تفسیر مفهومی عکس - لطفا قبل از نمایش هر 1 عکس، 3 نظر در مورد عکس دیگران بدهید.

به غیر از مسائل تکنیکی و فنی عکاسی، یکی از مهمترین مسائلی که عکاس باید به آن توجه نماید، هدف، پیام و معنایی است که از گرفتن یک عکس دنبال می کند. ممکن است در بین عکسهای ما، زیاد باشد عکسهایی که صرف زیبایی یک منظره یا بابت یادگاری عکسهایی گرفته شده اند. اشکالی هم ندارد، یکی از کارکردهای عکاسی همین است و برای خود ما ارزشمند و یادآور خاطرات تلخ و شیرینی است که تا آخر عمر با آنها به سر خواهیم برد. طبعا در این عکسها، نمی توان آنقدرها دنبال مفهوم و تفسیر بود. ولی گاهی هم عکسهایی را می گیریم که می خواهیم با آن معنای خاصی را بیان نماییم و ایده و سخنی را عرضه کنیم... این عکسها را بیشتر برای دیگران می گیریم تا برای خودمان.
فکر میکنم در بخش عکس تالار، جای موضوعی که در مورد مفهوم و معنای عکسها صحبت نماییم خالی بود. در این بخش عکسهایی را بگذارید که در آنها بیان موضوع و سخن خاصی را مد نظر داشته اید. ضمنا خواهشمند است دوستان نیز در مورد هر عکس مفاهیمی را که به ذهنشان متبادر می شود بنویسند. اینطوری می توانیم بفهمیم چقدر در انتقال موضوعی که مد نظرمان بوده موفق بوده ایم.
هر چند من شخصا زیاد در چنین عکسهایی تجربه ندارم، ولی برای شروع و اینکه تازه کارانی مثل خودم هم جراتشان باز شود و عکسهایشان را بگذارند، این را ببینید و مفهومی که با دیدنش به ذهنتان می رسد بگویید. ضمنا درمورد کادر، ترکیب بندی یا حتی رنگ و غیره با محوریت قوت گرفتن انتقال پیام عکس نیز صحبت نمایید.

خیلی ممنون. واقعا تاپیك مناسبی است.
1- من از عكس شما یه جور حس حسرت و افسوس برداشت می کنم. اگه عکس رنگی بود و دریا رنگ خودش اونوقت یه حس غبطه خوردن به عظمت و عمق دریا بهم دست می داد.

آقاي شهبازي، من از اين عكس، نوعي انتظار توام با نااميدي احساس ميكنم. يعني انتظاري كه خود ميدانيم، حاصلي ندارد.

وجود چند خط افقي و تقريبا موازي در عكس (‌افق،موجها،ساحل) جلب توجه ميكنه.
صاف بودن دربا كه نشان آرامش يك عظمت است و انگار شما رو هم به آرامش دعوت كرده ، كادر تقريبا يكدست و خالي باعث توجه كامل به سوژه ميشه ، نوع نگاه به افق حالت تفكر همراه با اندوه رو نمايش ميده ( اصولا دريا و يك فرد در حال تفكر ، اينچنين حسي رو القا ميكنه)
نميدونم رنگي اين عكس هم همين تاثير رو ميذاشته يا نه!.اما در اين عكس نوع رنگ گرمكن يا كاپشن باعث بوجود اومدن حالت زيبايي در سياه و سفيد شده.

در مورد قسمت عكسهاي مفهومي ، اميدوارم عكسهاي واقعا با مفهوم در اينجا قرار بگيرند و به سمت نامفهومي پيش نره.

می دونین احساسی كه من از این عكس برداشت می كنم همون احساسیه كه وقتی كنار دریا می رم دارم و اون
اشتیاق به كشف ناشناخته های و كنجكاوی در خصوص جهان ماورائ دریاها و سرزمین های دوره

جناب شهبازی بسیار کار بجایی است. ممنون و طبق معمول عملی فوق العاده.
آب در بیان نشانه شناسیک به مفهوم رهایی و رسیدن به ساحل نجات و در کل بعد متافیزیکی را القاء می کند که قطعاً همه ی ما با اصطلاحات آن آشنایی داریم. بخصوص این مطلب را عنوان کردم که سوژه ی اصلی به حالتی که گویی تازه از آب گرفته شده و از سرمای نسیم به بدن خیس اش لرز کرده است بالاپوشی را به دور خود پیچیده؛ و گویی در نگاه اش همانجا را می نگرد که احیاناً چند لحظه پیش دست و پا زنان در آن بوده است. وجود یک چوب سیاه و دیرک وار در چند قدمی او این باور را بیشتر در ذهن ما می پروراند. و اما انتخاب خود سوژه که چرا یک زن می باشد؛ این می تواند به مرکزیت بحث مرتبط باشد و اصلی ترین حکم آن قرار گیرد (مگر اینکه اتفاقاً چون عکاس شخص دیگری را نیافته چنین ترکیبی را پذیرفته) حال بیایید سوی اول را بپذیریم البته نه به عنوان یک زن ؛ بل به عنوان شناخته شده ترین انسانی که می توان عناصر سنتی را بر قامت او دوخت. من از این دیدگاه انسانی را می بینم که در تقابل های بین سنت و آرزو هایی که در گاهاً در آن ها غرق گشته؛ حال به ساحل نجاتی راه یافته و قابل توجه تر اینکه ؛ خود به تنهایی راه خویش یافته است.

