عکاسی از حیات وحش Wild Life Photography

سلام
دو هفته ای است که از این پرنده و زرد پره راه راه عکاسی می کنم.لحظات خوشی را با این دو پرنده سپری کردم.که الان هم که یادم میاد خنده ام می گیرد.مثلا از همین پرنده(مونیا هندی)داشتم عکس میگرفتم و همینطور کم کم به پرنده نزدیک می شدم البته با لباس استتار بودم.این مونیا ها هم وقتی مشغول خوردن شد دیگه کسی جلو دارشان نیست.باید خوردنشان را ببینید انگار از محلهای قحطی زده امده اند.خلاصه من همینطور بهش نزدیک می شدم که دیدم این مونیا با بالاش زد به لنزم و لنزم رو زد کنار, , گفت ! عامو اسد لنزت رفت تو چشم .عامو لنزت رو جمع کن بذار غذامون رو بخوریم(با لهجه آبادانی).
از شوخی گذشته خیلی بهش نردیک شده بودم برای یک لحظه متوجه شدم دوربین عکس نمی گیره ضد حالی خورم که نگو گفتم مموری ام بد موقع پر شد تو ویزور نگاه کردم دیدم نه بابا حالا حالا ها جا داره 60تا 70تایی جا داشت.شک کردم ارام دوربین رو از جلوی چشمم کمی پایین آوردم طوری که پرنده نترسدو دیدم اینقدر به پرنده نزدیک شدم که دیگه لنز فوکوس نمی کنه.یعنی زیر 2متر.
نا گفته نماند این اتفاق در همین دو هفته عکاسی حداقل 5 باری برایم رخ داد.
در ضمن شما اصلا فکرش رو نکنید که بتوانید به پرنده ها اینقدر نزدیک بشوید این پرنده ها فقط با عامو اسد راحت هستند:biggrin:

بابک جان یک کتاب راهنمای پرندگان داریم که متاسفانه عکس های این کتاب خودت هم که دیدی , خیلی در پیته.حق بده تو اسم اسم زرد پره اشتباه کنم.
پایدار باشید
یا حق

مونیا هندی
D300-Sigma 150-500@300-Iso 320- f 7.1- 1/1600 SEC

http://aksupload.ir/pic/Jan/266 Juza.jpg

اسدجان خیلی قشنگه.
با اون لباس استتار و این پرنده های نازنین جای مارو هم خالی کن :::happy:::

سلام اسد جان

می بینم که بزنم به تخته حال و احوال خیلی خوبه و پس از این همه نزدیکی به پرندگان امیدوارم پرنده ها ، هود لنز رو با لانه اشتباه نگیرند :biggrin:

اگه میشه یه خورده در مورد رمز و راز این لباس استتار افشاگری کن ، جنس ؟ لوازم به کار رفته ؟ ( به گمانم پارچه ای باشد ) وزن ؟ عکس هم گذاشتی که فبه المراد .

ممنون و سپاسگزار

http://mmobin.persiangig.com/4/IMG_7709.jpg

Lense: Canon 70-200 F/4 IS
Camera Model: Canon EOS 7D
Image Date: 2010:01:23 15:24:33
Focal Length: 70.0mm :cool:
Exposure Time: 0.0010 s (1/1000)
Aperture: f/5.0
Focus Distance: 3.82m
ISO equiv: 200
White Balance: Auto
Metering Mode: Matrix
Exposure: aperture priority (semi-auto)
Photographer: Masoud Mobin Ali

امروز به صورت اتفاقی رفتم پاک ملت (تهران)و باز هم به صورت اتفاقی دوربین و تجهیزات هم همراهم بود!کنار دریاچه پارک نشسته بودیم که یهو دیدم این موجود زیبا و فهیم اون دور دورا برای خودش گل گشت میزنه!کلی حسرت خوردم که چرا 150-500 همراهم نیست!:::angry:::
بعد از یه چند دقیقه دیدم اومده و دقیقا روبروی ما داره با پرهاش ور میره!
دوربین رو برداشتم رفتم جلو ولی دیدم که گل و بته ها و نرده ها مزاحم هستن برای همین هم مجبور شدم :biggrin: برم توی باغچه!ولی باز فایده نداشت چون باید از بالای سرش ازش عکس میگرفتم برای همین رفتم ییه قسمت از نرده ها که مثل در باز میشد رو باز کردم ولی باز فایده نداشت!پایین اون قسمت خشک بود و سرم رو انداختم پایین و رفتم لب آب ایستادم!
گفتم الانه که حمله میکنن بهم که مرتیکه سرت انداختی کجا داری میری برای خودت؟
ولی دیدم کسی چیزی نگفت من هم تا جایی که جا داشت به پرنده نزدیک شدم!برای اولین بار که در هنگام عکس گفتن از یک پرنده نه تنها رنج تله کوتاه نبود،تو فوکال 70 مم هم به زور باید پرنده رو توی کادر جا میدادم!
یه نیم ساعتی داشت جلوی ما میچرخید و بعد هم همونجا آفتاب گرفت!اگه یه خورده دیگه اونجا مونده بود میرفتم فلاش هم میوردم میچیندم اطرافش!(منشا این مرض مسری مشهدی وحید هست)
از این پرنده همین یه دونه اونجا بود که نمیدونم از کجا اومده بود و قبلا هم اونجا بوده یا نه!

