مجموعه عکس Photo Essay/Photo Series

مجموعه عکس از بحث‌های مهم در عکاسی است. در اهمیت آن همین بس که می‌تواند نقش مهمی در رسیدن به سبک شخصی داشته باشد و نیز بسیاری از آثار فاین آرت عملا تنها در قالب آن قابلیت خلق دارد.

مانند تاپیک فاین آرت به تدریج با کمک دوستان، مطالب تئوری و نمونه‌های قابل توجه در تاریخ عکاسی را در این تاپیک مرور خواهیم کرد و همزمان منتظر نمایش آثار فاخر دوستان عزیز فروم هستیم.


برای شروع باید تعریف یا علت نیاز به این رویکرد در عکاسی را بیان کنیم.

شاید ساده‌ترین تعریف مجموعه عکس این باشد که وقتی نتوان حرفی را با یک تک عکس زد، از مجموعه عکس استفاده می‌کنیم.
مجموعه عکس می‌تواند وسیله‌ای باشد برای بسط ایده‌ها.
در مجموعه عکس می‌‌توان ایده‌ها و افکار گسترده‌ تری را به مخاطب منتقل کرد.
...
..
.
( این تعریف هنوز کامل نیست و جا برای بحث بیشتر دارد که به تدریج باید در پستهای بعدی کامل شود)

یکی دیگر از مسائل مهم در مجموعه عکس، انواع آن است.
انواع مختلف با اسامی مختلفی در این تقسیم بندی وجود دارد.
شاید برای شروع و برای ساده‌تر شدن بحث بتوان دو دسته کلی برای آن برشمرد: مجموعه عکس ترتیبی( یا پیاپی) و مجموعه عکس غیرترتیبی( غیرپیاپی)
همانگونه که از اسم مشخص است: در ترتیبی، عکسهای یک مجموعه دارای ترتیب مشخصی هستند و بدون توجه به آن ترتیب، آن مجموعه مفهومی نخواهد داشت. اما در نوع غیر ترتیبی، نیازی به دیدن عکسها با ترتیب مشخص نیست.
( تقسیم‌بندی‌ها باید بیشتر مورد بحث واقع شوند)


به عنوان نمونه یکی از مجموعه عکسهای مشهور از دوان مایکلز را که جزو مجموعه عکسهای ترتیبی است، می‌بینیم:

فایل پیوست 30615
فایل پیوست 30616
فایل پیوست 30617

در این مجموعه عکس :
- ترتیب مشخص عکسها واضح است.
- روایت مجموعه عکس حاصل همین ترتیب است.
- در نگاهی دیگر، در این مجموعه خاص، روایت از نقطه‌ای شروع و به همان نقطه ختم می شود.
- در پس ظاهر ساده این مجموعه، می‌توان دیدگاههای عمیق‌تر خالق آن را دریافت کرد.

مجموعه عکس جالب دیگری از دوان مایکلز

فایل پیوست 31066
خانم شرودینگر نمی‌داند که گربه گمشده‌اش داخل جعبه است یا نه!


فایل پیوست 31067
گربه خانم شرودینگر که ممکن است داخل جعبه باشد یا نباشد، نمی داند که خانم شرودینگر بیرون جعبه است یا نه!


فایل پیوست 31068
خانم شرودینگر و گربه‌اش نمی‌دانند در این لحظه که شما مشغول خواندن این مطلب هستید، کدام احتمال درست یا امکان پذیر است!


ممکن است در نگاه اول این مجموعه عکس و مطالب مرتبطش بی معنا به نظر برسد اما در واقع ارجاعی دارد به یک مساله معروف به نام گربه شرودینگر در فیزیک کوانتومی

نقل قول:

---

آزمایش گربه شرودینگر

شرودینگر لطيفه اي در هجو فیزیکدانانی که مدعي بودند كه رفتار ذرات زير ـ اتمي غير قابل پيش بيني است، ساخت.لطيفه شرودينگر ميگفت: تصور كنيد گربه اي در يك جعبه گير افتاده و در آنجاشيشه زهري هم هست. يك قطعه جسم راديواكتيوي نظير اورانيوم هم در جعبه قرار دارد.اگر يك اتم اورانيوم زوال يابد، يك ردياب الكترونيكي چكشي را به حركت در خواهدآورد، آن چكش شيشه زهر را خواهد شكست و گربه كشته خواهد شد. اما بعلت غير قابل پيشبيني بودن ذرات در سطح زير ـ اتمي (نظير زوال راديواكتيو هسته اورانيوم) شما فقطميتوانيد بر امكان زوال يك اتم واقف باشيد، اما نميتوانيد لحظه دقيق را پيش بينيكنيد. بعبارت ديگر، شما نميتوانيد از قوانين فيزيك زير ـ اتمي براي پيش بيني اينكهگربه مرده است يا نه استفاده كنيد. تنها راه پي بردن به اين مسئله، نگاه كردن بهداخل جعبه است. برخي دانشمندان ميگفتند از آنجا كه نميشود عملكرد يك ذره زير ـ اتميرا در لحظه دقيقا گمان زد، معنايش اينست كه تا وقتي شما چيزي مشاهده نكرده ايد اينذره واقعا كاري انجام نداده است ـ يعني يا ذرات بنوعي در چارچوب كوانتوم مسكوتگذاشته ميشوند و يا اينكه مشاهده شما به ترديد خاتمه مي بخشد.

نتیجه فکری این آزمایش اینست که اگر مشاهدات در سطح زیر اتمی به مشاهده گر بستگی دارد، پس ناچار باید قبول کنیم که این در مقیاس بزرگ نیز درست است.

---

همچنین اینجا را ببینید.

از سوی دیگر این مجموعه می‌تواند نوعی هجو احتمالات نیز باشد. یا بهتر بگوییم، هجو نتایج نادرستی که ممکن است از احتمالات گرفته شود و به عنوان واقعیت مطرح شود.

از لحاظ زیبایی شناسی عکاسی، عکسها خیلی دقیق هستند. زوایای عکاسی، زاویه نگاه، و از همه جالب‌تر، نوع نگاه بانو و گربه‌اش در فریم آخر که تمام کننده مجموعه عکس است.

با سلام


http://www.naderiphotos.ir/wp-content/uploads/331.jpg

مجموعه عکس سورئال

Title: ....After

فایل پیوست 31458

فایل پیوست 31459

فایل پیوست 31460

این مجموعه رو برای موضوع سورئال عکس هفته کار کردم که به دلیل قانون ارسال تک عکس ، منتشر نشد.

بسیاری از مجموعه عکس‌ها Non-Ordered Photo Essay هستند. یعنی نیازی نیست که با ترتیب مشخصی دیده شوند. تعدادی عکس که مجموعا راوی یک داستان، بیانگر یک موقعیت یا مشخص‌کننده یک وضعیت هستند.
معمولا این مجموعه ها دارای Caption برای هر عکس و نیز یک توضیح کلی برای کل مجموعه می‌باشند.
عکس‌ها به‌گونه‌ای تهیه می‌شوند که مخاطب پس از دیدن مجموعه عکس بخوبی بتواند آن موقعیت، آن داستان یا آن وضعیت را تصور کرده و مجسم کند.
در این میان، دست عکاس اما باز است تا بتواند با استفاده از قدرتها و نکته سنجی‌های عکاسانه خود، عکس‌هایی بگیرد که حتی تک‌عکس‌ها نیز بخودی خود ارزشمند باشند.

به عنوان نمونه به مجموعه عکس زیر دقت کنید که جیمز نچوی در مورد XDR-TB گرفته است. همانگونه که شاید بدانید بیماری سل هنوز وجود دارد و سالیانه جان میلیون‌ها نفر را می‌گیرد. بخصوص در بیماران مبتلا به ایدز، یکی از علل مهم مرگ محسوب می‌شود. برخی بیماران مبتلا به سل، نسبت به داروهای موجود برای درمان سل، بسیار مقاوم هستند و پاسخ نمی‌دهند. به این نوع سل، Extensively Drug Resistance TB گفته می‌شود. مجموعه عکس نچوی می خواهد وضعیت این بیماران را بیان نماید.

فایل پیوست 31756

فایل پیوست 31757

فایل پیوست 31758

فایل پیوست 31759

فایل پیوست 31760

فایل پیوست 31762

مجموعه کامل عکسها را همراه با زیرنویس‌شان در آدرس زیر ببینید:

http://www.xdrtb.org/photographs.php

قطاری آمد . قطاری رفت . بی توقف .
ایستگاه متروکه نیست .

صبح شد
چراغها هنوز قرمزند .
مسافری در آخرین قطار
از پشت شیشه
عمق تنهایی را می‌نگریست .
ریل‌ها اینجا تمام میشوند .
چوبهای فاصله عمود ایستاده‌اند رو به خورشید
و قطعات سیمانی
سطوح بی‌مصرف را انباشته‌اند .
در سیم‌های موازی
پیامی مخابره میشود .
همیشه چیزهای فرسوده در انزوای خود رها میشوند .

قطار که دوباره عبور کرد و رفت
همه چیز
از نو خواهد فسرد .

فایل پیوست 31823

فایل پیوست 31824

فایل پیوست 31825

فایل پیوست 31826

فایل پیوست 31827

فایل پیوست 31828

عکس تک منفرد درگیر ِ زمانِ حال‌گذشته (Past Present) است و نسبت به ثبت آنچه در قبل بوده و آنچه از پی می‌آید کور و ناتوان است ، مگر اینکه آثار ، بقایا و نشانه‌هایی به این رویدادها اشاره کنند . از همان روزهای آغازین ظهور رسانه عکاسی ، عکاسان در جسجوی راه‌هایی بودند تا تصاویرشان را وارد جریان زمان کنند و آنها را درگیر کشش و امتداد زمان ، بسط و گسترش ، و نقطه اوج کنند . در این میان تصاویر چندتایی ، عکس-داستان ، توالیِ عکسها و بعضی کتابهای عکاسی کوشیده‌اند تا بر استمرار و تداوم زمان مسلط شوند .

غالباً در عکس-داستان ، این مسأله که آیا تصاویر خوب ضرورت دارند یا روایت روشن و شفاف ، بدون پاسخ مانده است . عملاً تصاویر یکنواخت و کسل کننده، بدون توجه به اینکه چقدر موضوعشان به ابن نوع عکاسی مربوط است رشته روایت را از هم گسسته‌اند . برخلاف فیلم که در آن ، زمان تغییر پذیر و مستمر است ، مجموعه عکس شامل توالی توقفهایی است که در زمان صورت گرفته است ؛ این شکافها توسط بیننده و با شناخت و تداعی‌هایی که به وی در درک تصاویر منفرد کمک میکند پر میشود. هر بار که یک تصویر نتواند بیننده را درگیر کند ، این استمرار و تداوم بی‌ثبات ، قطع خواهد شد .

دن مایکلز قالب عکس-داستان را با کارکرد ثبت حکایتهای بدیعی که به دریافتهای درونی او در مورد مسائل روح اشاره دارند ، سازگار کرده است . این کُنش کاملاً و بی‌پرده ، صحنه‌آرایی شده است ، به‌طوری که دستیابی به وضوح روایی و علاقه بصری را توأمان ساده میکند . با کمال تعجب ما این صحنه را به نوعی واقعی می‌پنداریم . در این پنداشتِ ما تناقضی جالب نهفته است : ما از طرفی دست‌کاری و تحریف این کنش را انکار می‌کنیم چرا که با پدیده‌های طبیعی سر و کار دارد ؛ اما از طرف دیگر نمایشنامه‌های کوتاه مایکلز را به کمک این درک که آنها به نحوی مقدسند می‌پذیریم : این تصاویر از یک واقعیت غیر قابل رویت ، نمادهایی قابل رویت ارائه می‌دهند .

فایل پیوست 31932
فایل پیوست 31933
فایل پیوست 31934
فایل پیوست 31935
فایل پیوست 31936

کتاب نگاهی به عکس‌ها / سارکوفسکی / آذرنگ / انتشارات سمت

پ.ن : خواستم این مطلب رو در تاپیک بریده جراید بیارم اما دیدم اینجا باشه بار آموزشی هم داره و این شد که (با اجازه دکتر روشن) اینجا قرار میدم .

یکی از مشهورترین آثار دوان مایکلز، برخورد اتفاقی است:

فایل پیوست 32026
فایل پیوست 32027
فایل پیوست 32028
"Chance encounter," Duane Michaels

یک مجموعه عکس سیاه وسفید ترتیبی و کارگردانی شده است که با دقت در آن می توان به ریزه‌کاری‌ها و ظرافتهای کاری هنرمند پی برد. مجموعه عکس در نگاه اول برای همه قابل فهم و جذاب است. شاید به خاطر قابل باور بودن آن و شاید هم بخاطر کادرهای دقیقی که برگزیده است. حتی به نظرم تعداد این کادرها هم کاملا دقیق است و تعداد کمتر یا بیشتر آنها، این قوت را نمی‌توانست داشته باشد.
از سوی دیگر دوان مایکلز آثار دیگری دارد که دارای تم‌های Homo_s_e_xual است و برخی نیز این مجموعه عکس را نیز در همان راستا ارزیابی کرده‌اند. هر چند بدون این جنبه نیز مجموعه کاملا تاثیرگذاری است.

