ؟

دوست خوب مان لطفا كرد و لينك براي مشاهده فرم ها و .. عكاسي قرار داده است يعني جاي اميدي است و اينطور مي توان برداشن كه قانوني وجود دارد حالا اگر در برخي جاها از آن استفاده نمي شود امري جدا مي باشد . بطور حتمي در ايران هم اين قانون وجود دارد تا به حال هم اگر به آن اجرا نشده و سليقه اي بر خورد شده است فكر مي كنم چون خود ما از آن بيخبر بوده و نمي دانستيم كه حق و حقوقي هم ما داريم فكر كرده ايم كه شايد همين است كه هست . سئوال خود را باز هم تكرار مي كنم اميد وارم دوستان ياري و مدد كنند چون به سود خود آنها هم خواهد بود اين حق و حقوق را بايد در كجا جست ؟ وزارت ارشاد ؟ كانون وكلا ؟ دادگاه ؟ انجمن صنفي عكاسان و روزنامه نگاران ؟ كجا !!!!!!