جا داره همین جا از خانمم تشکر کنم که با صبر حوصله حتی وقتی با هم میریم بیرون هم تحمل میکنه و چیزی نمیگه!:::love2:::


یه سوال هم از بهین عزیز
قربان عکسهایی مثل عکس آخر رو چطور انقدر نزدیک به خط افق میگیرید؟اون هم لب ساحل رودخونه که باید گلی باشه!

با سلام.
این عکسها در حاشیه سی و سه پل اصفهان گرفته شده.
از دوستان خواهشمندم نظرشان را در مورد عکسها بدهند تا بتوانم عکسهای بهتری بگیرم.
canon 40D & canon 70-200 f4 is

سلام
دیروز که رفته بودم کوه موقع برگشت احساس کردم یک نگاه رویم سنگینی می کنه که دیدم یک روباه خیلی قشنگ داره منو می پاد! نشستم روی زمین و چند تا عکس گرفتم اما فاصله خیلی زیاد بود. همانجا جای بچه هایی که 500mm دارند رو خالی کردم! سعی کردم نشسته و خیلی آروم بهش نزدیکتر بشم اما بلافاصله پا به فرار گذاشت. اما قبلش چند دقیقه چشم تو چشم شدیم. روباه واقعا حیوان باهوشیه.
حالا این عکس که هیچی، همینجوری گذاشتم اینجا، اما چرا دوستان سعی نمی کنند از موجوداتی غیر از پرندگان هم عکاسی کنند؟ حیات وحش اینجا فقط شده پرنده. البته دیگه پیدا کردن پستانداران خیلی سخت شده. همه رو نابود کردند. در ضمن عکاسی از اونها هم فکر می کنم خیلی سختتر از پرندگان باشه. منظورم خود عکاسی نیست بلکه پیدا کردن محل زندگی و نزدیک شدن به آنها سخت است. اینطور نیست؟


http://payami.persiangig.com/88.11rahtab5489.jpg

نقل قول:

---

از این پرنده همین یه دونه اونجا بود که نمیدونم از کجا اومده بود و قبلا هم اونجا بوده یا نه!

---

سلام با اینکه مدت کمیه عضو فروم هستم ولی با پیگیریهایی که در تاپیکهای مختلف داشتم فکر کنم این پستم به آف تاپیک معروف باشه:biggrin: که امیدوارم دوستان ببخشند

نه مسعود خان من خیلی برای عکاسی پارک ملت رفتم و میرم، تو دریاچش تا همین دو سه هفته پیش فقط مرغابی بود و مرغابی !! وقتی گفتین عکس رو تو پارک ملت گرفتین واقعا تعجب کردم. امیدوارم مسئولین پارک با ادامه ی این روند به علاقه مندان به عکاسی حیات وحش این امکان رو بدن که بدون سفرهای طولانی به عکاسی مورد علاقشون بپردازن :::yess:::

البته من آخرین باری که پارک رفتم با یه اخطار دوستانه بابت استفاده دوربین SLR تو پارک مواجه شدم اینو گفتم حواستون جمع باشه :)