Photo Essay می‌تواند به عنوان یک ابزار قوی برای بیان بکار رود. وقتی می‌خواهیم یک داستان یا شرایط یا موقعیت را از طریق Photo Essay منتقل کنیم، سوال مهم این است که چه شات‌هایی و با چه شرایطی حداقل نیازمندی‌های چنین بیانی هستند. یک سری اصول کلی در این مورد وجود دارد که البته الزام قطعی ایجاد نمی کنند اما می‌توانند برای شروع کار کمک کننده باشند.

- اولین شات در Photo essay معمولا به عنوان Establishing Shot نامیده می‌شود. یک وایدشات که می خواهد بگوید اینجا جایی است که داستان ما اتفاق می‌افتد. در این شات معمولا بیانگر زمینه، شرایط و Mood حاکم است.
- شات بعدی یک مدیوم شات است که می‌گوید این موضوع داستان ماست و اینها کاراکترهای آن هستند. همیشه کاراکترها انسانی نیستند می توانند هر چیز دیگری باشند. خانه، کوه، درخت، زباله، ...
- شات Detail یک شات نزدیکتر است که جزئیات را بیان می‌کند. مثلا اگر مجموعه عکس در مورد آوارگان باشد، یک عکس نزدیک که بتواند وضعیت ظاهری انها را به خوبی نشان دهد. یا مجموعه عکسی که در مورد اسب است، یک عکس از صورت اسب یا زین می‌تواند چنین نقشی ایفا کند.

- شات بعدی می تواند یک پرتره باشد. معمولا پرتره های محیطی یا Headshot در این موارد خیلی مفید است و باعث نزدیکی بیشتر مخاطب با موضوع می‌گردد.
- شات Moment خیلی مهم است. عکسی که در یک لحظه خاص گرفته شده باشد که نشانگر یک حرکت، یک اتفاق یا حتی یک حالت خاص انسانی یک ژست ومانند آن باشد. این شات در یک Photo essay و ارزش‌گذاری آن نقش مهمی را ایفا می‌کند.
- شات آخر، تمام کننده است و پرونده را جمع می کند. در این شات که از لحاظ انتقال احساس باید آرامتر باشد، گاهی پایان داستان نشان داده می‌شود یا گاهی تنها بیانگر شرایطی است که داستان شما در آن ادامه می‌یابد. به مفهومی دیگر، بیان می کند که این داستان ادامه دارد.

نیازی به تاکید نیست که اینها قانون قطعی نیستند اما آگاهی به آنها، می توانند کمک کننده باشد.
اگر مجلات نشنال جئوگرافیک را خوانده باشید، چنین مجموعه عکس‌های استانداردی را زیاد دیده اید. و اگر نخوانده‌اید، الان فرصت خوبی است که مراجعه‌ای به آن داشته باشید.

به عنوان نمونه به مجموعه عکس زیر دقت کنید که در مورد بودائیان و معابدشان در تبت است. شاتهای فوق تقریبا در این مجموعه عکس رعایت شده است:

فایل پیوست 32361
شات اول که ورود به داستان است و نمای کلی معبد را نشان می‌دهد

فایل پیوست 32362
یک شات نزدیکتر از یکی از راهبان

فایل پیوست 32363
یک لحظه، یک اکشن

فایل پیوست 32364
یک شات از جزئیات

فایل پیوست 32365
یک پرتره

فایل پیوست 32366
شات تمام کننده : که می‌گوید داستان این راهبان و عبادتشان ادامه دارد ...

یکی از مشکلات مربوط به مجموعه عکس در ایران، برخوردهای خاص و غیرمعمول با این مساله است. برخی آن را بسیار دشوار و دست نیافتنی می‌دانند و برخی دیگر آن را مقدس و برتر. گاه صرف ارائه یک پروژه به صورت مجموعه عکس موجب تحسین می‌شود و گاه آن را آنقدر فراتر از حیطه کار عکاسان ایرانی می‌دانند که در برخی مسابقات آن را کنار می‌گذارند.

در همین رابطه، مطلب زیر به قلم محسن بایرام نژاد، خواندنی است:

http://mohsen.akkasee.com/19031

مجموعه عکس Car Poolers اثر آلخاندرو کارتاجینا

Statement هترمند در مورد این مجموعه:

{ این مجموعه تلاشی است در ادامه تحقیق بصری‌ام در مورد نوع تاثیرات حومه شهر بر خودِ ساکنین آن نواحی، و نیز تاثیر آن بر شهر و لندسکیپ. این روش سر کار رفتن کارگران، نشانه عدم وجود برنامه مدون در بسیاری از شهرها برای ساکنین نواحی حومه است. این پروژه را طی یک سال انجام دادم. روزها از ساعت حدود ۷ تا ۹ صبح که در آن اغلب کارگران به سرکار می روند، بالای یک پل عابر پیاده منتظر می ماندم. باید پیش بینی می کردم که کدام اتوموبیل‌ها، کارگران را حمل می‌کنند و سپس آماده می‌شدم تا به محض عبور از زیر پل، عکس بگیرم. عکس‌ها در بزرگراهی از شهر سان پدرو تهیه شده که یکی از مرفه‌ترین شهرهای امریکای لاتین است.}

فایل پیوست 33050

فایل پیوست 33051

فایل پیوست 33052

فایل پیوست 33053

فایل پیوست 33054

فایل پیوست 33055

مجموعه عکس خیلی خوبی است. هم بخاطر نگاه ساده و در عین حال مستقیم به موضوع. بدون حاشیه پردازی‌های معمول. و هم بخاطر تهیه مجموعه عکسی که بخاطر تشابه فریم‌هایش، خود یک عامل جلب توجه مخاطب می‌شود.

فایل پیوست 33335


فایل پیوست 33340


فایل پیوست 33336


فایل پیوست 33337


فایل پیوست 33338


فایل پیوست 33339

آیا دوستان می‌توانند در یکی دو سطر بگویند که چرا مجموعه عکس فرساد مجموعه خوبی است؟ البته اگر با من موافقید (-;

-----




مجموعه جالب دیگری از Hana Pesut به نام Switcheroo که از هر زوج دو عکس در کنار یکدیگر گرفته است که در یکی لباسهای‌شان را عوض کرده‌اند:

http://sincerelyhana.com/files/gimgs/15_pablo-mj.jpg

http://sincerelyhana.com/files/gimgs...mary-liban.jpg
http://sincerelyhana.com/files/gimgs/15_jesse-riel.jpg

http://sincerelyhana.com/files/gimgs/15_pam-bruce.jpg

http://sincerelyhana.com/files/gimgs/15_miki-corey.jpg
http://sincerelyhana.com/files/gimgs...tina-jerry.jpg

مجموعه عکس جالبی است. برخی عکسها کمی عجیب به نظر می‌رسند. برخی قابل پذیرش هستند. در برخی هم اصلا یک لحظه شک می کنیم که کدام حالت اصلی است.
این تاثیرات به خاطر مقایسه کنار به کنار دو عکس از زوج‌هاست.
شاید تاثیرات لباس بر دریافت ذهنی ما از افراد را نشان می‌دهد.
شاید تاثیر لباس بر شخصت افراد را نشان می دهد.
شاید تاثیر نزدیکی افراد در انتخاب لباس را نشان می دهد.
شاید تاثیر لباس بر دریافت ذهنی ما از جنسیت را نشان می‌دهد.

هر چه که باشد، وقتی کمی با دقت به عکسها نگاه کنیم، موجب تاثیرات ذهنی جالبی می‌گردد.

نکته مهم آن است که چنین تاثیراتی تنها از یک مجموعه عکس بر می‌آید و یک تک عکس از این مجموعه چنین تاثیری ندارد و باعث انتقال چنین مفهومی نمی‌شود.

برای دیدن مجموعه کامل آثار هانا به سایتش مراجعه کنید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط nmroshan

آیا دوستان می‌توانند در یکی دو سطر بگویند که چرا مجموعه عکس فرساد مجموعه خوبی است؟ البته اگر با من موافقید (-;

---

سلام

شاید به این دلیل مجموعه ی عکس آقای فرساد جزو مجموعه های خوب به حساب میآید که ، هر عکس ، یه مکمل برای عکس

قبلیست که در نهایت همه یک هدف را دنبال میکنند ،

همه با هم معنی را آنطور که باید میرسانند ، طوری که شاید اگر حتی یکی از آنها نباشد اینطور نخواهد شد

مورد بعدی که نیز تصاد نداشتن نسبت به یکدیگر است ، با نگاه به هر عکس ، در تفکر این هستید که در عکس بعدی چه اتفاقی خواهد

افتاد ، که عکس بعدی نیز دقیقا آن را به شما نشان میدهد

امیدوارم توانسته باشم منظورم را برسانم ،

موفق باشید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط nmroshan

آیا دوستان می‌توانند در یکی دو سطر بگویند که چرا مجموعه عکس فرساد مجموعه خوبی است؟ البته اگر با من موافقید (-;

---

به نظرم چون مجموعه عکس فرساد مختصات یک روایت کوتاه خوب را داراست:
1- ایجاز: با کمترین مصالح و به دور از پرگوئی یا توضیح زیاد، داستانش را روایت می کند (حتی رنگ هم حذف شده است)
2- تقارن: عکس های اول و آخر و عکس های وسطی به ترتیب با هم تقارن دارند (با ادای احترام به خورخه لوئیس بورخس: استاد تقارن در روایت). عکس اول و آخر عیناً مانند یکدیگرند ولی در این میانی چیزی اتفاق افتاده که ذهنیت بیننده را کاملاً تغییر داده است.
3- ایهام: با توجه به نیمه شفاف بودن سطحی که رهگذران بر آن قدم می گذارند، جنسیت، هویت و سن و سال آنها به درستی مشخص نیست و ما فقط اثر محوی از کف کفش شان را می بینیم و روایت بقیه داستان به عهده تخیل بیننده است.

سلام

1
مجموعه عکس فرساد به نظر من خوب نیست
در واقع برای تست و تجربه شخصی شاید خوب باشد اما برای ارائه به دیگران نه
چرخه ای بسیار ساده و شاید تکراری

به نظر من یک مجموعه 6 عکسی باید بسیار غنی تر از این باشد و بیننده نتواند با حذف یک یا چند عکس روایت مورد نظر عکاس را درک کند و یا آن را کافی بداند. اما در این مجموعه ، چند عکس را هم اگر حذف کنیم اتفاق خاصی نمی افتد و براحتی قابل درک است که داستان از چه قرار بوده است.
به قول ادبا اطناب کلام بصری !

2
آیا این نوع عکس ها می توان مجموعه عکس به حساب آورد ؟

فایل پیوست 33369

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط nmroshan

آیا دوستان می‌توانند در یکی دو سطر بگویند که چرا مجموعه عکس فرساد مجموعه خوبی است؟ البته اگر با من موافقید (-;

---

این مجموعه می‌تواند چندین فهم را در بر بگیرد. مفهوم سادۀ گذر انسان‌ها و نهایتاً نبودنشان... یا مفاهیم پیچیده‌تر دیگری.
قاب خالی است؛ خیلی راحت یک جور حس تنهایی را در یک قصۀ کوتاه می‌رساند. افرادی می‌آیند؛ کوتاه زمانی همین عبور ساده‌شان مانند بودن است و نهایتاً میروند؛ قاب مجدد خالی است.

فریم‌ها از نظر تعداد و چینش به خوبی انتخاب شده‌اند و حذف هرکدام از فریم‌ها مجموعه را ناقص می‌کند.
فریم آخر کاملاً به جا مانند فریم اول است. از لحاظ بصری یک تکرار است اما از نظر بیان و مفهوم کامل‌کننده داستان است و نه یک قاب تکراری...

یکی از نکات برجستۀ بصری در این مجموعه که توجه را جلب می‌کند و موجب سیالیت آن می‌شود، تقسیم شدن توسط خطوط محکم و تیره است.

خلاصه آنکه، اثر ساده است و در عین سادگی گویاست.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط kouhsar

سلام
و بیننده نتواند با حذف یک یا چند عکس روایت مورد نظر عکاس را درک کند و یا آن را کافی بداند. اما در این مجموعه ، چند عکس را هم اگر حذف کنیم اتفاق خاصی نمی افتد و براحتی قابل درک است که داستان از چه قرار بوده است.
به قول ادبا اطناب کلام بصری !

---

ممکن است با حذف فریمی هنوز با یک مجموعه عکس ساده طرف باشیم اما به نظرم داستان متفاوت می‌شود. فکر می‌کنم دومین فریم را مثلاً اگر برداریم مجموعه مقداری دم دستی تلقی خواهد شد. 4 فریم میانی اگر هر کدامشان حذف شود به گمانم روانی بصری این اثر را تحت‌الشعاع قرار خواهد داد. نه؟

من هم از مجموعه آقای فرساد لذت بردم . یک جور اثر مینیمال با یک سری المانهای ثابت ، اندک و تکراری است ولی به شدت هوشمندانه است .
نقش هنرمند ، علیرغم تلاش زیادی که معلومه به کار برده ، اما عملن با سادگی اثر ، بسیار کمرنگ به نظر میرسه و از قضا این قدرت کار اوست . یعنی یک جور در حالیکه هنرمند حاضر نیست ولی هست !
حاضر نیست ، چون میشه از این اثر برداشت های متنوع و چندگانه ای رو داشت !
اما حاضر هست ، چون در اوج سادگی ظاهری ، اثرش رو با ظرافت بیان کرده !

