مقدمه ای بر پیدایش سبک های هنری

**sanaz** · Sunday 18 December 2005, 13:10

آقای غروی حتما در مورد آبستره توضیح مفصلی خواهیم داشت! قرار شد آقای نیک نژاد بخش مربوط به سبکها رو در سایت زودتر قرار بدن تا من بتونم آپدیت کنم. ( بخش مربوط به رمانتیک رو قرار دادیم) در عرض چند روز آینده به امید خدا راه اندازی می شه و به ترتیب تاریخی تمامی سبک ها در کلیه ی هنرها بررسی می شه . به آبستره هم حتما می رسیم. امیدوارم که موثر واقع بشه .
موفق باشید.

**Amin** · Sunday 18 December 2005, 20:10

نوشته اصلی توسط tonino_baliardo

اگه ممکنه در مورد سبک ابستره هم توضيح مختصر يا مفصلي بدهيد و اينکه ايا اين سبک در عکاسي هم وجود داره يا نه
ممنون!

حالا تا زمانی که خانم نافذ به قرن بیستم و هنر انتزاعی برسند (فکر کنم الان دوروبر قرن 18 باشید .. نه؟ ;) ) من چند جمله بنویسم که بحثی راه بیفته!

هنر به مفهوم انتزاعی (Abstract Art) معمولا به هنری اطلاق میشود که سوژه را در جهان طبیعی به تصویر نمیکشد و از اشکال و رنگها به حالت تمثالی استفاده میکند، نظیر سبک کوبیسم.. در آثار این سبک، اشیا در هم میشکنند و سپس دوباره سرهم میشوند .. خالق اثر، سوژه را از چندین زاویه همزمان به تصویر میکشد. مثلا به این اثر پیکاسو، "سه موسیقیدان" (که بسیار دوستش میدارم) دقت کنید:

هنر انتزاعی را میتوان به این صورت توصیف کرد: هنری که فرم ها را در حالت ساده شده به نمایش میکشد در حالی که فقط ذات شی اصلی طبیعی حفظ شده است.

خوشحال خواهم شد اگر سایر دوستان بحث را ادامه دهند و اشکالات من را گوشزد کنند.

**tonino_baliardo** · Sunday 18 December 2005, 20:33

ممنون خانم نافذ و اقای خسروشاهی...
جناب خسروشاهی من در مورد این سبک چیزی نمیدونم و الا حتما ادامه میدادم...ولی منتظر دیگر دوستان میمونم تا یاد بگیرم..
راستی کاش یه عکس تو همین سبک در زمینه ی عکاسی هم میذاشتید..
به هرحال خیلی خیلی ممنون!

**sanaz** · Tuesday 20 December 2005, 20:01

دوستانی که علاقمند به ادامه بحث هستند تا این لینک روی سایت قرار بگیره می تونند ادامه سبک ها رو( رئالیسم) در این لینک ببینن.
http://www.akkasee.com/content/2005/12/_realism.php

**ویشتاسب** · Wednesday 21 December 2005, 19:28

جناب غروی, امین عزیز تا حدودی محدوده ی ِ انتزاع رو شرح دادند ولی آبستره کماکان باقی ماند(البته این رو قبلاً توی یه تاپیک دیگه هم نوشته بودم ولی دوباره خوانی می شه):
تاریخ ِ هنر ِ مدرن, که براستی نوعی ماجرای فلسفی است, از یک سو, با سه واکنش ِ سزان, وان گوگ و گوگن بر ضد ِ رئالیسمی که امپرسیونیست ها مبشر ِ آن بودند آغاز می شه؛ و از سوی ِ دیگر, با جنبش ِ سمبولیستی.
سه تن ِ نخست, راه ِ بازسازی ِ ذهنی ِ ذات ِ واقع را می گشایند, راهی که نظام ِ آنرا بعد ها نقاشان ِ "فوو"(1908 و در لغت به معنی ِ درندگان است ) و کوبیست(1908) تنظیم می کنند.
و اما پیروان ِ سمبولیسم, که خود را وارثان ِ مورو, ردون و کلمیت می دانند, بر آن می شوند که به جهان ِ محسوس پشت کنند تا هدفی جز تصور ِ خودشان از عالم ِ ذهنی, آشفته از نگرانی های ِ مذهبی, در برابر ِ خود نبینند.از این گسست ِ سپیریتوآلیستی(نام ِ نوعی از دستگاه های ِ فلسفی که از استقلال ِ روح یا جان, یا حتی از تقدم ِ آن, در قبال ِ ماده دفاع می کند, در مقابل ِ ماتریالیسم), زیر ِ تأثیر ِ کسانی چون کاندینسکی و کوپکا, نقاشی ِ موسوم به آبستره و ناپیکرنما(1910) پدید می آید که بزودی نقاشانی چون مالویچ و موندریان آن را دنبال می کنند.
درست است که "مربع ِ سیاه بر زمینه ی ِ سفید" از مالویچ در 1915, چنان که خودش گفته, نوعی نقاشی ِ "غیر ِ عینی" است, با این همه همین اثر دارای ِ نوعی ارزش ِ نمایش دهنده است. فقط به جای ِ آنکه ما را به شیئی محسوس حواله دهد, به یک ذات ِ مطلق ِ معنوی استناد می کند. سه سال ِ بعد, "مربع ِ سفید بر زمینه ی ِ سفید" را داریم که نشانه ی ِ به سرانجام رسیدن ِ این سیر و سلوک ِ درون آشناست. هنر ِ نقاشی به زعم ِ او به هدف ِ اعلای ِ خود دست یافته, گمان می کند به پایان ِ خود رسیده است. مالویچ با نقاشی وداع می کند.
این که چند سال بعد دوباره دست به قلم برده تا تابلوهای ِ فیگوراتیف ِ عجیب و غریب با هاله ای از جاذبه ی ِ "بدوی بودن" بکشد, فقط این مطلب را ثابت می کند که برای ِ مرگ ِ نقاشی و بالطبع هنر؛ نمی توان حکم صادر کرد.
البته مایل بودم اول مقدمه ای کلی بر سؤالی که به نظر می آد در تمامیت تاریخ هنر پیش کشیده میشه رو در این تاپیک بیارم که حالا تا آماده بشه شاید یکی دو روزی طول بکشه.

**sanaz** · Sunday 25 December 2005, 13:37

دوستان عزیزی که بحث سبکها رو دنبال می کنند می تونن سبک بعدی رو در این لینک بخونن( متاسفانه هنوز مقدور نیست که در صفحه اصلی سایت قرار بگیره!)
http://www.akkasee.com/content/2005/...ressionism.php