بر همین مبنا من هم یکی از عکسهایی رو که حتماً دیدید می گذارم.

http://www.vishtasb.com/dream/stop.jpg

آقاي شهبازي من هم از عكس شما تفكر، آرامش و تا حدي نوميدي را (به علت فضاي خاكستري عكس)برداشت ميكنم. فقط نميدانم بقيه و جنابعالي با من موافقيد كه براي خنثي تر كردن هرچه بيشتر عكس اگر خطوط پرسپكتيو نداشتند، يعني موازي بودند بهتر بود؟

تاپیك بسیار جالبی است واقعاجاش خالی بود
آقای شهبازی عكس حس برانگیزی است با آقای روشن موافقم حس نا امیدی و انتظار و ...
ولی یه حس دیگه ای رو هم میشه ازش استنباط كرد .... كافیست كه كمی توجهمان را به مقیاس دو سوژه اصلی عكس معطوف كنیم یكی دریا با آن وسعت و گستردگی اش و دیگری فردی كه در ساحل نشسته و در مقابل دریا به اصطلاح عددی نیست..... من از این عكس نوعی عجز و ناتوانی را استنباط میكنم البته شاید نوعی برداشت دیگر را هم بتوان برایش متصور بود (با توجه به همان مساله مقیاس) .... شاید عكاس خواسته باشد با كنار هم قرار دادن دریا(با آن وسعت بیكرانش) و انسان با آن جثه كوچكش در صدد نوعی مقایسه و برابری باشد به این معنی كه انسان ناتوان (از نظر قدرت فیزیكی و جسمانی ) با تكیه بر نیروی عقل و شعورش قابل رقابت و عرض اندام در مقابل دریا می باشد ....
ولی آقای شهبازی چرا این تاپیك رو با موضوع غم و فراغ و ناامیدی آغاز كردید؟

برای تنوع هم كه شده یه عكس با موضوع مخالف میذارم كه یه تنوعی هم شده باشه
خودم كه از دیدن این صحنه خیلی لذت بردم و به شدت احساساتم تحریك شد.. .این عكسها مربوط به سگ خودمان است كه در فصل های سرد سال كمتر وقت میكنیم بهش سر بزنیم این عكس مربوط به لحظه ای است كه این سگ پس از 3 هفته صاحبش را می بیند و محبت و وفاداری خود را اینچنین ابراز می كند
واقعا كه در بعضی موارد احساسات حیوانات خیلی خالص تر از احساسات برخی انسانهاست......


http://www.filehigh.com/serve/8145/74667.jpg


http://www.filehigh.com/serve/8145/74670.jpg

با تشکر از تمامی دوستانی که نظر دادند. من خودم وقتی با این منظره روبرو شدم، نظرم این بود که عکسی بگیرم که تفکر، تنهایی و انتظار را نشان بدهد که ظاهرا تا حدودی عکس حس مورد نظر را القا نموده است. البته ابتدا عکس رنگی را آماده کردم، به نظرم آمد معنایی که باید داشته باشد را ندارد و سیاه و سفید آن بهتر می توانست حس مورد نظرم را القا نماید. ضمنا با استاد محبی در مورد خطوط موازی موافقم و دید دقیق شما را تحسین می کنم. قبلا یکی دو تا از اساتید نیز این توصیه را کرده بودند که دیگر نمی شد کاریش کرد.
درمورد سوژه، حق انتخابی نداشتم، صبح زود بود، رفتم کنار دریا قدمی بزنم که نشستن خانمی تنها کنار دریا توجهم را جلب کرد و از فاصله دور با حداکثر زوم چند عکس با ترکیب بندیهای مختلف گرفتم. البته یک زوج هم بودند که عکسهایی هم از آنها گرفته ام که شاید بعدا همینجا گذاردم.
اما هر سلامی علیکی دارد.
نظر 1- جناب ویشتاسب. راستش من برداشت خاصی از این عکس ندارم. اتفاقا قبلا هم در بخش عکس که گذاردید هر چه درموردش فکر کردم به مفهوم خاصی نرسیدم. البته شاید من در دریافت مفهوم عکس عاجزم و منتظر می مانیم تا ببینیم دوستان چه می گویند و بعد توصیف خود شما را بخوانیم. ولی با دیدن این عکس، مدرسه و درس (بخصوص از نوع مکتب خانه ای و طلبگی اش) برایم تداعی شد و یاد آن حکیم گرانقدری افتادم که سالها بدون اینکه شناخته شود در مدرسه ای فراشی می کرد تا نفسش را سرکوب کند... ولی اون دو خط متقاطع را اصلا درک نمیکنم!
نظر 2- جناب ساسانیان. موضوع موردنظرتان موضوع جالبی است، هر چند عکسها شاید خیلی نتوانند بیان کننده آن باشند. بخصوص عکس دومی که سگ تنها را نشان می دهد. عکس اولی بهتراست، ولی کادر بندی خیلی تنگ است و زاویه عکس طوری است که بخوبی نشان نمی دهد که حیوان در حال اظهار محبت است. شاید اگر عکس را از ارتفاع پایینتری میگرفتید یا سگ و مرد درون عکس تقریبا موازی دوربین بودند بهتر بود . به هر حال جالب بود.