رسیدن به اوج سادگی ، گاهی از رسیدن به اوج پیچیدگی بسیار بسیار مشکل تره .

اوج این شیوه رو میشه در هنرمندان بزرگی مثال آورد : مثل کارهای برسون ، که طوری هستند که انگار عکاس حضور نداره و فقط زندگیه که جریان داره و عکاس فقط دکمه رو فشرده ولی با کمی دقت ، اوج ظرافت های بیانی و پیچیدگی های زبانی رو میشه در اونها دریافت .

سلام

اول از همه تشکر از دوستانی که نظرات با ارزششون رو گفتند و تشکر از دکتر روشن عزیز جهت طرح سئوال و تشویق دوستان به بررسی عکس ها.

منتظر نظرات سازنده و تکمیلی دکتر روشن عزیز هم هستیم.

نکته ای که من رو گاهی اوقات درگیر میکنه این هست که من اکثر عکس هایی که میگیرم فارق از برداشت ها و تفسیرهاییست که دوستان دارند و یا میشه برای عکس بیان کرد. من صرفا ثبت کننده کادر و سوژه ای هستنم که من رو برای ثبتش جذب میکنه. سئوالی که برای من پیش میاد اینه که آیا عکاسان دیگه هم همینطور عکاسی میکنند و درگیر مفاهیم نمی‌شوند یا قبل از عکاسی مفاهیم و برداشت های فلسفی و هنری از اثر رو می‌بینند؟ شاید هم این تفاسیر با سرعت زیادی در ضمیر ناخودآگاه قبل از ثبت اثر شکل میگیره؟

امیدوارم دوستان نظر و تجربیاتشون رو در مورد این مسئله هم بیان کنند.

درود بر همگي
در نگاهي خاص معتقدم كه مجموعه عكسها ميبايست حائز چند عنصر باشند.الف)از ابتدا تا انتها به دنبال يك هدف باشند ب)معني و مفهومي را به بيننده منتقل كنندج)گزارشي تصويري از پديده اي باشند.در واقع مجموعه عكس ميتواند به اندازه يك كتاب حرف داشته باشد.
در مجموعه عكس ديگاهي فرايندي نهفته است.مانند عكاسي از خطوط توليد يك كارخانه خودرو سازي كه عكاس از ابتدا تا انتهاي فرايند مونتاژ را با چند عكس روايت ميكند و بيننده شايد با چندين صفحه نوشتار متوجه نشود كه در خط توليد و فرايند ايجاد آن خودرو يا مثل آن چه گذشته است.همانطور كه ميبينيم در اين عكس آقا فرساد فرايندي در حال تكميل است و حتي هر دو شات به تنهايي نيز روايتي دارد اما نه به كاملي همه آنها.سپاس

با سلام خدمت دوستان گرامی
شاید اگر مجموعه جناب غفاریان به صورت کارگردانی شده (روی رد پاها) ثبت می شد مجموعه خیلی خوبی از کار در میامد . با توجه به همین قلت عناصر باید عناصر موجود از قدرت کافی برای بیان مفهومی درخور برخوردار باشند و این امر با تسلط به اجزاء و المان های مجموعه قابل دست یابیست(البته در این مجموعه) . شاید یک نظم خاص یا حتی یک بی نظمی حساب شده میتوانست کار را خیلی بهتر کند . به نظر شخصی بنده رد پاها در هر فریم ربطی به فریم قبلی ندارند یا مکمل هم نیستند(یا حداقل در رساندن مفهومی مناسب مکمل هم نیستند) .
برای پیشنهاد مثلا اگر با تعداد کمی وارد کادر می شدند و در هر فریم مقدار قابل توجهی به آن اضافه میشد تا آخر یا برعکس یا حتی با تعداد کم شروع میشد و بعد از افزایش در فریم های بعدی در آخر دوباره کم میشدند . به نظر این مجموعه از نظر تقارنی نسبی بین فریم ها کمی موفق بوده اما از جهات دیگر شاید نتوان آن را مجموعه موفقی دانست .
با تشکر از جناب غفاریان و دکتر روشن عزیز برای ایجاد این بحث مفید .

به عنوان اولین تجریه در زمینه مجوعه عکس این کار رو تقدیم میکنم با نام : داستان زندگی

و عکس ها خود گویای همه چیز هستند

1.

فایل پیوست 34244

2.

فایل پیوست 34245

3.

فایل پیوست 34246

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط kouhsar

سلام

1
مجموعه عکس فرساد به نظر من خوب نیست
در واقع برای تست و تجربه شخصی شاید خوب باشد اما برای ارائه به دیگران نه
چرخه ای بسیار ساده و شاید تکراری

به نظر من یک مجموعه 6 عکسی باید بسیار غنی تر از این باشد و بیننده نتواند با حذف یک یا چند عکس روایت مورد نظر عکاس را درک کند و یا آن را کافی بداند. اما در این مجموعه ، چند عکس را هم اگر حذف کنیم اتفاق خاصی نمی افتد و براحتی قابل درک است که داستان از چه قرار بوده است.
به قول ادبا اطناب کلام بصری !

2
آیا این نوع عکس ها می توان مجموعه عکس به حساب آورد ؟

فایل پیوست 33369

---

ببخشید با تاخیر پاسخ می‌دهم.
خیر این نوع عکسها جزو مجموعه عکس محسوب نمی‌شوند.

-----
در مورد مجموعه عکس آقای باقری...
به عنوان تلاش اول قابل توجه است اما مهترین ضعف آن روش روایت است. مانند این است که شما بخواهید این داستان را برای کسی تعریف کنید و فقط بگویید مردی بود، اسپند دود می کرد، پول گرفت و در جیبش گذاشت!
این روایت هیچ تاثیر خاصی بر مخاطب نمی گذارد و چه بسا او را آزرده نیز بنماید. گسترش روایت از لحاظ زمانی و مکانی در مجموعه عکس بسیار مهم است مگر در شرایط خاصی که کُل قضیه دارای سیر سریع و کاملی باشد

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط nmroshan

ببخشید با تاخیر پاسخ می‌دهم.
خیر این نوع عکسها جزو مجموعه عکس محسوب نمی‌شوند.

-----
در مورد مجموعه عکس آقای باقری...
به عنوان تلاش اول قابل توجه است اما مهترین ضعف آن روش روایت است. مانند این است که شما بخواهید این داستان را برای کسی تعریف کنید و فقط بگویید مردی بود، اسپند دود می کرد، پول گرفت و در جیبش گذاشت!
این روایت هیچ تاثیر خاصی بر مخاطب نمی گذارد و چه بسا او را آزرده نیز بنماید. گسترش روایت از لحاظ زمانی و مکانی در مجموعه عکس بسیار مهم است مگر در شرایط خاصی که کُل قضیه دارای سیر سریع و کاملی باشد

---

سلام و وقت بخير

اول اينكه تشكر ميكنم بابت ايراد اين نكات بسيار مفيد، دركي كه من از سخنان شما دارم اينه كه در يك مجموعه عكس لزوما نياز نيست كه روي سوژه واحدي تمركز كنيم مثلا در همين نمونه اي كه من ارايه كردم نيازي به تمركز روي اين شخص خاص نيست مگر در مواردي خاص و نكته دوم هم ترتيب زماني عكس هاست كه لزمي نداره در يك فاصله زماني خيلي نزديك به هم گرفته شود

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط nmroshan

گسترش روایت از لحاظ زمانی و مکانی در مجموعه عکس بسیار مهم است مگر در شرایط خاصی که کُل قضیه دارای سیر سریع و کاملی باشد

---

تشکر از راهنمایی های خوبتان.

آیا مجموعه عکس قبلی آقای غفاریان را می توان نمونه ای از سیر سریع و کامل داستان دانست؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Amateurism

تشکر از راهنمایی های خوبتان.

آیا مجموعه عکس قبلی آقای غفاریان را می توان نمونه ای از سیر سریع و کامل داستان دانست؟

---

سلام
اساس آن مجموعه عکس بر پایه روایت نبود بنابراین نیازی هم به ویژگی‌های یک روایت نداشت. نیازی نیست که همواره مجموعه عکس، راوی باشد یا خواص Story-telling داشته باشد.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Usef Bagheri

سلام و وقت بخير

اول اينكه تشكر ميكنم بابت ايراد اين نكات بسيار مفيد، دركي كه من از سخنان شما دارم اينه كه در يك مجموعه عكس لزوما نياز نيست كه روي سوژه واحدي تمركز كنيم مثلا در همين نمونه اي كه من ارايه كردم نيازي به تمركز روي اين شخص خاص نيست مگر در مواردي خاص و نكته دوم هم ترتيب زماني عكس هاست كه لزمي نداره در يك فاصله زماني خيلي نزديك به هم گرفته شود

---

خیر
می‌توان روی سوژه واحدی تمرکز داشت. می‌توان در فاصله کوتاه هم تهیه شود.

همه اینها می‌توانند واقع شوند.

اما شما برای روایت یک داستان نیاز به رعایت یک سری نکات دارید. مانند یک نوشتن یک داستان. مقدمه‌ای لازم است برای ورود و آماده سازی. متن اصلی لارم است برای درگیر کردن مخاطب با اصل داستان. و گاه موخره‌ای.

بسیاری از Photo Story های خوب، بر اساس یک تحقیق اولیه استوار هستند. اگر می خواهید راجع به این شخص یک Photo story تهیه کنید قبل از عکس گرفتن باید در مورد او یا شغلش، بررسی کنید. با او بیشتر آشنا شوید. ببینید در طول روز چه می کند.

همین شخص ممکن است چندین داستان داشته باشد. یا بتوان چندین داستان از او تهیه کرد. باید دید کدام بهتر است. کدام قوی تر است و با مخاطب ارتباط برقرار می‌کند.
در مرحله بعد فتواستوری خود را برنامه ریزی کنید. ببینید که چه شاتهایی لازم است. به عنوان شروع، متن اصلی، شاتهایی که حاویی بار دراماتیک هستند و ...

هر شات باید یک جنبه خاص از داستان را بر دوش داشته باشد. هر شات باید جزئی از داستان باشد. نیازی نیست که حتما ترتیبی باشد. اما هر شات در صورت حذف، باید نقصی در داستان ایجاد نماید.

در مرحله بعدی است که باید دست به دوربین شوید. شاید بار اول موفقیت آمیز نباشد. شاید نیاز به چند بار تلاش باشد.

به احتمال زیاد، تعداد شات‌ها بیش از مقدار مورد نیاز خواهد بود. انتخاب شات‌ها بسیار مهم و گاه مشکل است. مانند ادیتور فیلم که کار سختی برای انتخاب دارد.

برای شروع بهتر است فتواستوری های خوب را ببینید. چند ماه پیش مطلبی در سایت منتشر شده بوده که مجلات آنلاین عکاسی را معرفی می کرد. اکثر آنها مجموعه عکسهای قوی دارند. مجموعه عکسهای World Press Photo را ببینید.

- قبلا در این تاپیک گفته شده که مجموعه عکس لازم نیست حتما روایت‌گر باشد. خیلی از مجموعه عکس‌ها، تنها برای بیان یک مفهوم، تاکید بر یک موضوع، انتقال یک وضعیت یا شرایط خاص، تهیه می شوند


- از سوی دیگر، یکی از ویژگی های اساسی مجموعه عکس آن است که مجموعه عکس‌های آن، حرفی بیش از تک عکس‌ها داشته باشند. به عبارت دیگر اگر فقط یکی از عکس های مجموعه عکس را ببینید، برای انتقال منظور، مفهوم، قصد یا موضوع مورد نظر هنرمند کافی نباشد.

به عنوان نمونه به این مجموعه عکس Non-ordered ( غیرترتیبی)، Non- Story Telling ( غیر روایتگر) توجه کنید که در آن هنرمند برای بیان شرایط خاص بحران اقتصادی که باعث بیکاری مردم شده ، این مجموعه عکس را تهیه کرده است که فقط شامل پرتره است. وی برای انتقال حس تنش دائم این افراد در زندگی روزانه، فقط با استفاده پرتره، از روش خاصی استفاده کرده است. وی از این افراد خواسته است که به صورت وارونه آویزان شوند تا از آنها پرتره تهیه کند و سپس عکس‌ها را به صورت معمول نمایش داده است:

فایل پیوست 34722

فایل پیوست 34723

فایل پیوست 34724

فایل پیوست 34725

فایل پیوست 34726

فایل پیوست 34727

سوالی که ممکن است به ذهن برسد این است که همین شرایط را اگر برای افراد غیر بیکار هم فراهم کنیم، احتمالا نتیجه‌ تفاوت خاصی نخواهد داشت (-;
پس آیا اصلا این مجموعه عکس ایشان ارزشی دارد؟

فایل پیوست 35165فایل پیوست 35166فایل پیوست 35167فایل پیوست 35168فایل پیوست 35169فایل پیوست 35170
مردمان یک بلوار

بلوار کشاورز از بلوار های قدیمی تهران است
در این بلوار که باغ راه کوچکی در آن ایجاد شده هر روزه مردمان زیادی در آن رفت آمد میکنند و در این بلوار مشغول استراحت یا روزنامه و کتاب خواندن و گاهی غذا خوردن هستند .