باز هم عذرخواهی از دوستان

سلام
پیام جان بیا و یک 70-300 حداقل بخر عامو.شما که خیلی کوه میرید خیلی بدردتان می خورد.پیام جان فکر نکنم از بچه ها کسی باشه که از عکاسی حیوانات دیگر بجز پرنده بدش بیاید.اما همانطور که می دانی مشکلات زیادی دارد.پیدا کردن این حیوانات بسیار مشکل است عکاسی از انها که دیگر جای خود دارد.برای عکاسی از خرس سیاه رودان کلی تحقیق کردیم دیدم حداقل باید4 روز در کوه دنبالش بگردیم.مسلما برای اینجور کارها سید بابک عزیز را می طلبد.(تازه , عامو من به کمتر از ببر و شیر رضایت نمی دهم:biggrin:)
حدود 14-15 روز پیش در مکانی که داشتم از مونیا و زرد پره عکاسی می کردم و محلی بسیار پر تردد هم هست و اهالی رودان به آنجا برای تفریح واز بین بردن طبیعت به کنار رودخانه زیاد می ایند ناگهان برای لحظه ای احساس کردم چشمم به حیوانی افتاد برگشتم دیدم بله سگ نیست و روباه هم نیست.سریع لباس استتار قدیمی را در آوردم و خودم را تا 20متری او رساندم پشت تپه ای از شن مدت بیست دقیقه فقط نشستم و چند شاتی هم گرفتم ولی بدرد نمی خورد چون پشت نی زارها و علف ها نشسته بود و تکان نمی خورد و فقط محیط را می پایید.خلاصه آخرش هم بلندشد رفت کلی دنبالش گشتم ندیدمش.بعد از نیم ساعت ناگهان در میان همان بوتهای شلوغ و در هم دوباره دیدمش انقدر به او نزدیک شدم که خودم هم تعجب کردم حدود 6-7متری او.در حالی که پشت هیچ چیزی پنهان نشده بودم.و فقط روبرویش ایستاده بودم3تا شات گرفتم و بی خیال عکاسی شدم .فقط ایستادم و نگاهش کردم.وعامو زیبا بود .حدود یک دقیقه یا بیشتر فقط به من خیره شد و نگاهش میکردم وبعد خیلی ارام راهش گرفت ورفت.عامو عجب پوست و رنگ زیبایی داشت.دوست داشتم فقط برای لحظه ای او را لمس کنم.بخودم گفتم این شکارچیها برای همین این بدبختها را شکارمیکنند.واقعا مقاومت در مقابل او و پوست زیبا و لطیفش برای یک شکارچی سخت است.
اما چرا عکسش را در تاپیک نگذاشتم.چون به نظر من عکس مناسبی نیست.و به نظرم من هر عکسی را نباید در سایت عکاسی گذاشت.عکسی که حداقل های عکاسی در آن رعایت نشده است به نظر من شایسته سایت عکاسی نیست.سایتی که نزدیک 5 سال است عضوش هستم و از اطلاعات مفیدش مرتب استفاده می کنم وحتی دوربین را در دست گرفتن به من یاد داده است.امروز عکسی را در سایت های اجنبی گذاشتم که برای اولین بار احساس پشیمانی کردم که چرا این عکس را گذاشتم.احساس می کنم به خودم توهین کردم.(باور کنید من عکاسی هم نیستم ولی این عکس دیگه خیلی عکس ..........)باور کنید می خواستم به مدیریت سایت بنویسم پستم را حذف کنید.
این هم سوژه ما.پیام جان به نظر شما این عکس ارزش به نمایش گذاشتن در سایت را دارد؟
کاراکال یا همون گربه جنگلی خودمون

http://i.imagehost.org/0866/karakal.jpg
حالا پیام جان شما حیوانش رو پیدا کن من مردانه بلند می شوم میام ازش عکاسی می کنم.:biggrin:

بهین جان باور کن هر بار که عکاسی می روم بخصوص وقتی که با ماشین هستم همیشه بیاد شما هستم و جای شما را خالی میکنم.اتفاقا وقتی دارم عکاسی می کنم می گم خوب شد بهین جان اینجا نیستند مگرنه با 7 دی و 400فیکش رسما ما را تعطیل می کرد دیگه کی عکس های در پیت عامو اسد رو نگاه می کرد:biggrin:
جناب محمدی از من به شما نصیحت .عامو بیا برو این لباس استتار رو بخر خودت رو راحت کن و اصلا به فکر درست کردنش نباش.عامو ! زمستان گذشته پارچه اش را ریش ریش کردم واماده اش کردم و زمستان امسال دوختمش.باور کن عامو کمرم شکست تا دوختمش.دوختش هم 2تا 5 ساعت وقت برد.:::angry::::eek:
ببخشید مثل همیشه پر حرفی کردم.
پایدار باشد
یا حق

سلام

سینه سرخ_ جمشیدیه

ویرایش با کمک بهین ناظم رعایا عزیز

http://i.imagehost.org/0581/robin4e_1.jpg

راست میگی اسد جان. پیدا کردنش سخته. البته تو البرز مرکزی هنوز هست جاهایی که بشه حیوانات وحشی را دید.
من هر از گاهی روباهی یا خرگوشی تو مسیرهای عادی کوهنوردی می بینم. اما خب چون دنبال عکاسی نیستم، پیگیری نمی کنم. اما یکی از بهترین نقاط برای پیدا کردن جانوران در البرز مرکزی، منطقه وارنگه رود هست. که البته منطقه حفاظت شده است و اگر اشتباه نکنم به منطقه حفاظت شده وارنگه رود هم مشهور است. وارنگه رود در جاده گاجره قرار دارد. قلل آزادکوه و سرماهو و کمانکوه و همین خلنو هم در همین بخش هستند. در واقع قلب البرز است و به دلیل دسترسی سخت و دور افتاده بودن هنوز تا حدودی بکر مانده. زیر قلل کمانکوه و سرماهو برکه ای هست که حاصل ذوب شدن برفهای این قلل بالای 4000 متر است و آبشخور حیوانات وحشی. ما چند باری اینجا چادر زدیم. حالا کاری با داستانهای کوهنوردی و زیبایی سحرانگیز منطقه ندارم اما من اونجا گله های بزرگ گراز و کل و گرگ دیدم. دو بار هم اونجا خرس دیدم. اونجور که من می دانم بهترین پناهگاه خرس البرز مرکزی همانجاست. حتی یک قله ای داریم در آن منطقه به نام خرس چال!
حالا عامو از این روده درازیها گذشته اگر پایه ای خرداد بیا ببرمت اینجا ببین بهشت ایران کجاست! منتها کفش آهنی یادت نره عامو! :biggrin: