عکاسی سینما و تئاتر

[Mashhadi Vahid]

سلام

كاش یكی از دوستان در مورد عكاسی سر صحنه فیلمها ما را مستفیض كند!!!!

قطعا" از فلاش كه استفاده نمی كنند, نه؟؟؟!!

و اینكه از چه لنزهایی استفاده میكنند و اصولا" در تیم فیلمبرداری چه جایگاهی دارند كه یكی نگه: آقا برو كنار, تو دست و پای ما نیا و ...

[sprants]

دوستان خوب

راستش سوالی که من قبلا پرسیدم بیشتر منظورم در مورد تکنیک ها زاویه ها و لنز های مورد استفاده + نور و... بود . نه کلی چون هیچ چیزی رو نمیشه کامل گفت بلاخره تبصره ها همیشه وجود داره . اما در مورد سوال این تاپیک
من فکر میکنم که شما اگر لطف کنید در مورد تجربه هاتون در عناوین عنوان شده صحبت کنید و همچنین بفرمایید که چگونه وارد ان حیطه شدید ! دیدین سوالات زیاده برای همین من گفتم جامع . چون واقعا چیز زیادی در این زمینه در سایت پیدا نکردم .

مسیح جان ممنون از شما به خاطر توجه و جوابت .

[Deniro]

خوب تاپیک خیلی خوبیه و خود من مدتها قصد زدنشو داشتم ولی خوب جور نمیشد .

اما خوشبختانه عکاس فیلم و سینما و تاتر چند تایی داریم توی فروم ( محمد منتظری و مسیح و ... )

خوب میشه گفت یکی از رشته های سخت در عکاسی همین عکاسی فیلم و سینماست
که مجموعه رشته های عکاسی رو شامل میشه حالا از پرتره گرفته تا مناظر و ....

خوشبختانه چند سال پیش جور شد و چند جلسه ایی در فیلم حکم مسعود کیمیایی حضور داشتم
تجربه بسیار گرانبها و جالبی بود
اما در مورد عکاسی

عکاس فیلم بابک برزویه بود که عکاس مطرحی هم هست .

در مورد اختیارات عکاس همینو بگم که هیچ کسی حق نداره غیر از خودش عکسی بگیره چه از خود سکانسهای فیلم چه از حاشیه ها و بقیه موارد به خصوص اخیرا که شدیدا گیر میدن به عوامل متفرقه پشت صحنه ...

اما چیزایی که واسم جالب بود

ایشون 2 تا بدنه مختلف همراهش بود
یکی آنالوگ و یکی هم دیجیتال و با هر دو هم به تناسب و نیازش عکس میگرفت

هر 2 هم نیکون بود و به هر کدوم لنزی مختلف تا نیاز به تعویض لنز و اتلاف وقت نباشه ...
در مورد فلاش هم اکثرا بدون فلاشه چون شرایط نوری داخلی توسط نور پرداز جوری تنظیم میشه که نیازی به فلاش نیست ...
اما در مورد صدای شاتر :

بوم صدا که در بالای سر هنرپیشه ها قرار داره
و عکاس هم که در فاصله حداقل 4 یا 5 متری از بوم صدا و از این لحاظ هیچ مشکلی ایجاد نمیکنه
مثلا به عکسی که پیوست میشه توجه کنید به خصوص به قرار گیری عکاس و بوم صدا



توضیحات عکس
شماره 1 : محلا قرار گیری عکاس (بابک برزویه )
2: بوم صدا
3:صدا بردار (اسحاق خانزادی )
4 : فیلمبردار ( علیرضا زرین دست )
5: کارگردان ( مسعود کیمیایی )

و نکته دیگه اینکه ضبط صدا به صورت دیجیتال شده و صدابردار ( که در این فیلم اسحاق خانزادی یکی از بزرگترین صدا برداران ایران بود) به راحتی میتونه صدا ها و نویزهای اضافی رو حذف کنه ...( صدا برداری هم دنیایی داره واسه خودش که الحق دنیای قشنگی هم هست )

اینكه از چه لنزهایی استفاده میكنند و اصولا" در تیم فیلمبرداری چه جایگاهی دارند كه یكی نگه: آقا برو كنار, تو دست و پای ما نیا و

از لنزهای مختلفی استفاده میکنن ولی یکی از لنزهای پرکاربرد در هر دو برند کنون و نیکون 200-70 F2.8 هست و دیگه لنزهای واید 10-22 یا 12-24 و همینطور از لنزهای پرایم مانند 85mm و .... کلا بستگی به شرایط کاری داره و وحی منزل نیست که حتما از اینها استفاده میکنن ...