در مورد مجموعه عکس بلوار کشاورز آقای فدائیان:

- نیازی به سیاه و سفید کردن عکسها نبود. حتی با توجه به هدف مجموعه که نشان دادن باغ‌راه این بلوار بوده، شاید عکسهای رنگی بهتر هدف را منتقل می کردند.
- دو عکس آخر تناسبی با بقیه ندارد. انتخاب تم در مجموعه عکس خوب است و بیننده را در مسیر مشخصی به پیش می‌راند. اما تغییر ناگهانی تم در این مجموعه عکس مفید نیست. به عبارت بهتر، در چند عکس اول، بیننده می فهمد که شما می‌خواهید اشخاص مختلف و کارهای مختلف ایشان را در این مکان خاص نشان دهید. دو عکس آخر این پیش زمینه فکری را به هم می‌زند. بیننده به دنبال مفهوم دیگری از مجموعه عکس شما می‌گردد که چون نمی یابد، نمی تواند با این مجموعه ارتباط برقرار کند.
- در عکسهای اول که دارای تم مشترک هستند باید تفاوت ها بیشتر از این باشد. یعنی افراد با تفاوتهای بیشتر و با کارها یا posing های متفاوت‌تر لازم است.

عکس های مجموع زیر در یک قهوه خانه در جنوبی ترین قسمت تهران (باقرآباد بهشت زهرا) ثبت شده است

فایل پیوست 35422فایل پیوست 35423فایل پیوست 35424فایل پیوست 35425فایل پیوست 35426

بازهم سياه و سفيد سازي عكسها خوب نيست و عكسها را حيف كرده است٠ روي سياه و سفيد سازي بايد كار كنيد٠
شايد رنگي اين عكسها بهتر هم باشند

از لحاظ محتوا: اينكه ايده اي پشت اين سري عكس هست، خوب است٠ يك سري عكس با جوان هايي كه نشسته و مشغول قليان كشيدن هستند
اما اين ايده به اندازه كافي بيننده را درگير نمي كند

بايد اين ايده را پرورش بيشتري داد و نقاط جذاب يا درگير كننده ذهني به آن اضافه كرد

مثلا تضاد نشسته قليان كشيدن با محيط قهوه خانه؟ يا نكات ديگري كه آنجا وجود داشته است

ايده اصلي يك مجموعه عكس خيلي مهم است
برخي ايده ها ذاتا جذابند
برخي ايده ها بايد پرورش داده شوند تا جذاب شوند
و برخي ديگر ايده ها در همان سطح پايه باقي مي مانند و خيلي كاري نمي توان براي بهبودشان انجام داد

عكاس با هوش ايده ها را در همان ابتدا مي تواند تحليل كند و فقط سراغ دو دسته اول خواهد رفت


ممنون از جناب فداييان

جناب دکتر روشن سلام
متاسفانه تصمیم خیلی جدی گرفتم عکاسی سیاه سفید انجام بدم
برای همین حتی دوربین به صورت سیاه سفید عکس میگیره (فایل های خام رو جای دیگه کپی میکنم )
بنده تازه تصمیم گرفتم از تک عکس بیام بیرون
از شما هم خیلی ممنون هستم که وقت میزارید و عکس های ناچیز منو نگاه میکنید
انشاالله مشهد خدمت میرسم و وقت داشته باشید حضوری صحبتی در این رابطه داشته باشیم

نقل قول:

---

متاسفانه تصمیم خیلی جدی گرفتم عکاسی سیاه سفید انجام بدم

---

چرا متاسفانه؟
عکاسی سیاه و سفید خوب است. به‌شرطی که سیاه و سفید خوبی باشد. :oops:

خیابان ناصر خسرو تهران یکی از مراکز فروش و تولید لوازم های مربوط به هیئت های مذهبی است

فایل پیوست 35735فایل پیوست 35736فایل پیوست 35737فایل پیوست 35738فایل پیوست 35739

مجموعه عکسی از Lalage Snow
عکسها طی یک دوره ۷ ماهه از سریازان انگلیسی تهیه شده است. یک عکس قبل از اعزام به افغانستان، یک عکس در افغانستان و یک عکس بعد از بازگشت. عکسها همراه با Caption هستند که در آن سربازان از احساس خود، ترسهای خود، از دست دادنها و مسائل دیگر طی این مدت صحبت کرده اند:

http://img.readitlater.com/i/www.fea...hy/RS/w680.jpg

http://img.readitlater.com/i/www.fea...ow/RS/w680.jpg

http://img.readitlater.com/i/www.fea...12/RS/w680.jpg

http://www.featureshoot.com/wp-conte...diers-snow.jpg

http://www.featureshoot.com/wp-conte.../11/snow12.jpg


http://www.featureshoot.com/wp-conte.../11/snow13.jpg


مجموعه کامل آثار همراه با Captionها را در سایت عکاس ببینید:

lalagesnow.com

فایل پیوست 36179فایل پیوست 36180فایل پیوست 36181فایل پیوست 36182فایل پیوست 36183فایل پیوست 36184

دو سوال درباره مجموعه عکس دارم
1 - آیا لزومی بر رعایت نسبت های سایزی در عکس ها هست؟ یعنی بهتر است همه عکس ها عمودی یا افقی باشند؟ و یا مثلا وجود عکسی با کادر مربع در میان مستطیل هاعیب محسوب میشه؟
2 - سوال فوق در باره عکس های سیاه و سفید و رنگی هم هست. بهتر است همه رنگی با همه سیاه و سفید باشند؟ و غیر از این نقص محسوب میشه؟
متشکرم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط delavari

فایل پیوست 36179فایل پیوست 36180فایل پیوست 36181فایل پیوست 36182فایل پیوست 36183فایل پیوست 36184

---

سرکار خانم دلاوری چه چیز مشترکی در این فریم ها بوده که شمارو مجاب کرده در کنار هم ارائه کنید یا به عبارتی این فریم هارو به عنوان یک مجموعه قبول کنید؟
آیا صرفا اینکه از یک مراسم و یا مکان و رویداد اجتماعی عکاسی کردن و چیدن عکسها در کنار هم میتونه مارو به مجموعه برسونه؟
یک مورد هم که به نظرم جای بحث داره عنوان این تاپیک هست photo essay - photo story و photo reportage مقوله های جدا از همی هستند که در نقاطی با هم همپوشانی دارند این دو عنوان باید در 2 تاپیک مجزا پیگیری شوند
شنیدن دانسته های دوستان و مدیران محترم قطعا برای من و سایر دوستان مفید خواهد بود

سلام
قبل از اینه به سوال شما جواب بدهم باید عرض کنم که همین قدر که این مجموعه عکس را جناب دکتر روشن تایید نمودند پس قطعا ویژگی های یک مجموعه را داشته است .
و در جواب سوال شما هم عرض کنم این مجموعه عکس از بین یک سری عکس انتخاب شده و بر اساس Photo Essay در کنار هم چیده شده است . البته به نظر من تا حدودی هم اجزا و ترتیب ان رعایت شده است. بر اساس پست شماره 9 همین تایپیک نوشته دکتر روشن عزیز
اولین شات یک واید شات (ورود به داستان و نمای کلی از جایی که داستان در آن اتفاق می افتد)
شات بعدی یک مدیوم شات است که می‌گوید این موضوع داستان ماست و اینها کاراکترهای آن هستند در مورد عکس من حضور حداکثری خانم ها
شات Detail یک شات نزدیکتر است که جزئیات را بیان می‌کند. در عکس من حضور گهواره نمادین و پرچم
شات Moment خیلی مهم است. عکسی که در یک لحظه خاص گرفته شده باشد که نشانگر یک حرکت، یک اتفاق یا حتی یک حالت خاص انسانی یک ژست ومانند آن باشد. این شات در یک Photo essay و ارزش‌گذاری آن نقش مهمی را ایفا می‌کند. یک لحظه، یک اکشن در مورد عکس من شاید لحظه یک لحظه اکشن نباشد اما یک لحظه خاص است از حضور مادر و بچه و آن پرچم
یک پرتره که البته از نظر من می تواند هم تمام کننده هم باشد . و هم ادامه دهنده ! این داستان همیشه ادامه خواهد داشت.
بر اساس Photo Essay این یک مجموعه عکس است هر چند شاید ایراداتی هم بر آن وارد باشد اما به نظر من تقریبا همه عناصر یک Photo Essay را داراست . پس این مجموعه صرفا عکاسی از یک مراسم و یا مکان و رویداد اجتماعی و چیدن آنها در کنار هم نبوده است !

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط delavari

سلام
قبل از اینه به سوال شما جواب بدهم باید عرض کنم که همین قدر که این مجموعه عکس را جناب دکتر روشن تایید نمودند پس قطعا ویژگی های یک مجموعه را داشته است .
و در جواب سوال شما هم عرض کنم این مجموعه عکس از بین یک سری عکس انتخاب شده و بر اساس Photo Essay در کنار هم چیده شده است . البته به نظر من تا حدودی هم اجزا و ترتیب ان رعایت شده است. بر اساس پست شماره 9 همین تایپیک نوشته دکتر روشن عزیز
اولین شات یک واید شات (ورود به داستان و نمای کلی از جایی که داستان در آن اتفاق می افتد)
شات بعدی یک مدیوم شات است که می‌گوید این موضوع داستان ماست و اینها کاراکترهای آن هستند در مورد عکس من حضور حداکثری خانم ها
شات Detail یک شات نزدیکتر است که جزئیات را بیان می‌کند. در عکس من حضور گهواره نمادین و پرچم
شات Moment خیلی مهم است. عکسی که در یک لحظه خاص گرفته شده باشد که نشانگر یک حرکت، یک اتفاق یا حتی یک حالت خاص انسانی یک ژست ومانند آن باشد. این شات در یک Photo essay و ارزش‌گذاری آن نقش مهمی را ایفا می‌کند. یک لحظه، یک اکشن در مورد عکس من شاید لحظه یک لحظه اکشن نباشد اما یک لحظه خاص است از حضور مادر و بچه و آن پرچم
یک پرتره که البته از نظر من می تواند هم تمام کننده هم باشد . و هم ادامه دهنده ! این داستان همیشه ادامه خواهد داشت.
بر اساس Photo Essay این یک مجموعه عکس است هر چند شاید ایراداتی هم بر آن وارد باشد اما به نظر من تقریبا همه عناصر یک Photo Essay را داراست . پس این مجموعه صرفا عکاسی از یک مراسم و یا مکان و رویداد اجتماعی و چیدن آنها در کنار هم نبوده است !

---

خانم دلاوری این فریم ها یک رپرتاژ هم نیست چه رسد به Essay !
پیشاپیش عرض میکنم قصدم ایجاد بحث و چالش جهت ارتقا و استفاده از دانسته ها و تجربیات هم است
یکی از ضعفهای بزرگ این مجموعه عدم رعایت راکورد بصری است قانون نانوشته ای که کسی نمیتواند شمارو ملزم به انجام اون بکنه ولی عدم رعایتش مجموعه رو تحت الشعاع قرار میده تکلیف این مجموعه به هیچ عنوان مشخص نیست زاویه ی انتخابی که در همه فریم ها یکی است به جز فریم آخر که وصله ی ناجوری برای این مجموعه است هیچ کمکی به مجموعه تان نکرده و مشخصه هیچ تلاشی برای ثبت این واقعه از زوایای مختلف (چه به لحاظ زاویه ثبت و چه به لحاظ اتفاقات جاری در آن مکان) نداشته اید فریم شماره 3 چه چیزی میخواهد به من مخاطب بگوید که فریم 2 از گفتنش عاجز است؟
همین طور فریم آخر و یکی مانده به آخر!
تعویض قاب از حالت عمودی به افقی و بلعکس آن هم بصورت بی مهابا و بدون دلیل منطقی مجموعه را به لحاظ بصری دچار ضعف کرده
بحث در مورد رپرتاژ و essay بودن این مجموعه هم به نظرم نیازمند زمان و بحث است علی الحساب در مورد تفاوتهای این دو کمی تحقیق کنید قطعا مفید فایده خواهد بود :)

سلام
با آقای جهانگیر موافقم.
خانم دلاوری گرامی
تایید عکس بخصوص در تاپیکهایی مثل این، بیشتر برای ایجاد چنین بحث‌هایی است و نشانه بی‌عیب و نقص بودن آثار نیست.

در مورد این مجموعه، مشکلات زیر به نظرم وجود دارند:

۱- خاصیت روایتگری مجموعه ضعیف است. هر چند تلاش شده است که شات‌هایی هدفمند تهیه شود اما در نهایت، مانند جملاتی تکه پاره برای روایت می‌مانند.
۲- مشکل بعدی، Objectivity است. یعنی تصاویر شما باید مانند یک آینه، قدرت بیانگری داشته باشند و وقایع مورد نظر شما را به مخاطب منتقل کنند. هر تصویر باید شامل المانها و محتوایی باشد که بیننده بتواند با وقایع رخ داده در آن، ارتباط برقرار نماید.
۳- مشکل اخر نیز در صحبتهای آقای جهانگیر و آقای مقداری ذکر شد. و آن هم حفظ شکل روایت است. شکل روایت فعلی بیشتر مخاطب را دچار Distraction می‌نماید.

