عکس منتخب این هفته برای نقد و بررسی:
مشتاق خواندن نوشتههای دوستان هستیم...
عکس منتخب این هفته برای نقد و بررسی:
مشتاق خواندن نوشتههای دوستان هستیم...
من اين عكس رو دوست دارم. نه به خاطر فلسفه يا هدفي كه در ذهن هنرمند بوده، بلكه به خاطر مهارت عكاس و بهره گيري از فنون عكاسي به صورت استادانه و با آگاهي كامل.
چنين عكسهايي هستند كه مخاطب متوسط (غير حرفه اي) علاقه مند را به اين پرسش وا ميدارد كه اين عكس چگونه گرفته شده؛ كه همين يعني مهارت عكاس.
يادمه وقتي جوانتر بودم يك بار عكسي را به پدرم نشان دادم و از او نظرش را پرسيدم. به من گفت منظره قشنگي است ولي عكس خوبي نيست. اين حرفش هيچ وقت يادم نميره.
در مورد اين عكس بايد گفت صحنه زيبايي نيست و ولي عكس خوبي از همين صحنه معمولي گرفته شده است.
در مورد محتواي عكس حرفي نمي زنم؛ چون ميدانم در پستهاي بعدي به صورت كامل و جامع در اين مورد صحبت خواهد شد.
درود
این عکس به نظر من از بهترین عکس هایی است که در این فروم دیدم.
هم از لحا فنی و هم مفهومی در سطح خیلی خوبی قرار داره و جای بحث بسیار ،
مهمترین نقطه قوت عکس کادربندی هوشمندانه و دقیق اثر هست که تمام عناصر
درون کادر درهارمونی باهم و در خدمت و داستان و مفهوم اثر عمل می کنند
خطوط مبهم واگن های فلو شده در اثر استفاده از سرعت شاتر پایین و مناسب ،
پشت زمینه تاریک و ناپیدا، خطوط سقف شیب دار همه چشم
رو به سمت سوژه اصلی یعنی انسانی که در مناسبترین جای کادر قرار داده شده هدایت میکنه.
درین عکس یکی از بهترین استفاده های مود سیاه و سفید رو میبینیم
که با حذف رنگ ها (که کاملااضافی هستند برای چنین کسی) توجه بیننده
به چرایی و چگونگی داستان و مفهوم عکس معطوف میشه.
موزاییک های دو ستون گیت ورودی هم به درک عمق و scale اثر کمک می کنند.
از لحاظ مفهومی هم جای صحبت بسیاره ، میشه از انسان گرفتار روزمرگی
و ماشینیسم تا انسانی منتظربرای گودویی که هیچ وقت نخواهد آمد نوشت.
ولی مفهوم عکس به نظر من جمع همه اینها هست و اون انسان گرفتار سکون امروزیست
، انسانی که از صبح که بلند میشه تا شب درحال دویدنه ولی وقتی به خودش نگاهی میکنه
پیشرفتی نکرده! و جالب ترین نکته عکس که نظر من رو تقویت میکنه
فوکوس نبودن خود سوژه اصلیه.
درکل بااین که اثر زیباییست ، ولی وجود فضای خالی بالا سمت چپ کمکی
به اثر نمیکنه و هماهنگ با کل عکس نیست ، احتمالا هم فضا برای کادر بندی بهتر وجود نداشته
وگرنه اگر حجم بیشتری به این فضای خالی اختصاص داده میشدحضور سوژه
وکل فضای سمت راست تقویت میشد و اگر میشد گیت ورودی یا فضای دیگری
این حجم را اشغال می کرد به کامل تر شدن اثر کمک میکرد.:cool:
گذاشتن سوژه در منطقه یک سوم و محو بودن پس زمینه به خوبی در نگاه اول توجه بیننده رو به سوژه جلب می کنه. خط افقی حاصل از مسیر ترن هم به این کار کمک می کنه.