و اینکه کسی بهشون امر ونهی کنه یا نه
رییس کل توی همه صحنه ها کارگردانه و میتونه به همه گیر بده ولی اصولا تیمهایی که باهم کار میکنن خلق و خوی همدیگرو میشناسن و زیاد از این مشکلات پیش نمیاد مگر اینکه عکاس خیلی ناشی باشه

ولی اظهار نظر نهایی با کارگردانه و کسی هم نمیتونه رو حرفش حرف بزنه ( اتفاق ناخوشایندی که سر فیلم آخر مسعود کیمیایی (رییس) افتاد و با علیرضا زرین دست مشکل پیدا کردند و زرین دست دیگه نرفتند سر صحنه اونم بعد اینکه 90% کار انجام شده بود ... )


خلاصه خیلی پر حرفی کردم ولی صحبت در این رابطه زیاده .................

[Doncorleone]

گفتنی ها رو محمد گفت... منم چند تا فیلم سر صحنشون بودم، تو اون فیلم ها بعد از اینکه صحنه ای رو گرفتن و ضبط نهائی تموم میشد، هنرپیشه ها همون میزانسن رو اجرا میکردن و آقای عکاس از اون صحنه ها عکس میگرفت.. چون موقع ضبط تمرکز بازیگرا به هم میخوره اگه صدای شاتر بیاد و این کارو معمولا نمیکنن....
از این لحاظ که عکاس چه جایگاهی داره، اینو بگم که جایگاهش عالیه.. هنرپیشه ها عاشق عکس هستن و عاشق این هستن که تو عکس خوب بیفتن،بنابراین هوای عکاس رو خیلی دارن.. از اون نظر اصلا نگران نباشین... معمولا هم به عکاس سفارش میکنن که عکسهای خوبی ازشون بگیره و خارج از عرف در اختیارشون بزاره.. پس اگه عکاسی فیلم بکنین، معمولا همه سرصحنه با شما رفتار خوبی دارن، البته به اخلاقتون هم بستگی داره ها... :)

[masih-s]

نکات جالبی رو هر دو محمد عزیز اشاره کردند ...من هم چند نکته اضافه کنم...
در مورد اهمیت نقش عکاس در سینما و تئاتر باید بگم که یکی از تفاوتهای تئاتر که تئاتریها اونرو بزرگترین تفاوت سینما و تئاتر میدونن اینه که وقتی یک تئاتر به پایان میرسه تنها چیزی که ازش باقی میمونه یاد و خاطره اون اجرا در ذهن مخاطب هست و در واقع این اتفاق هرشب می افتد و اجرای فردا و روزهای قبل یک اتفاق هنری مجزاست ...
پس نقش عکس و عکاس در تئاتر هم بسیار مهمه چون عکس میتونه این یاد رو پررنگ کنه ...واین اتفاق هنری در اون عکسها به نوعی دیگه داره ادامه پیدا میکنه...
به نظر من عکاسی تئاتر از جهاتی مشکل تر از عکاسی سینماست نه از جهت گستردگی و حجم و شکل کار بلکه به این جهت که تنها یادگار ازون تئاتر عکس هست و دیگری اینکه تئاتر یک اتفاق پیوسته است و انتخاب زاویه و کادر و نور و act (حرکت و بازی بازیگر ) با عکاس کار هست نه اینکه در سینما نباشه بلکه چون در سینما با شرایط اماده تری از لحاظ نور و ...سر و کار داریم و هر میزانسن بارها تمرین و اجرا و ضبط میشه...
خیلی جالبه که بگم بسیاری از کارگردانها و فیلمبردارها با عکاسی سینما شروع کردن و این خیلی به دید یک کارگردان و فیلمبردار کمک میکنه و نوعا" این دسته هنرمند صحنه های فوق العاده ای از نظر بصری و کادربندی و زاویه و ...خلق میکنند.خیلی ها رو میتونم نام ببرم ولی میترسم اشتباه کنم ولی اونایی که مطمئنم محمود کلاری . همایون اسعدیان و رسول ملاقلی پور و فکر کنم عباس کیارستمی و بسیاری دیگه که میشه از هنرمندان فرنگی هم نام برد...
در کل به نظرم از زیباترین و مشکل ترین شاخه های عکاسیست که عموما" باید مجموعه ای از تواناییهای همه شاخه های عکاسی رو تا حدودی عکاس این شاخه داشته باشه ...مثل سرعت تصمیم گیری . نورسنجی دقیق و مشکل و چکاندن شاتر در لحظه قطعی و دید خوب و سرعت در کادربندی و مهمترینش در تئاتر پیش بینی اکت بعدی صحنه است...
ببخشید که خیلی پرحرفی کردم...
یک نکته دیگه اضافه کنم چون صحبت مسعود کیمیایی شد ...جایی ازیشون شنیدم که من از میزانسنها و عموما"از صحنه های فیلمم یک عکس در ذهن دارم که اونرو پرورش میدم مثل صحنه دست خونی رضا موتوری یا صحنه بیرون رفتن پاها و کشیدن هادی اسلامی و افتادن کلاه در فیلم سرب و ...