تذکر این نکته نیز به نظرم لازم است:

بنده در زمینه عکاسی در ابتدای راه هستم. تمام مطالبی که در این تاپیکها می‌بینید بیشتر برای آشنایی خودم با مباحث مطرح شده است و واقعا نیاز به مشارکت دوستان وجود دارد تا بحثها کامل‌تر شود. صحبتهای من به هیج وجه ( تاکید می‌کنم: به هیچ وجه) نشانه حکم قطعی در هیچ موردی نیست و بیشتر مانند بحث‌هایی است که چند نفر علاقمند به یک مساله با یکدیگر انجام می دهند. و در صورتی که دوستانی مانند آقای جهانگیر و دیگران در این بحثها شرکت نکنند، به سرانجام خوبی نخواهد رسید.
خوشبختانه همیشه این مشارکت وجود داشته است و سایر تاپیکهای مشابه مانند Fine Art/ Staged Photography و اخیرا Photography Projects، سیر خوبی داشته اند

پی نوشت عاجزانه: یک خواهش دیگر هم دارم که اگر انجام شود، منت بر بنده خواهد بود. پیشوندهایی مانند دکتر، جناب، استاد و مشابه آنها را پیش از اسم بنده اضافه نفرمایید که جز دشوار شدن مشارکت در بحث‌های فروم، فایده‌ی دیگری ندارد.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط nmroshan

سلام
با آقای جهانگیر موافقم.
خانم دلاوری گرامی
تایید عکس بخصوص در تاپیکهایی مثل این، بیشتر برای ایجاد چنین بحث‌هایی است و نشانه بی‌عیب و نقص بودن آثار نیست.

در مورد این مجموعه، مشکلات زیر به نظرم وجود دارند:

۱- خاصیت روایتگری مجموعه ضعیف است. هر چند تلاش شده است که شات‌هایی هدفمند تهیه شود اما در نهایت، مانند جملاتی تکه پاره برای روایت می‌مانند.
۲- مشکل بعدی، Objectivity است. یعنی تصاویر شما باید مانند یک آینه، قدرت بیانگری داشته باشند و وقایع مورد نظر شما را به مخاطب منتقل کنند. هر تصویر باید شامل المانها و محتوایی باشد که بیننده بتواند با وقایع رخ داده در آن، ارتباط برقرار نماید.
۳- مشکل اخر نیز در صحبتهای آقای جهانگیر و آقای مقداری ذکر شد. و آن هم حفظ شکل روایت است. شکل روایت فعلی بیشتر مخاطب را دچار Distraction می‌نماید.

تذکر این نکته نیز به نظرم لازم است:

بنده در زمینه عکاسی در ابتدای راه هستم. تمام مطالبی که در این تاپیکها می‌بینید بیشتر برای آشنایی خودم با مباحث مطرح شده است و واقعا نیاز به مشارکت دوستان وجود دارد تا بحثها کامل‌تر شود. صحبتهای من به هیج وجه ( تاکید می‌کنم: به هیچ وجه) نشانه حکم قطعی در هیچ موردی نیست و بیشتر مانند بحث‌هایی است که چند نفر علاقمند به یک مساله با یکدیگر انجام می دهند. و در صورتی که دوستانی مانند آقای جهانگیر و دیگران در این بحثها شرکت نکنند، به سرانجام خوبی نخواهد رسید.
خوشبختانه همیشه این مشارکت وجود داشته است و سایر تاپیکهای مشابه مانند Fine Art/ Staged Photography و اخیرا Photography Projects، سیر خوبی داشته اند

پی نوشت عاجزانه: یک خواهش دیگر هم دارم که اگر انجام شود، منت بر بنده خواهد بود. پیشوندهایی مانند دکتر، جناب، استاد و مشابه آنها را پیش از اسم بنده اضافه نفرمایید که جز دشوار شدن مشارکت در بحث‌های فروم، فایده‌ی دیگری ندارد.

---

جناب دکتر روشن عزیز
از اینکه باعث کدورت خاطر شما شدم واقعا عذر می خواهم
ظاهرا این مجموعه عکس ! یک سوء تفاهم بیش نبوده است، با توجه به اینکه اولین مجموعه عکسی است که ارائه دادم و با تایید در تایپیک احساس کردم می شود در مقام دفاع از آن برآمد . با فرموده های جناب عالی موافقم و اشکالات کار را همانطور که در پست قبلی هم ذکر کردم کاملا قبول دارم و می پذیرم .
از شما می آموزم و سپاسگزارم.

من به عنوان یک علاقمند به photo essay یک نگرانی پر رنگ دارم
آن هم اینکه سیر کم شیب و وقت گیر و تکاملی برای این تاپیک انگار متصور نیست
شاید چون تصور بر این است که کسی وقتی یک مجموعه ارائه کرد، دیگر تمام است! دخل کارش آمده اگر خوب نبوده یا قابل ستایش است اگر خوب باشد!
نه! اینطور نیست
برخوردهای ما با مجموعه های دوستان نباید طوری باشد که بنده به عنوان یک عضو غیرفعالِ این تاپیک اما علاقمند، بگویم حال و حوصله دردسر عکس گذاشتن را ندارم!
این که شما هیچی نیستید یا این چه وضعشه یا تایید کردیم فقط برای برهان خلف، ایده کاملی نیست
این درست است که آینه باید نقش تو بنماید راست! اما بهتر است برخورد ما با صاحبان آثار، همان باشد که مثلا در تاپیکهای موضوعی هست
کسی اگر یک ماکرو از مگس گذاشت ولی درست فوکوس نبود، نباید کار اورا در ماکروگرافی تمام شده القا کنیم!
او دفعه بعدی انشاالله روی عرض بال پروانه فوکوس خواهد کرد!چرا ناراحت باشیم؟
تیزتر از معمول برخورد شد و این حداقل انگیزه زا نیست! کسی بوده که بعد از انتقادات، مجموعه دومش را ارائه کند؟ نه! پشیمان که نباید بکنیم طرف را!
سیر تکاملی یادمان نرود
مثلا از نظر من کار شهبازی عزیز کم ایرادتر از چیزی بود که فریاد زده شد!
خیلی خیلی بیشتر از مقداری که روی بعد فنی مانور شد، باید به ماهیت کار توجه میکردیم، به نوع استفاده از ابزاری که در اختیار عکاس هست، و بعد هم طرز فکرش را، چینش را! اینکه دنبال چه بوده؟ حالا فکوس و نویز و وایت بالانس نامناسب بود، گو باش! ده هم از بیست جای خوبیست برای شروع!
دنبال این نباشیم که تصوری از 20بسازیم در ذهن، و بعد هم شروع به دیدن مجموعه آقا یا خانم ایکس بکنیم، بگردیم و دانه دانه منفی یک و منفی نیم بدهیم تا آخر سر در مجموع یک سه یا چهار به طرف بدهیم و آخرش هم زیرش با مُهر قرمز بکوبیم که "رد شدید!"
خیر! اینطور نباشد!;-)
پس منتقد محترم، صبر و مماشات را از یاد نبرد
ایراد هارا میگوییم، به هم امیدواریم چون از هم امید، ایده و راهنمایی میگیریم
و در نهایت، کارهای بهتری ارائه خواهیم کرد
من هم به زودی با کمال افتخار، مجموعه ای هرچند پُر ایراد را در همین تاپیک ارائه خواهم کرد و منتظر هستم هرطور نظری را بخوانم
اما به خاطر تندی لحن برخی نقدها، نخواهم گفت که ارائه نخواهم کرد! این هم قابل توجه ارائه کنندگان عزیز
باید پله پله بهتر بشویم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط merdax

من به عنوان یک علاقمند به photo essay یک نگرانی پر رنگ دارم
آن هم اینکه سیر کم شیب و وقت گیر و تکاملی برای این تاپیک انگار متصور نیست
شاید چون تصور بر این است که کسی وقتی یک مجموعه ارائه کرد، دیگر تمام است! دخل کارش آمده اگر خوب نبوده یا قابل ستایش است اگر خوب باشد!
نه! اینطور نیست
برخوردهای ما با مجموعه های دوستان نباید طوری باشد که بنده به عنوان یک عضو غیرفعالِ این تاپیک اما علاقمند، بگویم حال و حوصله دردسر عکس گذاشتن را ندارم!
این که شما هیچی نیستید یا این چه وضعشه یا تایید کردیم فقط برای برهان خلف، ایده کاملی نیست
این درست است که آینه باید نقش تو بنماید راست! اما بهتر است برخورد ما با صاحبان آثار، همان باشد که مثلا در تاپیکهای موضوعی هست
کسی اگر یک ماکرو از مگس گذاشت ولی درست فوکوس نبود، نباید کار اورا در ماکروگرافی تمام شده القا کنیم!
او دفعه بعدی انشاالله روی عرض بال پروانه فوکوس خواهد کرد!چرا ناراحت باشیم؟
تیزتر از معمول برخورد شد و این حداقل انگیزه زا نیست! کسی بوده که بعد از انتقادات، مجموعه دومش را ارائه کند؟ نه! پشیمان که نباید بکنیم طرف را!
سیر تکاملی یادمان نرود
مثلا از نظر من کار شهبازی عزیز کم ایرادتر از چیزی بود که فریاد زده شد!
خیلی خیلی بیشتر از مقداری که روی بعد فنی مانور شد، باید به ماهیت کار توجه میکردیم، به نوع استفاده از ابزاری که در اختیار عکاس هست، و بعد هم طرز فکرش را، چینش را! اینکه دنبال چه بوده؟ حالا فکوس و نویز و وایت بالانس نامناسب بود، گو باش! ده هم از بیست جای خوبیست برای شروع!
دنبال این نباشیم که تصوری از 20بسازیم در ذهن، و بعد هم شروع به دیدن مجموعه آقا یا خانم ایکس بکنیم، بگردیم و دانه دانه منفی یک و منفی نیم بدهیم تا آخر سر در مجموع یک سه یا چهار به طرف بدهیم و آخرش هم زیرش با مُهر قرمز بکوبیم که "رد شدید!"
خیر! اینطور نباشد!;-)
پس منتقد محترم، صبر و مماشات را از یاد نبرد
ایراد هارا میگوییم، به هم امیدواریم چون از هم امید، ایده و راهنمایی میگیریم
و در نهایت، کارهای بهتری ارائه خواهیم کرد
من هم به زودی با کمال افتخار، مجموعه ای هرچند پُر ایراد را در همین تاپیک ارائه خواهم کرد و منتظر هستم هرطور نظری را بخوانم
اما به خاطر تندی لحن برخی نقدها، نخواهم گفت که ارائه نخواهم کرد! این هم قابل توجه ارائه کنندگان عزیز
باید پله پله بهتر بشویم

---

موافقم جناب نامی عزیز
البته حداقل پیشنهادم این است که وقتی مجموعه عکسی تایید می شود زیرش هم نوشته شود که برای این تایید شد که اشکالاتش را بگویید تا آن وقت عکاس تازه کاری مثل من خیال نکند شاهکار کرده و مجموعه بدون اشکال که نه ، حداقل کم اشکالی را ارائه کرده است !
ممنونم از صبر و حوصله دوستان

فایل پیوست 36632

فایل پیوست 36633

فایل پیوست 36634

فایل پیوست 36635

فایل پیوست 36636

فایل پیوست 36637

عکس های فوق در جریان خیابان گردی های ایام محرم گرفته شده و سعی کردم عکس هایی رو انتخاب کنم که بشه کادرهای مشابه ازش استخراج کرد.
می دونم نقایص فراوانی در عکاسی و پروسس و... دارند ولی نکته ای که باعث ثبت این صحنه ها شد جذابیت تفاوت در شباهت ها برای حقیر بود.
نمی دونم اصلاً میشه بهش « مجموعه عکس » گفت؟
بهتر بود چگونه اجرا یا پروسس می شد تا به هدف نزدیکتر باشه؟
متشکرم...

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط merdax

پس منتقد محترم، صبر و مماشات را از یاد نبرد
ایراد هارا میگوییم، به هم امیدواریم چون از هم امید، ایده و راهنمایی میگیریم
و در نهایت، کارهای بهتری ارائه خواهیم کرد
من هم به زودی با کمال افتخار، مجموعه ای هرچند پُر ایراد را در همین تاپیک ارائه خواهم کرد و منتظر هستم هرطور نظری را بخوانم
اما به خاطر تندی لحن برخی نقدها، نخواهم گفت که ارائه نخواهم کرد! این هم قابل توجه ارائه کنندگان عزیز
باید پله پله بهتر بشویم

---

جناب نامی
به نظرم بدترین چیزی که میشه به یه منتقد(هرچند آماتور) گفت اینه که نظرات واقعی خودش رو سانسور کنه یا لای زرورق بپیچه و بعد ارائه کنه!
به عنوان یک علاقمند به نقد و به کارهای مجموعه عکس عرض می‌کنم که تا حالا مورد زیاده روی در این تاپیک ندیدم!

