سلام
با تشکر
با سلام و تشكر از شما و دوست ديگرمان بابت نقد عكس.در عكاسي خياباني بنده چون اصلا هيچ چيز كارگرداني شده نيست و كاملا مستند و بين مردم حركت ميكنم لذا هرگز مجال اينكه ايزو را در شرايط نوري تنظيم نمايم نيست و از طرفي براي دوربين 6 دي ايزو تا 6400 تا 4000 خللي در عكس ايجاد نمينمايد لذا براي اينكه حاشيه امنيت بهتري داشته باشم در صحنه و چنانچه نور كم بود ايزو بالا جبران مافات نمايد و شاتر طولاني موجب خراب شدن عكس نگردد از اين روش استفاده ميكنم.در عكاسي خياباني آنهم در ايران عزيز مواجهه با مردم كمي سخت است و مصائب خاصي در پي دارد.و در كسري از ثانيه بايد نورسنجي+تنظيم ديافراگم+ كادر را بست و شات را زد .موفق باشيد
توصيه هاي Ken Eric در خصوص عكاسي خياباني:
۲۱. وقتی با یک DSLR یا دوربینهای سیستم میکروی سهچهارم یا یک دوربین کامپکت عکاسی خیابانی میکنی و نمیخواهی نگران ملاحظات فنی دوربین باشی، از حالت P و ایزوی ۱۶۰۰ استفاده کن.
۲۸. Bokeh در عکاسی خیابانی مبالغه و زیادی است. با دیافراگم هشت تا شانزده عکس بگیر.
۱۰۳ نکتهای که دربارهٔ عکاسی خیابانی یاد گرفتهام
شاید تنها موردی که در توصیه های ایشون موافق نیستم همین بوکه است. چه بسیار عکسهای خوبی که با دیافراگمهای کاملا باز گرفته شده اند و باعث جدا شدن سوژه اصلی از پس زمینه شده اند. شاید به دلیل سختی کار است که خیلی ها از آن صرف نظر می کنند. نمونه های خوبی که در ذهنم هست: عکسهای vivian maier و josh kesner است.
"تو قسمتی از جهان نیستی، تو خود جهان هستی"
سلام
تناقضی ندارد. نگفته که با اپرچر باز نمیشه عکس خوب گرفت. رویه قالب و روش رایج و مطمئن استفاده از اپرچر بسته است. در مورد ایزو٬ من روی auto قرار می دهم. می شود تنظیم کرد که سرعت شاتر هم از یک سرعتی پایین تر نیاید. در خیابان خیلی کم بالاتر از ۴۰۰ رفته است.
پی نوشت: اون توصیه ها هم مربوط به Eric Kim است
ویرایش توسط Kholeno : Wednesday 24 September 2014 در ساعت 01:35