[pouya1]

من خيلي خوشحالم كه چنين تاپيكي باز شد .چون واقعا كمبودش احساس ميشد براي من موقعيتي پيش آمده تا از يك فيلم سينمايي عكس برداري كنم.

من فعلا با يك دوربين آنالوگ مينولتا كار ميكنم و به اين نتيجه رسيدم كه دوربين آنالوگ سر صحنه فيلم برداري يعني عذاب چون تنظيمات آن بسيار مشكل است و كار با آن احتياج به تجربه خيلي زيادي دارد و فوكوس كردن دستي آن به دليل كند بودن شات هاي زيبا و ارزش مند را از بين خواهد برد!!!!!!


و اما تجهيزاتي كه من انتخاب كردم براي اين كار عبارتست از 105-24ّ اف 4 و 85 اف 1.8 البته هنوز بنده به جمع Dslr داران نپيوستم ولي انشالله به زودي خواهم پيوست.


يكي از دلايلي كه به سراغ 200-70 اف 2.8 نميروم اين است كه در صحنه هاي داخلي شما مانور بسيار كمي خواهيد داشت و شرايط مكاني به شما اجازه نميدهد شما زياد از سوزه فاصله بگيريد و اصولا بيشتر صحنه هاي سينمايي تشكيل شده از دو ياچندين بازيگر است و شما لازم است بازيگران و قسمتي از لوكيشن را دركادر داشته باشيد و اين كار با 200-70 كمي مشكل است مخصوصا روي دوربين هاي كراپ دار . ولي فرضا براي كار تاتر 200-70 بسيار مناسب تر است.

[sprants]

توی عکاسی تاتر شما از چه نورسنجی استفاده می کنید ؟ منبع نور چیه ؟

[DELL]

در مورد اختیارات عکاس همینو بگم که هیچ کسی حق نداره غیر از خودش عکسی بگیره چه از خود سکانسهای فیلم چه از حاشیه ها و بقیه موارد به خصوص اخیرا که شدیدا گیر میدن به عوامل متفرقه پشت صحنه ...

اف تاپیك
شما فرمودی

هیچ کسی حق نداره غیر از خودش عکسی بگیره

پس این عكسو چجوری گرفتی؟

[sanazsasaninia]

سلام
خدا خیر بده آقای مسیح رو كه تجربیات خوبشونو تو این تایپك مطرح می كنند.
آقای مسیح عزیز شاید حق با شما باشه و باید سئوالاتمو از هم تفكیك می كردم.من خودم از 2 تا فیلم البته كوتاه عكاسی كردم.
اون زمان چون هنوز دوربینم آنالوگ بود این كار برام بیشتر شبیه كابوس بود به خصوص كه تمام سكانسهای فیلم در شب بود و خود شما هم معنی عكاسی در نور كم شب بدون فلاش و سه پایه رو خوب می دونید. اما الان خوشبختانه دوربینم عوض شده و می خوام بدونم شرایط عكاسی با دروبین دیجیتال سر صحنه چه جوری هست؟
در رابطه با تئاتر هم باید بگم كه نیاز به اینهمه مراحلی كه فرمودید رو ندارم.(مجوزو......)چون یه جورایی این مسائل برای من حله.اما هنوز سر كار تئاتر نرفتم و نمی دونم چرا اسم تئاتر كه می آد اعتماد به نفسم به منهای صفر میره.برای همین این تایپك رو زدم تا با استفاده از تجربیت شما دوستان یه ذره قوت قلب بگیرم.

[masih-s]

والا من خودم هنوز تازه کارم و دارم تجربه میکنم ...دوستان زیادی اینجا هستند که تجربه زیادی درین زمینه دارند ...
به طور کلی نورسنجی و عکاسی از تئاتر و سینما خیلی متفاوت با دیگرشاخه ها نیست فقط به تمرین و تجربه زیادتری احتیاج داره ...
برای عکاسی تئاتر نیاز به لنزهای سریعتری هست بخاطر شرایط نوری لنزهای فیکس 85 و 105 و 180 با f ثابت و سریع بهترینها هستند ولی لنزهای زوم با f ثابت 2.8 عمومیتر هست توی عکاسی تئاتر مثل 70-200 f2.8 , ...
اصولا" در عکاسی تئاتر بسته به سالن و فاصله با کار لنزهای نرمال و تله بیشتر کاربرد دارند تا لنزهای واید البته برای کارهای روتین...
برای نورسنجی بیشتر عکاسان از spot metering یا نورسنجی نقطه ای استفاده میکنند ...
شرایط نوری تئاتر بیشتر ایجاب میکنه که از ایزوهای بالا استفاده کنیم بسته به شرایط نوری و داشتن سه پایه و لنزهای دارای لرزه گیر یا نه از ایزوی 800 تا 1600 بیشتر استفاده میشه ...
دیافراگم هم که عموما" از بازترین دیافراگم استفاده میشه که بیشتر f2.8 هست توی لنزهای روتین...
انشاا... دوستان با تجربه تر ادامه خواهند داد ...