در مورد اخیر(کارهای خانوم دلاوری) هم نقد شاید کمی رُک بود ، ( که لازمـۀ نقده) اما تند و تیز نبود! (تند و تیزش این بود که یکی برگرده بگه عکسهای این مجموعه مقوان lol و هیچکوم در نیومدن) اما به نظر من بحث خیلی خوب با پرسش و پاسخ پیش رفت،و دلایل ایشون رو هم در دفاع از کارهاش شنیدم و نظر تکمیلی منتقدها رو ! کلی هم چیز یاد گرفتیم و فهمیدیم که به این مجموعه‌های اینچنینی نمیشه گفت Photo Essay و نمیشه از اینها برای نمایش ارسال کرد!

خوشبختانه خوبی این محافل اینه که کسی با کسی رودربایسی نداره و اون کسی که نظرش مخالفه بی‌تعارف نظرش رو میگه و از اون مدل تعارفات رفاقتی که هی قربون صدقه دست و پنجول هم میرن که یــــــــــــه همچون عکسهایی گرفته اینجا خیلی راهی نداره!و اتفاقاً به نظر من کسی که انتقاد درست و بی‌غرض میکنه،به پیشرفت آدم خیلی بیشتر کمک میکنه تا دوستایی که مدام مجیز آدم رو میگن!

بی‌صبرانه منتظر مجموعه عکستون هستیم
:table:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط merdax

من به عنوان یک علاقمند به photo essay یک نگرانی پر رنگ دارم
آن هم اینکه سیر کم شیب و وقت گیر و تکاملی برای این تاپیک انگار متصور نیست
شاید چون تصور بر این است که کسی وقتی یک مجموعه ارائه کرد، دیگر تمام است! دخل کارش آمده اگر خوب نبوده یا قابل ستایش است اگر خوب باشد!
نه! اینطور نیست
برخوردهای ما با مجموعه های دوستان نباید طوری باشد که بنده به عنوان یک عضو غیرفعالِ این تاپیک اما علاقمند، بگویم حال و حوصله دردسر عکس گذاشتن را ندارم!
این که شما هیچی نیستید یا این چه وضعشه یا تایید کردیم فقط برای برهان خلف، ایده کاملی نیست
این درست است که آینه باید نقش تو بنماید راست! اما بهتر است برخورد ما با صاحبان آثار، همان باشد که مثلا در تاپیکهای موضوعی هست
کسی اگر یک ماکرو از مگس گذاشت ولی درست فوکوس نبود، نباید کار اورا در ماکروگرافی تمام شده القا کنیم!
او دفعه بعدی انشاالله روی عرض بال پروانه فوکوس خواهد کرد!چرا ناراحت باشیم؟
تیزتر از معمول برخورد شد و این حداقل انگیزه زا نیست! کسی بوده که بعد از انتقادات، مجموعه دومش را ارائه کند؟ نه! پشیمان که نباید بکنیم طرف را!
سیر تکاملی یادمان نرود
مثلا از نظر من کار شهبازی عزیز کم ایرادتر از چیزی بود که فریاد زده شد!
خیلی خیلی بیشتر از مقداری که روی بعد فنی مانور شد، باید به ماهیت کار توجه میکردیم، به نوع استفاده از ابزاری که در اختیار عکاس هست، و بعد هم طرز فکرش را، چینش را! اینکه دنبال چه بوده؟ حالا فکوس و نویز و وایت بالانس نامناسب بود، گو باش! ده هم از بیست جای خوبیست برای شروع!
دنبال این نباشیم که تصوری از 20بسازیم در ذهن، و بعد هم شروع به دیدن مجموعه آقا یا خانم ایکس بکنیم، بگردیم و دانه دانه منفی یک و منفی نیم بدهیم تا آخر سر در مجموع یک سه یا چهار به طرف بدهیم و آخرش هم زیرش با مُهر قرمز بکوبیم که "رد شدید!"
خیر! اینطور نباشد!;-)
پس منتقد محترم، صبر و مماشات را از یاد نبرد
ایراد هارا میگوییم، به هم امیدواریم چون از هم امید، ایده و راهنمایی میگیریم
و در نهایت، کارهای بهتری ارائه خواهیم کرد
من هم به زودی با کمال افتخار، مجموعه ای هرچند پُر ایراد را در همین تاپیک ارائه خواهم کرد و منتظر هستم هرطور نظری را بخوانم
اما به خاطر تندی لحن برخی نقدها، نخواهم گفت که ارائه نخواهم کرد! این هم قابل توجه ارائه کنندگان عزیز
باید پله پله بهتر بشویم

---

دوست گرامی در حال حاضر پروسه ای که گفتید بلعکس هست این (به قول شما) منتقد هست که همیشه از صحبت کردن پشیمون میشه
کسی که طرز تفکرش این باشه که حال و حوصله دردسر عکس گذاشتن نداشته باشه خوب اصلا چه دلیلی داره کارهاشو در یک فروم عمومی ارائه کنه اینجا عکس میذارن تا بازخوردشو ببینن والا چه دلیل دیگه ای میتونه داشته باشه که یک نفر عکسهاشو اینجا ارائه بده؟!!!
در رابطه با اینکه فرمودید:

نقل قول:

---

این که شما هیچی نیستید یا این چه وضعشه یا تایید کردیم فقط برای برهان خلف، ایده کاملی نیست

---

فکر نمیکنم همچین اتفاقی اینجا در جریان باشه حداقل در مورد اخیر نبوده!
اما در مورد خرده گرفتن شما به نحوه نقد کردن چند بار دیگر هم در تاپیک های مشابه مطرح شده چیزی با عنوان نقد آرام نقد مهربانانه نقد صبورانه و .... وجود خارجی ندارد نقد باید تند باشد باید ویران کند تا از نو ساخته شود بدون ایرادات قبلی اگر قرار باشد با یک نقد تند پا پس بکشیم و قهر کنیم همان بهتر که از همین الان به فکر کار دیگری باشیم در عین حال برای اینکه سو تفاهمی ایجاد نشود این مورد را هم متذکر شدم:

نقل قول:

---

شنیدن دانسته های دوستان و مدیران محترم قطعا برای من و سایر دوستان مفید خواهد بود
پیشاپیش عرض میکنم قصدم ایجاد بحث و چالش جهت ارتقا و استفاده از دانسته ها و تجربیات هم است

---

همچنین بنا بر رسم ادب از جواب سرکار خانم دلاوری با اینکه قانعم نکرد تشکر هم کردم
بذارید فضای بحث در تاپیک ها جریان داشته باشه تا پویا باشه والا اینجا هم میشه مثه هزاران فتوبلاگ ایرانی که بیشتر شبیه خاله بازی و دید و بازدیده


جناب مقداری مجموعه ی خوبی رو شروع کردید نخ تسبیح را خوب پیدا کرده اید مطمئنا این مجموعه قابل پرورش و تکمیل تر شدن است لذت بردم
موفق باشید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط M.Meghdari

عکس های فوق در جریان خیابان گردی های ایام محرم گرفته شده و سعی کردم عکس هایی رو انتخاب کنم که بشه کادرهای مشابه ازش استخراج کرد.
می دونم نقایص فراوانی در عکاسی و پروسس و... دارند ولی نکته ای که باعث ثبت این صحنه ها شد جذابیت تفاوت در شباهت ها برای حقیر بود.
نمی دونم اصلاً میشه بهش « مجموعه عکس » گفت؟
بهتر بود چگونه اجرا یا پروسس می شد تا به هدف نزدیکتر باشه؟
متشکرم...

---

سلام

از نظر من ایده خوبی داشتین و میتونه مجموعه خوبی بشه! ولی فکر کنم سال دیگه!!

عکس اول و دو عکس آخر خوب هستند و دقیقا بسته بودن مغازه ها رو به دلیل خاصی میرسونن. و از همه مهم تر اینه که پارچه های نصب شده روی اونها یک شکل هستند و کاملا نگاه رو جذب میکنند.
من فکر میکنم کلا اگه همه عکس های این مجموعه پارچه نوشته های یک شکل داشته باشند خیلی عالیست. به همین دلیل دو عکس وسط رو زیاد تو مجموعه جالب نمیدونم.
عکس دوم هم همین پارچه رو داره ولی در نگاه اول برای من خیلی مشخص نبود که مغازه ای هست که تعطیل شده. بیشتر به یک خرابه شباهت داشت. و اون نور روی پارچه هم موجب شده که همرنگ عکس بشه و خیلی دیده نشه.
در مورد ویرایش هم فکر میکنم همینطور به صورت مستند و ویرایش نشده هم مجموعه خوبی بشه.

به نظرم مهرداد باید منظورش را واضح‌تر می‌گفت تا مجددا این بحث نوع نقد ( که در جای خودش ارزش دارد)، اینجا آغاز نمی‌شد. اما حالا که آغاز شده است، آن را مغتنم می شماریم چرا که در میان صحبتهای دوستان نکات بسیار مهمی وجود داشت. بخصوص در پاسخ آقای کوروش به مجید مومنی عزیز، و نکته ای که آقای آبایی مطرح کردند ( راجع به ارتباط معیار نقد و ناقد) که دوستان را مجددا به مطالعه آن دعوت می‌کنم.
من هم فکر نمی کنم نقدهایی که در این تاپیک شده، توهین آمیز یا ناامید کننده باشد. امیدوارم سرکار خانم دلاوری مجددا تمام بحث‌هایی که روی عکسهایشان شده است، مطالعه کنند و از آنها برای ارتقاء کارهای آتی شان استفاده کنند.

اما مجموعه عکس آقای مقداری...
اولا اینها یک مجموعه عکس را تشکیل می‌دهند.

ثانیا این مجموعه عکس جزو Serial Photography قرار می‌گیرد که هر چند اسم استانداردی نیست ولی مراد عکسهایی است که ظاهر مشابه ( از لحاظ فرم) داشته و راجع به یک موضوع مشابه باشند. در واقع در این نوع مجموعه‌ها، همانطور که خودتان نیز اشاره کردید، هدف نشان دادن تعدد، شباهت‌ها و تفاوت‌ها است.

ثالثا به نظر من مجموعه عکسی خوبی است اما جای بهتر شدن دارد. تعداد عکسهای این مجموعه را افزایش دهید تا بتوان بهترین‌ها را انتخاب کرد و در کنار هم قرار داد. این بهترین‌ها معمولا مواردی هستند که واجد شباهت‌های بیشتر در عین تفاوتهای جزئی باشند. معمولا شباهت را در عنصر اصلی ( اینجا پارچه‌های سیاه حاوی نوشته) قرار می دهند و تفاوت را در عناصر فرعی (ظاهر مغازه‌ها و خانه‌ها، زمان های مختلف، شهرهای مختلف و حتی فصول مختلف). به هر حال جا برای کار بیشتر وجود دارد.

همچنین دقت در کادرها و رعایت اصول تکنیکی باعث بهبود کلی کار خواهد شد.

ممنون و منتظر مجموعه عکسهای دیگر و نقد و بررسی دوستان :::happy::: هستیم

درود ...
گفتگوی بسیار خوبیست ....
در نوشته ی یکی از دوستان ( آقای جهانگیر ) به نکته ی بسیار خوبی اشاره شده بود ...

نقل قول:

---

یکی از ضعفهای بزرگ این مجموعه عدم رعایت راکورد بصری است قانون نانوشته ای که کسی نمیتواند شمارو ملزم به انجام اون بکنه ولی عدم رعایتش مجموعه رو تحت الشعاع قرار میده

---

به طور کلی :
به نظر من هم قابهای یک مجموعه باید از هارمونی و نظم برخوردار باشند . سایزهای متفاوت و پرش از قاب عمودی به افقی خیلی خوب نیست ... بهترست در آفرینش یک مجموعه عکس این مهم رعایت شود هرچند به قول دوست عزیزمان ، کسی نمی تواند شما را ملزم به رعایت آن بکند .

ممنون میشم نظرات دوستان رو درباره این مجموعه بدونم تعداد عکسها زیاد بود به صورت پی دی اف در آوردم و آپلود کردم
مجموعه مربوط به سال 88 هست و از ماسوله عکاسی شده
برای اینکه حجم بیاد پایین و دوستان بتونن راحت دانلود کنن کیفیت رو آوردم پایین اما در سایز 50% قابل مشاهدست کارها
پیشاپیش از دوستانی که حوصله میکنن میبینند نقد میکنن نظر میدن حتی با تندترین زبان ممکن سپاسگذارم:::happy:::

لینک دانلود

سلام دوستان به عنوان کسی که به عکاسی علاقه دارد و تجربه ای هم در زمینه این نوع عکاسی (مجموعه عکس و...) ندارد از بعد از مجموعهی عکس خانم دلاوری بحثها را دنبال کردم اتفاقا نقدها را آموزنده دیدم مخصوصا نقد جناب جهانگیر و حتی بحثهای دوستان هم جالب بود و در بعضی پستها آموزنده اما فکر میکنم جایگاه بحث در مورد نقد فراتر از این تایپیک است بهتر اجازه دهیم این تایپیک کار خود را به همین روال ادامه دهد و دوستان مجموعه عکس ارسال کنند تا با نقد و و تعامل و تبادل نظر در مورد کارها این تایپیک برداشتی مفید و مثبت برای کاربرانی مثل بنده داشته باشد. به نظر من نظر دونفر از دوستان در مورد نقد را میشود در این تایپیک مد نظر قرار دار
1 نظر جناب ابایی

نقل قول:

---

حرف همین که درست و منطبق با حقیقت و واقعیت باشه ، معتبر خواهد بود...میخواد از دهان فلانی درومده باشه که علامه دهره یا از زیون بهمانی که یه اُمی بیسواده!
اعتبار آدمها نمیتونه به تنهایی به حرفهاشون اعتبار بده...ولی حرف درست میتونه به تنهایی معتبر و قابل استناد باشه!

