سلام
دوست عزیز من خیلی موافق نیستم، یعنی کاشکی کنن هم یه 85 با اف 1.4 میزد با قیمت متعادل تر. حرف من سر اینه که این دو تا لنز کنن که گفتین ( مخصوصا 50 با اف1.2) اونقدرها که گرون هستند افزایش کیفیت ندارند و اختلاف بین 1.2 و1.4 هم قابل اغماض است. فقط میمونه یه نکته که به قول دوستمون تابه ایران برسه شاید به بالای 1میلیون 800 هزار تومن برسه که دیگه کمی آدمو به فکر میاندازه ، در هر صورت من یه 85 پرایم با کیفیت گلد رینگ یا سری ال با اف 1.4 دور و ور 1میلیون پانصد هزار تومن رو به یه اف1.2 با قیمت 2میلیون دویستی ترجیح میدم.
یه نکته دیگه که میخوام بگم ظهور 200-70 VR II و IS II است که هر دو از لحاظ کیفیت و کارایی بینظیر هستند. حالا در عالم واقعیت که همه مون توش زندگی میکنیم ( منظورم محدودیت های مادیه) با داشتن یکی از این تله زوم های استاندارد حرفه ایی تقربیا از این پرایم بی نیاز خواهی شد . توضیح: اینکه میگم تقریبا به این معنی است که همه ما ارزش فقط یه پله دیاف بازتر رو در شرایط خاص می دونیم، اما توجه شما به 3 نکته جلب میکنم، اول اینکه برای این اخلاف دیاف بهای سنگینی باید پراخت، دوم این مسله است که اگه یک لنز زوم بتونه به کیفیت پرایم های در برگیرنده فاصله کانونی هاش نزدیک بشه زهی سعادت، چرا که از شر خریدن و حمل کردن چند لنز راحت شدید، زوم های جدید نیکن مانند 24-14 ، 70-24 و 200-70 نشون داده اند که اگه خیلی از پرایم های نیکون (که البته قدیمی تر بوده اند) بهتر نباشند، پایین تر نیستد ( این قضیه در مورد 200-70 IS II کنن هم صدق میکنه) .نکته سوم اینه که اکثر پرایم های سریع با حدود دو پله بسته شدن دیاف به میزان کیفیت قابل قبول خودشون می رسند ( در مورد این یکی نمی دونم) یعنی حدود اف 2.8 ، ولی 200-70 جدید از بازترین دیافراگم (2.8) به شکل اعجاب انگیزی شارپ است که همین قضیه هم موید ارجهیت این انتخاب در صورت محدودیت مالی است، در غیر این صورت (منظورم محدودیت مالیه) مسلما داشتن این لنز بسیار ارزشمند و عمق میدان کم و بوکه (احتمالا) زیبای آن برای عکاسی لذت بخش است.