عکس به نوعی گذر زمان و زندگی رو نشون میده، محو بودن ترن نشان از گذر زندگی به سرعت و تکرار پنجره های اون و همچنین قاب بالای تصویر می تونه نشانگر تکرار اون باشه. خالی بودن فضای پشت سوژه این حس رو می ده که سوزه در مسیر این زندگی قرار داره، در واقع جزئی از هین عبور زمان هستش. انگار که قسمتی از بدنه برای دیدن سوژه حذف شده. پس از مدتی تماشای عکس، به فکر حضور انسان های دیگه در ترن افتادم، که اونها هم درگیر همین عبور هستند. در کل فضای خوبی برای بیان یک مفهوم کلی با استفاده از عناصر جزئی و کم ایجاد شده.
پ.ن: اول اینکه ممنون از دکتر روشن برای ایجاد همچین بخشی در فروم. یه پیشنهاد داشتم، و اون اینکه اگر امکانش هست دوستانی که از نقد و چگونگی اون اطلاعاتی دارن، نقد های کسانی مثل من رو هم نقد کنن! تا با چگونگی نقد هم آشنا بشیم. مرسی
با سلام
گفتنی ها رو دوستان و اساتید عزیز گفتن
اگه اجازه بدین من در مورد تکنیکه عکس یه چند چیه دیگه صحبت کنم
اول باید بگم این عکس مثل عکسای دیگه نیست، یا بهتر بگم تا جایی که یادم میاد یکی از ویژگی های یک عکس خوب این بود که چشم بیننده رو (حتی شده برای لحظه ای) به سوی خود بکشد که در این عکس دقیقا چنین کاری را هم به لحاظ مفهوم، هم به لحاظ خلاقیت، و هم به لحاظ رنگ انجام شده است.
سیاه و سفید در اینجا کمک قابل توجهی به عکس انجام داده (بنظره من) که گرفتگی عکس را تشدید می کند (یاد یه جمله ای افتادم که میگفت: عکس وقتی گرفته میشه سیاه و سفیده مگر اینکه نیاز به رنگ باشه).
نکته دیگری که باید به آن اشاره کنم اینه که یکی از چیزایی که میتونه باعث خلاقیت و ابتکار در عکس بشه، بکارگیری سرعت شاتر مناسب است(که میتونید با سرعتهای مختلف، عکسهای مختلفی از یک سوژه پدید آوریم)، و نکته آخر اینکه همانطور که از عکس و سوژه پیداست بدست آوردن چنین عکسی، یا بهتر بگم درک لحظه ی قطعی نتیجه صبر عکاس بوده است که باید به آن آفرین گفت، کاری (صبر) که اکثره ماها انجام نمیدهیم تا دوتا عکس میگیریم(روی LCD دوربین با رنگای شاد می بینیم و کلی کیف میکنیم) سوژه رو بی خیال میشیم و میریم، اما غافل از اینکه ممکن است همین سوژه سکوی پرتابی برای ما عکاسان به سکوهای بعدی باشد.
خیلی پرحرفی کردم:biggrin:
موفق باشید......
رضا اقبالی www.instagram.com/reza.eqbali
حرکت ترن نشان گر گذر زمان است آن هم به جهت راست
انسانی افسرده با نگاه به جهت چپ یعنی گذشته
تاریکی قسمت چپ بالای ترن نشانگر گذشته شوم وبرعکس آن قسمت راست و آن دیوار روشن با سطح شبکه ای نشانگر آینده ای منظم وحساب شده است
فقط قاب بالای تصویر که ظاهرا نورگیر و یا......... نتوانستم ارتباط خوبی باهش برقرار کنم شاید بدلیل اینکه از موضوع اصلی تصویر فوکستر است و سوژه اصلی بدلیل سرعت پایین شاتر کمی فلو شده
تاریکی در کادر چپ بالای تصویر نشانگر گذشته نسبتا شوم می باشدولی وجود فضای خالی بالا سمت چپ کمکی
به اثر نمیکنه و هماهنگ با کل عکس نیست
در کل عکس زیبایی هست و تشکر می کنم از دکتر روشن برای فراهم کردن بستری برای محک زدن خودمان
سلام
به نظرم ، يکي از بهترين و مهمترين نقاط قوت اين عکس ، سياه و سفيد بودن آن است . ذهن بيننده درگير جزييات و رنگها نمي شود و عکاس با اين انتخاب ، آگاهانه ذهن و انديشه بيننده را بر آنچه که مي خواهد متمرکز مي کند . ترن در حال حرکت است و اينجا ايستگاهي ديگر . به نظرم مي رسد که مرد ، بايد براي ترني ديگر به انتظار بايستد . گذر قطار زندگي ، از ايستگاهي ديگر را در يک نگاه شايد به نظاره نشسته ايم . اما ، نکته اينجاست که هميشه قطار بعدي نيز خواهد آمد . من در انتظار مرد ، اميد به ادامه مسير را مي يابم ، او ايستاده است و اين يعني ، حرکت ، به زودي ادامه خواهد يافت ...
