سلام
مساله فقط لنز يا تجهيزات نيست.
ببينيد، من با لنز ٤٠٠ يك سري چيزها به دست آورده ام اما چيزهاي ديگري را از دست داده ام.
چيزهايي كه از دست داده ام:
-امكان پياده روي و عكاسي روي دست مخصوصا براي مسيرهاي نسبتا طولاني خصوصا مسيرهاي كوهستاني. لنز بسيار سنگين است و پياده روي با آن انرژي زيادي مي طلبد. براي همين مجبورم بيشتر مواقع لنز را روي سه پايه و در كومه يا روي پنجره ماشين استفاده كنم
-علاوه بر سنگيني لنز، سأختار لنز با توجه به ديافراگم بازش بيشتر عرض گسترده شده تا طول. براي همين لنز چندان خوشدستي براي عكاسي روي دست نيست. به خصوص براي سوژه هاي در حال پرواز. من با لنزهاي ٤٠٠ ٥.٦. ١٠٠-٤٠٠ خيلي راحت تر سوژه در حال پرواز را در كادر پيدا مي كنم. حتي در تجربه هايي كه با ٦٠٠ كنون و ٨٠٠ سيگما داشته ام، در اين كار موفق تر بوده ام.
-لنز با توجه به اندازه اش خيلي جلب توجه مي كند و من كمتر رغبت مي كنم در مكانهاي عمومي مثل پارك هاي تهران از آن استفاده كنم. به خاطر اين مساله تا كنون چندين بار مورد عنايت واقع شده ام
اما چيزهايي كه به دست آورده ام.
-امكان گرفتن كراپهاي با كيفيت تر، به شرط فكوس مناسب و سرعت شاتر كافي
-امكان استفاده از تله كانورتورها حسن بزرگي است. مخصوصا ١.٤ كه هم سرعت فكوس عالي و هم كيفيت عالي حتي در بازترين ديافراگم دارم.
-امكان عكاسي در شرايط نوري كه قبلا قادر به انجام اين كار نبودم. با توجه به ديافراگم باز لنز.
اما در مورد قسمت دوم
منظور شما كدام قسمت از شمال خوزستان است. بخش جلگه اي يا كوهستاني؟ فكر مي كنم اين قسمت را در پيام خصوصي دنبال كنيم بهتر باشد تا آف تاپيك نشود.