---

2 نظر جناب عبدل پناه

نقل قول:

---

در این تاپیک نوپا که اکثر ما، اول راه اش هستیم، هدف بیشتر "یادگیری" است. پس بیشتر از رویکردِ نقادی، لازم است که به بحث و تبادل اطلاعات در مورد مجموعه عکس و ویژگی هایش پرداخته شود.

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط jahangir

ممنون میشم نظرات دوستان رو درباره این مجموعه بدونم تعداد عکسها زیاد بود به صورت پی دی اف در آوردم و آپلود کردم
مجموعه مربوط به سال 88 هست و از ماسوله عکاسی شده
برای اینکه حجم بیاد پایین و دوستان بتونن راحت دانلود کنن کیفیت رو آوردم پایین اما در سایز 50% قابل مشاهدست کارها
پیشاپیش از دوستانی که حوصله میکنن میبینند نقد میکنن نظر میدن حتی با تندترین زبان ممکن سپاسگذارم:::happy:::

لینک دانلود

---

با سلام و تشکر از عکس های زیباتون
حقیقتش اولش که گفتین ماسوله من گفتم خوب،شماهم به چنتا عکس از چنتا خونه بالاسرهم گرفتین و شده مجموعه عکس ولی حقیقتش با دیدن عکسا یه کم جا خوردم،سواد چندانی ندارم که درمورد "مجموعه عکس" اما چیزی که بنظرم تو عکساتون خوب نبود اون افکت یکنواخت اسکرچ مانن بود که بعضا با برعکس شدن جهتشون تو بعضی عکسا یه جورایی توی ذوق آدم میزد/در ضمن یک مقدار ناهماهنگی بین عکس ها هست و فکر میکنم 6تا عکس اول یه مقداری با 5تا عکس بعدی تفاوت دارن و میتونن تو دو تا مجموعه عکس ارائه بشن.

جناب جهانگیر عزیز
مجموعه را دیدم . حسی که می خواستی القا کنی به نظرم این بود که ماسوله را از پشت قطرات باران و هوای بارانی اش دیده ای ... خیلی خوب بود
من چند نکته دیدم که بد نمی دانم مطرح کنم
1- نمای ورود به مجموعه خیلی خوب بود.به نظرم باید جای عکس دوم و سوم عوض بشود . یعنی عکس نمای بالا و با جزئیات قبل از نمای نزدیکتر قرار بگیرد ، از نظر من به اینصورت مجموعه یک سیر از کل به جزء (در پرداختن به صورت معرفی مکانی ) را دارا می شود و از هماهنگی بیشتری برخوردارست

2- سکون و آرامش در قاب پایانی دیدنیست ، پویایی قابهای پیشین و ختم شدن آن به این قاب افقی خودش مثل کدای یک موسیقی عمل می کند . اما ... من اگر بودم این قاب را نیز عمودی به کار می بردم ... از نظر من این کدا برای این مجموعه سنگینست .

سپاس از اشتراک و سپاس که گوش سپردی :)

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط jahangir

ممنون میشم نظرات دوستان رو درباره این مجموعه بدونم تعداد عکسها زیاد بود به صورت پی دی اف در آوردم و آپلود کردم
مجموعه مربوط به سال 88 هست و از ماسوله عکاسی شده
برای اینکه حجم بیاد پایین و دوستان بتونن راحت دانلود کنن کیفیت رو آوردم پایین اما در سایز 50% قابل مشاهدست کارها
پیشاپیش از دوستانی که حوصله میکنن میبینند نقد میکنن نظر میدن حتی با تندترین زبان ممکن سپاسگذارم:::happy:::

لینک دانلود

---

سلام
صحنه را دیدم :)

1- استیمنتی که روش نوشته بودی کشش نداشت...شاید زیادی طولانی بود...باید نصف میشد مثلاً...فقط جمع‌بندی آخرش و مدخلی که یپبرای دیدن عکسها درست کرده بود مناسب بود
2-عکسها هرچی به انتها رفتن بهتر شده بنظرم : عکس معرفی(اول) خوب بود اما عکس دو بعد (فریم سوم کمتر) به اندازه لازم کشش نداشتن که عکسهای بعدی به یاری مجموعه اومدن و سطح کارها بالا اومد و حقیقتاً حسم از منفی به مثبت تغییر کرد!
3-بیشترین همبستگی این عکسها از فرمشون میاد : سیاه و سفید بودن - عدم حضور انسان (جز در فریم یکی مونده به آخر که ای کاش نبود) - و موتیف خوب و تکرار شونده که در همه عکسها وجود داشت و به نظرم مثل رشته‌ای نامرئی مجموعه رو (حتا در فریمهایی که ضعیفه) حفظ میکنه،قطرات برف و بارونه که تو همه عکسها به وضوح دیده میشه و گاهی هم روی لنز نشسته که خیلی هم جذابتر کرده عکسها رو (و این دیدن عکسها از پشتِ شیشه‌بارون‌زده یه جور فاصله گذاری هم ایجاد میکنه بین سوژه و مخاطب -این فرم من رو یاد مجموعه عکس "جاده‌ها وباران" کیارستمی انداخت)

انشالله مجموعه عکسهای بیشتر و بعتری ازت ببینم برادر

جناب جهانگیر گرامی .
من مجموعه شما رو دیدم .
اولین نکته برای من Opening جالب ماجرا بود . با تابلوها و خیابانهای خالی . اولین چیزی که به نظرم میاد اینه که جالبه که شما ماسوله پر از رنگ رو سیاه و سفید دیدید .
این تضاد با آنچه که ما از فرامتن ماسوله می دانیم یک شوکی رو به بیننده منتقل می کنه .
و بعد سردی فضا . خیابانهای خالی . باز سردی . و بعد یواش یواش مناظری که کمتر دیده شده . مانند پشت صحنه . حیاط های پشتی . تنگی بین خانه ها . سردی . فضاهای کمتر دیده شده . خطوط گاه کج و معوج و اعوجاج های استفاده از لنزهای باز . و سرآخر مرثیه ای بر انسانی که نیست ! چیزی که از اول هم عدم حضورش به تدریج پرداخته میشه و بعد با شات های آخری تاکید میشه .
آدمهایی که محو شده اند و گویا فقط نشانه های گنگ و خفه از آنها به یاد مانده .

تا اینجا که تشریح و بازگویی متن بود و نه نقد ! مقدمه نقد .

اما باید دید که تا چه حد موفق بودید در بیان منظور ؟
فضا بسیار خفه و دلگیر است . استفاده از تن های خاکستری تیره ، و تصاویر پر کنتراست ، لنز واید ، زوایای قوی ، ولی در عین حال شبه مستند من رو یاد فیلم های درسوازالا و دودسکادن کوروساوا می اندازه . یک جور نگاه شرقی بی محابا به چیزهای آشنا ! به عبارتی بهتر آشنایی زدایی از درک و شناخت قبلی مخاطب از فضایی آشنا .
برای همین منظور :
انتخاب زمستان انتخاب بسیار مناسبی است . یکی دیگر از آشنایی زدایی های موثر در کار . چون کمتر در این فصل ماسوله را دیده ایم .
نگاه صادق هدایت گونه ای هم دارید با متن مقدمه که هم مخاطب رو پیشاپیش برای رودررویی با فضای اکسپرسیونیستی اثر ، آماده کرده و هم می کوشد فضاسازی رو تقویت کنه . شبیه به توصیفات او در بوف کور . وقتی از برابر ساختمانهای کج و معوج و غریبی که توصیف می کند ، سوار بر آن کالسکه مرگ ، می رود تا بدن معشوق را به خاک بسپارد !

اما به نظرم متن مقدمه کمی طولانی است .
یا شاید بهتر بود در بین عکسها می شکست و خرد می شد . ایجاز بیشتری را نیز می طلبید و به نظرم استفاده از کلمات شکسته ، خرد شده ، و بریده بریده - به عنوان یک پیشنهاد شخصی - با فضا همخوانی بشتری شاید می داشت .
جسارت شما رو می پسندم .

دلم میخواد بیشتر بنویسم ولی امروز ، روز پرنوشتاری رو پشت سر گذاشتم !!
در نهایت ، همانطور که در پست های قبلی ام گفتم ، این روزها گاهی برام خیلی مهم نیست خود اثر ،بلکه برام مهمتر ، تفکره . تفکر قبل از خلق اثر . تفکر پشت اثر . این روزها برایم مهم حضور اندیشه است . قالب و ظرف بیانی ( یا به اختصار درست همان بیان ) بسیار مهمه . اما فکر می کنم که درد امروز ما ، درمان اش اندیشه است .
وگرنه ابزار در دست همگان هست . خوب هم هست که باشه .
ولی در نهایت نباید باعث کمرنگ شدن اندیشه بشه .

خوشحال می شم دوستان نظراتشون رو در مورد این مجموعه کوچک بگن :)

فتولایف / فتوبلاگ شادی آفرین آرش / ... مست باید رفت ...

"شارل پی‌یر بودلر
رازهای بی‌پرده‌ی قلبم | سرود ۳۳

همیشه باید میگساری کرد و مست بود | تمامی حقیقت اینجاست | چاره‌ای جز این نیست | اگر می‌خواهید بارِ سنگینِ زمانی که‌در گذر هراسناکِ خود، شانه هایتان را در هم می‌شکند، و پشتِ ستبرتان را بر خاک می‌کوبد، بر دوش خود حس نکنید | همیشه باید مست و خمار بمانید |با پیاله‌ای پُر در دستُ بی‌هیچ توبه‌ای!
اما به راستی از چه می‌توان خود را سرشار کرد و مست شد!؟ | از می و شراب!؟ ... | از شعر و غزل!؟... | یا از وقار و فضیلت!؟... | هرجور که می‌خواهید | به میل و انتخاب خود! | امّا «مست باید رفت» | «مست باید شد» | «مست باید بود» ... "

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط 17576

خوشحال می شم دوستان نظراتشون رو در مورد این مجموعه کوچک بگن :)

فتولایف / فتوبلاگ شادی آفرین آرش / ... مست باید رفت ...

"شارل پی‌یر بودلر
رازهای بی‌پرده‌ی قلبم | سرود ۳۳

همیشه باید میگساری کرد و مست بود | تمامی حقیقت اینجاست | چاره‌ای جز این نیست | اگر می‌خواهید بارِ سنگینِ زمانی که‌در گذر هراسناکِ خود، شانه هایتان را در هم می‌شکند، و پشتِ ستبرتان را بر خاک می‌کوبد، بر دوش خود حس نکنید | همیشه باید مست و خمار بمانید |با پیاله‌ای پُر در دستُ بی‌هیچ توبه‌ای!
اما به راستی از چه می‌توان خود را سرشار کرد و مست شد!؟ | از می و شراب!؟ ... | از شعر و غزل!؟... | یا از وقار و فضیلت!؟... | هرجور که می‌خواهید | به میل و انتخاب خود! | امّا «مست باید رفت» | «مست باید شد» | «مست باید بود» ... "

---

فایل پیوست 36776

سلام
استیمنت‌تون رو دوست نداشتم...اصولاً ترجمه شعر کار خیلی سختیه و معمولاً جذابیتهای زیانی متن اصلی در ترجمه از دست میره و به قول شاملو در ترجمه شعر نیازمند بازسازی شعر در زیان مقصد هستیم...لذا ترجمه حاضر از "رازهای بی‌پروای قلبم" کشش لازم رو برای انطباق با مجموعه عکس نداره .

در تصاویر یکجور استحاله داره اتفاق میفته . آیا اون پرده‌گلدار حجابیه که شخص ازش عبور میکنه و در نور حل میشه؟

میان عاشق و معشوق هیچ حائل نیست ---------------- تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز

اجرا خوب درومده...اگر اون پرده ساده بود یا طرح بخصوصی(مثل اینی که الان داره) نداشت،تصاویر رو با معنا بیشتر همخون میکرد
عکسها اگر طور دیگری غیر از این میبودن (سیاه وسفید و کمی محو و ناواضح) اثرگذاری الان رو نمیتونست داشته باشه (حتا جا داره در عکس اول و دوم سوژه کمی تارتر بشه )
نکته خوب دیگه ای که هست،عدم جنسی شدن سوژه‌ست، ما با یک انسان طرف هستیم نه با یک مرد یا یک زن ، شاید دوستان بگن نوع پوشش سوژه بیشتر زنونه ست اما خب اگر دیدمون رو مثل مفهمومی که در اثر هست عرفانی کنیم (که خود بخود میشه ) نمیتونیم با قطعیت بگیم سوژه خانومه چون لباس بلند سپید و روسری در اهل عرفان لباسی کاملاً رایجه .

در کل کار دوستداشتنی بود اما با اینهمه متون نابی که در ادبیات فارسی داریم بهتره یه تجدید نظری در اون متن (که در ابتدا استیمنت خوندمش) بکنید .

حیلت رها کن عاشقا دیوانه شو دیوانه شو ---------------- و اندر دل آتش درآ پروانه شو پروانه شو

به نظرم اجرای خانم آرش عزیز اجرای خوبیست
بنده صرفا نظرم را به عنوان بیننده اثر می نویسم
ضمن تشکر از نوشته های خوب جناب آبایی که بسیار استفاده بردم در آن مورد خاص اما به نظر من نوعی نگاه جنسیتی به نوعی بارز است و حتی اگر عکاس محترم قصدی نداشته باشد به نوعی ذهن درگیر می شود و تجلی یک زن حداقل برای بنده اجتناب ناپذیر است حضور زن در درجه اول و حضور المانهای لطیف روی پرده تشدید کننده این خواهد بود و بیننده در گیر این حس سلوک و بی پروا حرکت کردن خواهد شد که از لطافت خاص خود برخوردار است که نمیتوانم این من درون اثر را را مردانه فرض کنم
متشکرم

در نخستین نگاه ، آنچه که در مجموعه شما خود را می نمایاند ، فرم است .
فرمی که می کوشد چشم را با خود همراه کند .
اما متاسفانه تعداد عکسها به نظرم کافی نیست .
همچنین اجرا کمی سردستی انجام شده . شاید خواسته اید زودتر به نتیجه ای که در ذهن داشته اید برسید ، و در این وسط کمی جزییات بیشتر فدا شده اند .

نخستین ایراد ، به نظرم کادر مربعی است .
و بیننده آگاه نخواهد شد که از کدام طرف باید شروع به خوانش این همبسته ( مجموعه ) کند .
راست ؟ چپ ؟
آیا آن سوژه انسانی ، از آشکاری به محوی می رود یا برعکس ؟
برخی فیگورها خوب اند و برخی نه .
دو فیگور سمت راست گویا با مفهوم شما ، بیشتر همخوانی دارند تا دو فیگور سمت چپ .
ولی با این حال ژست و فیگور سوژه ، یکی از همان جزییاتی است که کمتر توجه به آن کرده اید.

همینطور لباس ایشان . مقنعه انتخابی هرگز انتخاب مناسبی نیست و این نوع و جنس مقنعه ، به شدت جسمیت و جنسیت خاصی به سوژه شما بخشیده . حتی طبقه اجتماعی او را نیز مشخص کرده .
شاید اگر مشکل حجاب را نداشتید ، طره موهایی بسیار بلند شاید می توانست ، در فضاسازی بیشتر به شما کمک کند .
اما حتی با حجاب نیز ، انتخاب های به مراتب بهتری می تونستید انجام دهید .
توجه داشته باشید در این گونه موارد انتخاب و طراحی لباس ، به همان اهمیت دیگر چینش های موجود در عکس اهمیت دارد .

می پسندم که چهره انسانی را حذف و محو کرده اید . هوشمندی به خرج داده اید .
اگر ان نیز دیده می شد به اندازه همان مقنعه می توانست ، تاثیری مخرب بگذارد.

به جنس و بافت پارچه اشکالی وارد نیست . چه بسا در فرهنگ خاص ایرانی ، این جنس از پارچه ، فرامتنی تاریخی است که معنای خاص خود را ایجاد می کند .
حتی برای من احساسی نوستالژیک پدید آورد . یک جور احساس گرما کردم . با اینکه فضا فضای سردی است . اما رنگ و بافت پارچه ای که دیده نمی شود ، در ذهن بازسازی می شود و خاطره فضاهای خالی را پر می کند . پس اشارت خوبی است .
برای گام های نخست ، تمرین مناسبی است . اما به نظرم برای کارهای بعدی ، پیش از اجرا ، و بر مبنای ایده نخستین ، طراحی ، مراحل پیش تولید و کارگردانی شده یبشتری را می طلبد .

توجه کنید که همه چیز جزییات است .

از دوستان عزیز ممنونم
در مورد نحوه ی قرارگیری که البته چون در سایتم امکان آپلود مجموعه ای ندارم به این صورت ارائه شد وگرنه همه ی این عکسها می باید در یک خط افقی قرار گیرد و در کنار هم ... هماهنگی ی آن با در یک خط قرار گرفتن بیشتر نمود دارد .
عکس دوم که صورت محو شده . یک مشکل کوچک دارد و آن انگشست کوچک سمت چپ ست که البته من آن را در فایل اصلی درست کرده ام و باید مجددا در سایت آپلود می کردم که احتمالن قصور از من بوده .
این مجموعه 6 فریم بوده که طبق مشورتهایی که داشتم با دوستان و اساتید دو فریم آن را حذف کردم . به علت اینکه به نوعی دست و دلبازی در ارائه ی مفهوم شمرده می شد، و در اجرای مفهومی این خیلی جالب نیست (حداقل از نظر من :) )
حتی من به شخصه خودم دوست دارم گاهی پایان یک مجموعه را باز بگذارم تا مخاطب خودش پایان برای آن بسازد .
ولی با همه ی این توصیفات و موارد با ارزشی که دوستان فرمودند و زمانی که لطف کردند و در اختیار این عکسها و اینجانب گذاشتند، دوست دارم در مورد محتوا بیشتر بحث شود .
دوست دارم بدانم مخاطب از دیدن این مجموعه به چه چیز می رسد و من چقدر در رساندن ذهنیات ام موفق بوده ام ...

من فکر میکنم آنچه که شما تمایل بدانید ، از درک مخاطب ، با توجه به تاکید بیشتر فرم در کار ، بسیار مبهمه .
به واقع باید گفت خوانش باز دارد .
شاید به دلیل اینکه عناصر بیانی مبهم اند . حال یا از روی عمد و یا سهو . اگر عمدی باشد ، در واقع شما خواسته اید مخاطب را در انتخاب معنا آزاد بزارید . ولی اگر خواسته اید معنای خاصی را منتقل کنید ، به نظرم سهوی رخ داده و آنهم ارایه اندک نشانه ها و عناصر بصری است.
برای همین در پست پیشین اشاره کردم که ترجیح میدم آن را یک مجموعه فرم ببینم تا مجموعه ای معنایی .

بنابراین آنچه که در زیر خواهم گفت ، کوششی است برای استنباط منظور شما با نشانه های بصری گنگ و اندک .
در عکس سمت چپ بالا اگر اشتباه نکنم ، سوژه انسانی این سوی پرده است و در بقیه آن سو .
و اگر از آن سمت به راست و از بالا به پایین خوانده شود ، به تدریج سوژه انسانی محو و محوتر می شود . فیگور عکس پایانی ( اگر ترتیب همین باشد ) ، حالتی را به ذهن متبادر می کند که شاید نشانه ای از پرواز روح است .
دو دستی که شبیه به بالهایی از کنار باز شده اند و محو شدگی هر چه بیشتر . انگار که در مرز دیدن و ندیدن قرار گرفته . اگر در فرهنگ مسیحی نگاه می کردیم که نماد بسیار آشنایی است . صلیب . به ویژه آن مجسمه عظیم و مشهور مسیح ریودو ژانیرو .

دست نمای نخست به بیرون باز شده ، شاید به نشانه اشاره به عنصری معنوی و روحانی ، بعد دو دست در بدن جمع شده ، شاید به نشانه اشاره به درون یا درونی سازی همان عنصر معنوی ( همان تم عالم اصغر ، عالم اکبر ) .

باز تاکید می کنم که کار شما جای کار بسیار دارد . تلاش ، ایده ، فرم اجرایی و بیانی ، برای شروع خوب و امید دهنده اند . میتونم بگم در مسیر درستی قرار دارند . اما با سطح مطلوب فاصله دارند.

در مجموعه عکس آقای جهانگیر یک شروع غافلگیرکننده وجود دارد. این شروع خاص مرهون نام ماسوله، پیش‌زمینه فکری و عکس ابتدایی است. عکس آغازین، بر نام ماسوله تاکید دارد، تابلوهای راهنمای آن، نشانه‌های مناسبی برای یک شروع هستند و پس‌زمینه شهری را نشان می‌دهد که ماسوله هست و البته نیست. آن ماسوله همیشگی نیست.
عکس نهایی، پایان خوبی برای مجموعه است.

بین آن شروع و این پایان، داستانی روایت مي‌شود نه به معنای معمول روایتگری. نوعی پرداخت به یک مفهوم درونی که مد نظر هنرمند بوده است. تنهایی و سکوت و سرما. هویتی دیگرگون برای شهری که می‌شناسیم‌ش.
آن عکسی که دارای یک تابلوی کوچک از یک مرد است، نقطه اوج این مجموعه است. عکس آن مرد، تاکیدی دیگر دارد بر مرگ و نیستی که مکمل تنهایی و سکوت است. شاید بهتر بود این عکس، عکس ماقبل آخر می‌بود.

در نهایت بیانیه اول می‌تواند کمی منسجم‌تر و کوبنده‌تر باشد. و نیز رعایت برخی تکنیک‌های ویرایشی عکس‌ها را بالاتر می‌بُرد.


ممنون

ممنون از همه ی دوستان که لطف کردند و نظرات ارزشمندشون رو نوشتند احساس کردم اکتفا به تشکر کردن پای نوشته های دوستان شاید صورت جالبی نداشته باشد
کوروش عزیز از نوشته های خوبت حداکثر بهره را بردم نزدیک ترین تفسیر از این مجموعه با چیزی که در ذهن داشتم را در نوشته های شما و جناب روشن یافتم

نقل قول:

---

سردی فضا . خیابانهای خالی . باز سردی . و بعد یواش یواش مناظری که کمتر دیده شده . مانند پشت صحنه . حیاط های پشتی . تنگی بین خانه ها . سردی . فضاهای کمتر دیده شده . خطوط گاه کج و معوج و اعوجاج های استفاده از لنزهای باز . و سرآخر مرثیه ای بر انسانی که نیست ! چیزی که از اول هم عدم حضورش به تدریج پرداخته میشه و بعد با شات های آخری تاکید میشه .
آدمهایی که محو شده اند و گویا فقط نشانه های گنگ و خفه از آنها به یاد مانده .

---

نقل قول:

---

آن عکسی که دارای یک تابلوی کوچک از یک مرد است، نقطه اوج این مجموعه است. عکس آن مرد، تاکیدی دیگر دارد بر مرگ و نیستی که مکمل تنهایی و سکوت است. شاید بهتر بود این عکس، عکس ماقبل آخر می‌بود.

---

دیدگاهم این بود که این سیکل در ذهن مخاطب ادامه داشته باشد و در مجموعه ختم نشود برای همین بعد از اشاره به قاب در عکسی که فرمودید دوباره فردی که در تدارک و مهیا کردن یک آرامگاه ابدیست و صندلی خالی ای که اشاره ی مجددی به یک فقدان دیگر دارد و...
و احمد عزیز

نقل قول:

---

-بیشترین همبستگی این عکسها از فرمشون میاد : سیاه و سفید بودن - عدم حضور انسان (جز در فریم یکی مونده به آخر که ای کاش نبود)

---

اینها تنها ذهنیات من بود ممکن است به درستی اجرا نشده باشد باز هم از همراهی دوستان سپاسگذارم

سلام و احترام

فایل پیوست 36966

فایل پیوست 36967

فایل پیوست 36968


به راستی مقصر کیست؟
موفق باشین

در ضمن خوشحال میشوم اگر دوستان در مورد توالی و یا نیاز به تعدا بیشتری عکس در این سری نظر خود را بیان نمایند
متشکرم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Madjidm

در ضمن خوشحال میشوم اگر دوستان در مورد توالی و یا نیاز به تعدا بیشتری عکس در این سری نظر خود را بیان نمایند
متشکرم

---

مجید جان یه سوال
آیا همچین موضوعی اصلا نیاز به مجموعه دارد؟
یعنی با یک چیدمان نمیشود در قالب یک فریم همین مفهوم را تازه بهتر از این رساند؟ به بیان دیگر احساس میکنم موضوع کوچکتر از مجموعه است یا باید موضوع را بسط و گسترش دهید یا تعدا فریم هارا متناسب با موضوع انتخاب کنید که برای این موضوع من نظرم روی 1 فریم است
موفق باشی دوست من

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Madjidm

در ضمن خوشحال میشوم اگر دوستان در مورد توالی و یا نیاز به تعدا بیشتری عکس در این سری نظر خود را بیان نمایند
متشکرم

---

سلام
جسارتاً به نظرم عکس 1 قابل حذف است. دو عکس بعدی به اندازه کافی گویا هستند.
ارادت

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط jahangir

یعنی با یک چیدمان نمیشود در قالب یک فریم همین مفهوم را تازه بهتر از این رساند؟

---

چرا که نه! فکر می کنم یک عکاس چیره دست توان چنین چیدمانی در یک فریم را داشته باشد ، آنچه نوشتید از نظر من قابل تامل است.