استفاده به جا از خطوط عمودي و افقي ، سرعت شاتر مناسب که به نمايش گذر قطار بسيار انديشمندانه کمک کرده است ، در کنار سرعت عمل مناسب به جهت ثبت مرد در بهترين زمان ممکن ، به ثبتي هنرمندانه منجر شده است .
روي هم رفته ، اين عکس را دوست دارم .
احمد شيخالاسلامي
حوب من هم مثل دوستان دیگه حرکت ترن پشت سوژه رو زمان می دونم . نگاه سوژه ظاهرا بر خلاف جهت حرکت ترن هست ( یا شاید به دلیل قرار دادن سوژه در یک سوم راست اینچنین به نظر می آد) و انگار نگاه اون در این زندگی مدرن به گذشته است خطوط اطراف سوژه و داخل کادر کاملا سوژه رو محصور کرده مخصوصا اون به ظاهر نورگیر روی سر انسان خیلی خوب جانمایی شده حذف دیستورشنها و ایجاد تصویری تخت با فضای کلی کار خیلی سازگاره .
Nima Moghimi
سلام
عکس خیلی جالبیست از آن عکسهاست که باید همه چیز را بررسی کنی و بعد هم نتیجه را به شانس بسپاری !
شاید اگر برای بار دوم بخواهی چنین عکسی را بگیری موفق نشوی یا حداقل با اختلاف زیادی عکس ثبت بشود، مخصوصا اگر سوژه یک رهگذر باشد.
ولی نمی توان سرعت عمل و قدرت فنی عکاس را در نظر نگرفت و تلاش و زحمت او را برای چنین ثبت زیبایی نستود.
مرد نقطه سنگین تصویر است و در لحظه اول چشم روی او تمرکز می کند و حتی بعد از حرکت روی تصویر باز به سوی او باز می گردد.
ژست و حالت او سرشار از آرامش است (تضادی در برابر حرکت سریع قطار) و نگاهش هر چند به سمت چپ است ولی زیاد گویا نیست و انگار در تفکرات خود غرق شده.
با وجود آنکه مرد در پشت قطار قرار دارد ولی به علت ثبت حرکت قطار مرد برجسته شده و گویی واگنها به کنار می روند تا مرد به صحنه بیآیید. لباس روشن او در برابر پس زمینه ای تاریک این حس جلو آمدن و برجسته شدن را نیز تشدید می کند.
مرد به سمت چپ ومنطقه تاریک نظر دارد و گویی قطار که نمادی از حرکت است نیز به آن سمت می رود(بدون در نظر گرفتن سمت اصلی حرکت قطار) و گویی بیان می دارد که در این زمان که همه چیز با سرعت در حرکت است انسان زمانی را باید به سکون و سکوت بگذراند تا آن آرامش از دست رفته را دوباره باز جوید.
در تصویر خطهای راست و زاویه های زیادی دیده می شود و همچنین مکعبهای متنوعی موجود است.
آیا این عکس را می شود در سبک کوبیسم قرار داد؟
این محیط مرا به یاد بازی های کامپیوتری در گذشته که بازی ها از گرافیک بالایی برخوردار نبودند، می اندازد
پیروز باشید
مودب در مقابل گذرها ، سختی ها و تقدیر
آرام نگاه در مقابل گذر سریع زندگی
بسیار زیبا و قویی عکس ثبت شده کادر کاملا دقیق انتخاب شده عبور سوژه سانویه از نقطه طلایی سمت چپ و سوژه اصلی در نقطه طلایی راست از قوت های عکسه
مود سیاه و سفید هم بسیار عالیه
تبریک به عکاس گلش رفیق خوبم
DeviantArt
حسبنا الله